Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kino kobiece" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Cicha rewolucja: kobieca perspektywa w filmie dokumentalnym w Polsce
    Silent Revolution: A Women’s Perspective in Documentary Film in Poland
    Autorzy:
    Taszycka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341046.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Anna Zamecka
    Zofia Kowalewska
    kino kobiece
    women's cinema
    Opis:
    Autorka opisuje nowe zjawisko, czyli kobiecą falę w dokumencie, na przykładzie analizy dwóch filmów: Komunia w reżyserii Anny Zameckiej (2016) oraz Więzi w reżyserii Zofii Kowalewskiej (2016). W obydwu przypadkach mamy do czynienia z intymnym portretem rodzinnym oglądanym z kobiecej perspektywy. Filmy te wydają się dobrymi przykładami szerszych przemian, jakim współcześnie podlega polskie kino. W obu obrazach brak co prawda perspektywy zaangażowanego feminizmu, a jednak wymykają się one „patriarchalnej perspektywie” z racji konsekwentnego przyjęcia przez autorki kobiecego spojrzenia.
    The author describes a new phenomenon, that is a female wave in documentary film, on the example of the analysis of two films: Communion directed by Anna Zamecka (2016) and Ties directed by Zofia Kowalewska (2016). In both cases, we are dealing with an intimate family portrait viewed from a female perspective. Both films seem to be good examples of wider changes that Polish cinema is currently subject to. In the films Communion and Ties, there is a lack of perspectives of committed feminism, yet both escape the “patriarchal perspective” because of the authors’ consistent adoption of a woman’s gaze.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 105-112
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urszula Antoniak: kondycja nomadki
    Urszula Antoniak: The Condition of the Nomad
    Autorzy:
    Szponar, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062641.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Urszula Antoniak
    kino kobiece
    wykorzenienie
    women’s films
    uprooting
    Opis:
    Jeśli perspektywa narodowa w studiach nad kinem polskim okazuje się najwłaściwsza dla opisania tożsamościotwórczej roli, jaką odegrało ono w XX w., to dla uchwycenia fenomenu najnowszej kinematografii bardziej owocne może być spojrzenie przekraczające granice państwowe. Zmienia się bowiem definicja polskości, chociażby na skutek masowej emigracji. Jedną z najbardziej znanych polskich reżyserek tworzących na obczyźnie jest Urszula Antoniak. Mimo że skończyła Uniwersytet Śląski w Katowicach, debiutowała dopiero po wyjeździe do Holandii, gdzie nakręciła trzy filmy pełnometrażowe. W wywiadach podkreśla swój status outsiderki, zaś jej opowieści filmowe konsekwentnie ogniskują się wokół problemu samotności i niemożności porozumienia z drugim człowiekiem. W swym artykule Szponar stara się odpowiedzieć na pytanie dotyczące nie tyle kwestii „transnarodowości”, ile „beznarodowości” czy wykorzenienia jako znaku kondycji człowieka XXI w. Na ten punkt widzenia autorka nakłada również perspektywę feministyczną zgodnie z tradycyjnym ujęciem kobiecości jako „uchodźctwa od świata”. Twórczość Urszuli Antoniak wpisuje się bowiem w konwencję „kina kobiecego”, poniekąd zgodnie ze słowami Virginii Woolf, która pisała: Jako kobieta nie mam kraju. Jako kobieta nie chcę mieć kraju. Moim krajem jako kobiety jest cały świat.
    If a national perspective in the study of Polish cinema turns out to be the most appropriate to describe its identity making role in the 20th century, a different perspective, one that transcends national borders, appears to be more promising when dealing with newest films. The definition of what it means to be Polish is changing in part due to mass migration. One of the better known Polish women directors working abroad is Urszula Antoniak. Although she graduated from the Silesian University in Katowice, she made her debut only following emigration to the Netherlands, where she made three feature films. In interviews she highlights her status of an outsider, and her film stories consistently focus on the problem of loneliness and the impossibility of communicating with another person. In his article Szponar is trying to answer the question dealing with not so much the issue of transnationalism, but “un-nationalism”, that is uprooting as an element of the human condition of the 21st century. This point of view is further explored using the feminist perspective, and the notion of womanhood as being “an escape from the world”. The work of Urszula Antoniak falls within the category of “women’s films”, and coincidentally agrees with the words of Virginia Woolf, who wrote: As a woman I have no country. As a woman I want no country. As a woman, my country is the whole world.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 95; 40-50
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies