Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ileus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Postponed absorption of dabigatran in a patient with paralytic ileus – difficulties in decision making on reversal agent (idarucizumab) use
Autorzy:
Tomaszuk-Kazberuk, Anna
Łopatowska, Paulina
Młodawska, Elżbieta
Klaja, Beata
Ausztol, Paulina
Korbel, Bolesław
Sobkowicz, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895831.pdf
Data publikacji:
2019-06-04
Wydawca:
Gdański Uniwersytet Medyczny
Tematy:
idarucizumab
dabigatran
paralytic ileus
absorption
Opis:
According to the European Society of Cardiology (ESC) guidelines, non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs) are first choice drugs in prevention of thromboembolic events among patients with atrial fibrillation (AF). According to our knowledge this was the only case of delayed absorption of dabigatran due to ileus. A 79-year-old woman with hypertension and a 1-year history of persistent AF treated with dabigatran (a direct thrombin inhibitor approved for the prevention of stroke in patients with non-valvular AF) 110 mg bid for two weeks. She was hospitalized due to acute abdominal pain, vomiting and diarrhea. Signs of acute embolism of abdominal aorta (paraparesis) were confirmed on contrast-enhanced computed tomography scan and she was qualified for emergency surgery. The use of idarucizumab, the specific reversal agent for dabigatran, was considered twice. This case shows that exposure to dabigatran may occur later in patient with acute ileus due to alterations in absorption than it can be expected in normal situation. Such patients should be carefully monitored for a significant rebound in anticoagulant activity.
Źródło:
European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2019, 2, 1; 44-47
2657-3148
2657-3156
Pojawia się w:
European Journal of Translational and Clinical Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meconium ileus in newborns with cystic fibrosis − results of treatment in the group of patients operated on in the years 2000-2014
Niedrożność smółkowa u noworodków z mukowiscydozą – wyniki leczenia pacjentów operowanych w latach 2000-2014
Autorzy:
Boczar, Maria
Sawicka, Ewa
Zybert, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032978.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo ALUNA
Tematy:
Bishop-Koop stoma
cystic fibrosis
meconium ileus
Opis:
Aim: Evaluation of diagnostic and treatment procedures in children with cystic fibrosis (CF) operated on because of meconium ileus (MI). Material and methods: The authors retrospectively reviewed the documentation of 10 CF newborn patients operated on in the years 2000-2014 because of MI. In prenatal ultrasound (US) examinations, suspicion of bowel abnormalities was raised in 2 cases, even though all the 10 mothers had a minimum of 3 US examinations during pregnancy. The mean gestational age of the newborns was 39.2 weeks (36-41 weeks), their mean birth weight 3472g (2560-4550 g). Family history of CF was positive in two patients. Genetic testing was performed in all the children operated on. Results: In all the children operated on, mutations in both alleles of the CFTR gene were found. Five patients were F508del homozygotic, 4 were heterozygotic for this mutation, one had another mutation. Sweat tests were positive in all the children. Abdominal distention was observed in 9 patients, vomiting and retention of gastric contents in 5. In 8 children meconium was not passed at all. 2 children passed a small amount of viscid meconium. Before the operation, rectal saline washouts were done in 5 newborns. Five patients were operated on during the first day of life, four on the second day and one on the third day of life. Intra-operatively a simple form of MI was diagnosed in 8 cases, a complicated form in 2 cases. In patients with the simple form of MI, a Bishop-Koop stoma was created after the evacuation of meconium. Two of these children needed a resection of some centimetres of dilated terminal ileum with doubtful viability. In newborns with the complicated form of MI, the treatment was individualized, always with stoma formation. The time of postoperative meconium evacuation through enterostomy ranged from 6 to 15 days. Enteral feeding was started on average on the 9th day postoperatively. The mean hospital stay was 22.9 days. In 8 children the stoma was taken out at the mean age of 19.4 months, in one patient the stoma closed spontaneously. No disturbances in electrolyte balance or excessive fluid loss, nor any body weight deficits connected with the stoma were observed. There were no complications during stoma closure. All the patients are alive. The time of observation ranges from 7 to 146 months (average 95 months). All the patients currently present respiratory symptoms, have pancreatic insufficiency and need pancreatic enzyme supplementation. Seven do not, however, have body weight and height deficits. All the children with weight and height deficits have abnormal liver function tests. During observation two patients had MI equivalent symptoms, which was resolved by conservative treatment. Conclusions: 1. In every case of intra-operative diagnosis of MI, it is necessary to perform genetic testing and sweat tests to confirm or exclude CF. 2. Mechanical intra-operative decompression of the bowel from inspissated meconium with a temporary stoma, which makes the continuation of bowel decompression possible in the postoperative period, is an effective treatment in children with MI. 3. The Bishop-Koop stoma, permitting the passage through the whole gastrointestinal tract, is a safe option. In our material, no complications of this stoma, such as stoma care problems or dyselectrolithemia were observed. 4. The decision of stoma closure in children with MI and CF should be delayed until the moment of introducing a broadened diet and should be undertaken together with a pediatrician who is a specialist in CF therapy.
Cel pracy: Ocena postepowania diagnostyczno-terapeutycznego u dzieci z mukowiscydozą (CF), operowanych z powodu niedrożności smółkowej (MI). Materiał imetody: Badaniami objęto 10 noworodków zCF, operowanych wlatach 2000-2014 zpowodu MI. Podejrzenie nieprawidłowości jelit w prenatalnym badaniu ultrasonograficznym matek wysunięto w 2 przypadkach, choć u wszystkich 10 matek wykonywano minimum 3 badania w okresie ciąży. Średni wiek ciążowy noworodków wynosił 39,2 Hbd (36-41 Hbd), średnia masa urodzeniowa 3472 g (2560- -4550 g). Wywiad rodzinny w kierunku CF był dodatni u 2 pacjentów. Badania genetyczne w kierunku CF wykonano u wszystkich operowanych dzieci. Wyniki: U wszystkich operowanych noworodków wykryto mutacje w obu allelach genu CFTR. Pięciu pacjentów było homozygotami F508del, 4 było heterozygotami w odniesieniu do tej mutacji, u jednego stwierdzono inne mutacje. Próby potowe wypadły pozytywnie u wszystkich dzieci. Wzdęcie brzucha obserwowano u 9 pacjentów, wymioty i zalegania treści pokarmowej u 5; 8 dzieci nie wydaliło smółki po urodzeniu, 2 wydaliło jedynie niewielką ilość lepkiej smółki. Próby leczenia zachowawczego (wlewki doodbytnicze) wykonano u 5 noworodków. Pięciu pacjentów operowano w pierwszej dobie życia, czterech w drugiej i jednego w trzeciej dobie życia. Śródoperacyjnie prostą postać MI rozpoznano w 8 przypadkach, złożoną w 2 przypadkach. U pacjentów z prostą postacią MI ewakuowano zalegająca smółkę i wytworzono przetokę Bishop-Koop’a. Dwoje z tych dzieci wymagało resekcji kilku centymetrów jelita krętego o wątpliwej żywotności. U noworodków ze złożoną postacią MI postępowanie było zindywidualizowane, zawsze jednak z wytworzeniem przetoki jelitowej. Czas pooperacyjnej ewakuacji smółki poprzez dreny pozostawione w przetoce wynosił od 6 do 156 dni. Żywienie dojelitowe wprowadzano średnio w 9 dobie po zabiegu. Średni okres hospitalizacji wynosił 22,9 dni (12-53). Przetokę zamknięto u 8 dzieci wwieku średnio 19,4 miesięcy, u jednego pacjenta zamknęła się ona samoistnie. U pacjentów nie obserwowano żadnych zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej ani niedoborów masy ciała związanych z istnieniem przetoki. Nie wystąpiły też powikłania związane z operacją zamknięcia przetoki jelitowej. Wszyscy pacjenci przeżyli. Czas obserwacji wynosi od 7 do 146 miesięcy (średnio 95 miesięcy). U wszystkich występują objawy ze strony układu oddechowego, wszyscy mają zewnątrzwydzielniczą niewydolność trzustki i wymagają suplementacji enzymów trzustkowych. U siedmiorga dzieci nie stwierdzono niedoboru masy ciała i wysokości. Utrojga pacjentów z niedoborem masy ciała i wysokości występują zaburzenia funkcji wątroby. W okresie obserwacji u dwojga dzieci wystąpił ekwiwalent niedrożności smółkowej, który ustąpił po leczeniu zachowawczym. Wnioski: 1. W każdym przypadku śródoperacyjnego rozpoznania niedrożności smółkowej konieczne jest potwierdzenie lub wykluczenie współistnienia mukowiscydozy. 2. Mechaniczne śródoperacyjne odbarczenie jelita z zalegającej lepkiej smółki z wytworzeniem czasowej przetoki jelitowej, umożliwiającej pooperacyjne płukanie jelit, jest skutecznym postępowaniem u dzieci z niedrożnością smółkową. 3. Przetoka Bishop-Koop’a jest bezpiecznym rozwiązaniem. Wśród leczonych pacjentów nie obserwowano żadnych powikłań związanych z tym typem przetoki. 4. Decyzja o zamknięciu przetoki u dzieci z MI i CF powinna być opóźniona do momentu wprowadzenia rozszerzonej diety i podejmowana wspólnie z pediatrą- specjalistą leczenia dzieci z mukowiscydozą.
Źródło:
Developmental Period Medicine; 2015, 1; 32-40
1428-345X
Pojawia się w:
Developmental Period Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Clinical status and somatic development of patients with or without meconium ileus diagnosed through neonatal screening for cystic fibrosis
Stan kliniczny i rozwój somatyczny pacjentów z niedrożnością smółkową lub bez niedrożności smółkowej u pacjentów, u których mukowiscydozę rozpoznano w oparciu o badanie przesiewowe noworodków
Autorzy:
Zybert, Katarzyna
Mierzejewska, Ewa
Sands, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032991.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo ALUNA
Tematy:
CFTR gene mutation
meconium ileus
newborn screening
pancreatic insufficiency
Opis:
The aim of the study was to compare the patients with abnormal result of newborn screening for cystic fibrosis (CF NBS), with or without meconium ileus (MI), in regard to their clinical status at the diagnosis and early childhood somatic development. Material and methods: The survey comprised patients with abnormal results of CF NBS which was carried out during years 2006-2011. Cohort of 92 children remaining under care of Institute of Mother and Child was followed in the period 09.2006-12.2011. In our study there were two groups compared: 19 children with MI and 73 children without MI. Clinical characteristics and genotype were evaluated and biochemical tests assessing pancreatic insufficiency and hepatic dysfunction were performed at the time of diagnosis, then annual weight and height Z-scores as well as clinical status based on ShwachmanKulczycki score were collected. Cox proportional hazards regression model was used to assess the effect of MI and genotype on development of pancreatic insufficiency. Results: MI was observed in 19 (20.6%) of 92 CF infants. MI and non-MI patients did not differ in respect of sex, gestational age and birth weight. The presence of severe genotype was more frequent in MI than non-MI group (94.7 and 64.4% respectively), whereas no significant difference was found in F508del mutation distribution. At the time of diagnosis inadequate weight gain and hepatic function disturbances prevailed more often in MI (68.4% and 31.6%) than non-MI group (39.7% and 9.6%). Pancreatic insufficiency was diagnosed in all children in MI group and in 76.1% of non-MI group and the risk of PI development was 2.3 (1.4-4.0) times higher in MI than in non-MI patients. MI children had smaller weight-for-age Z-score at the age of 12 months (-0.95) when compared to non-MI children (-0.13). Weight Z-scores compared at the age of 2 and 3 years as also height-for-age Z-scores did not differ significantly between groups. No statistically significant difference in clinical status according to Shwachman-Kulczycki score was found between MI and non-MI groups at the age of 12 months, 2 years and 3 years. Conclusions: Our results suggest that the history of MI in children with CF may predispose them to more severe clinical course of disease in early childhood: insufficient weight gain and liver disturbances at the time of diagnosis, higher risk of developing pancreatic insufficiency and smaller weight at the age of 12 months, although clinical status according to Shwachman-Kulczycki score did not differ from non-MI group. Patients with MI, may require more intensive care and supervision in treatment. Further research is needed to asses MI impact on development of CF children in subsequent years.
Cel pracy: Celem pracy było porównanie stanu klinicznego w momencie diagnozy oraz rozwoju somatycznego we wczesnym dzieciństwie pacjentów z nieprawidłowym wynikiem badania przesiewowego noworodków w kierunku mukowiscydozy (CF NBS), u których wystąpiła lub nie wystąpiła niedrożność smółkowa (MI). Materiał i metody: Kohorta 92 dzieci z nieprawidłowym wynikiem CF NBS pozostawała pod opieką IMiD w okresie od 09.2006 do 12.2011. Przy rozpoznaniu oceniano stan kliniczny, genotyp, oraz wykonywano testy biochemiczne oceniające funkcję wątroby i wydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki. Raz w roku przeprowadzano pomiary masy i długości ciała wyrażając je w wartościach znorma-lizowanych, a także oceniano stan kliniczny według skali Shwachmana-Kulczyckiego. W celu oszacowa-nia wpływu MI oraz genotypu na rozwój niewydolności trzustki zastosowano model proporcjonalnego ryzyka Coxa. Wyniki: MI wystąpiła u 19 (20,6%) z 92 badanych noworodków. Dzieci z grupy MI i bez MI nie różniły się pod względem płci, wieku ciążowego oraz urodzeniowej masy ciała. Stwierdzono, że ciężki genotyp występował częściej w grupie MI niż w grupie bez MI (odpowiednio 94,7% oraz 64,4%), natomiast nie stwierdzono różnic w rozkładzie mutacji F508del. W momencie rozpoznania w grupie dzieci z MI częściej występowały niezadawalające przyrosty masy ciała oraz objawy zaburzenia funkcji wątroby (68,4% i 31,6%) niż w grupie bez MI (39.7% oraz 9.6%). Niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki stwierdzono u wszystkich dzieci z MI natomiast u dzieci bez MI w 76.1%, a ryzyko wystąpienia PI było 2,3 (1,4-4,0) razy wyższe w grupie MI. W grupie MI u dzieci w wieku 12 miesięcy stwierdzono mniejszą masę ciała wyrażoną w wartościach znormalizowanych (-0.95) w porównaniu z grupą dzieci bez MI (-0,13). Nie wykazano istotnych statystycznie różnic masy ciała w wieku 2 i 3 lat oraz długości ciała pomiędzy badanymi grupami. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w stanie klinicznym ocenianym według skali Shwachmana-Kulczyckiego pomiędzy grupami z MI oraz bez MI. Wnioski: Nasze badania sugerują, że wystąpienie MI u dzieci z CF może predysponować do cięższego przebiegu choroby wokresie niemowlęcym, niezadawalających przyrostów masy ciała i zaburzeń funkcji wątroby w momencie rozpoznania, wyższego ryzyka wystąpienia zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki oraz niższej masy ciała w wieku 12 miesięcy jakkolwiek stan kliniczny pacjentów badanych grup nie różnił się. Dzieci z MI wymagają intensywniejszej terapii i monitorowania CF. Wskazane są dalsze badania w celu oceny konsekwencji MI na rozwój dzieci z CF w kolejnych latach.
Źródło:
Developmental Period Medicine; 2015, 1; 41-49
1428-345X
Pojawia się w:
Developmental Period Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gall-Stone Ileus – Own Patients And Literature Review
Autorzy:
Kozieł, Sławomir
Papaj, Piotr
Dobija-Kubica, Katarzyna
Śleziński, Przemysław
Wróbel, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395609.pdf
Data publikacji:
2015-05-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
gall-stone
gall-stone ileus
Bernard’s syndrome
Bouveret syndrome
cholelitchiasis
Opis:
Cholelithiasis is diagnosed in 10% of the population of the USA and Western Europe. A rare but serious complication of cholelithiasis is the obstruction of the digestive tract caused by a gall-stone (Bernard syndrome). It can add up to 1-4% of the mechanical obstructions of a small intestine among the general population but it can result in nonstriangulational mechanical obstructions of a small intestine in 25% cases among the patients over the age of 65. 5 patients have undergone an operation due to a small intestine gall-stone ileus in years 2011-2013 (within 27 months) in the General Surgery Ward of the Beskid Oncology Center - Municipal Hospital. In 4 patients simple enterotomy with a gall-stone extraction was performed. In the fifth patient enterolitotomy was conducted together with cholecystectomy and fistulotomy.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2015, 87, 5; 260-267
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laparoscopically Treated Small Bowel Obstruction Due to Internal Herniation Through the Broad Ligament
Autorzy:
Vyrdal, Christian Dacesin
El-Hussuna, Alaa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395788.pdf
Data publikacji:
2014-08-01
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
internal herniation
small bowel obstruction
ileus
laparoscopy
broad ligament
acute abdomen
Opis:
The authors reported a case of small bowel obstruction secondary to internal herniation through a defect of the broad ligament. This is a rare cause of small bowel obstruction. A 42 year-old woman without previous abdominal surgery presented with episodes of abdominal pain, nausea and vomiting. Due to rather unspecific and changing symptoms and the fact that objective findings were normal the patient was discharged and admitted a couple of times before a computed tomography-scan showed small bowel obstruction. Acute diagnostic laparoscopy showed internal herniation of a loop of small bowel trapped in a 2 cm defect in the right side of the broad ligament. The defect was gently expanded bluntly and it was then possible to retract the strangulated part of the small bowel which afterwards was vital. The defect was sutured laparoscopically. The postoperative recovery was uneventful. This case demonstrates that a preoperative diagnosis is difficult and a high index of suspicion is necessary to prevent diagnostic delay. Internal herniation through a defect in the broad ligament should be considered as a differential diagnosis in female patients presenting with symptoms of small bowel obstruction without a history of prior abdominal surgery, especially in parous women.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2014, 86, 8; 377-379
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół Barnarda jako rzadka przyczyna niedrożności jelita cienkiego – opis przypadku
Barnard’s Syndrome as a Rare Cause of Ileus – Case Report
Autorzy:
Miros, Angelika
Paśnikowska, Anna
Romanowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146464.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
niedrożność żółciowa
zespół Barnarda
przetoka pęcherzykowo-dwunastnicza
gallstone ileus
bilioenteric fistula
Barnard’s syndrome
Opis:
Niedrożność żółciowa jelita cienkiego, znana również jako zespół Barnarda, stanowi rzadkie powikłanie kamicy żółciowej. To schorzenie najczęściej dotyka kobiety w podeszłym wieku. Podstawowym czynnikiem wywołującym zespół Barnarda jest obecność kamienia żółciowego, który powoduje blokadę jelita cienkiego. Diagnoza opiera się na badaniach radiograficznych, przy czym najbardziej przydatną metodą jest tomografia komputerowa. Preferowane jest leczenie chirurgiczne, choć w wyjątkowych przypadkach możliwe jest podejście zachowawcze, uzależnione od rozmiaru złogu i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. W artykule omówiono przypadek 91-letniej pacjentki z niedrożnością żółciową, która przeszła skuteczną operację usunięcia czterocentymetrowego złogu zlokalizowanego za więzadłem Treitza.
Ileus of the small intestine due to biliary obstruction, also known as Barnard’s syndrome, represents a rare complication of gallstone disease. This condition most commonly affects elderly women. The primary factor triggering Barnard’s syndrome is the presence of a gallstone obstructing the small intestine. The diagnosis is based on radiographic examinations, with computed tomography being the most useful method. Surgical treatment is typically the preferred approach, though in exceptional cases, conservative management may be considered based on the size of the obstruction and the overall health of the patient. In this article we will discuss the case of a 91-year-old patient with biliary ileus who underwent successful surgery to remove a four centimeters gallstone located behind the ligament of Treitz.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 48-53
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedrożność jelita cienkiego wywołana przez kamień żółciowy – opis przypadku
Gallstone ileus. A case report
Autorzy:
Brażnik, Aleksander
Kuczia, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623756.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
gallstone ileus
Rigler’s triad
bilio-enteric fistula
Barnard’s syndrom
niedrożność żółciowa
triada Riglera
przetoka pęcherzykowo-dwunastnicza
zespół Barnarda
Opis:
Niedrożność żółciowa jelita cienkiego (zespół Barnarda) należy do rzadkich postaci niedrożności na tle kamicy żółciowej i najczęściej występuje u kobiet po 60 roku życia. Podstawą rozpoznania przedoperacyjnego jest tomografia komputerowa jamy brzusznej. Postępowaniem z wyboru jest leczenie chirurgiczne, a w wybranych przypadkach leczenie zachowawcze w zależności od wymiarów złogu żółciowego oraz objawów klinicznych. W pracy opisano przypadek 67-letniej kobiety u której wykonano laparotomię klasyczną – enterolitotomię z usunięciem dużego 4 cm złogu blokującego jelito kręte tuż przed zastawką Bauhina
Gallstone ileus (Barnard’s syndrome) is a rare form of mechanical bowel obstruction caused by gallstone disease. It is most common in women over 60. CT imaging is the basic method for making a preoperative diagnosis in the abdominal cavity. The procedure of choice is surgical treatment, while in selected cases conservative treatment may be considered depending on the size of the bile deposit and clinical symptoms. We report the case of a 67 year-old woman who underwent classic laparotomy, enterolithotomy in order to extract a large stone more than 4 cm in diameter blocking the ileum in front of the Bauhin’s valve.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2020, 4; 77-83
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies