Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "heterofenomenologia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dwie próby naturalizacji świadomości fenomenalnej: neuro- i heterofenomenologia
Autorzy:
Trzópek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104670.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
świadomość fenomenalna
fenomenologia
introspekcja
naturalizacja
neurofenomenologia
heterofenomenologia
Opis:
Obserwowane w ostatnich dekadach zainteresowanie świadomością, tak na gruncie filozofii umysłu, jak i nauk kognitywnych i neurokognitywnych, wiąże się z próbami włączenia doświadczenia subiektywnego w obszar naturalistycznie pojmowanej nauki. Próby takie podejmowane są z różnych perspektyw badawczych, z których w artykule omawiam dwie: neurofenomenologię i heterofenomenologię. Mimo nawiązań do fenomenologii husserlowskiej koncentrują się one (w mniejszym lub większym stopniu) na sprawozdaniach introspekcyjnych osób badanych. W artykule omawiam różne sposoby, na jakie odwołania do fenomenologii i świadomości fenomenalnej są w nauce podejmowane, oraz zwracam uwagę na chaos terminologiczny (i merytoryczny) panujący w tym zakresie. Wskazuję też na trudności, jakie wiążą się z próbami naturalizacji świadomości fenomenalnej czy fenomenologicznej, zarówno na gruncie neurobiologicznym, jak i filozoficznym. Zasygnalizowany zostaje też problem statusu świadomości fenomenalnej (w tym zwłaszcza jej roli przyczynowej).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 3; 275-294
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczywistość narracji a fikcyjność osoby
Autorzy:
Bremer, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197655.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
heterofenomenologia
Jaźń (self)
opowiadania
osoba
środek narracyjnej ciężkości
sztuczna inteligencja
pierwszo- i trzecioosobowy punkt widzenia
eliminatywizm
funkcjonalizm
Opis:
Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest krytyczne omówienie zaproponowanego przez D. Dennetta funkcjonalno-eliminatywistycznego ujęcia osoby (jaźni), w którym jest ona zredukowana do abstrakcyjnego środka narracyjnej ciężkości, analogicznie do środka ciężkości ciała w fizyce. Wynikiem wspomnianej eliminacji jest teza o iluzoryczności jaźni. O ile w potocznym rozumieniu osoby to ona właśnie jest autorem opowiadań, tak narracyjny środek ciężkości jest tworzony przez opowiadania – czy to zasłyszane od innych, czy powtarzane przez niego samego dla siebie samego.Problem i metody badawcze: W opracowaniu poddano filozoficznej analizie Dennetta heterofenomenologiczną koncepcję osoby (jaźni), negującej „rzeczywistość” subiektywnych (pierwszoosobowych) doświadczeń. Dostępnymi z perspektywy trzecioosobowej korelatami subiektywnych stanów (o których mówią narracje w pierwszej osobie) mogą być należące do osoby wzorce aktywności neuronalnych jej mózgu. Celem ujaśnienia wywodu na temat eliminacji subiektywnej jaźni wskazano na przykłady komputerów tworzących  opowiadania.  Proces wywodu: Niniejsze opracowanie zwraca uwagę na trudności wyłaniające się przy  funkcjonalno-eliminatywistycznych redukcjach osoby, zwłaszcza na słabe punkty analogii: środek ciężkości w teoriach w fizyce versus abstrakcyjnego środka narracyjnej ciężkości w antropologii filozoficznej.Wyniki analizy naukowej: Wyniki analizy wskazują na teoretyczne braki w heterofenomenologii, gdy chodzi o podanie przekonywującego uzasadnienia tezy o iluzoryczności jaźni oraz o tym, że jest ona jedynie wiązką narracji.Wnioski, innowacje, rekomendacje: Na nowo należy zadać pytania: Kto ulega większej iluzji? My z naszym potocznie ujętym poczuciem bycia autorami narracji, czy też Dennett stwierdzający, iż można się obejść bez uwzględniania subiektywności, jedności i tożsamości takiego autora? Na ile Dennett wyjaśnia świadomość osoby, jej tożsamości i jedności? Dlaczego społecznie zakorzeniona, potocznie ujmowana osoba ma być ontologiczną fikcją, iluzją? Rekomendacja do dalszych badań brzmi: Zagadnienia związane z osobą i tworzonymi przez nią opowiadaniami (bądź po dennetowsku „opowiadaniami, które ją tworzą”) domaga się dzisiaj rozpatrywania z różnych perspektyw: od psychologii, socjologii, neurologii, nauki o sztucznej inteligencji, po filozofię.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 39-56
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies