Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "greek tragedy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 26
Tytuł:
Maski Bakchantek
Autorzy:
Rybowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229504.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bacchai
Greek tragedy
Opis:
In hoc opusculo quaestio tractatur quid verum de bacchatione dici possit; deinde in scriptis tragicis personas bacchantum quaerunt, quae ad demonstrandum dolorem atque furorem ab auctoribus creatae sunt.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2004, 8; 43-58
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lorigine del culto dionisiaco e della tragedia
Unde Dionysi cultus in tragicorum opera pervenerit?
Autorzy:
Bologna, Orazio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229501.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Greek tragedy
Dionysus' cult
Opis:
Tragoediis visis et lectis, litterarum Graecarum periti nec non philosophi, ut Aristoteles et Nietzsche, generis originen vestigaverunt, multos et doctos libros conscripserunt, multa et utilia ad genus comprehendendum posteritati tradiderunt.Sed remotam et longinquam originem nullus umquam attigit, quia mentes in litteras Graecas tantum verterunt.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2004, 8; 3-20
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pochodzeniu tragedii albo co zawdzięczamy Arystotelesowi
The origin of Greek tragedy or what we owe to the Aristotle
Autorzy:
Wachowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039651.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
origin of Greek tragedy
Opis:
Greek tragedy, as an expression shaped in the course of a performance, requires not only extending the field of investigation to include extra-philosophical interpretations, but also searching for its sources within the framework of the Greek thinking, described most profundly by Aristotle. The tradition of the Aristotle is inducing us to the reply to numerous questions, concerning Dionysus, as well as composition of the tragedy. Adopting his intellectual perspective provokes us to seek the genesis of tragedy in Greek logos. Apart of being a language (it referred to the notional structure of the Greek universe, defined the way of thinking, and provide a set or rules regarding presentation) it was also an order organizing the sense of action. It combined with doing, provokes action and constituted a reflection of the gestures made on stage.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 49-61
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cagnazzo Daniela Immacolata, Alcune note su Eschilo (?), P.OXY. XX 2247
Some notes on Aeschylus (?), P.Oxy. XX 2247
Autorzy:
Cagnazzo, Daniela Immacolata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045678.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aeschylus
fragmenta dubia
Greek tragedy
Greek papyrology
Opis:
This paper analyzes P.Oxy. XX 2247, which is attributed to Aeschylus on the paleographic basis. After a general presentation of the papyrus, a linguistic commentary is proposed, suggesting, where it is possible, some remarks and overall reconstruction of the context; moreover, we discuss elements that confirm the attribution of this work to Aeschylus.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2020, 30; 47-52
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eurypidejska "Andromeda": stan zachowania i próba rekonstrukcji fabuły
Autorzy:
Piątkowski, Marcel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52229624.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Euripides
Andromeda
reconstruction
fragments
Greek tragedy
Opis:
Secundum mythologiam Graecam Andromeda filia Cephei e Cassiepeiae erat. A patre suo ad terram propriam a monstro marino conservandam sacrificata, a Perseo liberata est, qui Andromedae narrationem audivit, eam amavit et cum ea coniunctus est. Hic mythus Euripidem ad tragoediam scribendam hortatus est, Andromedam, quae tamen usque ad tempora nostra non conservata est - hodie solum fragmenta eius habemus. Probabiliter hoc in opere auctor opem affectuum spectatoribus demonstrare desiderabat; eo ipso de vi amoris ardentis disceptatur, qui homines improviso capere potest. Ad fabulam restituendam res ab Euripide exposita cum Aristophanis comoedia (Thesmophoriazusae) confertur, quae fabulam ab Euripide narratam continet. Hoc in modo Aristophanes fabulam propriam facilius ad finem adduxit.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2011, 14; 79-90
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poliksena Sofoklesa – problemy rekonstrukcji
SOPHOCLES POLYXENA – CERTAIN PROBLEMS OF RECONSTRUCTION
Autorzy:
Pietruczuk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/702717.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Sophocles
Greek tragedy
fragmentary plays
Polyxena
Opis:
Fragments of Sophocles’ Polyxena are analysed here in order to deduce information on the plot of the tragedy. Special attention is given to the apparition of Achilles’ ghost and to the question whether the hero’s tomb was erected on the stage.
Źródło:
Meander; 2008, 63, 1-4; 59-75
0025-6285
Pojawia się w:
Meander
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część II: Scenografia
The Issue of Ancient Theatrical Ekphrasis. Part II: Scenography
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648688.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ekfrasis
scenography
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
One of the dramatic ekphrasis forms is the ekphrasis of stage design. It describes what is usually made visible, at least partially, to the public, drawing its attention to important elements of scenography that played a significant role in the performance. Therefore it was necessary to make the spectators aware of those elements. They were used by all three tragedians: Aeschylus, Sophocles and Euripides. The article focuses on selected ekphrases of scenography taken from three Euripidean tragedies: Iphigenia in Tauris, Ion, Alcestis, and on their role in the structure of drama.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 59-74
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem antycznej ekfrazy teatralnej. Część I: Postać
The Issue of Ancient Theatrical Ekphrasis. Part I: The Character
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648682.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ekphrasis
dramatis persona
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
Ekphrasis is one of the forms that the Greek tragic dramatists used in their plays. From a dramaturgical point of view it was a very important element of play strictly connected with the conventions of the ancient theater. The examples taken from the Euripidean tragedy will be used to demonstrate the ways the ancient Greek tragedians applied ekphrasis in their works. Their review will start with descriptions, which can be conventionally called the ekphrasis of the theatrical “mask”. The term mask is understood here not sensu stricto as a part of actor’s costume, but as having a reference to what it hides. This type of ekphrasis may be found in visually inaccessible to the public of the Greek theater face of dramatis personae that is hidden behind the mask. It concealed facial expressions, so important to understand the action of the drama itself, as well as the role played by the actor. It is impossible to overestimate the importance of this dramaturgical element as a non-verbal means of communication which harmonizes with the text of play and its action and is crucial to perceive the intended meaning of the actors’ words.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 39-57
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Change of Rhythm as a Compositional Technique
Autorzy:
Stępień, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046565.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek metrics
metarhythmia
song structure
Greek tragedy
lyric metres
Opis:
The paper demonstrates rules and some of the basic applications of metarhythmia that is one of the compositional techniques used by Greek tragedians. The presentation of the examples is proceeded by discussion on the phenomenon of the so-called verbal rhythm, and distinction between metrical pattern and its syllabic realization. In the context of metarhythmia, verbal rhythm produces rhythmic ambiguity that reveals itself in specific syllabic realizations of metrical patterns. The result of the process is used by poets to generate consecutive rhythmic phrases (cola), and thus to shape artistically the structure of a song.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 13-27
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad pojęciem pamięci – mneme w dramacie greckim. Część II: Mneme w utworach Eurypidesa
From the Study on the Concept of Memory – Mneme in Greek Drama. Part II: Mneme in the Eurypides’ Plays
Autorzy:
Narecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648684.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mneme – memory
semantics
ancient Greek tragedy
Euripides
Opis:
Study on the concept of mneme – “memory” in the plays of Euripides is a continuation of our research (based on the works of Greek tragedians), whose aim is not only to establish meanings, especially new ones, but also to define the role that this concept plays in the works of Euripides. Linguistic and literary analysis of 8 instances of a noun mneme shows that this concept reveals hitherto unknown semantic values and it also performs functions that are important for the plot. Among the meanings of mneme there are five new ones: (1) “testimony, proof” (Suppliant Women), whose role is a ‘media’ message to guarantee the preservation of memory about Theseus’ feats among descendants, (2) “account, balance” (Heracles), rational argument, which the hero must use in a critical situation caused by divine power, (3) specific “history”, which creates the plot (Ion), (4) “reason, rightness” (Iphigenia at Aulis), i.e. evidence of predominance of the woman over the man (in terms of character), (5) “image”, twice in this sense (Iphigenia at Aulis): 1. as a panorama, vivid memory of panegyric and cognitive nature (Greek expedition), 2. as scenes from Iphigenia’s childhood cited in order to change the decision of Agamemnon. In addition to the new ones, Euripides also uses known meanings: mneme with negation, i.e. the lack of “mentions, memories” (= concealment) becomes an important element of the plot of Helen, guaranteeing its happy ending; in turn mneme as Kreon’s “thought” is a tool for mastering feelings and influencing the development of stage events. All meanings defined by Euripides can be divided into two groups. The first group includes meanings that have rational value: (1) “account, balance”, (2) “thought”, (3) “reason, rightness”. In the other group there are expressive meanings: (1) “testimony, proof”, (2) “mention, memory”, (3) “history”, (4) “image”. Undoubtedly, Euripides not only broadened the semantic scope of the concept of mneme, introducing its new values, but creatively used them in his plays, whether to describe the main characters, or as an element influencing the action, or finally as a testimony of the past that is important for the plot.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 25-38
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z badań nad pojęciem pamięci – mneme w dramacie greckim. Część I: Mneme w utworach Ajschylosa i Sofoklesa
From the Study on the Concept of Mneme – “Memory” in Greek Drama. Part I: Mneme in Aeschylus’ and Sophocles’ Plays
Autorzy:
Narecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648690.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mneme – memory
semantics
ancient Greek tragedy
Aeschylus
Sophocles
Opis:
The aim of the study, which is a continuation of this type of research (based on Greek literary sources of the Presocratic era), is to determine the meanings of the concept of mneme – “memory” in the works of Aeschylus and Sophocles, as well as to determine the function it plays in a given place. Linguistic and literary analysis of 12 instances of a noun mneme in Aeschylus (3) and Sophocles (9) shows that this concept reveals hitherto unknown semantic shades. Aeschylus gives mneme a new meaning of “worship” (in Suppliants). He also uses the already known: intellectual “power of memory” and for the first time in the history of Greek literature identifies “memory” with the mother of all muses – Mnemosyne (in Prometheus Bound). More often mneme appears in the works of Sophocles, which results from the functions performed there. After all, the intellectual “power of memory” and “memories” as the effects of its actions allow the characters to: (1) do well (and thus keep the moral order), (2) get to know the truth about ourselves (to recognize our own identity) changing the course of dramatic action as part of the peripeteia (the case of Oedipus), (3) lead (as the driving force) to destruction of heroes (Jocasta, Oedipus), (4) drive the action (as “thought”), (5) serve as a moral compass (in a new semantic shade “attention”, in Oedipus at Colonuss), (6) store a resource (memories) as a deposit in collective memory as a warning for posterity. And finally, for the first time in history, the concept of mneme as a tool of mimesis is used in Oedipus Rex in the new sense: “the ability to (re)create” (inspired by Mnemosyne) or otherwise: “poetic art of reconstruction” of dramatic events. Defined meanings (semantic shades) of mneme can be divided into 2 groups. The first group includes those that take rational value: “power / ability to remember”, “thought”, “attention”), while the other holds the expressive meanings: “worship, honour, commemoration”, “(re)creative, poetic reconstruction”. It seems that the Greek tragedians were aware of the role that mneme can play in their works: whether in the depiction of the characters, or as an element that drives the action, or in recalling, in various ways, the past and its cultivation.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 5-23
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóstwa i demony kobiece w tragedii greckiej
Female Deities And Demons In Greek Tragedy
Autorzy:
Czerwińska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648619.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Greek tragedy
female deities and demons
Athena
Erynies
Opis:
The article focuses on female deities and demons appearing in ancient Greek tragedy. At the beginning the classification of female deities and demons is made followed by description of its two categories. The first category consists of deus ex machina characters exemplified by Athena from Iphigenia in Tauris by Euripides. The second is depicted in the image of Erynies that appear both in the action (Aeschylus’ Eumenides) and in commentaries (Euripides’ Iphigenia in Tauris).
-
Źródło:
Collectanea Philologica; 2017, 20; 5-20
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychotic phenomena in Euripides’ Heracles
Autorzy:
Stróżyński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045948.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek tragedy
Euripides
Heracles
Kleinian psychoanalysis
madness
psychosis
Opis:
The article is an attempt at the psychoanalytic interpretation of the Euripidean Heracles. The theory used to explain psychological phenomena of the play is Melanie Klein’s concepts of the paranoid-schizoid and depressive position, as well as contributions to the understanding of psychotic thinking made by her followers: Hanna Segal, Wilfred Bion, Herbert Rosenfeld, and John Steiner. Characters in the play, in their speech and behaviour, as well as in the chorus’ songs, reveal a significant number of primitive psychological mechanisms, such as splitting, denial, idealisation and projective identification. The analysis of those mechanisms expressed in literary material allows to see the much argued continuity of Euripides’ extraordinary play.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 103-137
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fatum i absurd. Inspiracja tragedią grecką w twórczości Alberta Camusa
Autorzy:
Roś, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667937.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
absurd
fate
Greek drama
Greek tragedy
Oedipus
Prometheus
Camus A.
Opis:
The purpose of this article is to show that the Greek drama for Albert Camus was an expression of the universal experience of the cruelty of fate. Dramatic stories of Oedipus and Prometheus were for him a kind of map of the world with space selected for the man and his denial of suffering. Camus knows that in the tragedy even a man who is a „plaything of the gods”, maintains strength and honor in his defeat, and that the hero embroiled in horror stories, preserves the dignity, which adds faith and courage. This is where Camus found the connotation between the concept of fate and absurd, because absurd can’t be defeated by force of human will, a munity directed against absurd does not save the Man from misfortune.
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2013, 3
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opera – Oratorio Oedipus Rex by Stravinsky and the Greek Original (SPhP XI, 1996)
Opera – Oratorio Oedipus Rex by Stravinsky and the Greek Original
Autorzy:
Skwara, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046566.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek tragedy
Sophocles
Oedipus Rex
ancient performances
Igor Stravinsky
opera
Opis:
This article is a voice in the discussion on the methods of stage implementation of Greek tragedy. The discussed staging of “Oedipus Rex” opera by Stravinsky (Tokyo ‚94) is dominated by non-verbal means of expression (music, set design, costume, stage movement), thus setting a supporting role for the libretto. Nevertheless, the performance arouses similar feelings and emotions as Sophocles’ drama.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2017, 27, 3; 7-12
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reminiscencje ajschylejskie w parodosie Antygony Sofoklesa
Aeschylean Reminiscences in the Parodos of Sophocles’ Antigone
Autorzy:
Chodkowski, Robert R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954286.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura
teatr
tragedia grecka
chór
parodos
literature
theatre
Greek tragedy
chorus
Opis:
The paper discusses some similarities between Aeschylus and the parodos of Sophocles’ Antigone. The chorus in the Antigone is a group of royal counsellors whose social status reminds us of the choruses of Persians and Aeschylus’ Agamemnon. As such, it plays similar functions: it is dramatic and plays the role of a commentary. Like the choruses in Aeschylus, in which the old tragedian penetrates into the past following the principle of retrospection, Sophocles in the introductory part of his chorus also refers to a scene of the event from pre-action (Vorgeschichte) and submits it to a commentary in lyrical and reflective manifestations. Introducing narrative elements into the song of parodos, Sophocles – following Aeschylus – does not make his chorus relate the events in a chronological order, but uses “the technique of editing”. He cuts them into certain units and remodels them in time in order to submit them to poetization or reflection, or to expose them as meaningful for the further course of action. In the final part of the paper, the author discusses Aeschylean reminiscences which he noticed in the linguistic layer of the parodos.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 3; 19-28
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La tragedia greca per bambini
The Greek tragedy for children
Autorzy:
Regagliolo, Alberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179295.pdf
Data publikacji:
2020-11-24
Wydawca:
Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
Tematy:
tragedia greca
death studies
educazione primaria
greek tragedy
primary education
Opis:
I bambini dagli otto / nove anni non hanno ancora una completa e chiara idea sulla morte; nonostante ciò, un modo per avvicinarli a riflettere su questo tema sensibile, può essere attraverso la letteratura, in particolare con la tragedia greca. Presentare la tragedia greca già alle elementari avvicina inevitabilmente al tema dell’educazione delle morte e del lutto oltre ad affrontare la questione della sofferenza. Occorre comunque individuare all’interno del repertorio classico di Sofocle, Euripide e Eschilo alcuni paladini positivi che possano guidare i bambini nella comprensione di alcuni momenti tragici adattati. Le istituzioni, i docenti e le associazioni sono fondamentali nell’accompagnare i bambini in questo percorso alla scoperta della morte e del lutto attraverso il curriculum scolastico e ad altre attività alternative. Alcune possibilità didattiche rientrano nell’educazione multisensoriale, esperienziale e ludica. Qui si presenta una proposta analizzando alcuni elementi della tragedia dell’Antigone da mettere in pratica alle elementari.
Children at eight / nine years old do not have yet a complete and clear idea of the death; nevertheless, one way to approach them to reflect on this sensitive issue can be through literature, in particular with the Greek tragedy. Introducing the Greek tragedy already in primary school inevitably brings the child closer to the theme of the education of death and loss as well as addresses the issue of suffering. However, it is necessary to identify within the classical repertoire of Sophocles, Euripides and Aeschylus some positive characters who can guide children in understanding some adapted tragic moments. Institutions, teachers and associations are essential in accompanying children on this journey to discover death and mourning through the school curriculum and other alternative activities. Some teaching possibilities fall within multisensory, experiential and playful education. Here a proposal is presented by analyzing some elements of the Antigone tragedy to be put into practice in primary school.
Źródło:
Forum Filologiczne Ateneum; 2020, 8, 1; 345-360
2353-2912
2719-8537
Pojawia się w:
Forum Filologiczne Ateneum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo antyku w twórczości Romana Brandstaettera (kilka przybliżeń)
Heritage of the Classical Antiquity in Roman Brandstaetter’s Literary Works (A Few Examples)
Autorzy:
Kaczmarek, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892219.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
antyk grecki
chrześcijaństwo
mitologia
tragedia grecka
anagnorisis
kenosis
ancient Greece
Christianity
mythology
Greek tragedy
Opis:
The subject matter of the article is the relationship between ancient literature and Brandstaetter’s writings. The Polish writer interprets motifs from Greek mythology and ancient dramas in the light of Christian anthropology. The author of the article demonstrates examples of such an interpretation in Brandstaetter’s “Odys płaczący” (“Odysseus Weeping”), in which the effect of anagnorisis is broadened by the Christian understanding of kenosis. Odysseus’ return home becomes a metaphor of the paschal passage from sin to grace.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 81-92
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywołanie przestrzeni w Bachantkach Eurypidesa
Spatial Approach in the Bacchae of Euripides
Autorzy:
Chodkowski, Robert R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127711.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eurypides
Bachantki
tragedia grecka
przestrzeń przywołana
Euripides
the Bacchae
Greek tragedy
spatial approach
Opis:
The presented world in the Bacchae of Euripides is extremely rich and extended, therefore it calls for a broader space than the place of action itself, understood as a space available for the recipients of this play in visual perception. The scenic action of the Bacchae takes place in front of the royal palace, but this is not the only place of dramatic events. The theme of the tragedy is not only the history of Pentheus, but also the dissemination of the cult of Dionysus as a universal religion. Accordingly, the places of the cult in Greece and Asia Minor, above all the mountains of Cithaeron, are constantly brought to mind. In those places the Thebanese Bacchantes worship this god with singing and dancing. The poet transfers also the tragic ending of the action to the mountains of Cithaeron: Pentheus’ torn apart by his mother and the attendant Thebanese women. The author describes the character of the space referred to in the Bacchae, showing the way of its presentation on the stage, and describes its functions in the text.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 55-63
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniani tłumacze starożytnych greckich tragedii
The Forgotten Translators of Ancient Greek Tragedies
Autorzy:
Bibik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/912407.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greek tragedy
classical philology
classicism
translation
poetics
tragedia grecka
filologia klasyczna
klasycyzm
przekład
poetyka
Opis:
Z licznego, jak się okazuje, korpusu polskich przekładów greckich tragedii powszechnie funkcjonuje zaledwie kilka nazwisk tłumaczy. Na rozpoznanie wciąż czekają kolejni tak dziewiętnasto-, jak i dwudziestowieczni tłumacze. Jako przyczynek do zarysu historii polskiej literatury tłumaczonej chciałabym w niniejszym artykuleskoncentrować się przede wszystkim na tych mniej znanych, dziewiętnastowiecznych tłumaczach starożytnej literatury dramatycznej. Są oni dzisiaj często zapomniani, a przecież torowali drogę starożytnym dramatom w polskiej kulturze w nie mniejszym stopniu niż te zapamiętane, wielkie nazwiska. Dodatkowo chciałabymsię przyjrzeć proponowanym przez nich ówczesnej publiczności tekstom, nie zawsze stanowiącym oczywisty wybór spośród zachowanego korpusu starożytnych tragedii.
There is an ample number of Polish renditions of ancient Greek tragedies. Unfortunately, only a few names of those Polish translators are commonly known. The rest, written especially in the 19th century, is still waiting for someone to be interested in their works. Therefore, in my paper I would like to focus on the unrecognizedtranslators from this century. They are widely forgotten today, yet they did great work at the time to acquaint the Polish public with Greek tragedies. My aim is also to recognize the tragedies they chose to translate which often seem not to be an obvious choice.
Źródło:
Porównania; 2020, 26, 1; 123-138
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Victoires de Wajdi Mouawad : de la défenestration à l’espoir collectif
Autorzy:
Giacomazzi, Enzo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095794.pdf
Data publikacji:
2022-04-04
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Wajdi Mouawad
Greek tragedy
heroin
suicide
come back to life
tragédie grecque
héroïne
renaître
Opis:
Victoire, a student at the National Conservatory of Dramatic Art, committed suicide when she was only twenty-four years old. This death, inspired by Greek tragedies, reveals a gesture that is both heroic and symptomatic of an era. In his play, Wajdi Mouawad questions the depth of the deadly gesture of suicide as well as fate of death. By analyzing the funeral rites evoked in the play, we will see how Victoire's friends engage in a process of idealizing death, making Victoire a modern heroine. The gesture of death transforms into that of a gesture of hope, leading them towards a surge of life itself.
Źródło:
Cahiers ERTA; 2022, 29; 106-129
2300-4681
Pojawia się w:
Cahiers ERTA
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lalka – Ludzie bezdomni. Z zagadnień tragizmu bohaterów
The Doll and The Homeless - The tragedy of the protagonists
Autorzy:
Baudysz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460284.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Bolesław Prus
Stefan Żeromski
tragizm
Arystoteles
tragedia antyczna
Lalka
Ludzie bezdomni
Boleslaw Prus
Stefan Zeromski
the Doll
The Homeless
Aristotle
tragedy
Greek tragedy
Opis:
O ile po pobieżnej lekturze Lalki oraz Ludzi bezdomnych można odnieść wrażenie, że autorzy obu powieści stosują zupełnie różne rozwiązania formalne, aby nadać swoim dziełom ostateczny kształt, o tyle wnikliwsza analiza pozwala dostrzec kilka inspiracji kompozycyjnych zastosowanych przez Żeromskiego, czerpiącego bezpośrednio z dokonań warsztatu pisarskiego Prusa. Spójne koncepcje kompozycyjne obu powieści są jednak podszyte regułami ustalonymi na długo przez końcem XIX wieku — obaj pisarze znajdują bowiem wyraźną inspirację w teorii tragedii antycznej Arystotelesa. I choć prawidła Stagiryty dotyczą dramatu, to doskonale sprawdzają się także podczas wydobywania tragicznych rysów bohatera na gruncie dzieł epickich, co — zdaje się — doskonale przeczuwali Prus i Żeromski, swoiście transponując formalne reguły tragedii antycznej do swoich powieści. W artykule autor prześledzi naznaczone tragizmem losy Wokulskiego i Judyma, przykładając do nich wypracowany przez Arystotelesa schemat tragedii greckiej.
Whereas a cursory reading of The Doll and The Homeless may give the impression that the authors of each of these novels use completely different formal solutions to give the final shape of their works, a more thorough analysis reveals several compositional inspirations used by Zeromski, drawing directly on the school of Prus. But the common compositional concept of both novels was established in literary convention long before the end of the 19th century — both writers take a clear inspiration from Aristotle's theory of ancient tragedy. Although Aristotle’s rules related to drama, they are also useful for the construction of epic works. In this paper, the author traces the tragic fate of Wokulski and Judym, using Aristotle’s theory of Greek tragedy.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 466-471
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ifigenia w Taurydzie Eurypidesa: poetyka traumy, estetyka horroru i katharsis na scenie
Euripides’ Iphigenia in Tauris: the Poetics of Trauma, the Aesthetics of Horror and a Catharsis on the Stage
Autorzy:
Pypłacz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143746.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Eurypides
Ifigenia w Taurydzie
tragedia grecka
katharsis
morderstwo
horror
trauma
metateatr
Euripides
Iphigenia in Tauris
Greek tragedy
catharsis
murder
metatheatre
Opis:
Ifigenia w Taurydzie Eurypidesa w interesujący sposób łączy w sobie to, co dzisiejsi odbiorcy opisaliby jako klasyczną grozę opartą na motywie traumy z dzieciństwa (z jednej strony) oraz inteligentną, metateatralną analizę działania mechanizmu (greckiej) tragedii. Okrutna, mściwa bohaterka owej sztuki jest zarazem skrzywdzonym, nieszczęśliwym dzieckiem uwięzionym w ciele dorosłej kobiety. Walczy z dręczącymi ją wspomnieniami w specyficzny sposób, w nieskończoność inscenizując scenę własnej śmierci z rąk rodzonego ojca, Agamemnona. Świątynia w kraju Taurów służy jej jako osobliwy „teatr w teatrze”, gdzie – wśród makabrycznych dekoracji wykonanych ze szczątków ciał greckich żeglarzy – dręczona wspomnieniami dziewczyna rytualnie zabija kolejnych przybyszów ze swej ojczyzny. Nieoczekiwana wizyta brata, Orestesa, okazuje się skutecznym lekarstwem na owo niekończące się cierpienie Ifigenii. W sztuce tej Eurypides nie tylko umożliwia odbiorcom osiągnięcie katharsis, lecz także – za pomocą środków metateatralnych – pokazuje im dokładnie, na czym owa katharsis polega; w jaki sposób ludzki umysł oczyszcza się ze szkodliwych emocji. Gdy tylko Ifigenia przestaje koncentrować się na własnym cierpieniu i przenosi swą uwagę na podobnie jak ona sama udręczonego Orestesa, odzyskuje utraconą równowagę umysłu. Jednocześnie publiczność – która, naturalnie, solidaryzuje się z bohaterami – także odczuwa ulgę. Ifigenia w Taurydzie jest więc „sztuką w sztuce”, która pokazuje, jak funkcjonuje dobrze skonstruowana tragedia.
Euripides’ tragedy Iphigenia in Tauris is an interesting combination of something that today’s theatre-goers would describe as being a classic horror play based on the motif of a childhood trauma (on the one hand) and – on the other hand – a cleverly designed metatheatrical study of how the mechanism of (Greek) tragedy really works. The terrifying, cruel and murder-obsessed Iphigenia is at one and the same time a wronged, unhappy child imprisoned in the body of a grown woman. She struggles with her pain by re-enacting her own unaccomplished murder in a sinister „theatre within a theatre”, i.e. in the temple of Arthemis, where – among macabre decorations made from remnants of the bodies of those Greek sailors that she has slain so far – she ritually kills any further newcomers from her homeland. An unexpected visit by her brother Orestes proves to be an effective remedy for Iphigenia’s distress. In this play, Euripides not only enables his audience to achieve catharsis, but also – through metatheatrical means – shows us exactly how a human mind is purged of dangerous emotions: as soon as Iphigenia stops concentrating on her own pain and starts to sympathize with Orestes, her mind is cured, and she is restored to a state of happiness. At the same time, the audience – who sympathize wih the characters – also feel a sense of relief. Iphigenia in Thauris is therefore a play within a play that shows us how a good tragedy works.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2019-2020, 69-70; 5-15
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog sokratyczny jako dramat
Сократовский диалог как драма
The Socratic Dialog as Drama
Autorzy:
Paczkowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497426.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
философский диалог
греческая трагедия
драма
этическая трагедия
литература
литературный жанр
dialog filozoficzny
tragedia grecka
dramat
tragedia etyczna
literatura
gatunek literacki
philosophical dialogue
Greek tragedy
drama
ethical tragedy
literature
literary genre
Opis:
Автор приравнивает сократовские диалоги Платона к драме. Он указывает на возможный литературный источник жанра logoi Sokratikoi и на за-имствования с греческой трагедии. Сократ из диалогов Платона (например из Апологии и Критона) – это персонаж, который стоит перед нравственным конфликтом: какому праву человек обязан подчиняться? Классическая греческая трагедия превратила такого типа конфликт в одну из своих главных тем (см. Филоклет и Антигона Софокла), определяя человеческое существование как драму, в которой выступает необходимость примирения спорных моральных истин. Сократ Платона, как герой этической трагедии (это один из видов трагедии, выделенных Аристотелем в Поэтике), может выиграть в этой борьбе (agon), то есть спасти единство своей позиции, или проиграть, подвергнувшись нравственной деструкции.
The author considers the similarity of Plato’s dialogues to dramas. He analyses the probable literary sources of Socratic dialogues and borrowings from the genre of drama. In Plato’s dialogues (eg. Apology and Crito) Socrates is a man standing in the face of a moral conflict: what kind of law a man is ought to be obedient to? Such a conflict was one of the most important themes of the classical Greek tragedy. Greek tragedies have defined human existence as drama, as the man must reconcile many moral truths in his life that are inconsistent. Plato’s Socrates is indeed the hero of the “ethical tragedy” (one of the types of tragedy Aristotle had highlighted in his Poetics), the topic of which is the fight for the con-sistency of his moral attitudes.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2014, 14; 95-102
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chłostanie Dionizosa. Bogowie na scenie w komediach Arystofanesa
The whipping of Dionysus. The gods on the stage in the comedies of Aristophanes
Autorzy:
Dworacki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496991.pdf
Data publikacji:
2016-05-23
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
bogowie greccy
komedia
tragedia
mitologia
Arystofanes
Greek gods
comedy
tragedy
mythology
Aristophanes
Opis:
The gods as dramatis personae were introduced into the stage of the ancient Greek theatre by the tragedians who kept, however, a distance between the gods and the men in their plays. That distance disappeared almost entirely in Old Comedy, where the gods were reduced to the position of men. The gods fell into dependence of terrestrials, sometimes they even allowed to be treated like slaves. It was possible to show the gods this way because of the freedom of speech in Athens of that time, and because of anthropomorphic attitude of the Greeks towards their gods. Such gods were introduced by Aristophanes into the stage particularly in the following plays: in Peace, Birds, Frogs, and Plutus. Those plays were the source of material for the article. The author wanted to show in it mostly the characters and the acting of gods very much similar to human beings, and at the same time departing from their divinity.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2016, 1(13); 43-54
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies