Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "formy protestu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Постмодерні форми політичного спротиву (на прикладі подій в Україні періоду кінця 2013-2014 років)
Postmodern Forms of Political Opposition (at the Example of Events in Ukraine during the Late 2013 – 2014)
Autorzy:
Khоmа, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850891.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
postmodern forms of social protest
flash mob
performance
installation
postmodernistyczne formy protestu społecznego
instalacja
Opis:
The dynamics of changing forms of social protest as well as new, postmodern forms of political action at the example of Revolution of Dignity of 2013-2014 and Ukraine-Russia military confrontation in 2014 have been analysed in this article. It has been proved that modern ways of expressing protest differ from the old ones in the use of ironic slogans, performance, creativity and non-violent actions. Revolutionary war space is represented as the accumulation of many genres (photos, graffiti, political posters, installations, sculptures, cartoons, etc.). It has been proved that political action in the postmodern reality is provocative having at its base a game, ritual, and symbolism. The perception of political events through the prism of entertainment has been emphasised.
W artykule dokonana została analiza zmian form protestu społecznego. Zbadano nowoczesne, postmodernistyczne formy politycznej aktywności na przykładzie Rewolucji Godności w latach 2013-2014 i ukraińsko-rosyjskiej konfrontacji militarnej 2014 roku. Udowodniono, że nowoczesne procesy różnią się od tradycyjnych używaniem ironicznych haseł, performance, kreatywnością i rezygnacją z przemocy. Przestrzeń rewolucyjno-wojskowa została przedstawiona jako akumulacja wielu gatunków (zdjęcia, grafiti, plakaty polityczne, instalacje, rzeźby, karykatury itp.). Udowodniono, że polityczna aktywność w rzeczywistości postmodernistycznej jest prowokacyjna, u jej podstaw leżą gra, rytuał, symboliczność. Podkreślono odbiór wydarzeń politycznych przez pryzmat widowiskowości.
Źródło:
Facta Simonidis; 2015, 8, 1; 27-40
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protestujące dzieci
Protesting Children
Autorzy:
Kowzan, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140747.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
partycypacja społeczna
formy protestu
dzieci jako podmiot
instytucja kultury
administracja publiczna
social participation
protest forms
children as a subject
culture institution
public administration
Opis:
Celem tego artykułu jest opisanie składowych normalizacji publicznego sprzeciwu dzieci w kontekście ich udziału w skutecznym proteście przeciwko likwidacji placówki oświatowej. Przyglądanie się temu, jakie zachowania dzieci w relacji z władzą publiczną mają współcześnie miejsce, zaczynamy od pokazania ram prawnych, które legitymizują udział dzieci w polityce. Następnie wskazujemy na szereg historycznych przykładów kolektywnego udziału dzieci w próbach przeprowadzenia zmian społecznych. Wraz z głosami krytyki i dyskusjami teoretyków demokracji i pedagogiki, przypadki te wytyczają pewną granicę pola możliwości przeprowadzenia protestu z udziałem dzieci. Analiza gdańskiego przypadku protestujących dzieci przeprowadzona została na podstawie materiałów wideo i uwzględniła wysiłki dorosłych włożone w uregulowanie przebiegu wydarzeń. W rezultacie dowiadujemy się, że protestującym dzieciom towarzyszyć może pewna emancypacyjna, choć uprzedmiotawiająca je narracja, ale ich osobisty udział w protestach i głos sprzeciwu mają moc delegitymizacji publicznego dialogu.
The purpose of this article is to describe the components of normalization of children's public dissent. We look specifically at the situation of their participation in an effective protest against a closure of an educational institution. Looking at the actual behavior of children in relation to power, we begin by showing the legal framework that legitimizes the participation of children in politics. Then we point to a number of historical examples of the collective participation of children in attempting to make a social change. With the criticism and debates of democracy and pedagogy theorists, these cases set a boundary for the possibility of a protest that involves children. The analysis of the case of children protesting in Gdańsk was conducted on the basis of video materials and took into account the adults’ efforts to regulate the course of events. As a result, we learn that the protesting children may be framed into an emancipatory but objectifying narrative. What is more, their personal participation in the protest and their voice have the power to de-legitimise public dialogue.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 1(81); 45-62
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies