Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "formal speech" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wiarygodność jako cnota moralna?
    Autorzy:
    Mazur, Piotr Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/426827.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    human person
    credibility
    truthfulness
    virtue
    justice
    formal speech
    osoba ludzka
    wiarygodność
    prawdomówność
    cnota
    sprawiedliwość
    mowa formalna
    Opis:
    The aim of this article is to discuss the moral aspect credibility of the human person. The author proposes to link credibility with truthfulness, which is a feature of formal speech, when it is in agreement with the “transference of the thought of the speaking person.” Truthfulness is a constant and perpetual readiness of the will to render to every man the truth that is due him. The credibility of the human person is the result of truthfulness, meaning that he is someone who is trustworthy (authority) with accessto the truth in any field. Due to the good of the human person, it is necessary not only to be truthful, but also to skillfully use this truthfulness to become credible. Credibility is the virtue of human practical reason that allows the person use his own truthfulness so he can be a trustworthy person. For this reason the author calls it prudent truthfulness.
    Celem artykułu jest omówienie moralnego aspektu wiarygodności osoby ludzkiej. Autor proponuje powiązanie wiarygodności z prawdomównością, która jest cechą mowy formalnej, gdy jest zgodna z „przekazywalną myślą mówiącej osoby”. Prawdomówność jest stałą i niezmienną gotowością woli oddania każdemu człowiekowi należnej mu prawdy. Wiarygodność osoby ludzkiej jest wynikiem prawdomówności, oznaczającej, że jest kimś, kto jest wiarygodny (autorytet) w dostępie do prawdy w danej dziedzinie. Ze względu na dobro osoby ludzkiej konieczne jest nie tylko bycie prawdomównym, ale także umiejętne posługiwanie się prawdomównością dla uzyskania wiarygodności. Wiarygodność jest cnotą ludzkiego rozumu praktycznego, który pozwala człowiekowi tak posługiwać się własną prawdomównością, aby mógł być osobą godną zaufania. Z tego powodu autor nazywa wiarygodność roztropną prawdomównością.
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2017, 46, 2
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    факторы успешного и конфликтного общения в условиях культурно-стилевого разнообразия на материале интернет-коммуникации
    Autorzy:
    ЧЕРНЫШОВА, ТАТЬЯНА В.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615062.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    public speech communication
    formal and informal public speech
    cultural and stylistic originality
    stylistic factors
    stylistic tone speech conflict
    social networks
    Opis:
    The article presents the results of a comparative study of two types of public speech communication – of the official (media texts) and informal (social network) – in identifying their cultural and stylistic originality, and describes a set of linguistic and non-linguistic factors which are shaping the stylistic tone of the conflicting verbal interaction of participants of social networks. The object of study is the set (or sequence) of speech acts participants communications which was embodied in the text, allowing to trace the process of verbal interaction and its stages, favour or impede successful communication, i.e. implementation of authorial intention. As a tool of stylistic analysis the category of the “usual-style complex” is used. It is seen as a stylistic mechanism of selection, which allows us to describe the “real language of real era” with the given extra linguistic factors – namely, the context of the situation in which the interaction of participants of public communication occurs. The study concluded: despite the fact that the texts of formal and informal communication (media and social networks) have much in common, evaluation comments in social media are more specific, opponents are expressing their point of view and their promptings designed for the addressee: anger, accusations, refusal communication, etc. in the straightforward way. There are a lot of varieties of means and ways of expression – both verbal and nonverbal. Cultural and social skills of verbal communication play an important role in conditions of formal and informal public communication.
    Źródło:
    Stylistyka; 2015, 24; 367-380
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie wartości I celu nauki w świetle teorii aktów mowy Jurgena Habermasa
    THE CONCEPT OF THE AIM AND THE VALUE OF SCIENCE IN THE LIGHT OF JURGEN HABERMAS’S THEORY OF SPEECH ACTS
    Autorzy:
    Michalska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/577733.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    AIM OF SCIENCE
    FORMAL PRAGMATICS
    PRINCIPLES
    RETICULATED MODEL
    SPEECH ACTS
    Opis:
    In the paper it is argued that, in order to explicate the concept of the aim and value of science from the standpoint of Habermas’s theory of speech acts (the theory of communicative action or universal pragmatics), one is required to take up the position of moderate realism. The theory implies that even though science serves many different purposes and might be harnessed to realise diverse values, it must be seen as subordinated to the highest-level principle, which, in certain contexts, should be comprehended as the chief cognitive value. And since, as I demonstrate later on, universal pragmatics formally corresponds to the reticulated model of scientific justification as put forth by Laudan in his Science and Values but, at the same time, is much more deeply rooted philosophically, the result obtained is important on the part of philosophy of science and purports to offer a new paradigm of analysis.
    Źródło:
    Zagadnienia Naukoznawstwa; 2011, 47, 3(189); 373-391
    0044-1619
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Naukoznawstwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die kommunikativ-pragmatische Orientierung im Fremdsprachenunterricht und ihre theoretische Grundlegung – Kritik und Perspektiven aus glottodidiaktischer Sicht
    Theoretical Background of Communicative-Pragmatic Approaches to Foreign Language Teaching – criticism and perspectives from a glottodidactic point of view
    Autorzy:
    Sadownik, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179280.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-24
    Wydawca:
    Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
    Tematy:
    communicative-pragmatic approach
    glottodidactics
    generative grammar
    speech acts
    theory
    communicative-pragmatic competence vs. formal-grammatical knowledge
    foreign
    language teaching
    kommunikativ-pragmatischer ansatz
    glottodidaktik
    generative grammatik
    sprechakttheorie
    kommunikativ-pragmatische kompetenz vs. formal-grammatisches wissen
    fremdsprachenunterricht
    Opis:
    The aim of the paper is to discuss theoretical assumptions as well as point out strengths and weaknesses of the communicative-pragmatic approach to foreign language teaching. The author underlines the fact that pragmatics and the theory of speech acts by J. Austin and J. Searle, which emerged under the influence of the pragmatic approach in American philosophy, sociology and semiotics, as well as the theory of language games by L. Wittgenstein, the notion of communicative competence by D. Hymes and the theory of communicative action by J. Habermas all influenced the proponents of the pragmatic-communicative approach either directly or indirectly. The implementation of these theories, however, has not always been cautious and critical enough, which is exemplified by, for instance, overemphasizing fluency and communicative efficiency over morphosyntactic accuracy of speech. In other words, changing the role of communicative competence and downgrading the significance of linguistic competence in the foreign language teaching process. The author concludes that the essence of natural languages lies in their immanent structure rather than the communicative purposes they serve.
    Der vorliegende Beitrag setzt sich zum Ziel, die theoretische Fundierung sowie Vorteile und Schwächen des pragmatisch-kommunikativen Ansatzes im Fremdsprachenunterricht aus glottodidaktiktischer Sicht darzustellen. Die Autorin betont, dass sowohl die Pragmalinguistik und die Sprechakttheorie von J. Austin und J. Searle, die auf theoretischen Erkenntnissen in Bezug auf die Rolle der Handlung und ihrer Wirkung in der pragmatischen Philosophie, Soziologie und Semiotik des 20. Jahrhunderts basieren als auch das Wittgensteinsche Konzept der Sprachspiele, das Konzept der kommunikativen Kompetenz von D. Hymes und die Theorie der kommunikativen Kompetenz von J. Habermas die pragmatisch-kommunikative Wende in entscheidender Weise inspiriert und weitgehend mitgeprägt haben. Die Einführung der kommunikativen Kompetenz in die theoretische Diskussion und in die schulische Praxis zeigte aber nicht immer zufriedenstellende Ergebnisse. Als Schwäche des pragmatischkommunikativen Ansatzes ist eine Überbetonung des kommunikativen Umgangs mit Äußerungen und eine Überbewertung der Rolle der sprachlichen Diskursund Handlungskompetenz bei gleichzeitiger Unterbewertung der morphosyntaktischen Kompetenz zu nennen. Die Autorin konstatiert, dass der immanente Strukturbereich von Sprache und nicht der Kommunikationsbereich ihre Natur ausmacht.
    Źródło:
    Forum Filologiczne Ateneum; 2020, 8, 1; 27-57
    2353-2912
    2719-8537
    Pojawia się w:
    Forum Filologiczne Ateneum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies