Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "españolada" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Od robotnicy do gwiazdy flamenco. Metamorfozy Carmen w kinie hiszpańskim
From a Labourer to a Flamenco Star: Metamorphoses of Carmen in Spanish Cinema
Autorzy:
Aleksandrowicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341412.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino hiszpańskie
Prosper Mérimée
españolada
Spanish cinema
Opis:
Analiza pięciu hiszpańskich adaptacji Carmen Prospera Mériméego ukazuje, w jaki sposób filmy te – zrealizowane w różnych okresach – odzwierciedlają przemiany obyczajowe i polityczne, dominujące ideologie oraz zmieniające się mody i fantazmaty. Filmowa Carmen ma w Hiszpanii wiele twarzy. Uważana za ikonę españolady, jest też niepokorną Cyganką udającą Baskijkę, buntowniczką pragnącą wolności nade wszystko, kolejnym wcieleniem kobiety fatalnej, ale i nawróconą grzesznicą ‒ pobożną i zakochaną w żołnierzu, a nie we własnej niezależności. Interesujące są również ekranowe nawiązania do postaci Carmen, często ubrane w ironiczny cudzysłów i pojawiające się na marginesie zupełnie – wydawałoby się – innych historii.
The analysis of five different Spanish screen adaptations of Carmen by Prosper Mérimée reveals how these films, made in different periods, reflect cultural and political changes, dominant ideologies and changing fashions and fantasies. In Spanish film adaptations Carmen has many faces. She is considered to be an icon of espanolada, at the same time she is a proud Gypsy pretending to be a Basque, a rebel desiring freedom above all else, yet another incarnation of femme fatale, but also a converted sinner - pious and in love with a soldier, and not with her own independence. On-screen references to Carmen, often dressed in ironic quotation marks and appearing on the margins of - it would appear - unrelated stories are also interesting.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 94-112
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino (anty)narodowe? „Uczta wigilijna” Luisa Garcíi Berlangi
(Anti)national Cinema? “Plácido” by Luis García Berlanga
Autorzy:
Zielińska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27754371.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Luis García Berlanga
kino narodowe
españolada
dyktatura
Francisco Franco
nowe kino hiszpańskie
national cinema
dictatorship
new Spanish cinema
Opis:
Autorka omawia film Uczta wigilijna (Plácido, 1961) w reżyserii Luisa Garcíi Berlangi w kontekście przemian, jakie na początku drugiej połowy XX w. przechodziło kino narodowe w Hiszpanii. Okoliczności powstania filmu, ingerencja cenzury oraz jego tematyka i styl autorski to zagadnienia, którym autorka przygląda się w ramach dyskursu kina propagandowego (historycznego) i eskapistycznego (filmowe españolady), programowo wprowadzanego przez frankistów na przełomie lat 30. i 40. XX w. Berlanga blisko współpracował z pisarzem i scenarzystą Rafaelem Azconą, a jako przedstawiciel Nowego Kina w latach 50. i 60. XX w. był jednym z tych twórców, którzy zrewolucjonizowali pojęcie kina narodowego w swoim kraju. Powołując się na prace hiszpańskich teoretyków i znawców twórczości Berlangi, autorka podkreśla znaczenie Uczty wigilijnej w ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej, a także wpływ tej produkcji na reinterpretację kategorii kina narodowego w Hiszpanii.
The author discusses the film Plácido (1961) by Luis García Berlanga in the context of the changes of national cinema in Spain at the beginning of the second half of the 20th century. The circumstances of the film’s production, the interference of censorship, as well as the subject matter and the author’s style are the issues that the author reflects on as part of the discourse of propaganda (historical) and escapist (film españolades) cinema, introduced by Francoists programmatically at the turn of the 1930s and 1940s. As a representative of New Cinema, in the 1950s and 1960s Berlanga was one of those who, in cooperation with the author and screenwriter Rafael Azcona, revolutionized the concept of national cinema in the country. Referring to the works of Spanish theoreticians and experts on Berlanga’s work, the author underlines the importance of Plácido in the socio-political context of the time, as well as the impact of the movie on the reinterpretation of the category of national cinema in Spain.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 116; 103-120
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies