Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "eastern bishops" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Hierarchia wschodnich biskupów w historiografii kościelnej V wieku
The hierarchy of eastern bishops in the ecclesiastical historiography of the fifth century
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613359.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biskupi wschodni
piąty wiek
eastern bishops
fifth century
Opis:
Francis Dvornik has expressed the view that, in the Eastern part of the Empire, the principle of accommodation dominated over the principle of the apostolic origin. The situation, he maintained, resulted from the fact that the aforementioned area included excessively numerous sees which were either established by one of the Apostles or were considered to be somehow connected with their activities. Does the conclusion of the Czech researcher find any justification in the way the precedence of bishoprics is depicted in the Greek ecclesiastical historiography of the fifth century? The present article is to give an answer to the question. The analysis of the ecclesiastical historiography in question demonstrates that Eusebius of Caesarea, who wrote in the IV th century, while setting a hierarchy of bishops was guided first and foremost by the principle of accommodation. The church historians, however, who compiled their works a mere century later put a decisively lesser stress on Eusebius’ predilection in that matter. Although the narrative of Philostorgius, since fragmentary, is hard to interpret, Socrates’ attitude displays a marked tendency of favoring the importance of the apostolic origin, which was most probably taken over from Rufinus of Aquileia. Sozomen tended to tell the difference between the official hierarchy of bishops, which was based on the principle of accommodation, and the structure of bishoprics connected with the Apostles. Theodoretus, in turn, tended to connect both the principles, however, preferring the idea of the Church originated by saint Peter, accordingly of the ecclesiastic structure based on the principle of the apostolic origin. As a consequence, and contrary to F. Dvornik’s thesis, it should be concluded that (at least) the authors of the Ecclesiastic Histories of the fifth century were in favor of the principle of the apostolic origin and maintained it was over the principle of accommodation.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 181-199
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego: łacińskie i wschodnie. Porównanie oraz ich źródła
Modern canons relating to the Bishop of Rome: Latin and Eastern. Comparison and their sources
Autorzy:
Rozkrut, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11331841.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the Bishop of Rome
the College of Bishops
the Latin Code
the Eastern Code
Primacy
Biskup Rzymski
Kolegium Biskupów
kodeks łaciński
kodeks wschodni
prymat
Opis:
Osoba oraz urząd Biskupa Rzymskiego – najwyższy i najważniejszy w całym Kościele, nieporównywalny z żadnym innym urzędem, czy to w samym Kościele, czy też w społeczności świeckiej, trwający nieprzerwanie przez wieki oraz tysiąclecia i jednocześnie pozostający niezmiennym i ciągle z pietyzmem odkrywanym – to problematyka i tematyka niezmiernie bogata, ważna i złożona. To również przedmiot wielowiekowej i dogłębnej analizy teologiczno-prawnej, który doczekał się wielu interesujących monografii oraz innych szczegółowych studiów, w tym ważnych sympozjów naukowych, ale również publikacji zawierających osobiste odniesienia do konkretnych papieży. Artykuł poddaje analizie współczesne kanony na temat Biskupa Rzymskiego, to jest kanony zawarte w kodeksach prawa kanonicznego promulgowanych przez papieża Jana Pawła II, czyli w kodeksie łacińskim z roku 1983 oraz w kodeksie wschodnim z roku 1990. Prezentowana wypowiedź to jedynie zarysowanie bardzo bogatej problematyki, z którą wiąże się między innymi szczegółowe studium oraz analiza syntetycznie wskazanych źródeł kanonów łacińskich oraz wschodnich dotyczących osoby oraz urzędu Biskupa Rzymskiego. Setna rocznica urodzin św. Jana Pawła II, który w szczególności Kościołowi w Polsce, który w szczególności Kościołowi w Polsce przybliżył osobę oraz urząd Biskupa Rzymskiego swoim długim oraz bogatym pontyfikatem, zachęca do ciągłej analizy tego wyjątkowego urzędu.
The Person and the Office of the Bishop of Rome that is the highest and the most important office within the entire Church and that cannot be compared to any other office both in the Church itself and the secular community, that has lasted continuously for centuries and millennia and that has remained unchanged at the same time and has constantly been discovered with reverence, constitutes exquisitely rich, important, and complex issue and thematics. It is not only an incisive look and theological and legal analysis or historic and even political analysis that have been depicted in a number of interesting monographies and other detailed studies, including important scientific symposia, but also publications containing personal references to individual popes. The article is aimed at analysing current canons concerning the Bishop of Rome, i.e. canons included in the codes of canon law promulgated by Pope John Paul II, it means the Latin Code of 1983 and Eastern Code of 1990. The presented statement is only a depiction of a very rich issue, which inter alia involves a detailed study and analysis of only synthetically indicated sources of Latin canons and Eastern cannons concerning the Person and the Office of the Bishop of Rome. Anniversary of one hundred years of birth of St. John Paul II, who made the Person and the Office of the Bishop of Rome much closer to the Church in Poland especially by his long and rich pontiff, encourages to a continuous analysis of this extraordinary office.
Źródło:
Annales Canonici; 2020, 16, 1; 39-58
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theology of Harmony in Federation of Asian Bishops’ Conferences (FABC) Documents
Autorzy:
Wita, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144020.pdf
Data publikacji:
2021-02-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Harmonia
Federacja Konferencji Episkopatów Azji (FABC)
teologia azjatycka
religie Wschodu
inkulturacja
teologia religii
dialog miedzyreligijny
paradygmat teologii
Harmony
Federation of Asian Bishops’ Conferences (FABC)
Asian theology
Eastern religions
inculturation
theology of religions
interreligious dialogue
new paradigm for theology
Opis:
Artykuł prezentuje nowe spojrzenie na teologie, zwłaszcza teologie religii, proponowane przez Federacje Konferencji Episkopatów Azji (FABC). Kluczowym pojęciem jest w nim harmonia, dążenie ku której mocno wpisane jest w religijne koncepcje światopoglądowe Azji. Naszkicowane zostało rozumienie harmonii w religiach Wschodu oraz postrzeganie w jej perspektywie zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa i Kościoła. Ukazane zostały liczne dokumenty i inicjatywy FABC, które odwołują sie do idei harmonii jako wspólnego mianownika dla teologii azjatyckiej. Potrójna forma dialogu (z ubogimi, międzykulturowego i międzyreligijnego) wybrana za podstawowe kryterium działali Kościoła w Azji wydaje sie najpełniej rozumiana i realizowana w perspektywie harmonii.
This paper presents a new perspective on theology, especially the theology of religions, proposed by the Federation of Asian Bishops’ Conferences (FABC). The key concept is the harmony, striving toward which firmly inscribed in the religious concepts of Asian philosophical point of view. Understanding of harmony was outlined in the Eastern religions and the perception in the perspective of redemption in Jesus Christ and His Church. Shown are a number of documents and initiatives of FABC that refer to the idea of harmony as a common denominator for Asian theology. Triple form of dialogue (with the poor, with the culture and interreligious) selected as a criterion of activities of the Church in Asia seems to be most fully understood and implemented with a view of harmony.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 139-155
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pommern und Pommerellen in der Zeit Swantopolks Von Danzig (bis 1266)
Western Pomerania in relation to Eastern Pomerania in the time of Świętopełk Gdańsk (up till 1266)
Autorzy:
Smoliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591286.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Pommern
Pommerellen
pommersche Dynastien
Swantopolk
Barnim I
wartislaw III.
Mestwin II.
Bischöfe von Cammin
west Pomerania
Eastern Pomerania
Pomeranian dynasties
Świętopełk
warcisław III
Mestwin II
Bishops of kamień
Pomorze Zachodnie
Pomorze wschodnie
dynastie pomorskie
Mściwoj II
biskupstwo kamieńskie
biskupi kamieńscy
Opis:
W XIII w. obszar Pomorza był podzielony pomiędzy dwie dynastie książęce. Zachodnią częścią regionu władali książęta z dynastii określanej jako gryficka. W najnowszej litera- turze przedmiotu istnieje przekonanie, że członkowie tej dynastii rządzili także od drugiej połowy lat trzydziestych XIII w. albo do początku lat czterdziestych tegoż wieku w ziemi sławieńskiej. Trudno przy tym wykazać, że ich władza sięgała też ziemi słupskiej. Ziemi sła- wieńskiej sięgała też kościelna, a potem również feudalna obediencja biskupów kamieńskich. We wschodniej części Pomorza rządy sprawowali dynaści nazywani w literaturze przedmiotu Sobiesławicami. Przez długi czas sprawowali oni urzędy namiestników pomorskich z ramienia piastowskiego. Sytuację tę zmienił Świętopełk gdański, zdobywając w 1227 r. niezależność od Polski. Księcia gdańskiego z władcami Pomorza Zachodniego początkowo łączyły dobre relacje. Ich gwarantem było małżeństwo siostry Świętopełka Mirosławy z księ- ciem zachodniopomorskim Bogusławem II. Owocem tego związku był książę Barnim I, który w interesującym nas okresie, wraz ze swoim kuzynem Warcisławem III, kształtowali politykę księstw zachodniopomorskich. Obaj Gryfici musieli odpowiedzieć na zaborczość w polityce zachodniej Świętopełka i ustosunkować się najpierw do zajęcia przez niego ziemi słupskiej (na Duńczykach między 1225 a 1227 r.), a potem do opanowania ziemi sławieńskiej (przed 1240 r.). Na tym tle cyklicznie od 1253 r. dochodziło do walk pomiędzy władcami obu części Pomorza. Gryfici w swych dążeniach byli wspierani przez biskupów kamień- skich, zwłaszcza Hermana von Gleichena. Jednak niepowodzenia w walkach ze Świętopeł- kiem skłoniły już w latach sześćdziesiątych XIII w. biskupa kamieńskiego do porozumienia z władcą gdańskim. Nie wiadomo przy tym, czy do końca życia Świętopełka gdańskiego zawarł on pokój z Barnimem I (rządzącym całym Pomorzem Zachodnim po śmierci War- cisława III). Znamiennym w tym względzie zdaje się być fakt rozmów prowadzonych przez Barnima I z synem Świętopełka Mściwojem II w 1264 r., w dobie buntu najstarszego z synów władcy gdańskiego.
In the 13th century, Pomerania was divided between two princely houses. The western part of the region was ruled by princes from the Griffin dynasty. In the most recent source litera- ture, a claim has been made that members of this house also ruled the Land of Sławno from the second half of the thirties or until the early forties of the thirteenth century. It is therefore difficult to prove that their power also stretched as far as the Land of Słupsk. The Land of Sławno was also under ecclesial, and later feudal jurisdiction of the bishops of Kamień. In Eastern Pomerania, the Samborides (Polish: Sobiesławice), as they are called in source lit- erature, were the ruling house. For a long time they held the office of Pomeranian governors on behalf of the Piast dynasty. This situation was changed by Swietopelk II – the Duke of Gdansk, who in 1227 secured the region’s independence from Poland. Initially, the duke and the rulers of West Pomerania had good relations. Mutual good will was guaranteed by the marriage of Swietopelk’s sister Miroslawa and Prince Bogislaw II of West Pomerania. Out of this matrimony, Barnim I was born, who in the described period, together with his cousin Wartislaw III, shaped the policy of the West Pomeranian principalities. Both Griffins had to hold ground against Swietopelk’s aggressive eastbound expansion and respond to his occupation of the Land of Słupsk (taken from the Danes between 1225 and 1227), and then to the occupation of the Land of Sławno (before 1240). The House of Griffin was supported by the bishops of Kamień, of whom Herman von Gleichen was the most prominent. Howev- er, after many lost battles against Swietopelk, in the sixties of the 13th century, the Bishop of Kamień had to reach an agreement with the Gdańsk ruler. Little is known whether he made peace with Barnim I (ruling all Western Pomerania after the death of Wartislaw III) while Swietopelk was still alive. It is significant in this regard that Barnim I held talks with Swietopelk’s son Mestwin II in 1264, during the rebellion of the eldest sons of the Gdańsk ruler.
Im 13. Jahrhundert teilten sich zwei Herzogsgeschlechter die Herrschaft über die pommer- schen Gebiete. Im Westen (Pommern) herrschten die sogenannten Greifenherzöge. Die neu- este Forschungsliteratur ist davon überzeugt, dass Vertreter dieses Geschlechts ab Mitte der 1230er Jahre oder bis zum Beginn der 1240er Jahre auch im Schlawer Land herrschten. Es ist dabei schwer nachzuweisen, ob sich ihr Herrschaftsgebiet bis ins Stolper Land erstreckte. Das Schlawer Land unterstand zudem der kirchenrechtlichen und später landesherrlichen Hoheit der Bischöfe von Cammin. Im Osten (Pommerellen) herrschte das Geschlecht der Samboriden, lange Zeit als Statthalter der Piastenherrscher. Swantopolk von Danzig änderte dies, indem er 1227 die Unabhängig- keit von Polen erlangte. Swantopolk pflegte anfangs gute Beziehungen zu den Greifenherr- schern, die durch die Ehe zwischen seiner Schwester Miroslawa und dem Pommernherzog Bogislaw II. gefestigt wurden. Aus dieser Verbindung ging Herzog Barnim I. hervor, der in dem hier behandelten Zeitabschnitt gemeinsam mit seinem Cousin Wartislaw III. die Politik in Pommern gestaltete. Beide Greifenherrscher mussten auf die nach Westen gerich- tete Expansionspolitik Swantopolks reagieren und sich zu seiner Landnahme zunächst im Stolper Land (von den Dänen zwischen 1225 und 1227) sowie später im Schlawer Land (vor 1240) positionieren. Vor diesem Hintergrund kam es ab 1253 regelmäßig zu Kämpfen zwi- schen den Herrschern in Pommern und Pommerellen. Die Camminer Bischöfe, insbeson- dere Hermann von Gleichen, unterstützten die Greifenherzöge. Die Niederlagen im Kampf gegen Swantopolk von Danzig veranlassten den Camminer Bischof jedoch bereits in den 1260er Jahren dazu, mit diesem ein Abkommen zu schließen. Wir wissen allerdings nicht, ob Swantopolk von Danzig noch zu Lebzeiten Frieden schloss mit Barnim I., der nach dem Tod Wartislaws III. über ganz Pommern herrschte. In diesem Zusammenhang scheint es von Bedeutung, dass 1264, als Swantopolks ältester Sohn Mestwin II. sich gegen seinen Vater erhoben hatte, Gespräche zwischen Mestwin II. und Barnim I. stattfanden.
Źródło:
Studia Maritima; 2019, 32; 89-125
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies