Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dialogical self" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Supporting the development of wisdom: The dialogical perspective
    Autorzy:
    Borawski, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127480.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wisdom
    internal dialogical activity
    dialogical self
    dialectical thinking
    Opis:
    The article presents internal dialogical activity as one of the possible ways of developing wisdom, understood here primarily in terms of dialectical thinking. The author explains the relationships between internal dialogical activity and dialectical thinking and describes the cognitive processes that accompany inner dialogs, related to imaginative thinking, attention management, metacognition, and the use of conceptual knowledge with ambiguous contents. The active involvement of these processes seems indispensable for achieving dialectic effects through dialogical activity, including the acceptance of contradictions and the integration of different viewpoints. The final part of the article discusses practical methods of supporting wisdom based on three manifestations of inner dialogical activity: identity dialogs, temporal dialogs, and dialogs simulating social interactions.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2017, 20, 3; 563-578
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narration True and False: Dialogical Self Theory in Psychotherapy
    Autorzy:
    Kałowski, Piotr
    Bednarek, Stefan
    Rabiej, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/1030879.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    dialogical self theory
    narration
    psychotherapy
    Postmodernism
    Opis:
    Postmodernism denies universal values and emphasizes the role of political power in constructing truth. This creates a challenge for psychotherapy, where the client’s perspective must simultaneously be respected and filtered through a given modality’s theory. The paper discusses the notions of truth and falsity in psychotherapy, presenting dialogical self theory as an approach responding to the aforementioned challenges. Comparing it to the dominant cognitive-behavioral approach, examples of its practical use, especially problems related to identity and its continuity, are described, and the benefits and limitations of the metaphor of therapeutic work as a dialogue or narration are outlined.
    Źródło:
    Truth and Falsehood in Science and the Arts; 189-204
    9788323542209
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Exposing the Dialogical Nature of the Linguistic Self in Interpersonal and Intersubjective Relationships for the Purposes of Language-and-consciousness-related Communication Studies
    Autorzy:
    Wąsik, Elżbieta Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41164534.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    cognition
    consciousness
    intersubjectivity
    language
    the dialogical self
    Opis:
    This paper aims at elaborating the concept of linguistic self with regard to its twofold existence modes, namely as a physical person and as a mental subject, being shaped by external and internal dialogs in interpersonal and intersubjective communication. These dialogical encounters, constantly changing the reality of everyday life, are based, on the one hand, on the observable multitextuality of narratives, and on the other, on the multi-voicedness of opinions. As such, it lays emphasis on the need for a holistic approach to human beings as a psychosomatic unity, taking part in cognition with their minds and bodies, and developing itself both in-and-with the physical and logical domains of their surrounding ecosystems. In view of the private and public character of the self, the author postulates to consider in future studies the achievements of personal and social constructivism.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2019, 7, 1; 125-136
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A drama of selves: Investigating teacher identity development from dialogical and complexity perspectives
    Autorzy:
    Henry, Alastair
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780435.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    language teacher identity
    complex dynamic systems
    dialogical self
    practicum learning
    Opis:
    Identity is of increasing interest in teacher education. Crucial for resilience, the development of a coherent professional identity has been characterized as emerging from tensions between multiple and sometimes conflicting conceptions of what it means to be someone who teaches (Akkerman & Meijer, 2011). While light is being shed on these often antagonistic relations, less is known about the dynamics of identity formation and transformation. Providing a contribution to work on language teacher identity, in this single case study Hermans’ (2008) concept of the dialogical self is combined with complexity principles in an investigation of changes in the emerging professional identity of a pre-service English teacher during a practicum. Drawing on intra- and inter-personal data, experiences of learning to become a person who teaches English are conceptualized as a drama that is played out between different and sometimes unaligned selves. Analyses show how this inner drama maps onto the landscape of an emerging teacher identity, how tensions can be understood systemically, and how a teacher identity system can have a signature dynamic.
    Źródło:
    Studies in Second Language Learning and Teaching; 2019, 9, 2; 263-285
    2083-5205
    2084-1965
    Pojawia się w:
    Studies in Second Language Learning and Teaching
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różnorodność wielości Ja
    Varieties of self-multiplicity
    Autorzy:
    Suszek, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2128912.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    self-concept
    self-multiplicity
    multiple selves
    self-complexity
    self-variability
    self-pluralism
    dialogical self
    subpersonalities
    dissociation
    polypsychism
    integration
    Opis:
    Wiele współczesnych teorii postrzega Ja nie jako strukturę monolityczną, lecz wieloraką, składającą się z aspektów, podsystemów, subosobowości. Istnieją różnice indywidualne w poziomie rozproszenia i złożoności struktury Ja. Artykuł przedstawia teorie, które biorą pod uwagę pluralizm zarówno Ja przedmiotowego, jak i Ja podmiotowego. Teorie te pochodzą głównie od psychologów społecznych, psychologów osobowości i psychoterapeutów. Wymienione zostały najczęściej proponowane rodzaje podsystemów Ja. Omówiono podmiotowe i przedmiotowe mechanizmy biorące udział w podtrzymywaniu integracji tożsamości.
    Many contemporary theorists have proposed that the self is not unitary but multifaceted, composed of aspects, subselves, or subpersonalities. Individuals differ in the number of their subselves and their self-complexity. The paper introduces the theories which take into account the pluralism of both the self-as-known and the self-as-knower. These theories come mostly from social psychologists, personality psychologists and psychotherapists. The most commonly proposed types of self-subsystems are discussed. The paper also describes possible processes through which differentiated self-conceptualizations are organized and integrated.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2007, 10, 2; 7-37
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
    ‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
    Autorzy:
    Hasiuk, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Anton Czechow
    Mewa
    metateatr
    teoria dialogowego Ja
    dialogiczność
    Anton Chekhov
    The Seagull
    metatheater
    Dialogical Self Theory
    dialogism
    Opis:
    Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
    The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialogowość listu w świetle koncepcji polifonicznego Ja
    The Letter as a Dialogue in the Context of Dialogical Self Theory
    Autorzy:
    Całek, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097221.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-14
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    epistolography
    theory of the letter
    Dialogical Self
    Friedemann Schulz von Thun
    Hubert J.M. Hermans
    Stefania Skwarczyńska
    Opis:
    The article is focused on the phenomenon of dialogicality in the letter, which is first discussed in the light of the existing theories (proposed by Stefania Skwarczyńska or Brigitte Diaz) and extended with new aspects of the definition of the letter, proposed in the New Theory of the Letter [Nowa teoria listu] by Anita Całek. In the next part, for the analysis of the dialogical nature of epistolography, a new research perspective is proposed: the dialogical self theory, whose creator and promoter is, above all, Hubert J.M. Hermans. The researcher, inspired by Mikhail Bakhtin’s concept on a polyphonic novel, pointed out how important the phenomenon of internal dialogues with oneself is for identity. The self can be perceived as a multivoiced structure of meanings: every voice is with a relatively autonomous I-position engaging in internal dialogues. This concept is combined and developed in Poland by Małgorzata Puchalska-Wasyl and Piotr K. Oleś, with the communicative approach of Friedemann Schulz von Thun, who proposed a model of the “internal team” containing internalized roles that an individual is able to assume by conducting internal dialogues. Both concepts are used for epistolographic analysis, seeing in the letter a medium of such dialogicality: the sender simultaneously plays his own role and creates in the imagination the figure of the recipient — which is actually the inner voice of his own self — a dialogue with her in the letter. This imaginary conversation is possible because the subject produces two dialogue voices, gives them autonomy, and for the needs of a specific correspondent, creates a epistolary character who represents him in this epistolary conversation. The indicated mechanism, which has its psychological justification in the theory of dialogic self and communicative psychology, allows to explain changes in the subject’s self-image in categories other than those used so far (such as self-presentation or self-creation).
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 3; 25-41
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proweniencja, rozwój i specyfika „dialogowego ja” psychologii pastoralnej
    Provenance, development and specificity of “dialogical self” in the pastoral psychology
    Autorzy:
    Pankalla, Andrzej
    Wieradzka-Pilarczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139245.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    dialogical self
    religion
    interdisciplinary dialogue
    pastoral theology
    pastoral psychology
    dialogowe ja
    religia
    interdyscyplinarny dialog
    teologia pastoralna
    psychologia pastoralna
    Opis:
    Historia psychologii pastoralnej, od jej powstania na gruncie dziewiętnastowiecznego protestantyzmu, aż do czasów współczesnych, uwidacznia pewien problem z umiejscowieniem jej pośród dyscyplin naukowych. Przyczyn tej rozmytej tożsamości upatruje się w ciągłej nieumiejętności pogodzenia relacji psychologii i religii, przechodzącej od etapów jawnej wrogości (freudyzm, marksizm), poprzez redukcjonizm z prostym utożsamianiem zjawisk psychicznych i duchowych czy wzajemną obojętność, po otwartość i wzajemne korzystanie ze swych osiągnięć. Artykuł ukazuje aktualnie uprawianą psychologię pastoralną jako swoisty obszar "wpomiędzy" psychologią (religii) a teologią pastoralną. Uwzględniając historię tej młodej dyscypliny, autorzy zarysowują związek psychologii pastoralnej z innymi dziedzinami wiedzy, wskazując, że niejasna tożsamość na styku teologii i psychologii może stanowić w swej istocie jej wielki zasób budowany na zdolności interdyscyplinarnego dialogu oraz elastycznym wpisywaniu się w potrzeby współczesnego człowieka z jego polifoniczną naturą.
    History of pastoral psychology, since its inception on the basis of nineteenth-century Protestantism, up to the present, reveals a problem with the placement among disciplines. The reasons for the fuzzy identity is seen in the ongoing inability to reconcile the relationship of psychology and religion, passing from overt hostility stages (Freudianism, Marxism), by equating reductionism with a simple psychic phenomena and spiritual, or mutual indifference, the openness and sharing of their achievements. The article presents the current pastoral psychology as a specific area “in-between” psychology (of religion) and pastoral theology. Given the history of this young discipline, outlines the relationship of pastoral psychology and other disciplines, indicating that the unclear identity “at the crossroads” of theology and psychology, may constitute in essence its a great resource built on the ability of interdisciplinary dialogue and writing flexible to the needs of modern man with his polyphonic nature.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2014, 2; 191-208
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Model of positive personality functioning in the environment of social professions
    Model pozytywnej osobowości funkcjonujący w środowisku pracowników socjalnych
    Autorzy:
    Bogomaz, Sergey
    Morozhanova, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1181258.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
    Tematy:
    positive functioning
    integration
    self-realization
    model
    professional activity
    development
    well-being
    dialogical interaction
    Opis:
    The research is based on theoretical and empirical conclusions obtained in the course of studying the problem of positive functioning of the individual in social professions. The needs of specialists in optimal positive functioning at different levels: personal, group and social are identified. Dialogue and discourse are considered as productive agents of an individual's daily and professional life, social and professional expectations, ideals, and positive constructive experience.
    Źródło:
    Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2020, 2(99); 153-161
    1897-2349
    2657-5760
    Pojawia się w:
    Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies