Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "desensytyzacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Desensytyzacja penicyliną chorej na kiłę w ciąży
Penicillin desensitization in gestational syphilis
Autorzy:
Rozłucka, Lesia
Branicka, Olga
Kozłowska, Renata
Rogala, Barbara
Gawlik, Radosław
Glück, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2019270.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
kiła ciężarnych
kiła wrodzona
penicyliny
alergia
desensytyzacja
gestational syphilis
congenital syphilis
penicillin
allergy
desensitization
Opis:
Kiła jest jedną z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową, wywołaną przez zakażenie krętkiem bladym. Kiła wrodzona wiąże się z szeregiem powikłań takich jak wcześniactwo, zapalenie płuc, osutka, hepato/splenomegalia, niedokrwistość, małopłytkowość czy zmiany w układzie kostno-szkieletowym. Transmisji zakażenia na płód można uniknąć poprzez wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie kobiety ciężarnej. Zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi postępowania w przypadku kiły leczeniem z wyboru u kobiet ciężarnych są domięśniowe iniekcje penicyliny benzylowej, a w razie braku penicyliny benzylowej iniekcje penicyliny prokainowej. W przypadku uczulenia na penicyliny, brak jest alternatywnych, skutecznych leków, dlatego u takich chorych należy przeprowadzić desensytyzację. W artykule przedstawiamy opis 25-letniej pacjentki chorej na kiłę o nieznanym czasie trwania, u której po podaniu drugiej dawki penicyliny benzatynowej wystąpiły objawy nadwrażliwości. Z uwagi na brak możliwości zastosowania leczenia alternatywnego dla penicyliny, zdecydowano o przeprowadzeniu desensytyzacji, według zmodyfikowanego protokołu. W zabezpieczeniu ginekologiczno-anestezjologicznym przeprowadzono bez powikłań skuteczną desensytyzację penicyliną fenoksymetylową.
Syphilis is one of the most common sexually transmitted diseases caused by the bacterium Treponema pallidum. Congenital syphilis is associated with a number of complications such as preterm birth, pneumonia, skin rash, hepato/splenomegaly, anemia, thrombocytopenia and bone deformations. To avoid transmission from a mother to a baby, syphilis should be early detected and appropriately treated. According to the current guidelines, syphilis during pregnancy should be treated with intramuscular injection of benzylpenicillin or eventually procaine penicillin, if benzathine is not available. In case of penicillin allergy, the only treatment recommended is penicillin desensitization. In this article we present a 25-year-old pregnant patient, suffering from syphilis of unknown duration, who, after the second dose of benzylpenicillin, experienced dizziness, vomiting, hypotension, with pale skin and lips cyanosis. Desensitization procedure was performed with modified protocol, using phenoxymethylpenicillin, with gynecologic and anesthesiologic monitoring. There were no complications during the effective desensitization procedure.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2021, 26, 1; 36-39
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contempt Speech and Hate Speech: Characteristics, Determinants and Consequences
Mowa pogardy i nienawiści: charakterystyka, uwarunkowania i konsekwencje
Autorzy:
Obrębska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111950.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
hate speech
minority groups
social prejudices
desensitisation
mowa nienawiści
grupy mniejszościowe
uprzedzenia społeczne
desensytyzacja
Opis:
Hate speech is defined as verbal abuse against minority groups. Its emotional basis is contempt which activates anger and revulsion. Therefore, it seems to be justified to speak of “contempt speech and hate speech” as a spreading social phenomenon, in effect resulting in a generalised deterioration in attitudes toward minorities. Exposure to hate speech also leads to the phenomenon of desensitisation: the more frequent contact with hate speech in the environment is, the more accustomed to it people become, ceasing to perceive hate speech as a serious social problem. It plays an enormous role in the current social life. It is a tool used in political strife and public debate, excluding dialogue and consensus. All these reasons justify a necessity to academically address the issues of speech of contempt and speech of hate. The aim of this article is to attempt to understand and integrate motivational, cognitive and social determinants of speech of hate referring to classic social psychology studies on prejudices and stereotypes, show its psychosocial consequences and distinguish characteristic features which enable precise qualifying of a given message as this category of lingusitic usus. 
Mowa nienawiści definiowana jest jako przemoc werbalna wobec grup mniejszościowych. Jej emocjonalnym podłożem jest pogarda, która uruchamia gniew i wstręt, stąd uzasadnione wydaje się mówienie o „mowie pogardy i nienawiści” jako rozpowszechniającym się zjawisku społecznym, prowadzącym w efekcie do uogólnionego pogorszenia się postaw wobec mniejszości. Ekspozycja na mowę nienawiści prowadzi też do zjawiska desensytyzacji – im częstszy jest kontakt z mową nienawiści w otoczeniu, tym bardziej ludzie się z nią oswajają i przestają postrzegać mowę nienawiści jako poważny problem społeczny. Odgrywa ona ogromną rolę we współczesnym życiu społecznym, jest narzędziem w walce politycznej i debacie publicznej, wyklucza dialog i porozumienie. Wszystkie te powody uzasadniają konieczność naukowego zajęcia się problematyką mowy pogardy i nienawiści. Celem niniejszego artykułu jest próba zrozumienia i integracji motywacyjnych, poznawczych i społecznych uwarunkowań mowy nienawiści, odwołujących się do klasycznych badań z zakresu psychologii społecznej nad uprzedzeniami i stereotypami, a także pokazanie jej psychospołecznych konsekwencji oraz wyodrębnienie cech charakterystycznych, umożliwiających precyzyjne zakwalifikowanie danej wypowiedzi do tej kategorii uzusu językowego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 9-20
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IgE- mediated anaphylaxis and successful desensitization to Pertuzumab: a first case with positive skin test
Anafilaksja mediowana mechanizmem IgE-zależnym i desensytyzacja Pertuzumabem: pierwszy przypadek z dodatnimi testami skórnymi
Autorzy:
Sevim, Bavbek
Yeşil, Hakan
Akbay, Nilay Orak
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176165.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
Pertuzumab
Anaphylaxis
Hypersensitivity
Drug desensitization
Skin tests
pertuzumab
anafilaksja
nadwrażliwość
desensytyzacja
testy skórne
Opis:
IgE-related hypersensitivity reactions (HSRs) to pertuzumab may occur and limit their practicality. Pertuzumab related infusion reactions are not surprising, but HSRs are less common. We report a 58-year-old female with the diagnosis of metastatic breast cancer. She experienced itching, pruritus, flushing, sweating, tachycardia, chest tightness and collapse within 2-3 minutes of pertuzumab administration. Following positive skin test results with pertuzumab, she was successfully desensitized with rapid drug desensitization protocol, despite having a history of pertuzumab-induced Grade 3 anaphylaxis.
Podanie pertumuzabu niesie ze sobą ryzyko wystąpienia anafilaksji mediowanej mechanizmem IgE-zależnym, co ogranicza praktyczność stosowania leku. W pracy opisano przypadek 58-letniej kobiety z rozpoznaniem raka piersi z przerzutami. W ciągu 2-3 minut od podania pertumuzabu doświadczyła świądu, zaczerwienienia się, pocenia się, tachykardii, ucisku w klatce piersiowej i zapaści. Po pozytywnych wynikach testów skórnych z pertuzumabem pacjentka została skutecznie odczulona zgodnie z protokołem desensytyzacji pomimo wcześniejszego przebycia anafilaksji 3-go stopnia wywołanej przez pertuzumab.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2019, 24, 4; 170-172
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Techniki pracy z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym w terapii poznawczo-behawioralnej
Cognitive-behavioural therapy techniques for obsessive-compulsive disorder
Autorzy:
Młynarczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651439.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD)
terapia OCD
technika TBP
techniki kognitywne
techniki behawioralne
ekspozycja
desensytyzacja
obsessive-compulsive disorder (OCD)
OCD treatment
CBT techniques
cognitive techniques
behavioural techniques
exposure and response prevention
desensitization
Opis:
The article presents the obsessive-compulsive disorder (OCD) as it is understood by the particular therapeutic approach – the cognitive-behavioural therapy (CBT). The disorder involves the appearance of recurring, persistent thoughts and acts (physical and mental ones) performed in response, with an aim of minimizing the anxiety triggered by these thoughts. The first part of the article presents the DSM-5 diagnostic criteria for the OCD. The second part introduces the general model of cognitive-behavioural therapy. The third part explains the disorder and its development using the CBT models. After the commentary on the effectiveness of the OCD treatment using the CBT, some specific techniques and the model of clinical practice are introduced. The article briefly deals with the topic of pharmacotherapy. It focuses on the CBT techniques based on the exposure to aversive triggers and holding back of reactions (E/RP), the gradual desensitization, behavioural experiments as well as the cognitive techniques focused on changing the dysfunctional interpretation.
Artykuł przedstawia problem zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego (OCD) w kontekście terapii poznawczo-behawioralnej (TPB). Zaburzenie to polega na występowaniu nawracających, uporczywych myśli i wykonywanych w reakcji na nie czynnościach (fizycznych lub mentalnych) minimalizujących niepokój związany z tymi myślami. W pierwszej części artykułu zaprezentowane są kryteria diagnostyczne zaburzenia według klasyfikacji DSM 5. Druga część wprowadza w model terapii poznawczo-behawioralnej. Kolejna zaś ujmuje zaburzenie i jego rozwój w modelach poznawczo-behawioralnych. Po odniesieniu się do skuteczności leczenia zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego w opisywanym nurcie, przedstawione są specyficzne techniki terapeutyczne i model postępowania klinicznego. Artykuł sygnalizacyjnie ujmuje zagadnienie farmakoterapii, nie rozwijając go jednak. Skupia się na technikach TPB opartych na ekspozycji na bodźce awersyjne i powstrzymywaniu reakcji (E/PR), stopniowej desensytyzacji, eksperymentach behawioralnych oraz technikach poznawczych skupionych na zmianie dysfunkcyjnych interpretacji.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2018, 22; 33-54
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies