Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "court interpreter" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
TŁUMACZ I DZIAŁANIE TRANSLATORSKIE W SĄDZIE
TRANSLATORINNEN UND DAS TRANSLATORISCHE HANDELN BEI GERICHT
THE ROLE OF INTERPRETERS AND COURT INTERPRETING
Autorzy:
NARTOWSKA, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920405.pdf
Data publikacji:
2013-04-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
tłumaczenie sądowe
tłumaczenie ustne
tłumacz sądowy
działanie translatorskie
court interpreting
oral interpreting
court interpreter
interpreting
Opis:
Rola tłumacza w multilingwalnym kontekście sądowym jest centralna dla powodzenia komunikacji między uczestnikami postępowania. Mimo, że zadania translatorskie w sądzie wymagają szerokiej swobody działania, przedstawiciele instytucji nierzadko postrzegają tłumacza jako automatycznie działającą maszynę, której obecność może być ignorowana. Niniejszy artykuł poświęcony jest rzeczywistości tłumaczenia na sali sądowej, a przede wszystkim strategiom, jakie podejmują praktykujący tłumacze w ramach komunikacyjnych działań transkulturowych w sądzie. Wyniki obserwacji postępowań karnych z udziałem tłumaczy w austriackim sądzie ukazują kompleksowość roli i zadań tłumacza sądowego, które obejmują nie tylko pośrednictwo językowe i kulturowe, ale również koordynację interakcji sądowej. Wyniki analizy podkreślają szczególną rolę tłumacza jako aktywnego uczestnika procesu oraz eksperta od komunikacji transkulturowej i tym samym przyczyniają się do budowania świadomości odnośnie roli tłumaczy sądowych.
Court interpreters play a central and crucial role in multilingual communication between participants to the proceedings in the court room. The author points out that the interpreter is still frequently considered as a machine automatically converting a message in one language into another. The paper is devoted to the reality of court interpreting and strategies adopted by interpreters to provide successful court communication. The reasearch has been carred out in Austrian courts. It revealed that interpreters are not only intermediaries in cross-lingual and cross-cultural communication but also they often must co-ordinate court interactions. It is concluded that interpreters are active participants in court proceedings and experts in transcultural communication.
DolmetscherInnen nehmen in einem mehrsprachigen gerichtlichen Handlungskontext eine zentrale Stellung ein. Um ihre primäre Aufgabe, die Herstellung erfolgreicher Kommunikation zwischen Verfahrensbeteiligten, erfüllen zu können, benötigen sie einen breiten Handlungsspielraum. Nicht selten kommt es jedoch vor, dass InstitutionsvertreterInnen DolmetscherInnen lediglich als translatorische Maschinen betrachten, deren Anwesenheit im Gerichtssaal ignoriert werden kann. Im Fokus der vorliegenden Studie liegt die gerichtsdolmetscherische Praxis und insbesondere Handlungsstrategien, welche von aktiv tätigen DolmetscherInnen während des transkulturellen kommunikativen Handelns bei Gericht entwickelt werden. Die Analyse der Feldprotokolle von gedolmetschten Hauptverhandlungen an einem Wiener Gericht zeigt die Komplexität des translatorischen Handelns bei Gericht, das neben der Sprach- und Kulturmittlung auch die Koordination der gerichtlichen Interaktion umfasst. Die gewonnen Ergebnisse betonen die Rolle von GerichtsdolmetscherInnen als aktiven Verfahrensbeteiligten und ExpertInnen für transkulturelle Kommunikation und sollten vor allem dazu beitragen, das Bewusstsein für die Dolmetscherrolle zu steigern.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2013, 13, 1; 115-126
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ETYKA TŁUMACZA SĄDOWEGO NA SALI ROZPRAW
BERUFSETHIK VON GERICHTSDOLMETSCHERINNEN
ETHICS OF COURT INTERPRETERS
Autorzy:
NARTOWSKA, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920412.pdf
Data publikacji:
2013-07-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
etyka
bezstronność
tłumaczenie sądowe
tłumacz sądowy
praktyka tłumaczenia sądowego
ethics
impartiality
court interpreting
court interpreter
practice of court interpreting
Opis:
Przestrzeganie zasad etyki zawodowej przez tłumaczy na sali rozpraw jest jednym z ważniejszych aspektów pracy profesjonalnego tłumacza sądowego. Organizacje zrzeszające tłumaczy opracowują wprawdzie zbiory norm ujęte w kodeksy zawodowe, ich znajomość wśród praktykujących tłumaczy wydaje się jednak wątpliwa, zwłaszcza że programy studiów kształcących tłumaczy nie zawierają przedmiotów z zakresu etyki. Niniejszy artykuł wyjaśnia zatem, w jakim stopniu preskryptywne normy profesjonalnego zachowania znajdują zastosowanie w praktyce tłumaczenia sądowego. Na przykładzie tłumaczonych postępowań karnych w austriackim sądzie omawiane jest działanie tłumaczy pod kątem zachowania przez nich zasady bezstronności. Analiza pokazuje, że tłumacze sądowi w różny sposób naruszają tę zasadę, czy to przez ingerencję w tłumaczone wypowiedzi, brak lojalności wobec mówcy, okazywanie emocji, czy też przejmowanie funkcji pomocnika sędziego. Z badań wynika ponadto, że preskryptywne normy nie zawsze przystają do realiów sali rozpraw, ponieważ etyczne działanie tłumacza nierzadko jest wypadkową oczekiwań pozostałych uczestników interakcji wobec tłumacza. Dlatego niezbędne wydaje się zwrócenie uwagi, zarówno samych tłumaczy sądowych, jak i środowiska prawniczego na etyczny aspekt pracy tłumaczy w sądzie.
Complying with the rules of professional ethics during court interpreting is one of the most significant aspects of the court interpreter’s profession. Although associations of translators and interpreters draw up sets of rules in the form of professional codes, most of the practicing translators are not well acquainted with them, especially as the curricula of translation studies do not include ethics. The aim of this article is to present how the prescriptive norms of professional conduct can be applied in practice during court interpreting. The interpreters’ performance is discussed in view of their adherence to the principle of impartiality, on the example of the interpreted criminal proceedings in the Austrian court. The analysis reveals that court interpreters tend to violate this principle, by modifying the interpreted statements, lack of loyalty to the speaker, showing emotions or by assuming the role of a judge’s helper. The research further shows that the prescriptive rules are not always congruent with reality, as the ethical performance of the interpreter is often determined by the expectations of the other participants of the procedure. Due to the above, it seems vital to draw the attention of both the court interpreters and the representatives of the legal profession to the ethical aspect of court interpreting.
Die Einhaltung berufsethischer Normen durch GerichtsdolmetscherInnen im Verhandlungssaal ist einer der zentralen Aspekte der professionellen Berufsausübung. Interessensvertretungen arbeiten zwar entsprechende Regeln in Form von Ehren- und Berufskodizes aus, deren Kenntnis unter praktizierenden GerichtsdolmetscherInnen scheint jedoch fraglich zu sein, zumal Studiencurricula der Dolmetscherausbildung keine Berufsethik-Module beinhalten. Der vorliegende Beitrag erklärt, inwiefern präskriptive Verhaltensregeln in der gerichtsdolmetscherischen Praxis zur Anwendung kommen. Am Beispiel gedolmetschter strafrechtlicher Hauptverhandlungen an einem Wiener Gericht wird das translatorische Handeln von DolmetscherInnen hinsichtlich der Einhaltung des Unparteilichkeitsgrundsatzes diskutiert. Die Analyse zeigt, dass GerichtsdolmetscherInnen gegen das Prinzip auf unterschiedliche Weise verstoßen, sei es durch das eigenständige Eingreifen in gedolmetschte Aussagen, die mangelnde Loyalität dem Sprecher gegenüber, gezeigte Gefühle oder durch die Übernahme der Funktion eines Gerichtshelfers. Weiters ergibt die Studie, dass präskriptive Berufsnormen der gerichtsdolmetscherischen Wirklichkeit oft nicht standhalten können, da das ethische Handeln von DolmetscherInnen nicht selten das Resultat von Erwartungshaltungen anderer InteraktionspartnerInnen an die dolmetschende Person ist. Es scheint daher notwendig, sowohl praktizierende GerichtsdolmetscherInnen, als auch juristisch Handelnde auf den ethischen Aspekt der gerichtsdolmetscherischen Tätigkeit aufmerksam zu machen.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2013, 14, 1; 159-168
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE CHANGING ROLE OF THE COURT INTERPRETER-TRANSLATOR IN AFRICA: THE CASE OF ZAMBIA
ZMIANA ROLI TŁUMACZA SĄDOWEGO W AFRYCE NA PRZYKŁADZIE ZAMBII
L’ÉVOLUTION DU RÔLE DES TRADUCTEUR-INTERPRÈTES DE TRIBUNAL EN AFRIQUE: LE CAS DE LA ZAMBIE
Autorzy:
KASONDE, Alex
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920705.pdf
Data publikacji:
2017-03-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Afrique
Justice
Tribunal
Traducteur-Interprètes
Zambie
Afryka
sprawiedliwość
sąd
Zambia
tłumacz
Africa
Court
Interpreter-Translators
Opis:
The paper gives a historical account of the negative effects of poor interpreter-translator service providers to the development of the justice system in countries of Africa generally and Zambia in particular. It recommends various practical solutions to the challenge of access to interpreter-translator service providers generally and legal interpreter-translator services in particular. These include definition of target group; mobilization of funding; building a network of experts to serve as advisors, consultants and resource persons; establishment of a statutory body to guide government on language policy generally, including translation-interpretation services (e.g. Translation and Interpretation Commission); organization of thematic seminars and workshops; media panel discussions; moving a private motion in parliament; curriculum review for consideration by Ministry of Education; and submission of a draft bill for consideration by parliament and/or Ministry of Justice.
Artykuł naświetla tło historyczne dla negatywnych rezultatów w rozwoju systemu sądownictwa a wynikłych w związku z niedostatkami umiejętności tłumaczy w Afryce, a w szczególności w Zambii. Wskazuje on różnorakie rozwiązania praktyczne w ogólności dla tłumaczy, trudniących się przekładem oraz dla usług tłumaczy sądowych w szczególności. Obejmuje to sprecyzowanie grupy docelowej; gromadzenie funduszy, stworzenie sieci ekspertów służących jako konsultanci i doradcy, powołanie do życia instytucji wspomagającej rząd w pracy nad polityką językową w ogólności, w tym nad usługami tłumaczeniowymi (np. Komisja Tłumaczeniowa); organizaowanie seminariów i warsztatów tematycznych; dyskusje panelowe; wzniecanie prywatnych inicjatyw w parlamencie, przegląd planów studiów do rozważenia przez Ministerstwo Edukacji; zgłoszenie wniosku pod głosowanie parlamentu i/lub Ministerstwo Sprawiedliwości.
L’article donne un récit historique des effets négatifs occasionnés au développement du système judiciaire par les fournisseurs des services de traducteur-interprètes incompétents dans les pays d’Afrique en générale et en Zambie en particulier. Il propose certaines solutions pratiques pour remédier le manque d’accès aux fournisseurs des services de traducteur-interprètes généralement et de traducteur-interprètes juridiques plus particulièrement. Parmi les défis, sont remarquables la définition d’un groupe cible ; la mobilisation de fonds ; la création d’un réseau d’experts pour servir comme conseillers, consultants et animateurs de projet ; la création d’un organisme d’état pour guider le gouvernement en matière de politique linguistique, y compris les services de traducteur-interprètes (ex. Commission Nationale de Traduction et d’Interprétation) ; l’organisation des séminaires et ateliers thématiques ; l’organisation des conference-débats ; l’introduction d’un projet de loi privé au parlement ; la révision du curriculum par le Ministère de l’Education Nationale ; et l’introduction d’un projet de loi au parlement par le Ministère de Justice.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2016, 27, 1; 21-32
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GERICHTSVERFAHREN PER VIDEOKONFERENZ ALS EINE NEUE HERAUSFORDERUNG FÜR GERICHTSDOLMETSCHER
LEGAL PROCEEDINGS IN VIDEOCONFERENCE MODE AS A NEW CHALLENGE FOR COURT INTERPRETERS
POSTĘPOWANIE SĄDOWE W TRYBIE WIDEOKONFERENCJI JAKO NOWE WYZWANIE DLA TŁUMACZY SĄDOWYCH
Autorzy:
Łomzik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142886.pdf
Data publikacji:
2022-07-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Videodolmetschen
Gerichtsdolmetschen
Dolmetschen
ergonomische Arbeitsplatzgestaltung der Dolmetscher
tłumaczenie na odległość
tłumaczenie sądowe
tłumaczenie ustne
ergonomiczne stanowisko pracy tłumacza ustnego
distance interpreting
court interpreting
interpreting
ergonomic interpreter workplace
Opis:
The Covid-19 pandemic has significantly increased the meaning of videoconferencing in a professional setting. Furthermore, there has been an increase in the number of court hearings held via videoconference, although the advantages of this form of trial are still being questioned. Videoconferencing in court has also become a new challenge for court interpreters. Unfortunately, there are no current studies of Polish associations of translators which would provide a comprehensive presentation of issues related to translation in court by means of remote translation devices. However, the positions of the German associations of interpreters and translators contain an extensive mention of the advantages and disadvantages of this form of translation. The purpose of this article is to demonstrate the possible issues related to court interpreting by means of videoconferencing based on the expertise of translators from Germany and Austria and of the author.
Pandemia Covid-19 spowodowała znaczący wzrost znaczenia wideokonferencji w życiu zawodowym. Wzrosła też liczba rozpraw sądowych w formie wideokonferencji,  mimo iż zalety tej formy prowadzenia rozprawy poddawane są jeszcze w wątpliwość. Wideokonferencje w sądzie stały się również nowym wyzwaniem dla tłumaczy sądowych.  Niestety aktualnie nie powstały jeszcze opracowania polskich stowarzyszeń tłumaczy, których celem byłoby kompleksowe przedstawienie kwestii związanych z tłumaczeniem w sądzie przy użyciu urządzeń do tłumaczenia na odległość. Jednak w stanowiskach niemieckich stowarzyszeń tłumaczy ustnych i pisemnych można znaleźć obszernie opisane zalety i wady tej formy tłumaczenia. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie możliwych problemów związanych z tłumaczeniem sądowym w formie wideokonferencji na podstawie doświadczeń tłumaczy  z Niemczech i Austrii oraz autorki artykułu.
Die Covid-19-Pandemie führte dazu, dass die Bedeutung von Videokonferenzen im privaten und beruflichen Leben deutlich zunahm. Die Zahl der per Videokonferenz durchgeführten Gerichtsverhandlungen wuchs stetig an, auch wenn die Vorteile dieser Verhandlungsform bis zum heutigen Zeitpunkt noch in Frage gestellt werden. Gerichtsverhandlungen per Videokonferenz wurden mitunter auch für die Gerichtsdolmetscher zu einer neuen Herausforderung. Bedauerlicherweise gibt es derzeit keine Veröffentlichungen polnischer Dolmetscherverbände, in denen die Problematik des Dolmetschens vor Gericht mit Hilfe von Ferndolmetscheranlagen umfassend dargestellt wurde. In den Stellungnahmen von deutschen Dolmetscher- und Übersetzerverbänden findet man jedoch ausführlich beschriebene Vor- und Nachteile dieser Form des Dolmetschens. Ziel dieses Artikels ist es, die möglichen Probleme des gerichtlichen Videokonferenzdolmetschens auf der Grundlage der Erfahrungen von Dolmetschern aus Deutschland und Österreich sowie der Autorin des Artikels darzustellen.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2022, 50; 84-104
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka o istotach niebiańskich w Księdze Daniela: kontynuacja wcześniejszych tradycji biblijnych oraz nowy wkład do angelologii Starego Testamentu
The teaching about heavenly beings in the Book of Daniel. The continuation of the previous biblical traditions and the new contribution to the angelology of the Old Testament
Autorzy:
Parchem, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469502.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Księga Daniela
angelologia
istoty niebiańskie
czuwający/strażnicy
anioł interpretator
niebiański dwór JHWH
istoty niebiańskie jako książęta
Book of Daniel
angelology
heavenly beings
watchers/guards
angel interpreter
heavenly court of YHWH
heavenly beings as princes
Opis:
Księga Daniela stanowi bardzo ważne świadectwo rozwoju nauki o istotach niebiańskich w tradycji biblijnej Starego Testamentu. Niektóre z motywów dotyczących istot niebiańskich występujące w tej księdze nawiązują do starych tradycji obecnych w religii Izraela, mianowicie ukazanie ich jako posłańców Boga (Dn 3,28; 6,23), nazywanie ich „synami Boga” (w Dn 3,35 istota niebiańska jest określona jako „syn bogów”) oraz „świętymi” (Dn 4,10.14.20; 7,21.22.25.27; 8,13.24.25), przedstawianie ich jako tłumaczy/interpretatorów objawienia przekazywanego w formie wizji (Dn 7,16; 8,16; 9,21-22; 10,5-11,2). Występująca w Księdze Daniela koncepcja niebiańskiego dworu JHWH, który tworzą istoty niebiańskie służące Bogu i oddające Mu cześć, pojawia się często w Starym Testamencie, co swoimi korzeniami sięga mitologicznej literatury starożytnego Bliskiego Wschodu. Najważniejszym jest jednak to, że w Księdze Daniela pojawia się w odniesieniu do nauki o istotach niebiańskich kilka motywów, które wcześniej nie występowały w Biblii Hebrajskiej, a są nimi następujące: użycie imion własnych, mianowicie „Gabriel” (Dn 8,16; 9,21) i „Michał” (Dn 10,13,21; 12,1), mówienie o liczbie istot niebiańskich (Dn 7,10), ukazanie ich funkcji jako czuwających, tj. strażników (Dn 4), przedstawianie ich statusu jako książąt narodów odgrywających istotną rolę w historii obejmującej zarówno sferę niebiańską, jak i ziemską (Dn 10-12). Dzięki obecności w Księdze Daniela nowych motywów dotyczących nauki o istotach niebiańskich księga ta w znaczący sposób ubogaca angelologię biblijną Starego Testamentu. Warto zwrócić uwagę na fakt, że nauka o istotach niebiańskich w Księdze Daniela została rozwinięta w późniejszej literaturze żydowskiej, zwłaszcza w pismach o charakterze apokaliptycznym i w zwojach z Qumran, jak również w tradycji chrześcijańskiej.
The Book of Daniel is a very important witness to the development of the teaching about heavenly beings in the biblical traditions of the Old Testament. Some themes about heavenly beings presented in the Book take and continue the beliefs of the ancient Israel, namely, presenting the heavenly beings as God’s “messengers” (Dan. 3:28; 6:23), defining them as “the sons of God” (literally “the son of gods” in Dan. 3:25) and “the holy ones” (Dan 4:10.14.20; 7:21.22.25.27; 8:13.24.25), portraying them as mediators of God’s revelation and translators/interpreters of the visions (Dan. 7:16; 8:16; 9:21-22; 10:5-11:2). The concept of the heavenly court of YHWH that consists of heavenly beings serving and worshipping God presented in the Book is similar to various parts of the Scripture and is rooted in the mythological writings of the ancient Near East. The most significant is the fact that the Book of Daniel introduces many new elements, unknown in the Hebrew Bible, into the teaching about the heavenly beings. They are: (1) the usage of such proper names as “Gabriel” (Dan. 8:16; 9:21) and “Michael” (Dan. 10:13,21; 12:1); (2) specifying the number of heavenly beings surrounding the throne of God in heaven (Dan. 7:10); (3) presenting them as the “watchers”, i.e. the guards who participate in God’s rule (Dan. 4); (4) finally, picturing heavenly beings as “the princes”, i.e. the lords of nations in the meaning of their “patrons” (Dan. 10-12). Thanks to them, the Book essentially contributes to the angelology of the Bible. It is also worth noticing that the teaching of the Book of Daniel about heavenly beings was further developed in the later Jewish literature, especially in the apocalyptic writings and the Qumran scrolls, as well as in the Christian tradition.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2014, 21; 65-86
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WĄTPLIWOŚCI ZWIĄZANE Z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ PRAWNĄ BIEGŁEGO SĄDOWEGO W ŚWIETLE ZNOWELIZOWANEGO ART. 233 § 4A K.K.
Autorzy:
Nowak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663799.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
court expert
ad hoc expert
certified expert
specialist
interpreter
expert’s findings
unreliability of an expert’s findings
an expert’s liability
penalties for breach of order
unreliable opinion
unclear opinion
incomplete opinion
unintentional
biegły sądowy
biegły ad hoc
rzeczoznawca
specjalista
tłumacz
opinia biegłego
nierzetelność opinii biegłego odpowiedzialność prawna biegłego
kary porządkowe
opinia nierzetelna
opinia niejasna
opinia niepełna
czyn nieumyślny.
Opis:
Summary This article concerns the rather controversial amendment of Art. 233 of the Polish Criminal Code, in its part connected with the extension of the principles determining a court expert’s criminal liability in the event of his presenting an erroneous opinion as evidence in proceedings. This modification concerns liability for the privileged type of a prohibited act committed unintentionally. Although the Act of 11th March 2016 on Amendments to the Act on the Polish Code of Criminal Procedure and certain other acts (Ustawa z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), applies not only to court experts but also to certified experts and sworn translators and interpreters, this paper concentrates on issues related only to the criminal liability of court experts who take part in criminal proceedings.Apart from addressing the terminological aspect of the terms used in the Polish legislation for the following concepts: biegły (expert), rzeczoznawca (certified expert), and specjalista (specialist), which the author discusses in order to determine who may be liable under Article 233 § 4a of the Polish Criminal Code, he also refers to the notion of unintentional falsehood. he then gives a general analysis of the premises for liability for an act committed in this way.The author considers the extension of a court expert’s criminal liability under Art. 233 § 4 of the Polish Criminal for unintentional presentation of a false opinion in the light of the relevant normative context. This context includes both the legal institutions operating prior to the amendment (for instance, Article 201 of the Criminal Procedure Code) as well as those introduced at the same time as the amendment, which allow the court to reduce or even refuse to pay the expert’s professional fees for an unreliable opinion (Articles 618 § 4a and § 4b of the Polish Criminal Procedure Code). This paper also observes the difficulties which may occur in determining the legal consequences of an unclear, incomplete or self-contradictory expert opinion. Under the new regulation the expert may be asked to revise or correct his opinion, or he may have his fee reduced, and in the extreme case a defective opinion may even lead to the expert’s criminal liability. Doubts concerning the coherence of the amendment also involve concurrent liability. In the case analysed in this paper the expert may be arrested on the grounds of Art. 287 § 2 of the Polish Criminal Procedure Code; under Chapter 31 of the Criminal Code arrest is one of the penalties for breach of order.
StreszczenieArtykuł dotyczy dość kontrowersyjnej nowelizacji art. 233 k.k., w jego części związanej z rozszerzeniem zasad odpowiedzialności karnej biegłego sądowego, wynikającej z przedstawienia fałszywej opinii mającej służyć za dowód w postępowaniu. Analizowana modyfikacja dotyczy odpowiedzialności za typ uprzywilejowany czynu zabronionego, który ma charakter występku nieumyślnego. Choć wprowadzona ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw dotyczy oprócz biegłego także rzeczoznawcy i tłumacza, artykuł koncentruje się na problematyce związanej z odpowiedzialnością karną tylko pierwszego spośród wymienionych uczestników procesu karnego.Oprócz kwestii natury terminologicznej, dotyczących pojęć biegłego, rzeczoznawcy i specjalisty, których analiza dotyczy wskazania zbioru podmiotów mogących ponosić odpowiedzialność karną wynikającą z art. 233 § 4a k.k., tekst odnosi się także do samego pojęcia fałszu, który miałby zostać dokonany w sposób nieumyślny, a nadto zawiera syntetyczną analizę przesłanek odpowiedzialności za czyn popełniony w taki właśnie sposób.Rozważania dotyczące rozszerzonej w oparciu o art. 233 § 4a k.k odpowiedzialności karnej biegłego za czyn polegający na nieumyślnym przedstawieniu fałszywej opinii przeprowadzone zostały przy uwzględnieniu normatywnego kontekstu istotnego dla analizy tak ukształtowanej odpowiedzialności biegłych sądowych,. Chodzi tu zarówno o instytucje prawne istniejące już przed wspomnianą nowelizacją (przykładowo art. 201 k.p.k.) jak i o te, wprowadzone jednocześnie z analizowaną zmianą art. 233 k.k., a pozwalające na obniżenie albo całkowite pozbawienie biegłego wynagrodzenia za sporządzenie opinii nierzetelnej (art. 618 § 4a i § 4 b k.p.k.). Tak przeprowadzona analiza zwraca także uwagę na mogące się pojawić trudności w określaniu konsekwencji prawnych związanych z oceną opinii biegłego jako niejasnej, niepełnej czy wewnętrznie sprzecznej, które to mogą ograniczać się jedynie do zlecenia jej uzupełnienia, ale mogą także polegać na obniżeniu należnego biegłemu wynagrodzenia, a w skrajnym przypadku mogą nawet prowadzić do jego odpowiedzialności karnej na podstawie analizowanego przepisu. Wątpliwości związane ze spójnością nowelizacji dokonanej wskazaną wyżej ustawą uwzględniają także problematykę multiplikacji odpowiedzialności za ten sam czyn, która w analizowanym przypadku wiąże się z możliwością stosowania wobec biegłego, na mocy art. 287 § 2 k.p.k., aresztowania, jako jednej z tak zwanych kar porządkowych przewidzianych w Rozdziale 31 k.k.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies