Temat: communio - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Eklezjologia komunii jako klucz do zrozumienia relacji pomiędzy Kościołem powszechnym a lokalnym
Ecclesiology of Communion as the Key to Understanding the Relationship Between the Universal and the Local Church
Autorzy:: Kapłańska, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050818.pdf
Data publikacji:: 2020-03-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: communio
Kościół powszechny
Kościół lokalny
Kościół partykularny
communio Ecclesiarum
universal church
local church
particular church
Opis:: Cyklicznie powracające do głównego nurtu teologicznych rozważań zagadnienie relacji Kościoła powszechnego i Kościołów lokalnych pozostaje wciąż otwarte na nowe pytania i problemy badawcze. Ostatnie lata przyniosły mu na nowo rozgłos za sprawą debaty kardynałów Josepha Ratzingera i Waltera Kaspera, których poróżniło spojrzenie na ontologiczne i czasowe pierwszeństwo Kościoła powszechnego przed Kościołami lokalnymi. Punktem wspólnym ich rozważań stało się communio – pojęcie uznawane za klucz do zrozumienia soborowej eklezjologii. Stąd zasadna wydaje się analiza adekwatności użycia tego pojęcia dla określenia relacji między Kościołem powszechnym a lokalnym głównie na podstawie tekstów Magisterium Kościoła, ale także współczesnych artykułów naukowych.
Periodically returning to the mainstream of theological considerations, the issue of the relationship between the universal Church and the local churches remains open to new questions and research problems. Recent years brought him new renown thanks to the debate of cardinals – Joseph Ratzinger and Walter Kasper, who diffused their view of the ontological and temporal priority of the universal Church in front of the local Churches. The common point of their deliberations became communio – a concept considered to be the key to understanding the ecclesiological council. Therefore, it seems reasonable to analyze the adequacy of the use of this concept to determine the relationship between the universal and local Church, mainly based on the texts of the Church’s Magisterium, but also modern scientific articles.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 129-153
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: John Paul II’s Ecclesiology of Communio as a Gift to the World
Jana Pawła II eklezjologia communio jako dar dla świata
Autorzy:: Nowosad, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31234111.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: komunia, (communio, koinonia)
eklezjologia
Jan Pawe II
communion (communio, koinonia)
ecclesiology
John Paul II
Opis:: Wizja Kościoła jako komunii (łac. communio, grec. koinonia) jest wyraźnie obecna w dokumentach Vaticanum II i jawi się − według Jana Pawła II − jako wiodąca posoborowa koncepcja eklezjologiczna. Liczne wypowiedzi papieskie ukazują złożoną sytuację współczesnego świata, czemu szczególne świadectwo dają adhortacje, które ukazały się jako owoc zwoływanych przez Jana Pawła II synodów biskupów dla poszczególnych kontynentów. Zarówno te adhortacje, jak i kilka innych dokumentów Papieża pozwalają zrozumieć całość wizji eklezjologii komunii. U jej fundamentu jest komunia trynitarna Ojca i Syna w Duchu Świętym, czego owocem z kolei jest komunia ludzi z Bogiem i między sobą w Mistycznym Ciele Chrystusa. Ta komunia staje się udziałem ludzi przez wiarę i chrzest, a realizuje się stale szczególnie w Eucharystii. Według Jana Pawła II wizja Kościoła jako communio ma przynieść liczne owoce, jak pogłębione, integralne samorozumienie człowieka, misja i dialog Kościoła ze światem, co ma doprowadzić do głębokiej przemiany ludzkości. Dar komunii należy uznać za podstawowy dar Boga – Stwórcy i Zbawcy dla świata, który poprzez grzech utracił życiodajną więź z Bogiem i doznał głębokich podziałów wewnętrznych.
Źródło:: Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 167-189
2080-6345
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Jakość życia wspólnotowego rodziny jako podstawa skuteczności wychowania
The Quality of Community Life of the Family as the Base for the Effectiveness of Education
Autorzy:: Osewska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343129.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rodzina
wychowanie
communio personarum
family
education
Opis:: In the article, the author presents the family as the best setting for the effectiveness of education. In a society shaken by various kinds of individualism and selfishness, children must be enriched with a sense of love and quality of community, which is built in the family as communio personarum. The self-giving that inspires the love of husband and wife for each other is the model for the self-giving that must be practiced in the relationships between brothers and sisters and the different generations living together in the family. And the communion and sharing that are part of everyday life in the home at times of joy and at times of difficulty are the most concrete and effective pedagogy. The quality of community life in the family creates the base for human development and education.
Źródło:: Roczniki Nauk o Rodzinie; 2013, 5; 5-22
2081-2078
Pojawia się w:: Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The Family Communio Personarum and Upbringing
Autorzy:: Stala, Józef
Garmaz, Jadranka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/668814.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: marriage
family
community
communio personarum
parents
upbringing
Opis:: Not only are marriage and the family, natural and religious institutions but, above all, they are communities of persons fulfilling their personal calling. However, communio personarum does not only result from the natural relations, but is a consequence of faith, which unites family with Jesus Christ. This article will present the pedagogical consequences of acknowledging the family as communio personarum, including the fact that every family is a privileged place of upbringing and parents, who bestowed the gift of life upon their child, have been gifted with a wealth of upbringing skills. The marital relation, as a “me” and “you” relation, constitutes the foundation for other family relations, as well as the everyday educational support for the child. Parents, however, accompany their children in forming their mature personality and religiousness.
Źródło:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2018, 8, 1
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:: The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: "Gnoseological Concupiscence" and the Lines of Division in Post-Conciliar Theology
"Pożądliwość poznawcza" i linie podziału teologii posoborowej
Autorzy:: Rowland, Tracey
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1050677.pdf
Data publikacji:: 2020-02-27
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: pożądliwość poznawcza
tomizm
teologia Communio
teologia Concilium
teologia wyzwolenia
gnoseological concupiscence
thomism
Communio theology
Concilium theology
liberation theology
Opis:: This article is a summary of the arguments contained in the author’s book Catholic Theology. It highlights the fault-lines between four of the most significant approaches to theology in the Post-Conciliar era. The author classifies these four approaches as: (1) Thomist theology, (2) Communio-style theology, (3) Concilium-style theology and (4) liberation theology.
Artykuł stanowi zwięzłą prezentację treści, które autorka przedstawiła w książce Catholic Theology. W tekście naszkicowane zostają główne nurty teologii epoki posoborowej. Autorka zarysowuje granice pomiędzy alternatywnymi podejściami, wskazując na ich cechy charakterystyczne. Cztery omawiane nurty teologiczne to teologia tomistyczna, teologia nurtu Communio, teologia nurtu Concilium oraz teologia wyzwolenia.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 27-40
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: A Particle of Amazement Which Will Become the Essence of Eternity. The Meaning of Friendship in the Life and Thought of Saint John Paul II
Cząstka zdumienia, która stanie się esencją wieczności. Znaczenie przyjaźni w życiu i myśli świętego Jana Pawła II
Autorzy:: De Rycke, Filip
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2143091.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: love
chastity
Aquinas
communio personarum
miłość
czystość
Akwinata
Opis:: Przyjaźnie z ludźmi odegrały ważną rolę w życiu świętego Jana Pawła II. W swoich rozważaniach na temat przyjaźni papież opracowuje kategorie tomistyczne z perspektywy personalizmu. Według papieża Wojtyły przyjaźń jest swoistą formą czystej miłości. Wśród przyjaciół rozwija się głęboka jedność, która jest obrazem Trójjedynego Boga i antycypacją wiecznej komunii świętych.
Friendships with the most various kinds of people played an important role in the life of Saint John Paul II. In his reflections on friendship, the pope elaborates Thomistic categories from his personalist perspective. According to Pope Wojtyła, friendship is a specific form of chaste love. Among the friends, it works out a deep union that is an image of the triune God and an anticipation of the everlasting communion of the saints.
Źródło:: Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 5-20
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Biblijne podstawy eklezjalnej duchowości communio
Biblical Foundations of the Ecclesial Spirituality of communio
Autorzy:: Tatar, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2029754.pdf
Data publikacji:: 2021-07-20
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: duchowość biblijna
duchowość eklezjalna
duchowość chrześcijańska
świętość
communio
zjednoczenie
mistyka
biblical spirituality,
ecclesial spirituality,
Christian spirituality,
holiness,
communio,
union,
mysticism
Opis:: Proces sekularyzacji i relatywizacji życia współczesnego człowieka dotyka wierzących w ich doświadczeniu Kościoła. Jednocześnie zauważalne jest zainteresowanie duchowością, ale często o charakterze zindywidualizowanym i pozaeklezjalnym. Stąd wynika konieczność refleksji nad właściwym rozumieniem tożsamości i misji Kościoła. Adekwatnym pojęciem dla opisania tej tożsamości jest communio. Artykuł wyjaśnia właściwe jego rozumienie w kluczu biblijnym ze względu na wieloznaczność, która występuje w publikacjach z zakresu teologii, a także w naukach pozateologicznych. Szczególnego znaczenia nabiera ono na gruncie teologii duchowości, określając charakter jedności pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Analiza Starego Testamentu odsłania istotne aspekty komunijne wynikające z Przymierza. Analiza Nowego Testamentu wskazuje zaś, że w Jezusie Chrystusie dokonała się pełnia komunijnego zjednoczenia, która znajduje swoją kontynuację w Kościele. Z tego względu duchowość chrześcijanina musi być interpersonalna, chrystocentryczna, chrystoformiczna oraz eklezjalna. Ten proces kształtuje życie moralne, znajdujące swoje odzwierciedlenie w życiu indywidualnym, społecznym, ekonomicznym, a nawet politycznym.
The process of secularization and relativization of modern man’s life touches the believers in their experience of the Church. At the same time, there is a noticeable interest in spirituality, but often of an individualized and non-religious nature. Hence, the necessity arises to reflect on the proper understanding of the identity of the Church. The appropriate concept for describing this identity is communio. The article explains its proper understanding in the biblical key due to the ambiguity that occurs in publications in the field of theology, as well as in non-theological sciences. It acquires a special meaning in the theology of spirituality, by defining the character of unity between God and man. The analysis of the Old Testament reveals essential aspects of the communion arising from the covenant. The analysis of the New Testament shows that the fullness of communion was accomplished in Jesus Christ, and it finds its continuation in the Church. Therefore, Christians’ spirituality should be interpersonal, Christocentric, Christoformic and ecclesial. This process shapes moral life, reflected in individual, social, economic and even political life.
Źródło:: Collectanea Theologica; 2021, 91, 2; 119-145
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:: Collectanea Theologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Teologia communio według kard. Josepha Ratzingera (Benedykta XVI) i pytanie o urzędy/posługi w polskim duszpasterstwie parafialnym
The Communio Theology according to Card. Joseph Ratzinger (Benedict XVI) and the Question of Offices/Ministries in Polish Churches
Autorzy:: Porosło, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040492.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: kard. Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
communio
eklezjologia communio
Kościół
urzędy
posługi
aktywne uczestnictwo (participatio actuosa)
kapłaństwo powszechne
Joseph Ratzinger
Benedict XVI
communio-ecclesiology
Church
offices
ministres
active participation (participatio actuosa)
common priesthood
Opis:: Kardynał Joseph Ratzinger, rozwijając tzw. tzw. communio-eklezjologię (Communio-Ekklesiologie), wskazywał, że „Kościół nie powinien mówić głównie o sobie, lecz o Bogu”. Mając w perspektywie to założenie metodologiczne, będziemy chcieli w niniejszym artykule wydobyć z licznych pism kard. Josepha Ratzingera, obecnie papieża-seniora Benedykta XVI, istotę jego nauczania o Kościele jako communio oraz zobaczyć, jakie znaczenie ma ten obraz Kościoła dla duszpasterskiej praxis, szczególnie w kontekście posług i uczestnictwa świeckich w liturgii, zwłaszcza w polskiej rzeczywistości duszpasterskiej. Pierwsza część artykułu ukazuje fundamenty nauczania Ratzingera o Kościele rozumianym jako communio. W drugim punkcie możemy zobaczyć, poprzez jakie zadania/posługi świeccy uczestniczą w jednym kapłaństwie Chrystusa, aby w punkcie trzecim została ukazana Ratzingerowska krytyka praktycystycznego rozumienia aktywnego uczestnictwa (participatio actuosa) świeckich w liturgii. W ostatnim punkcie zostały wydobyte wnioski dla kształtowania i rozumienia posług w konkretnym duszpasterstwie parafialnym, gdzie istotne są słowa zapisane przez samego Ratzingera: „Należyte wychowanie do liturgii powinno polegać nie na uczeniu się czynności zewnętrznych i ćwiczeniu się do nich, lecz na włączaniu się w konstytutywną dla liturgii istotę actio, czyli w przemieniającą moc Boga, która przez pośrednictwo akcji liturgicznej pragnie przemieniać nas samych i świat”. Tam, gdzie praktycyzm staje się ważniejszy od teologii, tam Kościół rozumiany jako wspólnota zbawienia staje się co najwyżej instytucją z bogatą ofertą usług religijnych.
Developing the so-called communio-ecclesiology (Communio-Ekklesiologie), Cardinal Joseph Ratzinger pointed out that “the Church should not speak mainly about itself, but about God.” Bearing in mind this methodological assumption, the author of this article is going to analyse numerous writings by Card. Joseph Ratzinger—at present Pope Emeritus Benedict XVI, in order to present the essence of his teaching about the Church as communio and to see what such image of the Church means to the priests’ praxis, especially in terms of the laity’s ministry and participation in the liturgy in the Polish pastoral reality. The first part of the article presents Ratzinger’s fundamental teachings about the Church understood as communio. In the second part, one can find out about the tasks/ministries through which lay people may participate in Christ’s only priesthood. Ratzinger’s criticism on perceiving the laity’s active participation (participatio actuosa) in the liturgy as having only a practical dimension is presented in the third part of the article. The last part includes conclusions for shaping and understanding ministries in particular churches, supported by the words written by Ratzinger himself: “Proper education for liturgy should not consist in learning and practising external acts, but in joining the essence of action, i.e. the transforming power of God, which is constitutive for the liturgy and, through liturgical action, wants to transform us and the surrounding world.” Where practical issues become more important than theology, the Church viewed as the community of salvation becomes, at the most, an institution offering a rich variety of religious services.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 131-143
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Communio a prawne ujęcie małżeństwa
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/662746.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Communio
prawne ujęcie małżeństwa
legal view of marriage
Opis:: Der unerschöpfliche Schatz der Doktrin vom Zweiten Vatikanischen Konzil über das Ehesakrament stellt die Kanonistik vor die wichtige Aufgabe, sich immer neue Mühe zu geben, um das theologische Magisterium zur Ebene des kanonischen Rechts zu verpflanzen. Es geht ja um die großzügige Teilnahme der Canones an der prophetisch-pastoralen Sendung der Kirche, die volle Wahrheit über die Ehe zu präsentieren, was praktisch bedeuten sollte, günstige Umstände für ein adäquates Verständnis und Interpretation der Normen im Kodex zu schaffen, ohne die berechtigten Vorschläge de lege ferenda auszuschließen. Wie in diesem Artikel umrissen wurde, sollte das Ziel einer solchen Aktivität sein, die allseitige Erhellung des zentralen Platzes des Ehesakramentes im Geheimnis (und der Mission) der Kirche durch die Anwendung - als hermeneutischer Schlüssel - des ekklesiologisch wichtigen und wertvollen Communio-Prinzips. Gegenstand der vertieften Untersuchungen konnte eine Prüfung des vorgestellten Postulats sein, um in der Zukunft in die das Eherecht grundlegende Norm c. 1055 § 1 (CIC/1983) den Begriff Communio einzuschließen. Es ist zu vermuten, dass die Realisierung dieses Postulats eine deutliche Betonung der Wahrheit bedeuten konnte, dass das Ehesakrament das Fundament einer „Hauskirche” ist.
Źródło:: Ius Matrimoniale; 2005, 16, 10; 7-27
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:: Ius Matrimoniale
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Synodality — Participation — Co-Responsibility. Remarks on the Determinants of the Aggiornamento of the Church Law
Sinodalità – partecipazione – responsabilità condivisa Osservazioni sulle determinanti dell’aggiornamento del diritto ecclesiastico
Autorzy:: Pastwa, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046926.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: ecclesiology
communio principle
synodality
participation
co-responsibility
aggiornamento of Church law
ecclesiologia
principio di communio
sinodalità
partecipazione
responsabilità
condivisa
aggiornamento del diritto ecclesiastico
Opis:: In the communio Ecclesiae reality, of a unitarian, charismatic, and institutiona structure, the crucial concepts of participation and co-responsibility are firmly anchored in the juridical and canonical discourse. This is the way in which the horizon of the subject matter reveals itself, the study of which — from the point of view of the title triad: synodality — participation — co-responsibility — will never lose its relevance. What is, at the same time, important is the idea of “synodality,” which is adequately recognized as the sacra potestas of a sacramental origin (ontological aspect), which gains the dynamism of libertas sacra (existential and dynamic aspect) through the charisms of the Holy Spirit, thus leading to the inseparability of its personal and synodal aspects. Therefore, in the attempt to illuminate the determinant of the aggiornamento of the Church law in this study, it was appropriate, on the one hand, to consistently refer to the essence of the idea of the communio hierarchica, according to which Christ makes selected servants participate in his authority by means of an office, the exercise of which always remains a diaconia in the community of faith. On the other hand, in reference to the contemporary understanding of communio fidelium, the axis of scientific reflection was to be the communion-creative phenomenon of charisms — gifts of the Holy Spirit that awaken in the People of God synodal co-responsibility for the good of the entire Church community. In both cases — without losing sight of the obvious truth that, in the sacramental structure of the Church (communio), both hierarchical and charismatic gifts converge in the service of the bishop, who updates — according to the logic of the Vaticanum II aggiormamento and the ecclesiological principles of the Council: collegiality, the title synodality and subsidiarity — the fullness of Christ’s service: as Prophet, Priest, and King.
Nella realtà della communio Ecclesiae, che si caratterizza per una struttura carismatica e istituzionale unitaria, i concetti di partecipazione e di responsabilità condivisa — essenziali nel discorso giuridico e canonico, sono fortemente ancorati. Si svela così l’orizzonte della questione, il cui studio — nei termini della triade apparsa nel titolo: sinodalità — partecipazione — responsabilità condivisa — non perderà mai la sua rilevanza. È importante sottolineare che l’idea di “sinodalità” — adeguatamente riconosciuta come sacra potestas di origine sacramentale (aspetto ontologico), guadagnando il dinamismo di libertas sacra grazie ai carismi dello Spirito Santo (aspetto esistenziale e dinamico) —conduce all’inseparabilità dei suoi aspetti: personale e sinodale. Pertanto, nel tentativo compiuto in questo studio di illuminare le determinanti dell’ “aggiornamento” del diritto ecclesiastico, è stato opportuno, da un lato, riferirsi sistematicamente all’essenza dell’idea di communio hierarchica, secondo la quale Cristo rende i servi eletti partecipi del suo potere mediante un ufficio il cui adempimento resta sempre una diaconia nella comunità di fede; d’altra parte, in riferimento alla concezione contemporanea di communio fidelium — asse della riflessione scientifica dovrebbe essere il fenomeno dei carismi collegato con la comunione e la creazione — questi doni dello Spirito Santo, suscitando la responsabilità condivisa e sinodale per il bene dell’intera comunità ecclesiale nel popolo sacerdotale. In entrambi i casi — senza perdere di vista l’ovvia verità che nella struttura sacramentale della Chiesa (communio) sia i doni gerarchici che quelli carismatici coincidono nel ministero del vescovo che attua — secondo la logica dell’aggiormamento esposta dal Vaticano II e dei principi ecclesiologici conciliari: la collegialità, la sinodalità e la sussidiarietà — la pienezza del ministero di Cristo: Profeta, Sacerdote e Re.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2019, 7; 95-114
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Podstawy jedności Kościoła w świetle Dekretu o ekumenizmie (DE 2)
Foundations of the Unity of the Church in Decree on Ecumenism
Die theologischen Grundlinien der Einheit der Christen im Lichte des Dekrets über den Ökumenismus (UR 2)
Autorzy:: Górka, Leonard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343367.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: cel ekumenizmu
eklezjologia-communio
elementy konstytutywne jedności Kościoła
Goal of ecumenism
ecclesiology of communio
constitutive elements of the unity of the Church
Opis:: Der Vorgelegte Aufsatz geht auf die Prinzipien der ökumenischen Bewegung im ersten Kapitel und konkret in dem zweiten Artikel des Dekrets Unitatis redintegratio. Abschnitt einz spricht dreifach vom Werk Jesu selbst für die Einheit: von der Einigung der Menschheit durch die Menschenwerdung, vom Gebet Jesu für die Einheit und der Stiftung der Eucharistie als wirksames Zeichen der Einheit der Kirche; sodann vom Gebot der Liebe und der Verheißung des Geistes. Der zweite Abschnitt handelt vom Wirken des Geistes für die Einheit in Jesus Christus. Der dritte Abschnitt nimmt die Lehre der Kirchenkonstitution über die sichtbare Verfassung der Kirche unter dem dreifachen Amt des Apostelkollegiums mit und unter Petrus wieder auf. Im Abschnitt vier wird erneut die Dreiämterlehre herangezogen wobei der Selbstvollzug der Kirche wird in einem Parallelismus von drei Gliedern geschildert: gläubige Predigt des Evangeliums, Verwaltung der Sakramente, Leitung in Liebe. Auch der Abschnitt fünf erinnert an die Aussagen der Kirchenkonstitution zum pilgernden und eschatologischen Charakters des Gottesvolkes. Im letzten sechsten Abschnitt geht der Blick von der heilsgeschichtlichen (ökonomischen) zur himmlischen (immanenten) Trinität, die als das höchste Vorbild und Prinzip des Mysteriums der Einheit ansichtig wird.
Źródło:: Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 17-32
2081-6731
Pojawia się w:: Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Małżeńskie communio personarum w perspektywie jedyności i troistości Boga
Matrimonial communio personarum in the perspective of uniqueness and Trinity of God
Autorzy:: Landwójtowicz, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038205.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: małżeńskie communio personarum
Trójca Święta
relacyjność Trójcy Świętej
jedność Trójcy Świętej
matrimonial communio personarum
Trinity
relationality of the Trinity
unity of the Trinity
Opis:: Centralną prawdą objawienia chrześcijańskiego jest to, że absolutnie pierwsze są Osoby boskie wraz z Ich wzajemnym przylgnięciem oraz łącznością. Ich komunia stanowi istotę, archetyp wszelkich rzeczywistości jest tym, według czego winno być wszystko kształtowane. Trójca Święta i małżeństwo ludzi to dwie rzeczywistości całkowicie różne. Uwzględniając powyższe założenia dotyczące analogii między Trójcą Świętą a małżeństwem, przedstawione zostały wybrane cechy wynikające z jedyności i troistości Boga (relacyjność, jedność, wzajemność, równość, miłość, komunikacja), a następnie przedstawiono wynikające z nich wskazania dla małżeństwa i ich wspólnotowego życia. Powyższe rozważania jasno wskazują, iż pogłębione spojrzenie teologiczne na najważniejszą prawdę objawioną o Bogu w Trójcy Osób pozwala także odnajdywać istotne inspiracje dla życia małżeńsko-rodzinnego i duchowości z nim związanej w codzienności.
The central truth of Christian revelation is that absolutely prime are the Three Divine Persons including Their mutual clinging and unity. Their communion constitutes the essence, archetype of all realities and it is something according to what everything should be shaped. The Trinity and matrimony of people constitute two completely different realities. Taking into consideration the above assumptions concerning the analogy between The Trinity and marriage, selected qualities resulting from uniqueness and trinity of God (relationality, uniqueness, mutuality, equality, love, communication) have been presented, as well as directions for marriage and its united life arising from them. The above considerations point clearly that profound theological glance at the main revealed truth about God in the Three Divine Persons also allows to discover essential inspirations for marriage and family life as well as spirituality related to it in everyday life.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 157-169
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Quanta est nobis via? Re-reading Ut Unum Sint 25 years later
Autorzy:: Choromański, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/40281026.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: ecumenism
communion (communio/koinonia)
John Paul II
Ut unum sint
Opis:: Published on 25 May 1995, Ut unum sint was the first ever and remains to the date the only papal encyclical entirely dedicated to ecumenism. Written thirty years after the Second Vatican Council, it was an important step on the way in the reception in the life of the Church of the principles and norms on ecumenism outlined in the conciliar decree Unitatis redintegratio. The article proposes a re-reading of the encyclical twenty-five years after its publication. It begins with an overview of the ecumenical engagement of John Paul II, for whom the search for Christian unity was one of the pastoral priorities of his pontificate. The article continues with a presentation of the ecumenical situation at the time of the publication of Ut unum sint marked by a growing skepticism towards ecumenism within denominations and a certain stagnation within the ecumenical movement. It then presents the vision of the Church and its unity which animates the encyclical, namely the concept of communion (communio/koinonia). The article then presents some characteristics of the ecumenical situation today and delineates the important challenges such as lack of a common vision of the goal of the ecumenical movement and a shift in the ecumenical paradigm from full visible unity to mutual recognition. It concludes with arguing that explored anew in the ecumenical dialogue against the background of the current condition of world Christianity, Ut unum sint may be a source of inspiration for the search for a fresh vision for the ecumenical movement in the 21st century.
Źródło:: Ecumeny and Law; 2022, 10, 1; 7-31
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:: Ecumeny and Law
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Sakrament chrztu w służbie communio ecclesiae. Teologiczne i prawne aspekty kanonów 849-878 KPK (1983)
The Sacrament of Batism in the service of communio ecclesiae. Theological and legal aspects of canons 849-878 of the Code of Canon Law (1983)
Autorzy:: Ptak, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553725.pdf
Data publikacji:: 2018-12-25
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: sakramenty
chrzest
communio ecclesiae
KPK
Sacraments
baptism
Code of Canon Law
Opis:: Uświęcające zadanie Kościoła realizuje się w sposób szczególny poprzez sprawowanie sakramentów. Zostały one ustanowione przez Chrystusa i powierzone Kościołowi jako środki, dzięki którym wyraża się i wzmacnia wiara, oddawana jest cześć Bogu oraz dokonuje się uświęcenie człowieka. Przyczyniają się one także do wprowadzenia, umocnienia i ukazania w sposób zewnętrzny wspólnoty kościelnej (communio ecclesiae). Sakrament chrztu świętego jest podstawą życia chrześcijańskiego, bramą dla pozostałych sakramentów, a także fundamentem, na którym budowana jest wspólnota Kościoła. Teologiczno-prawne aspekty kanonów 849-878 Kodeksu prawa kanonicznego (1983) dotyczą: znaczenia i skutków sakramentu chrztu, obrzędów chrzcielnych, szafarza i osoby przyjmującej ten sakrament oraz chrzestnych, stwierdzenia i zapisania przyjętego chrztu.
The sanctifying task of the Church is carried out in a special way through the celebration of the sacraments. They were established by Jesus Christ and entrusted to the Church as the means by which faith is expressed and strengthen, worship is given to God and human sanctification is accomplished. They also contribute to the introduction, strengthening and external visibility of the ecclesial community (communio ecclesiae). The sacrament of baptism is the foundation of Christian life, the gateway to the other sacraments, and the foundation on which the community of the Church is built. Theological and legal aspects of canons 849-878 of the Code of Canon Law (1983) concern: the meaning and effects of the sacrament of baptism, the baptismal ordinances, the minister and the person receiving the sacrament, the baptismal ordinances, the confirmation and recording of the baptism received.
Źródło:: Sympozjum; 2018, 2(35); 163-182
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: NAJGŁĘBSZE PRAGNIENIE BOSKIEGO NAUCZYCIELA. Ekumenizm według J. Ratzingera/Benedykta XVI
The Deepest Desire of Divine Master Teacher. Ecumenism According to J. Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:: Szymik, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595055.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: ekumenizm
jedność
communio
dialog
chrystocentryzm
prawda
logoi spermatikoi
praeparatio evangelica
nowoczesność
Opis:: Christian unity is desired by Christ Himself and, consequently, it is also a continuous imperative of Christian conscience and particular care on part of each pope. The starting point of J. Ratzinger/Benedict XVI’s thought and teaching is clear distinction between seeking unity through human strategy and the way to unity ultimately accepted as the gift of God Himself. Consequently, it paves the way for thinking about Christian schism in the context of ”Divine retribution”, i.e. the situation where God still acts and attracts to Himself. Such perspective protects against vanity and ambition to organise the world as if according to “God’s way”, but – in practice – without God. J. Ratzinger/Benedict XVI copes with ecumenically tempting notions-proposals (such as, for example, pluralism) that lead to an apprehensive acquaintance with identity. His lodestars are: Christ – the Truth – longing – patience – suffering – good – conversion.
Źródło:: Studia Oecumenica; 2013, 13; 71-90
1643-2762
Pojawia się w:: Studia Oecumenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Teologia jedności Kościoła. Zarys problematyki
Autorzy:: Pawłowski, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041180.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Credo
Ökumenismus
Einheit
Kirche
koinōnia/communio
Church
creed
ecumenism
unity
ekumenizm
jedność
Kościół
Opis:: Artykuł jest wprowadzeniem w teologię jedności Kościoła. Ukazuje spektrum współczesnej refleksji nad przymiotem Kościoła wymienionym w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolskim (credo in unam Ecclesiam). Refleksja ta obejmuje kategorie biblijne, zwłaszcza ideę koinōnia/communio, podkreśla trynitarne podstawy jedności Kościoła, a także jej konkretne środki – więzy jedności. Wśród tych środków jedności zwrócono szczególną uwagę na węzeł wiary, sakramentów oraz zwierzchnictwa kościelnego, zwłaszcza powszechnej posługi na rzecz jedności chrześcijan. Poszczególne Kościoły (wyznania) mają różne wizje jedności, ale i te koncepcje stanowią przedmiot dialogu ekumenicznego. Najnowszym ekumenicznym stanowiskiem na temat Kościoła, w tym jego jedności, jest dokument Komisji Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów pt. Ku wspólnej wizji Kościoła (opublikowany w 2013 r.). Kościoły chrześcijańskie biorące udział we współczesnym dialogu ekumenicznym mają świadomość tego, że jedność Kościoła jest rzeczywistością daną i zadaną, jeszcze niepełną i niedoskonałą, niejako „w drodze”. W tym sensie mogą wyrażać swoje spero in unam Ecclesiam.
The article is a topic outline of the theology of the Church’s unity. It shows the spectrum of contemporary reflection on this attribute of the Church mentioned in the Nicene-Constantinople Symbol (credo in unam Ecclesiam). The reflection includes biblical categories, especially the idea of koinōnia/communio, emphasizing the Trinitarian basis for unity of the Church, and its concrete means – bonds of unity. Among these means of unity, particular attention is paid to the bond of faith, the sacraments and ecclesiastical governance, notably the universal ministry of Christian unity. Individual Churches (denominations) have different visions of unity, but also these concepts are the subject of ecumenical dialogue. The most recent ecumenical vision on the Church, including its unity, is the document of the World Council of Churches Commission on Faith and Order, Towards a Common Vision of the Church (published in 2013). Christian Churches involved in the contemporary ecumenical dialogue are aware that the unity of the Church is a reality given and set, yet incomplete and imperfect, so to speak "on the way". In this sense they can express their spero in unam Ecclesiam.
Der Artikel ist eine Einführung in die Theologie der Einheit der Kirche. Es wird das Spektrum der zeitgenössischen Reflexion über dieses im Nicäno-Konstantinopolitanum (credo in unam Ecclesiam) enthaltenen Attribut der Kirche. Diese Reflexion umfasst biblische Kategorien, vor allem die koinōnia/communio-Idee, betont trinitarische Grundlagen der Einheit der Kirche sowie konkrete Mittel bzw. Bande der Einheit. Unter diesen Mitteln der Einheit wurde eine besondere Aufmerksamkeit auf das Band des Glaubens, der Sakramente und der kirchlichen Obrigkeit, vor allem, des allgemeinen Dienstes für die Einheit der Christen, gelegt. Die einzelnen Kirchen (Denominationen) sehen die Einheit unterschiedlich, jedoch bilden diese verschiedenen Konzepte den Gegenstand des ökumenischen Dialogs. Die jüngste ökumenische Stellungnahme über die Kirche, darunter auch über seine Einheit, ist das 2013 herausgegebene Dokument der Kommission Glaube und Kirchenverfassung des Weltkirchenrates unter dem Titel Die Kirche: Auf dem Weg zu einer gemeinsamen Vision. Die christlichen Kirchen, die am gemeinsamen Dialog teilnehmen, sind sich dessen bewusst, dass die Einheit der Kirche eine geschenkte und aufgegebene Wirklichkeit ist, eine noch nicht erfüllte und deswegen unvollkommene Wirklichkeit, gewissermaßen ein "Unterwegs-sein". In diesem Sinne können sie bekunden: spero in unam Ecclesiam.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 185-198
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Le Concile Vatican II - lidee de la nouvelle evagelisation en gestation
The Second Vatican Council – the Idea of the New Evangelization in Making
Autorzy:: Syldatk, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1828688.pdf
Data publikacji:: 2019-12-20
Wydawca:: Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:: Second Vatican Council
ecclesiology
communio
new evangelisation
Sobór Watykański II
eklezjologia
nowa ewangelizacja
Opis:: Sobór Watykański II jest niewątpliwie jednym z ważniejszych, a nawet przełomowych punktów historii Kościoła. W konsekwencji wydaje się więc, że także w odniesieniu do pojęcia tak kluczowego dla współczesnej teologii, jakim jest nowa ewangelizacja, ostatni sobór odegrał istotną rolę. W niniejszej publikacji autor analizuje soborowe teksty rozważając je wokół pojęcia communio, które przez wielu teologów określane jest najważniejszym i kluczowym dla rozumienia terminem Soboru. Ze szczegółowej analizy poszczególnych wymiarów communio (trynitarne, pneumatologiczne, wiernych, eschatologiczne, ekumeniczne, ewangelizacyjne, misyjne) wyłania się nowa wizja eklezjologii ściśle związana z innym soborowym pojęciem aggiornamento. Odnowiona wizja eklezjologiczna naznacza nową epokę w życiu Kościoła, którą Jan Paweł II nazwał „nową wiosną życia chrześcijańskiego”. Autor wskazuje, że soborowa idea eklezjologii komunii stoi u podstaw późniejszego pojęcia nowej ewangelizacji.
The Second Vatican Council is undoubtedly one of the most important and even crucial points in the history of Catholic Church. Consequently, it seems that also in relation to the concept so vital for the contemporary Theology, namely «the new evangelization», the recent council played an important role. This paper analyses the conciliar texts from the perspective of the concept of «communio», which is defined by many theologians as the most essential and pivotal term for understanding the Council. From a detailed analysis of the particular dimensions of «com- munio» (Trinitarian, Pneumatological, laical, eschatological, ecumenical, evan- gelisation, missionary) emerges a new vision of ecclesiology, closely related to another conciliar notion of «aggiornamento». This renewed ecclesiological understanding marks a new era in the life of the Church, which John Paul II called the «new spring of Christian life». The article points out that the Vatican II notion of the ecclesiology of communion underlies the later concept of new evangelisation.
Źródło:: Studia Pelplińskie; 2019, 53; 447-472
0239-4456
Pojawia się w:: Studia Pelplińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Ewolucja pojęcia rodziny. Aspekty teologiczno-etyczne
Evolution of the concept of the family. Theological and ethical aspects
Autorzy:: Machinek, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/475271.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: family, communio personarum, same-sex relationships, “family centership", single-parent family, family rights
Opis:: Contemporary changes in family structures, and first of all changes in social mentality and perception of the importance of family relationships, undoubtedly bear the evolution hallmarks. This concept does not necessarily mean a change for the better, but it may also identify the degeneration and the change of adverse quality. There is no doubt that appreciation of woman’s role and impact, emphasis put on the equal dignity of the spouses, the necessity of their mutual respect and subjectivity of children are the steps in the right direction. However, the attempt to redefine the concept of the family without taking into account the type and quality of bonds between parents (whether they are married or not) and aiming to treat any kind of adult relationship (regardless of their gender) to whom children are assigned as a family should be considered a highly problematic trend. It contrasts with the essential elements of the Christian perspective on family. The starting point of Christian reflection on the family is, on one hand, God’s pre-intention towards the man included on the first pages of the Bible with the covenant marriage as the main element, and on the other hand, a kind of anthropological realism which perceives fragility and threats of this primary and natural communion. However, irrespective of accepted assumptions, there is no doubt that the stability of the family whose key element is a permanent heterosexual relationship between parents becomes a prerequisite of the successful socialization of the young generation. In this sense the future fate of the society depends on durability and quality of the family. All attempts of relativization of the family should be considered as disquieting, beginning with promotion of informal relationships up to attempts at giving privilege to same-sex relationships and granting them privileges analogical to those enjoyed by the family. Concern for the family is one of the most important responsibilities of the state, therefore one of the elements of restoring its proper social status is demanding from the government not to confine the family policy only to pre-election promises.
Źródło:: Family Forum; 2011, 1; 13-27
2084-1698
Pojawia się w:: Family Forum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Relational Aspect Of Humanity In The Light Of (Selected) Athropological Asumptions Of The Theology Of The Body By John Paul II
Autorzy:: Młynarski, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918998.pdf
Data publikacji:: 2020-11-30
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: theology of body
John Paul II
image of God
communio personarum
imago Dei
Opis:: The aim of the article is to present (selected) assumptions of anthropology that underlies the theology of the body of John Paul II. The author analyzes its main assumptions and confronts them with inadequate anthropology, which underlies the sexual revolution that is considered as distorting the sense of the human body in the light of Revelation. This study focuses on the analysis of the contents of the catechisms of John Paul II referring to texts about human relativity andthe role that the body plays in this context. The analysis does not include those texts that refer to the reality of the sin of the first people. The text also aims at emphasizing the importance of the theology of the body for modern man and his spiritual development.
Źródło:: Studia Theologica Varsaviensia; 2019, 57, 2; 45-70
0585-5594
Pojawia się w:: Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Communio w eklezjalnej duchowości sakramentalnej
Autorzy:: Tatar, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2147018.pdf
Data publikacji:: 2022-07-22
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: duchowość
sakramenty
communio
komunikacja
łaska
jedność
zjednoczenie
spirituality
sacraments
communication
grace
unity
unification
Opis:: Nieustanne odkrywanie pogłębianie tajemnicy życia sakramentalnegonależy do istoty nauczania i posłannictwo Kościoła. Toposłannictwo wynika z bezpośredniego nakazu Jezusa Chrystusa(por. Mt 26, 26-29; 28, 19). Sakramenty są zatem drogą komunijno--komunikatywnego działania Boga wobec człowieka a także wydarzeniami,w których On sam udziela się człowiekowi. Właśnie w tensposób urzeczywistnia się droga do zjednoczenia człowieka z Bogiem będąca istotą duchowości chrześcijańskiej. We współczesnym świecieprzenikniętym pragmatycznym empiryzmem oraz technicyzmemnależy na nowo wrócić do pojęcia ale także rzeczywistości misteriumoznaczającego niezwykle subtelną a także intymną więź człowiekaz Bogiem. Jednocześnie komunijna jedność z Bogiem prowadzi dojedności z drugim człowiekiem a także rodzi nowy porządek świataprzeniknięty duchem Ewangelii.
Źródło:: Studia Theologica Varsaviensia; 2021, 59, 2; 184-227
0585-5594
Pojawia się w:: Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Synodalita vo vzťahu s demokratizáciou ako prejav communio
Synodality in relation to democratization as a manifestation of communio
Autorzy:: Braunsteiner, Gloria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32677161.pdf
Data publikacji:: 2023-06
Wydawca:: Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:: synodalita
Druhý vatikánsky koncil
communio
Cirkev
demokratizácia
synodality
Second Vatican Council
Church
democratization
Opis:: Príspevok vychádza zo starozákonného pozadia chápania zhromaždenia a v novozákonnom pohľade približuje podstatu synodality z hľadiska pojmu „communio“ Cirkvi, čo sa uskutočňuje najhlbšie v slávení Eucharistie. V spoločnom slávení sa vytvára jednota účasťou všetkých údov na Kristovom Tele. Cirkev žije vo svete, ktorý je na mnohých miestach usporiadaný demokraticky, preto je potrebné skúmať, nakoľko môže demokracia súvisieť so synodalitou a ako môže prispieť k chápaniu pojmu „communio“ Cirkvi.
The contribution is based on the Old Testament background of the understanding of the assembly, and in the New Testament view it approaches the essence of synodality from the point of view of the “communio” of the Church, which takes place most profoundly in the celebration of the Eucharist. In the common celebration, unity is created by the participation of all members in the Body of Christ. The Church lives in a world which is organized democratically in many places, so it is necessary to investigate how democracy can be related to synodality, and how it can contribute to the understanding of the “communio” of the Church.
Źródło:: ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 76-89
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:: ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Kapłani – słudzy communio
Autorzy:: Lala, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1622910.pdf
Data publikacji:: 2015-09-02
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: teologia duchowości
communio
duchowość kapłańska
kapłan
kapłaństwo
Maryja
jedność
rady ewangeliczne
Ruch Focolari
wspólnota
Opis:: Jan Paweł II w Liście apostolskim Novo millennio ineunte wyraża pragnienie krzewienia duchowości komunii, „jako zasady wychowawczej wszędzie tam, gdzie kształtuje się człowiek i chrześcijanin, gdzie formują się szafarze ołtarza, duszpasterze” (NMI 43). Do kapłanów należy troska o pogłębianie ducha communio wśród ludzi. Żeby jednak mogli dać innym świadectwo jedności, muszą wpierw sami żyć w jedności pomiędzy sobą. Niniejsze studium uwypukla niektóre aspekty życia „według Ducha” (Rz 8,4. 9), które uzdalnia kapłanów do realizacji tego wezwania. Konieczna jest więc najpierw ich osobista troska o jedność z Osobami Trójcy Świętej, by realizować pomiędzy sobą życie w komunii na wzór samego Boga. Wspólnota życia domaga się od nich w pierwszym rzędzie, aby mieli „gorącą miłość jedni ku drugim” (1 P 4,8). Do życia w jedności konieczne jest kierowanie się radami ewangelicznymi, ponieważ wymagają one złożenia Bogu całkowitego daru z siebie. Wzór ogołocenia własnego „ja” znajdują w Chrystusie ukrzyżowanym, w momencie Jego opuszczenia (por. Mk 15, 34). Przykładem życia w komunii jest dla nich osoba Maryi.
Źródło:: Verbum Vitae; 2010, 17; 341-361
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: „Obcy” jako wyzwanie dla eklezjologii communio
'Stranger' as a Challenge to Communion Ecclesiology
Autorzy:: Nadbrzeżny, Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040213.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: obcy
eklezjologia
communio
Kościół
misja
odpowiedzialność
solidarność
stranger
ecclesiology
communion
Church
mission
responsibility
solidarity
Opis:: W niniejszym artykule autor podejmuje kwestię communio w kontekście aktualnego kryzysu migracyjnego w Europie. Teologia kontekstualna oparta na metodzie korelacji próbuje pogłębić rozumienie istoty i misji Kościoła poprzez włączenie eklezjologicznego modelu communio we współczesny kontekst społeczny. Pojęcie „obcego”, wprowadzone przez socjologów do publicznego dyskursu, wydaje się być użyteczną i operatywną kategorią również dla eklezjologii. Pierwsza część artykułu ukazuje fenomen obcego w perspektywie socjologicznej. Druga część prezentuje Jezusa jako Sakrament Boga w spotkaniu z obcymi. Autor analizuje słowa i stosunek do ludzi obcych i społecznie wyalienowanych. Trzecia część opisuje Kościół jako sakrament odpowiedzialności i otwarty dom dla obcych i ubogich. Kościół może być rozumiany również jako matka posiadająca otwarte serce, szczególnie dla tych, którzy cierpią z powodu wojny i nędzy. W ostatniej części artykułu autor formułuje wnioski duszpasterskie. Zwraca uwagę na konieczność uwydatniania społecznego aspektu Eucharystii i zachęcania wierzących do tworzenia „kultury solidarności” z uchodźcami i ludźmi obcymi będącymi w potrzebie.
In this paper, the author deals with the question of communion ecclesiology in the context of the current migration crisis in Europe. Contextual theology based on the correlation method tries to develop the understanding of the Church's essence and mission by using the ecclesiological model called communion and putting it in the contemporary social context. The notion of the `stranger' introduced by the sociologists into the public discourse seems to be very operative and useful category for ecclesiology as well. The first part of the article presents the phenomenon of the stranger in sociological perspective. The second part discusses Jesus as Sacrament of God in the encounter with strangers. The author analyses Jesus' words and his attitude to strangers and socially alienated people. The third part describes the Church as the sacrament of responsibility and open home for strangers and poor people. The Church can be also understood as the mother with a heart open especially to those who suffer from war and misery. In the final part of this paper the author presents some pastoral implications. He draws attention to the necessity to enhance the social aspect of Eucharist and to encourage the believers to create the `culture of solidarity' with refugees and strangers in need.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 231-245
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Życie wspólne drogą do rozwoju duchowego we Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża
Living together as a way to spiritual development in the Communio Sororum Discipularum Crucis
Autorzy:: Langa, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/570745.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:: wspólnota
Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża
rozwój duchowy
community
Communio Sororum Discipularum Crucis
spiritual development
Opis:: W artykule opisano, na przykładzie Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża, w jaki sposób życie we wspólnocie może stać się drogą do rozwoju duchowego. Człowiek, przekraczając siebie, wychodząc poza własne sprawy, już się rozwija. We wspólnocie przechodzi od „ja” do „my”. Staje się odpowiedzialny za kształt swojej wspólnoty, jego rozwój duchowy (lub jego brak) wpływa na kształt całej wspólnoty. Warunkami rozwoju duchowego są spotkania z Chrystusem, zwłaszcza w Eucharystii i podczas adoracji, wierność Ewangelii i ciągłe nawracanie się oraz troska o Kościół i zaangażowanie w jego życie. Siostry mają pomagać Kościołowi w wypełnianiu jego posłannictwa poprzez apostolat wśród świeckich. Najpierw jednak, zanim wyjdą do ludzi spoza wspólnoty, muszą nauczyć się dostrzegać swoje współsiostry, przyjmować je wraz ze wszystkimi słabościami, otoczyć je modlitwą, miłością i zrozumieniem.
The article describes, on the example of Communio Sororum Discipularum Crucis, how life in the community can become a path to spiritual development. Man transcending himself, going beyond his own affairs, is already developing. In the community he goes from “I” to “we”. He becomes responsible for the shape of his community, his spiritual development (or lack of it) affects the shape of the whole community. The conditions for spiritual development are encounters with Christ, especially in the Eucharist and during adoration, fidelity to the Gospel and constant conversion, and concern for the Church and commitment to his life. The Sisters are to help the Church to fulfill his mission through the apostolate among the laity. But first, before they go out to people outside of the community, they must learn to see their sisters, embrace them with all their weaknesses, surround them with prayer, love and understanding.
Źródło:: Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 189-205
2300-8296
Pojawia się w:: Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"
Autorzy:: Bukalski, Sławomir
Falewicz, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088037.pdf
Data publikacji:: 2022-03-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Familiaris Consortio
Amoris Laetitia
communio amoris
communion of persons
theology of love
psychology of love
Opis:: The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
Źródło:: Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 159-175
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:: Primat und Kollegialität
Autorzy:: Klausnitzer, Wolfgang
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041170.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Primat
Kollegialität
universal und/oder Ortskirche
„munera” des Bischofs und des Papstes
Communio
Iurisdictio
Dogmenentwicklung
Primacy
collegiality
local and/or universal Church
the office
prymat
kolegialność
Kościół uniwersalny/lokalny
munera biskupa i papieża
communio
iurisdictio
rozwój dogmatów
Opis:: W artykule porównane są dwa modele kierowania Kościołem, które w Kościele katolickim co najmniej od Soboru Watykańskiego II stoją wobec siebie w pewnym napięciu. Model Communio strukturyzuje cały Kościół wychodząc od Kościoła lokalnego; Model Iurisdictio (bądź też hierarchiczny) wychodzi od prymatu jurysdykcyjnego biskupa Rzymu. Wraz z Walterem Kasperem autor artykułu opowiada się za syntezą Iurisdictio oraz Ordo, co pozostaje jeszcze zadaniem do wykonania na trzecie chrześcijańskie tysiąclecie. Tematem Ekskursu jest teoria eklezjologiczna Josepha Ratzingera, w ramach której w odniesieniu do relacji między papieżem a episkopatem można zaobserwować rozwój od podkreślania kolegialności w kierunku świadectwa pojedynczego biskupa.
The article compares two models of church leadership that are in certain tension in the Catholic Church since the Second Vatican Council at least. The Model of "Communio" structures the whole church, starting from the local Church. The Model of "Iurisdictio" (hierarchical) comes out of the legal primacy of the Bishop of Rome. The author of this article, together with Walter Kasper, advocates the synthesis of Iurisdictio and Ordo, which remains the task to be performed in the third Christian millennium. The theme of the appendix is the ecclesiological theory of Joseph Ratzinger, in which we can observe the development from the emphasizing of collegiality in the direction of testimony of a single bishop in the relationship between the pope and the episcopate.
Der Artikel vergleicht die zwei Modelle der Kirchenleitung, die in der Katholischen Kirche spätestens seit dem Vaticanum II mit konziliarer Autorität in Spannung zueinander stehen. Das Modell der Communio strukturiert die Gesamtkirche von der Ortskirche her; das Modell der Iurisdictio (oder der „Hierarchie“) geht vom Jurisdiktionsprimat des Bischofs von Rom aus. Der Verfasser plädiert mit Walter Kasper für eine Synthese von Iurisdictio und Ordo als eine noch zu leistende Aufgabe für das dritte christliche Jahrtausend. Ein Exkurs beschäftigt sich mit Joseph Ratzingers ekklesiologischer Theorie, in der im Blick auf das Verhältnis von Primat und Episkopat eine Entwicklung von der Betonung der Kollegialität zum Zeugnis des Einzelbischofs festgestellt werden kann.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 81-106
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:: Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich
John Paul II as a Homo Viator: Reflections of a Literary Scholar on the Pope’s References to Literature during his Apostolic Journeys
Autorzy:: Seul, Anastazja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26850513.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: John Paul II
personalism
literature
responsibility
homo viator
communio personarum
Jan Paweł II
personalizm
literatura piękna
odpowiedzialność
Opis:: W artykule pt. Jan Paweł II jako homo viator. Refleksje literaturoznawcy w perspektywie nawiązań papieża do literatury pięknej podczas jego podróży apostolskich ukazano najpierw etymologię i znaczenie łacińskiego terminu homo viator. Zwrócono uwagę na jego znaczenie symboliczne. Przedstawiono Jana Pawła II jako człowieka, który pokazywał życie wieczne jako cel życia na ziemi i nauczał, że aby ten cel osiągnąć, trzeba budować communio personarum. Literatura piękna, którą cytował papież podczas swoich pielgrzymek, stanowi ilustrację tej tezy. Ojciec Święty, przywołując słowa pisarzy i poetów, zachęcał do troski o właściwe relacje w trzech wymiarach: do siebie samego, do innych ludzi, do Boga.
This article explores the etymology and symbolic significance of the Latin term homo viator and its application to Pope John Paul II, who taught that eternal life is the goal of human existence, and that in order to achieve it, one must build communio personarum. The article focuses on the literature that the Pope cited during his pilgrimages as an illustration of this teaching. By quoting the words of writers and poets, the Holy Father encouraged concern for proper relationships with oneself, with other people, and with God.
Źródło:: Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 279-303
1899-3109
Pojawia się w:: Facta Simonidis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:: SPROSTAĆ WEZWANIU DO EWANGELIZACJI
Autorzy:: Marczewski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/462073.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: charisma
(deutero) catechumen
social work
» ecclesiology communio «
evangelization
elite groups
individualism
initiation
parish
pluralism
religiousness
Light-Life Movement
pastoral theology
community
charyzmat
(deutero)katechumenat
diakonia
eklezjologia »communio«
ewangelizacja
grupy elitarne
indywidualizm
inicjacja
parafia
pluralizm
religijność
Ruch Światło-Życie
teologia pastoralna
wspólnota
Opis:: The initial reflection on the state of the Polish pastoral work, the contemporary religiousness of Polish people and the possibility of leaving the increasing deadlock behind allowed for circling three subjects which are worth consideration: (1) the state of the Polish religiousness, (2) the pastoral consequences resulting from » ecclesiology communio« developed by the Fathers of the Vatican Council, (3) and, » translated « into a language of some movement, some action, the ecclesiology of the Vatican Council in her central elements: a person, the community of God’s people, the apostolic community. Each of them can constitute the subject of the separate study or several books. In this study, we will circle only the lines of reflection.
Wstępne refleksje nad stanem polskiego duszpasterstwa, współczesną religijnością Polaków oraz możliwością wyjścia z zaznaczającego się coraz bardziej impasu pozwoliły na zakreślenie trzech tematów, którymi warto się zająć: (1) stanem polskiej religijności, (2) konsekwencjami pastoralnymi wynikającymi z wypracowanej przez Ojców Soboru »eklezjologii communio«, (3) oraz »przetłumaczoną« na język pewnego ruchu, pewnego działania, eklezjologią Soboru w jej centralnych elementach: osoby, wspólnoty ludu Bożego, wspólnoty apostolskiej. Każdy z nich może stanowić przedmiot osobnego studium lub kilku książek. W tym opracowaniu zakreślimy jedynie linie refleksji.
Źródło:: Studia Katechetyczne; 2015, 11
0138-0672
Pojawia się w:: Studia Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:: Owoce życia we Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża
Fruits of community life in the Communio Sororum Discipularum Crucis
Autorzy:: Langa, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/570788.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:: wspólnota
Wspólnota Sióstr Uczennic Krzyża
owoce życia we wspólnocie
community
Communio Sororum Discipularum Crucis
fruits of community life
Opis:: Myśląc o życiu we wspólnocie osób konsekrowanych, nie można pominąć kwestii, że każde życie we wspólnocie powinno rodzić dobre owoce. Odnosi się to także do Wspólnoty Sióstr Uczennic Krzyża. Nawiązując do Konstytucji CSDC, można wymienić najważniejsze z owoców: wzrost w miłości do Boga, do bliźniego i przygotowanie do spotkania z Bogiem w wieczności. Siostry są zaproszone do wydawania owoców zarówno dla siebie samych, dla całej wspólnoty oraz bliźnich świeckich.
Thinking of living in community of consecrated persons, we cannot ignore the issue that community life should bear good fruits. It refers also to Communio Sororum Discipularum Crucis. In reference to Constitutions CSDS we can mention the most important fruits of community life: increase in love to God, to other people and preparing to meet God in eternity. Sisters are encouraged to bear spiritual fruits both for themselves, for their community and for lay people.
Źródło:: Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 175-193
2300-8296
Pojawia się w:: Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:: Pneumatological Ecclesiology and Its Relationship with Permanent Ecclesiogenesis. Selected Aspects
Pneumatologiczna eklezjologia i jej związek z permanentną eklezjogenezą. Wybrane aspekty
Autorzy:: Dziewulski, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1375511.pdf
Data publikacji:: 2021-04-19
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Church
genesis
Christ
Holy Spirit
personalism
renewal
cclesiology
charisms
communio
Kościół
geneza
Chrystus
Duch Święty
personalizm
odnowa
eklezjologia
charyzmaty
Opis:: The Christological-pneumatological character of post-conciliar ecclesiology, which appreciates the personal-communal (relational), as well as historico-redemptive and eschatological character of the Church, and restores institutional-social dimension of the Church to its proper place in ecclesiology, opens the possibility of extending the traditional approach to the establishment of the Church as a historico-redemptive set of Christ’s actions. Deepened theological reflection on the pneumatological-personal (communio) character of the Church allows us to speak of its permanent personal-pneumahagic process of constant birth in the baptized ones and in the community of faith. Constant presence and influence of the Spirit in the community of the Church and its activities include its offices, evangelizing mission and means of sanctification, but also various gifts (charisms) of the Holy Spirit, as well as development or renewal of the faith life of individual Christians and the community. Aspects of permanent ecclesiogenesis can vary in intensity and form, but they all derive from the influence of the Spirit sent by Christ to His disciples, and are based on the personal, communal, event-oriented (historical) and processual character of faith as communio with Christ and brothers. The forms of permanent ecclesiogenesis can be seen in eschatological Church-directing tension dynamism between ‘already’ and ‘not yet’ of the Kingdom of God, in event-donative nature of faith as a communion with Jesus and its processual character, in life-giving character and fruitfulness of faith, in generating new ecclesial realities, clearly beyond human possibilities, in moving towards the missionary future, theological openness, and universality of the Church.
Chrystologiczno-pneumatologiczny charakter posoborowej eklezjologii, dowartościowujący osobowo- wspólnotowy (relacyjny) i historiozbawczo-eschatologiczny charakter Kościoła oraz przywracający właściwe miejsce w eklezjologii instytucjonalno-społecznościowemu wymiarowi Kościoła otwiera możliwość poszerzenia tradycyjnego ujęcia ustanowienia Kościoła jako historiozbawczego zespołu działań Chrystusa. Pogłębiona refleksja teologiczna nad pneumatologiczno-osobowym (communio) charakterem Kościoła pozwala mówić o jego permanentnym personalno-pneumahagijnym procesie nieustannego rodzenia się w osobie ochrzczonego i we wspólnocie wiary. Stała obecność i oddziaływanie Ducha we wspólnocie Kościoła i jej działaniach obejmuje urzędy, posłannictwo ewangelizacyjne i środki uświęcenia, ale także różnorakie dary (charyzmaty) Ducha Świętego i rozwój bądź odnowę życia wiary pojedynczych chrześcijan i wspólnoty. Aspekty permanentnej eklezjogenezy mogą mieć różny stopień intensywności i formy, wszystkie one są jednak pochodną oddziaływania Ducha posłanego uczniom przez Chrystusa i bazują na osobowym, komunijnym, wydarzeniowym (historycznym) i procesualnym charakterze wiary jako communio z Chrystusem i braćmi. Postacie permanentnej eklezjogenezy można widzieć w eschatologicznym, ukierunkowującym Kościół dynamizmie napięcia między „już” a „jeszcze nie” królestwa Bożego, w wydarzeniowo-donatywnym charakterze wiary jako przeżywanej wspólnoty z Jezusem i jej procesualnym charakterze, w sposobie nadawania życiodajnego charakteru i owocności wierze, w generowaniu nowych rzeczywistości eklezjalnych, wyraźnie przekraczających ludzkie możliwości, w ukierunkowaniu ku przyszłości misyjnej i teologicznej otwartości i uniwersalności Kościoła.
Źródło:: Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 53-75
0209-3472
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:: L’ideologia universalista: la sottomissione della Chiesa locale alla Chiesa universale?
Ideologia uniwersalistyczna: podporządkowanie Kościoła lokalnego Kościołowi powszechnemu?
The universalist ideology: the submission of the local Church to the universal Church?
Autorzy:: Pastorczyk, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2147579.pdf
Data publikacji:: 2020-11-25
Wydawca:: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:: eklezjologia II Soboru Watykańskiego
communio
Kościół powszechny
Kościół lokalny
ecclesiology of the Second Vatican Council
universal Church
local Church
Opis:: Chociaż od uchwalenia na II Soborze Watykańskim konstytucji dogmatycznej o Kościele minęło już ponad pół wieku, w łonie Kościoła katolickiego oraz w dyskusjach ekumenicznych trwa nadal dyskusja na temat właściwej interpretacji soborowego wyrażenia „Ecclesia in et ex Ecclesiis”. Przedmiotem niniejszego artykułu jest zatem analiza soborowego i posoborowego nauczania Kościoła katolickiego oraz toczącej się dyskusji teologicznej na temat wzajemnej relacji Kościoła powszechnego i Kościoła lokalnego.
Although more than half a century has passed since the adoption of the dogmatic constitution on the Church at the Second Vatican Council, a discussion continues in the Catholic Church and in ecumenical discussions about the correct interpretation of the conciliar expression „Ecclesia in et ex Ecclesiis”. The subject of this article, therefore, is an analysis of the conciliar and post-conciliar teaching of the Catholic Church and the ongoing theological discussion on the mutual relationship of the universal Church and the local Church.
Źródło:: Sympozjum; 2020, 2(39); 71-82
2543-5442
Pojawia się w:: Sympozjum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:: Famiglia e Nuova Evangelizzazione
The family and new evangelization
Rodzina i nowa ewangelizacja
Autorzy:: Melina, Livio
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1047637.pdf
Data publikacji:: 2015-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: „The Gospel of the family”
person
new evangelization
family’s identity
communion of persons (communio personarum)
traditional family
theology of the body
gift of self.
„Ewangelia rodziny”
osoba
nowa ewangelizacja
tożsamość rodziny
wspólnota osób (communio personarum)
rodzina tradycyjna
teologia ciała
dar z siebie.
Opis:: Pojęcie „Ewangelia rodziny”, zainspirowany nauczaniem Jana Pawła II zawiera w sobie dwa wymiary: pierwszy pokazuje co Pismo Święte mówi na temat małżeństwa i rodziny; drugi ukierunkowuje na fakt, że rodzina chrześcijańska sama w sobie, w swoim bycie jest nosicielką Dobrej Nowiny o ile jest świadkiem miłości, i to bycie wyprzedza jakiekolwiek znaki lub działania apostolskie. W ten sposób rodzina, jako miejsce wychowania osoby ludzkiej do miłości oraz do życia we wspólnocie osób, jest w stanie dać odpowiedź na wyzwania rzucone jej przez postmodernizm: indywidualizm, prywatyzację miłości, oderwanie płciowości od prokreacji, analfabetyzm uczuciowy. Nowa ewangelizacja, skierowana do rodziny i która by przechodziła przez rodzinę, ma za zadanie dać odpowiedź epoce postmodernistycznej poprzez dwie propozycje: dać świadectwo, że wydarzenie, spotkanie oraz wspólnota z żywym Bogiem oraz człowiekiem góruje nad jakąkolwek argumentacją intelektualną lub tradycją oraz zaproponować „regułę” życia rodzinnego, która suponuje dwa inne przekonania, że nie istnieje reguła bez duchowości i że nie ma adekwatnej duchowości bez relacji we wspólnocie osób.
The term „The Gospel of the family” inspired by the teaching of John Paul II includes two dimensions: the first one shows what the Scripture says about marriage and family; the second one focuses on a fact that the Christian family itself is a bearer of the Good News, provided that it is a witness to love and it goes ahead of any other signs or apostolic actions. In this way family, as a place of teaching the human person to love and to live in a communion of persons, is able to take up challenges brought by postmodernism: individualism, privatization of love, disconnect between sexuality and procreation, emotional illiteracy. New evangelization directed towards family and penetrating the family, has to give the response to a postmodern age, offering two ways: to give a testimony that the phenomenon, meeting and the communion with the living God and human dominates any sort of intellectual arguments or tradition as well as to propose a “principle” of family life which assumes two other beliefs: that there is no principle without spirituality and that there is no adequate spirituality without relations in the communion of persons.
Źródło:: Teologia i moralność; 2015, 10, 1(17); 169-180
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:: Teologia i moralność
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:: Evangelisieren durch die gelebte Communio
Ewangelizować poprzez żywą communio
Autorzy:: Hajduk, Ryszard
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/460457.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:: Communio
Kościół
Ewangelizacja
Gościnność
Relacje międzyosobowe
wspólnota
Communion
Church
Evangelization
Hospitality
interpersonal relationships
community
Kirche
Evangelisierung
Gastfreundschaft interpersonale Beziehungen
Gemeinschaft
Opis:: Communio jest pojęciem, którego używa Nowy Testament, by opisać życie Kościoła. Zgodnie z ideałem communio kształtowane są również egzystencja i działalność pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Od Soboru Watykańskiego II communio staje się wiodącą myślą eklezjologiczną, która pozwala określić naturę Kościoła, nadać kształt jego strukturom oraz wyznaczyć kierunek jego urzeczywistniania się w świecie. Ideał komunii jest bardzo bliski koncepcji (nowej) ewangelizacji, którą „należy uważać za łaskę i właściwe powołanie Kościoła” (por. EN 14). Działalność ewangelizacyjna nie może być sprowadzona do przekazu doktryny, ale musi przyjąć postać ortopraktyki, czyli życia i działania wypełnionego czynami dokonanymi w duchu Ewangelii. Taką możliwość stwarza communio, która swoją siłę ewangelizacyjną ujawnia w działalności małych wspólnot kościelnych, w gościnności chrześcijańskiej oraz w relacjach międzyosobowych, pozwalających na przekaz doświadczenia wiary. Wspólnoty kościelne ożywiane ideałem communio, praktykujące chrześcijańską gościnność i pielęgnujące otwarte, braterskie relacje stają się uprzywilejowanymi miejscami socjalizacji religijnej, czyli przekazywania z pokolenia na pokolenie wiary w Chrystusa wraz z wynikającymi z niej wartościami, normami i postawami.
Źródło:: Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 117-133
1731-710X
Pojawia się w:: Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:: Duchowni i świeccy w budowaniu Communio Ecclesiae
Clergy and Lay People in Building the Communio Ecclesiae
Autorzy:: Mastej, Jacenty
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20434359.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:: Communio Ecclesiae
clergy
laity
Armenian Church
synodality
ecclesial community
building a Church
duchowni
świeccy
Kościół
synodalność
wspólnota kościelna
budowanie Kościoła
Opis:: Artykuł dotyczy problematyki budowania Communio Ecclesiae przez duchownych i świeckich. Podjęte zagadnienie wpisuje się w aktualną tematykę synodalności. Publikacja przedstawia zarówno teologiczne podstawy budowania wspólnoty kościelnej, jak również praktyczne wskazania – zasady. Najpierw wyjaśniono rozumienie Communio Ecclesiae. Następnie zajęto się kwestią „budowania”, zwracając uwagę na jej korelację z ideą Kościoła, który jest Bożą budowlą. W kroku trzecim wyróżniono i omówiono cztery obszary współpracy: liturgiczno-sakramentalny, administracyjno-gospodarczy, charytatywny i formacyjny. Na koniec wskazano zasady budowania Communio Ecclesiae. Uwzględniają one uwarunkowania Kościoła w Polsce i mają zasadniczo praktyczny charakter. Budowaniu wspólnoty eklezjalnej winna towarzyszyć świadomość współudziału w zbawczej misji Chrystusa oraz przeświadczenie o wielości i różnorodności posług i zadań w Kościele. Tym samym budowanie Communio Ecclesiae nie jest celem samym w sobie, ale drogą prowadzącą do celu, jakim jest osiągnięcie przez wiernych zbawienia i wypełnienie się Kościoła w królestwie Bożym w czasach eschatologicznych.
The article explores ways in which clergy and laity build the Communio Ecclesiae, which is in line with the current theme of synodality. The publication presents both the theological foundations of building an ecclesial community and practical guidelines or building princiles. First comes the explanation of the understanding of Communio Ecclesiae. Next, the issue of “building” is dealt with, with attention being paid to its correlation with the idea of the Church, which is God’s building. The third point distinguishes and discusses four areas of cooperation: liturgical and sacramental, administrative and economic, along with charitable and formative. Finally, the principles of building Communio Ecclesiae are indicated and these focus on the conditions of the Church in Poland, which are essentially of a practical nature. Building an ecclesial community should be accompanied by an awareness of participation in the saving mission of Christ and a conviction of the multiplicity and diversity of services and tasks in the Church. Building up of the Communio Ecclesiae is not an end in itself; rather, it is a path leading to the salvation of the faithful and the fulfilment of the Church in the kingdom of God in eschatological times.
Źródło:: Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 47-62
2544-6460
Pojawia się w:: Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:: Święta Rodzina – żywą ikoną Trójcy Świętej
The Holy Family as a living Icon of the Holy Trinity
Autorzy:: Błasiak, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/469621.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Trójca Święta
Święta Rodzina
jedność osób
communio caritatis
relacje międzyosobowe
Holy Trinity
The Holy Family
unity of people
interpersonal relationships
Opis:: Artykuł porusza kwestię obrazu Boga w człowieku. Poszukuje go na płaszczyźnie społecznej w aspekcie relacji człowieka z innymi. Człowiek zostaje stworzony jako mężczyzna i kobieta, na obraz Boga, który Pierwszy jest relacją Osób Trójcy Świętej. Człowiek jednak przez grzech zrywa relację z Panem Bogiem. Mimo to Pan Bóg nie rezygnuje ze swojego stworzenia. Posyła Syna, aby odszukać człowieka i zbudować na nowo relację Bóg-człowiek. W swojej mądrości i na swój sposób poucza człowieka o sobie samym, komunikuje się z człowiekiem przy pomocy słów, znaków, obrazów. Święta Rodzina z Nazaretu, w której urodził się i wychowywał nasz Pan Jezus Chrystus, która powstała dzięki Maryjnemu fiat i pokorze św. Józefa w odbiorze autora niniejszego artykułu może również być sposobem komunikacji Boga z człowiekiem. Bóg, który jest w doskonałej relacji Trójcy ukazuje w Świętej Rodzinie wzór relacji interpersonalnych opartych na communio caritatis, które ludzie mogą naśladować w swoich rodzinach, a przez to zbliżać się do poznawania Boga nie tylko na płaszczyźnie intelektualnej, lecz doświadczać Go w swoim życiu właśnie przez relacje z innymi. Święta Rodzina z Nazaretu może być określona Ziemską Trójcą Świętą, to znaczy może być odczytana jako żywa ikona Trójcy Świętej, która poprzez siebie odsyła do poznania Boga w Trójcy Świętej Jedynego. Sama nie będąc Bogiem, przez swoje cnoty ukazuje Go.
This article studies the issue of the image of God in man. It strives to find this image on the social level, meaning a person’s relationship with others. As a starting point, the author chose the Biblical Account of the Creation of Man. People are created as a man and a woman, in the image of God, who is the First in the relationship of the Persons of the Holy Trinity. Just after people sinned, they broke their relationship with the Lord God. However, the Lord God does not abandon his creatures. He sends his Son to seek people out and build a new relationship between God and man. In his wisdom and in his way, he teaches men about God. He communicates with people in the language of the Word, through signs and pictures. The Holy Family of Nazareth where our Lord Jesus Christ was born and raised and was started thanks to God’s grace in cooperation with people can also be a way for God to communicate with people according to the author. God who lives in a perfect relationship as the Trinity can also be seen in the Holy Family, which is the model of interpersonal relationships based on communio caritatis. People can imitate them in their own family lives and homes, and in this way, they come closer to getting to know God not only on the intellectual level, but experience God in their personal lives thanks to their relationships with others. The Holy Family of Nazareth can be described as the Earthly Holy Trinity, meaning that it can be understood as a living icon of the Holy Trinity. As such, it helps us to get to know God in the One Holy Trinity. Not being God itself, the Holy Family represents God thanks to its virtues.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2018, 25; 59-82
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:: Wspólnota Kościołem jutra. Eklezjalne "communio" w Chrystusie w ujęciu Franciszka Blachnickiego
Community as the Church of Tomorrow. Ecclesial "Communio" in Christ in terms of Franciszek Blachnicki
Autorzy:: Korwin-Gronkowski, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1601615.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Kościół
Franciszek Blachnicki
eklezjologia communio
wspólnota
Sobór Watykański II
Church
Francis Blachnicki
ecclesiology of communion
community
the Second Vatican Council
Opis:: Boskie pochodzenie Kościoła i implikacja dzieła Trzech Osób Boskich wyraża lud zjednoczony w jedności Ojca i Syna i Ducha Świętego. W nim człowiek zanurzony doświadcza pośrednictwa zbawczego w komunikacji z Chrystusem Zmartwychwstałym. Zbawcza komunikacja to dar i uczestnictwo w Boskim życiu, przez i w pośrednictwie Kościoła. Swoje głębokie zakorzenienie w eklezjologii communio doskonale widział Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki. Oryginalność jego spojrzenia polega na tym, iż doskonale odczytał myśl eklezjalną Soboru Watykańskiego II. Dążył także do zaimplementowania tejże wizji w autentycznym przekazie wiary w Kościele. Blachnicki widział Kościół, który jest wspólnotową drogą człowieka ku zbawieniu wypełnionym w Jezusie Chrystusie. Na tym tle niezaprzeczalnie można dzisiaj uznać tę myśl za iście prorocką w kontekście nowej ewangelizacji.
The Divine origin of the Church and the implication of the works of the Holy Trinity is expressed by the people united in the unity of the Father and of the Son and of the Holy Spirit. This means people integrated into the unique community called communio. It is the relationship of man with the Triune, Personal Creator, Redeemer and Savior of the human race in the “interdependence”, which we call – the Church. This community, began in the consciousness of faith, seeks to reach the eschatic fulfillment. One immersed in it experiences the salvific mediation in communication with the Risen Christ. The saving communication is a gift and participation in the divine life, “through” and “in” the mediation of the Church. Father Franciszek Blachnicki, the Servant of God, has seen his own deepest roots in the ecclesiology of communion. The originality of his approach is based on a splendid interpretation of ecclesial reflection on Church which was done by The Second Vatican Council. Blachnicki has also sought to implement this vision in the authentic transmission of the faith in the Church. He has seen the Church as the Community way of the man towards salvation fulfilled in Jesus Christ. In today’s context of the new evangelization this reflection can be undeniably considered as an idea of a truly prophetic kind.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 189-203
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:: Sacramental marriage and love versus irregular unions. Reflection on divergent interpretations of the 8th chapter of the Amoris laetitia
Małżeństwo sakramentalne i miłość wobec związków nieregularnych. Refleksja nad rozbieżnymi interpretacjami 8. rozdziału Amoris laetitia
Autorzy:: Balák, René
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/475433.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: sacramental marriage
sacramental love
theology
biblical foundations
vocation
communio personarum
irregular unions
małżeństwo sakramentalne
miłość sakramentalna
fundamenty biblijne
powołanie
nieregularne związki
Opis:: The theological and moral debate, focused on the new theological proposals, brings controversy not only into the area of methodology but also in the content of the problem. Therefore it is necessary to ask questions about to what biblical foundations the theologians, who bring in these new proposals, want to appeal. By drawing in to the comparative method the author shows the lability and discontinuity of new proposals, which diverge from the theology of creation as well as from the evangelical message of marriage. In moral sacramentology the issue of marriage was being reflected in the context of vocation of spouses to holiness, where fidelity is connected with indissolubility as a way of life vocation. The transcendent vertical dimension of the sacramental marriage is essential to marital communio personarum, while the new theological proposals level out sacramental marriage to being something ideal and impossible, which is not suitable for every person who was called by God to married life. The sacramental marital union is, however, a divine plan, which spouses are to realize in the spirit of sacramental love whose characteristic features can not be realized in the so-called irregular unions. People in such unions can not logically receive the gifts of grace, for what they are based on, Christ has clearly condemned as evil. Christ’s words of truth about marriage are to be the reference to theological criterion for the merciful approach to this negative phenomenon, as well as to persons who find themselves in difficult situations that are not morally good.
Dyskusja teologicznomoralna, dotycząca propozycji nowych rozwiązań teologicznych, przynosi ze sobą kontrowersje nie tylko w zakresie metodologii, lecz także w zakresie treści problemu. Dlatego istnieje potrzeba zadawania pytań, na jakie fundamenty biblijne powołują się teologowie proponujący te nowe rozwiązania. Autor przy pomocy metody komparatywnej wskazuje na labilność oraz nieciągłość nowych propozycji, które odbiegają od teologii stworzenia, jak również od ewangelicznego orędzia o małżeństwie. W ramach sakramentologii moralnej problematykę małżeństwa poddano refleksji w kontekście powołania małżonków do świętości, gdzie wierność łączona jest z nierozerwalnością, co jest pokazane jako droga powołania życiowego. Transcendentny wymiar pionowy małżeństwa sakramentalnego ma podstawowe znaczenie dla communio personarum małżonków, przy czym nowe propozycje teologiczne pokazują małżeństwo sakramentalne jako ideał nie do osiągnięcia, jako coś, co nie jest dostępne dla wszystkich powołanych przez Boga do życia w małżeństwie. Sakramentalna jedność małżonków jest jednak Bożym zamiarem, który małżonkowie powinni urzeczywistniać w duchu miłości sakramentalnej. Cech charakterystycznych dla tej miłości jednak nie można urzeczywistniać w tzw. związkach niesakramentalnych. Osoby żyjące w nowych związkach oczywiście nie mogą czerpać z darów łask, ponieważ to, na czym są zbudowane, Chrystus wyraźnie potępił jako zło. Chrystusowe słowo prawdy o małżeństwie powinno stanowić kryterium teologiczne w miłosiernym podejściu do tego zjawiska negatywnego, jak również w podejściu do osób przeżywających trudne sytuacje życiowe, które nie są moralnie dobre.
Źródło:: Family Forum; 2017, 7; 93-106
2084-1698
Pojawia się w:: Family Forum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:: Reinterpretacja teologii imago Dei według modelu nupcjalnego
Reinterpretation of the theology of imago Dei according to the nuptial model
Autorzy:: Krupka, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2148283.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: the nuptial theology
imago Dei
Second Vatican Council
Angelo Scola
John Paul II
communio
teologia nupcjalna
Sobór Watykański II
Jan Paweł II
Opis:: Artykuł podejmuje temat reinterpretacji teologii imago Dei według modelu nupcjalnego. Rozważania te zostały wpisane we współczesny kontekst rozwoju teologii obrazu Bożego. Wychodząc od myśli Soboru Watykańskiego II, ukazana została możliwość uznania, że podstawowym wymiarem bycia obrazem Bożym jest strukturalne otwarcie człowieka na relacje. Uwzględniając postulat chrystologicznej reorientacji teologii, wraz z twierdzeniem o komunijnym charakterze bycia obrazem Bożym, pokazano zalety i konsekwencje takiej reinterpretacji. Główne wnioski dotyczą wieloaspektowego podkreślenia znaczenia relacji, zwłaszcza tych kościelnych, w realizacji bycia imago Dei. Szczególny walor tej reinterpretacji został ukazany na przykładzie teologii małżeństwa.
The article deals with the topic of reinterpretation of theology imago Dei according to the nuptial mystery model. These considerations were included in the contemporary context of the development of the theology of the image of God. Starting from the thoughts of the Second Vatican Council, there was shown the possibility of recognizing that the basic dimension of being the image of God is the structural openness of man to relationships. Taking into account the postulate of Christological reorientation of theology, along with the statement about the communion-like nature of being the image of God, the advantages and consequences of such a reinterpretation were shown. The main conclusions concern the multi-faceted emphasis on the importance of relations, especially ecclesiastical, in the realization of being imago Dei. The particular value of this reinterpretation was shown on the example of the theology of marriage.
Źródło:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 117-130
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:: Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:: Wpływ świętych oraz mistrzów wiary na osobę i nauczanie Josepha Ratzingera — Benedykta XVI
Influence of Saints and Masters of Faith on the person and teaching of Joseph Ratzinger — Benedict XVI
Autorzy:: Wójtowicz, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28761797.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Bóg
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
communio sanctorum
Kościół
liturgia
ojcowie Kościoła
święci
świętość
God
Benedict XVI
church
holiness
liturgy
fathers of church
saints
Opis:: Celem artykułu jest ukazanie wpływu wybranych świętych i mistrzów wiary na osobę i nauczanie kard. Josepha Ratzingera — Benedykta XVI. Podjęto próbę analizy nauczania kard. Josepha Ratzingera oraz jego teologicznych przemówień już jako papieża Benedykta XVI pod kątem związku eklezjologii ze świętością. Artykuł składa się z czterech punktów. W punkcie pierwszym została ukazana bliska relacja Benedykta XVI z Bogiem prawdziwie świętym i jedynym źródłem wszelkiej świętości. Następnie omówiono rzeczywistość communio sanctorum oraz więź Josepha Ratzingera ze świętymi. W punkcie trzecim zostało przytoczone nauczanie Benedykta XVI dotyczące życia świętych. Z kolei w ostatnim punkcie omówiono liturgię Kościoła, która w ujęciu Benedykta XVI, odgrywa kluczową rolę w drodze do osiągnięcia świętości.
The objective of this article is to show the influence of selected saints and masters of faith on the person and teaching of Cardinal Joseph Ratzinger — Benedict XVI. It attempts to analyse the teachings of Cardinal Joseph Ratzinger and his theological speeches as Pope Benedict XVI in terms of the relationship between ecclesiology and holiness. The article consists of four sections. In the first section, Benedict XVI’s close relationship with the truly Holy God and the only Source of all holiness was shown. Then, the reality of communio sanctorum and Joseph Ratzinger’s bond with the saints were discussed. In the third section, the teaching of Benedict XVI on the lives of saints was referred to. In turn, the last section discusses the liturgy of the Church, which according to Benedict XVI has a key task on the way to achieving holiness.
Źródło:: Tarnowskie Studia Teologiczne; 2021, 40, 2; 125-138
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:: Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 40.

Tytuł:: "Communiones" mszalne dawniej i dziś
Mass Communiones in the past and today
Autorzy:: Towarek, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2147228.pdf
Data publikacji:: 2020-12
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:: communio
antyfona na Komunię
Proprium Missae
muzyka liturgiczna
kultura muzyczna
Communiones totius anni
Mikołaj Zieleński
antiphon ad communionem
Mass Proper
liturgical music
musical culture
Opis:: Artykuł niniejszy ukazuje zarys dziejów kształtowania się śpiewu communio (jeden ze śpiewów Proprium Missae przeznaczony na Komunię): od starożytności chrześcijańskiej (Cyryl Jerozolimski, Jan Chryzostom, Konstytucje Apostolskie), poprzez epokę średniowiecza (Ordo Romanus Primus), okres potrydencki (Communiones totius anni Mikołaja Zieleńskiego), aż po reformę Soboru Watykańskiego II, której zawdzięczamy kolekcję znajdujących się w księgach liturgicznych antiphonae ad communionem (Graduale romanum, Graduale Simplex, Missale romanum, Ordo Cantus Missae), a pośrednio również współczesnych śpiewów i pieśni, przeznaczonych na procesję komunijną.
This article presents an outline of the history of shaping communio chants (one of the Proprium Missae chants for Communion): from Christian antiquity (Cyril of Jerusalem, John Chrysostom, Apostolic Constitutions), through the Middle Ages (Ordo Romanus Primus), the post-Tridentine period (Communiones totius anni by Mikołaj Zieleński), to the reform of the Second Vatican Council, to which we owe the collection of antiphonae ad communionem (Graduale romanum, Graduale Simplex, Missale romanum, Ordo Cantus Missae) in liturgical books, and indirectly also contemporary chants and songs intended for the communionprocession.
Źródło:: Studia Elbląskie; 2020, 21; 131-153
1507-9058
Pojawia się w:: Studia Elbląskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 41.

Tytuł:: Godność rodziny u Jana Pawła II na kanwie interpretacji Pieśni nad Pieśniami
The Dignity of the Family in the Thoughts of John Paul II and the Interpretation “The Song of Songs”
Autorzy:: Ruman, Natalia Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/441040.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:: godność człowieka
Jan Paweł II
pojęcie miłości
Pieśń nad pieśniami
communio personarum – duchowa przestrzeń przymierza małżeńskiego
świętość rodziny
wartość życia
wychowanie
katechizacja
Pope John Paul II
the concept of love
The Song of Songs
human dignity
communio personarum - spiritual space of marital covenant
the holiness of family
the value of life
education
catechesis
Opis:: 1. Współczesne, młode pokolenie staje się przedmiotem przeobrażeń społecznych i kulturowych. Staje ono przed koniecznością wyboru określonych wartości i ukształtowania własnej tożsamości Młody człowiek musi zmierzyć się z ideową pustką i kryzysem kulturowym naszych czasów, trudnością z ustaleniem sensu zachodzących zjawisk i własnej egzystencji. Wychowanie podporządkowano ideologii neutralności światopoglądowej, która sprowadza się do propagowania sceptycyzmu i relatywizmu poznawczego i moralnego. Zrezygnowano natomiast ze świadomego określania celów wychowania i poczucia odpowiedzialności za jego wyniki. Wspólnym mianownikiem niekorzystnych przemian społecznych jest „kryzys prawdy”, objawiający się on jako kryzys takich m.in. pojęć jak: miłość, wolność, bezinteresowny dar, osoba. Skutkuje to odrzuceniem rygorów logiki, a nawet zdrowego rozsądku w formułowaniu teorii, sądów i opinii również w sferze życia małżeńsko-rodzinnego, deprecjonując tradycyjne formy małżeństwa, rodziny i zacierając właściwy sens tych pojęć i eliminując ze świadomości społecznej nadprzyrodzony wymiar tych odwiecznych wspólnot – jako miejsca świętego, Kościoła domowego. 2. Młodzież potrzebuje wzoru życia. Nauczanie papieskie pomoże młodym ludziom wyjaśnić istotę pojęcia „miłość”, ukazać drogę rozwoju miłości i jej odmian. Papież Jan Paweł II analizował zagadnienie miłości na przykładzie Pieśni nad pieśniami. Jego katechezy, oparte na Biblii i liturgii, ukazały głębię oraz piękno relacji mężczyzny i kobiety, męża i żony. Należy na nowo odkrywać i powracać do najważniejszych myśli Jana Pawła II, który nauczał, przypominał o godności i świętości małżeństwa oraz rodziny. Przekazywać wartości, normy i wzory zachowań społecznych, moralnych i religijnych, nauczając o miłości, o odpowiedzialnym rodzicielstwie, o świętości życia i o godności człowieka. Aby młodzi ludzie mieli świadomość nadprzyrodzonego wymiaru swego życia, że to, co robią, ma swój głębszy sens i skutek duchowy. 3. Przykładowy wybór zasadniczych twierdzeń teologicznych na temat miłości, godności człowieka, małżeństwa i rodziny może zaowocować zrozumieniem i właściwym przeżyciem rzeczywistości miłości, sakramentu małżeństwa oraz procesu tworzenia chrześcijańskiej rodziny. Sięganie do Biblii, do nauki Kościoła, zwłaszcza nauczania Jana Pawła II, właściwie ukierunkuje i uwrażliwi młodych ludzi na dawanie świadectwa życia chrześcijańskiego. 4. Nauka Jana Pawła II o godności człowieka, małżeństwa i rodziny, powinna uzdalniać człowieka do takiego życia, by ćwicząc się w wierze, nadziei i miłości, umieścił on Boga w centrum swego życia.
1. The contemporary younger generation becomes a subject of social and cultural transformations. It comes across the necessity of choosing particular values and shaping their own identity. A young man must meet with ideological emptiness and cultural crisis of these days, with the difficulty of establishing a sense of the current phenomena and one’s own existence. A persons’ upbringing has been subordinated to the ideology promoting the neutrality of views, which means bringing forward cognitive and moral scepticism and relativism. At the same time, conscious defining goals of education and the sense of responsibility for its results has been given up. The common denominator of these adverse social changes is the/a "crisis of truth", which is manifested as a/the crisis of the categories like, e.g.: love, freedom, free gift, a person. It results in rejecting the requirements of logic and even of common sense in formulating any theory or judgements and opinions also with regard to the marital-family life, in depreciating traditional form of marriage and family, blurring the proper meaning of these categories and eliminating from the social awareness the supernatural dimension of the everlasting communities - as the holy place, the home Church. 2. Young people need the/a pattern of life. The Pope's teaching will help the young people to understand the meaning of the concept of "love", to show the path of maturing of love and its variations. Pope John Paul II examined the question of love on the example of the Song of Songs. His monumental catechesis, based on the Bible and liturgy, reveal the depth and beauty of the relationship between man and woman, husband and wife. It is necessary to return to and rediscover the main thought of John Paul II, who kept teaching and reminding of the dignity and holiness of marriage and family. How to transmit values, norms and patterns of social, moral and religious, teaching about love, responsible parenthood, holiness of life and human dignity. So young people were aware of supernatural dimension of their life and that what they do has a deeper meaning and spiritual effect. 3. A sample selection of basic theological statements about love, human dignity, marriage and family may lead to understanding and proper experience of the reality of love, marriage and the process of building the Christian family. Drawing from the Bible, the Church's teaching, especially the teaching of John Paul II, may properly direct and sensitize young people to bear witness to the Christian life. 4. John Paul II's teaching on human dignity, marriage and the family, should enable a person to live in such a way that by excercising faith, hope and love one will place God at the center of one’s life.
Źródło:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 103-124
2299-9922
Pojawia się w:: Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 42.

Tytuł:: Ancora sul concetto di diritto soggettivo nell’ordinamento della Chiesa
Subjective rights within the Code of canon law once again
Raz jeszcze o prawie podmiotowym wiernych
Autorzy:: Michowicz, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28762006.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: Synod Biskupów
Principia quæ
communio i współuczestnictwo
prawa i obowiązki wiernych
wolności
Synod of Bishops
communion and participation
rights and obligations of faithful
liberties
Opis:: Przedmiotem artykułu jest jeden z najbardziej dyskutowanych tematów w kanonistyce posoborowej, tj. podmiotowe prawo osoby ochrzczonej zawarte w przepisach kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. Poruszana problematyka została poddana analizie w oparciu o zasady rewizji kodeksu wypracowane przez I Synod Biskupów. Autor podkreśla, że zasadniczym zamierzeniem odnowy prawa kościelnego miała być nie tyle pilna konieczność poszerzenia katalogu praw wszystkich wiernych, ile bardziej kwestia sposobu sprawowania władzy rządzenia przez kościelnych przełożonych, którzy winni się wystrzegać arbitralności lub innych form poważnych nadużyć w tym zakresie. W konsekwencji autor wskazuje na przewagę obowiązków nad tzw. prawami i postuluje, by tzw. prawa podmiotowe wyrażać poprzez termin „wolność”, z uwagi na istotę założeń, na których zbudowany jest prawny system Kościoła katolickiego.
The paper discuses one of the most commented topic in the contemporary science of canon law, that is the bill of subjective rights and obligations set by the ecclesiastical legislator in the Code of canon law for the Western Church. The author analyses the concept of those rights and obligations in the light of the Principles of revision elaborated by the first Synod of Bishops held in 1967. One of the commission’s first actions was to draft a set of principles to guide the work of rethinking the Code, especially the significance of rights and obligations of the Christian faithful. Given the nature of the Catholic Church developed by the Second Vatican Council (communion and participation), the examination of this document let the author to affirm that the main goal was to emphasise the exercise of authority that should have appear more clearly as service and should be free from abuse rather to define and safeguard the rights of persons. Furthermore, it was also possible to determine the correct intention of the Synod Fathers whose idea was to define the subjective rights in term of liberties in the same way in which they are obtainable in catalogues of human rights. Eventually, the author demonstrates consequences related to the new vision of rights and obligations highlighting for example the clear priority of obligations over rights.
Źródło:: Annales Canonici; 2021, 17, 2; 83-100
1895-0620
Pojawia się w:: Annales Canonici
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 43.

Tytuł:: Systematic Communio Theology Today
Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
Autorzy:: Jagodziński, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: teologia systematyczna
communio
communicatio
Objawienie
eklezjologia
ekumenizm
trynitologia
sakramentologia
antropologia
teologia stworzenia
systematic theology
Revelation
ecclesiology
ecumenism
trinitology
sacramentology
anthropology
the theology of creation
Opis:: Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 44.

Tytuł:: Rodzina według św. Jana Pawła II
Family According to St. John Paul II
Autorzy:: Waleszczuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040442.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rodzina
szkoła solidarności
kultura życia
Karol Wojtyła/Jan Paweł II
communio personarum
family
school of solidarity
the culture of life
Karol Wojtyla/John Paul II
Opis:: Rodzina jest miejscem, w którym człowiek odnajduje własną godność i uczy się miłości. Rodzina to także szkoła solidarności. Ochrona osoby ludzkiej i na nowo odkrycie jej przeznaczenia do transcendencji jest – według Karola Wojtyły – najważniejszym zagadnieniem współczesnej kultury. Papież podkreśla, że miłość małżeńska w communio personarum oznacza najwyższą formę miłości. Duchowy aspekt w rozwoju człowieka, a także doświadczenie miłości między ludźmi są bardzo ważnymi wymiarami w filozofii K. Wojtyły. W dzisiejszym świecie, w którym istnieje wiele zagrożeń dla integralności rodziny, Jan Paweł II ukazuje najbardziej pesymistyczny wymiar samoalienacji współczesnego człowieka, który sprowadza się do „kultury śmierci”. Z drugiej jednak strony – jak podkreśla Papież – tylko w rodzinie człowiek uczy się solidarności i może się w niej rozwijać kultura życia.
The family is a place where man discovers his own dignity, where he learns the meaning of love. Family is a school of solidarity. The defense and rediscovery of the human person and his/hers determination to transcendence is, according to Karol Wojtyla, the most important question of our culture. Conjugal love in the image of communio personarum, is presented as the most perfect form of love. Wojtyla tries to describe this shortened spiritualistic view in a human-friendly and family-friendly way. In Pope's philosophy, the experience of me-and-you love plays an extraordinary role. In today's threat to the integrity of the family John Paul II realizes the most fateful dimension of self-alienation of modern man and brings it to the formula „culture of death”. On the other hand, the family is „the place where the culture of life – a school of solidarity – is represented”.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 161-173
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 45.

Tytuł:: Prymat według Josepha Ratzingera
Autorzy:: Góźdź, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041168.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Papst
päpstlicher Primat
petrinische Sukzession
doktrinale Unfehlbarkeit
Iurisdiktionsprimat
Kollegalität in der Kirche
Communio
J. Ratzinger
Abdankung des Papstes
Nachfolge des Gekreuzigten
Pope
Pope’s primacy
Petrine succession
doctrinal infallibility
jurisdictional primacy
Collegiality of the Church
communio
papal renunciation
following the Crucified
papież
prymat papieski
sukcesja Piotrowa
nieomylność doktrynalna
prymat jurysdykcyjny
kolegialność w Kościele
abdykacja papieska
naśladowanie Ukrzyżowanego
Opis:: Joseph Ratzinger ujmuje rzeczywistość prymatu papieskiego na płaszczyźnie Kościoła rozumianego jako communio, gdzie podstawową kategorią jest wzajemna relacja prymatu i kolegialności w Kościele. Dlatego jest on za prymatem jurysdykcyjnym, wykonywanym w sposób nie monarchistyczny, lecz kolegialny, gdzie papież jest głową kolegium biskupów. Wyraźnie wskazuje na pierwszeństwo Piotra w Nowym Testamencie i stąd rozwija myśl o sukcesji urzędu Piotrowego, wybierając via media między papalizmem a konciliaryzmem. Stąd też skupia się na personalnym charakterze prymatu, związanym z konkretna osobą. Ponadto artykuł rozważa relację urzędu i nieomylności doktrynalnej, a przy tym stawia hipotezę, czy po abdykacji Benedykta XVI zachował on jeszcze charyzmat nieomylności doktrynalnej (czy autentycznej prawowierności) i jak ma się ona do obecnego papieża Franciszka.
Joseph Ratzinger discusses papal primacy in the Church, which is a communio based on the relationship between primacy and collegiality. Therefore, he supports jurisdictional primacy executed not in a monarchical way, but collegially, with the Pope as the head of the college of bishops. Joseph Ratzinger discusses the Petrine primacy in the New Testament, which he considers a starting point for a discussion about the succession of Peter’s office, choosing (via media) between papalism and conciliarism. He, therefore, focuses on the personal aspect of primacy connected with a given person. Moreover, the article discusses the relationship between the papacy and doctrinal infallibility. It also poses the question whether after his renunciation Benedict XVI still retains the charism of doctrinal infallibility (or authentic orthodoxy) and how this refers to the current Pope Francis.
Joseph Ratzinger zeigt die Wirklichkeit des päpstlichen Primats auf der Ebene der Kirche, verstanden als Communio, wo die grundlegende Kategorie die gegenseitige Relation des Primats und Kollegialität in der Kirche ist. Aus diesem Grund plädiert er für das Jurisdiktionsprimat, das jedoch nicht in einer monarchistischen, sondern einer kollegialen Art ausgeübt wird, wo der Papst als Haupt des Bischofskollegiums verstanden wird. Er verweist nachdrücklich auf die Vorrangstellung des Petrus im Neuen Testament und von da aus entfaltet er den Gedanken der Sukzession des päpstlichen Amtes, indem er den Mittelweg zwischen Papalismus und Konziliarismus wählt. Aus diesem Grund konzentriert er sich auf den personalen Charakter des Primats, verbunden mit einer konkreten Person. Außerdem wird im Artikel das Verhältnis zwischen dem Amt und der doktrinalen Unfehlbarkeit analysiert, wobei eine Hypothese bezüglich der Frage aufgestellt wird, ob Benedikt XVI. nach seinem Rücktritt das Charisma der Unfehlbarkeit beibehalten hat und wie das in Bezug auf den Papst Franziskus zu verstehen ist.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 67-80
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 46.

Tytuł:: Homélies et discours de Jean-Paul II sur «le mariage et la famille» lors de ses pèlerinages en Afrique
John Paul II’s Homilies and Speeches on “Marriage and the Family” During His Pilgrimages to Africa
Autorzy:: Materne, Ayi Ayi Francois
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36470906.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: homily
speech
John Paul II
marriage
family
pilgrimage
Africa
indissolubility
Communio personarum
imago Dei
sacrament
homilia
przemówienie
Jan Paweł II
małżeństwo
rodzina
pielgrzymka
Afryka
nierozerwalność
sakrament
Opis:: Cet article est une analyse des homélies et discours de Jean-Paul II sur la famille et le mariage en Afrique. Le Saint Père présente la famille et le mariage comme originaire du plan de Dieu. La famille et le mariage participent et se réalisent uniquement dans le dessein divin. L’objectif principal de l’article est de montrer leurs origines transcendantales afin de pouvoir agir efficacement contre la polygamie et d’autres maux, qui règnent dans diverses cultures africaines. Cet article est une approche comparative de l’unité des personnes dans le mariage et dans la famille comme reflet de la Sainte Trinité et de la présence sacramentelle du Christ dans l’Église. Il vise aussi à montrer comment la question de la famille et du mariage (décrite par Jean-Paul II) apparaît comme une voix d’espérance pour la restauration du projet de Dieu sur ces réalités en Afrique, dans les dimensions sociologiques, anthropologiques et théologiques.
This article is an analysis of John Paul II’s homilies and speeches on family and marriage in Africa. The Holy Father presents the family and marriage as originating from theplan of God. The family and marriage life is a participation in the divine plan of God. The main objective of the article is to show their transcendent origin in order to be able to acteffectively against polygamy and other evils, which prevail in various African cultures. This article is a comparative approach to the unity of persons in marriage and in the family as a reflection of the Holy Trinity and the sacramental presence of Christ in the Church. It also aims to show how the issue of family and marriage (described by John Paul II)appears as a voice of hope for the restoration of God’s project on these realities in Africa, in the sociological, anthropological and theological dimensions.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2023, 17, 1; 115-135
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 47.

Tytuł:: Synodalność w teologii Soboru Watykańskiego II
Synodality in the Theology of Vatican II
Autorzy:: Kasprzak, Artur Antoni
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36842842.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: synodality
collegiality
Vatican Council II
People of God
communio ecclesiarum
Lumen gentium
Authority in the Church
synodalność
kolegialność
Sobór Watykański II
Lud Boży
Władza w Kościele
Opis:: Od czasu publikacji konstytucji apostolskiej Episcopalis Communio w 2018 r. przez papieża Franciszka, instytucja Synodu Biskupów otrzymała głęboką reinterpretację zakresu swojej formuły. Obecnie trwające zwyczajne Ogólne Zgromadzenie Synodu Biskupów – poświęcone tematowi Dla Kościoła synodalnego komunia, uczestnictwo i misja –rodzi wiele fundamentalnych pytań o właściwe teologiczne rozumienie Synodu Biskupów. Odwołanie się w tych wszystkich aktualnych pytań do dyskusji Soboru Watykańskiego II jest niewątpliwie słuszne i wskazane. To właśnie podczas tego Soboru zostały ukształtowane zręby jak należy rozumieć Synod Biskupów oraz jego pierwsze powołanie do życia. Analiza tego studium pochyla się zatem nad podstawowymi elementami teologii synodalności, jakie wprowadzone zostały do eklezjologii Konstytucji dogmatycznej o Kościele, a są nimi takie kwestie jak: lud Boży, Kościół jako communio ecclesiarum, kolegialność episkopalna. Jak wykazuje niniejsza analiza, soborowe sformułowanie tych wszystkich istotnych dla odnowionej eklezjologii tematów i przemyśleń nie oznacza jednak, że teologia synodalności Vaticanum Secundum nie miała ograniczeń. Samo powołanie w 1965 r. Synodu Biskupów przez papieża Pawła VI i opracowanie motu proprio Apostolica sollicitudo nie odbyło się poprzez współpracę papieża ze zgromadzonymi jeszcze podczas Soboru biskupami. Zakres Synodu Biskupów wg woli Pawła VI otrzymał tylko funkcję konsultatywną, gdy tymczasem zamysłem większości Ojców Soborowych było nadanie temu synodowi kolegialności efektywnej.
Since the publication of the apostolic constitution Episcopalis Communio in 2018 by Pope Francis, the institution of the Synod of Bishops has received a profound reinterpretation of the scope of its formula. The current Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops - dedicated to the theme – For a Synodal Church Communion, Participation and Mission – raises many fundamental questions about the proper theological understanding of the Synod of Bishops. The reference in all these topical questions to the discussions of the Second Vatican Council is undoubtedly right and advisable. It was at this Council that the framework of how the Synod of Bishops and its first vocation should be understood was shaped. The analysis of this study therefore leans towards the basic elements of the theology of synodality that were introduced into the ecclesiology of the Dogmatic Constitution on the Church, and these are issues such as the people of God, the Church as communio ecclesiarum, and episcopal collegiality. However, as this analysis shows, the conciliar formulation of all these important themes and reflections for a renewed ecclesiology does not mean that the theology of synodality of Vaticanum Secundum had no limitations. The very establishment of the Synod of Bishops in 1965 by Pope Paul VI and the elaboration of the motu proprio Apostolica sollicitudo did not take place through the collaboration of the Pope with the bishops still gathered at the Council. The scope of the Synod of Bishops, according to the will of Paul VI, was given only a consultative function, whereas the intention of the majority of the Council Fathers was to give this synod an effective collegiality.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 109-127
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 48.

Tytuł:: Dziesięć tez o teologii synodalności
Ten Theses on Theology of Synodality
Autorzy:: Kupczak, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36832891.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Church
communio ecclesiology
consultations
discernment
governance
participation
Second Vatican Council
Synod of Bishops
synodality
eklezjologia komunii
konsultacje
Kościół
rozeznanie
Sobór Watykański II
synod biskupów
synodalność
uczestnictwo
władza
Opis:: Trwający w Kościele katolickim Synod o synodalności otoczony jest przez wiele różnego rodzaju kontrowersji. Innowacyjna forma synodu, w którym Synod Biskupów obraduje wewnątrz szerszego ciała o definiowanych dopiero kompetencjach, zapowiedzi kluczowych zmian zarówno w nauczaniu Kościoła, jak też w jego strukturze wywołują wśród wielu nadzieję na obudzenie nowego dynamizmu Kościoła, ale też obawy przed zerwaniem ciągłości z Tradycją i zatratą chrześcijańskiego proprium. U źródeł tych nowych nadziei i niepokojów jest wciąż pytanie: Czym jest synodalność, do której wzywa Kościół papież Franciszek? Niniejszy tekst stara się odpowiedzieć na to pytanie, opierając się na najlepszym tekście teologicznym, który został napisany na ten temat w ostatnich latach: dokumencie Międzynarodowej Komisji Teologicznej Synodalność w życiu i misji Kościoła z 2018 roku. Najważniejsze stwierdzenia tego dokumentu zostaną przedstawione w formie dziesięciu tez, które dotyczą m.in.: historycznych i teologicznych źródeł pojęcia synodalności, odnowionej eklezjologii Soboru Watykańskiego II, praktycznych sposobów realizowania synodalności, struktury władzy i współodpowiedzialności w Kościele, warunków oraz kryteriów autentyczności procesusynodalnego.
The ongoing in the Catholic Church Synod on synodality is surrounded by many different controversies. The innovative form of the synod, in the Synod of Bishops deliberates within a broader body with yet to be defined competences, announcements of significantchanges both in the teaching of the Church and in her structure, awake among many Catholics hope for awakening new dynamism in the Church, but also fear of breaking continuity with Tradition and the loss of the Christian proprium. At the source of thesenew hopes and anxieties lies a question: what is really the synodality to which Pope Francis calls the Church? This text tries to answer this question; this answer is based on the best theological text that has been written on this topic in recent years, the 2018 document of the International Theological Commission Synodality in the Life and Mission of the Church. The most important statements of this document will be presented in the form of ten theses, which concern, among others: the historical and theological sources of the concept of synodality, the renewed ecclesiology of the Second Vatican Council, practicalways of implementing synodality, the structure of power and co-responsibility in the Church, the conditions and criteria of the authenticity of the synodal process.
Źródło:: Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 57-77
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 49.

Tytuł:: Natchnienie w diachronicznie ujmowanym Ciele Chrystusa. Przyczynek do eklezjologii natchnienia
Inspiration in the Diachronically Understood Body of Christ: Contribution to the Ecclesiology of Inspiration
Autorzy:: Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034988.pdf
Data publikacji:: 2022-02-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: natchnienie biblijne
eklezjologia natchnienia
Ciało Chrystusa
członki Chrystusa
jedność diachroniczna
communio sanctorum
biblical inspiration
ecclesiology of inspiration
the Body of Christ
the members of Christ
diachronic unity
Opis:: Niniejszy tekst stanowi przyczynek do teologii natchnienia. Autor wyprowadza wnioski dotyczące natchnienia biblijnego ze współczesnej myśli eklezjologicznej, ukazującej Kościół jako Ciało Chrystusa. Duch Święty działał na hagiografów włączonych w „my” Kościoła (Nowy Testament) lub przygotowujących drogę dla przyszłego Ciała Chrystusa (Stary Testament). Natchnienie zostało udzielone jednostkom, ale ze względu na wspólnotę i za pośrednictwem oddziaływania pozostałych członków Ciała Chrystusa na autorów natchnionych. Wszyscy biblijni pisarze służą sobie nawzajem także diachronicznie: Nowy Testament nie jest możliwy bez hagiografów Starego Testamentu, z kolei Stary Testament odkrywa swój najgłębszy sens dopiero wraz z nowotestamentalnym wypełnieniem. Oddziaływanie Ducha Świętego na autorów natchnionych należy postrzegać w ramach communio sanctorum oraz łączności Kościoła ziemskiego z niebieskim.
The paper contributes to the theology of inspiration. The author draws conclusions regarding the biblical inspiration from contemporary ecclesiological thought presenting the Church as the Body of Christ. The Holy Spirit acted upon both the hagiographers included in the “we” of the Church (the New Testament) and those preparing the way for the future Body of Christ (the Old Testament). Inspiration was given to individuals, but for the sake of the community and through the influence of other members of the Body of Christ on the inspired authors. All biblical writers serve each other diachronically, too: the New Testament is not possible without the Old Testament hagiographers, while the Old Testament reveals its deepest meaning only within the New Testament fulfillment. The influence of the Holy Spirit on inspired authors should be seen in the framework of the communio sanctorum (the union of the earthly Church with the heavenly Church).
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 125-144
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 50.

Tytuł:: Profil Ducha Świętego w sakramentalnej rzeczywistości Kościoła
The profile of the Holy Spirit in the sacramental reality of the Church
Autorzy:: Gąsecki, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340992.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: pneumatologia
communio
communicatio
perychoreza
chrystomonizm
partycypacja/pośredniczenie
stawanie się osobą [Personwerdung]
„zapomnienie o Duchu” [Geistvergessenheit]
pneumatology
perichoresis
`forgetting about the Spirit' [Geistvergessenheit]
Chrisostomism
participation/mediation
becoming a person [Personwerdung]
Opis:: The profile of the Holy Spirit in the sacramental reality of the Church – undertaking this subject is an attempt of placing sacramentology more strongly in the context of pneumatology than it has been done up till now. Pneumatologically directed sacramentology is a reflection issuing from the intra-Trinitarian distinguishing between the one and the only God, which first of all tries to develop the personal understanding of the sacraments. This is because the dynamics of God's life, pulsating in the communion of the Persons loving each other, leads to a dynamic, personal approach to the sacramental mysteries as real symbols of God's agape, as salutary events, opening this community of life and love that is contained in the three-Person God, and introducing man and the liturgical congregation of the praying Church to it. Hence, administering sacraments and receiving them opens the dynamic process of participation in God's personal love; liturgical celebration may be interpreted as acceptance into the movement of life and the relation of Jesus to Father in the Holy Spirit. Contemporary theology of sacraments, in order not to lose strength and dynamics shaping the life of man's faith, should approach him and talk to him on the plane of the deepest layers of his personality – that is, it should address its postulates to man in his sphere of freedom. In such a context sacraments may be defined as „spaces of encountering the triune God creating a person in a man”.
Źródło:: Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2012, 4; 263-280
2081-1829
Pojawia się w:: Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "communio" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język