Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "chorał" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Specificum franciszkańskiej psalmodii oficjum
Specificum o f the Franciscan Psalmody of the Office
Autorzy:
Grajewski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495217.pdf
Data publikacji:
2007-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
antyfonarze
chorał
franciszkanie
psalmodia
Opis:
Der dargestellte Artikel zeigt die charakteristischen Merkmale im Gesang der Psalmen der Tradition von Familie des Heiligen Franzens. Der Autor hat sich auf zwei Probleme konzentriert: Proportion zwischen einzelnen Psalmtönen und Katalog von Psalmabschlüsse in den Quellen von Franziskaner, Bernhardiner und Klarissinnen. In beiden Fällen isoliert er spezifische Kennzeichen, die erlaubten, die Franziskaner – von Diözesanantyphonen und anderen Ordenszweigen zu unterscheiden.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 479-494
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Henryk Roman Nowacki (1891–1968), odnowiciel chorału gregoriańskiego w Polsce
Autorzy:
Mazurek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23203209.pdf
Data publikacji:
2015-12-21
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Henryk Roman Nowacki
chorał gregoriański
Źródło:
Historia. Memoria. Scriptum. Księga jubileuszowa z okazji osiemdziesięciolecia urodzin Profesora Edwarda Potkowskiego; 292-303
9788394002664
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Humanistic Pathos of Iannis Xenakis’ Choral Musical Legacy
Autorzy:
Ryzhinskii, Aleksandr [S]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159820.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
avant-garde
choral music
choral texture
vocal timbre studies
Iannis Xenakis
phoneme com-position
Opis:
The article is devoted to study of the substantive vectors of Iannis Xenakis’ choral music. The author elicits the crucial themes declared for the first time in the 1960s, which have preserved their relevance during the course of the composer’s entire choral output. Also, the author di-scusses particularities of the interactions between the text and music, and the specificity of the timbral solution of the compositions, making it possible to speak of both the influence on the choral writing of the composer’s contemporaries and of the individuality of the creative man-ner of Xenakis himself. Within the framework of textural analysis, the main varieties of texture characteristic for Xenakis’ compositions of that time period are educed: along with the newest techniques of “artificial reverberation” and elements of diagonal organization, we can enco-unter the types of musical exposition characteristic for compositions of romantic composers – homophonic-harmonic, chordal, homophonic-polyphonic, and strata texture, as well as the classical techniques of juxtaposition of soli – tutti. Such a combination of traditional and the newest techniques of choral writing is analogous to the coexistence of techniques of phoneme composition and a strict adherence to ancient literary sources. In total, all of this stipulates the brilliant individuality of Iannis Xenakis’ choral musical legacy.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 81-93
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
CREATIVE INITIATIVES OF BROTHERS CONSTANTINE AND METHODIUS IN SLAVIC LITURGY AND SLAVIC CHORAL IN GREAT MORAVIA
Autorzy:
Slavíková, Marie
Honzíková, Jarmila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566462.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
musical culture
choral singing
Great Moravia
Opis:
The article deals with the musical culture of Great Moravia in the period of the Byzantine Mission that influenced greatly both liturgical texts and choral singing. The texts of this music were also influenced highly by the work of Constantine (who adopted the name of Cyril later) and Methodius. The singing of Great Moravia thus combined the elements of both the eastern and western traditions. The article also includes an example of a canon in honour of St. Cyril, the authorship of which is attributed to one of the pupils of this scholar.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2015, 4; 319-324
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorałowe śpiewy w "Ordinarium Missae"
The Choral Ordinary of the Mass
Autorzy:
Hinz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551398.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
liturgia
Kościół
śpiewy mszalne
chorał
Msza święta
Opis:
W ramach mszalnych obrzędów liturgicznych Kościoła rzymskokatolickiego wykształciły się następujące chorałowe stałe śpiewy Ordinarium Missae: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Agnus Dei, Ite missa est oraz Benedicamus Domino. Śpiewy mszalne, kształtowane już w pierwszych wiekach istnienia Kościoła, stanowią potwierdzenie woli oddania się całego siebie Bogu. Przez zjednoczenie bosko-ludzkie przydają światu coraz wyższej doskonałości, dzięki czemu wierzący już na ziemi mogą kosztować nieba. Boża służba, obejmująca również śpiewy, zasadza się na bezgranicznej miłości, która jest kluczowym elementem chrześcijańskiego piękna.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2014, 47; 117-126
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia godzin skarbnicą ocalonego repertuaru chorału gregoriańskiego (Spojrzenie historyczne na oficjum o Narodzeniu NMP)
Autorzy:
Ziółkowski, Piotr
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/973482.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
liturgia godzin
chorał gregoriański
jutrznia
antyfona
piękno ocalone
Opis:
Article’s thesis represents a perspective of developments over the centuries in Liturgy of the hours (Liturgia Horarum) in the Nativity of The Blessed Virgin Mary Feast (Festum Nativitatis BVM). The analysis has shown the contemporary secular office in the context of the monastic and tridentine offices and medieval manuscripts (including Hartker Antiphonary). The comparison of the present chanting repertory with the compositions from particular books for Divine office facilitated highlighting relations between the office’s stages as well as determining included authentic gregorian chant.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 143-154
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka wyrazem duchowości – kilka refleksji na temat korelacji słowa i muzyki w Bachowskim chorale bożonarodzeniowym Lobt Gott, ihr Christen, allzugleich BWV 732
Music as a manifestation of spirituality – a few reflections on the correlation between a word and music in Bach’s Christmas chorale Lobt Gott, ihr Christen, allzugleich BWV 732
Autorzy:
Presseisen, Filip
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232932.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bach
chorale
Gregorian chorale
protestant chorale
song
evangelical song
Lutheran song
prosody
rendition
word
singing
translation
chorał
chorał gregoriański
chorał protestancki
pieśń
pieśń ewangelicka
pieśń luterańska
prozodia
przekład
słowo
śpiew
tłumaczenie
Opis:
Praca jest próbą odnalezienia szczegółowych zależności słowno-muzycznych w Bachowskim chorale organowym Lobt Gott, ihr Christen, allzugleich BWV 732. Punkt wyjścia stanowi cytat Bacha pochodzący z jego egzemplarza Biblii, traktujący o muzyce określonej jako „nabożna”. Ponieważ analizowany utwór jest opracowaniem luterańskiej pieśni opartej na melodii introitu Puer natus est nobis, wersy pierwszej strofy skonfrontowano z gregoriańską antyfoną. Efektem jest znalezienie chiazmu, widocznego w połączeniu Bachowskiego opracowania trzeciego i czwartego wersu. Przyjęta metoda analizy wzajemnych powiązań słowno‑muzycznych pozwala w dalszej części pracy zaobserwować zdumiewającą kompatybilność użytych środków kompozytorskich z poszczególnymi słowami i sylabami, wskazując jednocześnie na wysoki stopień trudności przekładu na inne języki.
This paper is an attempt to find the specific word‑and‑music interrelations in Bach’s organ chorale Lobt Gott, ihr Christen, allzugleich BWV 732. The starting point is the quotation by the composer originated from his Bible in which he described the music as “pious.” Since the examined piece is an arrangement of the Lutheran song based on the melody of the introit Puer natus est nobis, the verses of the first stanza have been confronted with a Gregorian antiphon. In effect, a chiasm has been found, noticeable in the combination with Bach’s arrangement of the third and fourth verses. The applied method of analyzing the mutual interrelations between words and music allows to observe in further parts of the paper the astounding compatibility of compositional techniques with particular words and syllables to demonstrate at the same time a high degree of difficulty in translating lyrics into other languages.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2020, 18; 47-64
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka chóralna Andrzeja Koszewskiego (1922-2015) i jej aspekt liturgiczny
Andrzej Koszewski’s choral music and its liturgical aspect
Autorzy:
Cywińska-Rusinek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585174.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Koszewski
muzyka chóralna
sakralny
liturgia
choral music
sacred
liturgy
Opis:
Andrzej Koszewski jest jednym z najwybitniejszych kompozytorów Polskich ubiegłego stulecia. Szczególne miejsce w jego dorobku zajmuje muzyka chóralna, która stanowi przeważającą część całej twórczości artysty. Aby ukazać jej różnorodność, w pierwszej części artykułu przedstawiono klasyfikację muzyki chóralnej Koszewskiego według różnych kryteriów i krótko ją scharakteryzowano. Następnie poświęcono uwagę muzyce sakralnej. Zgodnie z tematem pracy przedstawiono argumenty za wykorzystaniem jej w ramach liturgii. W oparciu o literaturę i przykłady dwóch odmiennych stylistycznie mszy udało się wykazać, że muzyka sakralna Andrzeja Koszewskiego posiada wszelkie cechy muzyki liturgicznej. Ze względu na jej wysoki poziom artystyczny oraz głęboki wyraz duchowy warto zadbać o to, by była wykonywana nie tylko podczas koncertów, ale także w ramach liturgii.
A. Koszewski was one of the most outstanding Polish composers of the last century. He passed away on 17 February 2015. The most prominent of his works are choral pieces which were briefly characterized and classified according to various criteria. The attention is also given to his sacred music. The author presents arguments for its use in the liturgy. Based on the literature and two masses in a different stylistics it was shown that sacred music of A. Koszewski has got all the qualities of liturgical music. Considering its high artistic level and its deep spiritual expression, the music should be performed not only during concerts but also during the liturgy.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 189-203
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Razem czy osobno? O pewnym aspekcie modalności antyfon Officium Divinum
Together or separate? On a certain aspect of the modality of the antiphons of the officium divinum
Autorzy:
Grajewski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585074.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chorał gregoriański
modalność
antyfona
Gregorian chant
modality
antiphon
Opis:
Autor analizuje zjawisko porządkowania antyfon Oficjum Godzin według tonacji gregoriańskich (modi). Zasadniczą kwestią jest pytanie: czy antyfony ad Magnificat, ad Nunc dimittis oraz ad Benedictus należy postrzegać jako część szeregu modalnego antyfon, czy też nie. Załączone przykłady są, zdaniem autora, potwierdzeniem tezy o włączeniu tych trzech antyfon do szeregu uporządkowanych antyfon.
The author examines the phenomenon of arranging antiphons of the Liturgy of the Hours by Gregorian tones (modi). The central question is whether or not the antiphons ad Magnificat, ad Nunc dimittis and ad Benedictus should be seen as part of a series of antiphons in modal order. According to the author, the accompanying examples confirm the thesis of those three antiphons being part of a series of modal order.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 177-188
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja retoryczna Orgelbüchlein Johanna Sebastiana Bacha. Wprowadzenie
Rhetorical function of Johann Sebastian Bachs Orgelbüchlein. Introduction
Autorzy:
Górny, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196776.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
Bach
Orgelbüchlein
chorał
retoryka
muzyka
chorale
rhetoric
music
Opis:
Na wstępie omówiono trzy podstawowe formy organizacji materii muzycznej, zastosowane w Orgelbüchlein Johanna Sebastiana Bacha: chorał melodyczny (najbardziej reprezentatywny i w związku z tym nazwany chorałem typu Orgelbüchlein), kolorowany oraz w kanonie (rozważono rolę Andreas Armsdorffa jako potencjalnego prekursora tego typu). Poświęcono również uwagę odstępstwom od tego schematu (przede wszystkim In dir ist Freude BWV 615) i podkreślono szczególną rolę partii pedałowej. W głównej części artykułu przedstawiono zagadnienie związków słowno-muzycznych w kontekście „Książeczki organowej”, rekapitulując pokrótce dawniejsze obserwacje z tego obszaru badawczego (Spitta, Schweitzer) oraz wpisując tę problematykę w szerokie pole badań nad relacjami retoryki oraz muzyki. I tak zwrócono uwagę na znaczenie teorii afektów oraz teorii muzycznych figur retorycznych. Ponadto przywołano koncepcję porównania sposobu układania oracji do procesu kompozycji – ten element retoryki muzycznej okazał się najmniej oczywisty w kontekście Orgelbüchlein, niemniej myślenie o omawianych chorałach przez pryzmat inventio, dispositio oraz elocutio wydaje się możliwe. Wreszcie przypomniano kontekst tradycji luterańskiej, która nadała sztuce muzycznej bardzo wysoką rangę, zaś na koniec przeprowadzono krótką analizę chorału Jesu, meine Freude BWV 610 pod kątem retoryki muzycznej.
The paper discusses three basic musical forms used in Johann Sebastian Bach’s Orgelbüchlein (Little Organ Book): the melodic chorale (the most representative and hence known as ‘the Orgelbüchlein chorale’), ornamental chorale and canon chorale (due consideration is given to the role of Andreas Armsdorff as the likely forerunner of this type of chorale). Also discussed are the divergences from this pattern (particularly In dir ist Freude, BWV 615) and the special role of the pedal part in Bach's cycle is emphasised. The body of the article concentrates on the relationship of the music and lyrics of the Orgelbüchlein and places Bach’s work within a larger framework of ties between rhetorics and music, with a brief recapitulation of older studies in this area (Spitta, Schweitzer). Consequently, the affect theory and the theory of rhetorical figures in music are given due attention; the parallels between composing a speech and a musical piece are also drawn upon. The latter concept is perhaps the least apparent in Orgelbüchlein but an analysis of the discussed chorales in terms of inventio, dispositio and elocutio does not seem too far-fetched. Finally, the context of Lutheran religious tradition that assigned a particularly elevated role to the musical arts is called upon. The paper closes with a cursory analysis of the chorale Jesu, meine Freude, BWV 610 within the framework of musical rhetorics.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 4; 60-74
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The psalmodic cadence as a characteristic feature of a musical tradition
Autorzy:
Grajewski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832325.pdf
Data publikacji:
2021-10-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
chorał
kadencja psalmowa
liturgia
plainchant
psalmodic cadence
liturgy
Opis:
Artykuł zawiera przegląd kadencji psalmowych, które są charakterystycznymi elementami psalmodii niektórych tradycji zakonnych. Autor na podstawie wieloletnich badań wyselekcjonował zakończenia psalmowe (euouae), które właściwe są dla cystersów, premonstratensów, franciszkanów, klarysek, krzyżaków, kartuzów i paulinów.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, 28, 1; 5-13
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tropowane „Gloria” z mszy „De Beata Virgine” w Mszale Jagiellonów z Jasnej Góry. Przyczynek do badań śpiewów postgregoriańskich
Tropes in Gloria from the Mass „de Beata Virgine” in the Jagiellonian Missal from Jasna Góra. A Monograph on the Research on Postgregorian Chant
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495629.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
chorał gregoriański
śpiewy postgregoriańskie
tropy
Gregorian chant
postgregorian chant
tropes
Opis:
A study of liturgical music codexes proves that, apart from the fact that they contain typical Gregorian chants, a considerable significance is attached in them to later chants, based on Gregorian patterns as well as to the ones defined by medievalists as “post-gregorian” by. Plausible examples here are the so-called tropes which constitute additions of new texts and music to the pre-existing compositions. The issue raised in the present paper refers to one of such chants (Gloria from the mass de Beata Virgine) noted down in Missale Paulinorum in the beginning of the 16th century. Troping of this Gloria consists in inserting in the original text six additional short texts. The fact that the trope appeared in the Jagiellonian Missal proves that the so-called Marian Gloria was very popular. Although its use in the liturgy was banned, long after the Council of Trent it still had to be reminded that singing Marian Gloria on the feasts of the Mother of God was forbidden and that only the chants accepted by the Roman liturgy were allowed.
Studium ksiąg liturgiczno-muzycznych dowodzi, iż klasycznego repertuaru gregoriańskiego ważne miejsce zajmują śpiewy postgregoriańskie, a wśród nich m.in. tropy, stanowiące dodatki tekstowe i melodyczne do kompozycji oryginalnych. Podjęte w artykule zagadnienie dotyczy jednego z tego rodzaju śpiewów, zawartego w Missale Paulinorum z początku XVI w. Notuje go hymn Gloria z mszy De Beata Virgine. Jego tropowanie polega na rozbudowaniu oryginalnego tekstu o sześć krótkich fraz. Obecność tego tropu w Mszale Jagiellonów potwierdza jednak fakt, iż tzw. Gloria maryjne było niezwykle popularne. Mimo, iż spotkało się ono ze zdecydowanym zakazem stosowania w liturgii, to jednak jeszcze przez długi czas po Soborze Trydenckim przypominano, iż w święta Matki Bożej nie wolno posługiwać się Gloria maryjnym, tylko przyjętym przez liturgię rzymską. Tego typu średniowieczna monodia stanowi niezbity dowód na to, iż w każdej epoce istniała silna potrzeba tworzenia nowych śpiewów na użytek konkretnej liturgii. Dzięki tego rodzaju twórczości można jednak dziś odtworzyć po części obraz tego, co wykonywano w liturgii późnego średniowiecza, czy jeszcze w następnych wiekach. Mszał Jagiellonów jest w tym zakresie ważnym źródłem wiedzy.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 2; 155-162
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beda Czcigodny o wczesnym chorale gregoriańskim w Anglii (Historia ecclesiastica IV 24)
Bede the Venerable on Early Gregorian Chant in England (Historia ecclesiastica IV 24)
Autorzy:
Budzanowska-Weglenda, Dominika Łucja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613143.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Beda Czcigodny
chorał gregoriański
Cedmon
Venerable Bede
gregorian chants
Opis:
In the famous work Historia ecclesiastica in Book IV of Chapter 24 Bede the Venerable (672/3-735), an Anglo-Saxon monk and a Doctor of the Church, wrote about the religious brother named Cædmon. Earlier Cædmon avoided secular singing, when he worked as a keeper of draft animals, but God gave him the gift of singing for the glory of God. This man adapted to the monastery by the abbess Hilda arranged in his native language – under the influence of God-Creator inspiration and downloading theological sciences – pious songs connected with biblical events and various theological threads. In this way he encouraged people to convert and strengthen their faith. None of Cædmon’s followers matched him with talent. The notes of Bede may testify not only to strong monasticism at the very beginning of Anglo-Saxon Christianity, but also to care for religious songs, probably the beginning of Gregorian chant in England.  
Beda Czcigodny (Wielebny), uczony mnich anglosaski i Doktor Kościoła z przełomu VII/VIII wieku, w słynnym dziele Historia ecclesiastica w księdze IV rozdziale 24. napisał o bracie zakonnym, Cedmonie. Wcześniej – gdy Cedmon pracował jako opiekun zwierząt pociągowych – unikał on świeckich śpiewów. Bóg dał mu jednak dar śpiewania ku chwale Bożej. Przyjęty do klasztoru przez przeoryszę Hildę układał w ojczystym języku – pod wpływem natchnienia Boga-Stwórcy i pobierając nauki z zakresu teologii – pieśni pobożne związane z wydarzeniami biblijnymi i różnymi wątkami teologicznymi. Pobudzał w ten sposób ludzi do nawrócenia i umocnienia wiary. Żaden z naśladowców Cedmona mu nie dorównał talentem. Zapis Bedy może świadczyć nie tylko o silnym monastycyzmie w samych początkach anglosaskiego chrześcijaństwa, ale i o dbałości o śpiewy religijne, stanowiące prawdopodobnie początki chorału gregoriańskiego w Anglii.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 69-86
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka w statutach synodów diecezji tarnowskiej
Autorzy:
Garnczarski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669297.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
synod
music
liturgy
Gregorian chant
muzyka
liturgia
chorał gregoriański
Opis:
The diocesan synods summoned by the Tarnów bishops among the many pastoral issues raised also spoke about the issues of singing and music in the liturgy. In the pre-Vatican II period synods showed liturgical music as an addition and decoration of the celebration, and after the Second Vatican Council, as its integral part. In synodal documents it was emphasized the glory of God and the sanctification of the faithful as important goals of liturgical music, its connection with the word, the significance of Gregorian chant and Palestrina polyphony, the sacral nature of works excluding everything secular. Great importance was attached to the existence and service of choirs and other vocal band, to the education of both priests and organists. Synods paid a lot of attention to organist issues (contract employment, pay and living conditions of church musicians).
Zwoływane przez biskupów tarnowskich synody diecezjalne wśród wielu poruszanych zagadnień pastoralnych wypowiadały się też w kwestiach śpiewu i muzyki w liturgii. W okresie przedsoborowym ukazywały muzykę liturgiczną jako ozdobę celebracji, a po Soborze Watykańskim II jako jej integralną część. Podkreślano w dokumentach synodalnych chwałę Bożą i uświęcenie wiernych jako istotne cele muzyki liturgicznej, jej powiązanie ze słowem, znaczenie chorału gregoriańskiego oraz polifonii palestrinowskiej, sakralny charakter wyłączjący wszystko, co świeckie. Dużą wagę przywiązywano do istnienia i posługi chórów i innych zespołów wokalnych, do wykształcenia zarówno duszpasterzy, jak i organistów. Wiele uwagi synody poświęciły kwestiom organistowskim (zatrudnienie na umowę, warunki płacowe i bytowe muzyków kościelnych).
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2018, 37, 1-2
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzecia część ClavierUebung ze zbioru ClavierUebung I-IV wobec twórczości chorałowej Johanna Sebastiana Bacha
Autorzy:
Bossert, Christoph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668849.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bach
Bossert
research
symbol
symbolism
ClavierUbung
ClavierUebung
Clavier
chorale
protestant chorale
theology
symmetry
Johann Sebastian
Christoph Bossert
badania
symbolika
chorał
chorał protestancki
teologia
symetria
symetrie
Opis:
Christoph Bossert has succeeded in proving  symmetries in a serie of cycles inside of Bach’s composing, who are not known already, for example the Chorals of the Neumeister-Collection, the Welltempered Clavier, part 1 and part two and the third part of ClavierÜbung. Inside of ClavierÜbung III are 27 pieces, but 29 different parts belonging to the mesuring. In consequence Nr. 15 Vater unser im Himmelreich is the center, structered in 40 + 1 + 50 bars. The propotion 4 to 5 can be seen in Nr. 17 to 13 as well as Nr. 11 to 19. Another kind of argument for symmetrie are the two trios Nr. 9 and 21. In five pieces Nr. 4 to 26 as well as Nr. 11 to 19 and Nr. 15 as the central piece is the end structered in 13 bars or half bars. the often discussed question of tonality can be answered by the order of the basic ton of every piece – Nr. 2, 3, 4, 5, 6, 7 has two of them. The melodical line of the eleison inside the Kyrie can be seen as structure therefore, variated in shorter version, in revers and as inversion. One of the very special questions concern to Nr. 20 to 23 in fis, d, f and e. Because of the so structured order of basic tones it’s obvious, that all pieces without pedal and especially the Duettos belong to the whole work as a cycle as well as the pieces with pedal.
Christophowi Bossertowi udało się udowodnić symetrię w serii zbiorów cyklicznych jako części procesu kompozycyjnego Bacha, które do tej pory nie były znane, na przykład w chorałach ze zbioru Neumeistra, w DWK cz. 1 oraz 2, jak również w trzeciej części zbioru ClavierUbung. Wewnątrz ClavierUebung znajduje się 27 utworów, tworzących za to 29 różnych części według przynależności poszczególnych metrum. Utwór nr 15, chorał Vater unser im Himmelreich, jest centrum o strukturze 40 + 1 + 50 taktów. Proporcja 4 do 5 może być zauważona w nr. 17 do 13, jak również w nr. 11 do 19. Innym rodzajem argumentu przemawiającego za symetriami są obydwie formy trio, nr 9 i 21. W pięciu utworach, nr 4–26, jak również 11–19 oraz 15 jako centrum, zauważalna jest podobna struktura ostatnich 13 taktów lub ich połowy. Często poruszana kwestia tonacji jest wyjaśniona ze względu na układ dźwięków tonicznych, które tworzą linię melodyczną wezwania eleison z części Kyrie, w formie skróconej, w raku i w odwróceniu. Na szczególną uwagę zasługuje pochód utworów od 20 do 23, w tonacjach fis, d, f i e. Z układu dźwięków tonicznych wynika, że utwory manuałowe włącznie z czterema duetami muszą być potraktowane jako strukturalnie należące do całości dzieła.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2015, 13
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Officium gratiarum actionis pro victoria ex turcis obtenta zachowane w antyfonarzach rodziny Piotrkowczyków (cz. II – melodie)
Officium gratiarum actionis pro victoria ex turcis obtenta anno 1621Retained in the Antiphonaries of the Piotrkowczyk Family (Part II – Melodies)
Autorzy:
Bodzioch, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036101.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wojna chocimska
oficjum dziękczynne
chorał piotrkowski
chorał gregoriański
liturgia
historia
historia muzyki
the Chocim War
Officium divinum
Gregorian chant
church music
liturgical monody
Opis:
Melodie Officium gratiarum actionis pro victoria ex Turcis obtenta anno 1621 opublikowano w ostatniej edycji tzw. antyfonarza Piotrkowczyka (1645), nie wiadomo, kto jest ich autorem. Kompozycje (12 antyfon, 2 responsoria, 1 hymn) nie są jednolite stylistycznie. W grupie 15. melodii odnajdujemy elementy klasycznego chorału gregoriańskiego, stylu neogreriańskiego oraz stylu pseudogregoriańskiego. Całość odpowiada estetyce epoki późnego średniowiecza i kończy etap polskiej twórczości monodycznej do łacińskich tekstów proprium sanctorum.
The melodies were published in the last edition of the antiphonaries of the Piotrkowczyk family (1645). The author is unknown. The compositions (12 antiphons, 2 responsories, 1 hymn) are not stylistically uniform, which is not strange considering the fact that artists living in the Baroque period combined the heritage of the several centuries in which the liturgical singing of the Catholic Church had developed. They also remained under the influence of the achievements of polyphonic singing. In the collection of 15 melodies we can find elements of Gregorian chant, the neo-Gregorian style and the pseudo-Gregorian style. The entire collection is consistent with the aesthetics of the late Middle Ages and concludes the epoch of Polish monody to the Latin texts in proprium sanctorum.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 45-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Primate Stefan Wyszyński – An Eulogist of Gregorian Chant
Prymas Stefan Wyszyński – piewca chorału gregoriańskiego
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1928244.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wyszyński
chorał gregoriański
muzyka liturgiczna
liturgia
Gregorian chant
liturgical music
liturgy
Opis:
The article shows the unknown aspect of the activity of Primate Stefan Wyszyński related to sacred music, which included in particular the promotion of Gregorian chant. The author extracts from his speeches the most important statements considering the singing and emphasizes its value and topicality in the liturgy of the Catholic Church. The Primate’s respect for the singing is a testimony and manifestation of pastoral care to preserve the identity of the Church’s musical tradition.
Artykuł ukazuje mało dotąd znany aspekt aktywności Prymasa Stefana Wyszyńskiego związany z muzyką sakralną, a w szczególności z propagowaniem chorału gregoriańskiego. Autor wydobywa z jego przemówień najważniejsze wypowiedzi na temat tego śpiewu, podkreślające jego walory i aktualność w liturgii Kościoła katolickiego. Szacunek Prymasa dla tego śpiewu stanowi świadectwo i przejaw pasterskiej troski o zachowanie tożsamości tradycji muzycznej Kościoła.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4 Special Issue; 45-58
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorał gregoriański – żywy, inspirujący, atrakcyjny
Autorzy:
Majchrzak, Marianna
Misiaszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/973483.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
chorał gregoriański
Jacek Sykulski
Marek Raczyński
muzyka renesansowa
cytat w muzyce
Opis:
This paper addresses the issue of the influence of Gregorian chant on the contemporary musical culture. The author argues that Gregorian monody – the chant of the Catholic Church – has always been focused on serving the truth, good and beauty helping to settle the relation with God and neighbor. Since medieval times, Gregorian chants have always been present in culture and had a great inspirational power. The author researched many forms of inspiration with medieval chant occurring in contemporary musical pieces, e.g. melodic borrowings and melodic patterns used, performance techniques and interpretational clues based on medieval original, as well as the sole idea of Gregorian chant used even in an unorthodox way. Any inspiration, however, requires sharing a common cultural code between message encoder and its decoder.
Źródło:
Muzyka sakralna. Piękno ocalone i ocalające; 116-128
9788364615184
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dusza z ciała wyleciała – inspiracja XV-wieczną pieśnią wykorzystaną w utworze Lament Wojciecha Kilara
Soul Flew Out of the Body – Inspiration by the 15th Century Song Used in Lament by Wojciech Kilar
Autorzy:
Szepiszczak, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078087.pdf
Data publikacji:
2021-12
Wydawca:
Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:
Wojciech Kilar
choral music
theme of the death
muzyka chóralna
motyw śmierci
Opis:
The subject of death and reflections on the subsequent fate of the human soul have repeatedly inspired the creation of literary, musical and artistic works over the centuries. This motif was also used in Polish musical folklore. An example can be the songs: the medieval song Dusza z ciała wyleciała (Eng. Soul Flew Out of the Body) and a song from the second half of the 20th century Ach, mój smutku (Eng. Ah, my sorrow). One of the outstanding Polish composers of classical contemporary music who took up the subject of the fate of the soul after human death was Wojciech Kilar. Lament was written in 2003, in the last phase of the composer’s work, widely known as the national-religious trend. The Lament was composed for a mixed a cappella choir. The composition is distinguished by simplicity, the author abandoned the sonoristic sounds characteristic of his work in favor of modest arrangements referring, among others, to the tradition of Gregorian chant.
Tematyka śmierci i rozważania dotyczące późniejszego losu duszy człowieka na przestrzeni wieków wielokrotnie stawały się inspiracją do stworzenia utworów literackich, muzycznych oraz plastycznych. W polskim folklorze muzycznym motyw ten był również wykorzystywany. Przykładem mogą być pieśni: średniowieczna Dusza z ciała wyleciała oraz pochodząca z 2. połowy XX wieku Ach, mój smutku. Jednym z wybitnych polskich kompozytorów klasycznej muzyki współczesnej, którzy podjęli temat losu duszy po śmierci człowieka, był Wojciech Kilar. Lament powstał w 2003 roku, w ostatniej fazie twórczości kompozytora nazywanej nurtem narodowo-religijnym. Lament został skomponowany na mieszany chór a cappella. Kompozycję wyróżnia prostota, autor zrezygnował z charakterystycznych dla swojej twórczości sonorystycznych brzmień na rzecz skromnych układów nawiązujących między innymi do tradycji chorału gregoriańskiego.
Źródło:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2021, 9, 9; 66-75
2353-2734
Pojawia się w:
Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preludium chorałowe na organy w drugiej połowie XIX wieku na przykładzie utworów Wilhelma Friedricha Markulla i Johannesa Brahmsa
Choral prelude in the second half of the 19th century in an example of two sets by Wilhelm Friedrich Markull and Johannes Brahms
Autorzy:
Szadejko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521889.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Wilhelm Friedrich Markull
Johannes Brahms
choral prelude
organ
Romanticism
Herzlich tut mich verlangen
Opis:
The second half of the nineteenth century was a time of great changes of organ music, par-ticularly the work associated with the development of a concert performance in a great form of fantasy, or sonatas. However, one should not forget that as well as a small form of choral prelude, composed for liturgical usage, underwent transformation and sublimation under the influence of the great symphonic orchestra of that period, as well as aesthetic changes resulting from the new organ sounds and constructions. The two sets of preludes are chosen from several underlying causes. One by Markull is a collection of little known composer, but it gives a full overview of ob-jectively different types of preludes for organ characteristically in the second half of the nineteenth century on the one hand, on the other hand, however it gives an insight into the subjective percep-tion of these forms by composer, showing his most personal style. In this collection, we also have a number of descriptions of registrations, which on one hand is closely associated with a particular instruments in the St. Mary’s church in Gdańsk and on the other hand are mostly emblematic for the style of organ music in Central Europe at that time. The set of Brahms is one of the most famous collections of choral preludes in organ literature, some of the songs have became even symbols of German organ romantic music style, though by no means their form seems to have no counterpart in the work of other composers of his time. You can treat the organ preludes of Brahms as the end of a stage of the development of this form and impetus for subsequent changes. This collection is quite hermetic, enigmatic, ”strangely intimate” buckle, which somehow in the extract, a condensed synthesis closes the great symphonic heritage of one of the most important German composers. Both collections and composers different from each other so much: Markull — the forgotten composer, but organ virtuoso of his time, Brahms – one of the renowned German composer, but the — only theoretical — organist, preludes by Markull – written for liturgical use, it can be called usable, very organ: preludes by Brahms — written primarily on their own needs, as an descrip-tion of some ideas, which sometimes makes it difficult to interpret on the organ. But there are also some elements in common: the two sets were created in the last period of activity of composers, both of them are deeply connected with the big German organ tradition, in musical terms having also sometimes surprisingly much in common, what the author wants to demonstrate in its analysis.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2014, 4; 67-100
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewa Bielińska-Galas, Introity o świętych w polskiej tradycji średniowiecznej, Lublin 2017, Wydawnictwo Norbertinum, ss. 559. ISBN 978-83-7222-606-8
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408909.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
chorał gregoriański
liturgia
introit
muzyka średniowiczna
Gregorian chant
liturgy
intorit
medieval music
Źródło:
Muzyka; 2018, 63, 1; 126-130
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakralność religijnej kontrafaktury świeckich utworów
Autorzy:
Kałamarz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668991.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
contrafactum
types of contrafacta
history of Christian music
folk melodies
choral
Christmas carol
liturgical chants
Protestant music
kontrafaktura
rodzaje kontrafaktur
historia muzyki chrześcijańskiej
melodie ludowe
chorał
kolęda
pieśni liturgiczne
muzyka protestancka
Opis:
The phenomenon of contrafactum, that is giving new lyrics to the melody that already functioned with different words, is an old and common practice which occurred in many forms. Most often the term is associated with giving religious lyrics to a melody that previously possessed secular words. But this is only one of many possibilities. For centuries valuable melodies were used with both secular and religious words, regardless of original interrelationships of a particular melody.Today, in society sensitive to copyrights, the practice of contrafactum raises a lot of emotions. Also, it often evokes mixed feelings in the milieus which are involved in sacred music. This is because melodies, to some extent, convey with them the meaning of the words to which they are related, especially in the minds of the people who know these words. The secularity of melody can therefore be present not only in purely musical characteristics of a particular melody (e.g., dance rhythm, chromatization, great variety of emotions and emotional intensity), but also with secular context with which it is identified by the people who use this melody, for example, the intention which lead to the creation of a particular melody or with its original meaning. On the other hand, sacred music is the music created to participate in a sacred reality (an integral part of liturgy) and in some sense also to co-create this reality by praising the glory of God and sanctifying the faithful.When giving a secular melody to religious lyrics it is important to make sure that during liturgy their potential users should not associate this melody with anything secular. It should be composed in a perfect manner, in accordance with the rules of counterpoint. It should be a melody containing diatonic sounds, without unnecessary tension, alterations, and with dignified rhythm so that it lent itself to being performed by a large number of people. Moreover, it should simply be beautiful and its proportionally selected components should create internal unity of music and highlight the meaning of the lyrics to which it is to be added. Finally, the melody along with the words should be approved by the appropriate authority of the Church. Only then can we begin to consider it as a sacred, i.e., a liturgical song.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gregoriańskie śpiewy procesji palmowej po Soborze Watykańskim II oraz ich polskie odpowiedniki
Gregorian chants used during the palm sunday procession after the second Vatican counciland their polish counterparts
Autorzy:
Bodzioch, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495976.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Niedziela Palmowa
procesja
chorał gregoriański
polskie pieśni
Palm Sunday
procession
Gregorian chant
Polish hymns
Opis:
Scientific research on the Palm Sunday procession, specifically focusing on the characteristic chants used therein, began in Poland only in the 20th century. After the Second Vatican Council not only were there changes to the procession rite, but there were also far-reaching reductions in the former repertoire of chants. Polish church hymnals of the post-Council period are rather varied, de-pending on the hymnal editor’s vision. In the repertoire of ten hymnals researched and analyzed for this paper, only two chants can be found in common. Both are translations from Latin. Altogether, in the presented hymnal editions we find as many as twenty-four different chants. Polish editions contain many more chants than hymnals from other European countries.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 39-56
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The musical and liturgical aspects of the great feasts of the Church services inserted in the Great Lent
Muzyczne i liturgiczne aspekty nabożeństw Wielkich Świąt przypadających na Wielki Post
Autorzy:
Metreveli, Shorena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514036.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Georgian chant
Gelati school
Orthodox Church
liturgy
chorał gruziński
szkoła Gelati
Kościół prawosławny
liturgia
Opis:
The culture of Georgian chant is variable and particular schools are different from each other. The vital schools are Gelati, Shemoqmedi (West Georgian chant traditions) and Karbelashvilebi (East Georgian chant traditions). The paper presents musical analysis of West Georgian chant traditions, using Gelati school as an example. Scores are taken from Georgian musical manuscripts from the 19th century, which are saved in National Centre of Manuscripts and were written by St. Pilimon the Chanter (Koridze) and St. Ekvtime the Confessor (Kereselidze). The article’s aim is to show how some of the Great Feasts in Georgia were celebrated. The first part contains the examination of some individual aspects of Georgian liturgical practice. The second part synthetises what is important in the process of researching Georgian chant. The analysis shows individuality of the chant material. Diversity and abundance of existing materials gives the opportunity to conduct further research on the topic.
Tradycja chorału gruzińskiego należy do zróżnicowanych, w jej obrębie występuje kilka odmian. Najważniejszymi szkołami są: Gelati, Shemoqmedi (należące do tradycji zachodniogruzinskiej) oraz Karbelashvilebi (należące do tradycji wschodniogruzińskiej). Artykuł stanowi próbę analizy zachodniogruzińskich tradycji chorałowych w oparciu o utwory napisane w stylu szkoły Gelati. Jako materiał źródłowy wykorzystano XIX-wieczne manuskrypty pochodzące ze zbiorów Gruzińskiego Narodowego Centrum Rękopisów, autorstwa św. Filimona Koridze oraz św. Ekvtima Kereselidze. Tekst omawia muzyczną celebrację dwunastu wielkich świąt Kościoła prawosławnego w Gruzji. Pierwsza część artykułu zawiera charakterystykę indywidualnych aspektów guzińskiej tradycji liturgicznej. Część druga jest syntezą cech kluczowych dla badania gruzińskiego chorału. Analiza dowodzi indywidualizmu ocenianych śpiewów. Różnorodność i bogactwo zachowanego materiału muzycznego stwarza możliwość do prowadzenia dalszych badań w tym zakresie.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2016, 3(30); 75-88
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgical monody as a subject of musicological research - an athempt at synthesis
Monodia liturgiczna jako przedmiot badań muzykologicznych - próba syntezy
Autorzy:
Wiśniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495687.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
liturgical monody
Gregorian chant
post-Gregorian chants
monodia liturgiczna
chorał gregoriański
śpiewy postgregoriańskie
Opis:
Until the Second Vatican Council, Gregorian chant was the only type of sacred song classified as the liturgical monody. Currently, the liturgical monody covers various genres of music, from Gregorian chants to contemporary compositions contained in manifold liturgical books. Preserved manuscripts provide a source of knowledge about the epoch, ways of worshipping God and the musical tradition prevailing at that time. A wide range of topics addressed by Polish musicologists include all genres and forms of the liturgical monody that constitute musical tradition of the Church. Studies of historical sources and analytical studies bear testimony to Poland’s substantial contribution to the musical culture of Europe.
Za monodię liturgiczną do Vaticanum II uważano wyłącznie chorał gregoriański. Obecnie obejmuje ona różne gatunków muzyki, od śpiewów gregoriańskich aż do współczesnych kompozycji zawartych w różnych księgach liturgicznych. Zachowane rękopisy są źródłem wiedzy na temat epoki, sposobu sprawowania kultu Bożego i obowiązującej wówczas tradycji muzycznej. Szeroki zakres zagadnień podejmowanych przez polskich muzykologów obejmuje wszystkie gatunki i formy monodii liturgicznej będące wytworem tradycji muzycznej Kościoła. Studia źródłoznawcze i analityczne dowodzą, iż wkład Polski w dorobek kultury muzycznej Europy jest znaczny.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 4; 207-218
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies