Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "art group" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Wstęp. Fotografia w służbie wspólnoty
Introduction. Photography in service to the community
Autorzy:
Ferenc, Tomasz
Olechnicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194908.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
fotografia
grupa artystyczna
mobilizacja społeczna
pandemia
fotografia społeczna
praktyki i interwencje fotograficzne
tożsamość zbiorowa
wspólnota
photography
art group
social mobilization
pandemic
social photography
photographic practices and interventions
collective identity
community
Opis:
Fotografia rozumiana jako praktyka społeczno-kulturowa od dawna stanowi przedmiot analiz i studiów prowadzonych z wielu perspektyw badawczych. Często podnoszonym w refleksji nad fotografią wątkiem jest jej walor dospołeczny, związany z odpowiedzialnością za budowę/odbudowę/obronę tożsamości wspólnoty czy grupy. Zasadniczo każdy rodzaj fotografii może przejawiać tę własność. Fotografia, używając terminu Brunona Latoura, jest aktantem działającym na innych aktorów tej wielowarstwowej sieci, jaka jest rzeczywistość. Fotografia łączy nie tylko fotografów. Powstają przecież wspólnoty pasjonatów fotografii, organizatorów festiwali fotograficznych, przeglądów, konferencji, a nawet zespoły redakcyjne i grupy badawcze skupione wyłącznie na fenomenie tego medium. Współcześnie miłośnicy fotografii realizują swoją pasję w przestrzeni Internetu. W Sieci organizują wirtualne wystawy swoich prac, komentują je i oceniają. Zawodowi fotograficy powołują popularne kolektywy, tworzące wspólnoty podejmujące najrozmaitsze tematy. Interesuje nas, w jaki sposób zmieniają się społeczne mechanizmy grupowania się wokół fotografii, jakim celom służą i jakie przynoszą rezultaty. Chcielibyśmy zwrócić uwagę na znaczenie i rolę fotografii jako narzędzia mobilizacji społecznej i kreatora wspólnot wiedzy. Pragnęlibyśmy przyjrzeć się fenomenowi obrazu fotograficznego i jego twórcom zarówno przez pryzmat przeszłości, jak i najnowszych doświadczeń, związanych na przykład z epidemią COVID-19.
Photography as a socio-cultural practice has long been the subject of analyses and studies conducted from many research perspectives. One of the frequently discussed aspects is its sociopetal – taking responsibility for the construction, reconstruction and defence of a group or community identity. In principle, any type of photography can carry this value. To use Bruno Latour’s term, photography is an actant acting on other actors in the multi-layer network of what constitutes reality. Connecting not only photographers, it inspires the formation of communities of photography enthusiasts, organisers of photo festivals, reviews, conferences, as well as editorial teams and research groups dedicated specifically to this medium. Contemporary photography lovers are pursuing their passions online, organising virtual exhibitions, commenting, and evaluating their works. Professional photographers are establishing popular collectives that give rise to various communities. How are the social mechanisms of associating through the medium of photography changing? What purposes do they serve, and what are their results? How important is photography and what is its role as a tool of social mobilisation and creator of knowledge communities? Let us take a closer look at photographs and their authors, both through the prism of the past and the most recent experiences related, for example, to the COVID-19 pandemic.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 118, 2; 10-15
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izaak Duwan-Torcow i praska grupa MChT (MChAT) w Republice Czechosłowackiej w okresie międzywojennym
The Karaite actor Isaak Douvan-Tortsov and the Prague group MAT (MAAT) in the interwar Republic of Czechoslovakia
Autorzy:
Kaleta, Petr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973992.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Isaak Douvan-Tortsov
the Prague group of the Moscow Art Theatre (MAT/MAAT)
Karaites
interwar Chechoslovakia
Opis:
Isaak Douvan-Tortsov, an actor and director of Karaite origin, was one of the leading figures in Russian theater at the beginning of the 20th century. Like many other representatives of Russian culture, Douvan-Tortsov emigrated following the Civil War, spending time in many countries both in Europe and elsewhere. In the 1920s, Douvan had the opportunity, via the Moscow Art Theater Prague Group, to travel to Czechoslovakia, where he spent several months and devoted himself to theater work. Isaak Douvan-Tortsov spent time in Prague at the end of 1925 and the beginning of 1926, primarily in the Vinohrady Municipal Theatre, but he also visited other cities in what was then Czechoslovakia for MAT (MAAT) performances, as was mentioned in news stories from the time. The text deals predominantly with this thus far unknown period of Douvan’s life.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2016, 5
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Aesthetics and Politics: Socially Engaged Art on the Internet
Autorzy:
Winiecka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636235.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
socially engaged art
participatory art
democracy
literature on the Internet
Siksa
Bread Resolution (poetic group)
Opis:
The author discusses the changes in the model of democracy that have occurred since the Internet began. The hierarchical model of representative democracy is replaced on the Web by participatory democracy. On the example of Siksa and Bread Resolution (Rozdzielczość Chleba), the author shows up the transformations of the model of literary communication on the Internet. She also indicates ethic role engaged art takes in the contemporary society. Artists that produce socially engaged art do it in the name of those who do not exist in public space, those whose voice is not heard and who cannot defend themselves. Nevertheless, the author comes to the conclusion that the real democratic revolution can only take place outside the Web.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 17; 303-319
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjologia grupy artystycznej. Zero-61 jako grupa pierwotna
Sociology of artistic groups. Zero-61 as a primary group
Autorzy:
Ferenc, Tomasz
Olechnicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157573.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
fotografia
socjologia sztuki
grupa artystyczna
grupa pierwotna
grupa Zero-61
photography
sociology of art
artistic group
primary group
Zero-61
Opis:
This article uses the example of Zero-61, a photographic group in Toruń, to show that the analysis of the phenomenon of artistic groups, conducted from the perspective of the biographically oriented sociology of art, can be enriched with a microsociological dimension for the description of operational mechanisms in primary groups. The latter are discussed in accordance with Howard Becker’s concept of art as a collective action. In addition to the group’s relationship with the community, the role of the historical context, and the unique aspects of Toruń for the formation of Zero-61, the article also presents the group’s principles and artistic dynamics: recruitment methods, internal hierarchy, division of responsibilities, and specialisations. Particular focus is put on the exploration of the processes of individual transformation, development, cooperation, and competition among the group members, as well as on the group identity building based on shared artistic and photographic practices, social bonds, and friendship. Zero-61’s strength – visible in the group’s impact on the artistic development of its members and, at times, even constituting the process of becoming an artist and expressing oneself through art – lay in the group’s general importance for the life of its members, its community-based character, collective pursuits of alternative reality, and social confirmations of action and solidarity with the external world.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 118, 2; 62-80
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The (in)humanization of technology in modern Silesian street art iconography: from the Rose-Cross tradition to new materialism?
(Nie)ludzka technologia w ikonografii współczesnego śląskiego street artu
Autorzy:
Petri, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366151.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
street art
technology
inhuman
Janowska group
neo-materialism
Saturn
technologia
nieludzkie
Grupa Janowska
nowy materializm
Opis:
The article investigates the relationship between human beings and technology, as depicted in modern Silesian street art iconography. The author presents the esoteric worldview of the famous Janowska group of painters, based on RoseCross anthroposophy, as well as the group’s connection with the contemporary Silesian street art scene represented by the artists Raspazjan and Mona Tusz. The matter of biotechnological interaction as the narration of modern Silesian street art is raised in the light of Rudolf Steiner’s anthroposophical reflection on technology and its resemblance to the modern neomaterialist standpoint. Finally, a selection of murals is analyzed, as the examples of an embodied, local, materialdiscursive practice, exploring the dualism of the biotechnological world.
Artykuł poświęcony jest zagadnieniu ikonografii współczesnego śląskiego street artu w kontekście relacji człowiek – technologia. Autor, odwołując się do światopoglądu ezoterycznego ruchu Różo – Krzyża, wskazuje na jego wpływ na twórczość współczesnych śląskich artystów miejskich, Raspazjana oraz Mony Tusz, z uwzględnieniem pośrednictwa malarzy Grupy Janowskiej. Podniesiona zostaje kwestia relacji pomiędzy światem natury a technologii w kontekście antropozoficznych poglądów Rudolfa Steinera oraz współczesnej filozofii nowego materializmu. Autor poddaje analizie wybór murali, wskazując na ich funkcję jako rodzaju praktyk materialno – dyskursywnych, które nakierowane są na eksplorację dualizmów bio-technologicznego świata.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 209-220
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działania konceptualne w łódzkim środowisku plastycznym na przykładzie Grupy Konkret
Conceptual Activities Within The Artistic Environment Of Łódź By The Konkret Group
Autorzy:
Jabłońska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424687.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
KONKRET GROUP
ART GROUPS
LODZ
ALEKSANDER HALAT
ROMANA HALAT
RYSZARD HUNGER
ANDRZEJ JOCZ
ZBIGNIEW KOSINSKI
ANDRZEJ NAWROT
HENRYK STRUMIŁŁO
KONRAD FREJDLICH
ANTONI SZRAM
Opis:
The Konkret Group emerged in the spring of 1970. The group exhibited three times in Łódź, and one of their exhibitions was also shown in Sieradz. The group consisted of Aleksander Halat, Romana Halat, Ryszard Hunger, Andrzej Jocz, Zbigniew Kosinski, Andrzej Nawrot, Henryk Strumillo, later accompanied by Konrad Frejdlich and Antoni Szram. Among the group members there were artists who expressed themselves in painting, sculpture and graphics, and also ones who were associated with the creative use of text and language. The group did not have a formal program. The group members agreed, that at this specific time and place one needed to turn to concrete art, that is to concentrate on the form, not forgetting, however, about its social aspect. They perceived a way to develop art by new artistic means, using the achievements of technology and science. They did not support enclosing oneself within one discipline, they rather wanted to show the convergence of the ideas of visual art and other artistic disciplines, such as poetry. The activity of the Konkret Group may be placed on the border of conceptualism and Dadaism, however, the resignation from creating a tangible artwork that happened not sooner than in the last exhibition of the group would favour the previous. Paradoxically, the lack of presence of a recognised artwork in the exhibition of 1972 was caused by the impossibility to realise a specific concrete form. On the other hand, the form that the artists wanted to show was a form of communication, therefore it dealt with a concept, not an object. The other argument to support the conceptual character of the group was the introduction of documentation to the exhibition and the elevating of this aspect to the importance of an artwork, equal to painting. On the other hand – the Dada character of the group’s activities can be seen in the fact that in their ventures they were critical towards the artistic milieu and used ready mades. This group of young artists was open to the novelty factor in art and at the same time, the newest of artistic phenomena and tendencies became for them useful tools amongst others to deepen the essence of art.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 157-162
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implementacje teoretycznych założeń wychowania estetycznego w pozainstytucjonalnej edukacji plastycznej w latach 80. XX wieku na przykładzie działalności grupy pARTner
Implementations of theoretical assumptions of aesthetic education in non-institutional arts education in the 1980’s based on the example of pARTner group activity
Autorzy:
Florczykiewicz, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216467.pdf
Data publikacji:
2018-02-09
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
wychowanie estetyczne
praktyka edukacji plastycznej
grupa pARTner
nowatorskie metody edukacji plastycznej
aesthetic education
the practice of art education
the pARTner group
innovative methods of art education
Opis:
W tekście zaprezentowano ideę nowatorskich działań z zakresu edukacji plastycznej, rozwijanych w latach 80. przez członków grupy pARTner. Proponowane przez nich działania, respektując postulaty rozwijanych wówczas w Polsce koncepcji wyrosłych na gruncie wychowania estetycznego znacznie wykraczały poza instytucjonalne formy zajęć plastycznych. Różnice dotyczyły również stawianych im celów i poglądów na rolę procesu twórczego w edukacji. Poprzedzająca te rozważania analiza statusu sztuki we współczesnej teorii wychowania, tworzy teoretyczny kontekst dla prezentowanego zagadnienia.
The article presents the idea of innovative actions in the field of artistic education, which were developed in the eighties in the twentieth century by members of the pARTner group. Proposed actions, while respecting demands developed the concept in Poland grown on the basis of aesthetic education, went beyond institutional forms of art classes. Differences also focused on its objectives and views on the role of the creative process in education. Analysis of the status of art in the contemporary theory of aesthetic education, which preceded these considerations, create the theoretical framework for the presented problem.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2017, 12; 147-164
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relevance of Maria Pinińska-Bereś and Jerzy Bereś for the local cultural heritage. Contribution to the debate on the Prądnik Museum concept
Autorzy:
Ozaist-Zgodzińska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27752179.pdf
Data publikacji:
2022-06-20
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Maria Pinińska-Bereś
Jerzy Bereś
New Museology
participation
performance
ecomuseum
social sculpture
Joseph Beuys
Yayoi Kusama
Matsumoto
Cracow Group
feminist art
ecological art
Kraków (Cracow)
Prądnik
Opis:
The 2021 Programme Study of the Prądnik Museum sums up the discussion on the presentation of the heritage of northern Cracow. The world-renown artists Jerzy Bereś and Maria Pinińska-Bereś who lived and created their art in this part of the city are not exposed within the public space, and most likely for this reason they have not been exposed in the Study, either. Meanwhile, without any institutional involvement, residents undertake artistic actions close to the performances of the Bereśes. The Sledge Protest conducted in the summer reminds of the Landscape Annexation and The Banner of Pinińska-Bereś; social garden establishing reminds of the Living Pink; the transfer of the Prądnik River water is reminiscent of the Praying for Rain; while neighbourly bonds echo the Kite-Letter and Letters Dispatched with Forces of Nature. Owing to these unconscious similarities the Pinińska-Bereś’s artistic output seems worthy of being included in the proposed Museum. Furthermore, three additional proposals for the Prądnik Museum are discussed in the paper: they take into consideration the oeuvre of the Bereśes, residents’ social and artistic activity, as well as the demands of New Museology (rooting in the local community and focus on education and participation). A performance museum may be a reaction to the lack of collection, allowing to benefit from the artistic output of the community and the artists presently living in Cracow, including Bettina Bereś’s reenactment. A biographical museum may provide an opportunity for storytelling and identity investigation, as well as bonding. The inspiration for the latter may be derived from the Yayoi Kusama Museum: it was her oeuvre that was used for the visual identification in her native city of Matsumoto. An ecomuseum, in turn, allows to incorporate the preserved atelier of the Bereśes, the Prądnik River, as well as the post-industrial heritage. Adding this potential to the conclusions drawn from the Study, in the northern part of Cracow a new city landmark can indeed be created.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 36-46
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka na słowa i obrazy. „Znaki ostrzegawcze” Leszka Sobockiego
Using Words and Images in Fight. Leszek Sobocki’s ‘Warning Signs’
Autorzy:
Maksymczak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16003137.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Leszek Sobocki
grupa Wprost
polska sztuka po 1945
Marzec 68
intertekstualność
artistic group ‘Wprost’
Polish Art after 1945
March 1968
intertextuality
Opis:
Przedmiotem artykułu jest seria linorytów zatytułowana Znaki ostrzegawcze, zrealizowana przez krakowskiego artystę Leszka Sobockiego w latach 1968–71 i składająca się z 21 kompozycji. Na tle współczesnej im twórczości polskich artystów linoryty prezentują się jako gruntownie przemyślane komentarze, rejestrujące nie tylko szarą codzienność Polski Ludowej, ale i newralgiczne momenty naznaczone kryzysami komunizmu. Znaki ostrzegawcze odnoszą się do studenckiego buntu w marcu 1968 r. oraz robotniczych demonstracji z grudnia 1970 r. Przedmiotowa seria została omówiona w kontekście dwóch innych prac Sobockiego: Opakowania z 1968 r. oraz Jednego dnia w życiu stoczniowca z 1971 r., co pozwoliło nakreślić genealogię Znaków ostrzegawczych oraz wskazać ich miejsce w twórczości artysty. 
The cycle of lino prints titled Warning Signs, executed by the Cracow artist Leszek Sobocki in 1868-71 and made up of 21 compositions is discussed. As seen against the output of other Polish artists of the time, the linocuts can be judged as thoroughly analysed comments, not merely registering the grim everyday realities of Communist Poland, but also tackling pivotal moments marking Communism crises. The Warning Signs make reference to the student revolt in March 1968 and the workers’ protests in December 1970. The cycle has been discussed in the context of two other Sobocki’s works: Wrapping (1968) and A Day in the Life of a Shipyard Worker (1971) which permit the Author to outline the genealogy of the Warning Signs and place them precisely within the artist’s output.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 3; 429-460
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
… prosta nieskończona… Wanda Czełkowska, Krystian Jarnuszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
...A Straight Infinite Line... Wanda Czełkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski
Autorzy:
Grubba, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424728.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
INSTALLATION ART
EDINBURGH 1972
MULTIPLE
STRUCTURE
SERIALISM
MODULE
ENVIRONMENT
KRAKOW GROUP
ART GROUPS
WANDA CZELKOWSKA
KRYSTIAN JARUSZKIEWICZ
ANDRZEJ WOJCIECHOWSKI
STANISŁAW DROZDZ
KAZIMIERZ MALEWICZ
XAWERY DUNIKOWSKI
ROBERT MORRIS
JERZY LUDWINSKI
LE CORBUSIER
ROLAND BARTHES
MODULOR
POD MONA LISA GALLERY
Opis:
In the paper, I recall three independent individuals, whose work oscillated around conceptual art. They shared a strong interest situated on the borderline of mathematics and art philosophy (including problems such as: an open space, the concept of central – axial point, infinite line etc.) and research on semantic and lexical possibilities of geometry. The work of these three extremely different artists, Wanda Czelkowska, Krystian Jaruszkiewicz, Andrzej Wojciechowski, seems to be tied together by a common element; building spatial utterances based on forms that existed on the border of contemporary and archetypical language. They evoke reflections (e.g. sociological and cultural) by the use of a strongly individualised and meta-artistic code. I analysed the following artworks: Wanda Czelkowska's Conceptual Information about a Table presented in 1972 in Edinburgh at The International Art Festival and another work entitled Absolute elimination of sculpture as a notion of shape (66 concrete slabs and 66 light points) from 1972; the project of a room independent of gravity (1959/1960), Capitel as the structure of space from 1952; Krystian Jaruszkiewicz's multi-material object entitled Sacrifice to Xawery Dunikowski (1975), that incorporated an old Polish definition of the ‘obiata’ (sacrifice) custom taken from Bogumił Linde’s dictionary in its original graphic version into an ascetic form; Andrzej Wojciechowski's works from the period when he co-operated with Stanislaw Drozdz, among them a series of photographs SALVE from 1970 (a stone with a Latin greeting found in an empty field), a model and an idea of the Self-sustaining Plinth from the Symposium “Wrocław’70”, an action entitled The Tower of Joy 23 VII 1970 built with the residents of Wrocław, and a philosophical and formal dialogue with S. Drozdz A Sphere and a stone – two perfections (1974).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 163-169
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Łódź to Leiden – on international connections of the polish interwar avant-garde
Od Łodzi po Lejdę – o międzynarodowych kontaktach polskiej awangardy międzywojennej
Autorzy:
Wenderski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933062.pdf
Data publikacji:
2018-09-21
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
interwar period
modern art
avant-garde
“a.r.” group
cultural mobility
the Netherlands
Belgium
okres międzywojenny
sztuka nowoczesna
awangarda
grupa „a.r.”
mobilność kulturowa
Holandia
Belgia
Opis:
This article is dedicated to international connections between selected representatives of Polish and Western avant-gardes in art and literature of the interwar period. Both the nature and the scale of such relations have been exemplified by a number of artists from the “a.r.” group – Katarzyna Kobro, Władysław Strzemiński, Henryk Stażewski and Jan Brzękowski, as well as their relationships with the representatives of Dutch and Belgian formations, inter alia “De Stijl” group. The origin of those connections has been briefly presented, along with their nature, dynamics and an impact they made on artworks and theories of chosen artists. Their description is based on archival documents and publications, from which a picture of direct relationships between the leading artists of the European avant-garde emerges – some of them personal, some correspondence-based; they have also been presented in form of a diagram that illustrates the text.
Niniejszy artykuł poświęcony jest międzynarodowym kontaktom istniejącym pomiędzy wybranymi przedstawicielami polskiej i zachodniej międzywojennej awangardy artystyczno-literackiej. Charakter i skala tych relacji zostały przedstawione na przykładzie artystów grupy „a.r.” – Katarzyny Kobro, Władysława Strzemińskiego, Henryka Stażewskiego oraz Jana Brzękowskiego i ich kontaktów z przedstawicielami holenderskich i belgijskich formacji, m.in. grupy „De Stijl”. Pokrótce omówiono genezę tych relacji, ich naturę i przebieg oraz wpływ jaki wywarły na twórczość i teorie wybranych artystów. Opis owych zależności oparty został na archiwalnych dokumentach i publikacjach, z których wyłania się obraz bezpośrednich kontaktów – osobistych bądź korespondencyjnych – pomiędzy czołowymi artystami europejskiej awangardy, które przedstawiono także w formie diagramu ilustrującego niniejszy tekst.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 203-210
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participative Art: Delegated Performance versus Communal Engaged Performance Using the Example of Artistic Activities by Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer
Sztuka partycypacyjna. Performans delegowany a wspólnotowy performans zaangażowany na przykładzie działań artystycznych Krzysztofa Wodiczko i Pawła Althamera
Autorzy:
Jałowik, Delfina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593977.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka partycypacyjna
performans delegowany
wspólnotowy performans zaangażowany
Claire Bishop
projekcje publiczne
Krzysztof Wodiczko
Paweł Althamer
Grupa Nowolipie
participative art
delegated performance
communal engaged performance
public projections
Nowolipie Group
Opis:
The author analyzes selected practices of two Polish world-renowned artists – Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer. What their activities with people have in common are their performative aspect and socio-political engagement. The artists do not put themselves in the center of attention. With regard to Krzysztof Wodiczko, the focus is on the stages of creation and presentation of the artist’s public projections on buildings and monuments in cities around the world. In turn, the emphasis of the analysis of Paweł Althamer is on his activities as a founder and co-participant of the Nowolipie Group, within the frames of which Althamer creates works with the members of Polish Society of Multiple Sclerosis. The works of Wodiczko and Althamer exemplify meaningful and popular contemporary participative practices. The latter are the topic of Claire Bishop’s book Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship (2012), in which Bishop develops the term “delegated performance”. Taking as her starting point the description of specific artistic phenomena, the author of the present article considers whether Bishop’s term is applicable to the artistic practices of Wodiczko and Althamer; she analyses the process of their activities and how they differ, as well as the role of the artists themselves and the participants indispensable for the project to take shape. Last but not least, the author considers the question of authorship and attribution of the works.
Artykuł analizuje wybrane działania dwóch polskich artystów o światowej renomie – Krzysztofa Wodiczko oraz Pawła Althamera. Ich działania z ludźmi łączy aspekt performatywny oraz zaangażowanie w kwestie społeczno-polityczne. Artyści nie stawiają samych siebie w centrum zainteresowania. W przypadku Krzysztofa Wodiczko opisane są etapy powstawania i prezentacji odbywających się w miastach na całym świecie projekcji publicznych na budynkach oraz pomnikach. Z kolei w przypadku Pawła Althamera przywołane zostają przede wszystkim jego działania jako założyciela i współuczestnika Grupy Nowolipie, w ramach której Althamer tworzy prace z członkami Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Działania Wodiczko i Althamera to przykłady istotnych i jednocześnie popularnych w sztuce współczesnej praktyk partycypacyjnych. Te ostatnie są tematem wydanej w 2012 roku książki Claire Bishop Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, w której został rozwinięty termin „performans delegowany”. Autorka artykułu, wychodząc od opisu konkretnych zjawisk, zastanawia się, na ile ten termin przystaje do praktyki artystycznej Wodiczko i Althamera, analizuje przebieg ich działań, różnice, które między nimi istnieją, rolę niezbędnych do ich zaistnienia uczestnika oraz artysty, a także kwestię autorstwa czy atrybucji prac.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 159-171
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Jan Ewangelista oraz Madonna Bolesna w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu. Rozpoznanie obiektów oraz uwagi o proweniencji
Hl. Johannes der Evangelist und die Schmerzensmutter aus den Beständen des Bezirksmuseums in Toruń. Erkundung von Objekten und Hinweise zur Provenienz
St John the Evangelist and Madonna of Sorrows in the collection of the District Museum in Toruń. Identification of objects and comments on provenance
Autorzy:
Rydelska, Lena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52493704.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
rzeźba
Muzeum Okręgowe w Toruniu
snycerka
sztuka średniowieczna
grupa Ukrzyżowania
Sculpture
District Museum in Toruń
woodcarving
medieval art
Crucifixion group
Skulptur
Holzschnitzerei
mittelalterliche Kunst
Kreuzigungsgruppe
Bezirksmuseum Muzeum Okręgowe in Toruń
Opis:
W artykule omówiono problematykę proweniencyjną oraz zagadnienie autentyczności rzeźb przedstawiających św. Jana Ewangelistę oraz Madonnę Bolesną ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Toruniu. Badania przeprowadzono w latach 2021–2023. W pierwszej części artykułu został zweryfikowany stan badań, pozwalający na wyłonienie kilku najważniejszych zagadnień problemowych. W tekście umieszczono analizę formalną obiektów, a także ich przemian konserwatorskich na podstawie badań in situ, dokumentacji konserwatorskich i zdjęć archiwalnych, popartych analizą badań, m.in. zdjęć wykonanych w świetle wzbudzanym światłem ultrafioletowym i podczerwonym, oraz badaniem składu pierwiastkowego polichromii. Przeprowadzone badania pozwoliły na podważenie tezy o pochodzeniu obiektów z kościoła pw. Przemienienia Pańskiego w Iławie. Ponadto po przeprowadzeniu analizy formalnej rzeźby te wydają się od siebie zasadniczo odmienne.
The article discusses provenance issues and the question of authenticity of the sculptures depicting St John the Evangelist and Madonna of Sorrows from the collection of the District Museum in Toruń. The research was carried out in 2021–2023. The first part of the article reviews the state of the research, allowing some of the most important problematic issues to emerge. The text includes a formal analysis of the objects, as well as their conservation transformations on the basis of in situ research, conservation documentation and archival photographs,supported by an analysis of, among other things, photographs taken under ultraviolet and infrared light, and a study of the elemental composition of the polychrome. The research carried out allowed us to question the thesis of the origin of the objects in the Church of the Holy Transfiguration in Iława. Moreover, following a formal analysis, the sculptures appear to be fundamentally different from each other.  
Der Beitrag erörtert Fragen der Provenienz und der Echtheit von Skulpturen aus den Beständen des Bezirksmuseums in Toruń, die den hl. Johannes den Evangelisten und die Schmerzensmutter darstellen. Die Untersuchungen wurden im Zeitraum 2021–2023 durchgeführt. Im ersten Teil des Beitrags wurde auf den Forschungsstand eingegangen und dabei wurden einige der wichtigsten Fragestellungen identifiziert. Der Text enthält eine formale Analyse der Objekte und ihrer konservatorischen Verwandlungen in Anlehnung an in situ Untersuchungen, Konservierungsdokumentation und Archivfotos, unterstützt durch Analysen von im UV- und IR-Licht angefertigten Fotos, sowie Untersuchung der Zusammensetzung von Polychromien nach Elementen. Die durchgeführten Untersuchungen ermöglichten es, die These zu widerlegen, dass die Objekte aus der Verklärungskirche in Iława stammen. Darüber hinaus, nach einer formalen Analyse, scheinen diese Skulpturen sich grundlegend voneinander zu unterscheiden.  
Źródło:
Rocznik Toruński; 2023, 50; 315-345
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies