Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ancient linguistics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Słowo to potężny władca. Poglądy językowe Gorgiasza sofisty
    Speech is a Powerful Lord. The Linguistic Theory by Gorgias the Sophist
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878536.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka grecka
    językoznawstwo antyczne
    Gorgiasz
    ancient philosophy
    greek sophism
    ancient linguistics
    Gorgias
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest syntetyczne przedstawienie poglądów językowych, które manifestował najbardziej radykalny sofista, Gorgiasz z Leontinoi. Autorka poddała analizie nihilistyczny pogląd Gorgiasza na poznanie i sam przekaz językowy. Sofista, burząc zgodność między rzeczywistością, myśleniem i językiem, odebrał słowu wartość poznawczą, a wyeksponował jego funkcję impresywną. Język w jego poglądach przestaje być nośnikiem informacji, staje się natomiast narzędziem perswazji i wywoływania emocji. Wyrażona przez Gorgiasza w Pochwale Heleny fascynacja magiczną mocą słów zostaje ostudzona w traktacie O niebycie albo o naturze faktem ich bezużyteczności w procesie poznania.
    This article provides an overview of the linguistic theory discussed by the sophists, and more specifically, indicates some of the central philosophical issues related to language usage raised by one of the greatest sophist – Gorgias. The purpose of this article is to analyse his discussions of language, rhetoric and poetry as they are presented in and exemplified by Encomium of Helen and the treatise On Nature or the Non-Existent. The present essay aims to examine the statement that has often been taken as characteristic of Gorgias’ thought: that language is not a reflection of things, but that it is its own master.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 3; 23-36
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Normatywne kryteria oceny poprawności językowej w poglądach sofistów
    The Sophists on the Correctness of Language
    Autorzy:
    Tomaka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887542.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia starożytna
    sofistyka grecka
    językoznawstwo antyczne
    Protagoras
    Prodikos
    Gorgiasz
    ancient philosophy
    greek sophism
    ancient linguistics
    Prodicus
    Gorgias
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcono tematowi odnoszącemu się do powstania i rozwoju myśli językoznawczej w starożytnej Grecji. Szczegółowej analizie poddane zostały studia nad poprawnością wyrażeń językowych prowadzone przez trzech głównych przedstawicieli sofistyki greckiej – Gorgiasza, Protagorasa i Prodikosa. Tekst poświęcony został w pierwszej kolejności omówieniu normatywnych kryteriów oceny poprawności językowej, ujmowanych w poglądach Protagorasa i Prodikosa kategorią orthos. Następnie przedstawiono sofistyczne badania nad synonimiką wyrazów, oparte na rozumieniu ich treści etymologicznej. Kanwą zaprezentowanych rozważań jest zaś radykalny pogląd Gorgiasza na przekaz językowy i negacja kognitywnej wartości słowa, którym przeciwstawione zostały podjęte przez Protagorasa i Prodikosa próby nadania słowu właściwego sensu i precyzji. Artykuł dowodzi ostatecznie, że sofistyczne badania nad językiem stanowiły zdecydowanie więcej aniżeli tylko platońską karykaturę sofistycznych praktyk.
    This article examines the specific linguistic theory discussed by the sophists. The sophists’ insistence on precision in the language was rooted in their mastery of rhetoric. The main aim of this article is to describe the category of correctness in language and the status of different norms concerning language usage established by the sophists. The purpose of this article is also to explain how Protagoras and Prodicus used the concept of correctness (orthos) in order to distinguish the difference between a pair of similar words (apparent synonyms) and to apprehend the correct meaning of them. It is further shown that the sophists’ interest in proper language usage is far more than Plato’s ironic remark on this issue.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 3; 79-96
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dangla-Migama and Afro-Asiatic IV: Root initial *ḅ- with C2 sonants
    Autorzy:
    Takács, Gábor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2183699.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    Chadic languages
    Afro-Asiatic comparative linguistics
    African linguistics
    ancient Egyptian
    Semitic
    historical phonology
    Opis:
    The paper is a new contribution to revealing the Afro-Asiatic heritage in the lexical root stock of the Dangla-Migama group of Chadic languages by means of inter-branch comparison primarily using, among others, the ancient Egypto-Semitic etymological evidence.
    Źródło:
    Lingua Posnanensis; 2022, 64, 1; 97-134
    0079-4740
    2083-6090
    Pojawia się w:
    Lingua Posnanensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Angas-Sura etymologies X
    Autorzy:
    Takács, Gábor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2183700.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    comparative-historical linguistics
    etymology
    phonological reconstruction
    consonantism
    Afro-Asiatic
    Chadic languages
    African linguistics
    ancient Egyptian
    Semitic studies
    Opis:
    The paper as part of a long-running series is devoted to the etymological analysis of a new segment (namely that with initial dental *z-) of the Angas-Sura root stock, a small group of modern languages remotely and ultimately akin to pharaonic Egyptian and the well-known Semitic languages or Twareg in the Sahara etc. Doing so, I wish to continue the noble tradition initiated by J.H. Greenberg (1958), the founding father of modern Afro-Asiatic comparative linguistics (along with I.M. Diakonoff), who was the first scholar ever to have established by Neo-Grammarian the methods regular consonantal correspondences between Angas-Sura and ancient Egyptian in his pioneering (painfully isolated) paper on the ancient trichotomy of the word-initial labials in both branches. Nowadays our chances in following this path are substantially more favourable being equipped with our gigantic comparative root catalogue system of the Egyptian etymologies ever published (ongoing since 1994) and of the Afro-Asiatic parental lexical stock (ongoing since 1999).
    Źródło:
    Lingua Posnanensis; 2022, 64, 1; 73-96
    0079-4740
    2083-6090
    Pojawia się w:
    Lingua Posnanensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Angas-Sura etymologies XI
    Autorzy:
    Takács, Gábor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2183713.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
    Tematy:
    Afro-Asiatic comparative-historical linguistics
    African linguistics
    Chadic languages
    phonological reconstruction
    consonantism
    etymology
    ancient Egyptian
    Semitic studies
    Opis:
    The paper as part of a long-running series is devoted to the etymological analysis of a new segment (namely that with initial dental *z-) of the Angas-Sura root stock, a small group of modern languages remotely and ultimately akin to pharaonic Egyptian and the well-known Semitic languages or Twareg in the Sahara etc. Doing so, I wish to continue the noble tradition initiated by J.H. Greenberg (1958), the founding father of modern Afro-Asiatic comparative linguistics (along with I.M. Diakonoff), who was the first scholar ever to have established by Neo-Grammarian the methods regular consonantal correspondences between Angas-Sura and ancient Egyptian in his pioneering (painfully isolated) paper on the ancient trichotomy of the word-initial labials in both branches. Nowadays our chances in following this path are substantially more favourable being equipped with our gigantic comparative root catalogue system of the Egyptian etymologies ever published (ongoing since 1994) and of the Afro-Asiatic parental lexical stock (ongoing since 1999).
    Źródło:
    Lingua Posnanensis; 2022, 64, 2; 49-76
    0079-4740
    2083-6090
    Pojawia się w:
    Lingua Posnanensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Nepomucen Józef Braun (1926–2015), filolog klasyczny, orientalista, kartwelista, sumerolog
    Autorzy:
    Witczak, Krzysztof Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028240.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Filologia klasyczna w Polsce
    metodologia porównawcza
    językoznastwo diachroniczne
    etruski
    historia klasyki
    indoeuropejski
    języki świata starożytnego
    Uniwersytet Łódzki
    Classical philology in Poland
    comparative methodology
    diachronic linguistics
    Etruscan
    history of classics
    Indo-European
    languages of the ancient world
    University of Lodz
    Opis:
    Jan Braun, born on 15th May 1926 in Łódź, studied classical philology and classical archaeology at the University of Lodz (years 1947–1951). His MA thesis (1951) was devoted to the ethnogenesis of the Etruscans. He also worked as junior assistant at the Department of Classical Archaeology, University of Lodz (from May 1949 do September 1950) and later as junior lecturer at the Department of Classical Philology of the same university (from October 1950 to September 1951). In October 1951, Braun left for Georgia in order to complete his doctoral studies. From there he returned to Poland as PhD, specializing in Georgian and other oriental languages, especially the ancient languages of the Near East. In the years 1955–2002, he worked at the University of Warsaw, initially as assistant professor. In 1970, he became associate professor. In 1991, he received the higher doctoral degree (habilitation), and in 1995 he obtained the position of full professor. He studied the genetic relations of ancient and modern languages, including a suggested Basque-Kartvelian connection. During his habilitation colloquium, he gave an interesting lecture entitled Basic problems of historical-comparative research over the ancient languages of the Mediterranean area (Warsaw, May 28th, 1991), which is presented in Appendix No. 1 (with some comments and bibliographical references). The paper presents Braun’s main fields of research and his achievements made in Łódź (Poland), Tbilisi (Georgia) and Warsaw. According to Braun’s view, suggested as early as 1951, Etruscan represents an external member of the Anatolian languages (deriving from Luwian), so that it belongs to the Indo-European language family. In his opinion, Basque is a western member of the South Caucasian (or Kartvelian) family.
    Źródło:
    Collectanea Philologica; 2021, 24; 203-227
    1733-0319
    2353-0901
    Pojawia się w:
    Collectanea Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’émergence et le développement de la grammaire dans l’Antiquité grecque
    Powstanie i rozwój gramatyki w starożytności greckiej
    Autorzy:
    Swiggers, Pierre
    Wouters, Alfons
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953986.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    analiza syntaktyczna w starożytności
    Arystoteles
    części mowy
    Dionizy z Halikarnasu
    filozofia języka w starożytności
    gramatyka aleksandryjska
    gramatyka antyczna
    gramatyka i filozofia w starożytności
    gramatyka
    logika
    poetyka i retoryka
    historia terminów gramatycznych
    historia (zachodniego) językoznawstwa
    kategorie gramatyczne
    klasy słów
    nauczanie gramatyki
    Platon
    stoicy
    Alexandrian grammar
    ancient grammar
    Aristotle
    Dionysius of Halicarnassus
    grammar and philosophy in Antiquity
    grammar
    logic
    poetics and rhetorics
    grammatical categories
    (history of) grammatical terminology
    history of (Western) linguistics
    parts-of-speech model
    philosophy of language in Antiquity
    Plato
    sentence analysis in Antiquity
    Stoics
    teaching of grammar
    word classes
    Opis:
    Artykuł prezentuje genezę gramatyki w Grecji starożytnej i koncentruje się na procesie autonomizacji, poprzez który gramatyka (gr. γραμματική) stała się oddzielnym polem badań i dyscypliną „techniczną”, tj. działem wiedzy (praktycznej i teoretycznej) opartej na empirii (por. semantykę gr. τέχνη). Wiedza ta była przekazywana jako dyscyplina naukowa w zorganizowanym systemie dydaktycznym i ukierunkowana na badanie faktów i struktur językowych, takich, jakie się ujawniają w tekstach (literackich). Proces autonomizacji, poprzez który gramatyka uzyskała swój własny status, jest tu analizowany z dwóch punktów widzenia. (I) Jeżeli chodzi o sam przedmiot badań, to gramatyka stała się autonomiczna w relacji do poetyki i retoryki. Wspólnym pierwotnie przedmiotem gramatyki, poetyki i retoryki, było λέξις, tj. wyrażenie słowne (literackie). Wszechstronne badanie λέξις obejmowało gramatykę, jak to widać w tekstach źródłowych, takich jak dzieła na temat poetyki i retoryki Arystotelesa i Dionizjusza z Halikarnasu, szczegółowo tutaj przeanalizowane. Początki takich całościowych badań λέξις można znaleźć w poglądach gramatyków aleksandryjskich, dotyczących przedmiotu i zadań gramatyki, oraz w definicji „gramatyki” podanej w Τέχνη γραμματική Dionizjusza Traka (według niej „gramatyka” obejmuje czytanie, analizę, wyjaśnianie i ocenianie dzieł literackich). (II) Jeżeli chodzi o określenie funkcji, metody i metajęzyka gramatyki, to zasadniczą wagę ma zbadanie powiązań między filozofią i gramatyką. Badanie takie stanowi drugą część niniejszego artykułu. W analizie związków między filozofią i gramatyką wyróżnione są następujące etapy: (i) W pierwszym etapie refleksja lingwistyczna polegała na opartych na filozofii rozważaniach dotyczących semantycznych właściwości powiązanych ze sobą słów: od sofistów po Arystotelesa znajdujemy wypowiedzi dość jasno mówiące o takich własnościach jak synonimia, antonimia i paronimia. (ii) Etap drugi wyznacza formułowanie podstawowych zasad analizy zdań. Głównym w tym względzie osiągnięciem był platoński dwupodział zdania na ὄνομα i ῥῆμα (zob. dialog Sofista). (iii) Trzeci etap charakteryzuje się ustaleniem relacji między klasami form językowych i kategorii ich zawartości noetycznej; tutaj fundamentu dla analizy form wyrazów i ich podziału na klasy intelektualno-semantyczne dostarczyły arystotelesowskie Kategorie (por. Kategorie 1b: „Każda nie połączona wypowiedź oznacza albo substancję, albo ilość, albo jakość, albo stosunek, albo miejsce, albo czas, albo położenie, albo stan, albo działanie, albo doznawanie” [przekład K. Leśniaka]). Takie właśnie podejście „kategorialne” leży u podstaw podziału na części mowy, jaki został wytworzony, rozwinięty i zdefiniowany w starożytnej Grecji. Wpływ metodologiczny filozofii (a dokładniej: dialektyki i logiki) na gramatykę widać w ewolucji wyodrębniania poszczególnych części mowy (μέρη τοῦ λόγου). Punkty zwrotne tego długiego procesu są omówione w ostatniej części pracy. Wyróżnić można trzy podstawowe kroki: (α) Pierwszym krokiem jest stosowanie przez Arystotelesa teorii μέρη τῆς λέξεως („części mowy”; zob. jego Poetykę i Peri Hermeneias, które zawierają pewne zasady analizy morfosyntaktycznej); (β) Wkład filozofów stoickich polegał na bardziej szczegółowej analizie niektórych części mowy (takich jak rzeczownik, czasownik, zaimek, przysłówek i spójnik), na skonstruowaniu opartej na filozofii teorii semantycznej (obejmującej pojęcie λεκτόν – „dająca się wypowiedzieć [treść]”), a zwłaszcza na opracowaniu teorii παρεπόμενα (łac. accidentia), tj. morfosyntaktycznych i semantycznych cech klas wyrazów. (γ) Krokiem trzecim było rozszerzenie i kodyfikacja modelu części mowy dokonane przez gramatyków aleksandryjskich (Arystarch z Samotraki i jego uczniowie). Ich model obejmował osiem części mowy: rzeczownik, czasownik, imiesłów, rodzajnik, zaimek, przyimek, przysłówek i spójnik. Pierwszym podręcznikiem dającym syntezę wiedzy i umiejętności gramatycznych była Τέχνη γραμματική, przypisywana Dionizjuszowi Trakowi. Pamiętać też należy, że na stopniowy proces autonomizacji gramatyki trzeba patrzeć w świetle dydaktyki – w dydaktyce uczono gramatyki, a równocześnie pogłębiano ją i poszerzano.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 169-195
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies