Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Thirteen Years’ War" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The Second Peace of Toruń of 19 October 1466 in the Polish, Prussian and Teutonic Historiography of the 15th–16th Centuries
    Drugi pokój toruński z 19 października 1466 r. w polskiej, pruskiej i krzyżackiej historiografii XV-XVI wieku
    Autorzy:
    Zonenberg, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194056.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    the Thirteen Years’ War
    Polska
    the Teutonic Order
    Royal Prussia
    the Duchy of Prussia
    Opis:
    Na sposób pisania o drugim pokoju toruńskim poważnie wpłynęło środowisko społeczne i polityczne, z którego wywodzili się kronikarze, cel tworzenia utworów, ale także gatunek pisarski, jaki uprawiali. Najobszerniej o pokoju pisała strona zwycięska, zwłaszcza w XV w. W dziejopisarstwie polskim nie przedstawiono całej treści traktatu, co w tym przypadku wynikało z założeń utworów i ich objętości. Wpływ na to mógł mieć też od pewnego momentu fakt opublikowania treści traktatu w Polsce. Co natomiast istotne, jeśli nawet nim dysponowano, nikt – oprócz Jana Długosza – nie ekscerpował go bezpośrednio. Relacje polskich kronikarzy z XVI w. są mniej szczegółowe, a ponadto nie zawierają występującego u Długosza emocjonalnego zaangażowania, poczucia triumfu i patriotyzmu oraz rozważań historiozoficzno-moralnych. Najpewniej z tego powodu, że kwestia ta – po likwidacji państwa krzyżackiego w 1525 r. – nie budziła w ich czasach, zwłaszcza zaś w drugiej połowie XVI stulecia, już większego zainteresowania. W dziejopisarstwie pruskim dwóch autorów – tj. Jan Lindaua i Hieronim Waldaua, piszących w XV w. – zaprezentowało całą treść traktatu. Wynikało to zapewne z tego, że ich utwory nie miały charakteru stricte historiograficznego. W całym dziejopisarstwie pruskim analizowanego okresu w przypadku relacji o pokoju występuje wyraźny podział na autorów pozostających w bliskich kontaktach z rządzącymi oraz piszących od nich niezależnie. Informacje tych pierwszych są obszerne i szczegółowe, natomiast drugich – skąpe. Odnosi się ponadto ogólne wrażenie, że dla dziejopisarzy pruskich drugi pokój toruński, który silnie wpłynął na losy ich ojczyzny, miał daleko większe znacznie niż dla kronikarzy polskich – zwłaszcza tych z XVI stulecia. W dziejopisarstwie krzyżackim i zwolenników Zakonu natomiast widać ewidentne dążenie do nieprzekazywania treści pokoju i jego bardzo negatywną ocenę. Można być przekonanym, że u przyczyn takiego postępowania legły czynniki polityczno-propagandowe.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2016, 81, 4; 47-67
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Negotiations Leading to the Second Peace of Toruń
    Rokowania prowadzące do zawarcia drugiego pokoju toruńskiego
    Autorzy:
    Szweda, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194009.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe w Toruniu
    Tematy:
    Polska
    Prussia
    the Teutonic Order
    the Thirteen Years’ War
    negotiations,
    treaty documents
    Opis:
    Od pierwszych miesięcy trwania wojny trzynastoletniej odbywały się rozmowy, których celem było znalezienie pokojowego rozwiązania. Ich przebieg był warunkowany z jednej strony rozwojem działań wojennych, z drugiej – różnymi oczekiwaniami walczących stron. Zakon krzyżacki od początku prezentował stanowisko legalistyczne, odmawiając ustępstw, co zmieniło się dopiero po kolejnych klęskach i stratach terytorialnych. Stany pruskie uznające władzę króla domagały się całkowitego usunięcia Zakonu z Prus, natomiast elity polskie przejawiały chęć kompromisu. Z szeregu negocjacji wyróżnić można rozmowy w Kobelgrubbe w 1465 r., prowadzone w dużej mierze między przedstawicielami stanów – podległych królowi i wielkiemu mistrzowi. Pokazały one niemożność wewnątrzpruskiego porozumienia na późnym etapie konfliktu. Ostateczne porozumienie zostało zaprzysiężone przez obu panujących, obecnych podczas finalnej fazy negocjacji, co nadało porozumieniu obowiązującą moc prawną, jeszcze przed wymianą głównych dokumentów traktatowych.
    Źródło:
    Zapiski Historyczne; 2016, 81, 4; 31-46
    0044-1791
    2449-8637
    Pojawia się w:
    Zapiski Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prywatne zamki polskich dowódców z czasów wojny trzynastoletniej
    Private castles of Polish commanders during the Thirteen Years War
    Autorzy:
    Lasek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365817.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    wojna trzynastoletnia
    zaciężni
    zamki prywatne
    architektura obronno�rezydencjonalna
    Thirteen Years War
    mercenaries
    private castles
    defensive-residential
    architecture
    Opis:
    In the second half of the fifteenth century there was a dynamic development in firearms. Improvements were made both to the artillery and firearms, as well as to the technique of using this type of weapon. In Central Europe, the war between the Kingdom of Poland and the Confederation of Prussian states with the Teutonic Order, known as the Thirteen Years War, served as a training ground for the development of firearms. The use of firearms and artillery in this conflict, during both field battles and, above all, during the numerous sieges of cities and castles, draws closer attention to the influence that these struggles have had on the defensive architecture of the Kingdom of Poland. This article analyses the defences of the headquarters of the most important Polish military commanders (such as Piotr Szamotulski, Piotr Dunin, Paweł Jasieński), created during the war and immediately after the war. The study demonstrated that the experiences of the Thirteen Years War were not fully exploited by its most important combatants on the Polish side. The majority of Polish noblemen (who were jointly commanders of mercenaries, state armies or mass levées) in the formulation or reconstruction of their headquarters emphasised prestige, so these often appear archaic from the military point of view, but with a representative form – the residential tower. Perhaps the reasons were economic considerations, or the belief that large military forces with strong artillery made small concentrations of resistance futile, so it was not worth investing in their excessive fortification. Only in the architecture of Peter Dunin’s castle in Ujazd are there visible attempts at the modernization of its defences, however, alongside the simultaneous development of the residential and representative zone.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 296, 2; 233-262
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojna trzynastoletnia w mennictwie polskim i pruskim
    The Thirteen Years’ War in Polish and Prussian coinage
    Autorzy:
    Paszkiewicz, Borys
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365939.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
    Tematy:
    wojna trzynastoletnia
    mennictwo
    psucie monety
    szeląg
    półgrosz
    denar
    fenig
    Thirteen Years’ War
    coinage
    debasement
    shilling
    half-grosz
    penny
    Pfennig
    Opis:
    Although researchers have long considered the impact of the Thirteen Years’ War on the Teutonic Order’s coinage in Prussia, Polish coins were studied completely separately from the events of the war. In this paper we attempt to change this approach. In Prussia, after a war debasement, the ‘good shilling’ was restored in the years 1415–16, as a coin containing 0.87g of pure silver. The restoration was not complete because the former official shilling standard was higher. In 1407, it contained c.1.17g of pure silver. The new ‘good shilling’ most probably referred to an actual average standard of circulating old coins regarded as ‘good coinage’, in contrast to debased coinage struck between 1410 and 1414. These new ‘good’ shillings were marked with a long cross on their two faces. New bracteate pfennigs of the Third Greek cross type were also introduced, containing 0.062g of pure silver and equal to a twelfth part of a ‘good’ shilling. The ‘base’ or ‘old’ shillings, however, were not removed from circulation and a rate of 1:2 between old and new coinage was formed. Because of the lack of silver, the number of good shillings was insufficient and base shillings actually prevailed in circulation, although they were not minted any more. Prussian mints struck mostly pfennigs and, sporadically, good shillings according to the law of 1416. It was Grand Master Ludwig von Erlichshausen (1450–1467) who behaved differently. In secrecy, he reduced the silver content of shillings from 508/1000 to 342/1000 or even less. The change was possibly accomplished gradually and the last stages of the debasement took place during the Thirteen Years’ War. When the war broke out in the spring of 1454, the king of Poland granted the Prussian Confederationthe coinage rights. As the mint seats, four large cities were indicated: Toruń, Gdańsk, Elbląg and Königsberg. A mint standard had not been precisely defined but the local monetary system had been generally indicated. The new estates’ shillings were coined in Toruń only, and their standard, although uneven, was close to the earliest shilling as ordered by Grand Master Winrich von Kniprode in 1380. Such a high standard could not be upheld. After the three former cities were granted minting rights in 1457, they went back to the pre-1416 standard called the ‘old’ or ‘base’ shilling but alongside ‘new’ pfennigs. This formed a new basic Prussian monetary rate: one ‘old’ shilling was equal to six pfennigs. The Teutonic Order, having lost its main mint in Toruń, arranged another one in Malbork. Malbork was also lost in 1456 and the mint was moved to Königsberg where it stayed until the end of the Teutonic Order’s rule and beyond. The coinage debasement was soon revealed and eventually Master Ludwig reduced his Königsberg shilling’s official value by half in 1460 and made it equal to ‘old’ or ‘base’ shillings. Pfennigs minted during the war were withdrawn from circulation and the old pfennig standard was restored. Shillings struck from 1460 were ‘old’ or ‘base’ shillings and they were devoid of the long cross. The restored pfennigs were bracteates with the eagle shield. In the Kingdom of Poland a huge amount of small pennies was minted from 1430 up to the death of King Vladislas III at Varna in 1444. This coinage was intended to finance the unsuccessful war for the Bohemian crown in 1437–8 and the victorious albeit long war for the Hungarian crown, which began in 1440. The pennies were declared legal tender for all payments and they replaced larger coins, first of all, half-groat coins, in circulation. The official rate was 9 pennies = 1 half-grosz. It was believed that the Cracow mint was re-opened as late as in 1456 and minted few half-grosz coins. This was based on a misunderstanding of the evidence, both documentary and numismatic. In the early stage of the war – which was not prepared from a financial perspective – the Polish side apparently counted on the funds of rich Prussian cities. These resources were not sufficient and, seeing the protracted war, the general assembly in Łęczyca agreed to open the mint in January 1455, in order to strike half-grosz and pennies for warfare expenditure. This was certainly done if Stanisław Morsztyn, a renowned financier and merchant, was acting as mint master in March 1456. Two months later, however, King Kazimierz IV appointed five other mint masters, apparently being unsatisfied with Morsztyn’s work. The volume of coinage increased and three years later at the general assembly in Piotrków, the opposition leader, Jan Rytwiański, accused the king of ‘shattering us with very light and unjust coinage as with ordinary arson’. However, we have no evidence about a decrease in the rate of Polish coinage from that time – this happened as late as in 1479. The Polish coins which were struck then, were similar not to preceding coinage of Vladislas III but to the much older, ‘good’ coins of Vladislas II Jagiełło from c.1400, both pennies and half-grosz coins. The standard of the new coins was probably also similar to that of the old ones, as far as the former are compared with worn out coins remaining in circulation during the 1450s. Despite a small volume of half-grosz coinage, caused by the shortage of silver, this ‘good’ coinage supported the rate of pennies and eventually contributed to the king’s victory, saving his kingdom from debasement.
    Źródło:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2017, 295, 1; 35-58
    0023-3196
    2719-8979
    Pojawia się w:
    Komunikaty Mazursko-Warmińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sukcesja prawowitych dziedziców Pomorza Jana Dąbrówki. Studium źródłoznawcze i edycja krytyczna
    Autorzy:
    Kulpa, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052807.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Jan Dąbrówka
    Succession of Rightful Heirs of Pomerania
    Genealogy of Pomeranian Princes
    Gallery of Princes and Kings of Poland
    Oliva Chronicle
    manuscript of Jan Dąbrówka
    Thirteen Years’ War
    Sukcesja prawowitych dziedziców Pomorza
    Genealogia książąt pomorskich
    Poczet książąt i królów polskich
    Kronika oliwska
    kodeks Jana Dąbrówki
    wojna trzynastoletnia
    Opis:
    Treścią artykułu jest studium źródłoznawcze i edycja krytyczna Sukcesji prawowitych dziedziców Pomorza – dziełka Jana Dąbrówki uważanego wcześniej za dwa oddzielne utwory (zwane Genealogią książąt pomorskich oraz Pocztem książąt i królów polskich). Omówiono jedyny rękopis tego dzieła (znajdujący się w kodeksie BN 3002 III), a także czas jego powstania, osobę autora, źródła, treść ideową oraz cel. W aneksie zawarto edycję krytyczną.
    The article’s content is a source study and critical edition of the short text Sukcesja prawowitych dziedziców Pomorza (Succession of Rightful Heirs of Pomerania) by Jan Dąbrówka, regarded earlier as two separate pieces (entitled Genealogia książąt pomorskich [Genealogy of Pomeranian Princes] and Poczet książąt i królów polskich [Gallery of Princes and Kings of Poland]). The article’s author describes the only manuscript of this text (in the codex 3002 III preserved in the National Library in Warsaw), the time of its compilation, its author, sources, ideological content, and the purpose of its writing. The appendix contains the critical edition of the Succession.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2020, 58; 219-230
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies