Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "TSAR" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
Symeon I Wielki w źródłach starobułgarskich X wieku (kilka uwag)
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038259.pdf
Data publikacji:
2018-01-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tsar Simeon (893–927)
First Bulgarian Tsardom
Praise to Tsar Simeon
Old Church Slavonic literature
Opis:
The image of Simeon the Great in Bulgarian sources, both contemporary to his reign and written only a little later, seems rather one-sided and lacking significant details. The tsar is depicted as an outstanding, mighty monarch, deeply pious and well oriented in the Bible, as well as in the works of the patristic authorities (mainly Athanasius, Basil the Great and John Chrysostom), an avid reader and a lover of books. Simeon is thus a truly Christian ruler, a follower of peaceful policies, and a warrior only in the face of aggression. The foundations of his strength are supposed to lie in God’s protection. Such a depiction is far from the one preserved in the Byzantine literature, dominated by Simeon’s military activity. The paper is supplemented by the Polish translation of the Praise to Tsar Simeon (by Zofia Brzozowska) with the Old Church Slavonic original (post K. Kuev’s edition).
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2015, 56; 87-99
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bunt Michała przeciw carowi Piotrowi (?930).
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038146.pdf
Data publikacji:
2018-06-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tsar Simeon (893-927)
tsar Peter I (927-969)
the uprising of Michael (?930)
First Bulgarian Tsardom
Opis:
The article refers to the repeatedly discussed subject of the rebellion staged by Michael, the son of Simeon I of Bulgaria, against Peter his (?)step-brother. The author of the study has re-analysed sources on the uprising for the motives behind the conspiracy and its scope. The conspiracy has been concluded to have primarily been an aspect of the struggle for power amongst the successors of Simeon.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2017, 58; 15-23
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna w carskiej Rosji
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420400.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox Church
tsar
Russia
cerkiew prawosławna
carat
Rosja
Opis:
W tworzeniu duchowych wartości narodu rosyjskiego, szczególna rola przypadła świętym z nim związanych.  Pierwszymi kanonizowanymi świętymi byli kniaziowie Borys i Gleb, nazwani na chrzcie imionami Roman i Dawid. Borys i Gleb zostali uznani za świętych jako „strastotierpcy”, tzn. cierpiący męki. W ten sposób powstał nowy typ świętości, znany szczególnie na ziemiach ruskich. Tytuł „równy apostołom” w tradycji bizantyjskiej przypisuje się zwykle pierwszym misjonarzom danego kraju. W przypadku ziem ruskich mianem tym określano księżnę Olgę i księcia Włodzimierza. Kolejną grupą wśród pierwszych świętych ruskich są „podwiżniki”. Określenie to dotyczy osób duchownych i świeckich podejmujących heroiczny wysiłek duchowo-ascetyczny (Antoni i Teodozy Pieczerski, Cyryl Turowski). Osobna grupę świętych w Rosji stanowią „błagowierni” książęta. Mianem tym określano panujących, którzy przyczynili się do rozwoju chrześcijaństwa i prowadzili życie zgodne z nauką Cerkwi. Do tego grona należy książę smoleński Rościsław i księcia Aleksandra Newskiego. Odrodzenia życia religijnego na Rusi Moskiewskiej nastąpiło w XIV w. Na dużą skalę rozwijało się życie monastyczne, a chrześcijaństwo przeniknęło do wszystkich form życia (polityki, kultury, etc.). Nowy impuls do życia duchowego mieszkańców ziem ruskich wniósł św. Sergiusz z Radoneża, propagator życia kontemplacyjnego i założyciel Ławry Św. Trójcy. Wyzwolenie ziem ruskich z niewoli mongolskiej zbiegło się w czasie z upadkiem Konstantynopola. Mieszkańcy Księstwa Moskiewskiego uważali, zgodnie z tradycją bizantyjską, że państwo jest tak samo potrzebne do zbawienia jak Cerkiew, a ścisłe powiązanie państwa z Cerkwią wyraża związek ludzi z Bogiem. Po 1453 r., na Rusi Moskiewskiej, wśród prawosławnych powszechnie panowało przekonanie, że uprawnienia cesarstwa bizantyjskiego przeszły na „Trzeci Rzym”, czyli Moskwę. W tym okresie nastąpił rozwój ośrodka zakonnego na Wyspach Sołowieckich na Morzu Białym. Święci mnisi sołowieccy Sawwati, Zosima i Herman stworzyli wielkie duchowe centrum rosyjskiego prawosławia. Za panowania Iwana IV doszło do konfliktu między panującym a duchowieństwem. Metropolita moskiewski Filip domagał się niezależności Cerkwi i padł ofiarą gniewu carskiego. Po śmierci Iwana IV, za panowania Borysa Godunowa ustanowiono w 1589 r. w Moskwie patriarchat. Pierwszym patriarchą został metropolita moskiewski Hiob. Lata „wielkiej smuty” ponownie zjednoczyły Cerkiew i państwo. Do 1694 r. w stosunkach między państwem a Kościołem panowała pełnia harmonia. Istotne zmiany w życiu religijnym Rosji nastąpiły za panowania Piotra I. Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie potrafiła skutecznie przeciwstawić się reformom politycznym Piotra I, który po śmierci patriarchy Adriana (1700) nie dopuścił do wyboru jego następcy. Ostatecznie Piotr Wielki zniósł patriarchat i zastąpił go instytucją Świątobliwego Synodu. W XVIII w. doszło do ponownego odrodzenia życia religijnego w Rosji i wzrostu znaczenia Cerkwi prawosławnej w życiu publicznym. Rozwój myśli teologicznej nastąpił w Rosji za sprawą upowszechnienia się nauczania św. Tichona Zadońskiego. Odnowę życia zakonnego zapoczątkował żyjący w XVIII w. mnich Paisij Wieliczkowski. Poglądy charyzmatycznych starców, obdarzonych szczególnymi zdolnościami przewidywania (mnisi z pustelni Optino, św. Serafim Sarowski) wpływały na elity społeczeństwa ruskiego z carem włącznie. W XIX wieku carat w celu zapewnienia sobie poparcia ludności rosyjskiej popierał ideologię państwa prawosławnego opartego na symbiozie „prawosławia, samowładztwa i narodowości”. W środowisku wyższego duchowieństwa odradzały się tendencje niezależności Cerkwi od państwa. Zwolennikiem autonomii Cerkwi był metropolita moskiewski Filaret. Biskupi, nie mogąc uniezależnić Cerkwi od wpływu państwa, wybierali życie w klasztorze np. Ignatij Brianczaninow, Ambroży z pustelni Optino czy Teofan Pustelnik. Inny nurt w postawie duchowieństwa reprezentował św. Iwan z Kronsztadu. Kapłan propagował udział w codziennej liturgii, pomoc biednym i głosił potrzebę niesienia oświaty szerokim masom. Na początku XX w. Cerkiew domagała się przywrócenia niezależności od państwa i reaktywowania patriarchatu. W okresie I wojny światowej i dwóch rewolucji 1917 r. Cerkiew pozostała wierna carowi. Po obaleniu monarchii, zanim rozpoczęły się prześladowania Cerkwi przez bolszewików, doszło na Kremlu do zwołania soboru, na którym przywrócono kanoniczną wybieralność biskupów i reaktywowano patriarchat. Patriarchą moskiewskim został w 1918 r. arcybiskup wileński Tichon.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gabriel Radomir (1014–1015) i Jan Władysław (1015–1018), władcy państwa bułgarskiego w źródłach bizantyńskich
Gavril Radomir (1014–1015) and John Vladislav (1015–1018), rulers of the Bulgarian state in the Byzantine sources
Autorzy:
Leszka, Mirosław Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910227.pdf
Data publikacji:
2019-02-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
medieval Bulgaria
tsar Gavril Radomir
tsar John Vladislav
Byzantine sources
średniowieczna Bułgaria
car Gabriel Radomir
car Jan Wladysław
źródła bizantyńskie
Opis:
Artykuł poświęcony jest wizerunkowi carów bułgarskich: Gabriela Radomira i Jana Władysława, którzy przez ponad trzy lata po śmierci cara Samuela stawiali opór cesarzowi Bazylemu II. Według autora nie wzbudzili on specjalnego zainteresowania bizantyńskich historiografów. Z jednej strony wynikało to z krótkotrwałości ich rządów, z drugiej zaś, być może, z przekonania, że losy zmagań cesarstwa z Bułgarią Komitopulów rozstrzygnęły się już wcześniej – w krwawych bojach z Samuelem, który dla Bizantyńczyków był z pewnością postacią zdecydowanie większego formatu niż jego następcy.
The article concerns the image of the Bulgarian tsars: Gavril Radomir and John Vladislav, who resisted the emperor Basil II for over three years after the death of tsar Samuel. According to the author, they did enjoy much attention of the Byzantine historians. On the one hand, it was due to the briefness of the reigns of the aforementioned tsars’, on the other, because of the conviction that the outcome of the conflict between the Empire and Bulgaria of Cometopulis had been decided earlier - during the bloody war with Samuel, who certainly was considered a character of much higher stature than his successors.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 43-51
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eulogy of Symeonic Miscellany: the Imperial Patronage of the First Slavic Anthology
Autorzy:
Garzaniti, Marcello
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027685.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Symeon’s Miscellany
Soterios
First Bulgarian Empire
Tsar Symeon
Opis:
The essay proposes an interpretation of the eulogy of Symeon’s Miscellany considering not only the cultural context of the First Bulgarian Empire at the beginning of the tenth century, but also the historical situation and the literary production of the seventies and eighties of the previous century when the Greek original of the Miscellany known by the name of the Soterios was conceived in Constantinople. This eulogy helps us to better understand the reasons that led to the creation of the Slavic version of this anthology at the time of Symeon. In the Constantinopolitan environment, this anthology was conceived as an adequate tool of the kind required by monks and priests engaged in the education of the laity, with particular focus on the foundations of orthodox doctrine. In the new environment the initiative was taken by Tsar Symeon, who – on the strength of his theological training – assumed a decisive role while occupying the throne by taking responsibility for directly instructing the Bulgarian aristocracy, fully exploiting a tool in the Slavic language that would have been very useful.
Źródło:
Studia Ceranea; 2021, 11; 549-567
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia Patriarchatu Bułgarskiego w 1. poł. X wieku
The question of the Bulgarian Patriarchate during the first half of the 10th century
Autorzy:
Leszka, Mirosław J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613177.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół bułgarski IX-X w.
patriarchat bułgarski
car Symeon
car Piotr
Bulgarian Church IX-X c.
Bulgarian patriarchate
tsar Symeon
tsar Peter
Opis:
One of the key points of tsar Symeon’s political program was achieving autocephaly for the Bulgarian church and making its head a Patriarch. It is possible that the archbishop of Bulgaria was proclaimed a Patriarch (913) without Byzantine consent, but the sources only allow for attempting to show that this matter was reflected in the peace treaty concluded after Symeon’s death (927) by Peter, his son.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 581-590
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy współpracownicy cara Aleksandra I (książę Adam Jerzy Czartoryski i hrabia Seweryn Potocki)
Polish cooperators of Tsar Alexander I (duke Adam Jerzy Czartoryski and count Seweryn Potocki)
Autorzy:
Szmyt, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481040.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Russia
Tsar Alexander I
Adam Jerzy Czartoryski
Seweryn Potocki
Opis:
After ascending the throne Alexander I started to realize his youthful ideas of ruling the empire. The Polish people were involved in implementing his plans for reform. Duke Adam Jerzy Czartoryski and count Seweryn Potocki were among them. As a the result of the Tsar’s reforms, the internal organization of the Russian Empire changed diametrically. Education was the best example of such adjustments. The Tsar appointed Czartoryski and Potocki as ‘geheimrats’; they were his close cooperators and took part in carrying out the reforms. Czartoryski became a father figure to Alexander I. The Tsar respected his opinions, which influenced the policy direction. During the Napoleonic Wars Czartoryski was especially at the service of the Ministry of Foreign Affairs. However, he seemed to be much more active in organising a modern school system in Russia in the years 1805–1824 when he was acting as chief education officer for the Vilnius Educational District. Seweryn Potocki was chief education officer for the Kharkiv Educational District in the years 1803–1817. He was a founder of the university in this city and, later, secondary schools in Odessa. Potocki contributed to the development of the city. Although in October 1827 Potocki was promoted to an actual ‘geheimrat’, he did not take part in public life, whereas Czartoryski withdrew from public life after his dismissal from the post of a chief education officer.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2018, 1, XXIII; 79-92
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical Master Narratives and the Master Narrative of the Bulgarian Middle Ages
Autorzy:
Daskalov, Roumen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032061.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
master narrative
grand narrative
metanarrative
counter-narrative
Bulgarian Middle Ages
King Samuil
Khan Asparuh
Khan Kubrat
Tsar Simeon the Great
Tsar Ioan Asen II
San Stefano Treaty
Ivaylo’s peasant uprising
Bogomil heresy
Tsar Asen I
Opis:
The article is a brief and schematic presentation of the notion of a “master narrative” and of the master narrative of the Bulgarian Middle Ages, which is the subject a detailed book of mine in Bulgarian. This master narrative was constructed starting with what is known as “Romantic” historiography (from Monk Paisij’s “Istorija Slavjanobolgarskaja” [Slavonic-Bulgarian History] in 1762 to Vasil Aprilov’s writings in the first half of the nineteenth century) but it was elaborated especially with the development of “scientific” (or critical) historiography first by Marin Drinov (1838–1906) and mainly by the most significant Bulgarian historians from the “bourgeois” era: Vasil Zlatarski (1866–1935), Petăr Mutafčiev (1883–1943), and Petăr Nikov (1884–1938). Then it was interrupted by the (crude) Marxist counter-narrative of the late 1940s through the 1960s. Starting in the late 1960s there was a gradual return to the nationalism of the master national narrative, which reached a peak with the celebration of the 1,300th anniversary of the founding of the Bulgarian state in 1981. The same line continued after 1989 (stripped of the Marxist vulgata), yet some new tendencies appeared.
Źródło:
Studia Ceranea; 2020, 10; 259-280
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Anti-Bogomil Anathemas in the Synodikon of Tsar Boril and in the Discourse of Kosmas the Presbyter against the Bogomils
Autorzy:
Totomanova, Anna-Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682232.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Synodikon of Tsar Boril
anti-Bogomils anathemas
Kosmas the Presbyter
Opis:
During the last dеcade the history of the Synodikon of the Оrthodoxy in Medieval Bulgaria has been tackled upon from different points of view. The author of this paper provided substantial evidence proving that the Synodikon of Tsar Boril did not survive in its original form. By the end of the 14th c. the original translation was amended and edited in order to be installed in a canonical-liturgical compilation (archieratikon) that includes texts and services related to the Feast of Orthodoxy. The compilation is kept in the National Library in Palauzov’s collection No 289. Additional information about the different sources of some rubrics of the Synodikon, which do not correspond to its Greek version, was also provided. Recently we have discovered that the text, preserved in a collection of Damasckin type from the beginning of 16th c. (Drinov’s copy) represents indeed a compilation: its first part (the canonical one) contains the translation of the Palaeologan version of the Synodikon, which survived also in a triodion from the Library of the Romanian Academy of Sciences. The second part of the compilation however coincides with the text of the Synodikon of Tsar Boril with all amendments related to the Bulgarian history – rulers, patriarchs, bishops and nobles. This “Bulgarian” part of the Synodikon includes a series of anathemas against Bogomils, that do not have Greek correspondences and generally repeat the anti-Bogomils anathemas taken from the Letter of Patriarch Kosmas in a simpler language more understandable to the faithful. This paper is tracing the connection between these anathemas and the Anti-Bogomils anathemas in the Discourse of Kosmas the Presbyter against the Bogomils.
Źródło:
Studia Ceranea; 2019, 9; 107-122
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
АВТОРСКОЕ СЛОВО В РУССКОЙ ЭПИСТОЛОГРАФИИ 2-Й ПОЛОВИНЫ XVII ВЕКА (НА МАТЕРИАЛЕ СЕМЕЙНОЙ ПЕРЕПИСКИ ЦАРЯ АЛЕКСЕЯ МИХАЙЛОВИЧА)
Author’s Word in Russian Epistolary Tradition of the Second Half of the 17th Century (on the Materials of the Family Correspondence of the Tsar Alexei Mikhailovich)
Autorzy:
Шунков, Александр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444224.pdf
Data publikacji:
2010-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
genre’s problem,
literary work of Alexei Mikhailovich, the tsar
Opis:
The article is dedicated to the analysis of the author’s style of the tsar Alexei Mikhailovich’s letters, belonging to the genre of “friendly message”. It touches the problem of genre originality of the monarch’s works and the interaction of Byzantine tradition with the tradition of the new period in author’s epistolary work.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2010, XII; 181-191
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SZTUKA I POLITYKA, POLE DZIKIE
ART AND POLITICS: WILD FIELD
Autorzy:
Benka, Urszula M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487673.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
TSAR
SULTAN
DEGENERATED AND ALIENATED ART
CAR
SUŁTAN
SZTUKA ZWYRODNIAŁA I OBCA
Opis:
Urszula Benka describes Russian interference in publishing Polish poetry in the seventeenth century. What are the criteria for censorship? What is work of art from the point of view of a censor? The futility of censorship as a reversal of art-promoting. Distrust of censored culture is connected with promoting myths and with ignorance. If someone considers politics as manifestations of spiritual culture, and if he/she considers its legal and military language in the context of sacral-psychological phenomena, the same person must also consider the process of producing myths in the context of social pathology.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 6-18
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bitwa powstańców styczniowych w 1863 r. Pod Kuźnicą Grabowską
The battle of january rising insurgents at Kuźnica Grabowska in 1863
Autorzy:
Małecki, Z J
Krajewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/407512.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Badawczo-Rozwojowy Inżynierii Lądowej i Wodnej Euroexbud
Tematy:
Kuźnica Grabowska
Opatówek
powstańcy styczniowi
Józef Oxiński
wojska carskie
January insurgents
tsar's soldiers
Opis:
Rankiem 26 lutego 1863r. doszło do bitwy oddziału por. J. Oxińskiego Pod Kuźnicą Grabowską z wojskami carskimi. Straty oddziału w bitwie pod Kuźnicą Grabowską były następujące: zginęło ośmiu powstańców, jedenasty zostało rannych a siedmiu kosynierów zostało przy zatopionych furmanach na bagnach, którzy nie dołączyli do oddziału. Oddział dzięki dobrej strategii por. J. Oxińskiego, pod osłoną nocy, przez bagna wycofał się z okrążenia.
In the morning of 26 February 1863 the division of Lieuten-ant J. Oxiński fought a battle against the tsar's soldiers at Kuźnica Grabowska. The losses of the division in this battle were as follows : eight insurgents died, eleven were wounded , and seven insurgents stayed by the carters drowned in the swamps, who had not joined the division. Thanks to Lt J.Oxiński's good strategy, at night the division withdrew from the envelopment through the swamps.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska; 2015, 12; 81-92
2082-6702
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
History of some antiquities from the collection of Michał Tyszkiewicz in Gródek
Autorzy:
SnitkuvienĖ, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774757.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Count Michał Tyszkiewicz
palace in Gródek
mirror
King Augustus II
Tsar Alexander
hunting
Opis:
The palace in Gródek, one of the palaces built by the Tyszkiewicz family in Lithuania, was located in present-day Belarus, a dozen kilometres from Minsk. The founder of the building was Count Michał Tyszkiewicz. Built in 1855, the palace remained in the hands of the family until 1918. Among the antique pieces of furniture documented on photographs and paintings are a table and a mirror, today kept in Lithuanian museums. The mirror, decorated with tusks of wild pigs, was offered to King Augustus II on the occasion of his coronation in 1697. In the middle of the 19th century it was purchased by Michał Tyszkiewicz, who then added it to the furnishings of a tent offered as a resting place for Tsar Alexander during a hunting trip organised by Michał Tyszkiewicz and his brother in 1858 near Vilnius. This event was recorded by journalists and artists on some lithographs.
Źródło:
Światowit; 2018, 57; 259-263
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedziczka Imperium Rosyjskiego Anna Iwanowna 1730–1740
Heiress of the Russian Empire Anna Ivanovna 1730–1740
Autorzy:
Chojnicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923492.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Anna Ivanovna
tsarist autocracy
Peter the Great
Russian Empire
tsar
The Supreme Privy Council
Opis:
After the death of its creator, Peter I, Russia owes the continuation of the task of building the empire to four women – Catherine I, Ann, Elizabeth and Catherine II. The above four women had played an important role in the development of the autocratic system in the Russian state. The power of a Tsarist autocratic ruler was the foundation of his political position at least until the middle of the 19th c. The effectiveness in the execution of the rulers resolutions decided about this right to the throne; it constituted a specific legitimization of power. A weak ruler was often removed through armed rebellion or the spreading of rumors whereas a “true,” strong tsar was installed in his place. The imperial power in Russia was unlimited – it was believed to come from God and sometimes it was even identified with the will of the Nation. The latter theory was opposed by Marxist historiography which gave priority to the social-economic structure of Russia. The women ascended to the throne at a difficult moment in Russia’s history, namely after the death of Peter the Great; they were the potential target of attacks from the aristocratic, court, and army opposition circles, as well as the so called Old Believers, or even ordinary people. The rule of Catherine I who became the successor of Peter and the rule of Peter II, was marked by the stigma of rivalry among the aristocratic and courtly circles. Thanks to the support of the Supreme Privy Council, after the death of Peter II, it was Princess Anne of Courland who ascended to the throne in Russia. The assessment of her rule in historiography varies considerably – for instance, the influence of Anne’s favorite – Biron has been rather negatively assessed. The above pejorative appraisal of Princess Anne’s rule may have its source in the way in which the contemporaries tried to justify the Elizabeth’s coming to power in 1717. Anna became a ruler thanks to the support of aristocracy which strove for power in Russia. She accepted the “Stipulations” – or written conditions of her ascension to the tsarist throne; the latter had limited the ruler’s prerogatives. The Imperial Guards and the gentry under the leadership of Prokopowicz and Tatiszczew had stood on the side of strong tsarist rule. Having taken advantage of the support that was granted to her, Anna had seized autocratic rule, liquidated the Privy Council, crushed the opposition of the aristocrats and resumed a continuation of the reforms in the manner of Peter the Great. She strengthened tsarist autocratic authority, laying the foundations for this form of government for the decades to come.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 2; 201-216
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Braszowska Gramota Iwana Sracimira: nieduży dokument o wielkim znaczeniu
Brašov charter of Ivan Sracimir: a small document of great importance
Autorzy:
Walczak-Mikołajczakowa, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32334775.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
document
charter
tsar's chancellery
graphics
spelling
lexis
dokument
gramota
kancelaria carska
grafia
ortografia
leksyka
Opis:
Tak zwana Braszowska gramota jest dokumentem, który pod koniec XIV wieku wyszedł z kancelarii ostatniego bułgarskiego władcy, Iwana Sracimira. Ten niewielki, liczący zaledwie 7 wersów tekst jest przykładem średniowiecznej umowy międzynarodowej opartej na wzorcach bizantyjskich. Car nadaje zwalnia w nim od podatku kupców z Braszowa, nadaje im swobody handlowe i gwarantuje swoją opiekę. Mimo skromnych rozmiarów, gramota Iwana Sracimira od lat stanowi obiekt burzliwych dyskusji naukowców różnych dziedzin. Artykuł zawiera przegląd dotychczasowych ustaleń na temat daty jego powstania, znaczenia zawartych w nim treści, zastosowanej grafii, a przede wszystkim języka. Po raz pierwszy także treść Braszowskiej gramoty została przetłumaczona na język polski.
The so-called Brašov charter is a document that came out of the chancellery of the last Bulgarian ruler, Ivan Sracimir, at the end of the 14th century. This small text of only 7 lines is an example of a medieval international agreement based on Byzantine models. In it, the Tsar grants tax exemption to the merchants of Brasov, gives them trading freedoms and guarantees his protection. Despite its modest size, Ivan Sracimir’s charter has been the subject of heated discussions among scientists of various fields for years. The article reviews the findings so far on the date of its creation, the meaning of the content it contains, the graphics used, and most importantly the language. It is also the first time that the content of Brasov charter has been translated into Polish.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 71-80
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies