Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Stanisław Witkacy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Konstelacja Witkacy. Z Zofią Radwańską z Muzeum Tatrzańskiego rozmawia Paweł Drabarczyk vel Grabarczyk
    Autorzy:
    Drabarczyk vel Grabarczyk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011168.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Zofia Radwańska
    Stanisław Witkacy
    Muzeum Tatrzńskie
    The Tatra Museum
    Opis:
    Wywiad z Zofią Radwańską z Muzeum Tatrzańskiego
    Źródło:
    Artifex Novus; 2021, 5; 210-217
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Uśmieszek cudny” czyli Polak a władza w publicystyce Witkacego
    Autorzy:
    Kaute, Wojciech Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969919.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy)
    Joachim Lelewel
    Michał Bobrzyński
    polska kultura polityczna
    demokracja szlachecka
    Opis:
    CEL NAUKOWY: celem artykułu jest analiza archetypu polskiej kultury politycznej w ujęciu Stanisława Ignacego Witkiewicza. PROBLEM I METODY BADAWCZE: dyskusja nad istotą polskiej kultury politycznej osiągnęła swój kulminacyjny moment w sporze pomiędzy koncepcją Joachima Lelewela z jednej strony i tak zwaną krakowską szkołą historyczną (J. Szujski, S. Tarnowski, S. Koźmian, M. Bobrzyński) z drugiej. Spór ten znany jest jako spór „optymistów” z „pesymistami”. Stanowisko S. I. Witkiewicza wpisuje się w tę dyskusję, przy czym Witkiewicz podąża drogą wyznaczoną przez badaczy krakowskich. Artykuł opiera się na analizie tekstów źródłowych Witkiewicza (Narkotyki, Niemyte dusze) dokonanej w kontekście sporu między „optymistami” i „pesymistami”. PROCES WYWODU: tekst rozpoczyna się od syntetycznej prezentacji głównych stanowisk w sporze o archetyp polskiej kultury politycznej – „optymistów” (w oparciu o najbardziej reprezentatywne ujęcie J. Lelewela) i „pesymistów” (w oparciu o ujęcie M. Bobrzyńskiego). Następnie analizie poddane jest stanowisko S. I. Witkiewicza, konfrontowane na bieżąco z zaprezentowanymi powyżej stanowiskami „optymistów” i „pesymistów”. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: głównym wynikiem analizy naukowej prowadzonej w niniejszym artykule jest jednoznaczna identyfikacja stanowiska S. I. Witkiewicza, jako wpisującego się w ujęcie pesymistyczne. Z jego perspektywy polska kultura polityczna wymaga swoistego „przerobienia”, aby Polska mogła w pełni włączyć się do grupy narodów, reprezentujących współczesną cywilizację europejską. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: we wnioskach autor wskazuje na konsekwencje, jakie wynikają z stanowiska S. I. Witkiewicza: celem dołączenia do narodów europejskich konieczne jest daleko idące zmodyfikowanie, a wręcz odrzucenie tradycji demokracji szlacheckiej. Rodzi to jednak pytanie o to, co po owej modyfikacji/odrzuceniu pozostałoby jeszcze z polskości. Autor wskazuje w ten sposób na wciąż otwarty, jak i na nadzwyczaj ważny i pilny charakter dyskusji nad polskością. SŁOWA KLUCZOWE: Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy), Joachim Lelewel, Michał Bobrzyński, polska kultura polityczna, demokracja szlachecka.
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2019, 10, 30; 65-82
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Witkacy’s Amusia
    Autorzy:
    Bocheński, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648870.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Witkacy
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    amusia
    Opis:
    Witkacy suffered from amusia as a child and as an adult person. He was seriously interested in music only for a little over twenty years (1890–1914?). He wrote his main works as an amusic. The relation between amusia and metaphysical feelings may suggest that Witkacy wrote dramas and created painting compositions in order to evoke the lost strangeness of being. Amusia could have also been the reason for Witkacy’s ambiguity – he was defending and degrading high art at the same time.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 38, 8
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Piekło edytora”, czyli o listach Witkacego do żony
    The Editor’s Hell”, or on Witkacy’s Letters to His Wife
    Autorzy:
    Degler, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392646.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    Witkacy
    Jadwiga Unrug
    korespondencja
    wydanie krytyczne
    Opis:
    Witkiewicz’s correspondence with his wife, Jadwiga née Unrug comprises 1278 letters, postcards,picture postacards and telegrams, which were written from 21 March 1923 to 25 August1939. This is an exceptional evidence of the complicated emotional bond of these two people,whose marriage suffered difficult moments, but still stood the test of time. It is also an invaluablesource of information on Witkacy’s life and work and at the same time an authentic psychologicaldocument showing the unusual personality of man and artist. Preparation of the critical edition ofthe letters is an exceptionally complex task, performing of which can be metaphorically describedas going through “the editor’s hell”. The author discusses the most varied difficulties (“circles ofthe hell”), which pile up before the editor of this correspondence.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2010, 14; 13-32
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetessa i Władca Ciemności Relacja Janiny Brzostowskiej z Witkacym na podstawie materiałów źródłowych
    Poetess and the Lord of the Darkness Relationship of Janina Brzostowska with Witkacy based on source material
    Autorzy:
    Medoń-Jagieła, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215856.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
    Tematy:
    art
    Czartak
    Brostow
    Brzostowska
    Janina Brzostowska
    Poetessa
    portaits
    Skawa magazine
    Stanislaw Ignacy Witkiewicz
    Wadowice
    Witkacy
    Witkiewicz
    sztuka
    Brostwo
    portrety
    czasopismo Skawa
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    witkiewicz
    Opis:
    The article is about Janina Brzostowska (born in Wadowice in 1897) and her relationship with the artist Stanisław Ignacy Witkiewicz called Witkacy. I started from Witkacy’s cooperation with artistic group „Czartak”. Then I described the meeting Janina Brzostowska, who was the member of the „Czartak” group, with Witkacy in his mother’s house in Zakopane. A lot of memories were sent to me by Janina’s Brzostowska’s son who lives in the USA – Witold Brostow. My article touches period of time when Janina lived in Warsaw and worked in „Skawa” magazine (1938-1939). Witkacy wrote four articles to this magazine at that time, which means they had closer cooperation. There are three portrets of Brzostowska painted by Witkacy (one from 1929 and two from 1939). Witkacy’s paintings contains special markups, which indicates what substances author was under influence of, when working on them, for example: cofeine, alcohol, cigarettes and drugs. Actually, these paintings are in Texas – in Witold Brostow’s house. Janina Brzostowska belived that Witkacy was a very inteligent and individualistic person. She appreciated him as an artist and she understood his approach to art. At the end I quoted the poem „The Lord of the Darkness” which Brzostowska wrote in memory of Witkacy in 1945.
    Źródło:
    Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2022, 25; 66-83
    1505-0181
    Pojawia się w:
    Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Through a Microscope from a Telescopic Distance’: Witkacy, Cameron and the Photography of Faces
    Autorzy:
    Fedorowicz-Jackowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788537.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-27
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939)
    Witkacy (1885–1939)
    Julia Margaret Cameron (1815–1879)
    portrait photography
    close-up
    Polish photography
    modernity
    Opis:
    Witkacy was a central figure of the Polish art scene in the first half of the twentieth century. A painter, writer, philosopher, art theorist, and playwright, he also imaginatively played with the photographic medium. This article will show that the most significant part of his photographic practice, carried on since his youth, was centered on faces. Debating the prevailing view that tends to see Witkacy as a lone visionary, I will argue that Julia Margaret Cameron’s photographic portraits inspired the artist’s style and approach to the genre of photographic portraiture.
    Źródło:
    Ikonotheka; 2020, 30; 31-49
    0860-5769
    Pojawia się w:
    Ikonotheka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metateatralne elementy dramatów Witkacego
    Metatheatrical Elements in Witkacys Dramas
    Autorzy:
    Pawlak, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520121.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Witkacy
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    dramat polski 1900-1945
    metateatr
    teoria czystej formy
    Polish drama 1900-1945
    metatheater
    theory of pure form
    Opis:
    Podążając śladem Alfa Sjöberga i Krystyny Ruty-Rutkowskiej, autor artykułu przygląda się elementom metateatralnym w sztukach Stanisława Ignacego Witkiewicza i podaje w wątpliwość twierdzenie Jana Błońskiego, jakoby nieodłączną cechą bohaterów sztuk Czystej Formy była świadomość roli. Autor analizuje autokomentarze i rozważania bohaterów Onych i Matki na temat egzystencjalnego statusu ich samych i świata, w którym żyją. Wydaje się, że próby ucieczki od nieeuklidesowych czasoprzestrzeni podejmowane przez bohaterów Kurki wodnej i Mątwy są zabiegiem metateatralnym, ale współistnienie żywych i umarłych oraz jawy i snu – nie. Za elementy metateatralne można uznać wprowadzanie postaci spoza sceny, mówione wskazówki sceniczne czy wykorzystanie jako elementów scenografii stołów lub sztandarów przywodzących na myśl średniowieczne sztandary dworskie. Witkacy wielokrotnie sięga po motywy theatrum mundi i teatru w teatrze, a w konstrukcji swoich sztuk odważnie stosuje staroświeckie partes minores. Dobrymi przykładami mogą być: Maciej Korbowa i Bellatrix, Nowe Wyzwolenie, Tumor Mózgowicz. Drugi Czeladnik w Szewcach okazuje się medium intertekstualnym, a ostrzeżenie przed bioinżynierią to centralny motyw Bezimiennego dzieła i Gyubala Wahazara. Kiedy bohaterowie Witkacego uzurpują sobie władzę nad autorem tekstu, którego są częścią, czytelnicy i widzowie stają przed poważnym dylematem hermeneutycznym.
    Following in the footsteps of Alf Sjöberg and Krystyna Ruta-Rutkowska, the author of the article finds metatheatrical elements in the plays by Stanisław Ignacy Witkiewicz and by doing so casts doubt on the assertion made by Jan Błoński that it is inherent for characters of the Pure Form plays to be aware of their role playing. The article examines auto-commentaries and musings of the characters in Oni (They) and Matka (The Mother) on the existential status of themselves and the world they inhabit. It seems that the attempts to escape their non-Euclidean spacetimes by the characters of Kurka wodna (The Water Hen) and Mątwa (The Cuttlefish) are a metatheatrical device, whereas the co-existence of the living and the dead and of reality and dream are not. Introduction of off-stage personages, spoken stage directions, or the use of tables or banners bringing to mind medieval mansion banners as parts of stage setting can be considered metatheatrical elements. Witkacy uses the motifs of theatrum mundi and a play within a play on numerous occasions, and he bravely applies the old-fashioned partes minores in the construction of his plays. The following may serve as good examples: Maciej Korbowa i Bellatrix (Maciej Korbowa and Bellatrix), Nowe Wyzwolenie (The New Deliverance), Tumor Mózgowicz (Tumor Brainiowicz). The Second Apprentice in Szewcy (The Cobblers) turns out to be an intertextual medium, and Bezimienne dzieło (The Anonymous Work) is a warning against bioengineering, being a central motif of Gyubal Wahazar as well. When Witkacy’s characters usurp the power of the author of the text whose part they are, the readers and audiences are faced with a serious hermeneutic dilemma.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 169-178
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mickiewicz Witkacego
    Adam Mickiewicz in the view of the Witkacy
    Autorzy:
    Baraniak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361281.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Witkacy
    Mickiewicz
    szydercy
    Mickiewiczowski patriotyzm
    transcendencja
    pozioma
    Witkiewiczowie
    wychowawca narodu
    Lekcja XVI
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    Adam Mickiewicz
    the mockers
    Mickiewicz’s
    nationalism
    horizontal transcendence
    the Witkiewicz family
    mentor of the nation
    The 16th Lesson
    Opis:
    Wnikliwa lektura twórczości Witkacego przynosi zaskakujące wnioski. Okazuje się, że myśl Mickiewicza była dla niego niezwykle ważna. Stanisław Ignacy od najmłodszych lat wychowywał się w atmosferze uwielbienia dla dzieł romantycznych poetów. Poznawał je dzięki ojcowskiej interpretacji, która z pewnością miała wpływ na jego późniejszą twórczość. Nie podzielał jednak fascynacji ojca w pełni. Już jako młody pisarz prezentował własne, często odmienne poglądy na temat literatury romantycznej. Niejednokrotnie polemizował z utworami Mickiewicza, używając do tego szyderczego języka. Jednak były one dla niego jednocześnie niezwykle ważnym punktem odniesienia i miały wielką wartość artystyczną. Poglądy Witkacego na rolę sztuki czystej są zaskakująco podobne do Mickiewiczowskiej filozofii dramatu ze słynnej Lekcji XVI. Dramat, zdaniem romantycznego poety, ma „zniewalać do działania duchy opieszałe”. Według Witkacego teatr powinien poruszać współczesnego odbiorcę, budzić w nim uczucia metafizyczne. Im autor Niemytych dusz bardziej dojrzewał, tym wyraźniej ujawniała się w nim troska i odpowiedzialność za Istnienia Poszczególne, które można jeszcze ocalić od upadku wartości. To wyraźnie przypomina Mickiewiczowską troskę „każdego człowieka o każdego”.
    An insightful reading of Stanisław Ignacy Witkiewicz’s output brings some surprising conclusions. It turns out that the thought of Adam Mickiewicz was outstandingly important for him. Witkiewicz had been brought up in the atmosphere of adoration of the Polish romantic poetry since his childhood. He discovered them thanks to his father’s interpretations, which surely had a huge impact on his later works. Witkiewicz did not fully share his father’s endless fascination, however. As a young writer, Witkiewicz presented his own, often separate opinion about the role of the romantic literature. He repeatedly disagreed with the Mickiewicz’s oeuvre, often using a mocking language. Still, Mickiewicz’s thought constituted a crucial point of reference to Witkiewicz and according to him Mickiewicz’s literary works had great artistic value. Witkiewicz’s opinion about pure art is surprisingly similar to the philosophy of Mickiewicz expressed in The 16th Lesson. Art, in Mickiewicz’s own words, has to “captivate the sluggish souls to action”. Witkiewicz thought was similar: in his view, art should impress the recipient and arouse metaphysical reflections. The more Witkiewicz maturated, the more he demonstrated his care and responsibility for all “Separate Beings” that can be saved from the value decline. It actually resembles Mickiewicz’s conception of the “care of every human for every human”.
    Źródło:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 211-228
    2083-4721
    Pojawia się w:
    Świat Tekstów. Rocznik Słupski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies