Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rzeźbiarz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Rzymskie ślady Władysława Oleszczyńskiego, czyli o kilku źródłach do poznania życia artysty
Władysław Oleszczyński’s Roman footprints, or on several sources for studying an artist’s life
Autorzy:
Lameński, Lechosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954055.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Władysław Oleszczyński
rzeźbiarz
Rzym
sculptor
Rome
Opis:
Władysław Oleszczyński (1808-1866) was the most outstanding Polish sculptor and medallist of the Romantic epoch, the author of the first – not existing any more today – monument of Adam Mickiewicz in Poznań (1857), who, as a participant in the November Uprising was forced to remain in emigration, mainly in France, where he carried out a lot of works for the French society. He died and was buried in Rome. We know relatively little about Oleszczyński's private life, or about the very person of the artist. In the record office of the Community of the Resurrection in Rome there are two interesting documents. One of them is a list of things deposited with the Community after the artist's unexpected death; and the other one is detailed information about the expenses connected with his burial. In the office there is also one letter written by Władysław Oleszczyński to the Ressurectionists in March 1861, a copy of the artist's another – earlier – letter, a couple of letters written by his brother Antoni several months after the sculptor's death, and two letters written by his widow at roughly the same time. From them we learn the inside story of the stormy ending of Władysław Oleszczyński's marriage to an unknown French woman, which lasted for nearly thirty years. Although the cited documents and letters do not give unambiguous answers to many questions, they still broaden our knowledge of that extraordinary artist.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 367-390
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gry z architekturą” - fałszywe budynki Pera Kirkeby
Autorzy:
Mielnik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97165.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
architekt
rzeźbiarz
proces twórczy
Per Kirkeby
architect
sculptor
creative process
Źródło:
Pretekst; 2015, 6; 137-141
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja i dzieje budowy pomnika Matki Ojczyzny w Hołdzie Matce Polce
Autorzy:
Nowik, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043408.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Agencja Wydawnicza “PDN”
Tematy:
pomnik Marki Ojczyzny w Hołdzie Matce Polce
rzeźbiarz Adam Graczyk
Licheń
Opis:
At the Holy Mass on 3 May 1981 I had an idea of building a Monument to the Polish Mother. The Monument Construction Committee was established. It was composed of Rev. H. Nowik (chairman) and members from Independent Self-governing Trade Union “Solidarity”, who invited tenders for the construction of our Monument. The sculptures submitted as tenders were displayed in the BWA Art Gallery. The construction of the monument was interrupted by the introduction of the martial law (13 December 1881). Donations towards the building of the monument were confiscated. The authors of the works, which were submitted as tenders, did not start building the Monument. Hence, I commissioned Adam Graczyk from Poznań to do this project. A model in plaster (1:1) was placed in the church in Czerwieńsk (26 April 1984) and was there until further works were done, which took place in Janusz Jeziołkowski’s studio in Puszczykowo, and then I placed it in bronze in the church in Czerwieńsk (16 October 1987), under the expanded name (due to geopolitical events in the country and the world) „Monument to the Polish Mother on the Way of the Cross of History”. This exhibition was transferred from the Czerwieńsk church to the Sanctuary of Our Lady of Sorrows, Queen of Poland in Licheń, where it became a monument called „Monument to the Mother of the Motherland in Homage to the Polish Mother”. It was blessed on 16 October 1988, on the Jubilee of Our Pope’s Pontificate.
Źródło:
Adhibenda; 2020, 7; 113-126
2391-6109
Pojawia się w:
Adhibenda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeźbiarstwo w soli
Sculpture in salt
Autorzy:
Wolańska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192069.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Górnictwa Solnego
Tematy:
sól
rzeźbiarstwo
górnik-rzeźbiarz
kopalnia
dziedzictwo
sztuka
salt
sculpture
miner-sculptor
mine
heritage
art
Opis:
Historyczny rozwój solnego rzeźbiarstwa związany jest z tradycją górniczą. Ten rodzaj twórczości uzależniony był od rozwoju technik eksploatacji soli kamiennej. Możliwy był tylko w przypadku kopalń podziemnych, z których sól eksploatowano metodami tradycyjnymi „na sucho”. Pierwsze prace rzeźbiarskie wykonywali górnicy - uzdolnieni artystycznie samoucy. Początkowo ich rzeźby służyły kreowaniu i przyozdabianiu podziemnych kaplic, które powstawały już w XVII wieku w kopalni soli w Wieliczce, a w następnych stuleciach również w Bochni. Początki XX wieku to okres przenoszenia tradycji rzeźbiarskich do kopalni soli w Kaczyce (Cacica). W XX wieku solne rzeźbiarstwo zaczęło rozwijać się również w kopalni soli w Kłodawie. Solne rzeźby są też ozdobą podziemnej katedry w kopalni Realmonte na Sycylii. Poza Europą miejscem, w którym były tworzone solne rzeźby, jest kolumbijska kopalnia soli w Zipaquira, oraz kopalnia Khwera w Pakistanie. Tradycja rzeźbienia w soli przez górników jest wciąż kontynuowana. Powstały nie tylko dzieła o treści religijnej, ale również pomniki ku czci zasłużonych ludzi polityki, nauki i sztuki. Analizując rzeźby solne, można wskazać przykłady kwalifikujące się do sztuki zarówno profesjonalnej, jak i nieprofesjonalnej. Odpowiedź na pytanie, gdzie w przypadku rzeźbiarstwa w soli, biegnie granica między sztuką wysoką a ludową nie jest prosta. Specyfika surowca, jakim jest sól, warunkuje formę i technikę rzeźbiarską. O wyborze gatunku soli decyduje temat i wielkość mającej powstać rzeźby. Sól jako materiał rzeźbiarski jest nietrwała i determinuje nierozwiązywalne częstokroć problemy konserwatorskie. Odrębnym zagadnieniem jest wykorzystanie soli jako materiału rzeźbiarskiego przez współczesnych artystów profesjonalnych niemających związków z górnictwem. Jedno z takich dzieł znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie. Generalnie jednak sól nie jest popularnym surowcem dla współczesnych artystów, wykorzystują ją jedynie nieliczni. Warto podjąć dalsze badania nad rzeźbiarstwem solnym, które jako część dziedzictwa górnictwa solnego wymaga kompleksowych studiów. Przeprowadzenie interdyscyplinarnych badań powinno przyczynić się do jego popularyzacji oraz objęcia jeszcze lepszą ochroną. Celem nadrzędnym mogłoby być wpisanie rzeźbiarstwa w soli na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO.
The historical development of salt sculpture is associated with the mining tradition. This type of work depended on the development of rock salt mining techniques. It was only possible in the case of underground mines, from which the salt was excavated using traditional “dry” methods. The first sculptural works were made by miners – artistically talented self-taught men. Initially, their sculptures were used to create and ornament underground chapels, which were founded as early as in the seventeenth century in the salt mine in Wieliczka, and subsequently in Bochnia. The beginning of the 20th century is the period of transferring sculptural traditions to the Kaczyce salt mine (Cacica). In the 20th century, salt sculpture also began to develop in the salt mine in Kłodawa. Salt sculptures decorate the underground cathedral in the Realmonte mine in Sicily. Outside Europe, the art of salt sculptures also emerged in the Colombian salt mine in Zipaquira, and the Khwer mine in Pakistan. The tradition of salt carving is still alive. Not only did the miners create work of religious content, but also monuments in honor of famous people from the field of politics, science and art. While analyzing salt sculptures, one can point to the examples that could be classified as both professional and unprofessional art. When it comes to sculpture in salt, the boundary between high and folk art is not easy to be defined. Special features of salt as a material determines the form and technique of sculpturing. The choice of salt type depends on the theme and size of the sculpture. Salt as a sculptural material is not lasting and often causes problems with conservation work that are difficult to be solved. A separate issue is the use of salt as a sculptural material by contemporary professional artists who have no connection with mining. One of such works is a part of the collection of the Museum of Contemporary Art in Krakow (MOCAK). Generally, however, salt is not a popular material for contemporary artists, used only by a few. It is worth undertaking further research on salt carving, which, as a part of the salt mining heritage, requires comprehensive studies. Interdisciplinary research should contribute to its popularization and even better preservation. The main objective could be the inclusion of salt sculpture in the UNESCO World Heritage List.
Źródło:
Przegląd Solny; 2018, 14; 132--144
2300-9349
Pojawia się w:
Przegląd Solny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model biznesu rzeźbiarza jako niezależnego twórcy
Sculptor as a business model of an independent artist
Autorzy:
Caban-Piaskowska, Katarzyna
Krasnodębska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/587284.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Artysta
Komercjalizacja
Model biznesu rzeźbiarza
Model Osterwaldera
Rynek sztuki
Rzeźbiarz
Art market
Artist
Commercialization
Osterwalder model
Sculptor
Sculptor business model
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie aktywności artysty jako przedsiębiorcy i ukazanie znaczenia wiedzy biznesowej w rozwoju jego kariery. Opisano w nim, korzystając z modelu Osterwaldera, wybrane elementy związane z komercyjnym funkcjonowaniem na rynku sztuki. Na potrzeby tekstu wytypowano sześć elementów modelu biznesu rzeźbiarza: sprzedaż galeryjną, konkursy rzeźbiarskie, sympozja rzeźbiarskie, samodzielne pozyskiwanie klientów, współpracę z dostawcami i podwykonawcami oraz działalność wystawienniczą. W każdym z tych punktów omówiono charakterystykę zagadnienia. Przedstawiono także wady i zalety poszczególnych elementów modelu. W artykule zwrócono uwagę na wiążącą się z modelem biznesu rzeźbiarza konieczność posiadania wszechstronnej wiedzy. Integralną część tekstu stanowi zakończenie.
The aim of the article is to present the activity of an artist as an entrepreneur and to show the significance of business knowledge in an artist’s development process. Using the Osterwalder model, the text describes selected elements connected with commercial side of art market. For the needs of the herein article six elements were chosen: gallery sale, sculpture contests, sculpture symposiums, unassisted clients seeking, cooperation with suppliers and subcontractors as well as exhibition activity. Each of the elements was characterised. What is more, advantages and disadvantages of each of the parts of the model were depicted. The article emphasizes the necessity to have versatile knowledge which is connected with the sculptor business model. The ending is an integral part of the text.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2019, 380; 114-126
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rajca fromborski Jacobus Zaneti/Zanetti (około 1661-1737) i jego krąg rodzinny
Frombork councilor Jacobus Zanetti / Zanetti (around 1661–1737) and his family circle
Autorzy:
Przeracki, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050160.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
Warmia
Frombork
Braniewo
rzeźbiarz braniewski Jacobus Zaneti/Zanetti junior
rajca fromborski Jacobus Zaneti/Zanetti
sculptor from Braniewo Jacobus Zaneti/
Zanetti junior
Frombork councilor Jacobus Zaneti/Zanetti
Opis:
Na podstawie fromborskich archiwaliów miejskich i ksiąg metrykalnych Fromborka, Braniewa i Lidzbarka Warmińskiego autor przedstawił sylwetkę rajcy fromborskiego Jacobusa Zanetiego/Zanettiego (około 1661-1737) i dzieje jego rodziny ze szczególnym uwzględnieniem osoby jego syna Jacobusa Zanetiego/Zanettiego juniora (1735-1776), rzeźbiarza i od 1770 roku obywatela Starego Miasta Braniewa. Przy okazji zaprezentował także postacie dwóch innych rajców fromborskich: pochodzącego z Lidzbarka Warmińskiego Michaela Knorra (1683-1722) i wywodzącego się najpewniej ze wsi Skolity w komornictwie dobromiejskim Joannesa Constantinusa Herdera (około 1677-1742), powiązanych rodzinnie z rajcą Jacobusem Zanetim/Zanettim.
Drawing on Frombork town’s archive and the metric books of Frombork, Braniewo and Lidzbark Warmiński, the author considers the figure of Jacobus Zaneti/Zanetti, a councilor of Frombork (c. 1661–1737) and the activities of his family, in particular his son Jacobus Zaneti/ Zanetti junior (1735–1776), a sculptor and from 1770 a citizen of the Old Town of Braniewo. In addition, he also considers the biographies of two other Frombork councilors: Michael Knorr (1683–1722) from Lidzbark Warmiński and Joannes Constantinus Herder (1677–1742), who probably came from the village of Skolity in the Dombromiejski district, with familial connections to the circle of councilor Jacobus Zanetti/Zanetti.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 313, 3; 473-486
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Adam Zieliński (4 II 1907, Trzebinia – 25 XI 1993, Londyn) — polski artysta rzeźbiarz i malarz jako żołnierz Armii generała Andersa i po zakończeniu działań wojennych
Tadeusz Adam Zielinski (4 February 1907, Trzebinia – 25 November 1993, London): Polish Sculptor and Painter as the Soldier of General Anders’ Army and After the Completion of the War
Autorzy:
Zybert, Elżbieta Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807125.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Tadeusz Adam Zieliński
rzeźbiarz
malarz
żołnierz
2 Korpus Polski
Matka Boska-Zwycięska-Kozielska
Palestyna
Wielka Brytania
sculptor
painter
soldier
2nd Polish Corps
Our Lady of Victory-Kozielska
Palestine
Great Britain
Opis:
Artykuł poświęcony jest porucznikowi Tadeuszowi Adamowi Zielińskiemu (4 II 1907 – 25 XI 1993), polskiemu artyście rzeźbiarzowi i malarzowi, żołnierzowi Armii generała Władysława Andersa. Zaprezentowano jego prace, począwszy od płaskorzeźby Matki Boskiej Zwycięskiej-Kozielskiej, wykonanej w obozie w Kozielsku, gdzie przebywał, prace w Palestynie (w Tyberiadzie: ołtarz-monument dedykowany Matce Boskiej Częstochowskiej-Królowej Korony Polskiej; w Jerozolimie: mozaika w absydzie Bazyliki Agonii; wystrój rzeźbiarski w III i IV stacji Drogi Krzyżowej), prace na emigracji, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii (m.in. Londyn: rzeźba Matki Bożej Światłości; ołtarz w kościele pw. św. Andrzeja Boboli; Birmingham: figura Madonny z Dzieciątkiem; rzeźby eksponowane na wystawach; kaplica-pomnik w Carfin koło Glasgow) oraz w Nazarecie (mozaika w krużganku Bazyliki Zwiastowania)
The paper is dedicated to Lieutenant Tadeusz Adam Zielinski (4 February 1907 – 25 November 1993), Polish artist, sculptor and painter, soldier in general Anders’ Army. A presentation of his work begins with the reliefs of Our Lady of Victory-Kozielska, made in the camp in Kozelsk where he stayed. It follows with the work done in Palestine (in Tiberias: an altar-monument dedicated to Our Lady of Czestochowa-Queen of the Polish Crown; in Jerusalem: mosaics in the apse of the Basilica of the Agony; sculptures in the 3rd and 4th station of the Way of the Cross). Third, it includes his work done in exile, mainly in the UK (London: the statue of Our Lady of Light, the altar in St. Andrew Bobola church; Birmingham: the statue of the Madonna and Child; sculptures exhibited in exhibitions; chapel-monument in Carfin near Glasgow), and Nazareth: mosaic in the portico of the Basilica of Annunciation).
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 29-80
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Artiste et son art qui vient de loin... Gérard de Nerval et son "Voyage en Orient" (1850-1851)
Artist and his Art that Comes from Afar... Gérard de Nerval and his "Journey to the Orient" (1850-1851)
Artysta i jego sztuka zrodzona z dawna/w oddali... Gérard de Nerval i jego "Podróż na Wschód" (1850-1851)
Autorzy:
Sosień, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/683455.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Artysta
rzeźbiarz
świątynia jerozolimska
król Salomon i królowa Saby
Biblia
dążenie do absolutu
samotność
cena geniuszu
Artist
sculptor
Temple of Jerusalem
King Solomon and Queen of Sheba
Bible
pursuance of the absolute
loneliness
price of genius
Opis:
W trzeciej i ostatniej części Voyage en Orient (Podróż na Wschód, 1850-1851), zatytułowanej L’Histoire de la Reine de Saba et de Soliman, prince des génies (Historia królowej Saby i Solimana, księcia geniuszy), Gérard de Nerval tworzy postać Adonirama, genialnego rzeźbiarza i architekta świątyni jerozolimskiej, w służbie króla Salomona. Na poły biblijny, na poły legendarny Adoniram to artysta tajemniczy, niezależny, nieskłonny do tworzenia pod dyktat żadnego autorytetu i żadnej władzy: jego sztuka odzwierciedla dążenie do absolutu i tworzenia dzieł wielkich, podważających wszelkie zasady mimetyzmu i kategorie racjonalności. Samotność, rozpacz i cierpienie są nie tyle ceną geniuszu, ile jego probierzem, jednym ze stygmatów artysty romantycznego.
In the third and last part of Voyage en Orient 1850-1851, entitled L’Histoire de la Reine de Saba et de Soliman, prince des génies (The History of the Queen of Sheba and Soliman, prince of the geniuses), Gérard de Nerval creates a figure of Adoniram, the brilliant sculptor and architect of the Temple of Jerusalem, in the service of King Solomon. The half-biblical, half-legendary Adoniram is a mysterious, independent artist who is inconceivable to create under the dictates of any authority and power. His art reflects the pursuit of the absolute and the creation of great works that undermine all the principles of mimicism and categories of rationality. Loneliness, despair and suffering are not so much the price of genius as the testimony of one of the stigmata of the romantic artist.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 99-113
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies