Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ruch ludowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 69
Tytuł:
Wybrane problemy społeczne obszarów wiejskich w myśli politycznej Wincenteg Witosa
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687068.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political thought, Wincenty Witos, rural areas, peasant movements
myśl polityczna, Wincety Witos, obszary wiejskie, ruch ludowy, dwudziestolecie międzywojenne
политическая мысль, Винсенты Витос, сельская местность, крестьянское движение, межвоенный период
Opis:
The article concerns some social problems in rural areas with particular emphasis on education and the situation of people in rural areas. The intent was also to show the living conditions and the difficulties faced by inhabitants of rural areas. With a wide range of rights Wincenty Witos devoted much attention to education. The most conscious part of the rural population understood that one of the causes of social impairment peasants was their little access to education. Therefore, programs of peasant political parties resounded loudly demands the democratization of education be free education and support for young people who wants to educate the indigent. Poland received the legacy of a large number of illiterates. According to the census in 1921, illiteracy concerned about 38% of the rural population, sources of the political thought of Witos were centered around several reasons. First, this was due to the situation peasants and rural Poland were in. Second, education played a significant role in socio-political transformations. This provided people with a chance for social advancement and has sparked national consciousness and a sense of nationality. With the democratization of education, peasants could consciously participate in the life of the state, educate the young generation in the spirit of patriotism and citizenship. Witos considered education and culture as the basis for the strength of the state and welfare of its citizens. This enabled an impact on the political affairs of the country and the implementation of obligations to the homeland.
Artykuł dotyczy niektórych problemów społecznych na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem edukacji i sytuacji ludzi na obszarach wiejskich. Chodziło także o pokazanie warunków życia i trudności, jakie napotykali ludzie mieszkający na obszarach wiejskich. Dzięki szerokiemu zakresowi praw Wincenty Witos poświęcił wiele uwagi edukacji. Najbardziej świadoma część ludności wiejskiej rozumiała, że jedną z przyczyn upośledzenia społecznego chłopów był ich niewielki dostęp do edukacji. Edukacja odegrała bardzo dużą rolę w przemianach społeczno-politycznych. Ludzie mieli szansę na awans społeczny, a także stopniowo wzrastała ich świadomość narodowa. Dzięki edukacji chłopi mogli świadomie uczestniczyć w życiu narodowym, wychowywać młode pokolenie w duchu patriotyzmu. Edukację i kulturę Witos uważał za podstawę siły państwa i dobrobytu jego obywateli. Działania państwa w zakresie edukacji doprowadziły do ukształtowania się obywatela o głębokim poczuciu patriotyzmu, świadomego i aktywnego uczestnika życia zbiorowego, zdolnego do wypełnienia obowiązków osobistych, rodzinnych i zawodowych oraz wzięcia odpowiedzialności za los państwa.
В статье рассматриваются некоторые социальные проблемы в сельских регионах, с акцентом на образовании и позиции людей в сельской местности. Речь шла также о показе условий жизни и трудностей, с которыми сталкиваются люди, живущие в сельской местности. Благодаря широкому спектру прав Винсенты Витос уделяет большое внимание образованию. Наиболее осведомленная часть сельского населения понимала, что одной из причин социаль- ной отсталости крестьян был их низкий доступ к образованию. Образование сыграло очень важную роль в общественно-политических изменениях. У людей был шанс на социальное развитие, и их национальная осведомленность постепенно увеличивалась. Благодаря обра- зованию крестьяне могли сознательно участвовать в народной жизни, воспитывать молодое поколение в духе патриотизма. Витос считал образование и культуру основой силы государ- ства и благосостояния его граждан. Деятельность государства в сфере образования привела к формированию гражданина с глубоким чувством патриотизма, сознательного и активного участника коллективной жизни, способного выполнять личные, семейные и профессиональные обязанности и брать на себя ответственность за судьбу государства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wincenty Witos wobec Rosji i ZSRR
Wincenty Witos towards Russia and the USSR
Винценты Витос против России и СССР
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235065.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Wincenty Witos
people’s movement
Polish political thought
Russia
Soviet Russia
USSR
ruch ludowy
polska myśl polityczna
Rosja
Rosja Radziecka
ZSRR
Opis:
Przedmiotem rozważań w artykule były formułowane przez Wincentego Witosa (1874–1945) koncepcje odnoszące się do Rosji, jej polityki wobec narodu od czasów zaborów, okresu Rosji Radzieckiej i ZSRR oraz myśl polityczna dotycząca bezpieczeństwa granic państwowych ze wschodnim sąsiadem. Do największych przeszkód w relacjach polsko-radzieckich Witos zaliczał te polityczne, takie jak ustrój państwa, ale także wszelkie problemy, bariery i niechęć, które zrodziły się w czasie ponad stuletniego panowania Rosjan na ziemiach polskich pod zaborami. Utrudnienia te w przekonaniu Witosa należało pokonywać w imię najważniejszego interesu, jakim było dobro państwa i utrzymanie pokojowych relacji z sąsiadami.
The article deals with the concepts formulated by Wincenty Witos (1874–45) regarding Russia, its policy towards the Polish nation from the partitions times and throughout the period of Soviet Russia and the USSR, as well as the political thought regarding the security of state borders against its eastern neighbour. According to Witos, the biggest obstacles in Polish-Soviet relations were of political nature, such as the state system, but were also influenced by all problems, prejudices, and issues that arose in over a century of Russian rule in Poland after the partitions. In his opinion, these difficulties should be overcome in the name of the most vital interest: the good of the state and the maintenance of peaceful relations with its neighbours.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 1; 25-45
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wincenty Witos – Ojciec Niepodległości
Autorzy:
Żaryn, Jan (1958- ).
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2020, nr 11, s. 60-63
Data publikacji:
2020
Tematy:
Witos, Wincenty (1874-1945)
Polskie Stronnictwo Ludowe "Piast"
Rząd Obrony Narodowej (1920-1921)
Ruch ludowy
Politycy
Przywódcy i głowy państw
Chłopi
Premier (urząd)
Gospodarka
Społeczeństwo
Odzyskanie niepodległości przez Polskę (1918)
Suwerenność państwa
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:
Fotografie.
Autor przybliża biografię Wincentego Witosa, polityka i działacza Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. W lipcu 1920 roku stanął na czele Rządu Obrony Narodowej. Ponownie został premierem po śmierci prezydenta Rzeczypospolitej, Gabriela Narutowicza. W maju 1926 roku Wincenty Witos po raz kolejny stanął na czele rządu, ale dość szybko jego gabinet podał się do dymisji. Po przejściu do opozycji antysanacyjnej stał się współtwórcą Centrolewu, następnie liderem nowopowstałego Stronnictwa Ludowego. Zmarł 31 października 1945 roku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
W imieniu Kremla
Autorzy:
Korboński, Stefan (1901-1989).
Współwytwórcy:
Korkuć, Maciej (1969- ). Opracowanie Przedmowa
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Instytucja sprawcza Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Korboński, Stefan (1901-1989)
Polityka wewnętrzna
Prześladowania polityczne
Ruch ludowy
Pamiętniki i wspomnienia
Opis:
Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
The president, the superior, the leader: the head of the state in the political thought of the popular movement 1918–1939
Prezydent, przełożony, przywódca: głowa państwa w myśli politycznej ruchu ludowego 1918-1939
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446517.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
myśl polityczna
ruch ludowy
prezydent
naczelnik
zwierzchnik
political thought
people's movement
president
chief of state
superior
Opis:
W myśli politycznej ruchu ludowego podejmowano problem pozycji i roli głowy państwa. Uważano, że stanowisko głowy państwa powinno być otoczone najwyższą powagą i szacunkiem. Głowa państwa, w opinii ideologów ruchu ludowego, stanowiła ważny organ władzy. Dla głowy państwa PSL „Wyzwolenie” proponowało nazwę „zwierzchnik Rzeczypospolitej” a potem „naczelnik państwa”, PSL „Lewica” – „naczelnik-prezydent”, PSL „Piast” – prezydent. Przedmiotem zainteresowania polityków ruchu ludowego była instytucja polityczna prezydenta, jej konstytucyjne usytuowanie, tryb powoływania, uprawnienia, odpowiedzialność oraz relacje z pozostałymi organami władzy państwowej. Ocena rzeczywistości politycznej obejmowała charakterystykę osób sprawujących najwyższy urząd w państwie, ich osobowości i cechy charakteru, merytoryczne kwalifikacje. Mimo obaw, że najwyższe stanowisko w państwie mogłaby objąć niepożądana jednostka, nieustannie podkreślano konieczność wzmocnienia głowy państwa. Akceptacja silnych organów wykonawczych nie oznaczała jednak bezwzględnego poparcia dla koncepcji silnej prezydentury. W dużej mierze takie stanowisko wynikało z uwarunkowań bieżącej taktyki politycznej. Ludowcy skłaniali się ku systemowi prezydenckiemu funkcjonującemu w klasycznej postaci w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W połowie lat dwudziestych skłonni byli wyposażyć prezydenta w prawo weta ustawodawczego. Prezydent pełnić miał funkcję superarbitra w sprawach państwowych i być czynnikiem równowagi między parlamentem a rządem.
The problem of the position and role of the head of state was raised in the political thought of the people's movement. It was believed that the position of the head of state should be held with the utmost dignity and respect. The head of state, in the opinion of the ideologues of the people's movement, was an important organ of power. For the head of state, PSL "Wyzwolenie" proposed the name "the superior of the Polish Republic", PLS "Lewica" - "chief - president", PSL "Piast" - president. The subject of interest of the politicians of the people's movement was the political institution of the president, its constitutional location, procedure of appointment, powers, responsibility and relations with other organs of state authority. The assessment of the political reality included the characteristics of the persons holding the highest office in the state, their personalities and character traits, as well as their substantive qualifications. Despite concerns that the highest position in the state could be taken by an unwanted individual, the need to strengthen the head of state was constantly emphasized. Acceptance of strong executive bodies did not mean, however, absolute support for the concept of a strong presidency. To a large extent, such a position resulted from the conditions of the current political tactics. The peasants leaned towards a presidential system functioning in its classic form in the United States of America. In the mid-1920s, they were inclined to endow him with the right of legislative veto. The president was to act as a super-arbitrator in state affairs and be a factor of balance between the parliament and the government.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2023, 22, 2; 159-178
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatry włościańskie w Galicji autonomicznej – geneza powstania, działalność i znaczenie społeczno - kulturowe
Peasant theaters in autonomus Galicia – genesis, aktivity and socio-cultral meaning
Autorzy:
Potoczny, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564593.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
teatr ludowy, towarzystwa kulturalno-oświatowe w Galicji, Związek Teatrów i Chórów Włościańskich, amatorski ruch teatralny
folk theater, cultural and educational societies in Galicia, Association of Folk Theaters and Choirs, amateur theather activity
Opis:
W niniejszym artykule ukazano problematykę rozwoju amatorskiego, włościańskiego ruchu teatralnego w Galicji doby autonomicznej (1867–1918). Ruch ten w wyniku złagodzenia cenzury i ograniczeń administracyjnych przyczynił się w znacznym stopniu, szczególnie pod koniec XIX stulecia do rozwoju oświaty i kultury w środowiskach plebejskich społeczeństwa galicyjskiego. Na uwagę szczególną zasługuje działalność Związku Teatrów i Chórów Włościańskich pod przewodnictwem Zygmunta Gargasa, który kształtował nie tylko kulturę umysłową ludu, ale przede wszystkim gusty i upodobania teatralne mieszkańców wsi galicyjskiej. Było to zjawisko, które samo przez się świadczyło o nieodwołalnej potrzebie tej instytucji na wsi, kształcącej wrodzoną muzykalność ludu przez organizowanie chórów i teatrów włościańskich.
This article shows the development of the amateur, folk theater movement in Galicia during the autonomous period (1867-1918). As a result of the easing of censorship and administrative restrictions, this movement, especially at the end of the 19th century, contributed significantly to the development of education and culture in the plebeian communities of Galician society. Special attention deserves the work of the Association of Theaters and Choirs under the leadership of Zygmunt Gargas, which shaped not only the intellectual culture of the people, but also the theatrical tastes of the Galician people. This was a phenomenon which, by itself, was a testimony to the irrevocable need of this institution in the country, educating the innate musicality of the people by organizing the folk choirs and theaters.
Źródło:
Kultura – Przemiany – Edukacja; 2017, 5; 93-109
2300-9888
2544-1205
Pojawia się w:
Kultura – Przemiany – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Mierzwa 1905-1985 : ludowiec i działacz niepodległościowy
Współwytwórcy:
Szpytma, Mateusz (1975- ). Redakcja
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Warszawa : Kraków : Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego ; Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddział
Tematy:
Mierzwa, Stanisław (1905-1985)
Politycy
Ruch ludowy
Biografia
Materiały konferencyjne
Opis:
Materiały z konf., 19 października 2010 r., Kraków.
Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Społeczna i wychowawcza rola teatru ludowego w Drugiej Rzeczypospolitej
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053575.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
People’s theater
amateur artistic movement
peasant movement
interwar period
teatr ludowy
amatorski ruch artystyczny
ruch ludowy
dwudziestolecie międzywojenne
народный театр
художественная самодеятельность
народное движение
межвоенный период
Opis:
Teatr ludowy był zjawiskiem niezwykłym w życiu kulturalnym okresu Drugiej Rzeczypospolitej o ogromnym zasięgu oddziaływania, zróżnicowanej geografii i przynależności organizacyjnej. Był przejawem potrzeb duchowych mieszkańców polskiej wsi, a także istotnym instrumentem odziaływania na warstwę chłopską. Stał się motorem przyspieszającym kształtowanie świadomości politycznej i narodowej chłopów, ważną szkołą wychowania patriotycznego i obywatelskiego. Głównym celem funkcjonowania teatrów ludowych była aktywizacja społeczności wiejskiej w ich własnym środowisku. Z reguły nawoływano do działalności społecznej, ale także politycznej, zrzeszania się w organizacjach ludowych, spółdzielniach, organizacjach kobiecych, a także namawiano do korzystania z praw obywatelskich. W granych przedstawieniach budowano zróżnicowaną narrację i oprawę: od poradnictwa, przez pochwałę usamodzielnienia, rozbudzania godności chłopskiej, po patriotyczną postawę obywatelską. Teatr ludowy przyczyniał się do rozwoju życia gospodarczego, wpływał pozytywnie na postawę moralną młodego pokolenia, pobudzał troskę o estetyczny wygląd zabudowań i całej wsi, wyrażał także troskę o poprawę sytuacji higienicznej i zdrowotnej ludności wiejskiej. Szczególną rangę w tym zakresie przypisywano wychowaniu uwzględniającemu kulturę sanitarną i popularyzowanie wiedzy o zdrowiu przez teatr. Wyrażano pogląd, że zachowania antyhigieniczne wynikają z braku wiedzy i odpowiednich nawyków, dlatego chętnie poruszano te sprawy w przedstawieniach. Prowadzono zatem za pomocą teatrów ludowych wielokierunkową działalność społeczno-oświatową, wychowawczą w zakresie upowszechniania kultury na wsi, edukacji z zakresu zagadnień gospodarczych, społecznych i politycznych. 
The folk theater was an extraordinary phenomenon in the cultural life of the Second Polish Republic, with a huge range of influence, diversified geography and organizational affiliation. It was a manifestation of the spiritual needs of the inhabitants of the Polish countryside as well as an important instrument of influencing the peasants. It became a factor accelerating the formation of political and national consciousness of peasants, an important school of patriotic and civic education. An important goal of folk theaters was to activate the rural community in their own environment. As a rule, calls were made for social but also political activity, association in popular organizations, cooperatives, women's organizations, and encouraged to exercise civil rights. The presented performances built a varied narrative and setting: from counseling, through praise of independence, awakening peasant dignity, to patriotic civic attitude. The folk theater contributed to the development of economic life, positively influenced the moral attitude of the young generation, stimulated concern for the aesthetic appearance of buildings and the entire village, and expressed concern for the improvement of the hygienic and health situation of the rural population. Upbringing which took into account sanitary culture and popularizing knowledge about health through theater was of particular importance in this respect. The opinion was expressed that anti-hygiene behavior resulted from the lack of knowledge and appropriate habits, therefore these matters were eagerly mentioned in the performances. Therefore, with the help of folk theaters, multidirectional social and educational activities were carried out in the field of popularizing culture in the countryside, as well as education in the field of economic, social and political issues.
Народный театр был необычным явлением в культурной жизни Второй Республики Польши, с огромным диапазоном влияния, разнообразной географией и организационной принадлежностью. Это было проявлением духовных потребностей жителей польской деревни, а также важным инструментом воздействия на класс крестьян. Он стал двигателем, ускоряющим формирование политического и национального самосознания крестьян, важной школой патриотического и гражданского воспитания. Основная цель народных театров - активизировать сельскую общину в их собственной среде. Как правило, звучали призывы к общественной активности, но также и к политической активности, объединению в общественные организации, кооперативы и женские организации, а также к поощрению осуществления гражданских прав. Представленные спектакли выстроили разнообразный рассказ и сеттинг: от консультирования, восхваления независимости, пробуждения крестьянского достоинства до патриотической гражданской позиции. Народный театр внес свой вклад в развитие хозяйственной жизни, положительно повлиял на нравственный настрой молодого поколения, стимулировал заботу об эстетическом виде зданий и всего села, выразил заботу об улучшении гигиенического и санитарного состояния сельского населения. Особое значение в этом отношении имело воспитание, учитывающее санитарную культуру и популяризацию знаний о здоровье через театр. Бытовало мнение, что антигигиеническое поведение является результатом недостатка знаний и соответствующих привычек, поэтому эти вопросы активно поднимались в выступлениях. Поэтому с помощью народных театров проводились разнонаправленные общественно-просветительские мероприятия в области пропаганды культуры в сельской местности и образования в области экономических, социальных и политических вопросов.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 125-138
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowiańskie mniejszości narodowe w myśli politycznej ruchu ludowego w okresie międzywojennym
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053918.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Slavic minorities
the peasant movement
the interwar period
national minorities
mniejszości słowiańskie
ruch ludowy
dwudziestolecie międzywojenne
mniejszości narodowe
Opis:
Ruch ludowy prezentował różnorodne stanowisko wobec zamieszkujących Polskę mniejszości narodowych w okresie międzywojennym. Odmienny był stosunek do mniejszości słowiańskich, inny do mniejszości żydowskiej, odrębny do pozostałych grup narodowych. W latach dwudziestych XX wieku życzliwe stanowisko wobec mniejszości słowiańskich reprezentowało PSL Wyzwolenie, SCh oraz PSL Lewica, nieprzychylne pozostawało PSL Piast. W latach trzydziestych, po zjednoczeniu w SL politycy i liderzy ugrupowania głosili potrzebę dokonania daleko idących zmian i przeprowadzenia reform na Kresach Wschodnich. Ludowcy podkreślali, że dbałość o korzystne stosunki z mniejszościami słowiańskimi była powodowana przede wszystkim troską o interes państwa polskiego, aby mniejszości nie były przyczyną niepokojów i zatargów wewnętrznych. Według ludowców konieczna była współpraca na niwie interesów chłopskich, zmiana świadomości społecznej i dążenie do stworzenia unii państw słowiańskich. W zgodnym współżyciu wszystkich obywateli państwa polskiego, niezależnie od narodowości, dostrzegali źródło integracji i siły państwa.
The peasant movement presented various positions towards the national minorities living in Poland in the interwar period. The attitude towards the Slavic minorities was different, the attitude towards the Jewish minority and the other national groups. In the 1920s, a favorable position towards Slavic minorities was represented by PSL Wyzwolenie, SCh and PSL Lewica, while PSL Piast remained unfavorable. In the 1930s, after the reunification in the SL, politicians and leaders of the party proclaimed the need to make far-reaching changes and reforms in the Eastern Borderlands. The agrarians emphasized that the care for favorable relations with the Slavic minorities was primarily due to the concern for the interests of the Polish state, so that minorities would not be the cause of unrest and internal disputes. According to the peasantry, it was necessary to cooperate in the field of peasant interests, to change social awareness and to strive to create the union of Slavic states. In the harmonious coexistence of all citizens of the Polish state, regardless of their nationality, they saw the source of integration and the strength of the state.
Народное движение представляло различные позиции по отношению к национальным меньшинствам, проживавшим в Польше в межвоенный период. Отношение к славянским меньшинствам было другим, чем отношение к еврейскому меньшинству и иным национальным группам. В 1920-е годы доброжелательная позиция по отношению к славянским меньшинствам была представлена Польской народной партией Освобождение, Крестьянская партия и Польская народная партия Левых, в то время как ПНП Пяст оставалась недоброжелательной. В 1930-х годах, после воссоединения Народной партии, политики и лидеры партии проповедовали необходимость внесения далеко идущих изменений и реформ в восточные пограничные районы. Они подчеркивали, что забота о благоприятных отношениях со славянскими меньшинствами вызвана прежде всего заботой об интересах польского государства, чтобы меньшинства не были причиной беспорядков и внутренних споров. По мнению представителей Народной партии, необходимо было сотрудничать в сфере крестьянских интересов, изменить общественное сознание и стремиться к созданию союза славянских государств. Они видели источник интеграции и силы государства в гармоничном сосуществовании всех граждан Польского государства, независимо от их национальности.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 191-210
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 69

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies