Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Modlitwa eucharystyczna" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Czy modlitwy eucharystyczne Mszału Rzymskiego św. Pawła VI zachowują ingenium Romanum?
Autorzy:
Blaza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041861.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Ingenium Romanum
reforma liturgiczna
anafora
modlitwa eucharystyczna
ryt rzymski
Opis:
W celu uzyskania odpowiedzi na pytanie postawione w tytule niniejszego artykułu, najpierw należy zdefiniować samo pojęcie ingenium Romanum, skoro to ono właśnie miało stanowić zasadnicze kryterium w przygotowaniach tekstów nowych  modlitw eucharystycznych do Mszału św. Pawła VI. Dopiero po sprecyzowaniu, czym jest ingenium Romanum podjęto się analizy treści czterech modlitw eucharystycznych, które znajdują się jako obligatoryjne w typicznym wydaniu tego Mszału, jak również w tłumaczeniach na języki narodowe. W niniejszym artykule zajmowano się późniejszymi modlitwami eucharystycznymi, zwłaszcza powstałymi w latach 70. XX w. Refleksja teologiczno-liturgiczna dokonana w niniejszym artykule wyraźnie pokazuje, że samo ingenium Romanum nie jest jakimś sztywnym szablonem, do którego przykłada się jedynie nowe propozycje zmian czy korekt, i bada, czy da się je zmieścić w uprzednio wyznaczonych ramkach. Ingenium Romanum to rzeczywistość raczej dynamiczna, otwarta na czerpanie z bogactwa nie tylko zachodnich, ale i wschodnich tradycji liturgicznych, jak również na wykorzystywanie rezultatów nowych badań historycznych i teologicznych nad tekstami liturgicznymi. Mszał Rzymski św. Pawła VI czerpie z aspektów dawnej tradycji rzymskiej oraz z tradycji pozarzymskich i stanowi nową syntezę elementów różnego pochodzenia.Z drugiej strony ingenium Romanum ma swoje granice, czego jaskrawym przykładem jest zdecydowany brak zgody na obecność epiklezy konsekracyjnej po opisie ustanowienia w nowych modlitwach eucharystycznych, mimo tego, że jest ona przecież umiejscowiona po opisie ustanowienia nie tylko w liturgiach wschodnich, ale teżw liturgii hiszpańskiej. Redakcja nowych modlitw eucharystycznych obok Kanonu Rzymskiego stworzyła nowe perspektywy i wyzwania. Pozostały jednak pewne wątpliwości ukazane w tym artykule, czy rzeczywiście nowe modlitwy eucharystyczne w pełni zachowują ingenium Romanum.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2021, 32, 2; 19-44
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza Modlitwy Eucharystycznej H Kościoła Anglii
Analysis of the Eucharistic Prayer H of the Church of England
Autorzy:
Bosak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131696.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Chrystus
dialog
Eucharystia
Kościół Anglii
modlitwa eucharystyczna
Christ
dialogue
Eucharist
Church of England
eucharistic prayer
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest analizie jednej z modlitw eucharystycznych Kościoła Anglii (Church of England), jaką jest Modlitwa H (Eucharistic Prayer H). Jest to najkrótsza modlitwa eucharystyczna spośród wszystkich pozostałych, jakie obecne są w głównym tomie Common Worship. Jej struktura została opracowana w ten sposób, że zastosowany w niej model dialogiczny stanowi rdzeń całej modlitwy. Jest to jeden z elementów, który wyróżnia tę modlitwę od pozostałych modlitw eucharystycznych Kościoła Anglii. Przyjęcie dialogicznej formy wspiera rozumienie Eucharystii jako wydarzenia celebrowanego we wspólnocie i przez całą wspólnotę, przeciwko indywidualistycznym tendencjom. Fundamentalnym aspektem modlitwy jest jej teocentryczny charakter. Tekst ukazuje Boga Ojca, jako Tego, który jest w centrum modlitwy eucharystycznej, gdyż to On jest jej adresatem. Ważną kwestią dotyczącą modlitwy H jest również jej głęboka więź z Tradycją Kościoła. Analiza tekstu pozwala stwierdzić, że treść modlitwy jest mocno zakorzeniona w Piśmie Świętym oraz w teologii Ojców Kościoła. Pomimo zachowania tego fundamentalnego dziedzictwa, w modlitwie tej pojawiają się nowatorskie rozwiązania, które wnoszą świeżość do liturgii Kościoła Anglii.
The article is dedicated to the analysis of one of the eucharistic prayers of the Church of England, which is Eucharistic Prayer H. It is the shortest eucharistic prayer among all others included in the main volume of Common Worship. The structure of the Prayer presents dialogical pattern, and this is one of the elements that makes the prayer unique among other eucharistic prayers of the Church of England. The dialogical character supports understanding of the Eucharist as an event that is celebrated in the community and by the community, against individualistic tendencies. A fundamental aspect of the Prayer is its theocentric character. The text shows that God the Father is at the center of the Eucharistic prayer, for He is the primary addressee of the Prayer. An important issue related to the Prayer is also its deep relation with the Tradition of the Church. The analysis of the text confirms that the content of the Prayer is strongly based on the Bible and the theology of the Church Fathers. Even though this fundamental heritage is preserved, the Prayer receives innovative solutions which bring freshness to the liturgy of the Church of England.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 23-40
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formuły trynitarne we wschodnich i zachodnich modlitwach eucharystycznych
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669715.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Trinity
baptism
Eucharist
liturgy
Eucharistic Prayer
Profession of Faith
Trójca Przenajświętsza
chrzest
Eucharystia
liturgia
modlitwa eucharystyczna
wyznanie wiary
Opis:
The Sacraments of Baptism and Eucharist constitute the centre of the Church liturgy, since they are a solemn celebration of faith and they point at those issues which constitute the key benchmark for life of all the believers. It is most clearly visible in the fact that from the very beginnings of the Church the rites of baptism and Eucharist constitute the first and most significant testimony of faith in the Holy Trinity and they are the profession of this faith. This general observation outlines the perspective of this study which shows in what way, in the liturgy, a certain evolution of faith in the Holy Trinity took place, and how this faith has been consolidated in the present day liturgy. Therefore this study is an attempt to review the Trinitarian formulas which may be found in eastern and western liturgies, in order to show in what way they express the Trinitarian contents. In reference to western liturgies we focus mainly on the Roman and Gallican liturgies which clearly interacted throughout history, and the present Roman liturgy is the outcome of this interaction. The side effect of the development of the Trinitarian formulas and the Trinitarian piety is the liturgical holiday of the Solemnity of the Most Holy Trinity which despite certain initial difficulties has found its place in the Church liturgy. The analyses carried out show, in the first place, that the Church liturgy is an important testimony of the Trinitarian faith and the example of how to experience it within the soteriological framework. Better understanding of the liturgical proposition might contribute to the revival of the Trinitarian faith and to the eliciting of its existential meaning.
Sakramenty chrztu i Eucharystii stanowią centrum liturgii Kościoła, gdyż są uroczystą celebracją tajemnicy wiary oraz wskazują na te treści, które stanowią kluczowy punkt odniesienia dla życia wszystkich wierzących. Fakt ten widać przede wszystkim w tym, że od samego początku istnienia Kościoła obrzędy chrztu i Eucharystii stanowią pierwsze i najważniejsze świadectwo wiary w Trójcę Świętą oraz są wyznaniem tej wiary. Ta ogólna obserwacja wyznacza perspektywę niniejszego studium, w którym pokazujemy, w jaki sposób w liturgii następowała pewna ewolucja wiary w Trójcę Świętą i jak doszło do utrwalenia tej wiary w obecnej liturgii. W niniejszym studium dokonujemy więc przeglądu formuł trynitarnych, które można znaleźć w liturgiach wschodnich i zachodnich, aby pokazać, w jaki sposób wyrażają się w nich treści trynitarne. W odniesieniu do liturgii zachodnich zwracamy szczególną uwagę na liturgię rzymską i liturgię gallikańską, które wyraźnie oddziaływały na siebie w dziejach, a obecna liturgia rzymska jest rezultatem tego oddziaływania. Pośrednim efektem rozwoju formuł trynitarnych oraz pobożności o charakterze trynitarnym jest także liturgiczne święto Trójcy Przenajświętszej, które mimo pewnych początkowych trudności zajęło na trwałe miejsce w liturgii Kościoła. Przeprowadzone analizy pokazują przede wszystkim, że liturgia Kościoła jest ważnym świadectwem wiary trynitarnej oraz szkołą jej przeżywania w kluczu soteriologicznym. Lepsze odczytanie propozycji liturgicznej mogłoby przyczynić się do ożywienia wiary trynitarnej i wydobycia jej znaczenia egzystencjalnego.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2016, 48
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielość teorii dotyczących epiklezy rytu hiszpańsko-mozarabskiego
A Multitude of Theories on the Epiclesis in the Hispanic-Mozarabic Rite
Autorzy:
Porosło, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434398.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Hispanic-Mozarabic liturgy
Holy Spirit
epiclesis
anaphora
Eucharistic prayer
consecration
liturgia hiszpańsko-mozarabska
Duch Święty
epikleza
anafora
modlitwa eucharystyczna
konsekracja
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel przedstawienie w formie swoistego status quaestionis najważniejszych badań i opinii dotyczących epiklezy anafor rytu hiszpańsko-mozarabskiego. Wobec faktu, że te opinie znacząco się od siebie różnią, często będąc wręcz sprzecznymi względem siebie, stawia się za cel również pytanie o metodologię tych badań. Kluczowe dla ostatecznych konkluzji artykułu będzie wypracowanie definicji i teologii epiklez hiszpańskich, która wyrasta z analizy oracji Post Pridie Mszału hiszpańsko-mozarabskiego. Wydaje się, że we wcześniejszych badaniach nie odkrywano specyfiki epiklezy hiszpańskiej, ale apriori zakładano pewną definicję epiklezy, poszukując w mszale modlitw odpowiadających tej definicji. Przez tę zmianę metodologiczną udaje się pokazać, że praktycznie każda anafora hiszpańska posiada prawdziwą epiklezę, która raczej jest epiklezą trynitarną, chrystologiczną, a tylko czasami epiklezą pneumatologiczną. Jest to znakiem starożytności tych modlitw, że nie zawsze występuje w nich epikleza Ducha Świętego. Mimo to udaje się również potwierdzić tezę, że liturgia kształtująca się pod wpływem walk z herezją ariańską, oprócz tego, że jest chrystocentryczna, ma również wzbogaconą euchologię w wymiarze pneumatologii. W niniejszym artykule obala się również niektóre zbyt schematyczne twierdzenia Prenotandos do nowego Mszału hiszpańskiego, które sugerują, że istnieje wręcz doskonała, uporządkowana struktura modlitw eucharystycznych tego rytu. Badania nad anaforami rytu mozarabskiego zaprzeczają istnieniu takiej spójnej struktury zbudowanej na ścisłej relacji między słowami ustanowienia, anamnezą i epiklezą.
This article aims to present, in the form of a specific status quaestionis, the most important studies and opinions concerning the epiclesis of anaphora in the Mozarabic rite. Due to the fact that those opinions differ considerably from each other, often being even contradictory to each other, the aim of the text also includes the analysis of the methodology of the studies, since they give such different inferences. The final conclusion of the article will be determined by the definition and theology of Hispanic epicleses based on the analysis of the Post Pridie oration included in the Mozarabic missal. It seems that earlier researchers failed to recognise the specificity of the Hispanic epiclesis; they assumed apriori a certain definition of epiclesis, looking for prayers in the Missal that match this definition. Through this methodological change it is possible to show that almost each Hispanic anaphora has a real epiclesis which tends to be a Trinitarian or a Christological epiclesis; only in some cases it is a pneumatological epiclesis. The fact that the epiclesis of the Holy Spirit is not always included in those Hispanic prayers confirms their ancient origin. Nevertheless, it is also possible to prove the thesis that liturgy shaped under the influence of conflicts with the Arian heresy is not only Christocentric, but it also has an enriched euchology in in terms of pneumatology. Moreover, the author of this article questions some schematic claims related to Prenotandos to the new Hispanic missal which suggest a perfect, well-ordered structure of Eucharistic prayers in this rite. The studies on the anaphora of the Mozarabic rite contradict the existence of such a consistent structure built on the close relationship between the words of the institution of the Eucharist, the anamnesis and the epiclesis.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 1; 113-138
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specjalna Modlitwa eucharystyczna ubogaceniem Ordo celebrandi Matrimonium? O kanadyjskiej anaforze dla obrzędowej Mszy św. Pro sponsis w szerszym kontekście
A Special Eucharistic Prayer as an Enrichment for Ordo Celebrandi Matrimonium? On the Canadian Anaphora for the Ritual-Mass Pro Sponsis in a Broader Contex
Autorzy:
Bugel, Walerian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036464.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Modlitwa eucharystyczna
Msza obrzędowa Pro sponsis
Kanada
diecezje języka francuskiego
Eucharistic prayer
Ritual-Mass Pro Sponsis
Canada
French-speaking dioceses
Opis:
Wśród tekstów anaforalnych autoryzowanych przez najwyższą władzę kościelną swoistym charakterem wyróżnia się kanadyjska Modlitwa eucharystyczna Mszy obrzędowych Pro sponsis. Jest to jedyna tego rodzaju ME, stosowana tylko w diecezjach Kanady posługujących się językiem francuskim oraz chyba najmniej znana i omawiana w opracowaniach naukowych. Celem artykułu jest przedstawienie jej tekstu czytelnikowi polskiemu. W tym celu autor artykułu szkicuje szerszy kontekst historyczny jej powstania, poczynając od obrad w auli soborowej. Następnie dokonuje jej prezentacji od strony formalnej i treściowej i przeprowadza analizę teologiczną zawartych w niej sformułowań. Dalej stara się wskazać na jej walory poprzez porównanie z dwoma innymi podobnymi projektami anafor proweniencji prywatnej (holenderskim i belgijskim), na koniec zaś stara się pokazać powody, dla których pozostaje ona wciąż nieznana szerszemu kręgowi liturgistów, mimo że stanowi istotne ubogacenie tekstów liturgicznych stosowanych w obrzędach zawierania małżeństwa w czasach posoborowych.
Among the anaphoral texts, which have received an approval from the highest Church authorities, the Canadian Eucharistic prayer for the Ritual-Mass Pro Sponsis is distinguished for several reasons. It is unique because of its special character, it can be used only within the Canadian French-speaking dioceses and possibly it is the least known and treated one by the liturgics. The aim of this paper is present this anaphora to the Polish reader. For this purpose, the Author outlines the broader historical context of this anaphora emergence, starting from the debates at Vaticanum II hall. This is followed by the formal and content presentation of this anaphora and the theological analysis of its phrasing. Next, the Author tries to point out the value of the anaphora by its comparing to the two other projects of Eucharistic prayer of private origin (Dutch and Belgian ones). By the end he attempts to show, why this anaphora remains unknown to the broader circles of liturgical theologians, despite the fact of being enrichment for the other liturgical texts used during the concluding of matrimony in the post-counciliar times.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 8; 5-25
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wierność prawu liturgicznemu wiernością Chrystusowi i Kościołowi
Faithfulness to liturgical law faithfulness to Christ and the Church
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019576.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liturgical law
rubrics
fidelity
Eucharistic matter
Eucharistic prayer
Holy Communion
abuse
prawo liturgiczne
rubryki
wierność
materia Eucharystii
modlitwa eucharystyczna
Komunia Święta
nadużycie
Opis:
Artykuł ukazuje konieczność zachowania wierności prawu liturgicznemu odnoszącemu się szczególnie do Eucharystii. Reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II dała możliwość różnym adaptacjom w liturgii, ażeby wierni mogli w niej uczestniczyć w sposób bardziej świadomy i zaangażowany. Niestety, ta wolność przez wielu kapłanów bywa niewłaściwie interpretowana i często wprowadzają oni zmiany w celebracjach liturgicznych tam, gdzie tego nie wolno czynić. Dotyczy to przede wszystkim Eucharystii. Należy podkreślić, że wszelkie nadużycia i błędy w sprawowaniu Eucharystii powodują zaciemnienie prawidłowej wiary i nauczania katolickiego odnośnie do tego przedziwnego Sakramentu. Najczęściej przyczyną różnych błędów i nadużyć jest fałszywe rozumienie wolności, niewłaściwe praktyki ekumeniczne, ignorancja oraz przede wszystkim brak wiary. Artykuł uzasadnia tezę, że wierność prawu liturgicznemu jest jednocześnie wiernością Chrystusowi i Kościołowi. Podstawowym źródłem artykułu jest instrukcja wydana 25 marca 2004 roku przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów o zachowaniu i unikaniu pewnych rzeczy dotyczących Najświętszej Eucharystii Redemptionis Sacramentum. W sposób szczególny w artykule zostały omówione nadużycia dotyczące materii Eucharystii, modlitwy eucharystycznej i Komunii Świętej.
The article points out the necessity of fi delity to the liturgical law concerning the liturgy and especially the Eucharist. The liturgical reform of the Second Vatican Council opened the possibility for various adaptations in the liturgy so that the faithful could participate in it in a more conscious and involved way. Regrettably, priests sometimes misinterpret this freedom and introduce changes in liturgical celebrations where it is not allowed to do so. This is especially linked to the Eucharist. It should be emphasized that all abuses and mistakes in the celebration of the Eucharist cause a darkening of the proper Catholic faith and teaching regarding this Sacrament. The most common cause of various mistakes and misuses is a spurious understanding of freedom, improper ecumenical practices, ignorance and, above all, lack of faith. The article justifi es the thesis that fi delity to liturgical law is at the same time fi delity to Christ and the Church. The basic source of the article is the instruction issued on 25th March 2004 by the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacra ments on the preservation and avoidance of certain things concerning the Holy Eucharist, called Redemptionis Sacramentum. In particular, the article deals with abuses regarding the matter of the Eucharist, Eucharistic prayer and Holy Communion.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2019, 20; 99-113
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies