Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jewish iconography" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
„Czerwonym klinem bij Białych”. Żydowskie inspiracje El Lissitzky’ego
Autorzy:
Kamczycki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian avant-garde
constructivism
suprematism
utopia
abstractionism
Soviet revolution
messianism
Kabbalah
culture of the Jews
Jewish iconography
Yiddish
Chasidism
Opis:
The article focuses on the analysis of the 1919 poster entitled “Beat the Whites with the Red Wedge”. The intention of the text is to demonstrate the artist’s inspirations with Jewish mysticism, messianism and Kabbalah, exploited for the needs of the Soviet, revolutionary interpretation of building a new world
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2011, 4; 189-202
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaślubiny Starego i Nowego Testamentu w sztuce XV wieku. Zarys problematyki badawczej
The wedding of the Old and New Testament in the 15th century art. An outline of the research problems
Autorzy:
Kuter, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954061.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
estetyka recepcji
sztuka żydowska
zwyczaje weselne
domestic painting
ikonografia zaślubin biblijnych
ikonografia uczt biblijnych
esthetic of reception
Jewish art
wedding rituals
iconography of Biblical weddings
iconography of Biblical wedding parties
Opis:
Reception of Jewish art and rituals as well as their effect on Christian iconography of the wedding of the Old and New Testament, and especially the scenes of The Wedding of Mary and Joseph are the main objects of the author's research. They are concerned with the art of the end of the Middle Ages and the beginning of the modern age. The author's aim is not only to confront the Biblical narration with the art presentations and to distinguish the repertoire of Jewish symbols and objects made by handicraft presented in the scenes of weddings and of wedding parties, but also to show the infiltration of Jewish wedding rituals into Christian ones that can be seen in art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 451-460
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Palestyna leje wodę…" Sztuki wizualne a pogromy i wystąpienia antyżydowskie w latach 1914–1920
Palestine is pouring water... Visual arts in the face of anti-Jewish pogroms and riots in the years 1914–1920
Autorzy:
Tanikowski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197974.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka żydowska
ikonografia pogromowa
Wilhelm Wachtel
Tadeusz Pobóg-Rossowski
Wojciech Weiss
Abel Pann
Jezus Chrystus
sztuka i wojna
Jewish Art
pogrom iconography
sztuka i wojna
Opis:
Niniejsze studium ze względów obiektywnych nie aspiruje do całościowego ujęcia tematu sygnalizowanego w tytule. W zamyśle autora ma stanowić punkt odniesienia dla przyszłych badaczy. Autorzy obrazów, rysunków czy grafik o tematyce pogromowej, reprezentujący różne generacje, szkoły artystyczne, tendencje stylistyczne, poglądy polityczne i status społeczny, nieczęsto byli naocznymi świadkami komentowanych wydarzeń. Wizualizowali je w oparciu o rozmaite relacje w prasie, komentarze ocalonych, własną wyobraźnię, wreszcie wzory ikonograficzne popularyzowane od lat. Gdyby w oparciu o znane nam prace pokusić się o ułożenie spójnego narracyjnie scenariusza zajść pogromowych musiałby on rozpoczynać się od „okrzyków pogromowych”, przedstawiających złowieszczą atmosferę przedpogromową, niejako uzasadniającą i usprawiedliwiającą w mniemaniu ich autora (T. Pobóg-Rossowski) krwawe zajścia od strony politycznej, religijnej czy społecznej. Takie obrazy spotykamy nad wyraz rzadko. Zupełnie wyjątkowa jest w tej grupie litografia ukazująca perspektywę niedoszłych ofiar, które szykują się do samoobrony (W. Wachtel).1 Dużo częściej artyści przedstawiali sceny właściwego pogromu ‒ niszczenie dobytku ofiar, palenie ich domostw, ukrywanie się, mordowanie, dużo rzadziej gwałty. Pogrom Wojciecha Weissa jest w tej grupie prac wybitnym ewenementem. W obrębie tych właśnie epizodów znajdują się sceny ucieczek niedoszłych ofiar, próbujących się ocalić (niektóre litografie A. Panna). Należy je stanowczo odróżnić od obrazów przedstawiających popogromowych wygnańców, bo ich wizerunki zaliczają się już do ostatniej, może najliczniejszej grupy, którą można określić mianem następstw pogromów czy też ich skutków. Do tej ikonografii zaliczyć należy widoki orszaków pogrzebowych i cmentarzy. W obrębie sztuki o tematyce pogromowej i okołopogromowej jako osobny, ważny rozdział jawi się tzw. dyskurs chrystologiczny. Wprowadzenie postaci Nazarejczyka do pejzażu pogromowego dawało artystom pole do malarskich czy graficznych komentarzy o podłożu polityczno-społecznym i religijnym. Przybierały one ton oskarżenia sprawców (chrześcijan, Rosjan, Ukraińców, Polaków), ale też wyraźnej wskazówki dotyczącej jedynego dla wielu zakończenia żydowskiej niedoli, czyli syjonizmu (R. Rubin). Żydowski Chrystus, konfrontowany z wiecznym tułaczem Ahaswerem lub wręcz z nim utożsamiany, ze sprawcy żydowskich nieszczęść stawał się ofiarą własnych wyznawców, ofiarą, z którą łatwiej się było utożsamić. Nie sposób dziś pokusić się o pełny katalog artystycznych narracji o pogromach żydowskich okresu pierwszej wojny światowej, rewolucji październikowej i czasu, który nastąpił tuż po obu krwawych konfliktach, gdy miały miejsce polsko-ukraińskie walki o Lwów oraz wojna polsko-bolszewicka. Komentowane przez artystów wydarzenia wpisują się w długi ciąg represji antyżydowskich, w tym pogromy w Kiszyniowie i Homlu (1903) czy te w Żytomierzu i Odessie (1905). Znalazły one swych artystycznych komentatorów, którzy na początku XX wieku wykreowali schematy kompozycyjne i ikonograficzne, inspirujące później ich młodszych kolegów.  
Authors of paintings, drawings or graphics on pogrom themes, representing various generations, art schools, stylistic tendencies, political views and social status, have rarely witnessed commented events. They visualized them based on various reports in the press, comments from survivors, their own imagination, and finally iconographic formulas that have been popularized for years. If, based on known works, we were tempted to arrange a narrative coherent scenario of pogroms, it would have to start with „pogrom shouts”, presenting the ominous pre-pogrom atmosphere, justifying the events in the opinion of their author (Pobóg-Rossowski), in terms of politics, religion and society. Such images are extremely rare. The lithograph showing the perspective of would-be victims who are preparing for self-defense (Wachtel) is quite unique in this group. Much more often, the artists presented scenes of the actual pogrom – destruction of the victims’ belongings, burning their homes, hiding, murdering, and much less often rapes. Pogrom by Wojciech Weiss is an outstanding phenomenon in this group of works. Within these episodes there are scenes of escape of would-be victims trying to save themselves (some Pann’s lithographs). They should be clearly distinguished from images of post-fire exiles, because their images are already in the last, perhaps the most numerous group, which can be described as the consequences of pogroms or their effects. This iconography includes views of retinue and cemeteries. In the collection of pogrom and post-pogrom art there is a separate, important episode – Christological discourse. The introduction of the figure of the Nazarene into the pogrom landscape gave artists room for painting or graphic commentaries of the political, social and religious background. They took on a tone of accusation of perpetrators (Christians, Russians, Ukrainians, Poles), but also clear directions include the only way of ending misery for many Jews, i.e. Zionism (Rubin). Jewish Christ, confronted with Ahasver, the Wandering Jew, or even identified with him, instead of being a cause of Jewish misfortunes became a victim of the followers’ bonds, a victim with which it was easier to identify. It is impossible today to fully catalogue the artistic narratives about the Jewish pogroms of the First World War, the October Revolution and the time that followed just after both bloody conflicts, when the Polish-Ukrainian struggle over Lviv and the Polish-Bolshevik war took place. The events commented on by the artists are part of a long string of anti-Jewish repression, including the ones more than a decade earlier, to mention the pogroms in Chisinau and Gomel (1903) as well as those in Żytomierz and Odessa (1905). They found their commentators in the field of visual arts, who at the beginning of the 20th century created compositional and iconographic schemes, later inspiring their younger.  
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 51-80
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka Księga Miasta. Fotografie lubelskiej dzielnicy żydowskiej w zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”
Autorzy:
Zętar, Joanna Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/681325.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Lublin, jewish district, Podzamcze, photography, „Brama Grodzka – Teatr NN” Centre, iconography, digital library
Lublin, dzielnica żydowska, Podzamcze, fotografia, ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”, ikonografia, biblioteka cyfrowa
Opis:
The article refers the history of digital repository of Bibliotka Multimedialna Teatru NN. The text analyzes the content of iconographic collections created by the “Grodzka Gate – NN Theater” Center, specifically focused on visual sources to the history of the Lublin Jewish community. The aim of the article is to organize the collected material from the perspective of photography as a historical source. The research problem is the analysis of material supplementing the research on reconstruction of the city’s history.
Artykuł przedstawia historię, sposób tworzenia oraz zasób repozytorium cyfrowego Biblioteki Multimedialnej Teatru NN. Analizie poddano zawartość zbiorów ikonograficznych tworzonych przez Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”, w szczególności źródła dotyczące historii lubelskiej społeczności żydowskiej. Bogata dokumentacja fotograficzna dzielnicy żydowskiej powstała w okresie dwudziestolecia międzywojennego za sprawą fotoamatorów i zawodowych fotografów: Jana Bułhaka, Józefa Czechowicza, Edwarda Hartwiga, Altera Kacyzne, Stefana Kiełszni, Stanisława Magierskiego, Henryka Poddębskiego i Wiktora Ziółkowskiego. Rozważania ukazują znaczenie fotografii w dokumentowaniu historii oraz zachowaniu pamięci o ludziach i miejscach.
Źródło:
Folia Bibliologica; 2019, 61
2449-8246
1230-2376
Pojawia się w:
Folia Bibliologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Twarze nieistniejącego miasta” – pamięć obrazu z Lublinem w tle
"Faces of the non-existent town" – memories of images with Lublin in the background
„Лица города, которого нет” – память картины на фоне Люблина
Autorzy:
Kurczuk, Kaja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
„Twarze nieistniejącego miasta”
szklane negatywy
fotografia tradycyjna
fotografia dokumentalna
ikonografia
film dokumentalny
film ikonograficzny
Lublin
społeczność żydowska
okres międzywojenny
pamięć obrazu
flâneur
wielokulturowość
Władysław Panas
Marianne Hirsch
Stefan Kiełsznia
Edward Hartwig
Walter Benjamin
Natasza Ziółkowska-Kurczuk
Brama Grodzka-Teatr NN
"Faces of the non-existent town"
glass-plate negatives
traditional photography
documentary photography
iconography
documentary film
iconographic film
Jewish community
interwar period
memories of the images
multiculturalism
Grodzka Gate-NN Theatre Centre
„Лица города, которого нет”
стеклянные негативы
традиционная фотография
документальная фотография
иконография
документальный фильм
иконографический фильм
Люблин
еврейская среда
межвоенное время
память картины
фланер
многокультурность
Владыслав Панас
Марянне Хирш
Стефан Келшня
Эдвард Хартвиг
Вальтер Беньямин
Наташа Зюлковска-Курчук
Брама Гродска-Театр NN
Opis:
Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 171-193
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies