Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hydroksyapatyt" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ocena aktywności neutrofili stymulowanych biomateriałem ceramicznym w warunkach in vitro
Autorzy:
Drzewiecka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2197289.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
Hydroksyapatyt
neutrofile
Opis:
Hydroksyapatyt (HA) jako materiał biozgodny i bioaktywny znajduje szereg zastosowań w różnych dziedzinach chirurgii i ortopedii. Zwiększa zdolność wgajania implantu, jednakże jego wadą jest tedencja do defragmentacji i uwalniania drobnych cząstek, które mogą aktywować leukocyty, szczególnie neutrofile we wczesnym etapie rozwoju reakcji zapalnej. Taka reakcja może spowodować poważne zaburzenia i przyczynić się nawet do odrzucenia implantu. Celem pracy jest ocena aktywności neutrofili izolowanych z krwi świń stymulowanych in vitro dwoma rodzajami hydroksyapatytu: komercyjny Hydroksyapatyt i komercyjny Hydroksyapatyt + β – TCP. Z krwi świń pobranej podczas uboju do probówek z 3,8% roztworu cytrynianu sodu jako antykoagulantu, wyizolowano neutrofile i przygotowano ekstrakt peptydów przeciwdrobnoustrojowych. Powyższy ekstrakt poporcjowano, zliofilizowano i przechowywano w temperaturze -70o C do czasu dalszych oznaczeń. Z kolejnej porcji świeżej krwi przygotowano zawiesinę neutrofili (czystość 95%). Równocześnie przygotowano biomateriały (Biomateriał 1 – Hydroksyapatyt (HA) firmy Biocer; Biomateriał 2 – Hydroksyapatyt + β-fosforan trójwapniowy (HA + β-TCP)). Próbki po 20mg biomateriałów nałożono w 2 powtórzeniach na płytkę 24 dołkową i zalano 500µl buforu PBS, pozostawiono na 2h do napęcznienia. Po tym czasie odciągnięto nadmiar PBS, który nie uległ wchłonięciu. Do każdego z 12 dołków nałożono po 40µg ekstraktu. Dokładny sposób rozmieszczenia próbek przedstawia rys. Nr 1. Płytkę umieszczono w inkubatorze CO2 na 4h. Po tym czasie oceniono aktywność wolnorodnikową neutrofili na podstawie wytwarzania tlenku azotu, oznaczoną z użyciem reakcji Griessa i wytwarzania anionorodnika ponadtlenkowego reakcją Confera. Odczyt powtórzono po 20 godzinach. W otrzymanych wynikach zaobserwowano, że stężenie azotynów w podłożu było większe w przypadku próby HA + β-TCP + N niż w próbie zawierającej sam HA + N, a dodatek ekstraktu neutrofilowego nie zmienił znacząco otrzymanych wyników. Również wytwarzanie anionorodnika ponadtlenkowego było większe po stymulacji HA+ β-TCP niż czystym HA. Można zatem wywnioskować, że zwiększona aktywność neutrofili zaobserwowana w hodowlach stymulowanych HA + β-TCP wynika z stymulujących właściwości TCP jako dodatku do HA.
Źródło:
Koła naukowe - szkołą twórczego działania. Edycja ósma; 33-42
9788364881923
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sposób wytwarzania materiałów o kontrolowanej porowatości z hydroksyapatytu przy wykorzystaniu metody Robocasting
Preparation of controlled porosity hydroxyapatite scaffolds by Robocasting
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Saiz, E.
Tomsia, A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284301.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
Robocasting
hydroxyapatite
Opis:
W artykule przedstawiono nowatorską metodę umożliwiającą wytwarzanie struktur przestrzennych - Robocasting (drukowanie przestrzenne) do budowania bioceramicznych porowatych materiałów implantacyjnych. Celem prowadzonych badań jest wytworzenie idealnie dopasowanego implantu do konkretnego pacjenta pod względem budowy, struktury i funkcji. Takie wszczepy mogą być wykorzystane np. : w chirurgii rekonstrukcyjnej - ubytki tkanki kostnej będące następstwem zmian nowotworowych, urazowych itp. Zaprezentowano sposób przygotowania materiału wsadowego poprzez przeprowadzenie proszku ceramicznego do postaci gęstej mieszaniny - pasty. W badaniach użyto proszku hydroksyapatytu jako najbardziej odpowiedniego do zastosowań medycznych. Przy pomocy omawianej techniki wydrukowano kilka rodzajów próbek, które poddano procesowi wypalania. Pokazano wyniki wstępnych badań strukturalnych.
In the article novel rapid prototyping technique - Robocasting - as a method for porous bioceramic scaffolds assembling is presented. The research of focused on personalized implant fabrication individually designed for a specific patient (shape, structure, properties, biocompatibility). For the base material hydroxyapatite was chosen because of its possible medical application. Plastic or reconstructive surgery is a field of potential use of such implants (neoplasm of the bone, destroyed bone tissue after injuries, etc.). For printing purpose a special feedstock is necessary. A preparation of a dense slurry containing ceramic powder (the paste/ink) is described. Different shapes and sizes of hydroxyapatite scaffolds were printed, fired and tested.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, 62; 26-29
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja procesu wiązania amikacyny do zmodyfikowanego hydroksyapatytu
Optimization of amikacin binding process to modified hydroxyapatite
Autorzy:
Zalewska, J.
Ginalska, G.
Belcarz, A.
Brzana, W.
Ślósarczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285673.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
biomateriały
hydroxyapatite
biomaterials
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 96-98
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury podłoża na warstwy hydroksyapatytu osadzane metodą impulsowej ablacji laserowej
Influence of substrate temperature on hydroxyapatite coatings deposited by pulsed laser ablation method
Autorzy:
Mróz, W.
Jedyński, M.
Prokopiuk, A.
Burdyńska, S.
Wierzchoń, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285280.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
ablacja laserowa
hydroxyapatite
laser ablation
Opis:
Warstwy hydroksyapatytu [wzór] zostały osadzone na podłożu Ti6Al4V metodą laserowej ablacji (PLD), przy użyciu lasera ekscymerowego ArF. W celu ustalenia wpływu temperatury podłoża na strukturę osadzonych warstw, proces osadzania przeprowadzono dla zakresu temperatur podłoża od 150 stopni Celsjusza do 650 stopni Celsjusza. Analiza fazowa osadzonych warstw została przeprowadzona przy użyciu Fourierowskiej spektrometrii podczerwieni (FTIR). Topografia otrzymanych warstw charakteryzowana była metodą mikroskopii sił atomowych (AFM). Otrzymane wyniki wskazują na zależność struktury osadzonych warstw oraz ich morfologii od temperatury podłoża.
Hydroxyapatite layers [formula] were deposited on Ti6Al4V substrate by use of pulsed laser deposition (PLD) technique using ArF excimer laser. In order to determine the influence of substrate temperature on structure of deposited films the experiment was performed for substrate temperatures ranged from 150 degrees of Celsius to 650 degrees of Celsius. The chemical analysis of deposited hydroxyapatite coatings were performed by Fourier Transform Infrared spectroscopy (FTIR). The morphology of deposited layers were characterized by means of Atomic Force Microscopy (AFM) method. The results indicate dependence of apatite structure and surface morphology on the substrate temperature.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2007, 10, no. 69-72; 12-15
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka właściwości użytkowych stopu magnezu z powłoką hydroksyapatytową
Characteristics of utilizable properties of magnesium alloy with the hydroxyapatite coating
Autorzy:
Dudek, A.
Malik, M.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284888.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
biomateriały
implanty
hydroksyapatyt
biomaterials
implants
hydroxyapatite
Opis:
Zainteresowanie biomateriałami, związane z możliwością zastosowania ich na implanty, wywołuje z jednej strony nieustanny wzrost wymagań stawiany tego typu materiałom, z drugiej natomiast, poszukiwanie nowych metod i technologii poprawiających ich własności użytkowe [1-2]. W ciągu ostatnich 10 lat, znacznie wzrosło zastosowanie magnezu i jego stopów, szczególnie w zastosowaniach medycznych. Zjawisko to związane jest głównie z bardzo korzystnymi własnościami tych materiałów takich jak: niska gęstość czy wysokie własności wytrzymałościowe. Zainteresowanie stopami magnezu, jako biomateriału skupia się głównie na zastosowaniach implantologicznych. Związane jest to głównie z tym, że materiał ten jest biokompatybilny i bioresorbowalny. Ponadto, jego właściwości mechaniczne są bliskie naturalnej kości w porównaniu z innymi metalami wykorzystywanymi, jako biomateriały na implanty (np. stopy Ti i Co-Cr) [1-4]. Magnez i jego stopy są materiałami biodegradowalnymi w ludzkich płynach organicznych, jednocześnie ich słaba odporność na korozję może doprowadzić do nagłej awarii implantów. W ramach niniejszej pracy stop magnezu (AZ91) pokryto metodą metalurgii proszków powłoką hydroksyapatytu w celu poprawy jego biodegradacji. Priorytetowym celem proponowanych w ramach niniejszej pracy badań była analiza własności wytrzymałościowych na granicy powłoka-podłoże. Własności te zostały określone przy pomocy testu, polegającego na zarysowaniu (Scratch Test) powłoki ceramicznej. Określono ponadto skład fazowy powstałych powłok.
Growing interest in biomaterials, combined with opportunities of their use for implants causes, on the one hand, incessantly growing expectations imposed on these materials. On the other hand, new methods and technologies improving their functional properties are required. The industrial application of Mg has increased rapidly in the last 10 years. The increased usage of Mg is due to its lightweight, high specific stiffness and strength. There has been interest in using Mg as a biomaterial for bone replacement as it is biocompatible and bioresorbable. Moreover, mechanical properties of magnesium are closer to natural bones compared with other metallic materials used as biomaterial implants (e.g. Ti alloys, Co-Cr alloys). Magnesium and its alloys are potential biodegradable implant materials due to their attractive biological properties. However, their poor corrosion resistance may result in a sudden failure of the implants. In this study, a magnesium alloy (AZ91) was coated with hydroxyapatite to improve its biodegradation performance. A priority goal of the investigations presented within this work was to improve mechanical properties on the base material - coating interface. These properties were determined by means of scratch tests on the ceramic coating.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, no. 116-117 spec. iss.; 42-45
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powierzchnia implantu tytanowego piaskowanego hydroksyapatytem
Titanium implant surface after hydroxyapatite sandblasting
Autorzy:
Koper, J. K.
Majchrowski, R.
Jakubowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284168.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
tytan
hydroksyapatyt
piaskowanie
implant
titanium
hydroxyapatite
sandblasting
Opis:
Praca podejmuje tematykę modyfikacji powierzchni tytanu, stosowanego jako biomateriał w implantach tkanek twardych. Tytan pomimo doskonałych właściwości użytkowych, w zastosowaniach implantacyjnych wymaga przygotowania powierzchni o określonej morfologii, parametrach oraz biozgodności. Celem niniejszej pracy było porównanie komercyjnie stosowanych powierzchni tytanu, poddanych procesowi piaskowania proszkiem HA/TCP (HA - hyroksyapatyt, TCP - fosforan trójwapniowy), w zastosowaniach implantacyjnych. Proces piaskowania miał na celu zwiększenie chropowatości powierzchni i jednocześnie zmianę jej składu chemicznego tak, aby sprzyjała wzrostowi i proliferacji komórek kostnych oraz była bardziej biozgodna. W badaniach wykorzystano polerowaną powierzchnię Ti 99,6% piaskowaną nieużywanym (świeżym) proszkiem oraz proszkiem używanym (po zakończonym cyklu produkcyjnym, tzn. wypiaskowaniu 300 elementów/implantów dentystycznych). Uzyskane w ten sposób próbki zbadano z wykorzystaniem mikroskopii SEM oraz profilometru optycznego, w celu określenia morfologii i geometrii powierzchni. Wyznaczono 11 parametrów 2D/3D, charakteryzujących powierzchnię i jej przydatność w implantach. Odporność korozyjną zbadano w płynie Ringera. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że na powierzchni piaskowanej nieużywanym proszkiem HA występuje większa liczba trwale umocowanych w niej cząstek HA, w porównaniu do powierzchni piaskowanej proszkiem używanym. Powierzchnia taka charakteryzuje się korzystniejszymi parametrami geometrycznymi przy niewielkim spadku odporności korozyjnej, w porównaniu do niepiaskowanej powierzchni Ti 99,6%. Implant piaskowany nieużywanym proszkiem HA, w którym proszki HA są wbite w powierzchnię, posiada potencjalnie lepszą powierzchnię do zajścia procesów osteointegracji i trwałego połączenia z tkanką kostną.
In this work we describe surface modification process of titanium, which is used in hard tissue implant applications. Titanium, although has excellent and useful properties, in the implant applications requires preparation a respective surface morphology. The aim of this work was to compare Ti 99.6% surfaces, used in implant applications, after HA/TCP (HA - hydroxyapatite, TCP - tricalcium phosphate) powder sandblasting. The aim of sandblasting is to increase the surface roughness, together with changing its chemical composition. So, after the treatment the sandblasted surface should enhance cells growth and proliferation and should be more biocompatible, respective for medical applications. For the sandblasting of the polished Ti surfaces we have used one fresh/new hydroxyapatite powder (first time used) and the second one used before in the implant production (after 300 sandblasting series of dental implants). The morphology and geometrical properties of surfa¬ce were investigated using SEM and optical profiler, respectively. Taking into account surface topography and usefulness in implants, the 11 2D/3D surface geometrical and hybrid parameters were determined. The corrosion potentiodynamic tests were done in Ringer solution. We have found that in the surface, sandblasted with fresh HA particles, were embedded more HA inclusions, and the surface is very rough in comparison to surface sandblasted with old HA particles. The corrosion resistance was slightly worse for sandblasted surfaces in comparison to mechanically polished one. Implants sandblasted with using of fresh HA (with embedded and strongly bonded with titanium HA particles) give potentially better surface for osseointegration process and stable bonding with the bone tissue.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2013, 16, 119; 33-39
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność skaningowej mikroskopii elektronowej w ocenie struktury kości i doborze materiałów alloplastycznych w rekonstrukcji ubytków twarzoczaszki
Autorzy:
Job, Katarzyna
Składzień, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397283.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Elektronowy mikroskop skaningowy
detekcja elektronów wtórnych
hydroksyapatyt
Opis:
Wstęp: Nawet niewielkie ubytki w zakresie szkieletu twarzoczaszki mogą być przyczyną zaburzeń czynnościowych i estetycznych. Najczęstsza przyczyną powstawania ubytków w zakresie twarzoczaszki są urazy oraz zabiegi operacyjne w chirurgii onkologicznej. Wykonywanie zabiegów o coraz większym zasięgu resekcyjnym pozwala osiągnąć radykalizm onkologiczny dając szanse choremu na dłuższe życie ale jednocześnie wymaga podjęcia coraz bardziej zaawansowanych technik rekonstrukcyjnych tak aby przywrócić choremu komfort życia oraz powrót do aktywności zawodowej i społecznej. Konieczność zabiegów rekonstrukcyjnych to nie tylko chorzy z chorobami nowotworowymi ale również pacjencji, którzy w wyniku zmian zapalnych, urazów czy nieonkologicznych zabiegów operacyjnych utracili prawidłową funkcje narządów i zmysłów. W zależności od umiejscowienia ubytku, rodzaju utraconych tkanek, jego rozległości, a także czynników zależnych od pacjenta istnieje wiele możliwości wykonania procedur rekonstrukcyjnych. Materiałami wykorzystywanymi w zabiegach rekonstrukcyjnych mogą być tkanki własne chorego lub w przypadku braku takiej możliwości sztuczne materiały rekonstrukcyjne. Materiał i metoda: Analizą objęto fragmenty tkanek kostnych usunięte w trakcje zabiegu operacyjnego, które ze względu na procedurę medyczną, brak przydatności do replantacji traktowane były jako odpad medyczny. Przygotowane preparaty poddano obserwacji w mikroskopie optycznym, elektronowym mikroskopie skaningowym oraz przeprowadzono analizę chemiczną. Skład chemiczny próbek analizowano przy użyciu detektora niskiej próżni (LVD), przy napięciu przyspieszającym wynoszącym 15kV i 10kV oraz wielkości spotu równej 4 i 3,5. Obserwacje przeprowadzono w systemie detekcji elektronów wtórnych(SE). Wyniki: Obserwacja preparatów w mikroskopii optycznej oraz uzyskanych obrazów w Elektronowym Mikroskopie Skaningowym wykazała w każdym przypadku obecność typowej zbitej tkanki kostnej o zróżnicowanym ukształtowaniu powierzchni (różnego stopniu nierówności oraz chropowatości). Analiza składu chemicznego potwierdziła obecność związków z układu CaO-P2O5-H20. Stosunku Ca/P (wapnia/fosforu) uzyskany z analizy chemicznej mieścił się w zakresie 1.33 do 2.1 i świadczył o różnorodnej morfologii fosforanów wapnia budujących struktury kostne twarzoczaszki. Wnioski: 1. Fosforany wapnia cechują się doskonałą biozgodnością ze względu na swoje chemiczne podobieństwo do kości i są idealnym materiał do rekonstrukcji ubytków kostnych w zakresie twarzoczaszki. 2. Spośród kilku grup biomateriałów stosowanych w inżynierii tkankowej polimery biodegradowalne posiadają największy potencjał użytkowy ze względu na możliwość indywidualnego dopasowania i wysoką biozgodność.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 14-19
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie powłok hydroksyapatytowych wytworzonych różnymi metodami na Ti3P na aktywność biologiczną osteoblastów linii Saos-2
Effects of HAp produced by different methods on Ti3P surface layer on biological activity of osteoblasts Soas-2 line
Autorzy:
Zajączkowska, A.
Mróz, W.
Stoch, A.
Długoń, E.
Borowski, T.
Wierzchoń, T.
Czarnowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284621.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
osteoblasty
hydroksyapatyt
aktywność biologiczna
osteoblasts
hydroxyapatite
biological activity
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 77-80; 96-98
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza właściwości powłok HAp wytwarzanych metodą magnetronową z wykorzystaniem wyładowania w.cz.
Analysis of the properties of HAp coatings produced by RF magnetron sputtering
Autorzy:
Batory, D.
Skwierzyński, P.
Witman, M.
Niedzielska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285970.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
metoda magnetronowa
biomateriały
hydroxyapatite
magnetron sputtering
biomaterials
Opis:
Hydroxyapatyt (HAp) jest fosforanem wapnia stosowanym jako biomateriał, który wspomaga odbudowę tkanki kostnej. Jednakże ze względu na jego niskie właściwości mechaniczne, a także anizotropię właściwości fizykochemicznych częściej stosowany jest w postaci powłok na implantach medycznych. Szereg technologii syntezy pozwala na wytwarzanie powłok fosforanów wapnia o szerokim wachlarzu składów stechiometrycznych oraz innych właściwości. Cechą wspólną powłok HAp wytwarzanych na podłożach metalicznych jest ich słaba adhezja spowodowana różnymi wartościami współczynników rozszerzalności cieplnej. Proponowaną w niniejszej pracy metodą poprawy adhezji powłok HAp do różnych podłoży stosowanych w medycynie jest zastosowanie międzywarstwy węglowej. Dzięki wysokiemu powinowactwu chemicznemu wapnia do fosforu możliwe jest uzyskanie lepszej adhezji warstwy HAp do podłoża, a przez to zapewnienie jej lepszych właściwości użytkowych. Warstwy hydroksyapatytowe otrzymano metodą rozpylania magnetronowego katody, wykonanej z proszku HAp, przy różnych parametrach prądowonapięciowych. W efekcie końcowym uzyskano warstwy kompozytowe C/HAp charakteryzujące się poprawioną adhezją i zróżnicowanymi właściwościami fizykochemicznymi. Strukturę i morfologię otrzymanych warstw badano przy wykorzystaniu SEM. Właściwości mechaniczne analizowano za pomocą metody nanoindentacji, grubość otrzymanych warstw mierzono za pomocą profilometru stykowego, natomiast swobodną energię powierzchniową metodą Owensa-Wendta przy wykorzystaniu analizy kąta zwilżania warstw. W wyniku przeprowadzonych badań opracowano typoszereg parametrów syntezy warstw HAp na podłożach metalicznych, modyfikowanych warstwą węglową, o poprawionych właściwościach użytkowych, adekwatnych dla konkretnej aplikacji.
Hydroxyapatite (HAp) is a calcium phosphate used as a biomaterial, that supports the reconstruction of bone tissue. However, due to an anisotropy of its physicochemical properties and its low mechanical properties is often used in the form of thin coatings on medical implants. A number of synthesis technologies allows the production of calcium phosphate coatings characterized by a wide range of stoichiometric compositions and other properties. A common feature of HAp coatings produced on metal substrates is their poor adhesion caused by different coefficients of thermal expansion. Proposed in this paper method to improve adhesion of hydroxyapatite coatings to various substrates used in medicine is the application of carbon interlayer. High chemical affinity of calcium to carbon makes it possible to obtain a better adhesion of HAp layer to the substrate, and thus to ensure its better performance. Hydroxyapatite layers were manufactured by RF magnetron sputtering of cathode, which was made of pressed and sintered HAp powder, using different synthesis parameters. The final result are obtained C/HAp composite layers characterized by improved adhesion and variety of physicochemical properties. The structure and morphology of obtained layers were studied using SEM. The mechanical properties were analyzed using a nanoindentation method. Thickness of deposited layers was measured on the profilometer, whereas free surface energy (SEM) was investigated by Owens-Wendt method based on the measurement of layers contact angle. Following this study a range of synthesis parameters of HAp layers on substrates modified using carbon interlayer was worked out. Conducted investigation made it possible to obtain hydroxyapatite layers with improved performance characteristics that are adequate for the particular application.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, no. 109-111 spec. iss.; 81
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Długoterminowe efekty augmentacji krtani przeprowadzonej w znieczuleniu miejscowym przy użyciu hydroksyapatytu wapnia
Autorzy:
Sielska-Badurek, Ewelina
Sobol, Maria
Jędra, Katarzyna
Rzepakowska, Anna
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398488.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
augmentacja krtani
laryngoplastyka iniekcyjna
hydroksyapatyt wapnia
efekty długoterminowe
Opis:
Wstęp: Cel badania stanowi ocena efektów długoterminowych augmentacji krtani w znieczuleniu miejscowym przy pomocy hydroksyapatytu wapnia. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 17 pacjentów, którzy z powodu niewydolności szpary głośni (z powodu jednostronnego porażenia krtani oraz niewydolności mięśni wewnętrznych krtani) zostali zakwalifikowani do przeprowadzenia augmentacji krtani (10 kobiet i 17 mężczyzn), w wieku: 57,6±17,7 lat, mediana 61 lat, z zakresem: 32-83 lata. U wszystkich pacjentów wykonano augmentację krtani w znieczuleniu miejscowym, przez jamę ustną, podając bocznie od fałdu głosowego/ fałdów głosowych hydroksyapatyt wapnia (preparat Radiesse). W celu oceny efektów długoterminowych augmentacji krtani – przeprowadzano ocenę jakości głosu pacjenta przed augmentacją, a następnie 3 i 12 miesięcy po augmentacji krtani, przy pomocy oceny videolaryngostroboskopowej krtani, oceny odsłuchowej, analizy akustycznej, oceny aerodynamicznej oraz samooceny głosu dokonanej przez pacjenta przy pomocy kwestionariusza VRQoL. Wyniki: Uzyskano istotną statystycznie poprawę w ocenie odsłuchowej głosu dla parametrów G i A, po 3 miesiącach, dobre wyniki utrzymywały się w czasie 12-miesięcznej obserwacji. W ocenie akustycznej MDVP_Jitt, MDVP_Shim i MDVP_NHR poprawiły się odpowiednio do wartości: 2,5; 5 oraz 0,1 (3 miesiące po augmentacji) i 1,9; 3,6 oraz 0,1 (12 miesiące po augmentacji). MPTa wydłużył się do 12,2 i 11,9 s., odpowiednio po 3 i 12 miesiącach od augmentacji. Natężenie głosu poprawiło się z 67 do 68 oraz 71 dB(A), odpowiednio po 3 i 12 miesiącach. Wyniki: VRQoL poprawiły się do wartości 19,5 i 20, odpowiednio 3 i 12 miesięcy po augmentacji. Dyskusja Augmentacja krtani w znieczuleniu miejscowym przy pomocy hydroksyapatytu wapnia daje długotrwałe, dobre efekty leczenia.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 5; 5-11
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rusztowania hydroksyapatytowe do zastosowań medycznych wykonane metodą „Robocasting - wstępne testy
Hydroxyapatite scaffolds by „Robocasting for medical applications - preliminary tests
Autorzy:
Gryń, K.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284572.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
rusztowania
hydroksyapatyt
metoda robocasting
hydroxyapatite
hydroxyapatite scaffolds
Robocasting
Opis:
Celem prowadzonych badań było wstępne przebadanie i opisanie własności fizycznych, mechanicznych i biologicznych porowatych rusztowań hydroksyapatytowych wykonanych metodą „Robocasting". Badaniom poddano próbki o różnych wariantach geometrii strukturalnej przy zachowaniu tych samych wymiarów zewnętrznych. Wydrukowano trzy rodzaje próbek: siatka gęsta, siatka rzadka, materiał lity. Własności wytrzymałościowe wyznaczono w próbie trójpunktowego zginania. Stwierdzono, że w porównaniu z kością naturalną własności wytrzymałościowe próbek są niższe i pogarszają wraz ze wzrostem makroporowatości. Złożoną mikro i makro strukturę wydrukowanych i spieczonych próbek pokazano na zdjęciach wykonanych przy użyciu mikroskopu skaningowego (SEM). Nie stwierdzono defektów o innej niż osnowa mikrostrukturze. Materiał po spiekaniu był jednorodny w całej objętości (nawet w miejscach połączenia warstw). Wykonano testy w środowisku SBF (simulated body fluid). Po 8 dniach inkubacji zaobserwowano na powierzchni próbek pojawienie się kalafiorowatych struktur apatytowych, a dodatkowo po 14 dniach narosły kryształy chlorkowe. Po przeprowadzonych analizach stwierdzono, że mimo niskich własności wytrzymałościowych drukowane struktury przestrzenne mogą służyć do zastosowań medycznych. Wystarczająca sztywność, odpowiednia porowatość a także biozgodność pozwala na ich zastosowanie jako rusztowań dla komórek - skafoldów. Dodatkową zaletą metody „Robocasting" jest możliwość wykonywania obiektów o dowolnych kształtach, dzięki czemu idealne dopasowanie implantu np.: do ubytku, który ma być wypełniony, nie nastręcza trudności. Dalsze badania będą nastawione na testy odpowiedzi komórkowej (in vitro i in vivo) w celu dokonania pełnego opisu materiału.
The purpose of this preliminary research was to investigate and describe mechanical properties, micro and macro structure and the behavior in immersion solution of 3D hydroxyapatite structures manufactured by "Robocasting". Three different macrostructures were printed and taken under investigation: fine grid, coarse grid and bulk material. It was observed that mechanical properties of such samples in comparison with natural bone are lower and deteriorate with porosity (the bigger macroporosity the lower mechanical properties). For structural analysis of printed and sintered samples scanning electron microscope (SEM) pictures were taken. No defects, bonding or other imperfection in the macrostructure were found. Material was fully homogenous even in layer-to-layer contact areas. Biological activity was tested in simulated body fluid (SBF). After 8 days of incubation SEM pictures revealed apatite structures formed on the samples' surface. Some chloride crystals were observed after 14 days. Analyses show that low mechanical properties are not decisive and do not exclude such structures from medical applications. Sufficient stiffness, appropriate porosity and biocompatibility allow to use them as scaffolds for bone cells growth. Another big advantage of "Robocasting" is an arbitrary shape of manufactured samples. It gives an opportunity to create scaffold (implant) perfectly fitted e.g. to fill the bone tissue defects. That is why consecutive research will be focused on more accurate tests (in vitro and in vivo) to fully describe of manufactured structures.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2008, 11, no. 81-84; 76
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie fosforanów wapnia w stomatologii
The applications of calcium phosphates in dentistry
Autorzy:
Kula, Z.
Laska, A.
Szymanowski, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285037.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
fosforany wapnia
szkliwo
hydroxyapatite
calcium phosphates
enamel
Opis:
Fosforany wapnia zaliczane są do biomateriałów ceramicznych, resorbowalnych. Kości i zęby kręgowców zbudowane są z fosforanu wapnia, głównie z hydroksyapatytu. Zajmuje on szczególne miejsce pośród fosforanów wapnia, ze względu na wyjątkowe właściwości fizykochemiczne i biologiczne. Zarówno hydroksyapatyt (HAp), jak i ortofosforan (V) wapnia (TCP) są solami trójzasadowego kwasu ortofosforowego – H3PO4 . Dzięki właściwościom użytkowym znalazły szerokie zastosowanie w medycynie i stomatologii. Amorficzny fosforan wapnia dodawany jest do preparatów wybielających, stosowanych do metody nakładkowej oraz metody z wykorzystaniem lampy UV. Badania kliniczne dowodzą, że amorficzny fosforan wapnia (ACP) ma następujące właściwości: odbudowuje szkliwo poprzez wytworzenie nowej powłoki hydroksyapatytowej na powierzchni zębów, zmniejsza nadwrażliwość zębów, przywraca zębom połysk i wygładza ich powierzchnię oraz zmniejsza ryzyko nawrotu przebarwień.
Calcium phosphates are among the ceramic biomaterials, resorbable. Bones and teeth of vertebrates are composed of calcium phosphate, mainly hydroxyapatite, which occupies a special place among the calcium phosphates, due to the unique physical, chemical and biological properties. Both the hydroxyapatite (HAp), as well as orthophosphate (V) phosphate (TCP) are salts of tribasic phosphoric acid - H3PO4. Excellent utility properties found wide application in medicine and dentistry. The amorphous calcium phosphate is added to the bleaching preparations used for the overlay method and the method using a UV lamp. Clinical studies show that the amorphous calcium phosphate (ACP) has the following characteristics: recovering, by creating a new enamel hydroxyapatite coating on the surface of the teeth, reduce hypersensitivity of the teeth, the teeth restores the gloss and smooth the surface and reduce the risk of recurrence of discoloration.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2014, 17, no. 128-129; 54-56
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elektroforetyczne osadzanie hydroksyapatytu na powierzchni stopów NiTi wykazujacych pamięć kształtu
Electrophoretic deposition of hydroxyapatite coatings on NiTi shape memory alloy
Autorzy:
Goryczka, T.
Szaraniec, B.
Dudek, K.
Zych, Ł.
Freitag, M.
Lelątko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285852.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydroksyapatyt
pamięć kształtu
biomateriały
hydroxyapatite
shape memory
biomaterials
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2011, 14, no. 106-108; 124-128
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury na właściwości nanocząstek hydroksyapatytu otrzymywanych w precypitacji z lecytyną
Temperature influence on properties of hydroxyapatite nanoparticles synthesized in lecithin-based wet chemical precipitation
Autorzy:
Wojasiński, M.
Latocha, J.
Sobieszuk, P.
Ciach, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nanocząstki
hydroksyapatyt
precypitacja
lecytyna
nanoparticles
hydroxyapatite
precipitation
lecithin
Opis:
Badania dotyczyły otrzymywania nanocząstek hydroksyapatytu metodą chemicznej precypitacji w obecności lecytyny w różnych temperaturach procesu w reaktorze półokresowym. Otrzymano kuliste cząstki o rozmiarze 100 nm i powierzchniowym potencjale zeta około 0 mV. Te właściwości nie zależą od temperatury. Analiza chemiczna produktu wykazała natomiast wpływ temperatury na obecność lecytyny w produkcie precypitacji. Zjawisko to będzie przedmiotem dalszych badań, w celu określenia dokładnego stężenia lecytyny w nanocząstkach hydroksyapatytu modyfikowanego lecytyną.
Hydroxyapatite nanopaiticles preparation using lecithin-based wet chemical precipitation process in different temperatures in a semi-batch reactor was investigated. Particles characterized by spherical shape of about 100 nm size and surface zeta potential of about 0 mV were obtained. Precipitation temperature did not affect these properties of nanopaiticles. Chemical analysis showed the influence of precipitation temperature on lecithin presence in precipitation products. The phenomenon of lecithin presence and concentration in hydroxyapatite nanopaiticles will be investigated in further research.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2017, 4; 148--149
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie metody ChZT do oznaczania stężenia lecytyny w syntetycznym hydroksyapatycie
Application of the Chemical Oxygen Demand (COD) method for determining the amount of lecithin in synthetic hydroxyapatite
Autorzy:
Latocha, J.
Wojasiński, M.
Jeżak, J.
Matusiak, K.
Ciach, T.
Sobieszczuk, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073354.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
hydroksyapatyt
lecytyna
precypitacja
ChZT
hydroxyapatite
lecithin
precipitation
COD
Opis:
Badania dotyczyły zastosowania metody Chemicznego Zapotrzebowania Tlenu (ChZT) do oznaczenia ilości lecytyny związanej z hydroksyapatytem (HAp-LE), otrzymanym w procesie chemicznej precypitacji. Dokładność metody zweryfikowano wykonując bilans tlenu zużytego do całkowitego utlenienia lecytyny zawartej w mieszanie poreakcyjnej, osadzie oraz supematancie. Zawartość lecytyny w proszkach mieściła się w granicach od 1% do 30%. Zaproponowana metoda analityczna może być wykorzystywana do oznaczenia innych dodatków organicznych związanych z syntetycznym HAp.
The research concerned the application of the Chemical Oxygen Demand (COD) method lor determining the amount of lecithin bonded with hydroxyapatite (HAp-LE) obtained in the wet chemical precipitation process. The accuracy of method was verified using a balance of oxygen consumed to completely oxidize the lecithin contained in post-reaction mixture, precipitate and supernatant. The content of lecithin in obtained powders ranged from 1% to 30%. The proposed analytical method can be used in the determination of other organie additives bonded with synthetic HAp.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2018, 3; 67--68
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies