Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Helianthus tuberosus L." wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Assessment Usability of Jerusalem Artichoke (Helianthus tuberosus L.) for Phytoremediation of Soil Contaminated with Pesticides
Ocena przydatności topinamburu (Helianthus tuberosus L.) do fitoremediacji gleby zanieczyszczonej pestycydami
Autorzy:
Ignatowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388087.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fitoremediacja
topinambur (Helianthus tuberosus L.)
sorpcja
pestycydy
mogilnik
phytoremediation
Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.)
sorption
pesticide
graveyard
Opis:
The aim of present research was to assess the usefulness of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) to phytoremediation of sorption substrate contaminated with pesticides. Studies upon purification of sorption substrate consisting of a soil and dairy sewage sludge were conducted under pot experiment conditions. The study design included control pot along with 3 other ones polluted with pesticides. The vegetation season has lasted since spring till late autumn 2007. After plants acclimatization, the mixture of chloro- and phosphoorganic pesticides was added into 3 experimental pots in the continuous intervals. After harvest the samples of substrate and plant material, both tops and roots, were taken. It was found that pesticide contents in sorption subsoil (from 0.10313 to 0.38909 mg o kg-1 d.m.) were much higher than in control soil (from 0.01781 to 0.22702 mg o kg-1 d.m.). Achieved results allow initially certify that Jerusalem artichoke can be used for reclamation of soils contaminated with pesticides, particularly for vitality prolongation of sorption barrier around the graveyard area. In future, it would allow for applying the sorption screen around pesticide graveyard, which reduces pesticide migration into the environment, and grown energetic plants - through phytoremediation - would prolong the sorbent vitality and remove pesticides from aboveground parts by means of combustion.
Celem pracy była ocena przydatności topinamburu (Helianthus tuberosus L.) do fitoremediacji podłoża sorpcyjnego zanieczyszczonego pestycydami. Obiektem badań było podłoże sorpcyjne, będące mieszaniną gleby oraz ustabilizowanego osadu mleczarskiego, przeznaczone do wykonania ekranu sorpcyjnego wokół mogilnika. Doświadczenie obejmujące 4 obiekty: kontrolę oraz 3 pozostałe zanieczyszczone pestycydami, prowadzono w wazonach o powierzchni 0,3 m2 wypełnionych ww. mieszaniną, do których nasadzono topinambur. W badaniach wstępnych potwierdzono jego przydatność. Sezon wegetacyjny trwał od wiosny do późnej jesieni 2007 roku. Po okresie aklimatyzacji roślin do wazonów wprowadzano w stałych odstępach czasowych mieszaninę pestycydów chloro- i fosforoorganicznych. Po zbiorze roślin pobrano próbki podłoża oraz części naziemnych i podziemnych rośliny. W próbkach określano stężenie pestycydów zgodnie z obowiązującą metodyką. Stwierdzono, że zawartości pestycydów w podłożu sorpcyjnym (od 0,10313 do 0,38909 mg o kg-1 s.m.) były dużo większe niż w głębie kontrolnej (od 0,01781 do 0,22702 mg o kg-1 s.m.). Uzyskane wyniki pozwalają wstępnie stwierdzić, że topinambur może być wykorzystany do rekultywacji gleb zanieczyszczonych pestycydami, zwłaszcza do przedłużenia żywotności bariery sorpcyjnej wokół mogilnika. W przyszłości pozwoli to na zastosowanie wokół mogilnika ekranu sorpcyjnego, który zredukuje migrację pestycydów do środowiska, a uprawa fitoremediacyjnych roślin energetycznych umożliwi przedłużenie żywotności sorbentu i usuwanie pestycydów z części nadziemnych przez spalanie.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2009, 16, 10; 1293-1297
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The yield of Jerusalem artichoke plant Helianthus tuberosus L. grown in various combinations of fertilisation – preliminary research
Plon słonecznika bulwiastego Helianthus tuberosus L. uprawianego w różnych kombinacjach nawozowych – badania wstępne
Autorzy:
Puła, Joanna
Kliszcz, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179268.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerusalem artichoke
Helianthus tuberosus L. cv. Albik
cv. Rubik
biochar
size and numbers of tubers
słonecznik bulwiasty
Helianthus tuberosus L. cv. Albik i cv. Rubik
biowęgiel
wielkość i liczba bulw
Opis:
Jerusalem artichoke is a perennial plant, which originates from North America. Tubers are characterised by high nutritional and energy values and can therefore be a source of food for humans and animals. The interest in tubers of Helianthus tuberosus L. in the diet of man is primarily due to the content of inulin and fructooligosaccharides, minerals, vitamins, and amino acids in them. In addition, it is a plant that is not demanding in agrotechnical conditions. Hence, the interest in cultivation this plant has increased. The main objective of the experiment was to evaluate the effect of biochar on the average yield of tubers and some morphological characteristics of plants. The study was conducted in conditions of a field experiment in 2016 at the Experimental Station of the University of Agriculture in Kraków. Two varieties: ‘Albik’ and ‘Rubik’, were grown in the experiment with different fertilisation variants. Biochar from the coniferous wood industry and mineral fertilisers were used. The ‘Rubik’ variety yields better than the ‘Albik’ variety under tested soil conditions, and the combined use of biochar and the basic dose of mineral fertilisation gives the best yields in the cultivation of Jerusalem artichoke.
Topinambur (słonecznik bulwiasty) Helianthus tuberosus L. to wieloletnia roślina, która pochodzi z Ameryki Północnej. Bulwy charakteryzują się wysokimi właściwościami odżywczymi, dlatego mogą być źródłem pożywienia dla człowieka i paszą dla zwierząt. Ponadto wykorzystywane są jako biomasa do produkcji energii i etanolu. Zastosowanie bulw w diecie człowieka wynika przede wszystkim z zawartości w nich inuliny i fruktooligosacharydów, minerałów, witamin oraz aminokwasów. Jest to roślina o małych wyma-ganiach agrotechnicznych, stąd też w ostatnich latach wzrasta zainteresowanie jej uprawą, zwłaszcza na glebach słabych. Głównym celem eksperymentu była ocena wpływu biowęgla na plon bulw i niektóre cechy morfologiczne topinamburu. Doświadczenie polowe przeprowadzono w 2016 roku w Stacji Doświadczal-nej Katedry Agrotechniki i Ekologii Rolniczej Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Uprawiano dwie od-miany topinambura: ‘Albik’ i ‘Rubik’, przy zróżnicowanym nawożeniu: 1 – obiekt kontrolny bez nawożenia mineralnego i biowęgla, 2 – NPK: 100-80-100 kg∙ha-1, 3 – biowęgiel 10 t∙ha-1, 4 – biowęgiel 10 t∙ha-1 i NPK, 5 – biowęgiel (5 t∙ha-1) i NPK 50-40-50 kg∙ha-1. Na tle porównywanych obiektów nawozowych stwierdzono, że najlepszą kombinacją nawożenia w uprawie słonecznika bulwiastego było zastosowanie biowęgla wraz z nawozami mineralnymi.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2017, 2; 97-103
2543-8832
2545-0999
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phenological growth stages and BBCH-identification keys of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.)
Fazy rozwojowe słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.) w propozycji oznaczeń skali BBCH
Autorzy:
Kliszcz, Angelika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173116.pdf
Data publikacji:
2021-11-19
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Helianthus tuberosus L.
Słonecznik bulwiasty
topinambur
skala BBCH
fazy rozwojowe
topinambour
BBCH scale
phenological stages
Opis:
Celem pracy było nazwanie i standaryzacja faz rozwojowych słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.), rosnącego w klimacie umiarkowanym, na podstawie klucza oznaczeń BBCH. Tego rodzaju analizę wykonano po raz pierwszy, co było oczekiwane w dyskursie naukowym, jak i praktycznym. Rosnące zainteresowanie tym gatunkiem, zarówno z punktu widzenia naukowego jak i utylitarnego, stawia potrzebę nazwania jego poszczególnych stadiów rozwojowych oraz ich standaryzacji w zakresie nomenklatury. Słonecznik bulwiasty jest rośliną o wielokierunkowym wykorzystaniu w różnych gałęziach przemysłu. Surowcem w przemyśle spożywczym są bulwy, które gromadzą znaczne ilości inuliny - łańcuchowego polimeru fruktozy, o istotnych właściwościach probiotycznych. Dzięki temu bulwy są cennym składnikiem żywności funkcjonalnej, substratem w produkcji farmaceutyków, czy napojów alkoholowych, a także pozwalają na przetrwanie gatunku w środowisku w okresie zimowym. Formowanie się bulw zachodzi przez znaczną część rozwoju ontologicznego gatunku (BBCH 49) i związane jest głównie z fotoperiodem, sumą temperatur efektywnych oraz obecnością nadziemnej biomasy rośliny, z której zachodzi alokacja asymilatów do bulw w okresie rozwoju generatywnego. Spośród wielu innych zastosowań, roślina ta jest wykorzystywana jako surowiec energetyczny, gdyż naturalnie wyschnięta biomasa nadziemna, pod koniec sezonu wegetacyjnego, zawiera niską zawartość wody i plasuje ten gatunek w środku listy roślin energetycznych.
W pracy zaprezentowano propozycję oznaczeń faz rozwojowych dla Słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.) zgodnie ze skalą BBCH. Rosnące zainteresowanie tym gatunkiem, zarówno z punktu widzenia naukowego jak i utylitarnego, stawia potrzebę nazwania poszczególnych stadiów rozwojowych tego gatunku i standaryzacji w zakresie nomenklatury. S. bulwiasty jest rośliną o wielokierunkowym wykorzystaniu w różnych gałęziach przemysłu. Surowcem wykorzystywanym w przemyśle spożywczym są bulwy, które gromadzą znaczne ilości inuliny, łańcuchowego polimeru fruktozy, o istotnych właściwościach probiotycznych. Dzięki temu bulwy tej rośliny są cennym składnikiem żywności funkcjonalnej, substratem w produkcji farmaceutyków czy napojów alkoholowych, a także pozwalają na przetrwanie gatunku w środowisku pomimo znacznych spadków temperatury w okresie zimowym. Formowanie się bulw zachodzi przez znaczną część rozwoju ontologicznego gatunku (BBCH 49) i związane jest głównie z fotoperiodem, sumą temperatur efektywnych oraz obecnością nadziemnej biomasy rośliny, z której zachodzi alokacja asymilatów do bulw w drugiej części rozwoju rośliny (okres rozwoju generatywnego). Spośród wielu innych zastosowań, roślina ta jest wykorzystywana jako surowiec energetyczny, gdyż naturalnie wyschnięta biomasa nadziemna, pod koniec sezonu wegetacyjnego, zawiera niską zawartość wody i plasuje ten gatunek w środku listy roślin energetycznych. Celem pracy było nazwanie i standaryzacja na podstawie klucza oznaczeń BBCH po raz pierwszy faz rozwojowych Słonecznika bulwiastego (H. tuberosus L.) rosnącego w klimacie umiarkowanym, co jest oczekiwane w dyskursie naukowym, jak i praktycznym.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2021, 6; 203-225
2543-8832
2545-0999
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies