Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "French emigrants" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Francuscy emigranci w pruskiej kolonii Wymysłów w latach 1797-1800
French emigrants in the Prussian colony Wymysłów in 1797–1800
Autorzy:
Łysiak-Łątkowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590977.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
French emigrants
Stanislas Jean de Boufflers
South Prussia
Wymysłów
Prussian colonization policy
francuscy emigranci
Stanislaw Jean de Boufflers
Prusy Południowe
pruska polityka kolonizacyjna
Opis:
Wymysłów Folwark wchodził w skład dóbr pabianickich, które do 1795r. należały do krakowskiej kapituły katedralnej. W wyniku II i III rozbioru Polski wraz z innymi terytoriami Rzeczypospolitej zostały zajęte przez Prusy. Weszły w skład utworzonych Prus Południowych, które stały się celem pruskiej akcji osadniczej. Przejęte majątki ziemskie podzielono na gospodarstwa tworząc nowe kolonie. Wymysłów był jedną z takich osad, która została utworzona w wyniku parcelacji Wymysłowa Folwark. Nie została ona jednak zasiedlona typowymi pruskimi osadnikami. Fryderyk Wilhelm II, król pruski, w 1796r. wyraził zgodę, aby podzielone na terenie Wymysłowa grunty zasiedlili francuscy emigranci opuszczający swój kraj z powodu rewolucji (1789-1799). Była to grupa arystokratów, wśród których znajdował się Stanislaw Jean de Boufflers. Nadanie ziemi przedstawicielom francuskiej arystokracji służyło nie tylko pruskiej polityce zasiedlania zajętych ziem, ale i stanowiło realizację jednego z założeń polityki władz pruskich wobec emigrantów z Francji. Dotyczyło ono rozdzielania uciekinierów, aby nie tworzyli większych skupisk w jednym miejscu. Był to także efekt nawiązanej znajomości i kontaktów S. J. de Boufflersa z królem pruskim. Artykuł przedstawia powstanie kolonii Wymysłów w ramach pruskiej akcji kolonizacyjnej i polityki emigracyjnej, zasad tworzenia i funkcjonowania nowych osad, porusza aspekty związane ze zjawiskiem emigracji francuskiej jako doświadczenia w wymiarze zbiorowym i indywidualnym oraz w kontekście rewolucyjnego prawodawstwa.
Folwark Wymysłów was part of the land property Pabianice which until 1795 belonged to the Cracow cathedral chapter. As a result of the 2nd and 3rd partitions of Poland, it was seized by Prussia and included in the then established South Prussia which became a territory of the Prussian settlement action. The seized land properties were divided into farms and organized into new colonies. Wymysłów was one of such settlements, established as a result of parcelling out Folwark Wymysłów. However, it was not populated with the typical Prussian settlers. Frederick William II of Prussia in 1796 gave consent that the land divided in Wymysłów might be settled by the French emigrants who were leaving their country because of the revolution (1789–1799). It was a group of aristocrats one of whom was Stanislas Jean de Boufflers. Granting land to the members of French aristocracy served not only the Prussian policy of settlement of the seized lands, but also implemented one of the principles of the policy of the Prussian authorities towards the emigrants from France, namely separating the refugees in order to prevent them from forming larger groupings in one place. It was also the effect of the contacts established by Stanislas Jean de Boufflers with the King of Prussia. The article describes the rise of the colony Wymysłów as a result of the Prussian settlement action, the emigration policy, and the principles of establishing and running new settlements. It also discusses the questions of the French emigration as a collective and individual experience seen in the context of the revolutionary legislature.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2020, 1; 41-59
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polsko-francuskie umowy w sprawie ubezpieczeń społecznych w okresie międzywojennym
Polish-French agreements regarding social security in the inter-war period
Autorzy:
Jarosz-Nojszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
emigration
Polish emigrants in France Polish-French relations
disability
pensions
retirement pensions
miners
miners pensions
emigracja
reemigracja
emigracja polska we Francji
stosunki polsko--francuskie
renty
emerytury
górnicy
emerytury górnicze
Opis:
In the years 1918–1939 over 600 thousand persons emigrated from Poland to France. Large numbers of Poles, who had previously lived in Westphalia and the Rhineland province, also came over to France. Amongst the Polish emigrants there was a predominance of workers and miners, and there were considerably fewer farmers. This article aims to demonstrate the steps taken by the Polish authorities to secure social security benefits, (in particular retirement pensions and disability pensions) for Poles who decided to take up paid employment in France. The source database which this article draws on is archived materials, legal acts and specialist press relating to the period being researched. The Polish authorities undertook the first attempts to guarantee social security benefits for Poles in France directly after the end of the First World War, signing a emigration agreement with France, which included the first social security records. However, it did not resolve the key issues of retirement pension and disability pension. In subsequent years further activities were conducted in this area, the greatest achievement being the signing of the agreement relating to miners benefits in 1929. Negotiations in the matter of the Polish- French insurance convention covering all types of social benefits were interrupted on the outbreak of the Second World War. It was signed after the war, in 1948.
W latach 1918–1939 z Polski do Francji wyemigrowało ponad 600 tys. osób. Do Francji przybyła także duża grupa Polaków, którzy wcześniej zamieszkiwali na terenie Westfalii i Nadrenii. Wśród polskiej emigracji dominowali robotnicy i górnicy, zdecydowanie mniej było pracowników rolnych. Celem artykułu jest pokazanie działań władz polskich podejmowanych w celu zabezpieczenia świadczeń z ubezpieczeń społecznych (w szczególności emerytalnych i rentowych) Polakom, którzy zdecydowali się na podjęcie pracy zarobkowej we Francji. Bazę źródłową artykułu stanowią materiały archiwalne, akty prawne oraz prasa specjalistyczna badanego okresu. Pierwsze próby zagwarantowania świadczeń ubezpieczeniowych dla Polaków we Francji władze polskie podjęły bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej, podpisując z Francją umowę emigracyjną, w której znalazły się zapisy dotyczące ubezpieczeń społecznych. Nie rozwiązywała ona jednak kluczowych spraw ubezpieczenia emerytalnego i rentowego. W kolejnych latach prowadzono dalsze działania w tym zakresie, których największym osiągnięciem było podpisanie w 1929 r. umowy dotyczącej ubezpieczenia górników. Rokowania w sprawie polsko-francuskiej konwencji ubezpieczeniowej obejmującej wszystkie rodzaje ubezpieczeń społecznych przerwał wybuch II wojny światowej. Została ona podpisana po wojnie, w 1948 r.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 34-52
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies