Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Evangelisierung" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Typy i metody ewangelizacji w świetle współczesnego nauczania Magisterium Ecclesiae
    Autorzy:
    Biela, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041214.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Evangelisierung
    Neuvangelisierung
    Selbst-evangelisierung
    Prä-evangelisierung
    Methoden der Evangelisierung
    evangelization
    new evangelization
    self-evangelization
    pre-evangelization
    methods of evangelization
    ewangelizacja
    nowa ewangelizacja
    autoewangelizacja preewangelizacja
    metody ewangelizacji
    Opis:
    W dobie wołania o nową ewangelizację w Kościele, o czym świadczy choćby powołanie Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji oraz zwołanie XIII Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów pod hasłem „Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej”,  trzeba mieć świadomość, iż istnieją różne typy ewangelizacji. Na tej podstawie dopiero można wskazać różnorakie cele ewangelizacyjne Kościoła warunkujące wybranie adekwatnych dróg ich realizacji. Rozróżniając ewangelizację na trzy podstawowe typy: ewangelizację misyjną, ewangelizację pastoralną  i reewangelizację lub nową ewangelizację, można mówić o kilku zasadniczych metodach ewangelizacji: metodzie kerygmatycznej, metodzie duszpasterstwa misyjnego, metodzie ożywienia wiary członków Kościoła związanej z autoewangelizacją oraz  metodzie  inkulturacji związaną ściśle z preewangelizacją i nową ewangelizacją, która zawsze powinna mieć radosny charakter.
    In the time of calling for a new evangelization in the Church as a result is at least the creation of the Papal Council for New Evangelization and the convoking of the XIII Ordinary Gathering of Bishops Synod under the watchword  “New Evangelization for spreading the Christian faith“, one should be aware of the different types of evangelization. Only on this base can one point to the different aims of evangelization in the church connected with choosing the proper ways to carry it into effect. Speaking about three basic types, which are: missionary evangelization, pastoral evangelization and reevangelization or new evangelization one can speak about several basic methods of evangelization. You can describe it as a kerygmatic method, a missionary ministry method,  bringing back to life faith for the members of the Church connected with self-evangelization  and inculturation, a method connected precisely with pre-evangelization and new evangelization  which should always have a  joyful character.
    In der Zeit des Aufrufs zur Neuevangelisierung in der Kirche, dessen Ausdruck z.B. die Berufung des Päpstlichen Rates für Neuevangelisierung sowie die 13. Ordentliche Bischofssynode zum Thema "Neuevangelisierung als Weitergabe des christlichen Glaubens" waren, muss man bedenken, dass es verschiedene Typen der Evangelisierung gibt. Erst auf der Grundlage dieser Unterscheidungen lassen sich unterschiedliche Ziele der Evangelisierung in der Kirche sowie entsprechende Wege ihrer Umsetzung aufzeigen. Man kann von Missionsevangelisierung, Pastoralevangelisierung sowie Re-evangelisierung bzw. Neuevangelisierung sprechen. Dementsprechend gibt es einige Evangelisierungsmethoden: kerygmatische Methode, Methode der Missionsseelsorge, Methode der Verlebendigung des Glaubens der Kirchenmitglieder (verbunden mit der Selbst-evangelisierung) sowie Methode der Inkulturation (verbunden mit der Prä-evangelisierung und Neuevangelisierung). Die letzte sollte immer einen frohen Charakter haben.  
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2015, 10; 259-280
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chińskie Oblicza Jezusa Chrystusa. Przegląd problematyki i impresje ikonograficzne
    Jesus Christ’s Chinese Faces. An Overview of Issues and Iconographic Impressions
    Gesichter Jesu in China. Eine ikonographische Übersicht
    Autorzy:
    Malek, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480678.pdf
    Data publikacji:
    2014-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Chinas Evangelisierung
    Lokalkirche
    Inkulturation
    Christologie
    Ikonographie
    evangelisation of China
    local church
    inculturation
    Christology
    iconography
    ewangelizacja Chin
    Kościół lokalny
    Inkulturacja
    Chrystologia
    ikonografia
    Opis:
    Die Frage nach Jesus Christus ist zweifelsohne eine zentrale Frage des christlichen Selbstverständnisses und der Verkündigung. Wer ist Jesus von Nazaret? Wer ist Jesus Christus? Diese Fragen werden seit urchristlichen Zeiten immer wieder gestellt und unterschiedlich beantwortet. Sie sind auch, focusiert auf China, Gegenstand des vorliegenden Beitrags. Für wen halten die Chinesen Jesus? Vor dem Hintergrund der chinesischen Missionsgeschichte wird in dem Beitrag versucht, die verschiedenen, historisch-kontextuell bedingten Gesichter Jesu Christi in einem Überblick darzustellen. Dabei handelt es sich nicht nur um die ikonographischen Darstellungen Jesu, sondern auch das Verständnis Jesu durch die Chinesen – Konvertiten wie Opponenten. Gefragt wird nach der Herkunft und Rezeption dieser Gesichter in verschiedenen Epochen der chinesischen Geschichte (seit der Tang-Zeit, d.h. seit dem VII Jh. n.Chr.). Nachdem das Problem der Übersetzung der christlichen Botschaft vom Erlöser Jesus Christus im chinesischen Kontext angesprochen wurde, stellt der Beitrag die einzelnen Epochen der Missionsgeschichte Chinas vor und versucht, die Spezifik des Gesichtes Jesu in ihnen hervorzuheben. Es zeigt sich dabei ein vielfältiges Bild, das ausführlicher – worauf im Beitrag jeweils hingewiesen wird – in dem vom Verfasser herausgegebenen fünfbändigen Sammelwerk The Chinese Face of Jesus Christ (Sankt Augustin-Nettetal 2002-2007) von verschiedenen Fachleuten aus der ganzen Welt besprochen wird. Die zahlreichen Gesichter Jesu in China sind zweifelsohne eine Herausforderung an unser westliches Jesusverständnis. Diese Herausforderung wird noch durch zahlreiche ikonographische (westliche und chinesische) Darstellungen Jesu in China verstärkt. Dem Beitrag wurden einige Darstellungen als Beispiele angehängt.
    The question about Jesus Christ is without a doubt a crucial one to the meaning of Christianity itself and its revelation. Who is Jesus of Nazareth? Who is Jesus Christ? These questions are posed from the beginning of Christianity and still we have varying answers to them. They are also found in China and are the subject of the submitted article. Who do the Chinese take Jesus for? On the background of the Chinese history of missions, in the article first there are shown various, conditioned historically and contextually, faces of Jesus Christ. What is worth remembering, it is not pure iconographic representation of Jesus that is important here – it is also about understanding Jesus by the Chinese, both the converts as well as the opponents. The question concerns then the origin and reception of these faces in different periods of Chinese history (since the times of Tang till the 7th century AD). After the process of translating the Good News of the Saviour Jesus Christ was executed in the Chinese context, the present author discusses the individual eras of the history of missions in China, separating the specificity of the face of Jesus created by each of them. The interpretation of this diversified picture of Jesus – made by R. Malek together with a group of specialists from around the world – was published in a five-volume work The Chinese Face of Jesus (Sankt Augustin-Nettetal 2002-2007). Numerous “Chinese faces of Jesus” – especially in the iconographic interpretation – constitute a great challenge for our western understanding of Jesus.
    Pytanie o Jezusa Chrystusa jest bez wątpienia kluczowe w rozumieniu samego chrześcijaństwa i jego objawienia. Kim jest Jezus z Nazaretu? Kim jest Jezus Chrystus? Pytania te są stawiane od początków chrześcijaństwa i ciągle mamy na nie różne odpowiedzi. One również występują w Chinach i są przedmiotem przedłożonego artykułu. Za Kogo Chińczycy uważają Jezusa? Na tle chińskiej historii misji w artykule ukazane są najpierw różne, uwarunkowane historycznokontekstualne, oblicza Jezusa Chrystusa. Przy tym chodzi nie tylko o ikonograficzne przedstawienie Jezusa, lecz także o zrozumienie Jezusa przez Chińczyków – konwertytów, jak i przeciwników. Pytanie dotyczy pochodzenia i odbioru tych twarzy w różnych okresach historii Chin (od czasów Tanga do VII wieku n.e.). Po tym, jak proces przełożenia Dobrej Nowiny o Zbawicielu Jezusie Chrystusie dokonał się w kontekście chińskim, autor omawia poszczególne epoki historii misji w Chinach z wyodrębnieniem specyfiki oblicza Jezusa stworzonego przez każdą z nich. Interpretacja tego zróżnicowanego obrazu Jezusa – dokonana przez R. Malka wespół z grupą specjalistów z całego świata – opublikowana została w pięciotomowym dziele The Chinese Face of Jesus (Sankt Augustin-Nettetal 2002-2007). Liczne „chińskie oblicza Jezusa” – zwłaszcza w interpretacji ikonograficznej – stanowią wielkie wyzwanie dla naszego zachodniego rozumienia Jezusa.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2014, 1; 11-39
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evangelisieren durch die gelebte Communio
    Ewangelizować poprzez żywą communio
    Autorzy:
    Hajduk, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460457.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Warszawska Prowincja Redemptorystów
    Tematy:
    Communio
    Kościół
    Ewangelizacja
    Gościnność
    Relacje międzyosobowe
    wspólnota
    Communion
    Church
    Evangelization
    Hospitality
    interpersonal relationships
    community
    Kirche
    Evangelisierung
    Gastfreundschaft interpersonale Beziehungen
    Gemeinschaft
    Opis:
    Communio jest pojęciem, którego używa Nowy Testament, by opisać życie Kościoła. Zgodnie z ideałem communio kształtowane są również egzystencja i działalność pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Od Soboru Watykańskiego II communio staje się wiodącą myślą eklezjologiczną, która pozwala określić naturę Kościoła, nadać kształt jego strukturom oraz wyznaczyć kierunek jego urzeczywistniania się w świecie. Ideał komunii jest bardzo bliski koncepcji (nowej) ewangelizacji, którą „należy uważać za łaskę i właściwe powołanie Kościoła” (por. EN 14). Działalność ewangelizacyjna nie może być sprowadzona do przekazu doktryny, ale musi przyjąć postać ortopraktyki, czyli życia i działania wypełnionego czynami dokonanymi w duchu Ewangelii. Taką możliwość stwarza communio, która swoją siłę ewangelizacyjną ujawnia w działalności małych wspólnot kościelnych, w gościnności chrześcijańskiej oraz w relacjach międzyosobowych, pozwalających na przekaz doświadczenia wiary. Wspólnoty kościelne ożywiane ideałem communio, praktykujące chrześcijańską gościnność i pielęgnujące otwarte, braterskie relacje stają się uprzywilejowanymi miejscami socjalizacji religijnej, czyli przekazywania z pokolenia na pokolenie wiary w Chrystusa wraz z wynikającymi z niej wartościami, normami i postawami.
    Źródło:
    Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 117-133
    1731-710X
    Pojawia się w:
    Studia Redemptorystowskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunikacja wiary w przestrzeni kulturowej. Perspektywa historyczna
    Autorzy:
    Kawecki, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040945.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Glaube
    Kultur
    Kommunikation
    Evangelisierung der Kulturen
    Konfrontation
    Kooperation
    Faith
    culture
    communication
    evangelization of culture
    confrontation
    co-operation
    Wiara
    kultura
    komunikacja
    ewangelizacja kultur
    konfrontacja
    kooperacja
    Opis:
    Wiara i kultura pozostają ze sobą w ścisłym związku. Wiara, która nie staje się kulturą, nie jest bowiem wiarą autentyczną. Tym niemniej na przestrzeni historii relacji tych dwojga zaobserwować możemy dwa modele zachowań: konfrontacyjny i kooperacyjny. Konfrontacja stanowi rodzaj opozycji kultury względem wiary. Kooperacja dąży do wszechstronnej współpracy. Artykuł analizuje historię tych relacji, która wraz z nową soborową świadomością Kościoła była zdolna wypracować nową koncepcję kultury, poprzez którąKościół usiłuje nie tylko akomodować się, ale i wkorzeniać się w świat. Nie zapomina przy tym o  ewangelizacyjnym charakterze kultury i komunikacyjnym charakterze wiary. Wiara w Chrystusa może być źródłem kultury o profilu chrześcijańskim, jednak punktem wyjścia dla kultury będzie zawsze człowiek, a nie wiara. Zadaniem kultury jest bowiem wyrazić to, kim człowiek jest. Podkreślenie owej antropologii, ukazującej człowieka jako centrum kultury, idzie w parze z ukazaniem osoby ludzkiej jako obrazu Boga. Powyższestwierdzenie jest szczytem antropologii personalistycznej i źródłem największej godności człowieka. W ten sposób antropologia i chrystologia wiążą się ze sobą najściślej, jak mogą.
    Faith and culture remain closely connected. Faith that does not become a culture is not the belief of the original. Nevertheless, we can observe two behavioral and confrontational and cooperative models over the history of these two relationships. Confrontation is a kind of cultural opposition to faith. Cooperation is aimed at comprehensive cooperation. The article analyzes the history of these relations which together with the new person’s awareness of the Church was able to develop a new concept of culture through which the Church will not only try to remove accommodation but also try to root in the world. Doing that, Church doesn’t forget about the evangelizing nature of the culture and communicative characterof faith. Faith in Christ can be a source of culture with a C hristian profile, however, the point of departure for culture will always be human and not faith. The task of Culture is to express who a person is. Emphasizing this anthropology that portrays a man as a cultural centre goes hand in hand with presenting the human person as a picture of God. The abovestatement is the summit of personalistic anthropology and the source of the greatest human dignity. In this way, anthropology and Christology are as close as possible to each other.
    Es besteht ein enger Zusammenhang zwischen Glauben und Kultur. Wenn der Glaube nicht zur Kultur wird, ist er nicht authentisch. Nichts desto trotz können wir im Lauf der Geschichte zwei Modelle des gegenseitigen Verhältnisses der beiden Größen beobachten: ein konfrontatives und ein kooperatives Verhältnis. Die Konfrontation stellt eine Art Opposition gegenüber dem Glauben dar, die Kooperation dagegen zielt auf eine umfassende Zusammenarbeit. Im Artikel werden beide gegenseitige (vielleicht: gegenläufige?) Beziehungsmodelle analysiert. Mit dem neuen nachkonziliaren Bewusstsein wurde ein neues Konzept der Kultur vorgeschlagen, wodurch in der Kirche versucht wird, sich nicht nur zu akkommodieren, sondern auch in die Welt einwurzeln, ohne dabei den Evangelisierungscharakter der Kultur und den Kommunikationscharakter des Glaubens zu vergessen. Der Glaube an Christus kann zwar zur Quelle einer Kultur mit christlichem Profil werden, aber der Ausgangspunkt für Kultur ist immer der Mensch und nicht der Glaube. Die Aufgabe der Kultur ist nämlich, dass auszudrücken, wer der Mensch wirklich ist. Die Betonung dieses anthropologischen Ansatzes, in den der Mensch zum Zentrum der Kultur wird, geht Hand in Hand mit der Darstellung des Menschen als Gottes Ebenbild. Darin gipfelt die personalistische Anthropologie; die auch die wichtigste Begründung für die Menschenwürde ist. Dadurch werden auch Anthropologie und Christologie eng miteinander verbunden.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 25-42
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Die Hilfe, welche die Kirche von der heutigen Welt erfährt” (GS 44) – Chancen und Herausforderungen der Säkularisierung für die katholische Kirche am Beginn des 21. Jahrhunderts
    Autorzy:
    Kruip, Gerhard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041230.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kirche
    Säkularisierung
    Evangelisierung
    Autonomie
    Moderne
    Lernprozess
    Reform der Kirche
    Church
    Secularization
    Evangelization
    Autonomy
    Modernity
    Process of learning
    Reform of the church
    Kościół
    sekularyzacja
    ewangelizacja
    autonomia
    nowożytność
    proces uczenia się
    reforma Kościoła
    Opis:
    Po początkowym wyjaśnieniu i problematyzacji pojęcia sekularyzacji, autor przechodzi do różnych przyczyn procesu sekularyzacji, stwierdzając, że jego siła napędowa ma również chrześcijańskie korzenie. Na tej podstawie zostaje w części trzeciej artykułu przedstawiona i uzasadniona postawa, jaką Kościół powinien zająć wobec sekularyzacji, aby zarówno siebie nieustannie nawracać do Ewangelii Chrystusowej, jak też, aby móc ewangelizować również współczesnych ludzi. Jako jeden z najważniejszych punktów określony zostaje respekt wobec autonomii każdego dzisiejszego człowieka, który jest ściśle związany z uznaniem godności każdej istoty ludzkiej. W ramach wniosków zostają w końcowej części określone konsekwencje, które są pomocne w wyjaśnieniu szeregu kontrowersyjnych pytań wewnątrz Kościoła.
    After having clarified the concept of secularization and outlined its problems, the author gives an overview of the different causes of secularization and points out that the forces driving the process of secularization have Christian origins. On this basis, in the third part of the article, the author describes and lays the foundation for a new attitude for the Church towards secularization, necessary both for being able to convert herself to the gospel and to evangelize people in the world today. One of the most important parts of this attitude is respect for the autonomy of every human person, intrinsically related to respect for the dignity of every person. The end of the article, looking to the future, points out the consequences of such an attitude towards the discussion of some burning questions in the Church.
    Nach einer einführenden Klärung und Problematisierung des Begriffs der Säkularisierung geht der Autor auf die unterschiedlichen Gründe von Säkularisierungsprozessen ein und stellt dabei heraus, dass deren Triebkräfte durchaus auch mit christlichen Werten zu tun haben. Auf dieser Grundlage wird im dritten Teil die Haltung beschrieben und begründet, die die Kirche der Säkularisierung gegenüber einnehmen sollte, und zwar sowohl, um sich selbst immer wieder zur Botschaft Jesu zu bekehren, als auch, um Menschen auch heute evangelisieren zu können. Als einer der wichtigsten Punkte wird dabei der notwendige Respekt vor der Autonomie aller Menschen hervorgehoben, der mit der Anerkennung der Würde eines jeden Menschen auf engste verbunden ist. Im Sinne eines Ausblicks werden am Ende die Konsequenzen aufgezeigt, die sich daraus für die Klärung einiger bisher sehr umstrittener Fragen innerhalb der katholischen Kirche ergeben.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 85-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dni Młodych w (archi)diecezji szczecińsko-kamieńskiej w latach 1990–2022
    Youth Days in the (Arch)Diocese of Szczecin-Kamien (Kamień) in the years 1990–2022
    Autorzy:
    Szczodry, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098250.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Erzdiözesane Jugendtage
    Weltjugendtag
    Erzdiözese Szczecin-Kamieńsk
    Jugend
    Evangelisierung
    Jugendarbeit
    Archdiocesan Youth Days
    World Youth Day
    Archdiocese of Szczecin-Kamień
    youth
    evangelization
    youth ministry
    Archidiecezjalne Dni Młodych
    Światowy Dzień Młodzieży
    archidiecezja szczecińsko-kamieńska
    młodzież
    ewangelizacja
    duszpasterstwo młodzieży
    Opis:
    Diecezjalne obchody Światowego Dnia Młodzieży są celebrowane w Kościele szczecińsko-kamieńskim od 1990 roku. W ciągu ponad trzydziestu lat zmieniała się forma tego spotkania, ale zasadnicze elementy programu nieprzerwanie towarzyszą świętowaniu młodych archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie historii Dni Młodych, które początkowo gromadziły młodzież w stolicy diecezji, w Szczecinie, a od 2003 roku odbywają się w różnych miejscowościach na terenie całej archidiecezji. Przeprowadzono kwerendę w Archiwum Wydziału Duszpasterskiego Kurii Metropolitalnej oraz skorzystano z relacji prasowych zamieszczonych w diecezjalnym czasopiśmie Kościół nad Odrą i Bałtykiem. W podjętych badaniach opisano fenomen Archidiecezjalnych Dni Młodych nie tylko od strony historycznej, ale również teologiczno-pastoralnej. Święto młodych gromadzi każdego roku setki osób, które biorą udział w bogatym programie religijnym, duchowym, kulturalnym, artystycznym, rekreacyjnym. Program ten jest zorientowany ewangelizacyjnie, ale treści, które proponuje się młodym, są podane w przystępnej i zrozumiałej dla nich formie. Podstawowym założeniem, które towarzyszy opracowywaniu programu kolejnych edycji Dni Młodych, jest stworzenie takiej przestrzeni, w której młodzi ludzie doświadczą osobistego spotkania z Bogiem, pogłębią swoją wiarę, doświadczą piękna wspólnoty Kościoła, spotkają się z rówieśnikami, z którymi spędzając wspólnie czas, na różne sposoby będą mieli okazję dzielić się wiarą i poszukiwać odpowiedzi na najważniejsze egzystencjalne pytania. Archidiecezjalne Dni Młodych są świadectwem zaangażowania Kościoła szczecińsko-kamieńskiego w dzieło towarzyszenia młodym ludziom na drogach wiary oraz oznaką tego, że Kościół chce słuchać ich głosu i doceniać wkład, jaki wnoszą w życie lokalnej wspólnoty.
    The diocesan celebration of the World Youth Day has been celebrated in the Szczecin-Kamien (Kamień) Church since 1990. Over the course of over thirty years, the form of this meeting has changed, but the essential elements of the program are constantly accompanying the celebration of the young archdiocese of Szczecin-Kamien (Kamień). The aim of this article is to present the history of the Youth Days, which initially gathered young people in the capital of the diocese, in Szczecin, and since 2003 have been held in various places throughout the archdiocese. For this purpose, a query was carried out in the Archives of the Pastoral Department of the Metropolitan Curia and press reports published in the diocesan magazine Church on the Oder and the Baltic Sea were used. The undertaken research was aimed at describing the phenomenon of the Archdiocesan Youth Days not only from the historical point of view, but also from the theological and pastoral point of view. Every year, the festival of young people gathers hundreds of people who take part in a rich religious, spiritual, cultural, artistic and recreational program. This program is evangelistic oriented, but the content that is offered to young people is presented in an accessible and understandable form for them. The basic assumption that accompanies the development of the program of the next editions of the Youth Days is to create a space where young people will experience a personal meeting with God, deepen their faith, experience the beauty of the Church community, meet peers with whom they will spend time together in various ways they had the opportunity to share their faith and seek answers to the most important existential questions. The Archdiocesan Youth Days are a testimony to the involvement of the Szczecin-Kamien (Kamień) Church in the work of accompanying young people on the path of faith and a sign that the Church wants to listen to their voice and appreciate the contribution they make to the life of the local community.
    Die diözesane Feier des Weltjugendtags wird seit 1990 in der Kirche von Szczecin-Kamieński begangen. Im Laufe von mehr als dreißig Jahren hat sich die Form dieses Treffens verändert, aber die wesentlichen Elemente des Programms haben die Feier der Jugendlichen der Erzdiözese Szczecin-Camień weiterhin begleitet. Ziel dieses Artikels ist es, die Geschichte der Jugendtage darzustellen, die zunächst in der Diözesanhauptstadt Szczecin stattfanden und seit 2003 in verschiedenen Städten der Erzdiözese abgehalten werden. Dazu wurde im Archiv der Pastoralabteilung der Metropolitankurie recherchiert und Presseberichte in der Diözesanzeitschrift Kirche an Oder und Ostsee herangezogen. Die durchgeführte Untersuchung beschreibt das Phänomen der Erzdiözesanen Jugendtage nicht nur von der historischen, sondern auch von der theologischen und pastoralen Seite. Das Festival der Jugend versammelt jedes Jahr Hunderte von Menschen, die an einem reichhaltigen religiösen, spirituellen, kulturellen, künstlerischen und Freizeitprogramm teilnehmen. Das Programm ist auf die Evangelisierung ausgerichtet, aber die Inhalte, die den Jugendlichen angeboten werden, sind in einer für sie zugänglichen und verständlichen Form gehalten. Die Grundannahme, die die Entwicklung des Programms der aufeinanderfolgenden Ausgaben der Jugendtage begleitet, besteht darin, einen solchen Raum zu schaffen, in dem die jungen Menschen eine persönliche Begegnung mit Gott erleben, ihren Glauben vertiefen, die Schönheit der Gemeinschaft der Kirche erfahren, sich mit Gleichaltrigen treffen, mit denen sie bei gemeinsamer Zeit die Möglichkeit haben, ihren Glauben auf verschiedene Weise zu teilen und Antworten auf die wichtigsten existentiellen Fragen zu suchen. Die Jugendtage der Erzdiözese sind ein Zeugnis für das Engagement der Kirche von Szczecin-Kamień bei der Begleitung junger Menschen auf dem Weg des Glaubens und ein Zeichen dafür, dass die Kirche auf ihre Stimme hören und den Beitrag, den sie zum Leben der örtlichen Gemeinschaft leisten, wertschätzen möchte.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 137-163
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies