Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "East Slavic names" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Formy wschodniosłowiańskie imion męskich używane w dobrach ofiarowanych zakonowi kamedułów wigierskich w 1668 roku
    EAST SLAVIC FORMS OF MALE NAMES IN THE DEMESNES DONATED TO THE CAMALDOLESE LOCATED IN WIGRY IN 1668
    Autorzy:
    Biolik, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444801.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    onomastics
    proper name
    anthroponyms
    first name
    East Slavic names
    Opis:
    This article discusses East Slavic male names that were found in a document dated 1668. These names were recorded both in their primary forms and as derivatives. The majority of registered derivatives were created by means of the suffixes: -uk and -ko. Iwan was the most popular name of the East Slavs, but names such as Wasiel, Wasil, Wasko, Danilo, Danielo, Fiedor, Chwidor, Chwiedor, Denis, Danis and Siemion were also frequently used.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2016, XVIII/2; 5-16
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obsceniczne, obraźliwe czy „śmieszne”? O odbiorze społecznym kilku typów nazw miejscowych pogranicza polsko-wschodniosłowiańskiego
    Obscene, Offensive or “Funny”? On the Social Perception of Several Types of Local Place Names in the Polish-Eastern Slavic Borderland
    Autorzy:
    Koper, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035339.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polish-East Slavic borderland
    obscene names
    offensive names
    funny names
    language policy
    folk and scientific etymology
    Opis:
    This article examines local place names which may, due to their form or their use in a wider context of a speech act, be considered to be obscene, offensive or funny. The first group includes names that evoke troublesome associations, even though they are not, etymologically speaking, connected with the taboo sphere (e.g. Gacie, Hujsko, Podupce). The second group consists of place names whose obscene or humorous character is recognisable only by those with relevant linguistic knowledge and awareness (e.g. Przedrzymiechy, Pukarzów, Tarzymiechy). The third and final group contains names whose potentially ridiculous and humorous character is present only when accompanied by a broader text and context of an utterance (e.g. Nielisz, Niemce, Cyców).
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2021, 28, 2; 259-270
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Німецькі форми назви слюсаря у польській та східнослов’янських мовах
    The Names for a Locksmith in German, Polish and East Slavic Languages
    Nazwy ślusarza w języku niemieckim, polskim i językach wschodniosłowiańskich
    Autorzy:
    Пиц [Pyts], Тарас [Taras]
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38701758.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    names of crafts
    loanword
    assimilation
    German dialects
    East Slavic languages
    language contact
    Opis:
    This article analyses the names for a locksmith in German, Polish, Ukrainian and Belarusian. The paper outlines previous explorations in this respect and identifies their shortcomings. The author presents the distribution of the forms under study in different groups of German dialects between the thirteenth and sixteenth centuries and traces their origins. He also discusses their orthographic, phonetic and morphological assimilation in the Slavic languages. The analysis of historical and linguistic sources has made it possible to identify selected phonetic and morphological processes which occurred in German and are visible in Polish, Ukrainian and Belarusian.
    Niniejszy artykuł jest poświęcony analizie nazwy ślusarz w językach: niemieckim, polskim, ukraińskim i białoruskim. Opracowanie przedstawia dotychczasowe badania w tym zakresie i wskazuje ich niedociągnięcia. Autor opisuje dystrybucję badanych form w różnych grupach dialektów języka niemieckiego od XIII do XVI wieku oraz ustala ich pochodzenie. Następnie omawia ich ortograficzną, fonetyczną i morfologiczną asymilację w językach słowiańskich. Analiza źródeł historycznojęzykowych pozwoliła zidentyfikować wybrane procesy fonetyczne i morfologiczne, które zaszły w języku niemieckim i są widoczne w językach: polskim, ukraińskim i białoruskim.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2022, 57
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tak zwane samogłoski nosowe w języku dzieci i młodzieży (na przykładzie polszczyzny mówionej uczniów z Bełchatowa)
    „Nasal vowels” in the language of children and young people (based on the spoken Polish language students from Belchatow)
    Autorzy:
    Kluba, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594020.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    antroponimia
    nazwy własne
    imiona męskie
    warianty imion
    pogranicze polsko-wschodniosłowiańskie
    anthroponomy
    proper name
    male names
    names’ variants
    polish-east slavic borderland
    Opis:
    Niniejszy artykuł stanowi próbę ustalenia społecznego zasięgu wymowy wariantów tzw. samogłosek nosowych ę i M w najmłodszym pokoleniu Polaków, w tym przypadku mieszkańców Bełchatowa (woj. łódzkie). Zostali oni podzieleni na grupy ze względu na wiek oraz pochodzenie społeczne. W tekstach czytanych zmienna (ę) w pozycji wygłosowej w języku większości badanych realizowana była jako wariant ustny [e]. Jedynie u dzieci pochodzenia robotniczego pojawił się wariant [ę], co tłumaczy się wpływem pisma na wymowę. W tekstach mówionych dominującą realizacją był odnosowiony wariant [e]. Zmienna (M) w wygłosie, w tekstach czytanych, najczęściej wymawiana była zgodnie z normą jako nosowy wariant [M]. W tej samej pozycji, w tekstach mówionych, najczęściej występowała samogłoska nosowa [M]. Jednak najmłodsi informatorzy pochodzenia robotniczego realizowali tu połączenie [om], co może być wynikiem szerzenia się wymowy gwarowej południowej i wschodniej Polski na obszary Polski centralnej. W omawianej pozycji zarówno w wypadku (ę), jak i (M ) zanotowano liczne formy hiperpoprawne. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że w tekstach czytanych, jak i mówionych wiek i pochodzenie społeczne respondentów nie miały wpływu na częstotliwość występowania samogłosek nosowych -ę i -M w śródgłosie wyrazów.
    The presented article is to determine the pronunciation spread of nasal vowels ę and M in the youngest generation of Belchatow’s people. They have been grouped by taking into consideration their age and social origin. In read texts the variable (ę), in word-final position in the language of the most of children being tested, was fulfilled as the variable [e]. Only in the case of working-class children the variable [ę] has occurred, which is explained by the writing influence on pronunciation. In spoken texts, the non-nasal variable [e] was in the ascendant. The variable (M), in its final position, in read texts was usually pronounced under canon of the nasal variable (M). In the same position, the nasal vowel [M] was the most common in spoken texts. However, the youngest communicants of working-class origin has made a combination [om], which can be a result of dialect pronunciation of Northern and Southern Poland being spread onto the central part of Poland. There has been many forms of hypercorrection of both (ę) and (M), in the discussed stand. On the grounds of the carried out research, it can be ascertained that, in both, read and spoken texts, age and social origin of respondents did not have any influence on the frequency of appearance of nasal vowels -ę and -M in mid-word position.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2015, 61; 99-109
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ukraińskie imiona męskie i ich warianty w polskich zapisach akt miasta Hrubieszowa w I poł. XVII wieku (pogranicze polsko-wschodniosłowiańskie)
    Ukrainian male names and its variants in polish books of Hrubieszow municipal court in the first half of the XVII century (the polish-east slavic borderland)
    Autorzy:
    Kojder, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/973218.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    antroponimia
    nazwy własne
    imiona męskie
    warianty imion
    pogranicze polsko-
    wschodniosłowiańskie
    anthroponomy
    proper name
    male names
    names’ variants
    polish-east slavic borderland
    Opis:
    W artykule przeanalizowano ukraińskie imiona męskie i ich warianty występujące w XVII-wiecznych zapisach ksiąg sądowych z pogranicza polsko-wschodniosłowiańskiego. Ziemie stanowiące historyczne pogranicze polsko-wschodniosłowiańskie, w tym ziemia chełmska, były w przeszłości terenem styku dwóch kręgów kulturowych: wschodniosłowiańskiego z bizantyjską tradycją chrześcijańską i cyrylickim alfabetem oraz zachodniosłowiańskiego z rzymskokatolicką religią, łacińskim alfabetem i językiem. Historyczne imiennictwo starostwa hrubieszowskiego wykazuje silne związki zarówno z antroponimią polską, jak i wschodniosłowiańską. Współcześnie typowo ukraińskie imiona są praktycznie nieobecne – wszystkie używane imiona mają hebrajskie, greckie, łacińskie, skandynawskie, a nawet tureckie pochodzenie i tylko część z nich jest pochodzenia słowiańskiego. Jednak za ukraińskie należy uznać warianty imion oficjalnych zaadaptowanych do ukraińskiego systemu imienniczego.
    The article presents an analysis of ukrainian male names and its variants in Polich court registers on the Polish-East Slavic borderland in the first half of 17th century. The lands forming the historical Polish-East Slavic borderland, including the Chelm Land, were in the past the contact area of two cultures: East Slavic with Byzantine Christian tradition and the Cyrillic alphabet and the West Slavic Roman Catholic religion, with the Latin alphabet and language. All analyzed male names belongs to the christian tradition. As Ukrainian should by considered variants of official names adapted to the Ukrainian system of names.
    Źródło:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2014, 60; 121-137
    0076-0390
    Pojawia się w:
    Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wschodniosłowiańskie imię Chodor i jego polski odpowiednik Teodor jako podstawy toponimów w Polsce
    East Slavic name Chodor and its Polish counterpart Teodoras the basis of toponyms in Poland
    Autorzy:
    Magda-Czekaj, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171628.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    East Slavic name and its West Slavic counterpart (Polish)
    toponyms from names
    geography
    frequency
    toponimy odimienne
    geografia
    frekwencja
    imię wschodniosłowiańskie i jego odpowiednik zachodniosłowiański (polski)
    Opis:
    The article focuses on toponyms based on the names Chodor and Teodor. The compilation of 35. certified toponyms between XIV and XX c. divides them into two groups in terms of the names’ origin. From XIV to XVIII c. toponyms (12 names), are formed from Chodor name and are placed in the historic North-East Borderlands, Lesser Poland, Mazovia. Three toponyms are derived from Teodor name. The oldest village is in Silesia, others in the South-East Borderlands and Lesser Poland. Toponym Tudorów is certified in Lesser Poland. Toponyms with Teodor name as the basis prevail in XIX and XX c. (22 names). They are mostly in XIX c. (13.) and less in XX c (5). These villages are in: Lesser Poland, Greater Poland, Mazovia, South- East Borderlines. Three oeconyms derived from Chodor name are certified in the North-East Borderlines, one contains Fedor name in its original.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2021, 16; 127-139
    2083-1765
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies