Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Definition of Art" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Między aktem świadomości a wypowiedzią. Technika strumienia świadomości jako metafora sztuki
Between the act of consciousness and the act of speech. Stream of consciousness technique as a metaphor of art
Autorzy:
Saganiak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012735.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
technika strumienia świadomości
doświadczenie estetyczne
definicja sztuki
stream of consciousness technique
aesthetic experience
definition of art
Opis:
The subject of the article is an aesthetic experience in literary arts illustrated with the example of stream of consciousness used in poetic prose by Julian Przyboś in his cycle of poetry entitled Pióro z ognia (A Feather Made of Fire, 1937). There are several kinds of the stream of consciousness technique, but the most interesting one is a direct written record of a character's thought process which usually takes the form of an interior monologue. Such record of the multitudinous thoughts and feelings which pass through the mind cannot by treated as a speech act because of the lack of an apparent organized form and because of the fact that the "speaker" is not addressing an audience or a third person. However this equivalent of thoughts can be treated in an aesthetic manner, on a special meta-level which is possible in aesthetic communication. Therefore, the following questions arise: is it possible to take someone’s own stream of consciousness as a subject of that kind of aesthetic experience and then to treat everything forming part of consciousness as inspiration for certain aesthetic interest? Could it be similar to ‘progressive universal poetry’ described by Friedrich Schlegel? Could a well-known definition of aesthetic experience by Stanisław Ossowski be a proper description of such attitude?  In Ossowski 's concept, the most important features of aesthetic experience are as follows: separating from our scientific interests and practical concerns, a certain ‘disinterested’ attitude and a play which allows different perception of time i.e. ‘living in the moment’. If we adopt that approach to the modern stream of consciousness technique it may transpire that the most important aspect of any aesthetic experience is not a certain feature of a given piece of art but a certain activity of consciousness which assumes a particular position to itself and finds pleasure in the feeling of its own power and activity.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2017, 7(10); 141-156
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Art and its Boundaries: Permeation or Pervasion?
Przenikanie czy przekraczanie? O granicach we współczesnej sztuce
Autorzy:
Jagnicka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593911.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
granice sztuki
sztuka współczesna
etyka
definicja sztuki
zwierzęta w sztuce
dzieło sztuki
boundaries of art
contemporary art
ethics
definition of art
animals in art
a work of art
Opis:
Artykuł omawia znaczenie warstwy etycznej oraz granic we współczesnej sztuce. W tekście przy¬wołane zostają dzieła, które powstały w wyniku torturowania bądź zabicia zwierząt. Prace te zostały uznane za przekraczające etyczne granice, wywołały oburzenie i liczne protesty publicz¬ności. Omówione zostają konsekwencje tych reakcji oraz skandalu, jaki powstał wokół przywoła¬nych prac, co zmusza do zadania pytania nie tylko o granice dzieła sztuki, znaczenie estetyki, ale również o definicję pojęcia „sztuka”, które poddawane wielu redefinicjom utrudnia, lub nawet uniemożliwia, ustanowienie czytelnych zasad. Analiza jest nie tylko próbą odpowiedzi na pytania o granice sztuki współczesnej, ale również o zasadność samego pojęcia „sztuka” wobec współcze¬snych działań artystycznych.
The article discusses the significance of the ethical aspects and limits in contemporary art. The text refers to the collection of works that were created based on torturing or killing ani¬mals. Those particular works have been considered as breaking ethical limits, evoked indignation and numerous protests of the public. The paper touches the issue of consequences resulting from such reactions, and the scandal that was born around the referred works. This forces me to pose a question not only on the reasonable limits of works of art and the importance of aesthetics, but also on the definition of the term ‘art’. The word ‘art’, having been applied to a number of redefinitions, makes it difficult or even impossible to set up clear rules. My analysis is not only attempted at answering questions on the limits of the contemporary art, but also on the justifica¬tion of the term ‘art’ itself in relation to today’s artistic creations.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 149-160
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Incompatibility of Science and Art – A Quantitative Survey to Determine the Relevance of an Academic Definition of Art for Artists
O niezgodności nauki i sztuki – badanie ilościowe mające na celu ocenę znaczenia i stosowności naukowej koncepcji sztuki w twórczości artystycznej
Autorzy:
Fassio, Sarah
Hodgkiss, Jessica
Rosa, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593931.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nauka i sztuka
definicja pojęcia sztuki
teoria sztuki
artysta jako naukowiec
sztuka wizualna
badanie ilościowe
ankieta
Art and Science
Definition of Art
Concept of Art
Art Theory
Artist as Researcher
Visual Artist
Quantitative Research
Artist Survey
Opis:
Dyskurs naukowy o teoretycznym zdefiniowaniu pojęcia sztuki ma swoje korzenie w greckim antyku. Od tego czasu historia sztuki, filozofia i socjologia sztuki starająsiędefiniowaćsztu- kęna różne sposoby, niemniej jednak sztuka jako pojęcie ma w swojej naturze ciągłe odkrywanie sięna nowo. Dostępna literatura dotycząca tej dziedziny zajmuje sięw tym kontekście zazwy¬czaj badaniem perspektywy naukowo-teoretycznej. Celem artykułu jest podkreślenie artystycz¬nego spojrzenia na poruszaną tematykę i ukazanie, jaką rolę odgrywa naukowe badanie pojęcia sztuki w praktyce artystycznej oraz identyfikacja alternatywnych modeli definicji pojęcia sztuki. Wyniki badania ilościowego przeprowadzonego wśród 80-ciu artystów wizualnych wykazały, że naukowa definicja sztuki ma dla nich mniejsze znaczenie, a wielu z nich uważa nawet, że taka definicja jest zbędna. Zamiast tego, postrzegają oni swoja role na rynku sztuki jako tych, którzy definiują sztukę przed jej historykami lub kuratorami. Można zatem stwierdzić, że istnieje pew¬na niezgodność w kwestii ostatecznego definiowania pojęcia sztuki między teoretykami sztuki, a artystami wizualnymi. Na podstawie uzyskanych wyników badania można sformułować wnioski dotyczące dalszego rozwoju w dziedzinie tworzenia koncepcji sztuki. Jedną z propozycji jest silniejsze włączenie artysty w proces naukowy w celu opracowania bardziej elastycznych i dopasowanych modeli teorii sztuki.
Since Greek Antiquity, art historians, philosophers and sociologists alike have been engaged in an academic discourse to find a definition for art. It seems, however, to lie in the very nature of art to continuously redefine itself. The endeavor of developing a theoretical con¬struct for the visual arts appears therefor to succeed only in part; art seems always a step ahead of science. A scientific perspective on the concept of art still dominates literature today. This article highlights the artist’s perspective and shows what role a scientific approach to the con¬cept of art plays in artistic practice while also identifying alternative possibilities to define art. A quantitative survey among 80 visual artists revealed that they consider a scientific definition of art as rather irrelevant, a majority even deeming it unnecessary. Instead, they see artists as key figures on the art market, positioning themselves before art historians or curators when it comes to determining what art is. When it comes to the question of who ultimately defines the concept of art, it becomes clear that a certain incompatibility between art theorists and visual artists exi¬sts. Based on the insights gained, this study concludes with implications for further developing theories on the concept of art, proposing to better integrate artists in their roles as researchers in order to achieve more dynamic and adaptable approaches.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 191-208
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt jako synergetyk
Architect as a synergist
Autorzy:
Lenartowicz, J. K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/391179.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
zawód architekt
definicja architektury
sztuki plastyczne
prawo
piękno
architectural profession
definition of architecture
visual art
law
beauty
Opis:
W artykule przedstawiono krytyczną analizę zmieniającego się w czasie zakresu działania i statusu architekta, ze zwróceniem uwagi na obecną sytuację w Polsce. Witruwiański Architectus zakresem działania sięgał od planowania miast po budowanie zegarów; obowiązywała go cała wiedza inżynierska. Architektura traktowana była jako Matka Sztuk. Owocem syntezy sztuk był dziewiętnastowieczny Gesamtkunstwerk. Jeszcze Żórawski (1961) pisał o organicznej więzi architektury z innymi sztukami. Le Corbusier (1929) definiował architekturę jako grę brył w świetle. Dzisiaj ogarnięcie całości dyscypliny przez pojedynczą osobę jest niemożliwe. Zawód architekta zaczął się rozszczepiać i specjalizować. Z architektów wyrośli urbaniści, konstruktorzy, architekci krajobrazu, ekologowie, ostatnio nawet pośrednicy między interesariuszami (użytkownikami i zespołem projektowym) służący behawioralnej interwencji publicznej – wszyscy z architekturą powiązani. Do niezbędnego zakresu analizy doszły zagadnienia środowiskowe wszelkiego rodzaju (przyrodnicze, społeczne, zawodowe, prawne), ekologiczne i ekonomiczne. Samo projektowanie otrzymało komputerowe narzędzia koordynacyjne, modelujące, kreślarskie i prezentacyjne. Zarysowano proces zmian w okresie 2014-2018 w dotyczącym kształtowania przestrzeni polskim ustawodawstwie. Przedstawiono pozycję architekta w Polsce dzisiaj, który jako urbanista, został zdelegalizowany (2014), jako architekt istnieje w izbie samorządu, ale nie panuje nad innymi sztukami. W ustawie Kodeks Urbanistyczno-Budowlany (2017) nie wspomina się architekta. Praktyka budowania potwierdza zaniechanie synergicznego rozumienia zawodu, upadek twórczości i odpowiedzialności moralnej przedstawicieli nominalnie zawodu zaufania publicznego. Samo słowo „architektura” używane jest dziś przez dziennikarzy w skrajnie negatywnych określeniach dotyczących sytuacji politycznych czy gospodarczych, co wypacza istotę rozumienia pojęcia architektura. Przywrócenie niezbędnej synergetyczności działaniom w przestrzeni według autora wymaga prawnie umocowanej i skutecznie realizowanej partycypacji świadomych obywateli tworzących społeczeństwo obywatelskie jako partnera w dialogu niezbędnym dla uzyskania jakości.
The article presents a critical analysis of the scope of the work and status of the architect that changes over time, along with pointing to the current situation in Poland. The scope of the work of the vitruvian Architectus spanned from the planning of cities to the construction of clocks; the entirety of the knowledge of engineering was to be mastered by him. Architecture was treated as the Mother of the Arts. The result of the synthesis of the arts was the XIX-century Gesamtkunstwerk. Żórawski (1961) wrote of the organic link between architecture and the other arts. Le Corbusier (1929) defined architecture as the learned game of forms assembled in light, essentially limiting it to its visible form. Today, mastering the entirety of the discipline by a single individual is impossible. The architectural profession has begun to split into fragments and specialisations. From architects there have come urban planners, structural engineers, landscape architects, ecologists and lately even intermediaries between stakeholders (the users and the design team), serving to carry out behavioural public intervention – all of them are associated with architecture. The necessary scope of the analysis now includes all manners of environmental issues (natural, social, professional and legal ones) as well as ecological and economic ones. Design itself has received digital coordination, modelling, drafting and presentation tools. What say does an architect have in Poland today? As an urban planner, he has been struck from the law (2014), as an architect he exists in the professional association chamber, but he no longer has mastery over the other arts. The Urban Planning and Construction Code Act (2017) has left out building clocks, but it also does not mention the architect. Construction practice confirms that the synergistic understanding of the profession has been forsaken, as well as the fall of the creativity and moral responsibility of the members of a – nominally – profession of public trust. In current Polish journalist post-language the words ‘architecture’ and ‘architect’ are applied in extremely contradictory cases, like “architect of the massacre in Yemen”. Where has architecture gone?
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 2; 13-27
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Art an Adaptation? The Timeless Controversy over the Existence of Aesthetic Universals (by the Lens of Evolutionary Informed Aesthetics)
Czy sztuka jest adaptacją? Ponadczasowe kontrowersje wokół istnienia estetycznych uniwersaliów (przez pryzmat ewolucyjnie poiformowanej estetyki)
Autorzy:
Luty, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727681.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka
adaptacja
definicja sztuki
teoria ewolucji
estetyczne uniwersalia
estetyka z ewolucyjnych
konsyliencja
art
adaptation
art definition
theory of evolution
aesthetic universals
evolutionary informed aesthetics
consilience
Opis:
Biorąc pod uwagę fakt, że w kategoriach analitycznych głównym przedmiotem badań w filozofii sztuki są twierdzenia o sztuce i że poddaje ona jedynie ponownemu badaniu przedmiot określany jako „sztuka”, ze swej strony stwierdzam, że interdyscyplinarny charakter ewolucyjnego podejścia do sztuki i estetyki wynika prawdopodobnie z naturalizacji perspektywy filozoficznej oraz z „etologicznego zwrotu” w estetyce. Umożliwia to ujawnienie genezy, źródeł i funkcji sztuki oraz zachowań artystycznych w okresie bezprecedensowych odkryć nauk ewolucyjnych związanych z kulturą i poznaniem człowieka. Postrzegam to jako obowiązek badacza, który stara się znaleźć odpowiedź na ponadczasowe kontrowersje dotyczące prawdziwej natury sztuki i uniwersalnych emocji, jakie wywołuje, a nie tylko zajmować się tym, co formułuje teoria.
Considering the fact that, in analytical terms, the main subject of research in the philosophy of art are statements about art and that it only re-examines objects defined as ‘art’, I argue, instead, that the interdisciplinary nature of the evolutionary approach to art and aesthetic is possibly due to the naturalization of philosophical perspective and due to ‘ethological turn’ in aesthetics. It makes it possible to reveal the origin, sources and function of art and artistic behaviour at a time of unprecedented discoveries in evolutionary science related to human culture and cognition. I see this as a duty of the researcher, who aims at finding answers to the timeless controversies about the real nature of art and the universal emotions it evokes, and not only deal with what theory formulates.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 1; 75-91
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa agencyjna w świetle artykułu 101 TFUE. Jak gonić króliczka, aby go nie złapać
Agency in the light of Article 101 TFEU. How to chase a rabbit without actually catching it ?
Autorzy:
Kozak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508132.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dystrybucja
agencja
prawo ochrony konkurencji
zakaz porozumień antykonkurencyjnych
zastosowanie art. 101 TFUE
pojęcie przedsiębiorcy
jednolity organizm gospodarczy
organ pomocniczy.
antitrust
application of article 101 TFEU
definition of an undertaking
Opis:
Systemy dystrybucji stają się coraz bardziej złożone. Jednocześnie, aby zrealizować założone cele producenta w ich ramach wykorzystywane są różne rozwiązania prawne. Jednym z takich instrumentów może być agencja. Jednakże, z punktu widzenia prawa konkurencji, agencja posiada specjalny status, wynikający z faktu, że agent jest obecny na dwóch odrębnych rynkach właściwych. W pierwszym obszarze, reprezentuje dającego zlecenie, a w drugim oferuje swoje usługi jako agent. Dualizm ten powoduje pewne trudności praktyczne jak i teoretyczne. Jednocześnie, błędna kwalifikacja dystrybutora jako agenta (i uznanie, że art. 101 ust. 1 TFUE nie ma zastosowania) może skutkować nawet karą finansową nałożoną przez organy ochrony konkurencji, w przypadku kiedy jednak dochodzi do zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję. Według wykładni art 101 ust. 1 TFUE, aby mogło dojść do zawarcia porozumienia ograniczającego konkurencję, konieczne jest występowanie dwóch, różnych stron takiego porozumienia. Prowadzi to do swoistego immunitetu umów agencyjnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję na pierwszym z opisywanych rynków, kiedy agent zawiera umowę w imieniu zleceniodawcy. Kryteria zastosowania art 101 TFUE do umów agencyjnych zostały wskazane przez Komisję Europejską już w 1962 r. Również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odnosi się do tego problemu. Niemniej jednak zagadka jest daleka od rozwiązania, ponieważ proponowane rozwiązania wydają się być niespójne. Jedno z nich skupia się na pojęciu jednolitego organizmu gospodarczego. Inne rozwiązania odnoszą się do teorii organów pomocniczych (ang. auxiliary). Najnowsze propozycje rozwiązania skupiają się na kwestii ryzyka podejmowanego przez agenta w związku z umowami, przy zawarciu których pośredniczy.
Distribution systems have become more and more complex and tend to use different legal solutions to fulfill the aims of the producer. One of them can be agency. From the perspective of competition law, agency holds a special status, resulting from the fact that an agent is present in two distinct relevant markets. In one market an agent represents the principal in the conclusion of a contract, in the second market it offers its own services as an agent. This specific causes some practical difficulties and is interesting from a theoretical point of view. The erroneous qualification of a distributor as an agent could result in fines being imposed by competition authorities. However, as to the first of the aforementioned markets, according to an interpretation of Article 101 TFEU, an anticompetitive agreement cannot be concluded between the same person. This could lead to agency agreements being immune from competition law requirements. It is imperative to recognize the difference. The criteria for the application of Article 101 TFEU to agency agreements were set out by the European Commission in 1962 and repeatedly considered by the jurisprudence of the Court of Justice of the European Union. Nevertheless, the enigma is far from being resolved since the proposed solutions tend to be incoherent. One of them concentrates on the single economic entity doctrine. Another refers to auxiliary theory. The most recent approach focuses on risks undertaken by an agent in relation to the contracts that it negotiated.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 4; 28-43
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza obowiązujących w polskim prawie karnym unormowań dotyczących procederu handlu dziećmi
Analysis of the regulations on child trafficking under current Polish criminal law
Autorzy:
Liżyńska, Katarzyna
Płońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693002.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
189a article of the Penal Code
child trafficking
human trafficking
offence
child penal protection
child definition
art. 189a k.k.
handel dziećmi
handel ludźmi
przestępstwo
karnoprawna ochrona dziecka
definicja dziecka
Opis:
The postulate proposed in this paper is that State authorities should consider criminal law protection of children as a priority. Protection of a child is also guaranteed by relevant provisions of the Constitution of the Republic of Poland. However, an analysis of the binding criminal law regulations, particularly in the scope of children trafficking, shows that the State fails to provide for their adequate protection, despite the fact that pursuant to the Law of 20 May 2010, article 189a providing for penalisation of human trafficking has been recently added to the Criminal Code (Journal of Laws No. 98, item 626) replacing former article 253. Pursuant to the same Law, a statutory definition of human trafficking has also been introduced. A question asked in the paper is to what extent these amendments to the Criminal Code contribute to the antitrafficking protection of children. It is proposed de lege ferenda that a statutory definition of a child should be formulated and adopted. This would eliminate the current interpretation difficulties. A recommendation to introduce another type of qualified offence under article 189a of the Criminal Code is also made with a view to toughen the criminal liability of perpetrators who commit the offence of child trafficking. The authoresses believe that these changes will ensure a much higher level of child protection.
Niniejszy artykuł wskazuje na karnoprawną ochronę dziecka jako na problematykę, która winna być traktowana przez państwo w sposób priorytetowy. Już sama bowiem Konstytucja RP ochronę dziecka gwarantuje. Tymczasem dokonana analiza przepisów prawa karnego, w szczególności w zakresie handlu dziećmi, wskazuje na brak zapewnienia przez państwo należytej ochrony dziecku. Na mocy ustawy z 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 98, poz. 626) został dodany do Kodeksu karnego art. 189a k.k., penalizujący handel ludźmi (zastępił dotychczasowy art. 253 k.k.). Ustawą tą wprowadzono także do ustawowych definicji pojęcie handlu ludźmi. Autorki w niniejszym artykule zastanawiają się, w jakim stopniu wprowadzone do Kodeksu karnego zmiany przyczyniły się do zwiększenia ochrony dziecka przed procederem handlu dziećmi. De lege ferenda podnoszą konieczność wprowadzenia do ustawowych definicji pojęcia dziecka oraz handlu dziećmi, co wyeliminowałoby trudności interpretacyjne, oraz opowiadają się za koniecznością wprowadzenia kwalifikowanej postaci przestępstwa z art. 189a k.k. przez zaostrzenie odpowiedzialności wobec sprawców dopuszczających się handlu dziećmi. Powyższe zmiany, zdaniem autorek, zagwarantują ochronę dziecka na najwyższym poziomie, gdyż aktualna ochrona przewidziana w Kodeksie karnym zdaje się niewystarczająca.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 85-97
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies