Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Baroque music" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Johann Valentin Meder — musicus poeticus. Analiza retoryczno-muzyczna koncertu psalmowego Ach Herr, strafe mich nicht in deinem Zorn
    Johann Valentin Meder — musicus poeticus. Musical-rhetorical analysis of psalm concerto Ach Herr, strafe mich nicht in deinem Zorn
    Autorzy:
    Gugnowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521986.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    Johann Valentin Meder
    musical-rhetorical figures
    Baroque music
    Gdańsk
    Psalm’s 6th
    Opis:
    The article below contains an analysis of psalm concerto Ach Herr, strafe mich nicht in deinem Zorn of Johann Valentin Meder in musical-rhetorical paradigm. The investigation process covered analysis and interpretation of Psalm’s 6th meaning and expression, which were basis for musical component of the concerto. Afterwards, disposition of the text became an object of the analysis, which included actions like indicating the number of phrases or single words and their interpretation regarding the symbolical meaning of numbers. Finally, the relationships between music and text in regard to the composition and musical-rhetoric techniques (such as modes, musical-rhetorical fi gures and other means applied in order to emphasize the meaning and expression of the text and to transmit the main message of the text) were examined. Result of the analysis described above was a claim, that naming Johann Valentin Meder a musicus poeticus is fully justified.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2013, 3; 111-133
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘... and therefore the Lord increased this her beauty ...’ (Judith 10:4) – the beauty of Judith in Italian oratorios of the Baroque
    „…przeto też Pan tę w niej piękność rozmnożył…” (Jdt 10, 4) – piękno Judyty w oratoriach włoskich epoki baroku
    Autorzy:
    Ryszka-Komarnicka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950620.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Księga Judyty
    barokowa muzyka
    oratorium włoskie
    kobiece piękno
    scena przed lustrem
    book of judith
    baroque music
    italian oratorio
    dramma per musica
    woman’s beauty
    mirror scene
    Opis:
    Baroque oratorios about biblical Judith are usually regarded as oratori erotici. However, our research, covering the whole of the Italian Baroque oratorio repertoire on this subject, has revealed that such works did not dominated that repertoire to such a significant degree. For around one-third of the librettists, Judith’s similarity to the donne forti of 17th-century Venetian operas was a true religious-moral and artistic challenge, accompanied by the conviction that thanks to music one could see with the ears what the lack of scenic action rendered invisible. The article cites several solutions for ‘mirror scenes’ in oratorios about Judith: both the openly secular (e.g. by A. Ottoboni and Vajani de Borgi) and those whose librettists endeavoured to include a commentary accentuating Judith’s spiritual virtues or divine inspiration (Gigli, Silvani). Others (including Metastasio) eschewed that which was sensual in Judith. That strategy may be compared to dissimulazione onesta, the honest concealment of the facts, which was popular in those times, particularly in Italy..
    Barokowe oratoria o biblijnej Judycie uważa się zwykle za tzw. oratori erotici. Jednak nasze badania, obejmujące całość włoskiego repertuaru oratoryjnego na ten temat z epoki baroku, wykazały, że dzieła takie nie zdominowały tego repertuaru w aż tak znaczącym stopniu. Podobieństwo Judyty do donne forti weneckich oper XVII wieku okazały się dla około 1/3 librecistów prawdziwym wyzwaniem religijno-moralnym i artystycznym, czemu towarzyszyło też przekonanie, że dzięki muzyce można uchem zobaczyć to, co niewidoczne z powodu braku scenicznej akcji. Artykuł ten przytacza kilka różnych rozwiązań tzw. scen przed lustrem w oratoriach o Judycie: i tych otwarcie świeckich (np. A. Ottoboni, Vajani de Borgi) po te, których libreciści starali się włączyć w nie komentarz akcentujący cnoty duchowe Judyty lub Boską inspirację (Silvani, Gigli). Jeszcze inni, łącznie Metastasiem, uciekali od tego, co w Judycie było zmysłowe. Koncentrowali się więc na cnotach bohaterki, zapominając o jej pięknie cielesnym. Strategię tę można przyrównać do popularnej w epoce, szczególnie w Italii, dissimulazione onesta, czyli uczciwego ukrywania faktów. .
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Art of Playing Keyboard Instruments in the Late 17th and Early 18th Centuries. Monsieur de Saint-Lambert and his Les principes du clavecin (1702)
    Sztuka gry na instrumentach klawiszowych na przełomie XVII i XVIII wieku. Monsieur de Saint-Lambert i jego Les principes du clavecin (1702)
    Autorzy:
    Aleksandrowicz, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040360.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Saint-Lambert
    francuska muzyka klawiszowa
    muzyka baroku
    Les principes du clavecin
    klawesyn
    wykonawstwo ozdobników
    muzyka XVIII wieku
    francuskie traktaty muzyczne
    French harpsichord
    baroque music
    harpsichord
    execution of the ornaments
    18th century music
    French musical treatises
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy wykonawstwa ozdobników – kwestii niezwykle istotnej przy stylowej interpretacji francuskiej muzyki klawiszowej okresu baroku. Punktem wyjścia jest treść traktatu Saint-Lamberta (określanego jako „Monsieur de Saint-Lambert”), postaci niezwykle enigmatycznej, autora wydanego w roku 1702 Les principes du clavecin, centenant une explication exacte de tout ce qui concerne la tabulature et le clavier avec des remarques necessaires pour l’inteligence de plusieurs difficultées de la musique (Zasady gry na klawesynie, zawierające dokładne wyjaśnienie wszystkiego, co wiąże się z notacją i klawiaturą oraz uwagi niezbędne dla zrozumienia wielu aspektów dotyczących muzyki). Saint-Lambert był osobą muzycznie niezwykle aktywną i cenioną jako nauczyciel gry na instrumentach klawiszowych, jednak jedynym zachowanym tego świadectwem są wyłącznie jego traktaty dotyczące różnych aspektów gry. Należy podkreślić, że jest on autorem jednego z najstarszych francuskojęzycznych traktatów poświęconych sztuce gry na klawesynie, zaś jego metoda nauczania jest dziś oceniana jako pionierska. Najważniejszą część omawianego traktatu stanowi ostatnie dziewięć rozdziałów, które zostały poświęcone muzycznej praktyce i w których autor przedstawia swoje własne ujęcie wielu aspektów gry klawiszowej. Najistotniejszym elementem owej gry klawesynowej w czasach Saint-Lamberta była umiejętność odczytywania zapisu nutowego, który ze względów technicznych (niedoskonałości ówczesnego druku muzycznego) nie były w stanie oddać wszystkich niuansów ówczesnego stylu muzycznego. Traktat Les principes du clavecin jest więc bardzo pomocnym źródłem umożliwiającym zrozumienie muzyki XVIII wieku.
    This article concerns the execution of the ornaments—a very important question in the stylistic interpretation of the French harpsichord baroque music. The starting-point for reflection is treatise of the Monsieur de Saint-Lambert, a very enigmatic person, the author of Les principes du clavecin, centenant une explication exacte de tout ce qui concerne la tabulature et le clavier avec des remarques necessaires pour l’inteligence de plusieurs difficultées de la musique (The fundamentals of harpsichord playing, with explanations on musical notation and performance, together with explanatory remarks about different music issues), issued in 1702. He was highly valued as a harpsichord teacher and his treatises concerned the different aspects of playing keyboard instruments are the only preserved evidence of his musical and educational activities. It must be noticed that Saint-Lambert was the author of one of the oldest French treatises dedicated solely to the issues of harpsichord playing and his teaching method of mastering the instrument was at that time quite pioneering. The most important part of his treatise is the last nine chapters, focused on practical issues, where we can find the author’s advice on different aspects of existing keyboard music. The main problem in performing harpsichord music at Saint-Lambert’s time was the proper interpretation of music notation, which due to technical constraints (not yet perfect printing and editing of music works), was not able to reflect the whole variety of nuances of contemporary music style. So, the treatise Les principes du clavecin is a very helpful key to the understanding of the 18th century music.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 5-23
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE PASSACAGLIA – A PRIMER FOR TEACHING BAROQUE IMPROVISATION
    Autorzy:
    Terefenko, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566395.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    passacaglia
    Baroque improvisation
    figured bass
    music theory
    counterpoint
    Opis:
    During the lifetime of Bach such disciplines as harmony and thoroughbass were realized directly at the keyboard by the student, providing a solid foundation for later and more elaborate improvisatory skills – skills which were mandatory for all clavier players of that period. Unfortunately, the great majority of today’s Baroque counterpoint classes rely on the more academic process of committing notes to paper, thereby subjugating aural and performance skills. In this article, I propose amending music theory curricula with topics in baroque improvisation. To that end I will employ one of the most accessible variation forms from common practice music: the passacaglia.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2013, 2; 173-196
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Musical Rhetoric of the Baroque on the Example of Johannes Brahms’ Psalm XIII Op. 27
    Autorzy:
    Bazelak, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513984.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Johannes Brahms
    Baroque
    Psalm XIII
    rhetoric in music
    Opis:
    The musical style of Johannes Brahms has long been known as influenced by music of the earlier epochs. His references to techniques, forms and genres of the Renaissance and Baroque music and the elaborate use of the counterpoint were frequently analysed by musicologists. Less often, however, the potential relationship between word and music shaped by the Baroque music rhetoric was studied, something which was somewhat forgotten in the Romanticism. Brahms’ fascination with the past, which led the composer to study the 18th-century musical literature and treatises, enabled him to recognise many interesting aspects of the Baroque music. Like Bach and his contemporaries, Brahms used rhetorical figures in his early sacred works, e.g. Psalm XIII Op. 27.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 4(39) Eng; 41-57
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryka muzyczna baroku na przykładzie Psalmu XIII op. 27 Johannesa Brahmsa
    The Musical Rhetoric of the Baroque on the Example of Johannes Brahms’ Psalm XIII Op. 27
    Autorzy:
    Bazelak, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514004.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Johannes Brahms
    Baroque
    Psalm XIII
    rhetoric in music
    Opis:
    The musical style of Johannes Brahms has long been known as influenced by music of the earlier epochs. Its references to techniques, forms and genres of the Renaissance and Baroque music and the elaborate use of the counterpoint were frequently analysed by musicologists. Less often, however, the potential relationship between word and music shaped by the rhetoric in the Baroque music was studied, something which was somewhat forgotten in the Romanticism. Brahms’ fascination with the past, which led the composer to study the 18th-century musical literature and treatises, enabled him to recognise many interesting aspects of the Baroque music. Like Bach and his contemporaries, Brahms used rhetorical figures in his early sacred works, e.g. Psalm XIII Op. 27.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 4(39); 39-54
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gdzie Włosi nadobnie śpiewają. Mecenat muzyczny Władysława IV Wazy w źródłach epoki
    Where the Italians sing charmingly. The musical patronage of Władysław IV Vasa in 17th-century sources
    Autorzy:
    Mamczur, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513882.pdf
    Data publikacji:
    2014-07-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    Władysław IV Vaza
    Polish music
    Baroque
    dramma per musica
    sources
    Opis:
    The article presents a Polish monarch of the House of Vasa, Władysław (Ladislaus) IV, as a patron of music. The author analyses his influence on Polish culture, shows the most important musicians and composers employed by the king, and the music present at the Polish court – everything according to vivid passages taken from the primary sources. While his father and predecessor Zygmunt III liked to sing in the presence of family and friends, Władysław IV preferred to listen to others performing. He employed dozens of musicians – not only Polish, but also famous Italian artists such as Marco Scacchi, Margherita Basile-Cattaneo or Baldassare Ferri. During his reign, a musical novelty appeared in Poland – the opera (dramma per musica). At the time, Poland was one of the most prolific opera centres in Europe, staging 10 original drammi in the years 1635-48 (more than in Florence, Ferrara or Bologna). Futhermore, the before-mentioned chapel master (maestro di capella) Marco Scacchi was a well-known music theorist. Cognition of this extraordinary chapter of Polish musical culture (which had not regained such significance before the 18th or 19th century) can and should be done according to numerous primary sources (i.e. journal of Jan Hagenaw or Adam Jarzębski’s poem Gościniec), which not only present a factual material, but also depict a distinct and interesting image of the epoch.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2014, 3(22); 22-37
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Concerto ripienona wybranych przykładach Conceri a Più Istrumenti op. 3 Carla Tessariniego
    Concerto ripieno on the basis of Concerti a Più Istrumenti op. 3 by Carlo Tessarini
    Autorzy:
    Roman, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513878.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    concerto ripieno
    18th century
    instrumental music
    Carlo Tessarini
    baroque concerto
    Opis:
    Many composers created instrumental concerto in the 18th century, but only a few of them are well known. The group of these authors, whose output is forgotten, includes Carlo Tessarini (before 1690, after 1766). There is a piece of information about his life – most of it is derived from title pages of his works. Tessarini was active both as a composer and as a violinist, first in Italy and then in France, England, the Netherlands, although he returned to the Urbino Cathedral during his later lifetime. His output is completely instrumental, about 90 of his works represent concertos. Since the time when the concerto had been one of the most popular instrumental genres, there were many classifications (for instance J. Mattheson, J.J. Quantz). Plenty of them took unclear criteria, therefore the division is vague, however they can give advice on the contemporary performance practice. The aim of this study is to present analyses of four of Tessarini’s concertos (no. 5–8) from Concerti a Piu Istrumenti op. 3. The author wants to present composer’s style and technique touching issues such as texture, stucture, harmony, melody, rhythm and scoring, and by these means show traits of concerto ripieno model.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2015, 4(27); 4-31
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzyczność "wielkiej fugi orfickiej" Stanisława Swena Czachorowskiego
    Music in “wielka fuga orficka” [the great orfic fugue] by Stanisław Swen Czachorowski
    Autorzy:
    Kocot, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097231.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-25
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Czachorowski
    muzyczność
    fuga
    barok
    nadrealizm
    J. S. Bach
    music
    fugue
    baroque
    surrealism
    Opis:
    Przedmiotem analizy artykułu jest wiersz Stanisława Swena Czachorowskiego zatytułowany “wielka fuga orficka”, łączący muzyczną tradycję baroku ze współczesnością, a którego kompozycję i poszczególne elementy składowe autorka widzi jako literacką wariację na temat klasycznej fugi. Istotny jest tu dialog harmonii i jedności z chaosem i wieloperspektywicznością uzyskany w kontrapunktowych zestawieniach muzyki Bacha. Analizując wiersz, autorka pokazuje, jak Czachorowski za pomocą synchronizacji oraz zamierzonej asynchronizacji wzorców percepcyjnych, aksjologicznych i etycznych tworzy synchroniczną czasoprzestrzeń kulturową, intencjonalnie zakładaną w programach nadrealistów jako cel działań artystycznych.
    The article explores Stanisław Swen Czachorowski’s “wielka fuga orficka” which in a truly subversive mode links musical tradition of baroque with contemporary poetry, and whose composition and individual components correspond with classical fugue composition. The dialogue of harmony and unity with chaos and multiperspectivity, apparent in Bach-like counterpoint juxtapositions, are of utmost importance here. By means of synchronisation and intentional asynchronisation of patterns of perception, as well as axiological and ethical patterns, Czachorowski creates a synchronic cultural timespace where mythical integrity and universality come into a dynamic, music-infused dialogue with the sense of indeterminacy permeating the poem.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2022, 44; 143-165
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczno-retoryczny kontekst słowa i muzyki w koncercie wokalnym „Salve coelestis Pater” Franza Tundera (1614-1664) na bas solo, skrzypce i basso continuo
    Theological and Rhetorical Context of the Word and Music in “Salve coelestis Pater” Vocal Concerto by Franz Tunder (1614-1664) for Solo Bass, Violin and Basso Continuo
    Autorzy:
    Stępniak, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943982.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    muzyka
    muzyka dawna
    barok
    muzyka wokalna
    śpiew
    bas
    antyfona
    modlitwa
    teologia
    music
    early music
    Baroque
    vocal music
    singing
    bass
    antiphon
    prayer
    theology
    Opis:
    Kompozytor Franz Tunder (1614-1664), pełniąc ponad 25 lat funkcje organisty i animatora życia muzycznego w kościele Najświętszej Maryi Panny w Lubece, był prekursorem ostatniej generacji hansatyckiego baroku, ale i wielkim mistrzem tego stylu. Tworzył dzieła organowe oraz kompozycje wokalno-instrumentalne. Wśród nich znajduje się koncert kościelny, napisany do protestanckiej adaptacji łacińskich słów antyfony Salve Regina. Jest nim utwór Salve coelestis Pater na bas solo, skrzypce i basso continuo. Autor artykułu wskazuje na związki słowa i muzyki w szeroko pojętym aspekcie wykonawczym. Wychodząc od teologicznej analizy tekstu słownego, wskazuje na retoryczne znaczenie szeroko pojętych zabiegów muzycznych, szczególnie w linii melodycznej basowego głosu solowego.
    The composer, Franz Tunder (1614-1664), during the 25 years of his serving as an organist and musical life animator in St. Mary’s Church in Lübeck, was a forerunner of the last generation of the Hanseatic Baroque and a great master of this style. He created organ masterpieces and vocalinstrumental compositions. One of them is a church concerto composed to the Protestant adaptation of the Latin lyrics of Salve Regina antiphon, it is Salve coelestis Pater masterpiece for solo bass, violin and basso continuo. The author of this article, as an educated singer (bass, basso profondo voice) and theologist (Catholic priest), indicates the connections between word and music in the broadly conceived performative aspect. Starting with the theological analysis of the verbal text he points out the rhetorical meaning of the broadly conceived musical measures, in particular the ones present in the melodic line of the solo bass voice.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 3; 193-207
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brakujące głosy czterech kompozycji wokalnych Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego i trzech jemu przypisywanych odnalezione w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu
    The Discovery at Poznań University Library of Missing Parts for Four Vocal Pieces by Grzegorz Gerwazy Gorczycki and Three Others Attributed to Him
    Autorzy:
    Walter-Mazur, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24024809.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Grzegorz Gerwazy Gorczycki
    Józef Surzyński
    Adolf Chybiński
    muzyka polska XVIII w.
    rękopisy roranckie
    Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu
    styl palestrinowski
    kompozycje barokowe a cappella
    eighteenth-century Polish music
    the ‘Rorate’ manuscripts
    Poznań University Library
    Palestrina style
    Baroque a cappella music
    Opis:
    Punktem wyjścia do zreferowanych w artykule badań stało się odnalezienie wśród rękopisów muzycznych przechowywanych w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu brakujących głosów czterech kompozycji wokalnych Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego  (Tota pulchra es Maria, Regina caeli laetare I, Sancte Deus Sancte fortis, Laetare ierusalem) oraz trzech jemu przypisywanych (Ave Filia Dei Patris, Haec dies quam fecit Dominus, Maginicet te Domine). Składający się z dziewięciu kart przedmiotowy rękopis Pu 7641 obejmujący fragmenty ksiąg głosowych Canto i Alto, okazał się być fragmentem „ksiąg roranckich”, czyli rękopisu sygnowanego obecnie Kk.I.7 (w Musicalia Vetera WM 6) i przechowywanego od 1982 r. z powrotem w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej (wcześniej w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Krakowie). Odnalezione obecnie w BAUM karty prawdopodobnie już w latach osiemdziesiątych XIX w. znajdowały się poza macierzystym wawelskim rękopisem: Józef Surzyński w Monumenta Muscices Sacrae in Polonia (poszyt II, 1887) wspominał, iż w niektórych przekazach kompozycji Gorczyckiego brakuje Altu. Manuskrypt Pu 7641, zapewne wraz z innymi muzykaliami po kapeli roranckiej wypożyczonymi przez Adolfa Chybińskiego na początku XX w., przebył drogę z Krakowa do Lwowa i z powrotem, a następnie do Poznania: tu został przypadkowo oddzielony od reszty zespołu wawelskiego i dlatego nie został zwrócony wraz z nim do archiwum krakowskiej kapituły w roku 1983. Odnalezienie źródłowego przekazu brakujących głosów pozwala spojrzeć na część twórczości wokalnej Gorczyckiego z nowej perspektywy: zarówno w odniesieniu go utworów funkcjonujących w postaci zrekonstruowanej, jak i do tych, które wydano w postaci niekompletnej. Prowokuje do stawiania pytań o stosunek kopii Pękalskiego do oryginału oraz o to, czy faktycznie styl kontrapunktyczny Gorczyckiego był tak „palestrinowskim” jak chciał go widzieć Surzyński. Niniejszy tekst stanowi jedynie skromną prolegomenę do tego rodzaju rozważań.
    The research recounted in this paper was triggered by the discovery, among the music manuscripts held at Poznań University Library, of missing parts from four vocal works by Grzegorz Gerwazy Gorczycki (Tota pulchra es Maria, Regina caeli laetare I, Sancte Deus, sancte fortis, Laetare Ierusalem) and three others attributed to him (Ave Filia Dei Patris, Haec dies, quam fecit, Magnificet Te Domine). The manuscript under study (MS 7641), consisting of nine folios containing fragments of Canto and Alto partbooks, turned out to belong to the so-called ‘Rorantists’ books’, that is, a manuscript now bearing the shelf mark Kk.I.7 which in 1982 was returned to the Archives of Kraków Cathedral Chapter, having previously been held in the Provincial State Archive in Kraków. The folios discovered in Poznań had probably become separated from the Kraków manuscript by the 1880s, since Józef Surzyński notes in Monumenta Musices Sacrae in Polonia (vol. 2, 1887) that the Alto part was missing from some sources of Gorczycki’s works. Manuscript 7641 was transported (probably with other music sources formerly belonging to the Rorantists’ chapel, borrowed by Adolf Chybiński in the early twentieth century) from Kraków to Lviv and back, and later to Poznań. There it was accidentally separated from the rest of the Kraków collection, with the result that it was not returned to Kraków Cathedral Chapter in 1983. The discovery of a source for the missing parts makes it possible to look at Gorczycki’s vocal works from a new perspective, with regard to both his reconstructed works and those that have been published in incomplete form. Possible questions concern the relationship between Pękalski’s copy and the original and whether Gorczycki’s contrapuntal style was really as ‘Palestrinian’ as Surzyński suggests. The present paper is only a modest prolegomenon to the study of these issues.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 3; 23-49
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O (nie)przydatności cezury roku 1600 w historii muzyki
    On the (Un)Usefulness of the Turning Point of 1600 in the History of Music
    Autorzy:
    Jeż, Tomasz Miłosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1194084.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    renesans
    humanizm
    manieryzm
    barok
    periodyzacja
    historia muzyki
    Renaissance
    humanism
    Mannerism
    Baroque
    periodisation
    history of music
    Opis:
    Artystyczny manifest florenckiej Cameraty powszechnie uważa się za przełom nie tylko w stylistyce muzycznej, ale także w teoretycznej refleksji nad muzyką. W tradycyjnej muzykografii cezura roku 1600 jawi się jako dość wyraźna granica oddzielająca renesans od baroku. Muzyczne desygnaty obydwu tych epok są jednak bardzo niejasne, a ich stosowanie nieuchronnie prowadzi do sprzeczności. Za ich rozwiązanie posłużyć może taki model interpretacyjny, który wiąże twórczość muzyczną z nurtem inspiracji humanistycznych, obecnych w kulturze europejskiej co najmniej od połowy wieku XVI i trwających przez kolejne stulecie. Nurt ten doprowadził do znaczącego przewartościowania kwestii stylu w muzyce, co dość dobrze oddaje pojęcie manieryzmu.
    The artistic manifesto of Florentine Camerata is widely regarded as a breakthrough moment not only in musical stylistics but also in theoretical reflection on music. In traditional musicography, the year 1600 appears to be a fairly clear border separating the Renaissance from the Baroque. However, the musical designations of both periods are very vague and their application inevitably leads to contradictions. The solution to these contradictions can be a model of interpretation of the history of music that links musical creation with the current of humanistic inspirations that have been present in European culture at least since the mid-sixteenth century and lasting for the next hundred years. This trend has led to a significant re-evaluation of the issue of style in music, which reflects the concept of mannerism quite well.
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2021, 11 (14); 45-58
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuka „akompaniamentu” klawesynowego w XVIII-wiecznej Francji Zasady realizacji basse continuë według anonimowego rękopisu Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition (c. 1700)
    The Art of Harpsichord Accompaniment in 18th-Century France. The Principles of ‘Basse Continuë’ Realization According to Anonymous Manuscript ‘Traité D’accompagnement du Clavecin et Abrégé de Composition’
    Autorzy:
    Aleksandrowicz, Miłosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036122.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Barok
    klawesyn
    organy
    basso continuo
    polifonia
    muzyka dawna
    muzyka francuska
    ozdobniki
    reguła oktawy
    Baroque
    harpsichord
    organ
    polyphony
    ancient music
    French music
    ornaments
    Règle de l’octave
    Opis:
    Artykuł przedstawia treść anonimowego rękopisu Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition z XVII/XVIII w. Spisano go w czasach, w których francuscy klawesyniści i organiści zaczęli się otwierać na stylistykę gry wypracowaną w XVII-wiecznej Italii. W rękopisie odnaleźć można szereg uwag dotyczących zasad akompaniamentu na instrumentach klawiszowych, czyli realizacji wielogłosowej partii klawesynowej lub organowej w oparciu o umieszczone nad linią basu cyfry (tzw. basse continuë).
    This article concerns the performance practice of harpsichord-playing in 18th century France. The starting-point for reflection is anonymous manuscript ‘Traité d’accompagnement du clavecin et abrégé de composition’ (ca.1700) written in the times when the French harpsichordists and organists begin to open up to the style of keyboard playing developed in 17th century Italy. In this manuscript we can find the explanation of the system of abbreviation utilized to mark chordal relationships and the remarks on harpsichord ‘accompaniment’, ie the rules of playing a multi-voice harpsichord part based on the marks written above the bass line (the so-called ‘basse continuë’).
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 183-191
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies