Temat: human soul - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:: Moment animacji płodu jako element dyskusji o dopuszczalności aborcji w Kościele katolickim
The moment of fetal animation as part of the discussion on the permissibility of abortion in the Catholic Church
Autorzy:: Smolińska, Natalia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371554.pdf
Data publikacji:: 2018-11-03
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: aborcja
animacja płodu
dusza
istota ludzka
nasciturus
nienarodzony
poczęcie
uczłowieczenie
uduchowienie
zapłodnienie
abortion
conception
fertilization
fetal animation
human being
humanization
soul
soulfulness
unborn
Opis:: There is no doubt that a being who is conceived in the womb of a woman is a human being from the very beginning. It would be erroneous to say that an embryo or fetus are names of separate species. An embryo is always an embryo of something, so in the case of a human being, we talk about the human embryo, and in the subsequent stages of development about the embryo of man and the fetus of man. However, the other thing remains the moment of the spiritualization of a developing human being, with whom the abortion supporters closely link the possibility of spending the fetus. In determining the moment when fetal animation takes place, no scientific research will help, because this issue is purely spiritual. However, it should be remembered that speaking about a human being, we can not exclude at any stage of her development of her having a soul, and therefore the argument that there is no certainty that the soul has a soul can not be an argument in favor of abortion. The article presents the position of the Catholic Church in relation to fetal animation over the centuries, beginning with antiquity and ending with modern times. It is noteworthy that this position was extremely different in particular epochs, and irrespective of the position of the Church’s Magisterium, opinions of the doctrine were different. At present, the Church recognizes that it is impossible to determine the moment of spiritualization scientifically, but nevertheless, one should lean towards the assertion that man receives the soul at the moment of conception, and certainly rejects the view that abortions can be made at the initial stage of pregnancy
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 4; 79-91
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 32.

Tytuł:: Ciało dla Pana, a Pan dla ciała (1 Kor 6, 13). Przyczynek do teologii ciała ludzkiego
Body for the Lord, and the Lord for the Body (1 Cor 6, 13) – Introduction to the Theology of the Human Body
Autorzy:: Kozakiewicz, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/571278.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: ciało ludzkie
ciało mistyczne
ciało uwielbione
ciało uświęcone
ciało i dusza
the human body
mystic body
worshipped body
sacred body
body and soul
Opis:: W dzisiejszych czasach cała uwaga skupia się tylko na cielesnej sferze człowieka. Można zauważyć, jak rośnie kult ludzkiego ciała, bardzo często oderwanego od prawdziwej miłości. Następuje więc swoista degradacja godności człowieka i zawężenie ontologii, jak też egzystencji ludzkiej tylko do doczesności. W niektórych kręgach współczesnej, zlaicyzowanej Europy rozwijają się ośrodki, które mają zapędy kultyczne w traktowaniu ludzkiego ciała i cielesności. Ażeby nie pogłębiał się proces destrukcji w rozumieniu człowieka i jego ciała, potrzebne jest rozwijanie i propagowanie chrześcijańskiej nauki o ludzkim ciele. Nie można odzierać człowieka i jego ciała z tego, co stanowi o jego tajemnicy i swoistym sacrum, którego źródłem jest sam Bóg. Dlatego prawda o stworzeniu człowieka na obraz Boży i Jego podobieństwo powinna być ustawicznie pogłębiana i upowszechniana. Człowiek jest obrazem Bożym nie tylko poprzez swoją duchowość, ale i przez cielesność, więc cały należy do Boga. Pozytywna i prawdziwa sakralizacja ciała ludzkiego zapewni integralne spojrzenie na człowieka. Teologia ciała zajmowała szczególne miejsce w nauczaniu św. Jana Pawła II. Opcja teologiczna umożliwia widzenie człowieka w całym jego wymiarze. Dlatego teologiczne rozumienie problemu, czym jest ciało człowieka i jaka jest jego cielesność, ściśle łączy się z teologią miłości ludzkiej. Niniejsze opracowanie było jedynie zasygnalizowaniem wieloaspektowej problematyki w chrześcijańskim patrzeniu i rozumieniu ludzkiego ciała.
In these times more attention is concerned with the human body. It can be observed how human body cult is growing strongly, often detached from the real love. In this way the specific degradation of dignity of the human being follows, and narrowing of ontology as well as reduction of the human existence to the only earthy matters takes place. In some circles of the contemporary, secular Europe, some centres are developing where cult of the human body as well as the focus on bodily matters are main activities. Not to deepen the destructive process regarding the understanding of the human being and its’ body, the urgent matter is the development and propagation of Christian science concerned with the human body matters. The human being and its body cannot be depleted from what is regarded as his/her mystery and a kind of sacrum which in God has its source. Therefore the truth concerned with the creation of the man according to the God’s image and the truth about this similarity should be constantly deepened and made more public. The reason for it is because the man is the God’s image not only because of his/her spirituality but also because of his/her body. The human being belongs entirely to the God. Positive and true socialization of the human body will ensure integral view on a human being. The theology of the human body was an important part of the blessed John Paul II teachings. The theological option enables consideration of the man in his/her entire dimension. Therefore the theological understanding of what is the human body and his/her bodily matters are closely related to the theology of the human love. This work can be regarded as only signaling many aspects of the Christian understanding of the human body.
Źródło:: Polonia Sacra; 2015, 19, 3(40); 65-90
1428-5673
Pojawia się w:: Polonia Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 33.

Tytuł:: What can grow from the divine seed? The divinity of human beings according to Aristotle
Autorzy:: Kamińska, Sonia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640920.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: animation
Aristotle
Brentano
creationism
Deity
divine seed
divinity
Eberl
embryogenesis
god / God
human being
nous
nous pathetikos
nous poietikos
soul
St
Thomas
theion sperma
traducianism
Zeller
Opis:: This text aims to show that the core of human divinity according to Aristotle is exercising the divine mind for its own sake. Being happy and thus divine is auto-teleological, and must not be reduced to any sort of instrumental value. This reading of Aristotle excludes the theist interpretations of Prime Mover as well as the attempts at identifying the human mind with God, mainly because both these (different) interpretations seem to make auto-teleological bios theoretikos impossible. The first do this by introducing the divine provision which makes people act for God’s sake and not for their own sake. The others reduce the special status of humans by taking away the divine part, in my opinion being the sine qua non condition of the concept of human divinity. All the interpretations of human divinity which I have presented above can be useful nowadays in the ethical, (bio)ethical, social or even political discourse. This shows that the history of philosophy is not only about the past, but also about the future.
Źródło:: Studia Religiologica; 2012, 45, 3; 173-182
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:: Studia Religiologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 34.

Tytuł:: Man’s animality in the light of st. Augustine’s philosophical works
Zwierzęcość człowieka w świetle pism filozoficznych św. Augustyna
Autorzy:: Terka, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612862.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: bałwochwalstwo
błąd
Bóg
ciało
człowiek
dusza
pamięć
pożądliwość
przyjemność
przyzwyczajenie
rozum
zmysłowość
zwierzęcość
idolatry
mistake
God
body
human
soul
memory
lust
pleasure
accustom
reason
sensuality
animality
Opis:: Człowiek jako istota cielesna jest częścią świata materialnego, żyje i podlega procesom podobnym do tych, które panują w świecie zwierząt, a przewyższa go tylko dzięki posiadaniu duszy rozumnej. Chociaż więc ciało umożliwia zaistnienie i funkcjonowanie zwierzęcości w człowieku, to jednak jej istota, czyli podobieństwo człowieka do zwierząt, jest określone przede wszystkim przez relację duszy do ciała. Ponieważ zwierzęta nie posiadają rozumu, to zwierzęcość rozumianą na poziomie ontologicznym, jaką dzieli człowiek ze zwierzętami, św. Augustyn opisuje jako przeżywanie i doświadczanie doznań cielesnych przez byt o charakterze zmysłowym, który jako zwrócony w stronę rzeczy materialnych i żyjący w świecie doznań cielesnych, znajduje w nich właściwe sobie miejsce. Jest więc ona bezrozumnym rozkoszowaniem się sprawami cielesnymi. Zwierzęcość człowieka jest również rozważana jako możliwość bycia, co oznacza, że jest ona przedmiotem wyboru woli i przyjmuje postać procesu upodobnienia się do zwierząt rozumianego w sensie moralnym. Polega ona na tym, że człowiek, który został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, będąc ze swej natury zwrócony ku Niemu, poprzez grzech pychy odwraca się od Niego i od kontemplacji prawd wiecznych zwracając się poprzez pożądliwość w stronę świata cielesnego. Ciesząc się dobrami doczesnymi oraz kierując ku nim swe pragnienia, człowiek przyzwyczaja się do przebywania pośród rzeczy cielesnych, zapomina o Bogu oraz o własnej rozumnej naturze, a dąży do zmysłowej przyjemności. Konsekwencją odwrócenia się od Stwórcy i pożądliwego skierowania się ku rzeczom doczesnym jest więc zaślepienie prowadzące do niewoli cielesności i bałwochwalstwa.
As a corporeal being, man is part of the material world, he lives and is subject to processes similar to those which prevail in the world of animals and exceeds them only owing to the fact that he possesses a rational soul. Thus, although a body makes animality possible for a man to exist and function, its nature, meaning man’s similarity to animals, is defined mainly by the relationship between the soul and body. Since animals do not have minds, animality understood on the ontological level is something man and animals share in common. St. Augustine describes this as experiencing bodily sensations by the sensual being, which, because of their turning towards material things, lives in the world of bodily sensations and finds their place in it. Therefore, this is irrational delectation in bodily matters. This animality in humans is also considered as a possible lifestyle, which means it is an object of the will’s choice and assumes the form of the process of becoming similar to animals in the moral sense. It consists in the fact that man, who is created in the image and likeness of God, being turned to Him by nature, yet due to the sin of pride turns away from Him and from contemplation of eternal truths, and because of covetousness goes towards the carnal world. Being pleased with worldly possessions and directing his desires towards them, man becomes accustomed to existing among corporeal matters, forgetting about God and his own nature, and aspires to sensual pleasures. Therefore, the consequence of turning away from the Creator and lustfully turning to worldly possessions is blindness that leads him or her into slavery of corporeality and idolatry.
Źródło:: Vox Patrum; 2017, 67; 631-652
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 35.

Tytuł:: Człowiek jako dynamiczna jednostka duchowo-cielesna w nauczaniu św. Maksyma Wyznawcy
A human being as a dynamic spiritual and bodily individual in the teaching of st. Maximus the Confessor
Autorzy:: Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/612801.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Św. Maksym Wyznawca
człowiek
dynamizm
ruch
Bóg
dusza
umysł
rozum
duch
ciało
przebóstwienie
antropologia
namiętność
St. Maximus the Confessor
human being
dynamism
movement
God
soul
mind
reason
spirit
body
deification
anthropology
passion
Opis:: In St. Maximus the Confessor’s teaching human nature consists of the soul and the body, in which logos of power that unifies them together is inscribed. Human nature manifests itself in the individual human being. The human being as the body and the soul naturally longs for God. This longing is fulfilled by the movement, which is connected to dynamism of the entire human structure. The dynamism is inscribed in the mind, reason, spirit, will, sense, passionate powers and body. The dynamic aspiration for God does not imply getting rid of any of the human elements, even passionate and bodily, but on the contrary, it demands appreciation and proper use of all the natural powers of the human being. Maximus the Confessor treats the human being as a whole. The human is not only mind, reason and spirit, but also will, sense, passionate powers and body. The dynamism of mental and spiritual sphere should be extended in the senses, passionate powers and body, so that the body also becomes the source of virtues, and is deified together with the soul through unity with the Absolute. This unity as the goal of human longing will never be static, but dynamic, because the fulfillment of this longing is the state with eternal movement. So human being will constantly strive for even more perfect unity with God. Through this unity the human being becomes more human. The originality of the Author consists in the fact that using the anthropological views of the earlier tradition and interpreting them mystically and symbolically, he intertwined the entire dynamism of human being with the structure of the Platonic world. The human being through the longing for God and through the proper use of natural powers mystically unites with God not only himself/herself, but also the entire universe, because the structure of the human being is analogous to the structure of the universe.
Źródło:: Vox Patrum; 2015, 64; 205-230
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 36.

Tytuł:: Zachęta do Makrobiusza: transmisja idei filozoficznych w kulturze
Encouragement to Macrobius: transmission of philosophical ideas in culture
Autorzy:: Kowalewska-Harasymiuk, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2129866.pdf
Data publikacji:: 2022-09-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Starożytność
średniowiecze
nepolatonizm
teologia
antropologia
Bóg
Umysł
Dusza świata
człowiek
obraz świata
komentarz
hipostaza
antiquity
Middle Ages
Neoplatonism
theology
anthropology
God
mind
world-soul
human being
image of the world
commentary
hypostasis
Opis:: Artykuł przedstawia dzieło filozoficzno-literackie, które mimo charakteru kompilacji odegrało ważną rolę w historii kultury, gdyż pozwoliło przenieść istotne idee filozofii starożytnej do innej epoki, tj. średniowiecza. Jest to komentarz do księgi szóstej De re publica M.T. Cycerona, który odnajdujemy w Commentarii in Ciceronis Somnium Scipionis A.T. Makrobiusza. Utwór ten był przez długi czas jedynym świadectwem istnienia tekstu napisanego przez Cycerona. Był on również jednym z głównych źródeł, z których do średniowiecza dotarły idee platonizmu i pitagoreizmu oraz elementy starożytnych doktryn astronomicznych, muzykologicznych i matematycznych. Dzieło to było często komentowane przez średniowiecznych uczonych i zajmuje umysły wielu z nich. Liczne zagadnienia poruszane przez Makrobiusza wzbudzały zainteresowanie autorów znających jego Commentum. Podejmowali oni wątki Makrobiusza, rozwijali je i przekształcali według własnego sposobu myślenia. Komentarz Makrobiusza był w średniowieczu wielokrotnie przepisywany i komentowany, o czym świadczy liczba zachowanych rękopisów. W niniejszym artykule autor przedstawia wstępny zarys poglądów teologicznych, antropologicznych i psychologicznych, w połączeniu z komentarzem na temat przekazu w okresie średniowiecza.
The article presents a philosophical and literary work which, despite its compiler character, played an important role in the history of culture. Thanks to him, important ideas of ancient philosophy were transferred to another era, that is, the Middle Ages. This work is a commentary on the VI book of De re publica by M.T. Cicero of A.T. Macrobius: Commentarii in Ciceronis Somnium Scipionis. This piece was for a long time the only trace of the mentioned piece by Cicero. It was also one of the main sources by which the ideas of Platonism and Pythagoreism as well as elements of ancient astronomical, musicological and mathematical doctrines reached the Middle Ages. This work was commented on very often by medieval scholars and is present in the minds of many of them. The numerous issues raised by Macrobius met with the interest of authors who know his Commentum. They took up macrobian threads and developed and transformed them according to their own way of thinking. Macrobius’ comment was repeatedly rewritten and commented on in the Middle Ages, as evidenced by the number of preserved manuscripts. In this article, I want to present an initial outline of the theological, anthropological and psychological views mediated by the commentary on the transmission of the Middle Ages.
Źródło:: Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 5-34
2082-8578
Pojawia się w:: Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 37.

Tytuł:: Znaczenie terminu "subsystentność" w teologii chrześcijańskiej
The Meaning of the Term of "Subsistentiality" in Christian Theology
Autorzy:: Liszka, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1051059.pdf
Data publikacji:: 2020-03-24
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: subsystentność
substancja
subsystencja
zdolność
działanie
przyjmowanie
przebywanie
Bóg
Osoby Boskie
stworzenia
osoba ludzka
dusza
ciało
historia
subsistentiality
substance
subsistence
ability
activity
taking
abiding
God
Divine Persons
creatures
human being
soul
body
history
Opis:: Subsystentność, czyli cecha określająca zdolność do wszczepienia w inny byt albo przyjmowania do siebie innych bytów, w teologii rozpatrywana jest w odniesieniu do Boga i stworzeń, a zwłaszcza w refleksji nad osobami ludzkimi. Cechę tę ma przede wszystkim substancja Boga, w której usadowione są trzy Osoby. Odpowiednio też przymiot ten ma każda z trzech Osób, które są usadowione w jednej substancji. Ponadto każda z Nich jest usadowiona w dwóch pozostałych, a także przyjmuje je do siebie. Subsystentność Osoby Boskiej ma inny charakter w odniesieniu do substancji i w odniesieniu do pozostałych dwóch Osób. Bóg Stworzyciel ma zdolność przebywania w stworzeniach i zdolność przyjmowania ich do siebie. Analogicznie wszelkie byty stworzone mają zdolność przyjmowania Boga, ale tylko w sposób aspektowy (ślad Boga), i przebywania w Bogu. Szczególnie subsystentność jest cechą stworzeń personalnych (obraz Boży).
Subsistentiality, which is a feature determining the capability of being interiorised into another being, or of taking other beings into oneself, in theology is considered in relation to God and creatures, and in particular in the reflection over human beings. This feature is, first of all, to be found in the substance of God, which comprises three Persons. This feature is also characteristic of each and every of the three Persons who are located in one substance. Moreover, each of them is located in the remaining two and takes them to Himself. Subsistentiality of the Divine Person has a different character in relation to the substance and in relation to the remaining two Persons. God the Creator has the ability to remain in creatures and the ability to take them to Himself. Similarly, all created beings have the ability to take God but only in an aspect oriented way (the trace of God), and remain in God. In particular, subsistentiality is a feature of personal creatures (the image of God).
Źródło:: Teologia w Polsce; 2018, 12, 1; 41-54
1732-4572
Pojawia się w:: Teologia w Polsce
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 38.

Tytuł:: THE ESSENTIAL CONNECTION BETWEEN COMMON SENSE PHILOSOPHY AND LEADERSHIP EXCELLENCE
Autorzy:: Redpath, Peter A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507500.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: aim
analogy
anarchy
art
body of knowledge
cause
common sense
communication
comprehensive understanding
concept
contrary
contrariety
culture
demonstration
demonstrative
equality
emotion
end
excellence
existence
explanation
fear
genus
habit
happiness
harmony
hierarchically ordered
history
hope
human
humanist
inequality
judgment
knowledge
language
leadership
logic
mathematics
memory
metaphysics
multitude
nature
operational
opposite
order
part
person
philosophy
physical
poetry
principle
quality
reason
receptivity
relationship
renaissance
resistance
rhetoric
science
soul
species
strength
syllogism
system
truth
West
Western civilization
unity
universe
virtue
whole
wonder
Opis:: This article argues that, strictly speaking, from its inception with the ancient Greeks and for all time, philosophy and science are identical and consist in an essential relationship between a specific type of understanding of the human person as possessed of an intellectual soul capable of being habituated and a psychologically-independent composite whole, or organization. It maintains, further, that absence of either one of the extremes of this essential relationship cannot be philosophy/science and, if mistaken for such and applied to the workings of cultural institutions, will generate anarchy within human culture and make leadership excellence impossible to achieve. Finally, it argues that only a return to this “common sense” understanding of philosophy can generate the leadership excellence that can save the West from its current state of cultural and civilizational anarchy.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2014, 3: supplement; 605-617
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 39.

Tytuł:: THE NATURE OF COMMON SENSE AND HOW WE CAN USE COMMON SENSE TO RENEW THE WEST
Autorzy:: Redpath, Peter A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507346.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: aim
analogy
anarchy
art
body of knowledge
cause
common sense
communication
comprehensive understanding
concept
contemporary
contrary
contrariety
culture
demonstration
demonstrative
disorder
education
equality
emotion
end
enlightened
enlightenment
excellence
existence
explanation
fear
fundamentalistic
genus
God
habit
happiness
harmony
hierarchically ordered
history
hope
human
humanist
inequality
inspiration
inspired
judgment
justice
knowledge
language
leadership
logic
mathematics
memory
metaphysics
modern
multitude
nature
Nietzschean
operational
opposite
order
part
person
philosophy
physical
poetry
power
principle
provocative thought
quality
reality
reason
receptivity
relationship
renaissance
resistance
rhetoric
science
scientism
skeptic
sophist
soul
species
strength
success
system
truth
utopian
West
Western civilization
unity
universe
values
virtue
whole
will
wisdom
wonder
World War
Opis:: Since most pressing today on a global scale is to be able to unite religion, philosophy, and science into parts of a coherent civilizational whole, and since the ability to unite a multitude into parts of a coherent whole essentially requires understanding the natures of the things and the way they can or cannot be essentially related, this paper chiefly considers precisely why the modern world has been unable to effect this union. In so doing, it argues that the chief cause of this inability to unite these cultural natures has been because the contemporary world, and the West especially, has lost its understanding of philosophy and science and has intentionally divorced from essential connection to wisdom. Finally, it proposes a common sense way properly to understand these natures, reunite them to wisdom, and revive Western and global civilization.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2014, 3: supplement; 455-484
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "human soul" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język