Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "counterculture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 16-26 z 26
Tytuł:
Doświadczanie Węgajt: Wielogłos
The Experience of Węgajty: A Polylogue
Autorzy:
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35174464.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Węgajty Theatre
Erdmute Sobaszek
Wacław Sobaszek
anthropology of experience
polyphony
counterculture
Teatr Węgajty
antropologia doświadczenia
polifonia
kontrkultura
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Polifonia: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty pod redakcją Katarzyny Kułakowskiej, wydanej przez Instytut Sztuki PAN w 2023. Autorka poddała analizie konsekwencje przyjętych metodologii badawczych, strukturę publikacji i układ tekstów w poszczególnych częściach tomu oraz omówiła wyłaniające się w toku lektury główne bloki tematyczne i zagadnienia, które są szczególnie interesujące w kontekście współczesnych postulatów tworzenia historii teatru i krytyki instytucjonalnej.
The article discusses the book Polifonie: Rzecz o pracy twórczej Teatru Węgajty (Polyphonies: The Creative Work of the Węgajty Theatre), edited by Katarzyna Kułakowska and published by the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences in 2023. The reviewer analyses the implications of the volume’s research methodologies, structure, and the arrangement of contributions within its sections. She also discusses the main thematic areas and specific problems that come to the fore in the course of reading and are especially interesting in the context of contemporary postulates regarding the writing of the history of theatre and institutional critique.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 2; 229-244
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura Zrzuty, suplement do tematu
The Pitch-In Culture – an Annex
Autorzy:
Sobota, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424355.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Kultura Zrzuty
The Pitch-In Culture
counterculture
Łódź
Koszalin
stan wojenny
martial low in Poland
artist run initiatives
Opis:
An artistic phenomenon called the ‘Pitch-In Culture’ distinguished the Łódź artistic scene, although it actually reflected the situation in the whole country during the eighties and that is the reason why it attracted artists from different towns and various generations. The most radical arts programme emerged across the entire spectrum of independent artistic activities in Poland after martial law and it was different from art directly connected with political opposition or religious motives. I observed some ‘Pitch- In culture’ actions in Łódź, however I prefer to talk about the way the phenomenon was situated in the broader context of the situation for the arts communities in Poland. Since the mid fifties the art circuit had become stronger and stronger, becoming an alternative to official culture. The totalitarian system was conducive to bureaucratic stagnation, so young artists, who were interested in new media and a non-conventional means of expression, created their own network of artistic groups, galleries and events, most often associated with so called ‘student culture’. In the seventies these artistic communities was numerous and multi-generational. Their basic need was selfeducation and generating a network of private contacts in the country and abroad as well as mutual support within art groups and collective shows. The situation after martial law strongly underlined the need to continue to communicate, deepen the knowledge and keep contact with the essence of modern art. The fight for an artistic awareness ran parallel to the fight for political freedom and historical truth. It was not about randomly adding whatever, but moreover about adding something that was considered valuable to the culture that was practiced at the time. For me, as an art historian it was important to broaden the knowledge and preserve the facts about modern art history. Independently of my work in the museum, I participated in a team directed by Professor Aleksander Wojciechowski, who worked on the history of the neoavant- garde in Lower Silesia. Jerzy Busza also appointed me a member of the editorial board of the Obscura bulletin (1982-1990), in which we published important texts that had not been published before in Poland and which explained the sense of modernist and post-modernist ideas. The monthly edition was published as the Federation of Amateur Photography Associations allowed us to publish it as their bulletin. This may all be described as progressive activities in the face of the lack of institutional support at the time for various forms of culture.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 7; 60-65
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka w pociągu relacji Łódź – Koszalin
Art on the Train from Łódź to Koszalin and Back
Autorzy:
Ciesielski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424651.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Kultura Zrzuty
The Pitch-In Culture
counterculture
Łódź
Koszalin
stan wojenny
martial low in Poland
artist run initiatives
Opis:
The term ‘Pitch-In Culture’ first showed up in Łódź, in the middle of 1984, during an artistic-social meeting. The text describes the problems and controversies associated with research on this phenomenon. Problematic issues refer to both the scope and the time frame within which it acted, and the list of the participants. The author states, that maybe with time it grew so much that it started to function independently of its primary source. He pays attention to achievements that apparently existed on the margin of Polish art, but when considered with regard to the perspective of the Pitch-In Culture, they can show the whole phenomenon in a new light. The text describes a few selected events, that took place in Koszalin or were undertaken as initiatives of artists from Koszalin in the eighties. The author points to a few important elements that in his opinion are characteristic of activities within the Pitch-In Culture. He points to the modernist intellectual heritage and the post-modern approach to problems within the art of that period. Following Janusz Zagrodzki, the author of the term ‘Private Art’, the author focuses the functioning of the Pitch-In Culture within the private and unofficial sphere and following Józef Robakowski he focuses on keeping an individual and independent attitude as an element that is essential for making art. The author further states, that in the way Pitch-In Culture or ‘Private Art’ functioned, there are four important elements: the personal relationships and contacts of the participants, the spaces – enclaves that allowed for the organisation of events and confront attitudes, activating and annexing the activities of people from outside of so-called art community, as well as self-publishing. According to the author, probably the greatest manifestation of the Pitch- In Culture and ‘Private Art’ was the Artist Pilgrimage organised in September 1983 in Łódź. As part of the Pilgrimage there were exhibitions, concerts, film screenings, actions, performances and theoretical appearances that were presented on an equal basis and always ended with long discussions. The Christmas call event entitled NO SLOGAN [BEZ HASŁA] organised in Koszalin between the 10th and 12th of February 1984 was an event in return for inviting the artists from Koszalin to the Pilgrimage that happened a year earlier. The organisers were the people who participated in the event in Łódź: Ewa Kowalska, Grażyna Bogusz- Wolska, Andrzej Ciesielski and Stanisław Wolski. They invited 85 artists from the whole country, plus there also came many artists who were not formally invited but associated with the Pitch-In Culture movement. The next initiative by artists from Koszalin was a cyclical event, organised between 1982 and 1988every year in mid-December, AFTER A YEAR organised by Andrzej Ciesielski and Andrzej Słowik. Artists from the whole of Poland presented their current art practice. For the Koszalin community open-air workshops were an important activity, that were in fact connected with the tradition of the Osieki workshops organised since 1963 and ended after the imposition of martial law in 1981. The situation was changed by a series of workshops organised under a name “We invite you to work” between 1987-1989 in Karlino and in 1990 in Darłowo. The initiators and first artistic curators were Andrzej Słowik and Maria Idziak who in 1989 entrusted the function to Wojciech Zamiara and in 1990 to Andrzej Ciesielski. Also important for the functioning of the Koszalin community within the Polandwide circuit was the Presbitery (Na Plebanii) Gallery run by an artist Andrzej Ciesielski and between 1986 and 1990 there were 35 meetings organised in it. As the author states, the Pitch-In Culture was born out of the need for a totally different way of presenting one’s own artistic practice, the exchange of information and joint action. Without friendship, knowing one another, a willingness to work and even without some personal antagonisms, the whole movement would not have had a chance to spread so broadly around the country and accept so many versatile artists as for example as it happened in Koszalin.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 7; 70-75
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Pre-History of the Hungarian and Romanian 1968ers
Autorzy:
Matus, Adrian-George
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1431999.pdf
Data publikacji:
2021-06-18
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
pokolenie '68
hippis
kontrkultura w Europie Wschodniej
sprzeciw wobec reżimu
'68er generation
hippie
Eastern European counterculture
dissent
Opis:
This paper focuses on the Romanian and Hungarian youth of the late 1960s. More specifically, it aims at understanding how their childhood experiences differed from those of their counterparts in the West and even in other Soviet Bloc countries, and how this influenced their tactics of opposition. The oral history interviews present a more complex picture than one of a simple generation gap between the 1968ers and their parents. In some cases, the former challenge the authority of their parents, while in others they continue their struggle.
Artykuł ma na celu zrozumienie, w jaki sposób doświadczenia z dzieciństwa rumuńskiej i węgierskiej młodzieży późnych lat 60. XX w. różniły się od doświadczeń ich rówieśników na Zachodzie, a także w innych krajach bloku sowieckiego, i jak to wpłynęło na ich działalność opozycyjną. Relacje historii mówionej przedstawiają bardziej złożony obraz niż zwykła luka pokoleniowa między pokoleniem 1968 r. a ich rodzicami. W niektórych przypadkach ci pierwsi kwestionują autorytet swoich rodziców, podczas gdy w innych kontynuują ich walkę.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2020, 10; 70-103
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka Partycypacyjna i Dizajn Partycypacyjny: Źródła, Definicje i Wartości
Participatory Art and Participatory Design: Sources, Definitions and Values
Autorzy:
Wołodźko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015474.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
sztuka partycypacyjna
dizajn partycypacyjny
uczestnictwo
kontrkultura
klasa kreatywna
użytkownicy
participatory art
participatory design
participation
counterculture
creative class
users
Opis:
W ciągu ostatnich dwóch dekad postulat partycypacji publiczności w procesach twórczych i projektowych coraz silniej daje o sobie znać. Konsekwencją jego aktualności jest gruntowne przeobrażenie pola sztuki. Dezyderat uczestnictwa odbiorców i użytkowników w roli twórców nie ogranicza się zresztą do sfery sztuki, lecz dotyczy również m.in. procesów rozwoju miast, przestrzeni wspólnych czy kultury cyfrowej. To wynik obserwowanego przekształcania się postaw zarówno artystów jak i projektantów, którzy obecnie pragną poszerzać spektrum swej społecznej obecności by występować w roli odpowiedzialnych obywateli. Jednak dzisiejsze upowszechnienie się projektów włączających działania nieprofesjonalne i wernakularne nie poskutkowało podjęciem szerszej analizy tego zjawiska na polu historii sztuki. W tej sytuacji istotną potrzebą wydaje się refleksja teoretyczna, która podążać będzie w ślad za zachodzącymi przemianami. Deficyt prawidłowego rozumienia pojęć sztuki partycypacyjnej i dizajnu partycypacyjnego przekłada się bowiem na konsekwencje praktyczne w sytuacji, gdy hasło partycypacji zostaje chętnie podchwycone przez władze lokalne, odwołujące się do niego przy okazji przeprowadzanych procesów przekształceń tkanki urbanistycznej i rewitalizacji zaniedbanych kwartałów. Dlatego rolą poniższego tekstu jest po pierwsze – wskazanie na źródła sztuki i dizajnu partycypacyjnego oraz powiązane z nimi wartości, a po drugie – przegląd i uporządkowanie funkcjonujących już definicji. W ten sposób ma on szansę stać się okazją do ponownego przemyślenia, czym są w istocie przywołane zjawiska.
Over the past two decades, a demand for audience participation in creative and design processes has been increasingly felt. A profound transformation of the field of art is a consequence of its timeliness. The desideratum of participation of recipients and users as creators is not limited to the sphere of art, but also applies to city development processes, common spaces or digital culture. This is a result of the observed transformation of attitudes of both artists and designers who now want to expand the spectrum of their social presence to act as responsible citizens. However, today's proliferation of projects incorporating unprofessional and vernacular activities has not resulted in a broader analysis of this phenomenon in the field of art history. In this situation, a theoretical reflection that will follow the changes taking place seems to be an important need. The deficit of the correct understanding of the concepts of participatory art and participatory design translates into practical consequences in a situation where the slogan of participation is readily picked up by local authorities, referring to it during processes of urban tissue transformation and revitalization of neglected quarters. Therefore, the role of the following text is first of all – an indication of the sources of art and participatory design and the values associated with them, and secondly – a review and ordering of existing definitions. In this way, it has a chance to become an opportunity for rethinking what the phenomena actually are.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 161-174
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dla jakich dzieci Alicja? Alicja dla dzieci kwiatów! Muzyczne przetworzenia Alicji w Krainie Czarów przez kontrkulturę lat sześćdziesiątych
Is Alice Needed by Any Flowers? Alice Is Needed by Flower Power! Musical Transformations of Alice in Wonderland by the Counterculture of the 60s
Autorzy:
Koćma, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182980.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Alice in Wonderland
flower power
counterculture
the 60s
music
Alicja w Krainie Czarów
dzieci kwiaty
kontrkultura
lata 60.
muzyka
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia muzyczne przetworzenia Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla przez kontrkulturę lat 60. Autorka pokazuje, jak psychodelia w sztuce i kulturze tamtego okresu sprawiła, że utwór zaczął być postrzegany jako zapis doświadczenia narkotycznego. Analizując, co w tekstach piosenek dzieje się z takimi bohaterami, jak – na przykład Alicja, Szalony Kapelusznik, Pan Gąsienica czy Biały Królik, autorka wskazuje na transformacje, jakiej uległy postaci w piosenkach The Beatles, Jefferson Airplane, The Incredible String Band, The Monkees czy Toma Northcotta. Piosenki podzielono na trzy części: Alicja – Ta, Która Wie, Alicja – Ta, Której Nie Ma i Mieszkańcy Krainy Czarów.
The paper presents musical development of Alice in Wonderland by Lewis Carroll from a perspective of the counterculture of the 60s. The authoress shows how the existence of psychodelia in arts and culture of that decade made Carroll’s work a kind of record of the so called “trip”. Trying to analyze what happens to the lyrics’ protagonists, for example Alice, Mad Hatter, Caterpillar or White Rabbit, the authoress indicates the transformations of them in songs of The Beatles, Jefferson Airplane, The Incredible String Band, The Monkees or Tom Northcott. The lyrics were divided into three parts: The Alice Who Knows, The Alice Who Is Gone and The Wonderland’s Inhabitants.
Źródło:
Porównania; 2016, 19; 183-199
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De- i re- mitologizacje
Autorzy:
Sławomir, Magala,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487856.pdf
Data publikacji:
2019-08-04
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
ART MYTH
ART PARADIGM
DE AND RE MYTHICIZATION OF ART
CULTURE
POPCULTURE
COUNTERCULTURE
MIT SZTUKI
PARADYGMAT SZTUKI
DE- I RE- MITOLOGIZACJE SZTUKI
KULTURA
POPKULTURA
KONTRKULTURA
Opis:
Not only light escapes our reflections, wandering about the term wave and the term particle. Also arts, which present the world as it if was mysteri- ous and worth living, escape our intellectual order. They bolt from subtle conceptual webs, wander between patterns of discoveries (a “discovery” of perspective in renaissance) and designs (drafts, projects) of inven- tions (“inventing” photography, and then putting it in motion and giving it sound). They bolt, wandering between myths, of which two are most important for arts – the myth of renaissance, i.e. resurrection (but at the same time, liberation), and myth of counterculture i.e. liberation (but at the same time, resurrection). Mythicization, demythologization and remy- thologization sail between two para-myths, i.e. paradigms, mothers of all performance art myths. It is about a discovery myth, which will inspire us to dream up plans for the future, and a myth of invention, which will save us from annoying slavery.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2019, 27; 88-107
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura Zrzuty trzydzieści lat później
The Pitch-In Culture Thirty Years Later
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424591.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Jacek Kryszkowski
Józef Robakowski
Łódź Kaliska
relational aesthetics
Nicolas Bourriaud
Kultura Zrzuty
The Pitch-In Culture
counterculture
Łódź
Koszalin
stan wojenny
martial low in Poland
artist run initiatives
Opis:
The “Pitch-In Culture” began functioning at the end of 1981 within a circle of people connected with the Łódź Kaliska group, but very soon its strongest presence was reflected by the Artist pilgrimage, Long live art! (Łódź 2-4.09.1983). This was when two meanings of the term “Pitch-In Culture” emerged: a narrow one, meaning people connected with the Łódź Kaliska group and those whose concept of art was closely associated with the group and broader intrepretation – meaning the way the artists acted who wanted to keep their independence during the martial law. Józef Robakowski on the occasion of an exhibition organised in Belgium entitled The Polish avant-garde wrote that the Pitch-In Culture was “independent of politicians, police, church, administration and artists themselves”, it expresses in gestures and slogans, “that is why it may be everywhere, in our homes, streets, forest, bar, park, tram, queue at the butchers shop and even on the train from Łódź to Koszalin and back”. Martial law forced artists to search for new forms for their activities, but this did not blur the previous personal and artistic differences. For Józef Robakowski the Pitch-In Culture was a new form for the activities of independent artists; for Łódź Kaliska it was a new artistic form. In the first case the ‘Pitch-In Culture’ was only a means; in the second – it was an aim. Of course, the second is more interesting but it requires us to answer a question: what was the art form about? Some critics thought of Jacek Kryszkowski as one of the Pitch-In Culture leaders, although he considered that the Pitch-In Culture was supposed to break with the production model of art. Kryszkowski never explained how this post-production art shall look. Today, even though Kryszkowski would not have been happy about this, since many times he attacked the dependence of Polish criticism upon art terminology and theories worked out in the West, we could say that post-production art actually resembles the relational aesthetics of Nicolas Bourriaud.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 7; 66-69
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria jako zagadnienie artystyczne w sztuce konceptualnej
Gallery As An Artistic Concept In Conceptual Art
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424714.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
CONCEPTUAL GALLERY
GALLERY MOVEMENT
GALLERY NETWORK
COUNTERCULTURE
ANTI-INSTITUTION
ARTIST RUN INITIATIVES
ARI
LIVING GALLERY
ANDRZEJ KOSTOLOWSKI
JAROSLAW KOZLOWSKI
NET ART
PERFORMANCE ART
LIVE ART
ACTION ART
Opis:
The text announces a research program on the galleries that emerged in relation to conceptual art and introduces the scope and method of research. The general aim of the research is to set apart the issue of a conceptual gallery as an independent artistic phenomenon. A conceptual gallery is examined as a general artistic formula. The methodological scheme presented in the text aims at establishing a basic chronology and creating a typology of the trend. Historically, conceptual galleries emerged and were shaped in the frame of a broadly understood conceptual tendency (a leading tendency in the seventies) because at that time, there occurred a specific formal-artistic relationship between art and gallery. Until now, the conceptual gallery trend has been examined mainly in the context of the social, political and cultural conditions in which they were functioning. The research on conceptual galleries as an artistic project and a form of conceptual art causes the vector of the research to reverse. The artistic character of particular galleries could be graded into those which housed more or less radical projects. One may imagine a scale between limit points: a gallery as a work of art and a gallery as an art container and place all galleries from the seventies on it. The beginning of the conceptual gallery movement in Poland is marked by a project by Andrzej Kostolowski and Jaroslaw Kozlowski entitled NET (1971), based on a mail-art formula. It assumed not only collecting and exhibiting the works sent (which was each institution’s aim), but also creating their own specific points in the network of institutions. Thirty five galleries participated in an exhibition which summarised an activity of the BWA Gallery in Sopot in the summer of 1981. The galleries of this type functioned in the next decade, even during martial law. In the mid-nineties the gallery movement started to integrate again, however after 2000 the commercialisation of the art market caused their disappearance.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 123-131
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzeża subkultury czy ruch religijny? Satanizm młodzieżowy w Polsce w latach osiemdziesiątych XX wieku
Fringes of the Subculture or a Religious Movement? Youth Satanism in Poland in the 1980s
Autorzy:
Tracz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2019229.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Satanism
religions and confessions in Poland
informal religious movements
counterculture
heavy metal
metal subculture
youth subculture
youth in People’s Poland
1980s
satanizm
religie i wyznania w Polsce
nieformalne ruchy religijne
kontrkultura
subkultura metalowa
subkultura młodzieżowa
młodzież w PRL
lata osiemdziesiąte XX w.
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia dziejów satanizmu młodzieżowego, który pojawił się w Polsce u progu lat osiemdziesiątych XX w., wraz napływem mody na heavy metal i ukształtowaniem się subkultury młodzieżowej zgromadzonej wokół tej muzyki oraz jej podgatunków. Przedstawione zostało kulturowe tło powstania i rozwoju współczesnego satanizmu w USA i na zachodzie Europy, a następnie jego recepcja w Polsce lat osiemdziesiątych XX w., która następowała z jednej strony w oderwaniu od amerykańskich i zachodnioeuropejskich źródeł tego zjawiska, z drugiej zaś była próbą jego skopiowania w warunkach społeczeństwa niedemokratycznego i jednocześnie w dużej mierze tradycyjnego. Przedstawiono rolę muzyki i jej wykonawców, a także oficjalnych mediów w rozpropagowaniu satanizmu, reakcje społeczne na jego pojawienie się i działania mające na celu jego zwalczanie. W oparciu o nowe, niewykorzystane dotychczas źródła, autor weryfikuje niektóre twierdzenia funkcjonujące w literaturze przedmiotu i stawia nowe pytania badawcze.
This article presents the history of youth Satanism, which appeared in Poland in the early 1980s. It was brought up by the fashion for heavy metal music, and the formation of a youth subculture gathered around this music and its subgenres. First, the author outlines the cultural background of the emergence and development of contemporary Satanism in the USA and Western Europe. Next, he describes its reception in Poland of the eighties, which, on the one hand, took place in isolation from the American and Western European sources of this phenomenon, while, on the other, it was an attempt to copy it, under the conditions of a non-democratic and largely traditional society. He also presents the role of music and its performers, as well as that played by official media in propagating Satanism, together with social reactions to its appearance and activities aimed at combating it. Based on new, unused sources, the author verifies some claims formulated in the literature on the subject and poses further research questions.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2022, 19; 233-262
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zen na poddaszu. Przyczynek do recepcji buddyzmu w Polsce
Autorzy:
Tracz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Buddhism
Zen Buddhism
Buddhism in Poland
religions and denominations in Poland
non-Christian religions in Poland
denomination policy
informal religious movements
drugs
counterculture
buddyzm
buddyzm zen
buddyzm w Polsce
religie i wyznania w Polsce
religie niechrześcijańskie w Polsce
polityka wyznaniowa
nieformalne ruchy religijne
narkotyki
kontrkultura
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia dziejów recepcji buddyzmu w powojennej Polsce, jako elementu przenikania nad Wisłę zjawisk charakterystycznych dla cywilizacji zachodniej (atlantyckiej) w drugiej połowie XX w. Przedstawione zostały główne, pozauniwersyteckie ośrodki i grupy, w których podejmowano próby praktyk buddyjskich, oraz osoby, które przyczyniły się do popularyzacji różnych odmian buddyzmu, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu zen i roli, jaką w jego rozpowszechnianiu w Polsce odegrał amerykański nauczyciel buddyzmu zen, Philip Kapleau. Przedstawiono również działania prowadzone przeciwko polskim buddystom przez policję polityczną oraz drogę prowadzącą do rejestracji i tym samym zalegalizowania działalności pierwszej wspólnoty buddyjskiej w Polsce, co nastąpiło dopiero w 1981 r. Zen in the attic. A contribution to the reception of Buddhism in PolandThe reception of Buddhism, which in Europe began already in the nineteenth century, did not pass over Poland. Initially limited to scientific milieus and small social circles, in time Buddhism became more widely present, especially in artistic communities and youth subculture groups. After the World War Second, despite of being cut off by the Iron Curtain from main cultural changes, Poland was permeated by fashions and phenomena characteristic of the Atlantic civilisation, including the fascination for Oriental religiosity, especially Buddhism. Oriental studies were carried out at universities, while individuals and groups of enthusiasts tried on their own to study Buddha’s writings and teachings. There were among those people Władysław Misiewicz from Radom and Piotr Boniński from Gliwice. Their interest, however, was limited to intellectual reflection and they did not practice Buddhism. One of the first groups to practice Buddhist meditation was the circle of artist Andrzej Urbanowicz, who in 1967, together with his friends established an artistic group called “Oneiron”. Texts and intellectual quest led them towards Zen Buddhism, and Urbanowicz’s atelier became the first place in Poland where meditation was practiced. Meetings were also held at Mąchocice Kapitulne near Kielce. Activities of the still unformal group of Buddhists were kept under surveillance by the secret police. In 1975 Philip Kapleau, an American teacher of Buddhism, answered the group’s invitation, and from that time on, he visited Poland many a time. After Urbanowicz left Poland, in 1978, architect Andrzej Korbel became the leader of the group; in time, the Warsaw circle took the lead, with psychotherapist Wojciech Eichelberger. In the meantime, however, efforts to legalise the group encountered obstacles and it was not until 1981 that the first Zen Buddhist Community in Poland was established. Later on, next groups were organised but, despite the fact that a real breakthrough took place after 1989, already in the 1980s there were four officially registered Buddhist communities, with branches and circles in different towns and cities.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2018, 16
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 16-26 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies