Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sroczynski, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Chemical changes in the fat fraction during storage of long life sweet baked products
Zmiany chemicznych wskaźników tłuszczu w procesie przechowywania trwałego pieczywa cukierniczego
Autorzy:
Sroczyński, A.
Wieczorek, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401994.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
fat changes
storage
long life sweet baked products
Opis:
Changes in the fat fraction of durable sweet baked products were assessed by determining contents of peroxides, cinnamic and malonic aldehydes, fatty acids, and the ester number. Three kinds of biscuits and one kind of wafer were studied in various temperature and air humidity conditions over a period of four months.
Zbadano zakres zmian chemicznych zachodzących w lipidach trwałego pieczywa cukierniczego, to jest trzech rodzajach herbatników, przekładanych, czekoladowanych i laminowanych oraz waflach przekładanych. Badania przeprowadzono w okresach jednego, dwóch, trzech i czterech miesięcy przy różnych parametrach przechowywania, tzn. w temp. 10, 20, 30°C i wilgotności względnej powietrza od 50% do 90%. Zmiany zachodzące we frakcji tłuszczowej wymienionych wyrobów kontrolowano na podstawie analizy zawartości nadtlenków, aldehydów cynamonowego i malonowego, wolnych kwasów tłuszczowych, składu wszystkich kwasów tłuszczowych oraz liczby estrowej. Badane wskaźniki chemiczne tłuszczu ujawniły częściowo korelację z postępującymi w czasie przechowywania pieczywa cukierniczego procesami degradacyjnymi. zawartość nadtlenków (rys. 1) i liczba benzydynowa wyrażona zawartością aldehydu cynamonowego (rys. 2) wykazały z upływem czasu przechowywania tendencje wzrostowe, tym większe im wyższa temperatura i wilgotność względna powietrza. Charakterystyczne są małe zmiany liczby tiobarbiturowej wyrażonej zawartością aldehydu malonowego (tab. 1), liczby kwasowej tłuszczu (tab. 2) oraz składu ilościowego wszystkich kwasów tłuszczowych (tab. 3).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 3-4; 129-136
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physico-chemical modification of starch of various origin
Fizykochemiczna modyfikacja skrobi różnego pochodzenia
Autorzy:
Nebesny, E.
Sroczyński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398849.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
tirea-modified starch
potato
hydroxypropylammonium starch
Opis:
Potato, wheat and maize starches were cross-linked with urea in the presence of sulphuric acid, and hydroxypropylammonium starches were obtained from them. The physico-chemical properties of the obtained modified starch preparations were studied.
W pierwszej części doświadczeń sieciowano skrobie: ziemniaczaną, pszenną i kukurydzianą za pomocą mocznika w obecności kwasu siarkowego i siarczanu magnezu. Stwierdzono, że przy przedłużaniu czasu prażenia w temp. 125°C występował niewielkim wzrost redukcyjności wszystkich badanych skrobi modyfikowanych, co dowodzi uwalniania się grup alkoholowych redukujących przy węglach C₁. Zachodzący równolegle wzrost lepkości kleików wszystkich skrobi modyfikowanych świadczy o postępującym sieciowaniu skrobi, w zasadzie przy węglach C₆. Za tym przemawia również spadek wartości pH w toku procesu, co tłumaczy się wiązaniem grup aminowych mocznika ze skrobią, czyli ubytkiem alkalicznych wolnych grup aminowych w środowisku. Lepkości kleików sieciowanych mocznikiem skrobi pszennej i kukurydzianej okazały się kilkakrotnie wyższe niż odpowiednich preparatów skrobi ziemniaczanej. W drugiej części doświadczeń otrzymywano ze skrobi ziemniaczanej, pszennej i kukurydzianej produkty eteryfikacji, tj. skrobie trójmetylo-hydroksypropylo-amoniowe. Stwierdzono najwyższy stopień podstawienia grupami hydroksypropyloamoniowymi (HPA) u skrobi ziemniaczanej i w związku z tym najwyższą kationowość oraz najniższą lepkość kleików modyfikowanej skrobi ziemniaczanej, w porównaniu z preparatami skrobi pszennej i kukurydzianej. Eteryfikowane skrobie ziemniaczane wykazywały kilkakrotnie większą rozpuszczalność w wodzie niż pozostałe skrobie eteryfikowane.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1986, 12, 2; 77-81
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recovery of crystalline glucose from the last green syrup (so called hydrol)
Odzyskiwanie krystalicznej glukozy z ostatniego odcieku tzw. hydrolu
Autorzy:
Nebesny, E.
Sroczyński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399007.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
improvement of hydro!
glucose
glucoamylase ion exchanger
Opis:
Hydrol was refined and saccharified enzymatically, following which its glucose was crystallized directly or in a mixture with starch hydrolysate.
W przeprowadzonych doświadczeniach, ostatni odciek po krystalizacji glukozy tzw. hydrol o wartości 64 DE, stanowiący produkt uboczny hydrolizy skrobi metodą kwas-enzym poddawano rafinacji wymieniaczami jonowymi (kationitem i anionitem) oraz żywicą adsorpcyjną w celu usunięcia zanieczyszczeń mineralnych i organicznych (tab. 1), w tym głównie białka surowego. Następnie oczyszczony hydrol scukrzono glukoamylazą (0,25%s. s.) w temp. 60°C przy pH 4,5 w ciągu kilku dni (tab. 2). Jednocześnie scukrzano glukoamylazą hydrolizat skrobi o ok. 22 DE po wstępnej kwasowej hydrolizie i mieszaninę hydrolu rafinowanego i hydrolizatu w stosunku 1: 4. Uzyskano znaczne scukrzenie hydrolu rafinowanego do wartości 86 DE, równającej się redukcyjności soku glukozowego produktu II. Scukrzanie glukoamylazą mieszaniny hydrolu i hydrolizatu pozwoliło osiągnąć redukcyjność 92,8 DE zbliżoną do wartości 94,4 DE soku glukozowego produktu I (samego hydrolizatu). Przeprowadzona analiza składu węglowodanowego hydrolu surowego i hydrolu rafinowanego po jego scukrzeniu glukoamylazą pozwoliła stwierdzić podwyższenie prawie 1,5-krotne zawartości glukozy i obniżenie do około połowy zawartości izomaltozy i izomaltotriozy w s. s. hydrolu oraz praktycznie zanik pozostałych oligosacharydów rj. maltozy i jej wyższych homologów. Po zagęszczeniu wymienionych roztworów, scukrzonych glukoamylazą, do ok. 72 Bx i zaszczepieniu ich 1,25% monohydratu glukozy krystalicznej, przeprowadzono w ciągu 2-4 dni w temperaturze stopniowo obniżanej z 44°C krystalizację w nich glukozy. W wyniku tego procesu uzyskano 36,2% glukozy krystalicznej (w przeliczeniu na bezwodną) z hydrolu rafinowanego scukrzonego a nawet 42,4% wykrystalizowanej glukozy z mieszaniny hydrolu i hydrolizatu skrobi (1 : 4) to jest ilość zbliżoną do glukozy wykrystalizowanej z czystego hydrolizatu skrobi- 44,1%, co jest dobrym rezultatem. Powyższe wyniki mają istotne znaczenie z uwagi na kilkakrotnie wyższą cenę glukozy krystalicznej niż glukozy zawartej w hydrolu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1987, 13, 4; 342-349
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of temperature and grain size of starch on the dextrin formation
Wpływ temperatury i ziarnistości skrobi na proces jej dekstrynizacji
Autorzy:
Sroczynski, A.
Skalski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10666.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
W pracy badano wpływ temperatury i ziarnistości skrobi ziemniaczanej na proces jej dekstrynizacji. W retorcie laboratoryjnej prażono próbki skrobi zakwaszonej kwasem azotowym oraz próbki skrobi niezakwaszonej. Temperatura prażenia wynosiła 130-210°C. Otrzymane dekstryny badano oznaczając ich kwasowość, pH, rozpuszczalność i lepkość roztworów. Stwierdzono, że ze wzrostem temperatury prażenia proces dekstrynizacji znacznie przyspiesza się. Badając wpływ wielkości ziarn skrobi stwierdzono, że małe ziarenka ulegają dekstrynizacji najwolniej, a duże najszybciej. Zaobserwowany przyrost kwasowości dekstryn w czasie prażenia, związany z podwyższaniem temperatury procesu, był szczególnie widoczny u dekstryn otrzymanych ze skrobi niezakwaszonej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1975, 01, 1
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza badań krajowych w dziedzinie technologii i chemii cukiernictwa w latach 1981-85
Autorzy:
Boruch, M.
Sroczynski, A.
Warzecha, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794437.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
cukiernictwo
badania
technologia
chemia
czekolada
luska kakaowa
tluszcz kakaowy
napoje kakaowe
przemysl czekoladowy
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1989, 383
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Production of high saccharified syrups by two-stage enzymatic hydrolysis of potato starch
Wytwarzanie syropów wysokocukrzonych przez dwustopniową hydrolizę enzymatyczną skrobi ziemniaczanej
Autorzy:
Sroczynski, A.
Pierzgalski, T.
Nowakowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10091.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Opis:
High saccharified syrups (50-75DE) were obtained by liquefaction of potato starch with α-amylase and saccharification with glucoamylase. Considerably reduced concentrations of glucoamylase preparations were used in hydrolysates to make the process more economical. A part of the experiments concerned enzymatic dissolving and saccharification of starch at constant pH 6. This was performed to avoid accretion of salts, which would have developed in an environment with varying pH.
Syropy wysokoscukrzone o redukcyjności 50-75 DE otrzymywano metodą enzymatycznej hydrolizy skrobi. Do upłynniania skrobi i częściowego jej scukrzania stosowano preparaty bakteryjnej α-amylazy. W celu uzyskania dużej zawartości cukrów redukujących w syropach wysokoscukrzonych stosowano do dalszej hydrolizy preparaty glukoamylazy, w ilościach kilkakrotnie mniejszych od ogólnie używanych i zalecanych przez producentów tych preparatów. Miało to na celu poprawienie efektywności ekonomicznej wytwarzania syropów wysokoscukrzonych. Stosując minimalną dawkę preparatu glukoamylazy Novo 75, wynoszącą U,025% preparatu licząc na s.s. substratu, uzyskiwano stopień scukrzenia hydrolizatów w granicach 55 do 60 DE. Proces scukrzania prowadzono przy optymalnej wartości pH, w czasie 12-24 godzin. Syropy wysokoscukrzone o zawartości cukrów redukujących ok. 55 DE można również otrzymać w znacznie krótszym czasie np. 6 godz., ale przy wyższym stężeniu preparatów glukoamylazy, tj. ok. 0,10% s.s. substratu. W pierwszej części doświadczeń uzyskiwano zatem syropy wysokoscukrzone, stosując różne wartości pH optymalne dla działania poszczególnych preparatów enzymatycznych np. pH 6,0 dla α-amylazy Novo 264, w fazie rozpuszczania skrobi i pH 5,2 dla glukoamylazy Sumyzyme w fazie scukrzania. Scukrzanie hydrolizatów prowadzono przy współdziałaniu glukoamylazy z obecną w roztworze nie zdezaktywowaną α-amylazą. W drugiej części doświadczeń, stosując dwustopniową enzymatyczną hydrolizę przy jednej tylko niezmiennej wartości pH= 6,0 (pośredniej w stosunku do optymalnej wartości pH 7,0 dla działania α-amylazy HT-1000 i optymalnej wartości pH 5,2 dla działania glukoamylazy Sumy-zyme), otrzymywano również syropy wysokoscukrzone o niewiele mniejszych zawartościach cukrów redukujących. Nieco niższe wartości DE syropów uzyskiwanych przy utrzymywaniu stałej wartości pH np. 6,0 w całym procesie dwustopniowej hydrolizy enzymatycznej rekompensuje korzystnie mniejsza zawartość soli w syropach, ponieważ nie występuje wówczas konieczność na przemian zakwaszania i zobojętniania hydrolizatów do wartości pH niezbędnych dla poszczególnych etapów hydrolizy oraz odpowiednich dla końcowego produktu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1977, 03, 2
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obtaining of urea-modified starches and their properties
Otrzymywanie i właściwości skrobi modyfikowanych z udziałem mocznika
Autorzy:
Sroczyński, A.
Iwanowski, W.
Nebesny, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396405.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
urea-modified starch
Opis:
Starch was modified with the use of urea in presences of magnesium sulphate and sulphuric acid or phosphoric acid. The influence of various factors on the physico-chemical properties of modified starch was examined.
Skrobię ziemniaczaną mieszano w podwyższonej temperaturze z roztworem wodnym zawierającym kwas siarkowy, siarczan magnezowy i mocznik, po czym mieszaninę reakcyjną suszono i prażono w temp. 125°C (398 K). W poszczególnych doświadczeniach zmieniano kolejno czas prażenia oraz dawki kwasu siarkowego, mocznika i siarczanu magnezowego. W dalszych badaniach zastępowano również siarczan magnezowy innymi solami, a kwas siarkowy wymieniano na kwas fosforowy, Uzyskano interesujące wyniki wpływu rodzaju i ilości wprowadzanych chemikaliów na lepkość kleików i redukcyjność otrzymanych preparatów modyfikowanej skrobi. Rezultaty doświadczeń pośrednio wskazują na sieciowanie skrobi z udziałem doświadczeń pośrednio wskazują na sieciowanie skrobi z udziałem mocznika nie tylko za pomocą wiązań cząsteczek przy węglu C₁, ale również za pomocą poprzecznych wiązań, np. przy węglach C₆. Te ostatnie wiązania poprzeczne powstają również za pośrednictwem reszt fosforanowych.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 3-10
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obtaining of hydroxypropyl starch derivatives and their properties
Otrzymywanie i właściwości pochodnych skrobi hydroksypropylowej
Autorzy:
Sroczyński, A.
Iwanowski, W.
Nebesny, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396422.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
hydroxypropyl starch
hydroxypropyl ammonium starch
Opis:
Starch ethers were obtained under various conditions, i.e. hydroxypropylammonium starch as cationic starch and hydroxypropyl starch. The degree of substitution of starch ethers and their properties were examined.
W przeprowadzanych doświadczeniach poddawano zawiesinę skrobi ziemniaczanej w wodzie w obecności wodorotlenku wapniowego w temp. 35 °C w czasie 8 godz. działaniu chlorku trójmetylo-chlorohydroksypropylo-amoniowego. Uzyskaną skrobię hydroksypropyloamoniową poddawano działaniu różnych chemikaliów i suszeniu w suszarce walcowej (najlepsze rezultaty) lub suszarce z przepływem powietrza (tab. 1). Oznaczono wpływ czasu reakcji na stopień podstawienia skrobi grupami hydroksypropyloamoniowymi (tab. 3) oraz wpływ obróbki chemikaliami podstawionej skrobi na lepkość jej kleików i kationowość (tab. 3). W dalszych doświadczeniach poddawano skrobię ziemniaczaną z dodatkiem fosforanu dwusodowego jako katalizatora w stanie powietrznie suchym (zaw. ok. 10% wody) pod ciśnieniem działaniu tlenku propylenu w ilości 1-20% licząc na s.s. skrobi w czasie 8 godz. w temp. 82°C. Stopień podstawienia preparatów skrobi hydroksypropyłowej oznaczano zarówno metodą Lortza z kwasem jodowodorowym, jak i za pomocą jądrowego magnetycznego rezonansu (NMR). Uzyskano interesujące wyniki wprost proporcjonalnej zależności stopnia eteryfikacji skrobi oraz zmiennej zależności lepkości kleików preparatów skrobi hydroksypropylowej od ilości użytego tlenku propylenu (tab. 5). W końcowych doświadczeniach na zawiesinę skrobi działano w alkalicznym roztworze wodnym tlenkiem propylenu w temp. 38°C w ciągu 72 godz. oznaczając wpływ czasu reakcji na stopień eteryfikacji skrobi (tab. 4). Badano również wpływ utleniania podchlorynem na lepkość kleików skrobi hydroksypropylowej w zależności od dawki czynnego chloru, stwierdzając wielokrotne zmniejszenie lepkości.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 1; 11-20
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza krajowych badań naukowych w dziedzinie technologii i chemii skrobii w okresie 1981-85 r.
Autorzy:
Palasinski, M.
Leszczynski, W.
Sroczynski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803798.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
skrobia
modyfikacja skrobi
analiza
badania
technologia
chemia
pszenzyto
ziemniak
susz ziemniaczany
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1989, 383
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania czynnościowe wątroby osób zakażonych tęgoryjcem amerykańskim
Functional examination of the liver in persons infected with Necator americanus
Funkcionalnye issledovanija peheni ljudejj zarazhennykh nekatorom
Autorzy:
Sroczyński, J.
Wenclewski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170645.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Opis:
Some haematological and functional examinations of the liver were carried out in 67 persons infected with Necator americanus. In a half of the patients there was revealed anaemia with iron deficit, and moreover hypoalbuminaemia with hypergammaglobulinaemia. Thymol turbility test appeared incorrect in 50°/o of the patients, and BSP test in 840/o. The liver function disturbances showed weak correlation with anaemia, suggesting them to be caused by an injury of the liver cell following the action of toxic - and maybe immunological - factors.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1975, 21, 2; 261-269
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krakowskie "Białe Morza" - wybrane problemy zagospodarowania i rewitalizacji
Krakow "Biale Morza" - chosen problems of management and revitalization
Autorzy:
Sroczyński, W.
Skrzypczak, R.
Syposz-Łuczak, B.
Wota, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/394612.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
tereny poprzemysłowe
stawy osadowe
odpady posodowe
Krakowskie Zakłady Sodowe Solvay
post-industrial terrains
sedimentary ponds
soda wastes
"Solvay" Kraków Soda Works
Opis:
"Białe Morza" w Krakowie-Łagiewnikach to wschodnia część terenów poprzemysłowych po byłych Krakowskich Zakładach Sodowych "Solvay". Zakłady zakończyły działalność w 1989 r., a głównym powodem ich zamknięcia była nadmierna uciążliwość dla środowiska. Wcześniej, od lat trzydziestych XX w., na omawianym terenie deponowane były odpady posodowe, głównie szlamy w nadpoziomowych stawach osadowych, łącznie około 5 mln ton. W ostatnim dwudziestoleciu osadniki podlegały samoistnej przyrodniczej renaturyzacji. Obecne zamierzenia planistyczne preferują tutaj funkcję przyrodniczo-użytkową o charakterze publicznym. Kierunek tym przemianom nadaje bliskie sąsiedztwo Sanktuarium, a szczególnie historyczny związek tych terenów z osobą Jana Pawła II i powstające na dawnych osadnikach Centrum JP II "Nie lękajcie się". Od 2007 r. autorzy (Zespół Pracowni Inżynierii Ekologicznej IGSMiE PAN w Krakowie) uczestniczą w pracach dotyczących planowania i zagospodarowania "Białych Mórz". Artykuł przybliża związane z tym wybrane problemy, szczegółowo analizowane w pracach źródłowych (Sroczyński i in. 2007a, b; 2009). Na tle historii i perspektyw zagospodarowania tego terenu omówiono uwarunkowania i ograniczenia geologiczno-inżynierskie dla potrzeb tworzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, istotnie wpływające tutaj także na regionalizację ekofizjograficzną. Zapoznano czytelników również z wstępnymi wynikami nowego etapu prac - wynikami oceny gruntów z wkopów pod powstające obiekty Centrum JP II w nawiązaniu do obowiązujących uregulowań prawnych.
"Biale Morza" in Krakow-Lagiewniki is located in the east part of post-industrial terrains after "Solvay" Krakow Soda Works. This plant finished its activity in 1989 and the main reason of its closure was an extensive noxiousness on the environment. Earlier, since the thirties of 20th century, on the discussed terrain, wastes were placed, mainly mud in the ponds located above the ground, in all ca. 5 million tons. In the last twenty years, ponds were subjected to self-contained renaturation. Nowadays plans prefer here a nature-utilization function with public character. Close neighborhood of the Sanctuary, historical connection of those terrains with John Paul II and forming JP II Center "Be Not Afraid!" give a direction of those transformations. Since 2007 authors (group from Division of Ecological Engineering - Mineral and Energy Economy Research Institute Polish Academy of Sciences, Krakow) have participated in works apply to planning and management of "Biale Morza". This article presents the problems connected with the works, which are analyzed in the sources (Sroczynski et al. 2007a, b; 2009). On the historic background and utilization perspectives, conditions and geological and engineering restrictions for local plan needs are discussed (they influence ecophysiographical division). A reader gets acquainted with initial results of new works stage - assessment of soil from excavations under JP II Center in connection with obligatory legal adjustments.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2009, 76; 31-43
2080-0819
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka zanieczyszczeń środowiska wybranych miejscowości GOP-u jako tła epidemiologicznego miażdżycy
Characteristics of pollutants in certain localities in the upper silesian industrial region as an epidemiological background of atherosclerosis
Autorzy:
Sroczynski, J.
Pietraszek, F.
Krupa, G.
Wegiel, A.
Kuleszynska, G.
Skwarna, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/877438.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1986, 37, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies