Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Skvarla, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
O przewidywaniu hydrofobowej koagulacji w oparciu o rozszerzoną teorię DLVO
On the prediction of hydrophobic coagulation by the extended DLVO model
Autorzy:
Skvarla, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318600.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
koagulacja hydrofobowa
teoria DLVO
hydrophobic coagulation
DLVO model
Opis:
Parshley i Israelachvili [Colloids Surfaces, 2, 169, 1981] zastosowali proste wyrażenie wykładnicze krótkiego zasięgu do przybliżonego opisu energii potencjalnej oddziaływań hydrofobowych pomiędzy dwoma płytkami miki. Mika użyta do badań była hydrofobizowana poprzez adsorpcję in situ kationowego surfaktanta. Wyeliminowali oni współczynnik przed wyrażeniem wykładniczym dzięki użyciu prostego równania Li i Neumanna [J. Colloid and Interface Sci., 137, 304 (1990)] pozwalającego na obliczania napięcia międzyfazowego. Dla zweryfikowania modelu rozszerzonej teorii DLVO dla hydrofobowej koagulacji przeprowadzono serię eksperymentów z wodną zawiesiną drobnych ziaren syderytu, które stopniowo hydrofobizowano poprzez adsorpcję oleinianu sodu przy dwóch siłach jonowych. Dodatkowo, wyznaczono eksperymentalnie takie parametry modelu jak potencjał dzeta oraz kąt zwilżania wodą. Uzyskano zadawalającą korelację (R≈0.99) pomiędzy napięciem elektrycznym na fotodiodzie, będącym względną eksperymentalną miarą stopnia koagulacji hydrofobowej, które rejestrowano po zadanym czasie sedymentacji suspensji syderytu, oraz teoretycznie obliczonym maksimum całkowitej energii potencjalnej koagulacji. Przetestowano również dwa inne, dostępne w literaturze, wyrażenia na oddziaływania hydrofobowe dalekiego zasięgu, które wykazały słabą korelację z danymi ksperymentalnymi.
A single short-range exponental, obtained for two mica sheets hydrophobized by in situ adsorption of cationic surfactants [Pashley and Israelachvili, Colloids Surfaces, 2, 169 (1981)], was used to approximate the hydrophobic interaction potential energy. The prefactor of the exponential was estimated by using a simple equation of state for interfacial tensions [Li and Neumann, J. Colloid Interface Sci., 137, 304 (1990)]. To verify the simple extended DLVO model of hydrophobic coagulation, a series of experimental tests on a fine siderite suspension with particles gradually hydrophobized by adsorption of sodium oleate surfactant was performed at two ionic strengths. The model parameters (ζ potential and water contact angle) of the siderite particles were determined experimentally. A satisfactory (R≈0.99) correlation between the photodiode voltage, detected after a selected period of time of the siderite suspension sedimentation being an experimental measure of the extent of hydrophobic coagulation, and the theoretically calculated total potential energy maximum was obtained. Two other long-range exponential expressions of the hydrophobic interaction available in the literature were also tested, which provided a poor correlation with the presented experimental results.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2002, R. 3, nr 1, 1; 1-10
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Properties of black and brown coal combustion products and possibilities of their use
Właściwości produktów spalania węgla kamiennego i brunatnego oraz możliwości ich wykorzystania
Autorzy:
Michalikova, F.
Brezani, I.
Sisol, M.
Stehlikova, B.
Skvarla, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970956.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
ash
combustion
power plant
heating plant
boiler
węgiel
popiół
spalanie
elektrownia
elektrociepłownia
kocioł
Opis:
This submission reviews the properties and possible utilization of solid wastes originating in the thermal power plants and heating plants as a by-product of brown and black coal combustion in the conditions of granulation, fusion and fluidized-bed fuel firing boilers. In order to choose appropriate utilization method of the ashes, knowledge of their petrologic composition, combustion method, as well as of their physical, chemical, mineralogical and technological properties is fundamental. Ashes are heterogeneous materials composite of particles with different properties affected by coal type and combustion temperature. Physical properties of ashes from individual boilers include: particle size distribution, mass, volumetric and bulk density, hardness, compactibility, frost resistance, frost susceptibility, optic, electric and magnetic properties, thermal conductivity, fusibility, morphology. Reactivity of ashes is affected by particle size distribution and surface area. Morphological properties of ashes depend primarily on combustion temperature, chemical composition and properties of coal, atmosphere in which the combustion takes place, combustion chamber construction and combustion process control. Black coal is combusted in fusion boilers at a temperature between 1400°C and 1600°C where ashes are partially up to fully molten. Morphology of inorganic particles is characteristic by its spherical shape and significantly lower surface area when compared to surface area of inorganic particles from granulation and fusion boilers. Brown coal is combusted in granulation boiler at temperatures 1100°C – 1300°C. Inorganic particles tend to be porous with higher surface area when compared to surface area of inorganic particles from combustion of black coal. Combustion temperature of coal in fluidized bed type boilers is 800°C – 850°C. Fluid ash particles from both black and brown coal preserve the shape of original coal particles, perforated structure prevail. Surface areas of ashes from individual boilers and products of their processing (froth flotation and magnetic separation) ranges from 1 to 33 m2·g-1; densities range from 0.95 to 2.65 and 4.65 g·cm-3 resp.
W artykule przedstawiono właściwości oraz przegląd możliwości wykorzystania stałych produktów spalania węgla kamiennego i brunatnego pochodzących z elektrowni i elektrociepłowni spalających paliwo w kotłach rusztowych, fluidalnych i komorowych. Przedstawiono właściwości fizyczne, chemiczne, mineralogiczne i technologiczne popiołów. Dla prawidłowego doboru metody utylizacji popiołów konieczna jest znajomość ich składu petrograficznego, metody spalania, oraz właściwości fizycznych, chemicznych, mineralogicznych. Popioły są niejednorodnym materiałem kompozytowym z składającym się z cząstek o różnych właściwościach, wynikających z typu węgla oraz warunków (temperatury) spalania. Właściwości fizyczne popiołów z poszczególnych kotłów to: rozkład wielkości cząstek, masa, objętość i gęstość nasypowa, twardość, zagęszczalność, mrozoodporność, wrażliwość na niskie temperatury, właściwości optyczne, elektryczne i magnetyczne, przewodnictwo cieplne, topliwości, i morfologia. Reaktywność popiołu wpływa na rozkład wielkości cząstek i ich powierzchnię. Właściwości morfologiczne popiołów zależą przede wszystkim od temperatury spalania, składu chemicznego i właściwości węgla, atmosfery, w której następuje spalanie, konstrukcji komory spalania oraz sposobu sterowania procesem spalania. Węgiel kamienny jest spalany w kotłach komorowych w temperaturze pomiędzy 1400°C a 1600°C, przy czym powstający popiół jest częściowo lub całkowicie stopiony. Cechą morfologiczną cząstek popiołu jest kulisty kształt i znacznie niższa powierzchnia w stosunku do powierzchni nieorganicznych cząstek powstających w kotłach rusztowych i fluidalnych Węgiel brunatny jest spalany w kotłach rusztowych w temperaturze 1100°C – 1300°C. Cząstki nieorganiczne są zazwyczaj porowate, mają większą powierzchnię, w porównaniu do powierzchni cząstek popiołu ze spalania węgla kamiennego. Temperatura spalania węgla w kotłach fluidalnych wynosi 800°C – 850°C. Cząsteczki popiołu lotnego zarówno z węgla kamiennego i brunatnego zachowują kształt pierwotnych cząstek węgla, z dominującą struktura porowatą. Powierzchniach popiołów z poszczególnych kotłów i produkty ich przeróbki (flotacji pianowej i separacji magnetycznej) charakteryzują się powierzchnią od 1 do 33 m2·g-1 i odpowiednio gęstością w zakresie od 0,95 do 2,65 i 4,65 g·cm-3.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2013, R. 14, nr 2, 2; 7-14
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technologie przeróbcze uszlachetniania, zawierających części palne, popiołów lotnych z węgli kamiennych spalanych w elektrociepłowniach
Treatment processes for utilization of high carbon fly ashes from combustion of black coal in thermal power plants
Autorzy:
Michalikova, F.
Skvarla, J.
Sisol, M.
Krinicka, I.
Kolesarova, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/317933.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
popiół z węgla kamiennego
pozostałości niespalonego węgla PNW
straty prażenia (StP)
koncentraty Fe
flotacja
separacja magnetyczna
black coal ash
unburned coal residues (UCR)
loss on ingition (LOI)
Fe-concentrates
flotation
magnetic separation
Opis:
W artykule przedstawiono potencjalne przeróbcze technologie uszlachetniania popiołów lotnych z węgla kamiennego spalanego w kotłach topiących, które umożliwiają uzyskanie produktów znajdujących zastosowanie - niespalonych pozostałości węgla, koncentratów Fe, uszlachetnionych popiołów lotnych przydatnych głównie w budownictwie. Poszczególne produkty uzyskano w procesie flotacji i separacji w słabym polu magnetycznym. Uzyskane produkty są przydatne w przemyśle. Wyniki testów laboratoryjnych stanowią podstawę do oceny możliwości utylizacji tego typu popiołów w budownictwie i prekursorycznie do produkcji geopolimerów.
The article presents potential treatment technologies for black coal ash from melting boilers and opportunities for utilization of obtained products - unburned coal residues, Fe-concentrates and fly ash cleaned from unburned coal particles utilizable mostly in building industry. Single useful components were separated by the process of flotation and wet magnetic low-intensity separation. Obtained products are industrially utilizable. The results of laboratory tests are the basis for evaluation the possibilities for utilization this type of fly ashes as a precursors for geopolymer production and for utilization in building industry.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2010, R. 11, nr 1-2, 1-2; 9-26
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceramics Materials with Addition of Ashes from Combustion of Coal in Thermal Power Plants
Materiały ceramiczne z dodatkiem popiołów ze spalania węgla w elektrowniach termicznych
Autorzy:
Michalikova, F.
Brezani, I.
Sisol, M.
Skvarla, J.
Kozakova, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318233.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
ceramics
fly ash
solid wastes
thermal power plant
ceramika
popioły lotne
odpady stałe
elektrownia termiczna
Opis:
This article reviews results of an experimental study aimed to evaluate the possibility of using ashes - solid wastes from combustion of brown coal in fluid and granulation boilers as one of the ingredients in ceramics production. Results of testing of the ashes from different combustion processes – combustion of slovak brown coal in granulation and fluid boilers and their usage as a components in dark ceramics showed partial usability in this field. These test consisted of firing the ashes in electric laboratory oven and in industrial fast firing oven. Sample (83) of brown coal fluid bed ash has low Fe content, material has light brown color at temperatures 1100 – 1190 °C after partial melting. Sample (84) with fluid fly ash has higher Fe content, resulting in dark brown color. Both of the samples from fluid combustion of coal require higher temperature for partial melting than 1190 °C. Sample (85) of stabilizate – product of desulphurization – was at the same temperature of 1100 °C completely molten. Sample (86) of granulation ash at the same temperature conditions expanded during firing. Results of this testing practice have proven, that tested ashes have high content of coloring oxides, mainly iron oxide, which results in red up to brown color of the ceramic material. Because of high CaO content in fluid ashes they can only be used as an additive of porous ceramic materials. Use of the tested ashes in compounds prepared using similar procedures as the industrial compounds resulted in higher suction capacity. Our tests have proven the possibility of using fluid bed ash as an opening material, fly ash as a partial replacement of opening material and melting ingredient, desulphurization product as a partial replacement of melting ingredient. Laboratory tests confirmed usability of granulation ashes as an ingredient in dark colored tile manufacture.
W artykule dokonano przeglądu wyników badania eksperymentalnego, mającego na celu ocenę możliwości wykorzystania popiołów - odpadów stałych ze spalania węgla brunatnego, w kotłach fluidalnych i granulacyjnych jako jednego ze składników w produkcji wyrobów ceramicznych. Wyniki badań popiołów z różnych procesów spalania - spalanie słowackiego węgla brunatnego w kotłach granulacyjnych i fluidalnych, oraz ich użycie jako składników w ciemnych wyrobach ceramicznych, wykazały częściową użyteczność w tej dziedzinie. Test składał się z wypalania popiołów w elektrycznym piecu laboratoryjnym oraz w przemysłowym piecu do szybkiego wypalania. Próbki (83) popiołów z węgla brunatnego ze złoża fluidalnego mają niską zawartość Fe, materiał ma jasnobrązowy kolor w temperaturze 1100 - 1190°C po częściowym stopieniu. Próbki (84) popiołu lotnego ze złoża fluidalnego mają wyższą zawartość Fe, co w rezultacie daje ciemnobrązowy kolor. Obie grupy próbek z fluidalnego spalania węgla wymagają do ich częściowego stopienia temperatury wyższej niż 1190°C. Próbki (85) ze stabilizatu - produktu odsiarczania - były w temperaturze 1100°C całkowicie stopione. Próbki (86) popiołu z granulacji w tych samych warunkach temperaturowych, rozszerzyły się w czasie wypalania. Wyniki tego badania wykazały że, w praktyce, badane popioły maja wysoką zawartość tlenków barwiących, głównie tlenku żelaza, co prowadzi do uzyskania czerwono-brązowego koloru materiału ceramicznego. Ze względu na wysoką zawartość CaO w popiele ze złoża fluidalnego, mogą być one używane tylko jako dodatku do porowatych materiałów ceramicznych. Wykorzystanie badanych popiołów w związkach przygotowanych przy użyciu podobnych procedur jak w przypadku związków przemysłowych spowodowało wzrost zdolności zasysania. Testy wykazały możliwość wykorzystania popiołu ze złoża fluidalnym jako materiału otwierającego, popiołu lotnego jako częściowo zastępującego materiał otwierający i topliwy, produkt odsiarczania jako częściowe zastąpienie substancji topliwej. Badania laboratoryjne potwierdziły przydatność popiołów granulacyjnych jako składnika w produkcji płytek o ciemnym kolorze.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2014, R. 15, nr 2, 2; 15-22
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies