Autor: Michalska, Kamila - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Effect of the ruthenium loading and barium addition on the activity of ruthenium/carbon catalysts in carbon monoxide methanation
Autorzy:: Truszkiewicz, Elżbieta
Raróg-Pilecka, Wioletta
Zybert, Magdalena
Wasilewska-Stefańska, Malwina
Topolska, Ewa
Michalska, Kamila
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/778885.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:: CO methanation
ruthenium catalyst
barium
carbon support
Opis:: A group of supported ruthenium catalysts was prepared and tested in methanation of small CO amounts (7000 ppm) in hydrogen-rich streams. High surface area graphitized carbon (484 m2/g) was used as a support for ruthenium and RuCl3 was used as a Ru precursor. Some of the Ru/C systems were additionally doped with barium (Ba(NO3)2 was barium precursor). The catalysts were characterized by the chemisorption technique using CO as an adsorbate. To determine the resistance of the catalysts to undesired carbon support methanation, the TG-MS experiments were performed. They revealed that the barium addition inhibits support losses. The studies of CO methanation (fl ow reactor, atmospheric pressure) have shown that some of the supported ruthenium catalysts exhibit high activities referred to the metal mass. The catalytic properties of ruthenium proved to be dependent on metal dispersion. Some of the Ru/C and Ba-Ru/C systems exhibit higher activity in CO hydrogenation than the commercial nickel-based catalyst.
Źródło:: Polish Journal of Chemical Technology; 2014, 16, 4; 106-110
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:: Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Zgoda czy brak sprzeciwu. Wiedza na temat oświadczenia woli i obowiązujących przepisów prawnych w zakresie przeszczepiania narządów w Polsce
Consent or no objection. The current knowledge on the declaration of will and applicable legal provisions in the field of organ transplantation in Poland
Autorzy:: Michalska, Weronika
Jandy, Weronika
Sadaj-Owczarek, Kamila
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407564.pdf
Data publikacji:: 2023-03-31
Wydawca:: Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:: transplantacja narządów
oświadczenie woli
zgoda domniemana
śmierć mózgu
akty prawne dotyczące transplantacji narządów
organ transplantation
declaration of will
implied consent
brain death
legal acts concerning organ transplantation
Opis:: Transplantacja narządów jest jedyną uznaną metodą leczenia schyłkowej niewydolności narządów. Z danych Poltransplantu wynika, że codziennie średnio 15 chorych umiera, nie doczekawszy przeszczepu. Przez pojęcia transplantacja (od łac. transplantare – co oznacza „szczepić”, „przesadzać”) rozumie się zabieg przeniesienia komórek tkanek lub narządów w obrębie jednego organizmu lub między kilkoma organizmami żywymi. Dawcą narządu może zostać żywy człowiek, wówczas pobranie takie nazywamy – ex vivo, bądź osoba zmarła, wtedy nazywane jest pobraniem – ex mortuo. Ze względu na typ dawcy narządów wyróżnia się następujące rodzaje przeszczepów: przeszczep od dawcy zmarłego oraz przeszczep tzw. rodzinny, czyli od dawcy żywego. W przypadku dawcy żywego przeszczepić można wyłącznie jedną nerkę lub fragment wątroby, wtedy biorcą może być wyłącznie biorca pediatryczny. Zgodnie z Ustawą z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (rozdział 3 zatytułowany „Pobieranie komórek, tkanek lub narządów od żywych dawców”) pobranie narządu od żywego dawcy musi zostać poprzedzone niezbędnymi badaniami lekarskimi ustalającymi, czy ryzyko zabiegu nie wykracza poza przewidywane granice dopuszczalne dla tego rodzaju zabiegów i nie wpłynie w istotny sposób stanu zdrowia dawcy. W przypadku pobrania narządów od dawcy zmarłego – z chwilą uznania chorego za zmarłego i z chwilą komisyjnego stwierdzenia śmierci mózgu – zasadniczym celem dalszej opieki nad potencjalnym dawcą narządów jest zapewnienie właściwej funkcji narządów mogących być przedmiotem transplantacji, pod warunkiem że zweryfikowano (dokonano autoryzacji pobrania narządów), czyli zmarły nie zgłosił sprzeciwu na pobranie narządów za życia. Warto podkreślić, że proces orzekania śmierci mózgu następuje wedle jasnych i transparentnych przepisów prawa, zaś zmarłego – jako potencjalnego dawcę narządów można rozpatrywać wyłącznie po jego śmierci. Procedura stwierdzenia śmierci mózgu nie może być kojarzona zatem z pobraniem narządów. To, czy do pobrania narządów dojdzie po śmierci, decyduje wiele czynników, a pierwszym jest doprowadzenie do tzw. autoryzacji pobrania narządów, czyli określenia, czy zmarły nie zastrzegł sobie za życia sprzeciwu na pobranie narządów. Kolejnym czynnikiem, który uniemożliwia pobranie narządów od zmarłego, są czynniki medyczne. Od jednego zmarłego dawcy narządów pobrać można dwie nerki, serce, trzustkę, wątrobę, dwa płuca, jelito, narządy twarzy i szyi, tkanki: rogówki, powięzie, zastawki, kości oraz naczynia.
Organ transplantation is the only recognized treatment for end-stage organ failure. According to Poltransplant's data, an average of 15 patients die every day, waiting for a transplant. The concept of transplantation (from Latin transplantare – which means “to vaccinate”, “to transplant”) is understood as the procedure of transferring tissue cells or organs within one organism or between several living organisms. An organ donor can be a living person, then it is called ex vivo, or a deceased person, then it is called ex mortuo. Depending on the type of organ donor, the following types of transplants can be distinguished: transplant from a deceased donor and transplantation of the so-called family, i.e. from a living donor. In the case of a living donor, only one kidney or a fragment of the liver can be transplanted exclusively to a paediatric recipient. Pursuant to the Act of 1 July 2005 on the collection, storage and transplantation of cells, tissues and organs (chapter 3 entitled “Collecting cells, tissues or organs from living donors”), the collection of an organ from a living donor must be preceded by the necessary medical examinations to establish, whether the risk of the procedure does not exceed the expected limits acceptable for this type of procedure and will not significantly affect the health of the donor. In the case of retrieving organs from a deceased donor – upon the recognition of the patient as dead and upon the commission's confirmation of brain death – the main purpose of further care for the potential donor of organs is to ensure the proper functioning of the organs that may be the subject of transplantation, provided that the organs have been verified (authorized), that is, the deceased did not object to organ donation while alive. It is worth emphasizing that the process of adjudicating brain death is carried out in accordance with clear and transparent legal provisions, and the deceased person can be considered as a potential organ donor only after their death. Therefore, the procedure of ascertaining brain death cannot be associated with the removal of organs. Whether or not organs will be harvested after death depends on many factors, the first being the so-called authorization of the removal of organs, i.e. determining whether the deceased did not object to the removal of organs during their lifetime. Another factor that makes it impossible to harvest organs from the deceased are medical factors. Two kidneys, a heart, a pancreas, a liver, two lungs, an intestine, face and neck organs, tissues: corneas, fascia, valves, bones and vessels can be taken from one deceased organ donor.
Źródło:: Zeszyty Naukowe Collegium Witelona; 2023, 1, 46; 11-25
2956-302X
2956-3208
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe Collegium Witelona
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Michalska, Kamila" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język