Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kamiński, M. A." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Calibration of the Benthic Foraminiferal Oxygen Index in the Marmara Sea
Autorzy:
Kamiński, M. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060479.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
foraminifera
oxygen
ecology
Benthic Foraminiferal Oxygen Index (BFOI)
BFOI
Marmara Sea
Opis:
Benthic foraminifera (total assemblages) were studied from 30 sea-floor samples collected along a bathymetric transect on the southern shelf of the Marmara Sea from depths of 15–350 m. At each station, Kaiho’s Benthic Foraminiferal Oxygen Index (BFOI) was calculated based on species abundances using the methods outlined by Kaiho (1994). The calculated BFOI values were converted to analogue oxygen values, and calibrated to the dissolved oxygen values measured 1 m above the sea floor at each station. In the surface waters and central part of the Marmara Shelf transect, the BFOI values reproduce the measured dissolved oxygen values with a remarkable degree of accuracy. Beneath the pycnocline at depths of 30 to 75 m, the BFOI underestimated the measured oxygen values. This discrepancy is attributed to seasonally higher summer oxygen values within the chlorophyll maximum, corresponding to the position of the Mediterranean Inflow Water (MIW) present during summer. In the deeper part of the transect (below 140 m), BFOI values overestimated the measured oxygen values. This discrepancy is attributed to the presence of denser MIW that cascades down the submarine canyon beneath the Marmara ship channel during winter, ventilating the deep Marmara Sea. The BFOI accurately points out the seasonal differences in the position and depth of the MIW in the southwestern Marmara Sea. The BFOI likely reflects the longer-term oxygen values averaged over the span of many years.
Źródło:
Geological Quarterly; 2012, 56, 4; 757--764
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shape Variation in Spiroplectammina spectabilis (Grzybowski)
Zmienność otwornicy Spiroplectammina spectabilis (Grzybowski)
Autorzy:
Kaminski, M.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22270.pdf
Data publikacji:
1984
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The morphology and intraspecific variation of Spiroplectammina spectabilis (Grzybowski) is investigated based upon topotype material. Linear measurements and eigenshape analyses of species of Spiroplectammina described from California show them to be conspecific with S. spectabilis. Two ecophenotypic forms are distinguished: S. spectabilis forma trinitatensis — a robust Eocene variety, and S. spectabilis forma perplexa, a minute, compressed form.
Na podstawie materiału topotypowego badano morfologię i zmienność wewnątrzgatunkową Spiroplectammina spectabilis (Grzybowski), (Foraminiferida, Textulariina). Analiza „eigenshape” pozwala stwierdzić, że największa zmienność istnieje w proporcjach spirali początkowej i że zmienność wewnątrz zespołów jest większa niż pomiędzy zespołami. Porównanie pomiarów S. spectabilis sugeruje, że gatunek ten stanowi zbiór form pośrednich, aczkolwiek można wyróżniać formy końcowe. Testy statystyczne przeprowadzonych pomiarów wykazują znaczną nierównomierność parametrów pomiędzy próbkami pobranymi z różnych rejonów. Znaczące różnice w grubości skorupki pozwalają na wyróżnienie dwóch form w obrębie badanego gatunku: S. spectabilis forma perplexa i S. spectabilis forma trinitatensis. Nazwa S. spectabilis forma perplexa może być stosowana do oznaczania drobnych i spłaszczonych form, zaś S. spectabilis forma trinitatensis dla form większych i bardziej wypukłych od typowych okazów S. spectabilis.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1984, 29, 1-2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modern agglutinated Foraminifera from the Hovgård Ridge, Fram Strait, west of Spitsbergen: evidence for a deep bottom current
Autorzy:
Kaminski, M. A.
Niessen, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191212.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
foraminifera
PARASOUND
Hovgǻrd Ridge
Fram Strait
Spitsbergen
Deep Cur rent
Opis:
Deep-water agglutinated foraminifera on the crest of the Hovgård Ridge, west of Spitsbergen, consist mostly of large tubular astrorhizids. At a boxcore station collected from the crest of Hovgård Ridge at a water depth of 1169 m, the sediment surface was covered with patches of large (1 mm diameter) tubular forms, belonging mostly to the species Astrorhiza crassatina Brady, with smaller numbers of Saccorhiza, Hyperammina, and Psammosiphonella. Non-tubular species consisted mainly of opportunistic forms, such as Psammosphaera and Reophax. The presence of large suspension-feeding tubular genera as well as opportunistic forms point to the presence of deep currents at this locality that are strong enough to disturb the benthic fauna. This is confirmed by data obtained from sediment echosounding, which exhibit lateral variation in relative sedimentation rates within the Pleistocene sedimentary drape covering the ridge, indicative of winnowing in a south-easterly direction.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2015, 85, 1; 309-320
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plectoeratidus subarcticus, n.gen., n.sp., a new agglutinated foraminifer from the Upper Cretaceous of the western Barents Sea
Autorzy:
Kaminski, M. A.
Setoyama, E.
Tyszka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191460.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
foraminifera
Late Cretaceous
new genus
new species
biometrics
Opis:
We describe the new foraminiferal genus and species Plectoeratidus subarcticus n.gen. n.sp., from the Upper Cretaceous deep-water deposits of the Kviting and Kveite formations in the western Barents Sea. The genus is characterised by its planispiral-biserial-uniserial chamber arrangement, terminal aperture and lateral compre- ssion. The biometric analysis of test ontogenesis has been applied to document its dimorphism attributed to megalospheric and microspheric generations. This taxon may represent an evolutionary transition between the Cretaceous genera Spiroplectammina or Bolivinopsis and the Cenozoic genus Eratidus. The taxon appears to be endemic to the flysch-type agglutinated foraminiferal assemblages in the Norwegian Sea area.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2009, 79, No 2; 141-146
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arthrodendron borberensis sp. nov., a large protist (Foraminifera) from the Pagliaro Formation (Paleocene), Northern Apennines, Italy
Autorzy:
Uchman, A.
Kaminski, M. A.
Rattazzi, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058964.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Italy
Liguria
flysch
micropalaeontology
taxonomy
Arthrodendron
Opis:
Arthrodendron borberensis sp. nov. is described from the Pagliaro Formation (Paleocene) of the Northern Apennines. Specimens of the new species are preserved on the sole of a turbiditic sandstone bed. Arthrodendron borberensis sp. nov. is characterized by its long chambers (some exceeding 10 mm in length), its generally straight course, and rare branching at an acute angle. This large foraminifer lived infaunally within the sediment and possibly as epifauna after exhumation by erosion, prior to the deposition of the host turbiditic sandstone bed. Assemblages of smaller agglutinated foraminifera (a flysch-type fauna) and trace fossils (Nereites ichnofacies) point to a deep-sea environment for the discussed protist
Źródło:
Geological Quarterly; 2012, 56, 1; 215-224
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Foraminifera from the Eocene Variegated Shales near Barwinek (Magura Unit, Outer Carpathians), the type locality of Noth (1912) revisited
Otwornice z eoceńskich pstrych Łupków w rejonie barwinka (Płaszczowina Magurska, Karpaty Zewnętrzne) w klasycznych stanowiskach Notha (1912)
Autorzy:
Kender, S.
Kaminski, M. A.
Cieszkowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191954.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
foraminifera
Eocene
stratigraphy
palaeoecology
Magura Unit
Outer Carpathians
Opis:
A rich deep-water agglutinated foraminifera (DWAF) fauna (approximately 50 taxa) is documented from the lower to middle Eocene Variegated Shales of the Magura Unit, Outer Carpathians. Four localities have been sampled from the Barwinek region, which are thought to correspond to those studied by Rudolf Noth in 1912. A stream section of variegated red and green shales outcrop near Zyndranowa (Poland), was logged and extensively sampled. A further two outcrops of red shales were sampled in stream sections near Vyšny Komarnik (Slovakia), and a stream section close to Olchowiec (Poland). The DWAF recovered closely resemble assemblages of the same age in localities throughout the Carpathians. The material under study in this report has been correlated using the first appearance of Reticulophragmium amplectens, dating the samples early Middle Eocene. Two DWAF assemblages have been differentiated. The 'Rhabdammina Assemblage' is found mainly in green shales and is thought to be indicative of a high-energy slope or deep sea fan environment slightly reduced in oxygen; and the 'Paratrochamminoides Assemblage' is found mainly in red shales and is thought to be indicative of a well-oxygenated condensed sequence. The two faunas are otherwise very similar in composition. Of the seven new species described by Noth in 1912, one has been identified in this report and re-described as Paratrochamminoides deflexiformis (Noth).
Niniejsza publikacja stanowi opracowanie mikrofauny otwornicowej z eoceńskich łupków pstrych serii magurskiej z okolic Barwinaka, miejscowooeci usytuowanej na S od Dukli. Mikrofaunę otwornicową z występujących tam stanowisk pstrych łupków opisał w roku 1912 Rudolf Noth. Niestety, zebrane i zdeponowane przez niego we Wiedniu materiały mikropaleontologiczne zostały zniszczone w czasie wojny. Ich bezpooerednia rewizja okazała się zatem niemożliwa, a ponowne zbadanie zespołów ze stanowisk Notha wymagało zdobycia nowego materiału. W tym celu pobrano próbki do nowych badań mikropaleontologicznych z wystąpień pstrych łupków reprezentujących serię magurską w czterech miejscowooeciach w rejonie Barwinka (Fig. 1, 2). Opróbowane stanowiska znajdują się na terenie Polski w miejscowościach Zyndranowa (punkt 1) i Olchowiec (punkt 4) oraz w miejscowości Vyšny Komarnik na Słowacji (punkty 2 i 3) (Fig. 3). Z punktów 2, 3 i 4 pobrano pojedyncze próbki, natomiast odsłonięcie w punkcie 1 w Zyndranowej opróbowano kompleksowo. Jest to odsłonięcie w skarpie brzegowej potoku Panna. Występujące tu utwory reprezentowane są przez łupki czerwone i zielonawe (Fig. 4, 5) Omawiane wystąpienia pstrych łupków zlokalizowane są w północnej, brzeżnej strefie płaszczowiny magurskiej, zwanej pod jednostką Siar. Pozycję stratygraficzną tych łupków ilustruje załączony schemat litostratygraficzny (Fig. 2). Badane utwory są usytuowane ponad warstwami inoceramowymi (vel. ropianieckimi) wieku senon - paleocen, natomiast w ich nadkładzie występują reprezentujące eocen górny, warstwy podmagurskie i glaukonitowe piaskowce magurskie (piaskowce z Wątkowej), a lokalnie także warstwy malcowskie wieku oligoceńskiego (por. Cieszkowski w: Ślączka et al. 1991) . W Zyndranowej pstre łupki występują u samego czoła płaszczowiny magurskiej, która nasuwa się tu na jednostkę dukielską. Przy prawie całkowitym braku nanoplanktonu wapiennego, do okreoelenia wieku badanych pstrych łupków, reprezentujących formację łupków z Łabowej (fm.) (Oszczypko, 1991), posłużyć mogły jedynie otwornice aglutynujące. Najstarsze zespoły wystąpiły w próbkach Z11 i Z10 z Zyndranowej. Są one datowane na wczesny eocen, czyli poniżej pierwszego pojawienia się Reticulophragmium amplectens, ale powyżej zespołu z Glomospira. Podobny wiek mają zespoły w próbach S12 (Vyšny Komarnik) i S15 (Olchowiec). Uważa się, że pierwsze pojawienie się Reticulophragmium amplectens mialo miejsce około 50 Ma (spąg eocenu środkowego). Gatunek ten został znaleziony w próbkach Z7 – Z0 z Zyndranowej oraz S8 i S13 z Vyšnego Komarnika. Najwyższy wiekowy zasięg zespołów otwornicowych z tych próbek jest określany na 42 Ma (koniec zony Reticulophragmium amplectens). W profilu w Zyndranowej próbki Z9 i Z8 są pozbawione otwornic. Ich datowanie na interwał między 38 Ma a 35,3 Ma (oerodkowy - wczesny eocen) ustalono w oparciu o występujący w nich nanoplankton wapienny. Reprezentowane są one przez brązowe, miękkie margle, które należą do innej jednostki litostratygraficznej i w obrębie pstrych łupków są jedynie tektonicznie zaklinowane. Udokumentowana i sfotografowana przy pomocy SEM bogata mikrofauna składa się z otwornic aglutynujących (całościowo w liczbie ponad 50 gatunków, a przeciętnie 29 gatunków na próbkę) (Tabela 1; Fig. 9-12). Zidentyfikowano dwa zespoły otwornicowe, z których pierwszy to zespół z Rhabdammina w zielonych łupkach, a drugi - zespół z Paratrochamminoides, pochodzący z łupków czerwonych. Oba zespoły są bardzo do siebie podobne, ale zespół z Rhabdammina wykazuje nieco większe zróżnicowanie taksonomiczne. Stwierdza się tu liczną obecność, trudnych do identyfikacji gatunkowej form z rodzaju Paratrochamminoides. Spośród siedmiu nowych gatunków opisanych przez Notha (1912) z okolic Barwinka, tylko gatunek Trochmmina deflexiformis jest tutaj uznany za ważny. W niniejszej publikacji jest on zredefiniowany jako Paratrochamminoides deflexiformis (Noth). Oryginalne rysunki Notha przedstawia Fig. 8. Omawiane pstre łupki deponowane były we wczesnym eocenie w środowisku morskim poniżej CCD, na głębokości zbliżonej do 2,5 km a później w oerodowisku jeszcze głębszym. Zespół z Rhabdammina prawdopodobnie reprezentuje oerodowisko o wyższej energii usytuowane blisko skłonu kontynentalnego i zdominowane przez turbidity. W tych warunkach szybka sedymentacja powodowała zmniejszenie zawartości tlenu w osadzie i jego zielone zabarwienie. Zespół z Paratrochamminoides reprezentuje głębokowodne środowisko o niższej energii i spowolnionej sedymentacji (sekwencja skondensowana). Lista oznaczonych taksonów oparta jest o klasyfikację otwornic aglutynujących wg Kaminskiego (2004). Identyfikacja gatunków bazuje głównie na pracach taksonomicznych Kamińskiego i Gerocha (1993) oraz Kaminskiego et al. (1988, 1989, 1996).
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2005, 75, No 3; 249-271
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new species of primitive Reticulophragmium (Foraminifera) from the Paleocene Vidono Formation of northeastern Venezuela
Nowy gatunek o prymitywnych cechach rodzaju Reticulophragmium (Foraminifera) z paleoceńskiej Formacji Vidono (północno-wschodnia Wenezuela)
Autorzy:
Kaminski, M. A.
Crespo de Cabrera, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191232.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Opis:
The new species Reticulophragmium vidonioensis Kaminski & Crespo de Cabrera is newly described from the subsurface Vidono Formation of northeastern Venezuela. The foraminiferal assemblage is dated as Zone P3 (mid Paleocene), and represents an outer neritic-upper bathyal biofacies. Reticulophragmium vidonioensis n.sp. displays very primitive morphological features, and illustrates the close evolutionary relationship between the earliest Paleocene alveolar genus Reticulophragmium and the non-alveolar genus Haplophragmoides.
Z osadów srodkowego paleocenu (zona P3) formacji Vidono w północno-wschodniej Wenezueli opisano nowy gatunek Reticulophragmium vidonioensis Kaminski & Crespo de Cabrera, należący do grupy otwornic aglutynujących. Zespół otwornic z nowo opisanym taksonem reprezentuje biofacje z pogranicza strefy nerytycznej i górnego batiału. Gatunek Reticulophragmium vidonioensis n.sp. charakteryzują cechy stawiające go jako forme posrednią pomiedzy rodzajem Reticulophragmium o alweolarnej strukturze i rodzajem Haplophragmoides nie wykazującym w budowie wewnetrznej skorupki struktury alweolarnej.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 1999, 69, No. 3-4; 189-193
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The phanerozoic diversity of agglutinated foraminifera: Origination and extinction rates
Autorzy:
Kaminski, M A
Setoyama, E.
Cetean, C.G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22888.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
phanerozoic diversity
Foraminifera
origination
extinction rate
biodiversity
fossil
paleontology
Opis:
New diversity curves for agglutinated foraminiferal genera are presented based on the stratigraphic ranges of 764 genera distributed over the 91 Phanerozoic chronostratigraphic subdivisions given in the ICS timescale. The data set for this analysis is based on the stratigraphic ranges of agglutinated genera published in Foraminiferal Genera and their Classification, 218 of which have been modified based upon subsequently published studies and new observations. Additionally, a total of 136 genera have been newly described or reinstated subsequent to the publication of Foraminiferal Genera and their Classification. The revision of stratigraphic ranges is part of the effort by the Grzybowski Foundation’s International Working Group on Foraminiferal Classification to compile a new Catalogue of Agglutinated Foraminiferal Genera. The mean standing diversity of agglutinated foraminiferal genera was compiled by counting the number of boundary crossers rather than the number of genera in each stage. This diversity curve displays a general upward trend throughout the Phanerozoic, punctuated by peaks and troughs of variable magnitude. The curve shows a period of initial radiation from the Early Cambrian to the Early Silurian, followed by a plateau to the Late Permian. The Permian/Triassic and the Triassic/Jurassic boundaries are characterised by small dips in the diversity record. The Jurassic begins with an exponential rise in mean standing diversity that continues to the Cenomanian. The Cenomanian to Holocene record of mean standing diversity is characterised by four peaks and troughs that are roughly in line with the cycles of global climate, with reductions in diversity in the end−Cenomanian, end−Cretaceous, and end−Miocene. Excluding modern values, the Phanerozoic maximum in the number of genera with a fossil record is observed in the Cenomanian, whereas the maximum Phanerozoic mean standing diversity is observed in the Langhian stage of the Miocene. The highest per−capita origination rates are observed in the Hettangian, Dapingian, Pleistocene, and Sheinwoodian (mid−Silurian). Linear regression analysis of the origination rates reveals a decrease towards the Holocene, in agreement with findings of Raup and Sepkoski. The highest per−capita extinction rates are observed in the Messinian, late Silurian (Gorstian), Hirnantian (latest Ordovician), and Maastrichtian. The background extinction rate shows an increasing trend towards the Recent, which is in disagreement with the findings of Raup and Sepkoski. We attribute this apparent discrepancy to the Late Cretaceous to Palaeogene extinctions of shallower−water larger agglutinates and the pull of the end−Miocene extinction event.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2010, 55, 3; 529-539
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The White Volcanoes of Harrat Khaybar, north of Al-Madinah
Autorzy:
Kaminski, M. A.
Shaibani, A. Al
Ramadan, K. Al
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128456.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
White Volcano
Harrat
lava field
basalt
comendite
Saudi Arabia
Opis:
The volcanic field of Harrat Khaybar north of Al-Madinah, Saudi Arabia contains rare examples of white volcanoes comprised mainly of the felsic rock comendite. The obsidian that occurs in association with the white comendite was exploited and worked by Neolithic inhabitants of the area. The white volcanoes are surrounded by more recent black basaltic lava fields that follow the pre-existing topography and display both aa and pahoehoe flow structures. Although situated only 60 km from a busy motorway, the volcanic area is remote and all necessary safety precautions must be taken in order to visit the volcanoes.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2014, 2; 3-12
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal variations, environmental parameters, and standing crop assessment of benthic foraminifera in eastern Bahrain, Arabian Gulf
Autorzy:
Arslan, M.
Kaminski, M. A.
Tawabini, B. S.
Ilyas, M.
Babalola, L. O.
Frontalini, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060170.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Arabian/Persian Gulf
benthic foraminifera
standing crop
eastern Bahrain
Opis:
Living benthic foraminifera in a relatively unpolluted site offshore Bahrain in the Arabian Gulf, were studied to determine the seasonal variability of their populations, as well as environmental parameters that may affect their distribution. The maximum foraminiferal density was observed during winter with the assemblages primarily dominated by rotaliids and secondarily by miliolids. The high population is attributed to an increased number of juveniles. A relationship between sediment grain size and the foraminiferal density reveals that juveniles were most abundant on coarse-grained sandy substrate and less abundant on fine-grained substrates. In spring, the foraminiferal density decreased, and the lowest values were observed during summer. The population increased again in autumn with highest juvenile/adult ratios. Moreover, results of relative abundance and species consistency show that Ammonia and Glabratellina are consistent from the shallowest to the deepest station, whereas miliolids occurred only at deeper stations. The numbers of peneroplidae and Elphidium also increased along the depth transect. Environmental characterization reveals that although the site is subject to eutrophication caused by nitrates and sulfates, pollution caused by hydrocarbons and heavy metals is not significant. The assessment of 63 heavy metals showed that none of the metals had concentrations that exceed internationally accepted norms [the devised level of Effect Range-Low], but with high concentration of strontium. The lack of a significant environmental effect of heavy metals is confirmed by the Foraminiferal Abnormality Index of <2%. Likewise, no hydrocarbon contamination was detected in the water or sediment samples. We conclude that the site in Bahrain is not yet adversely affected by human development, and therefore can provide baseline information for future comparison and assessment of foraminiferal assemblages in contaminated zones of the Arabian Gulf.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 1; 26--37
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Destrukcja żelbetowego komina przemysłowego spowodowana błędami technologii prac remontowych
Destruction of a reinforced concrete industrial chimney caused by technological errors in repair work
Autorzy:
Kamiński, M.
Ubysz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/163583.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
komin przemysłowy
komin żelbetowy
prace remontowe
błąd technologiczny
wykładzina ceramiczna
uszkodzenie
korozja betonu
industrial chimney
reinforced concrete chimney
repair works
technological error
clay liner
damage
concrete corrosion
Opis:
Referat pokazuje zakres prac remontowych jednego z użytkowanych kominów żelbetowych oraz skutki braku koordynacji tych prac. W podsumowaniu autorzy zwracają uwagę na błędy mogące towarzyszyć takim remontom oraz najważniejsze elementy, na które należy zwracać uwagę przy projektowaniu tego typu napraw.
This paper describes the scope of repair work carried out on an operational reinforced concrete chimney and the consequences of lack of coordination of that work. In their summary the authors draw attention to errors which may be made in the course of such work and the most important elements to be taken into consideration when planning repairs of this type.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2012, R. 83, nr 5, 5; 55-58
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparatywna chromatografia cieczowa, podstawowe zasady efektywnego stosowania, elementy praktyki
Preparative liquid chromatography, principles and examples of application in practice
Autorzy:
Bylina, A.
Kamiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/92332.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
preparatywna chromatografia cieczowa
zasady ogólne stosowania
dobór sorbentu
rozpuszczalno próbki
preparative liquid chromatography
general principles of application
sorbent selection
sample solubility
Opis:
Preparatywna chromatografia cieczowa jest techniką używaną do wyodrębniania pojedynczej, lub kilku substancji z mieszaniny kilku, albo bardzo wielu substancji, szczególnie o bardzo zbliżonych strukturach molekularnych, w tym, także do rozdzielania i otrzymywania izomerów optycznych. W pracy zamieszczono ogólne zasady optymalnego stosowania. Szczególną uwagę zwrócono na wybór sorbentu, ekonomi i problem rozpuszczalności próbki. Te problemy zostały opisane w oparciu o rzeczywiste procedury rozdzielania, stosowane w praktyce w laboratorium przemysłu farmaceutycznego.
Preparative liquid chromatography has been used as a tool for isolation of pure substances from a crude material first of all for separation of very complex mixtures and mixtures of similar compounds, e.g. isomers, optical isomers etc.. The general principles of PLC application, sorbent selection, economy and sample solubility problems are described based on the fragments of the real experiments and procedures.
Źródło:
Camera Separatoria; 2010, 2, (monographs No. 122); 57-70
2083-6392
2299-6265
Pojawia się w:
Camera Separatoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa metoda rozdzielania składników oraz oznaczania kumaryny w napojach alkoholowych i w maceratach z turówki wonnej (hierochloe odorata) z wykorzystaniem RP-HPLC i przepływu zwrotnego eluentu w kolumnie
New method of separation of components and the determination of the coumarin in alcoholic beverages and a sweet grass (hierochloe odorata) macerates using RP-HPLC and reverse flow of an eluent in the column (backflush)
Autorzy:
Skrzypczak, A.
Kamiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/92396.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
kumaryna
1,2-benzopiron
Hierochloe odorata
odwrócony układ faz wysokosprawnej chromatografii cieczowej RP-HPLC
przepływ zwrotny eluentu w kolumnie
coumarin
1.2-benzopyrone
reversed-phase high-performance liquid chromatography (RP-HPLC)
reverse flow of an eluent in the column (backflush)
Opis:
Kumaryna (1,2-benzopiron) jest naturalną substancją występującą w roślinach stosowanych jako dodatki smakowe i aromatyczne do napojów alkoholowych. W wyniku pojawienia się doniesień o toksyczności kumaryny, ograniczono wykorzystanie ekstraktów roślinnych zawierających ją jako dodatek do żywności i napojów. Ustalono, że maksymalny poziom zawartości kumaryny, bezpieczny dla ludzi w żywności i napojach bezalkoholowych, wynosi 2 mg/kg, a w napojach alkoholowych wynosi 10 mg/kg. Biorąc pod uwagę powyższe, niezwykle ważne jest dysponowanie szybką i selektywną metodą oznaczania zawartości kumaryny zarówno w napojach alkoholowych, jak i w maceratach turówki wonnej, stosowanych do produkcji smakowych napojów alkoholowych. Praca prezentuje wyniki badań nad warunkami rozdzielania i oznaczania kumaryny w napojach alkoholowych i maceratach z turówki wonnej wykorzystywanych do produkcji wódek ziołowych. Warunki analityczne dobrano w ten sposób, by zapewnić optymalną selektywność rozdzielania w jak najkrótszym czasie. W tym celu zastosowano odwrócony układ faz RP-HPLC oraz detektor UV-DAD.
The Coumarin (1.2 benzopiron) is a natural substance occurring in plants which is used as a flavor and an aroma of alcoholic beverages. As a result of reports concerning toxicity of the coumarin, the use of the plants extracts, which were food and beverages additives is reduced. It was established that the maximum content of coumarin, safe for human use in food and soft drinks is 2 mg/kg, in alcoholic drinks is 10 mg/kg. Given the above, it is very important to possess a rapid and selective method for the determination of coumarin in the flavoured alcoholic beverages, as well as macerates of Hierochloe odorata used to produce the alcoholic beverages. This paper presents results of research on the conditions of separation and determination of coumarin in alcoholic beverages and macerates of the sweet grass used for the production of herbal vodka. Analytical conditions were defined to ensure optimum selectivity of separation in the shortest possible time. For this purpose, the reversed phase RP-HPLC and UV-DAD detector, were used.
Źródło:
Camera Separatoria; 2011, 3, 2; 319-327
2083-6392
2299-6265
Pojawia się w:
Camera Separatoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Techniki i metody chromatografii cieczowej w rozdzielaniu, oznaczaniu oraz izolowaniu naftochinonów i flawonoidów z roślin
Liquid chromatography techniques and methods in separation, determination and isolation of naphthoquinones and flavonoids from plants
Autorzy:
Skrzypczak, A.
Jaszczołt, M.
Królicka, A.
Kamiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/92244.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
naftochinony
flawonoidy
ekstrakty roślinne
cienkowarstwowa chromatografia cieczowa (TLC)
wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC)
chromatografia podziałowa
ciecz-ciecz z fazą stacjonarną generowaną dynamicznie (LLPC)
naphthoquinones
flavonoids
plants extracts
thin layer chromatography TLC
high performance liquid chromatography (HPLC)
Liquid-Liquid Partition Chromatography (LLPC)
Opis:
W niniejszej pracy przedstawiono przegląd technik oraz metod chromatografii cieczowej w zakresie rozdzielania, oznaczania oraz izolowania naftochinonów i flawonoidów z ekstraktów roślinnych w szczególności z ekstraktów roślin mięsożernych ( ac. plantae carnivorae). Przedstawiono techniki najczęciej wykorzystywane podczas rozdzielania, oznaczania i izolowania metabolitów wtórnych, takie jak cienkowarstwowa chromatografia cieczowa (Thin Layer Chromatography) oraz wysokosprawna chromatografia cieczowa (High Performance Liquid Chromatography). Przeanalizowano metody i warunki rozdzielania w normalnym i odwróconym układzie faz (Normal- and Reversed- Phase) oraz w warunkach chromatografii podziałowej ciecz-ciecz z faz stacjonarn generowan dynamicznie LLPC (Liquid-Liquid Partition Chromatography).
This work is a review of liquid chromatography techniques and methods used for separation, determination and isolation of naphthoquinones and flavonoids from the plants extracts, in particular, from the extracts of Carnivorous plants (plantae carnivorae). Presented techniques are the most frequently used during the processes of separation, determination and isolation of secondary metabolites i.e. thin layer chromatography (TLC) and high performance liquid chromatography (HPLC). Described and analyzed methods and separation conditions in normal and reversed phase (NP and RP) and Liquid-Liquid Partition Chromatography.
Źródło:
Camera Separatoria; 2011, 3, 2; 253-270
2083-6392
2299-6265
Pojawia się w:
Camera Separatoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolumnowa chromatografia cieczowa w rozdzielaniu i analizie peptydów i białek
Autorzy:
Jastrzębski, D.
Romanik, G.
Kamiński, M. M.
Trznadel, M.
Skrzypczak, A.
Królicka, A.
Kamiński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/92218.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
peptydy
białka
proteomika
chromatografia cieczowa
rozdzielanie
Opis:
Szybka ekspansja zastosowań peptydów i białek w biochemii i w medycynie, stymuluje ogromny wzrost zainteresowania metodami rozdzielania peptydów. Elektroforeza żelowa i kapilarna to najczęściej dotychczas wykorzystywane metody rozdzielania peptydów i białek, w celach identyfikacyjnych i analitycznych. Metody te nie są jednak przydatne do otrzymywania użytkowych ilości tych substancji. Obecnie HPLC jest najistotniejszą metodą oczyszczania i otrzymywania peptydów i białek. Ponadto techniki HPLC znajdują coraz większe zastosowanie w rozwijającej się proteomice. W pracy dokonano przeglądu najważniejszych technik chromatografii cieczowej, metod oraz procedur stosowanych do rozdzielania peptydów i białek jak również obecnych trendów w tym obszarze.
Źródło:
Camera Separatoria; 2009, 1, (monographs No. 111); 113-137
2083-6392
2299-6265
Pojawia się w:
Camera Separatoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies