Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gryszczynska, B." wg kryterium: Autor


Tytuł:
The influence of black currant [Ribes nigrum] seed extract on effectiveness of human ceruloplasmin in Fe[II] ions elimination
Wplyw ekstraktu z pestek porzeczki czarnej [Ribus nigrum] na skutecznosc ludzkiej ceruloplazminy w eliminowaniu Fe[II]
Autorzy:
Budzyn, M
Iskra, M.
Wielkoszynski, T.
Malecka, M.
Gryszczynska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14330.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
Ribes nigrum
black currant
seed
seed extract
ceruloplasmin
human ceruloplasmin
iron ion
elimination
effectiveness
Opis:
Ions of irons, especially ferrous ions may be harmful for living organisms, because they generate reactive oxygen species like O2 •- or •OH. Probability of the risk rises especially in pathological conditions, in which high level of iron is observed. For this reason scientists try to establish new methods that can support organism in eliminating reactive ferrous ions. Nowadays, attention focuses on substances present in plants, especially polyphenols, whose administration prevents oxidative damages in iron overloading. This new approach requires some research on behavior of plant-derived compounds in human organism, within a system containing other biomolecules involved in iron metabolism. The aim of this study has been to investigate the influence of black currant (Ribes nigrum) seed extract, a source of polyphenols, on the activity of ceruloplasmin, an enzyme participating in Fe(II) elimination from blood plasma in human organism. Depletion of Fe(II) caused by ceruloplasmin isolated from healthy blood donors was compared to its decrease in a system containing both ceruloplasmin and the extract. The results have shown that addition of a particular amount of the extract elevates the effectiveness of ceruloplasmin in eliminating Fe(II) from the sample but only under physiological condition (pH 7.4; T 37°C). In a weak acidic solution, addition of the extract does not lead to any change in Fe(II) concentration.
Jony żelaza, szczególnie jony żelazawe Fe(II), ze względu na wysoki potencjał oksydoredukcyjny mają zdolność generowania wolnych rodników, takich jak O2 •- i •OH. W pewnych stanach patologicznych, którym towarzyszy przeładowanie organizmu żelazem, ryzyko pojawienia się wolnych jonów Fe(II) inicjujących wiele procesów wolnorodnikowych jest bardzo prawdopodobne. W tym celu dąży się do opracowania terapii, które w chorobach żelazozależnych wspomogą naturalne mechanizmy usuwania reaktywnych jonów żelaza z organizmu. Ostatnio dużą uwagę poświęca się aktywnym substancjom obecnym w roślinach, szczególnie związkom polifenolowym, ze względu na ich silne właściwości chelatujące. Ten nowy kierunek badań wymaga jednak wnikliwej analizy, która wyjaśni mechanizm współdziałania substancji roślinnych z innymi biomolekułami zaangażowanymi w prawidłowy metabolizm żelaza w organizmie oraz rozstrzygnie o bezpieczeństwie ich stosowania. Celem badań było ustalenie wpływu ekstraktu z pestek porzeczki czarnej (Ribus nigrum), bogatego w związki polifenolowe, na aktywność ludzkiej ceruloplazminy, enzymu uczestniczącego w usuwaniu Fe(II) w organizmie ludzkim. Ubytek Fe(II) obserwowany w obecności ceruloplazminy porównywano z jego ubytkiem w mieszaninie ceruloplazmina-ekstrakt. Stwierdzono, że dodatek ekstraktu podnosi skuteczność ceruloplazminy w eliminowaniu Fe(II) ze środowiska. Istnieje więc przypuszczenie, że związki pochodzenia roślinnego takie jak polifenole mogą wspomagać naturalne mechanizmy eliminowania Fe(II) w organizmie.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 2; 217-227
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phenolic acids improve the antioxidant activity of ceruloplasmin isolated from plasma of healthy volunteers and atherosclerotic patients
Autorzy:
Gryszczynska, B.
Iskra, M.
Wielkoszynski, T.
Malecka, M.
Budzyn-Napierala, M.
Kasprzak, M.
Gryszczynska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15017.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The aim of the present study was to estimate the ability of individual phenolic acids to eliminate Fe(II) ions from the solution. Moreover, the influence of phenolic acids on the ferroxidase activity of ceruloplasmin (Cp) isolated from blood plasma of healthy volunteers (CpC) and patients with atherosclerosis obliterans (CpAO) was established in vitro. Phenolic acids demonstrated a ferroxidase-like activity, i.e. the ability to eliminate Fe(II) ions, within the studied concentration range of 2.0-17.0 mol 10-5 dm-3, in the following order of decreasing effectiveness: caffeic acid (CA)>ellagic acid (EA)>chlorogenic acid (ChA)>ferulic acid (FA) ≈ p-coumaric acid (PcA) = sinapic acid (SA). The study showed that the ability of phenolic acids to eliminate Fe(II) ions by oxidation or chelation was related to the structure of the former, to the presence of orto -OH groups, especially. Furthermore, the effect of the molar ratio of phenolic acid to Fe(II) ion was observed. EA and ChA, both containing two orto-OH groups and the highest number of –OH groups (4 and 5, respectively), demonstrated the greatest ability to eliminate Fe(II) ions, especially at the Fe(II) to phenolic acid molar ratio of 6:1. Phenolic acids added to samples with a constant amount of Cp caused decrease in the concentration of Fe(II) ions. Therefore, it may be assumed that the addition of phenolic acids to CpC and CpAO, even in low concentrations, caused a significant decrease in the concentration of Fe(II) ions.
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Raspberry seed extract improves the ferroxidase activity of ceruloplasmin in patients with lower artery chronic total occlusion
Autorzy:
Gryszczynska, B.
Iskra, M.
Malecka, M.
Wielkoszynski, T.
Pacholek, B.
Gliszczynska-Swiglo, A.
Gryszczynska, A.
Budzyn-Napierala, M.
Kasprzak, M.
Strzyzewski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14122.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
raspberry
seed extract
ferroxidase
enzyme activity
natural antioxidant
atherosclerosis
ceruloplasmin
patient
Opis:
Ceruloplasmin (Cp) is the major antioxidant in plasma, a protein that carries about 95% of the total copper. Multiple biochemical activities of ceruloplasmin have been described, including copper transport or oxidation of Fe(II) to Fe(III) for subsequent uptake by transferrin and ferritin. Reduction of the pool of free Fe(II) ions by Cp prevents the generation of free radicals and reactive oxygen species by oxidation of Fe(II), thus inhibiting the Haber-Weiss reaction. The removal of both free Fe(II) and Fe(III) ions from blood plasma by polyphenols enhances the antioxidant system of the living organism. However, the mechanism of interactions between exo- and endogenous antioxidants is still under consideration. The effect of raspberry seed extract (RSE) on the ferroxidase activity of ceruloplasmin isolated from plasma of patients with chronic arterial occlusion of the lower limbs due to atherosclerosis (CpAO) was investigated. Moreover, the effect of RSE on the ferroxidase activity of Cp isolated from healthy volunteers (CpC) was also estimated. The ferroxidase activity of Cp, expressed as ΔFe(II), was determined by spectrophotometry with the use of the Fe(II) – histidine complex and ferrozine as a chromogenic reagent. The addition of RSE to samples with the same amount of both CpAO or CpC in each caused an increase in ΔFe(II). The polyphenol-rich RSE may assist Cp in the fight against free radicals and reactive oxygen species when the disease occurs due to an excessive use or reduced production of endogenous antioxidants.
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids in the leaves of coltsfoot (Tussilago farfara L.) in Poland
Autorzy:
Adamczak, A.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/56637.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
medicinal plant
coltsfoot
Tussilago farfara
pyrrolizidine alkaloid
toxicity
leaf
Polska
Opis:
Coltsfoot (Tussilago farfara L.) is a common species, widely used in European and Chinese traditional medicine for the treatment of respiratory diseases. However, raw material from this plant contains hepatotoxic pyrrolizidine alkaloids (PAs). The aim of the study was to determine the variability of the level of PAs (senkirkine and senecionine) in leaves of coltsfoot originated from natural populations in Poland. In the phytochemical analysis, 20 samples of T. farfara were used. This plant material was obtained from the Garden of Medicinal Plants in Plewiska near Poznań and originated from different regions of Poland. Coltsfoot leaves were harvested in the middle of July of 2010 and then dried at room temperature. The alkaloid content was detected using the HPLC-DAD method. The amount of PAs in leaves of T. farfara changed in a wide range from 0.06 to 1.04 μg g−1 of dry matter (DM). The content of senkirkine and senecionine was positively correlated (r = 0.68, P = 0.001). There was no statistically significant correlation between the amount of PAs as well as leaf weight and water content in leaves of T. farfara. Our results showed that a medium-sized leaf of coltsfoot (0.33 g DM) may contain from 0.02 to 0.34 μg of PAs (on average 0.14 μg). The level of PAs was not associated with the region of Poland, but phytochemical similarity of samples was usually visible at the local scale. Coltsfoot leaves are characterized by a high variability of the content of toxic PAs, much higher than in the case of the main active compounds, especially flavonoids and mucilage. This phytochemical variability is mainly genetically determined (samples came from a garden collection), and it can be increased by environmental factors. Our investigations indicate that Polish natural populations of T. farfara may provide raw material with a low level of toxic PAs.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2013, 82, 4
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yield and level of phenolic compounds in the inflorescence of yellow everlasting Helichrysum arenarium (L.) Moench collected from natural sites
Plon i zawartość związków fenolowych w kwiatostanach kocanek piaskowych Helichrysum arenarium (l.) Moench zbieranych ze stanu naturalnego
Autorzy:
Forycka, A.
Adamczak, A.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71707.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Opis:
Introduction: The inflorescence of Helichrysum arenarium (L.) Moench shows anti-inflammatory, antioxidant, detoxifying properties and is traditionally used in liver and biliary tract diseases. Because of its difficult and expensive cultivation, the plant raw material is mainly harvested from natural sites. Objective: The research aimed to determine the local variation in yield and content of flavonoids and phenolic acids in the yellow everlasting inflorescence against the background of the layer structure of vegetation as the rate of plant succession. Methods: The plant raw material was collected from 30 plots of 1 m2, established for three separate populations developing on sandy fallows near Zielona Góra (western Poland). For each study area, percentage cover of the moss-lichen and herb layers, the height, cover and yield of H. arenarium as well as the height and cover of other herbaceous plants were determined. Total contents of flavonoids (expressed as quercetin) and phenolic acids (calculated as caffeic acid) were measured spectrophotometrically, according to Polish Pharmacopoeia. Results: Everlastings reached a cover of up to 70% and the maximum air-dry matter yield of 46.42 g/m2. The height, coverage and yield of H. arenarium were correlated with the parameters describing the herb layer. The content of flavonoids ranged from 0.56 to 0.99%, while that of phenolic acids from 0.82 to 1.80% DM. Conclusions: Yellow everlasting is an important species of early fallows on poor sandy soils and these habitats constitute a rich natural source of herbal raw material. Inflorescences harvested from natural sites are distinguished by a high and similar content of polyphenols and usually meet the requirements of Polish Pharmacopoeia.
Wstęp: Kwiatostany Helichrysum arenarium (L.) Moench są tradycyjnie stosowane w chorobach wątroby i dróg żółciowych, wykazując właściwości przeciwzapalne, antyoksydacyjne oraz odtruwające. Ze względu na trudności w uprawie tego gatunku i wysokie koszty prowadzenia plantacji, surowiec zielarski wciąż jest pozyskiwany głównie ze stanu naturalnego. Cel: W prezentowanych badaniach określono lokalną zmienność plonowania oraz zawartości flawonoidów i fenolokwasów ogółem w kwiatostanach kocanek piaskowych na tle struktury warstwowej roślinności jako wskaźnika zaawansowania procesu sukcesji. Metody: Surowiec zielarski zebrano z 30 poletek (1 m2), wyznaczonych w obrębie trzech populacji kocanek występujących na piaszczystych odłogach w okolicach Zielonej Góry. Na każdej powierzchni badawczej opisano strukturę warstwową roślinności: procentowe pokrycie warstwy porostowo-mszystej i zielnej, wysokość, pokrycie i plon H. arenarium oraz przeciętną wysokość i pokrycie pozostałych gatunków zielnych. Całkowitą zawartość flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę) i fenolokwasów (w przeliczeniu na kwas kawowy) oznaczono metodą spektrofotometryczną według Farmakopei Polskiej. Wyniki: Kocanki uzyskiwały pokrycie do 70%, a maksymalny plon powietrznie suchej masy kwiatostanów wynosił 46,42 g/m2. Wysokość, pokrycie i plon H. arenarium były skorelowane z parametrami opisującymi warstwę zielną. Poziom flawonoidów w surowcu mieścił się w granicach od 0,56 do 0,99% suchej masy (s.m.), natomiast kwasów fenolowych: od 0,82 do 1,80% s.m. Wnioski: Kocanki stanowią ważny element roślinności wczesnych odłogów powstałych na ubogich, piaszczystych glebach. Dlatego też, wspomniane siedliska mogą być zasobnym źródłem surowca zielarskiego. Kwiatostany zbierane ze stanu naturalnego charakteryzują się wysoką i wyrównaną zawartością związków polifenolowych i zwykle spełniają wymagania Farmakopei Polskiej.
Źródło:
Herba Polonica; 2016, 62, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of alkaloids and flavonoids in celandine (Chelidonium majus L.) herb at the selected developmental phases
Zawartość alkaloidów i flawonoidów w zielu glistnika jaskółcze ziele (Chelidonium majus L.) w wybranych fazach rozwojowych
Autorzy:
Seidler-Łożykowska, K.
Kędzia, B.
Bocianowski, J.
Gryszczyńska, A.
Łowicki, Z.
Opala, B.
Pietrowiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543324.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
alkaloid content
flavonoids
celandine
Chelidonium majus
herb
developmental phase
medicinal plant
herb yield
active substance
Opis:
The content of alkaloids and flavonoids and the yield of herb were analyzed in greater celandine cultivar ‘Cynober’ during six following phases: spring rosette formation, the beginning of flowering, full bloom, green fruit, seed harvest, fall rosette formation. Yield of celandine herb was different at the investigated phases and in years of cultivation. The highest yield of herb was observed at the beginning of flowering, then a decrease was noticed, up to the phase of seed harvest, when the yield grown up. The lowest yield of celandine herb was obtained in last phase – fall rosette formation, except 2011 when the lowest yield was in spring rosette formation. The average content of alkaloids was the highest in phase of green fruit (1.097%), while in 2012, the highest content was reached in phase of fall rosette formation – 1.200%. The lowest content of alkaloids was obtained in herb of the beginning of flowering (0.608%) in both years. The mean content of flavonoids was from 0.310% (the beginning of flowering) to 0.522% (seed harvest) and was the same in both years. The stable high content of total alkaloids and flavonoids and individual alkaloids was noticed in phase of fall rosette. Our results suggest that seed maturity is the best time for celandine herb harvest regarding the herb yield and content of alkaloids and flavonoids.
W latach 2011–2012 oceniano plonowanie oraz zawartość alkaloidów i flawonoidów w zielu glistnika jaskółcze ziele odmiany ‘Cynober’ w sześciu fazach rozwojowych: rozeta wiosenna, początek kwitnienia, pełnia kwitnienia, zielony owoc, dojrzałe nasiona, rozeta jesienna. Plon ziela różnił się zarówno w badanych fazach, jak i w latach. Największy plon ziela zanotowano w fazie początku kwitnienia, a następnie obserwowano spadek aż do fazy zbioru nasion, po czym następował wzrost plonu surowca. Najmniejszy plon uzyskano w fazie rozety jesiennej, jednak w 2011 r. najmniejszy plon zebrano w fazie rozety wiosennej. Największą zawartość alkaloidów w zielu zanotowano w fazie zielonego owocu (1,097%), a w 2012, w fazie rozety jesiennej – 1,200%. W obu latach najmniej alkaloidów występowało w zielu zebranym w fazie początku kwitnienia (0,608%). Średnia zawartość flawonoidów wynosiła od 0,310% (początek kwitnienia) do 0,522% (zbiór nasion) i była podobna w obu latach. Wysoką zawartość sumy alkaloidów, flawonoidów oraz poszczególnych alkaloidów obserwowano w fazie rozety jesiennej. Uzyskane wyniki sugerują, że najwłaściwszą fazą zbioru surowca glistnika jest faza zbioru nasion ze względu na zawartość substancji czynnych oraz całkowity plon surowca.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 4; 161-172
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of phenylethanoids content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots applying a newly developed UPLC-MS/MS method
Porównanie zawartości fenyloetanoidów w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea za pomocą metody UPLC-MS/MS
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Lowicki, Z.
Opala, B.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
phenylethanoid content
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
root
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
Opis:
A concentration of two phenylethanoids in the roots of two species: Rhodiola kirilowii and rosea were compared, aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were also analyzed. In order to determine the content of p-tyrosol and salidroside, the ultra performance liquid chromatography connected with a tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The obtained results shown that content of measured phenylethanoids depends on Rhodiola species. Roots of R. kirilowii contain more p-tyrosol, while R. rosea roots are reacher in salidroside. Our results indicate that the application of UPLC MS/MS method allows to determine the phenylethanoids content in tested samples with satisfactory precision.
Przedmiotem badań było zwalidowanie metody analitycznej oznaczenia zawartości fenyloetanoidów. Do detekcji p-tyrozolu i salidrozydu w analizowanych dwóch gatunkach różeńca wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Analizie poddano Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea uzyskane z hodowli gruntowej w 2009 r. w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu. Dodatkowo z surowca przygotowano dwa wyciągi suche: wyciąg wodny i wyciąg wodnoalkoholowy (50% wyciąg etanolowy). Zawartość poszczególnych składników różni się w zależności od analizowanej matrycy.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of lotaustralin in Rhodiola species
Oznaczanie zawartości lotaustraliny w gatunkach Rhodiola
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Lowicki, Z.
Opala, B.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950575.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
determination
lotaustralin
Rhodiola
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
cyanogenic glucoside
cyanogenesis
Opis:
In our research, the concentration of lotaustralin in the roots of two species Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea were compared. Aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were analyzed too. To determine the content of this compound the ultra performance liquid chromatography – tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. The obtained results showed that the content of measured lotaustralin depends on the species of Rhodiola. R. rosea roots are the richer source of lotaustralin then R. kirilowii. The same situation was observed in the extracts. A hydroalcoholic extract from R. rosea contains up to 135.276 mg of lotaustralin in 100 g of dry powdered material. In the case of R. kirilowii extracts, an aqueous extract contained more lotaustralin (74.791 mg/100 g of dry powdered material) then a hydroalcoholic extract.
W badaniach przeprowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich porównano zawartość lotaustraliny w dwóch gatunkach roślin: Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea, jak również w przygotowanych z tych roślin dwóch wyciągach: wodnym oraz wodnoalkoholowym (50% etanolowy wyciąg). W celu wyznaczenia zawartości lotaustraliny wykorzystano ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS, Waters). Wykazano, że zawartość cyjanogennego glukozydu zależna jest od gatunku. Przeprowadzona walidacja metody pozwala na satysfakcjonujące wykorzystanie tej metody w badaniach zawartości lotaustraliny.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 2
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of proanthocyanidins content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots - application of UPLC-MS/MS method
Porównanie zawartości proantocyjanidyn w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea z wykorzystaniem metody UPLC-MS/MS
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Rudzinska, K.
Mroziewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72413.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
comparison
proanthocyanidin
proanthocyanidin content
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
root
application
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
UPLC-MS-MS method zob.ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
Opis:
The purpose of presented study was the comparison of flavan-3-ol content in the roots of Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea with use of UPLC-MS/MS method. Two kinds of extract were prepared: aqueous extract and 50% v/v ethanol extract. The worked out UPLC MS/MS method allowed to determine the content of five flavan-3-ols: (+)-catechin, (-)-epicatechin, (-)-epigallocatechin, (-)-epicatechin gallate (ECG) and (-)-epigallocatechin gallate (EGCG). The obtained results shown that the content of measured catechins was higher in R. kirilowii roots than in R. rosea. Both Rhodiola roots contain EGCG as a main proanthocyanidin compound – the content in R. kirilowii roots is about 0.14%. Our results indicate that application of ultra performance liquid chromatograph connected to a tandem mass spectrometer (UPLC MS/MS method) allows to determine the proanthocyanidins content in tested samples with satisfactory precision and can be used in the Rhodiola sp. phytochemical investigations.
Celem przedstawionych badań było porównanie za pomocą opracowanej metodyki wykorzystującej ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (Waters) zawartości flawan-3-oli w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea. Badano wodne i alkoholowo-wodne (50% EtOH) wyciągi z korzeni. Opracowana metoda UPLC MS/MS pozwoliła na określenie stężeń pięciu flawan-3-oli: (+)-katechiny, (-)-epikatechiny, (-)-epigalokatechiny, galusanu (-)-epikatechiny (ECG) oraz galusanu (-)-epigalokatechiny (EGCG). Otrzymane wyniki wskazują, że zawartość tych katechin jest wyższa w korzeniach R. kirilowii niż w korzeniach R. rosea. Oba surowce zawierają galusan (-)-epigallokatechiny jako główną proantocyjanidynę – jej zawartość w korzeniach R. kirilowii wynosi ok. 0,14%. Uzyskane przez nas wyniki wskazują, że metoda analityczna z wykorzystaniem ultrasprawnego chromatografu cieczowego sprzężonego z tandemowym spektrometrem mas pozwala z zadawalającą precyzją oznaczyć zawartości proantocyjanidyn w analizowanych próbkach i może być stosowana w badaniach rodzaju Rhodiola.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 3
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie uprawy podbiału pospolitego w systemie ekologicznym i konwencjonalnym
The comparison of tillage of coltsfoot in ecological and conventional system
Autorzy:
Buchwald, W.
Kucharski, W.A.
Mordalski, R.
Forycka, A.
Gryszczyńska, A.
Opala, B.
Pietrowiak, A.
Łowicki, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337667.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
podbiał pospolity
rozstawa roślin
system ekologiczny
system konwencjonalny
coltsfoot
plant spacing
ecological system
conventional system
Opis:
Prowadzono porównawcze badania dotyczące możliwości uprawy podbiału pospolitego w dwóch systemach: konwencjonalnym i ekologicznym. Oceniano w nich wielkość plonu oraz jego jakość (procentową zawartość saponin). Stwierdzono, że w ekologicznym systemie uprawy badanego gatunku nie można uzyskać efektów porównywalnych do uzyskiwanych w systemie konwencjonalnym.
The comparative investigations were led in two systems relating to coltsfoot tillage: ecological and conventional. The size of crop was estimated as well as the proportional content of saponins in raw material. It was found that in the ecological system of tested species it was not possible to obtain comparable results to those obtained in the conventional one - yield reduction of about 50%.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2013, 58, 3; 66-70
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of chlorogenic and gallic acids by UPLC-MS/MS
Oznanczanie zawartości kwasu chlorogenowego i galusowego za pomocą UPLC-MS/MS
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Opala, B.
Lowicki, Z.
Krajewska-Patan, A.
Buchwald, W.
Czerny, B.
Mielcarek, S.
Boron, D.
Bogacz, A.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/72301.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
determination
chlorogenic acid
gallic acid
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
polyphenolic acid
plant extract
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
analytical method
Opis:
The aim of our study were qualitative and quantitative analyses of two polyphenolic acids: chlorogenic and gallic acids. These compounds were determined in two species of Rhodiola: R. kirilowii and R. rosea. After collecting plants, aqueous and hydroalcoholic extracts were prepared. In order to identify analysed polyphenolic compounds ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. Gallic acid is commonly found in the roots of these plants. Aqueous extract in both species is a rich source of gallic acid. The UPLC-MS/MS studies allow to use this analytical method for determination of polyphenolic acids accordance with the requirements of ICH. Chromatographic method developed by our team is more precise then previously published.
W Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich podjęto badania mające na celu opracowanie metody detekcji kwasu chlorogenowego oraz galusowego za pomocą ultrasprawnej chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemowym spektrometrem mas (UPLCMS/ MS, Waters). Badaniom poddano dwa gatunki różnica: Rhodiola kirilowii oraz R. rosea. Rośliny zostały wyhodowane w uprawie gruntowej w Instytucie. Przeprowadzona walidacja metody pozwoliła na jej wykorzystanie w ocenie zawartości kwasu chlorogenowego oraz galusowego w badanych roślinach, ponieważ zawartość analizowanych związków zależna jest zarówno od gatunku jak i warunków uprawy.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novel method of detection of phenylpropanoids of Rhodiola roots species
Nowa metoda oznanczania zawartości fenylopropanoidów w korzeniach z gatunku Rhodiola
Autorzy:
Gryszczynska, A.
Opala, B.
Krajewska-Patan, A.
Lowicki, Z.
Buchwald, W.
Mielcarek, S.
Bogacz, A.
Karasiewicz, M.
Boron, D.
Czerny, B.
Mrozikiewicz, P.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71754.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
new method
detection method
phenylpropanoid
quantitative analysis
identification
Rhodiola kirilowii
Rhodiola rosea
Crassulaceae
root
ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
Opis:
The aim of the study was the identification and quantitative analysis of phenylpropanoid compounds in the roots of Rhodiola species. Rosavin, rosarin and rosin were determined in the roots of R. kirilowii and R. rosea from the field cultivation, Institute of Natural Fibres and Medicinal Plants. For the quantitative analysis, the ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The results showed differences in the quantitative and qualitative assessments of these two species. In the root of R. kirilowii the presence of phenylpropanoids was not confirmed. In R. rosea the most common phenylpropanoid was rosavin (0.022%). The UPLC-MS/MS studies allowed to use this analytical method for determination of phenylpropanoids in the accordance with the requirements of ICH.
Celem przeprowadzonych badań w ramach projektu badawczego było opracowanie metody analitycznej pozwalającej na oznaczenie trzech związków fenylopropanoidów w dwóch gatunkach różeńca. Do detekcji rozawiny, rozyny i rozaryny wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Obydwa gatunki różeńca Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea zostały zebrane z upraw prowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu w 2009 r. Dodatkowo z tych surowców przygotowano po dwa wyciągi: wyciąg wodny oraz wodnoalkoholowy (50% etanol), które następnie przebadano pod względem zawartości fenylopropanoidów. Wszystkie przeprowadzone analizy potwierdziły możliwość wykorzystania tej metody do oznaczenia zawartości fenylopropanoidów w rodzaju Rhodiola.
Źródło:
Herba Polonica; 2013, 59, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
Autorzy:
Dreger, M.
Krajewska-Patan, A.
Gorska-Paukszta, M.
Pieszak, M.
Opala, B.
Gryszczynska, A.
Adamczak, A.
Mikolajczak, P.M.
Buchwald, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
alkaloid content
pyrrolizidine alkaloid
senecionine
senkirkine
Tussilago farfara
plant cultivation
in vitro cultivation
Opis:
Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
Źródło:
Herba Polonica; 2012, 58, 4
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Detection of circulating tumour cells in the breast cancer using CytoTrack system
Autorzy:
Bogacz, A.
Wolek, M.
Górska, A.
Leporowska, E.
Procyk, D.
Kolenda, P.
Litwiniuk, M.
Uzar, I.
Gryszczyńska, A.
Łowicki, Z.
Czerny, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048955.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
circulating tumour cells
breast cancer
CytoTrack CT11
liquid biopsy
wolnokrążące komórki nowotworowe
rak piersi
CytroTrack CT11
płynna biopsja
Opis:
Introduction: Plants are a rich source of healing substances. Cancer is a leading cause of death worldwide while breast cancer is the most common cancer among women. Circulating tumour cells (CTCs) are potential founder cells for metastasis. Therefore, their assessment may be used for monitoring of treatment as well as detecting cancer metastatis. Hence, it is suggested that the number of CTCs may be a valuable tumour biomarker during therapy. Objective: The purpose of this study was to detect CTCs in breast cancer and to validate the method of assessment of CTC count using CytoTrack CT11 technology. Methods: MCF-7 cells were sorted by a FACSARIA flow cytometer from blood samples derived from patients who have not been diagnosed with cancer. Identification and quantitative assessment of MCF-7 cells in blood samples were determined by flow sorting. Then, blood samples containing MCF-7 cells or without MCF-7 were scanned with the use of an automated fluorescence scanning microscope. Results: In in vitro model analysing the glass CytoDisc™ with stained MCF-7 cells, we noted the correlation between the amount of observed tumour cells and expected number of tumour cells. Moreover, coefficient of variation in case of the recovery rate of the assumed number of MCF-7 cells was 30%, 17%, 18% and 15%, respectively. Conclusion: Our study suggest that CTCs could be predictive factor in patients with metastatic cancer especially in breast cancer.
Źródło:
Herba Polonica; 2019, 65, 4; 31-36
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of salidroside, a neuroactive compound of Rhodiola rosea L., on alcohol tolerance development in rats
Wpływ salidrozydu, neuroaktywnego związku Rhodiola rosea L. na rozwój tolerancji alkoholu u szczurów
Autorzy:
Szulc, M.
Mularczyk, P.
Kujawski, R.
Gryszczynska, A.
Kaminska, E.
Geppert, B.
Baraniak, J.
Kania- Dobrowolska, M.
Ozarowski, M.
Krajewska-Patan, A.
Mikolajczak, P.L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/71476.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
Tematy:
salidroside
neuroactive substance
Rhodiola rosea
alcohol tolerance
development
rat
Opis:
In recent years, the search for potential neuroprotective properties of salidroside and its ability to influence the activity of nervous system become the subject of intense studies of many research groups. None of these studies, however, include an attempt to determine the effect of salidroside on the course of alcohol tolerance in vivo. The aim of this study was to investigate the ability of salidroside to inhibit the development of alcohol tolerance in rats, determining whether the effect of its action may occur in a dose-dependent manner, reducing both metabolic and central tolerance without affecting body temperature in control rats. Male Wistar rats were injected daily with ethanol at a dose of 3 g/kg for 9 consecutive days to produce ethanol tolerance. Salidroside in two doses (4.5 mg/kg and 45 mg/kg b.w.) or vehiculum was administered orally. On the 1st, 3rd, 5th and 8th day a hypothermic effect of ethanol was measured, while the loss of righting reflex procedure was performed on the 2nd, 4th, 6th and 7th day. On the 9th day rats were treated with salidroside, sacrificed 1 h after ethanol injections and blood was collected for blood-ethanol concentration measurement. Salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to hypothermic and sedative effects of ethanol, whereas insignificant elevation of blood-ethanol concentration was observed. The dose of 4.5 mg/kg b.w. had minimal effect, only small inhibition of tolerance to hypothermic action was observed. Salidroside affected neither body mass growth nor body temperature in non-alcoholic (control) rats.Results of the study indicate that salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to the hypothermic effect of ethanol. Observed inhibition of tolerance to the sedative effect of ethanol seems to be associated with salidroside influence on the central nervous system. A comprehensive explanation of the abovementioned observations requires further pharmacological and pharmacodynamic studies.
W ostatnich latach poszukiwanie potencjalnych właściwości neuroprotekcyjnych salidrozydu i jego zdolności do wpływania na aktywność układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań wielu grup naukowców. Żadne z tych badań nie obejmowało jednak próby określenia działania tego związku na przebieg tolerancji alkoholowej in vivo. Celem doświadczenia była ocena zdolności salidrozydu do hamowania rozwoju tolerancji na alkohol u szczurów oraz ustalenie czy efekt jego działania może wystąpić w sposób zależny od dawki, czy może znosić tolerancję metaboliczną i centralną bez wpływu na temperaturę ciała u zwierząt. Samcom szczurów szczepu Wistar codziennie podawano etanol w dawce 3 g/kg m.c. i.p. przez 9 kolejnych dni w celu uzyskania tolerancji jego obecności. Salidrozyd w dwóch dawkach (4,5 mg/kg i 45 mg/ kg m.c.) lub vehiculum podawano i.g. W kolejnych dniach mierzono hipotermiczny efekt działania etanolu oraz utratę odruchu utrzymania postawy ciała. Ostatniego dnia po dekapitacji zwierząt pobrano krew w celu pomiaru stężenia we krwi etanolu. Salidrozyd w dawce 45 mg/kg hamował rozwój tolerancji objawiający się hipotermią i uspokajającym działaniem etanolu, podczas gdy obserwowano nieznaczne zwiększenie stężenia etanolu we krwi. Dawka 4,5 mg/kg m.c. wykazała minimalny efekt, obserwowano jedynie niewielkie zahamowanie tolerancji na działanie hipotermiczne. Salidrozyd nie wpływał ani na przyrost masy ciała ani na temperaturę ciała u szczurów nie otrzymujących alkoholu (kontrolnych). W badanym układzie doświadczalnym z wykorzystaniem eksperymentalnego modelu tolerancji potwierdzono hamujący wpływ salidrozydu w dawce 45 mg/kg m.c. na rozwój tego procesu. Hamowanie tolerancji działania sedacyjnego etanolu wydaje się być związane z wpływem salidrozydu na ośrodkowy układ nerwowy. Kompleksowe wyjaśnienie powyższych obserwacji wymaga dalszych badań farmakologicznych i farmakodynamicznych.
Źródło:
Herba Polonica; 2018, 64, 1
0018-0599
Pojawia się w:
Herba Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies