Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sztuka artystyczna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 60
Tytuł:
Dzieło sztuki w architekturze, dzieło architektury jako sztuka
Autorzy:
Dardzińska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408144.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
sztuka
architektura
malarstwo
instalacja artystyczna
wartość
Opis:
W artykule przedstawiono analizę dotyczącą charakterystyki dzieła sztuki i dzieła architektury. Próbowano określić, jakie cechy są dominujące w każdej z obydwu dziedzin, a jakie w szczególności przynależą tylko do jednej z nich. Rozpoczęto od przedstawienia warsztatu twórczego i poglądów na temat stylu z perspektywy samych twórców. Przytoczono słowa kilku z nich. W dalszej części wskazano na wspólny środek wyrazu, który służy najczęściej demonstracji idei, początkowego zamysłu z dziedziny sztuki i architektury. Następnie omówiono kilka wyjątkowych przykładów z pogranicza rzeźby i architektury. W dalszej kolejności odniesiono się do relacji sztuki z nauką. Opracowano tabelę porównującą walory dzieła sztuki z dziełem architektury, uwzględniającą dominację określonych cech. Wyszczególnione w tabeli cechy podzielono na trzy grupy, które opatrzono komentarzem w dalszej części artykułu. Odniesiono się też do innej klasyfikacji, stanowiącej kompleksowe, filozoficzne ujęcie sztuki. W kontekście rozpatrywania granic w sztuce, przytoczono kontrowersyjne działania z obszaru bioartu. Artykuł zakończony jest podsumowaniem zawierającym najistotniejsze cechy charakteryzujące wyjątkowość dzieła sztuki i dzieła architektury.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2023, 23/I; 11-23
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto”, czyli Adama Marczyńskiego „powroty do natury”
“God Created the Countryside, and Man Created the City”: Adam Marczyński’s “Returns to Nature”
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850522.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Adam Marczyński
art colony
Polish art of the 1940s and 1950s
countryside
city
kolonia artystyczna
sztuka polska lat 40. i 50. XX wieku
wieś
miasto
Opis:
Znaczenie zagranicznych wojaży artystów dla ich dalszej formacji jest bezsprzeczne. W niniejszym artykule autorka dowartościowuje podróże bliskie, wywodzące się z potrzeby ucieczki artystów z miasta na wieś w celu szukania inspiracji w otoczeniu natury. Ich bezpośrednim następstwem były licznie powstające kolonie artystyczne, zwłaszcza w pierwszej połowie XX wieku. Tytułowe „powroty do natury” ukazano, opierając się na kazusie Adama Marczyńskiego (1908-1985) z Grupy Krakowskiej. Polski malarz znany jest przede wszystkim z kompozycji abstrakcyjnych, półplastycznych obrazów-obiektów wypełnianych drewnianymi kasetonami z ruchomymi klapkami. Równolegle do poszukiwań w obrębie sztuki niefiguratywnej tworzył liczne szkice z natury, a także wysmakowane kolorystycznie portrety i widoki. Artysta nigdy nie zrezygnował z tego rodzaju twórczości, dając upust zamiłowaniu do obserwacji natury wyznaczającej rytm jego życiu i sztuce – naturalny i wolniejszy poza miejskim gwarem.
The significance of foreign travel for the development of artists is undeniable. In this article, the author emphasises the value of short trips, which reflect artists’ need to escape from the city to the countryside to seek inspiration in nature. One direct consequence of such trips was the creation of numerous artistic colonies, especially in the first half of the 20th century. The eponymous “returns to nature” are exemplified by the case of Adam Marczyński (1908-1985) from the Kraków Group. The Polish painter is primarily known for his abstract, semi-sculptural paintings filled with wooden panels with movable flaps. Alongside his exploration of non-figurative art, he created numerous sketches from nature, as well as beautifully coloured portraits and landscapes. Marczyński never abandoned this kind of artistic expression, giving vent to his passion for observing nature, which set the rhythm of his life and art – natural and slow, away from the hubbub of city life.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 253-264
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sztuka dla sztuki” czy „sztuka dla narodu”? Działalność artystyczna, krytycznoliteracka oraz wydawnicza Iwana Trusza wobec wyzwań ukraińskiego życia społecznego w Galicji na przełomie XIX i XX wieku
“Art for the art’s sake” or “art for the nation”? Iwan Trusz’s artistic, critical literary and publishing activity against the challenges of Ukrainian social life in Galicia at the turn of the 19th and 20th centuries
Autorzy:
Neszew, Vira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40615046.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Iwan Trusz
Galicja
modernizm
polsko‑ukraińskie kontakty artystyczne na przełomie XIX i XX wieku
Galicia
modernism
Polish-Ukrainian artistic relations at the turn of the 19th and 20th centuries
Opis:
The article is an attempt at reconstructing the artistic and critical literary activity of a Ukrainian painter Iwan Trusz, who noticed a great need of the Ukrainian society to cultivate and develop national art. The Ukrainian artist also contributed to the development of Polish art of that period, as he was highly estimated among Polish intellectuals and took an active part in Polish and Ukrainian cultural enterprises that took place in Lviv at the turn of the 19th and 20th centuries. The experience which Trusz gained during his education in the Cracow Academy of Fine Arts, as well as his direct contact with distinguished Polish painters (e.g. Leon Wyczółkowski, Jan Stanisławski) evoked in the painter a great need to take care of the enrichment of contemporary Ukrainian art and to raise the awareness of Galician Ukrainians about the effect which art has on the formation of every nation. Looking at the activity of Trusz‑an artist or Trusz‑an art critic from the perspective of the 21st century, makes it possible to find the answers to some key questions: “Should national art be promoted?”, “How to educate society through art?” and “What is the role of an artist during the formation of an independent nation?”
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 73-93
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artystyczna działalność Gustava Ludwiga w Kriegsgräber Abteilung Krakau i projekty cmentarzy wojennych w X Okręgu Cmentarnym „Limanowa” na tle jego twórczości architektonicznej
Gustav Ludwig’s artistic activities in Kriegsgräber Abteilung Krakau and designs for war cemeteries in the ‘Limanowa’ 10th Cemetery District against the backdrop of his architectural work
Autorzy:
Partridge, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151082.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
architektura
sztuka
cmentarze wojenne
I wojna światowa
sztuka sepulkralna
detal architektoniczny
architecture
art
war cemeteries
First World War
sepulchral art
architectural detailing
Opis:
Artykuł prezentuje sylwetkę i dokonania artystyczne jednego z najciekawszych austriackich architektów – Gustava Ludwiga (1876–1952), którego twórczość dotąd nie została opracowana. Przed I wojną światową pracował on ze swoim bratem Aloisem Ludwigiem przy projektowaniu wielkich hoteli w południowym Tyrolu, a także budynków mieszkalnych w Wiedniu, Düsseldorfie i Kolonii. Wspólnie tworzyli firmę „Brüder Ludwig”, w której młody architekt zdobył potrzebne później doświadczenie. Podczas I wojny światowej wcielony został do Kriegsgräber Abteilung Krakau i stworzył na terenie dawnej Galicji Zachodniej 37 założeń cmentarnych, głównie w X Okręgu Cmentarnym „Limanowa”. Do najciekawszych jego realizacji należą cmentarze położone w samej Limanowej lub jej okolicach: nr 366 Limanowa, nr 368 Limanowa-Jabłoniec oraz nr 357 Kamionka Mała-Orłówka i nr 365 Tymbark. Najważniejsze cechy stylowe jego projektów to znakomite wyczucie krajobrazu Beskidu Wyspowego i okolic Limanowej, otwarcie na lokalne tradycje architektury ludowej oraz bogata stylistyka odwołująca się do cytatów zaczerpniętych z wielkiej architektury i symboliki przemijania, pełnej respektu dla żołnierskiej ofiary. Niniejszy artykuł stanowi wstęp do dalszych badań nad spuścizną tego architekta i jest próbą odpowiedzi na mnożące się pytania.
This article gives a profile and presents the artistic achievements of one of Austria’s most interesting architects, Gustav Ludwig (1876–1952), whose work has not yet been fully studied. Before the First World War, he worked with his brother Alois Ludwig on the design of large hotels in South Tyrol, as well as residential buildings in Vienna, Düsseldorf and Cologne. Together they formed the firm ‘Brüder Ludwig’, where the young architect gained the experience he later needed. During the First World War, he was conscripted into the Kriegsgräber Abteilung Krakau and conceived 37 cemetery layouts in former Western Galicia, mainly in the ‘Limanowa’ 10th Cemetery District. His most interesting projects include cemeteries located in or around Limanowa itself: no. 366 Limanowa, no. 368 Limanowa-Jabłoniec, as well as no. 357 Kamionka Mała-Orłówka and no. 365 Tymbark. The most important stylistic features of his designs are his excellent sense of the landscape of the Beskid Wyspowy mountain range and the Limanowa area, his openness to the local traditions of folk architecture and features rich in stylistics alluding to great architecture and the symbolism of transience, full of respect for the soldiers’ sacrifice. This article is an introduction to further research into the legacy of this architect and attempts to answer the mounting questions.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2023, 1; 163-192
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Mentorella and Paris. Father Leon Zbyszewski‘s (1832-1907) Artistic Vision of the Cracow Resurrectionist Church
Pomiędzy Mentorellą a Paryżem. Artystyczna wizja krakowskiego kościoła Zmartwychwstańców ojca Leona Zbyszewskiego (1832-1907)
Tra Mentorella e Parigi. La visione artistica di Padre Leon Zbyszewski (1832-1907) nella Chiesa Resurrezionista di Cracovia
Autorzy:
Nestorow, Dagny
Nesterow, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850605.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Leon Zbyszewski
Władysław Orpiszewski
Cracow architecture
Resurrectionist Church
Resurrectionists
church design
krakowska architektura
kościół Zmartwychwstańców w Krakowie
zmartwychwstańcy
sztuka sakralna
architettura di Cracovia
Chiesa Resurrezionista di Cracovia
Resurrezionisti
progettazione di chiese
Opis:
W tekście omówiono architekturę i wyposażenie kościoła Zmartwychwstańców w Krakowie, który został zbudowany w latach 1886-1887 przy krakowskim domu zgromadzenia, ufundowanym w 1885 roku. Była to druga świątynia zmartwychwstańców na ziemiach polskich, po kościele we Lwowie. Fundamentalny wpływ na świątynię miała artystyczna wizja o. Leona Zbyszewskiego (1832-1907) CR. Przy pomocy o. Władysława Orpiszewskiego opracował artystyczną wizję kościoła, w której odwołał się do wzorów antycznych i wczesnośredniowiecznych, a także współczesnej neostylowej świątyni Saint Pierre de Montrouge w Paryżu (1863-1872), wzniesionej według projektu Émile’a Vaudremera. Leon Zbyszewski, współpracujący z krakowskim architektem i budowniczym Wandalinem Beringerem, opracował całościowy artystyczno-ideowy program wyposażenia i dekoracji kościoła, który obejmował zarówno otwartą więźbę dachową, dekorację malarsko-rzeźbiarską, projekt przegrody ołtarzowej, ołtarzy, chóru muzycznego, ambony, a nawet ławek i konfesjonałów. W wyniku syntezy artystycznych doświadczeń o. Zbyszewskiego powstała unikatowa, choć skromna, świątynia, w udany sposób łącząca wzory sztuki antycznej i średniowiecznej, o programie ideowym, który wpisywał się w charyzmat zgromadzenia.  
L’articolo è uno studio dell’architettura e delle attrezzature della Chiesa Resurrezionista di Cracovia, che fu costruita tra il 1886 e il 1887 dalla filiale di Cracovia della congregazione, fondata nel 1885. Si trattò del secondo tempio risurrezionalista in territorio polacco, dopo la chiesa di Lviv. La visione artistica di Padre Leon Zbyszewski (1832-1907) CR ebbe un impatto fondamentale sul santuario. Con l‘aiuto di Padre W. Orpiszewski, Zbyszewski sviluppò una visione artistica per la chiesa, dove si rifece a modelli antichi e altomedievali, così come al tempio moderno in stile neostile di Saint Pierre de Montrouge a Parigi (1863-1872), costruito su progetto di Émile Vaudremer. Leon Zbyszewski, collaborando con l‘architetto e costruttore di Cracovia Wandalin Beringer, preparò un programma artistico e ideologico completo per l‘arredamento e la decorazione della chiesa, che comprese sia la capriata del tetto a vista, sia le decorazioni pittoriche e scultoree, il design della parete dell‘altare, gli altari stessi, il coro, il pulpito e persino i banchi ed i confessionali. La sintesi dell‘esperienza artistica di Padre Zbyszewski ha prodotto un tempio unico, ma modesto, che combina con successo i modelli dell‘arte antica e medievale, con un programma ideologico coerente con il carisma della congregazione.
The paper is a study of the architecture and equipment of the Resurrectionist Church in Cracow, which was built between 1886 and 1887 by the Cracow house of the congregation, founded in 1885. It was the second Resurrectionist temple on Polish territory, after the Lviv church. The artistic vision of Father Leon Zbyszewski (1832-1907) CR had a fundamental impact on the temple. With the help of Father W. Orpiszewski, Zbyszewski developed an artistic vision for the church, where he referred to ancient and early medieval models, as well as the modern neostyle temple of Saint Pierre de Montrouge in Paris (1863-1872), built after a design by Émile Vaudremer. Leon Zbyszewski, collaborating with the Cracow architect and builder Wandalin Beringer, prepared a comprehensive artistic and ideological program for the church’s furnishings and decoration, including both the exposed roof truss, painting and sculpture decorations, the design of the altar partition, altars, music choir, pulpit and even pews and confessionals. The synthesis of Father Zbyszewski’s artistic experience produced a unique, yet modest, temple that successfully combined the patterns of ancient and medieval art, with an ideological program that was consistent with the congregation’s charism.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 299-326 (eng); 117-144 (pol)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddziaływanie sztuki Dalekiego Wschodu w Polsce od końca XIX do XX wieku
The impact of Far Eastern art in Poland from the late 19th to the 20th century
Autorzy:
Mingchunxiao, Yue
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/10509884.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
sztuka polska
kultura Dalekiego Wschodu
japonizm
Chiny
wymiana kulturalna i artystyczna
Polish art
Far Eastern culture
Japanism
China
cultural and artistic exchanges
Opis:
Kultury Wschodu i Zachodu są bardzo różne i pozostają w ciągłej łączności od czasów odkryć geograficznych po obecną erę globalizacji. Od końca XIX wieku do XX wieku, czyli od okresu „Młodej Polski” do czasów współczesnych po II wojnie światowej, inspiracje z Dalekiego Wschodu nieustannie wpływały na polską scenę artystyczną. Zainteresowanie Japonią i jej sztuką rozprzestrzeniło się z Paryża do Polski na przełomie wieków. Wzrost znaczenia sztuki japońskiej w Polsce i jej akceptacja odpowiadały potrzebom społeczno-kulturowym, a nawet politycznym. Wiele koncepcji w sztuce japońskiej, jak np. drzeworyty ukiyo-e, pokrywało się z ideologią okresu Młodej Polski i tym samym stało się podstawą wielu szkół artystycznych. Wymiana kulturalna i artystyczna między innym wielkim wschodnim krajem, Chinami, a Polską, jest też nieprzerwana i można ją zaobserwować w dziedzinie malarstwa, kina, scenografii itd.
From the period of geographic discovery to the current era of globalization, Eastern and Western cultures have been in constant communication while being very different from one another. The Polish art scene was profoundly influenced by inspiration from the Far East from the late nineteenth century to the early twentieth century, or from “Young Poland” to the modern era following World War II. At the turn of the century, interest in Japan and its art expanded from Paris to Poland. The popularity of Japanese art in Poland increased as a result of social, cultural, and even political demands. Numerous ideas in Japanese art, such as ukiyo-e woodcuts, were compatible with the philosophy of the Young Poland era and hence served as the foundation for numerous art schools. Poland and China, another Eastern nation, frequently exchange cultural and artistic works during the aforementioned period, which are evident in sectors such as painting, film, stage design, etc.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 2(38); 132-149
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeźbiarze i stolarze pracujący dla opactwa cysterskiego w Krzeszowie w 2. połowie XVII i na początku XVIII wieku. Mit przyklasztornego warsztatu Georga Schröttera
Sculptors and Woodcarvers Working for the Cistercian Abbey in Krzeszów in the Second Half of the 17th and the early 18th Century. The Myth of Georg Schrötter’s Monastery Workshop
Autorzy:
Kolbiarz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23320341.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Krzeszów
Georg Schrötter
rzeźba barokowa
rzeźba barokowa na Śląsku
stolarka artystyczna
sztuka śląska
sztuka monarchii habsburskiej
Baroque sculpture
Baroque sculpture in Silesia
woodcarving
Silesian art
art in the Habsburg Monarchy
Opis:
Realizacje artystyczne powstałe w ramach mecenatu cystersów w Krzeszowie zaliczane są do najważniejszych osiągnięć architektury i plastyki barokowej na Śląsku. Niniejszy artykuł stanowi próbę gruntownej weryfikacji dotychczasowej wiedzy na temat modernizacji wyposażenia i wystroju średniowiecznej świątyni opackiej w Krzeszowie, przeprowadzonej w 2. połowie XVII i na początku XVIII w., oraz namysłu nad praktykami cechowymi rzeźbiarzy i stolarzy pracujących w tym czasie dla cystersów. Na podstawie źródeł archiwalnych i starodruków autor artykułu stwierdził, wbrew dotychczasowym ustaleniom, że rzemieślnicy czynni w Krzeszowie nie pracowali w jednej pracowni kierowanej przez rzeźbiarza Georga Schröttera, ale w osobnych współpracujących ze sobą warsztatach, co może mieć wpływ na kwestie atrybucji oraz datowania aktywności poszczególnych grup artystów. Schrötter był jedynie wykonawcą rzeźby figuralnej, natomiast ołtarze i inne sprzęty wraz z ornamentyką projektowali i realizowali stolarze: Stephan Kose oraz Christoph Hoffmann, który nie rozpoczął współpracy z opactwem krzeszowskim po śmierci Kosego w 1698 r., jak dotychczas sądzono, lecz już w połowie lat 70. XVII w. 
Artistic projects created within the framework of the Cistercian patronage in Krzeszów are among the most important achievements in Baroque architecture and sculpture in Silesia. The current article attempts to thoroughly verify the existing knowledge regarding the modernisation of the furnishings and decoration of the medieval abbey church in Krzeszów, carried out in the second half of the 17th and the early 18th century, and to consider the guild practices of the sculptors and carpenters working for the Cistercians at that time. On the basis of archival sources and early printed materials, the author concluded, contrary to previous findings, that the craftsmen working in Krzeszów were not employed in one workshop under the management of the sculptor Georg Schrötter, but in separate workshops cooperating with each other – a fact that may have an impact on the issues of attribution and dating of the activity of individual groups of artists. Schrötter produced only the figural sculptures, while the altars and other furnishings together with their ornamentation were designed and made by the woodcarvers Stephan Kose and Christoph Hoffmann. In addition, Hoffmann did not start working for the Krzeszów abbey after Kose’s death in 1698, as hitherto thought, but had been employed there since the mid-1670s.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 83-108
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka a komunikacja: o pragmatycznych aspektach komunikacji artystycznej
Art and communication: on the pragmatic aspects of artistic communication
Искусство и коммуникация: о прагматических аспектах художественной коммуникации
Autorzy:
Kiklewicz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311890.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
эстетика
прагматика
эстетическая коммуникация
художественная коммуникация
искусство
взаимодействие
интенция
estetyka
pragmatyka
komunikacja estetyczna
komunikacja artystyczna
sztuka
interakcja
intencja
aesthetics
pragmatics
aesthetic communication
artistic communication
art
interaction
intention
Opis:
The subject of the article concerns aesthetic and artistic communication. The author assumes that many theories of social communication, as well as pragmatic theories, do not take into account language activities and discourses, the purpose of which is to evoke an aesthetic experience in the recipients. The author refutes such a view, presenting an alternative concept that aesthetic and artistic discourses meet the basic conditions of social communication: they rely on influencing through information; they are intentional; they are realized in interactions at the macro-social level within representative communication. The functionalist theory of culture by Bronisław Malinowski and the concept of aesthetic values by Ivor A. Richards will justify this approach to artistic communication. The author examines artistic discourses due to their synchronic and asynchronous character and proposes a typology of this type of discourses, illustrating particular types with examples from fiction.
Тема статьи касается эстетической и художественной коммуникации. Автор исходит из того, что многие теории социальной коммуникации, а также прагматические теории не учитывают речевые акты и дискурсы, цель которых - вызвать у реципиентов эстетическое переживание. Автор опровергает такое мнение, представляя альтернативную концепцию, согласно которой эстетические и художественные дискурсы отвечают базовым условиям социальной коммуникации: опираются на информационное воздействие; они преднамеренные; они реализуются во взаимодействиях на макросоциальном уровне в рамках репрезентативного общения. Функционалистская теория культуры Бронислава Малиновского и концепция эстетических ценностей Айвора А. Ричардса оправдывают такой подход к художественной коммуникации. Автор рассматривает художественные дискурсы в силу их синхронного и асинхронного характера и предлагает типологию этого типа дискурсов, иллюстрируя отдельные типы примерами из художественной литературы.
Tematyka artykułu dotyczy komunikacji estetycznej i artystycznej. Autor wychodzi z założenia, że wiele teorii komunikacji społecznej, a także teorii pragmatycznych nie uwzględnia czynności i dyskursów językowych, których celem jest wywołanie u odbiorców doświadczenia estetycznego. Autor obala taki pogląd, przedstawiając alternatywną koncepcję, że dyskursy estetyczne i artystyczne spełniają podstawowe warunki komunikacji społecznej: polegają na oddziaływaniu poprzez informację; są zamierzone; realizują się w interakcjach na poziomie makrospołecznym w ramach komunikacji reprezentatywnej. Funkcjonalistyczna teoria kultury Bronisława Malinowskiego oraz koncepcja wartości estetycznych Ivora A. Richardsa uzasadnią takie podejście do komunikacji artystycznej. Autor analizuje dyskursy artystyczne ze względu na ich synchroniczny i asynchroniczny charakter oraz proponuje typologię tego typu dyskursów, ilustrując poszczególne typy przykładami z literatury artystycznej.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 3 (183); 9-30
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Let the Sirens Roar”: The Women’s Protests in Poland and the Artistic Response to the Backlash
„Niech wyją syreny”. Kobiece protesty w Polsce i artystyczna odpowiedź na „backlash”
Autorzy:
Stępnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33298855.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
social protest
art and politics
artistic activism
graphic arts
women’s rights in Poland
backlash
protest społeczny
sztuka i polityka
artystyczny aktywizm artystyczny
grafika
prawa kobiet w Polsce
„backlash”
Opis:
The ruling of the Constitutional Tribunal of 22 October 2020, which tightened the restrictions on reproductive rights in Poland and was adopted in the midst of the COVID-19 pandemic, sparked strong social opposition and massive demonstrations. The article focuses on artistic works accompanying these protests, providing a kind of visual commentary to them or, in other words, their visual “framework”. The discussion refers to the most characteristic iconographic materials, mainly posters, uploaded and shared by (mostly young) artists on their profiles on popular social media and specially created websites (such as Graphic Emergency). The content of this artistic “production” often refers to important moments in the recent history of Poland (the Solidarity movement), traditional symbols, and the imaginational sphere; however, to some extent, it also refers to the countercultural revolution of the late 1960s, especially to L’Atelier Populaire, established by students of Académie des Beaux Arts in Paris. The article proposes that the discussed posters be interpreted as a generational counterreply to the “backlash”, understood in accordance with the meaning given to that word by Susan Faludi in her classic 1991 study.
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 22 października 2020 roku, ograniczające prawa reprodukcyjne w Polsce – przyjęte w środku pandemii COVID-19 – wywołało silny sprzeciw społeczny i masowe demonstracje. Tematyka artykułu zogniskowana jest wokół prac artystycznych towarzyszących owym protestom, stanowiących ich wizualny komentarz, innymi słowy: ich wizualną „oprawę”. W niniejszych rozważaniach odniesiono się do najbardziej charakterystycznych materiałów ikonograficznych, głównie plakatów, zamieszczanych i udostępnianych przez (przeważnie młodych) artystów na profilach w popularnych mediach społecznościowych oraz na specjalnie wykreowanych witrynach (jak np. Pogotowie Graficzne). Zawartość treściowa tej twórczej „produkcji” często odnosi się do ważnych momentów w najnowszej historii Polski (Solidarność), tradycyjnej symboliki i sfery wyobrażeniowości, a w pewnym względzie także i do kontrkulturowej rewolty późnych lat 60., zwłaszcza do L’Atelier Populaire założonego przez studentów paryskiej Académie des Beaux Arts. W artykule wskazano, iż omawiane plakaty można interpretować jako pokoleniową odpowiedź na „backlash” w takim rozumieniu, jakie nadała temu słowu Susan Faludi w swej klasycznej już rozprawie z 1991 roku.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2022, 22
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tunel do sześcianu”: art-based research w praktyce edukacji wyższej
Tunnel to the Third Power – art-based research in the practice of higher education
Autorzy:
Kwiatkowska-Tybulewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159136.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
edukacja artystyczna
sztuka
art-based research
zwrot edukacyjny w sztuce
art-as-pedagogy
badania jakościowe
art education
art
educational turn in art
qualitative research
Opis:
The article presents the artistic-educational-research project Tunnel to the Third Power, implemented by two communities related to artistic and educational spaces: a group of students of Artistic Education at the Faculty of Education, University of Warsaw, who are prepared to work as art educators, and the second group: the students of the Academy of Fine Arts in Warsaw. The methodological basis of the implemented activities was art-based research. The theoretical basis of the project was the art-as-pedagogy of Clair Bishop and the widely commented educational turn in contemporary art. The artistic basis was the project of the artist Piotr Grabowski Tunnel. The importance of mankind for the future. The article discusses the assumptions of the project, its implementation and research conclusions. The student project was also shown as an example of using art-based research in the practice of higher education.
W artykule zaprezentowano projekt artystyczno-edukacyjno-badawczy Tunel do sześcianu, zrealizowany przez dwa środowiska związane z przestrzenią artystyczną i edukacyjną: grupę studentek i studentów Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego, specjalności edukacja artystyczna i medialna, przygotowujących się do pracy w charakterze edukatorów i edukatorek artystycznych, oraz drugą grupę: osoby studiujące w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Podstawą metodologiczną zrealizowanych działań były badania posługujące się sztuką (art-based research). Podstawę teoretyczną projektu stanowiła sztuka-jako-pedagogika Clair Bishop oraz szeroko komentowany zwrot edukacyjny w sztuce współczesnej. Podstawą artystyczną zaś był projekt artysty Piotra Grabowskiego Tunel. Znaczenie ludzkości dla przyszłości. W artykule omówiono założenia projektu, jego realizację oraz wnioski z badań. Pokazano również projekt studencki jako przykład wykorzystania art-based research w praktyce edukacji wyższej.
Źródło:
Kultura i Edukacja; 2022, 3(137); 188-203
1230-266X
Pojawia się w:
Kultura i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BAUHAUS – poszukiwanie „całościowego dzieła” a społeczna misja sztuki
Bauhaus – from the Aesthetic of the Total Artwork to the Social Mission of Art
Autorzy:
Migdał, Anna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542855.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu
Tematy:
sztuka
twórczość
dzieło sztuki
rzemiosło
design
projektowanie
kształcenie
szkoła artystyczna
edukacja artystyczna
technologia
warsztat
art
fine arts
art school
art works
crafts
education
technology
workshop
Opis:
Bauhaus – o co dokładnie chodzi? Wraz z powstaniem nowego typu szkoły artystycznej, stworzonej w Weimarze pod okiem niemieckiego architekta Waltera Gropiusa, rozwija się tendencja zmierzająca w kierunku przeobrażenia dotychczasowej materialnej przestrzeni poprzez zjednoczenie wszystkich sztuk. Tym samym Bauhaus połączył pod jednym dachem sztuki piękne i rzemiosło drogą stosownej edukacji artystycznej. Procesowi kształcenia, wprowadzającego nowicjuszy do materiałoznawstwa, teorii koloru i estetyki form, odpowiadały warsztaty ukierunkowane na metaloplastykę, tkactwo, ceramikę, stolarstwo, druk graficzny, reklamę, fotografię, szkło artystyczne i malarstwo ścienne, rzeźbę w kamieniu oraz drewnie, jak i teatr. Już w roku 1938 nowojorska MoMA zorganizowała pierwszą wystawę tego awangardowego ruchu. Śledząc bauhausowski rozkwit w Dessau, gdzie państwową szkołę o profilu artystyczno-rzemieślniczym przekształcono w szkołę projektowania, aż do rozwiązania berlińskiej instytucji w roku 1933, należy zwrócić uwagę na siłę jej społeczno-kulturowego oddziaływania jako najbardziej wpływowej dwudziestowiecznej otwartej twórczo instytucji edukacyjnej o oryginalnym programie kształcenia. Budownictwo to nic innego jak organizacja: społeczna, techniczna, ekonomiczna, psychologiczna organizacja. Hannes Meyer
Bauhaus – what exactly is it about? The new type of art school, founded in 1919 in the city of Weimar by German architect Walter Gropius, its objective was to reimagine the material world through the unity of all the arts. The Bauhaus combined elements of both fine arts and crafts, by means of its appropriate education, under one roof. The teaching process started with a preliminary course introducing the beginners to the study of materials, color theory, and formal relationships in preparation for more specialized studies. This initial course was often taught by visual artists, including Johannes Itten, László Moholy-Nagy, Josef Albers, Wassily Kandinsky, and several others. The workshops included metalworking, weaving, ceramics, carpentry, graphic printing, advertising, photography, glass and wall painting, stone and wood sculpture, and theatre. Gropius explained his vision for a union of crafts, art, and technology in the „Programm des Staatlichen Bauhauses Weimar”. In 1938, the Museum of Modern Art in New York (MoMA) launched its first exhibition of the German avant-garde movement, entitled „The Bauhaus 1919–1928”. The Bauhaus experienced its heyday in Dessau, where the “State Bauhaus” became a „School of Design”. After the dissolution of the Bauhaus in Berlin, in 1933, many those who taught and studied over there emigrated contributing to the dissemination of the movement’s activities. The Harvard Art Museums hold one of the first and largest collections relating to the Bauhaus, the 20th century’s most influential school of art and design. Building is nothing but organization: social, technical, economical, psychological organization. Hannes Meyer
Źródło:
Eruditio et Ars; 2022, 4, 1; 23-40
2545-2363
Pojawia się w:
Eruditio et Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co warto widzieć na pierwszy rzut oka? Zarys praktyki dydaktycznej Franciszki Themerson w latach 1963–1968
What is Worth Seeing at First Glance? An Outline of Franciszka Themerson’s Teaching Practice in 1963-1968
Autorzy:
Sroka, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148859.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Franciszka Themerson
experimental art
Gaberbocchus Press
„It’s”
artistic book
avant-garde
academy
sztuka eksperymentalna
książka artystyczna
awangarda
akademia
Opis:
W artykule zarysowuję pięcioletni okres w życiu Franciszki Themerson, w którym awangardystka była wykładowczynią dwóch uczelni wyższych w Wielkiej Brytanii: Wimbledon School of Art (1963–1968) oraz Bath Academy of Art (1967–1968). Opisuję praktykę dydaktyczną malarki, skupiając uwagę na analizie materialnego efektu tych działań w postaci jednego z wydań czasopisma „It’s”. Przybliżenie eksperymentu edytorskiego zrealizowanego przez studentów pod kierunkiem plastyczki ma na celu ukazanie relacji pomiędzy praktykami: artystyczną, wydawniczą i dydaktyczną Themerson.
In the article I concern a period of Franciszka Themerson’s life when she was a lecturer at two academies in Great Britain: Wimbledon School of Art (1963–1968) and Bath Academy of Art (1967–1968). I display a didactical practice of the painter, putting attention on material outputs of collaborations – the selected issue of magazine “It’s”. The aim of analysis of publishing experiments made by Themerson together with her students is to show relations between artistic, editional and didactical practices of this vanguard artist.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 99-109
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faszyzm, Żydzi i sztuka nowoczesna. Antysemityzm we włoskiej krytyce artystycznej lat 30. i 40. XX wieku
Fascism, the Jews and Modern Art. Anti-Semitism in the Italian Art Criticism of the 1930s and 1940s
Autorzy:
Wasilewska, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15618424.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
anti-Semitism
art criticism
fascism
Jews
fascist Modernism
fascist aesthetics
antysemityzm
krytyka artystyczna
faszyzm
Żydzi
faszystowski modernizm
estetyka faszystowska
Opis:
Tekst jest próbą przyjrzenia się specyfice i rozwojowi włoskiego antysemityzmu czasów reżimu faszystowskiego, ze szczególnym naciskiem na sferę kultury i krytykę artystyczną. Ówcześni publicyści, z Mussolinim na czele, w pierwszej dekadzie panowania nowego ustroju wyraźnie negowali istnienie w Italii tzw. kwestii żydowskiej. Około połowy lat 30. XX w. sytuacja uległa jednak znaczącym przeobrażeniom, odpowiadającym kierunkom, w jakim ewoluowała również doktryna rasistowska, a także paradygmat faszystowskiej estetyki. Przyglądając się tym zmianom, Autorka próbuje przybliżyć specyfikę antyżydowskiej, a zarazem antymodernistycznej nagonki (główne osie sporów, ale też retorykę wypowiedzi), obecnej przede wszystkim w pismach redagowanych przez charyzmatyczną postać Telesia Interlandiego. Artykuł w dużym stopniu opiera się na tekstach źródłowych tego czasu i porusza zagadnienia dotąd nieopisane (lub opisane tylko fragmentarycznie) w literaturze przedmiotu.
The article constitutes an attempt to examine the characteristic features and the development of Italian anti-Semitism in the period of the fascist regime with special attention to the sphere of culture and to art criticism. In the first decade of the regime, the essayists of the day, with Mussolini at the fore, clearly denied that the “Jewish Question” existed in Italy. This changed significantly around the middle of the 1930s, and these changes were parallel to the directions in which the racist doctrine and the paradigm of fascist aesthetics were evolving at the time. Examining those changes, the author attempts to shed light on the characteristic features (the main lines of the debate, but also the applied rhetoric) of the anti-Jewish, and at the same time anti-Modernist witch-hunt launched especially in press publications edited by the charismatic Telesio Interlandi. The article is largely based on source texts of the era and refers to areas hitherto unexplored or only fragmentarily explored in specialist literature.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2022, 84, 4; 947-980
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katarzyna Kozyra. An Artist in the Art Field. A Case Study
Katarzyna Kozyra – artystka w polu sztuki. Studium przypadku
Autorzy:
Kidoń, Dagna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027800.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka krytyczna
Katarzyna Kozyra
pole sztuki
Pierre Bourdieu
percepcja sztuki
komunikacja artystyczna
critical art
art field
reception of art
artistic communication
Opis:
The purpose of the paper is to present the artistic accomplishments of Katarzyna Kozyra as a representative of critical art in the context of her position in the art field. The analysis was expanded to her relationship with the audience, based on a chain of artistic communication exemplified by the Nude Study sculpture of 1991. In March 2021, a study on the reception of modern artworks was carried out in the Zachęta Gallery in Warsaw. The respondents were asked to view and to interpret, among others, the Nude Study by Katarzyna Kozyra of 1991. To confront the general understanding of the work and to verify the efficiency of artistic communication, a free-form interview with the artist was also carried out, where she presented her own interpretation of the study. The artist’s responses and opinions of the audience became the research material quoted here. The analysis disclosed consistency of the message and even though the answers did not overlap closely with the artist’s intention, they were fully accepted by her. The interview also offered an impetus for reflecting on the position of the artist in the art field and her relationship with the agents in the field. It turns out that the artist is clearly dominated by the political field which affects her functioning in the art field. The results above may offer an inspiration for further research on the creative activities of other artists, who may struggle with completely different problems and create different layouts in the art field.1
Celem artykułu jest zaprezentowanie działalności artystycznej Katarzyny Kozyry w kontekście jej pozycji w polu sztuki, a także przeanalizowanie jej relacji z widzem w oparciu o łańcuch komunikacji artystycznej na przykładzie rzeźby Studium aktu z 1991 roku. Katarzyna Kozyra to jedna z czołowych polskich artystek nurtu sztuki krytycznej. Porusza tematy uznawane za społeczne tabu, otwarcie mówi o śmierci, chorobie, kruchości ciała czy stereotypach kobiecego ciała funkcjonujących w sferze publicznej. Dlatego jej działania bywają postrzegane jako kontrowersyjne. Zgodnie z terminologią Pierre’a Bourdieu Kozyra tworzy sztukę krytyczną, przez co należy do pola ograniczonej produkcji kulturalnej. Jak sama przyznaje, niektóre instytucje sakralizacji kulturalnej jej nie uznają, a niektóre, jak krytycy sztuki i galerie, traktują ją jako uznanego twórcę i umiejscawiają ją w polu kultury prawomocnej. Do jej świata społecznego należą również sponsorzy, właściciele galerii, inni znajomi artyści oraz oczywiście odbiorcy. To ci ostatni stanowią niezbędny element w komunikacie artystycznym, potwierdzający społeczną wartość dzieła. Aby sprawdzić sposób rozumienia i interpretacji sztuki współczesnej, w marcu 2021 roku zrealizowano badania recepcji dzieł na wystawie Rzeźba w poszukiwaniu miejsca w warszawskiej Galerii Zachęta. Respondentów poproszono o obejrzenie m.in. pracy Katarzyny Kozyry Studium aktu z 1991 roku. W wyniku rozmów z odbiorcami oraz przeprowadzonych testów powstał obraz potocznego rozumienia dzieła. Aby skonfrontować odbiór uczestników oraz sprawdzić skuteczność komunikatu artystycznego, przeprowadzono również wywiad swobodny z artystką, która przedstawiła interpretację odautorską studium. Wypowiedzi artystki nagrane podczas wywiadu stały się materiałem badawczym cytowanym w niniejszym artykule. Konfrontacja intencji autorki z komentarzem widzów pozwoliła zbadać pełen łańcuch komunikacji artystycznej (artysta – dzieło – odbiorca). Analiza wykazała spójność komunikatu oraz możliwość odczytywania intencji emocjonalnych artystki. Chociaż interpretacje nie pokrywały się wiernie z jej zamysłem, to liczne koncepcje i interpretacje dodatkowo wzbogaciły sens pracy i zostały w pełni zaakceptowane przez autorkę. Rozmowa stała się również przyczynkiem do refleksji nad miejscem artystki w polu sztuki, jej relacjami z innymi twórcami, instytucjami mediatyzującymi i organizacjami dotującymi projekty. Okazało się, że artystka, choć w pewnych kręgach ceniona i rozpoznawalna, wyraźnie zdominowana jest przez pole polityczne, co ostatecznie wpływa na jej funkcjonowanie w polu sztuki. Powyższe wyniki mogą być inspiracją do przeprowadzenia dalszych badań na temat działalności twórczej innych artystek, które być może mierzą się z zupełnie innymi problemami i tworzą odmienne układy w obrębie pola sztuki.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 77-94
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urszula Czartoryska – działalność pisarska i muzealnicza
Autorzy:
Lechowicz, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27750400.pdf
Data publikacji:
2022-08-30
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
fotografia
film
wideo
krytyka artystyczna
sztuka nowoczesna
multimedia
intermedia
Opis:
Urszula Czartoryska (1934–1998) w pierwszym okresie aktywności zawodowej zajmowała się krytyką. Jej głównym przedmiotem była fotografia oraz jej relacje z innymi zjawiskami artystycznymi, szczególnie z twórczością pogranicza gatunków artystycznych, obejmujących również film i wideo. Podsumowanie tej fazy twórczości pisarskiej stanowiły dwie książki: Przygody plastyczne fotografii (1965) i Od pop-artu do sztuki konceptualnej (1973). Obszar aktywności zawodowych Czartoryskiej poszerzył się w 1977 r. o nową sferę, kiedy zaczęła pracę jako kierownik i kustosz nowo powstałego Działu Fotografii i Technik Wizualnych Muzeum Sztuki w Łodzi, jednego z pierwszych w muzealnictwie światowym działu multimedialnego (fotografia, film, wideo, instalacje multimedialne), stanowiącego część Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej (udostępnionej publiczności w 1931 r.). Praca w Muzeum Sztuki wiązała się nie tylko z budową kolekcji Działu, lecz także z zaangażowaniem w działalność całego Muzeum, w jego aktywność wystawienniczą i wydawniczą. Wpłynęło to także na jej twórczość pisarską, która poszerzyła się o pracę o charakterze badawczym, skoncentrowaną głównie na problemach wielowątkowej sztuki interczy multidyscyplinarnej. Obok pracy pisarskiej i muzealniczej w latach 1978–1993 prowadziła także działalność dydaktyczną w Uniwersytecie Łódzkim (1978–1986), Wyższym Studium Fotografii w Warszawie (1985–1993) oraz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu (1989–1993). Urszula Czartoryska reprezentowała typ krytyka, muzeologa i badacza otwartego na wielość relacji występujących w sztuce współczesnej oraz inspirującego się wieloma metodami ich analizy i opisu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 120-127
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 60

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies