Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sedacja" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    DYLEMATY ZWIĄZANE Z SEDACJĄ PALIATYWNĄ STOSOWANĄ U CHORYCH U SCHYŁKU ŻYCIA
    Autorzy:
    Graf, Lucyna
    Śleziona, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/765275.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Opis:
    StreszczenieWstępOpieka paliatywna ma zapewnić właściwy komfort życia oraz umierania, przede wszystkim poprzez złagodzenie cierpienia, pacjentom,u których działania medyczne stały się nieskuteczne. W sytuacji, kiedy cierpienie jest nie do zniesienia, opieka paliatywnaoferuje leczenie „ostatniego rzutu”, czyli sedację paliatywną, polegającą na intencjonalnym podaniu choremu leków sedatywnychzmniejszających stopień świadomości, aż do wywołania snu, w celu opanowania cierpienia wywołanego dolegliwościami, któresą oporne na jakiekolwiek inne leczenie.PrzeglądArtykuł oparty jest na przeglądzie piśmiennictwa w celu przedstawienia ważnych kwestii związanych z aspektami etycznymi występującymiw sedacji paliatywnej. Poruszono dylematy dotyczące kontrowersji związanych ze stosowaniem sedacji paliatywnej,a mianowicie porównania sedacji do eutanazji, twierdzenia, że sedacja skraca życie, stosowania w sedacji „zasady podwójnegoskutku”, łagodzenia cierpienia egzystencjonalnego oraz kontrowersji dotyczących stosowania bądź niestosowania sztucznego odżywianiai nawadniania w czasie sedacji.WnioskiKonieczne są wytyczne dotyczące stosowania sedacji paliatywnej oraz szkolenia dla lekarzy i pielęgniarek z uwzględnieniempraktycznych aspektów sedacji paliatywnej.Słowa kluczowe: sedacja, opieka paliatywna, dylematy etyczne
    Źródło:
    Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej; 2016, 2
    2450-8624
    2544-2538
    Pojawia się w:
    Pielęgniarstwo w Opiece Długoterminowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terminal Sedation, Euthanasia and Causal Roles
    Sedacja terminalna, eutanazja oraz funkcje sprawcze sedacji terminalnej
    Autorzy:
    Birnbacher, Dieter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941576.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Autor rozpatruje - w kontekści dyskusji na temat eutanazji - argumenty przemawiające za stosowaniem silnych środków pozwalających uśmierzać ból i cierpienie w fazie terminalnej, jak też przemawiające przeciwko takiemu postępowaniu. W efekcie zestawienia ze sobą jednych i drugich argumentów dojść można do wniosku, że stosowanie środków uśmierzających jest zachowaniem o wiele bardziej wskazanym, aniżeli wspomaganie przy samobójstwie. Nie należy z tego jedank wyprowadzać wniosku, że jest to jedyna moralnie akceptowana opcja. Wniosek, do jakiego dochodzi autor, brzmi mniej więcej następująco: oba sposoby postępowania są moralnie akceptowalne, atoli jeden z nich jest bardziej wskazany czy korzystny. Poza tym trzeba jeszcze wspomnieć o jednym: podczas gdy można wskazać racje przemawiające przeciwko temu, by obowiązkiem lekarza uczynić asystowanie przy samobójczym akcie cierpiącego pacjenta, to tak samo można wskazać racje przmawiające za tym, by zobowiązać lekarza do tego by w tych samych okolicznościach - przy założeniu, że jest to jedyny sposób uśmierzenia bólu - uczynić obowiązkiem lekarza to, by w danych okolicznościach podał pacjentowi silne środki uśmierzające ból. Autor skłonny jest nawet pójść dalej i przyznać pacjentowi prawo żądania w określonych okolicznościach podania środków uśmierzających ból w stanach terminalnych. Jedną z racji przemawiających za tym jest, według autora, żywotne zainteresowanie pacjenta tym, by w ostatnich chwilach swego życia być uwolnionym od cierpienia.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2008, 21
    0208-6107
    2353-9631
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sedacja paliatywna i kontrowersje związane z jej stosowaniem
    Palliative Sedation and Controversy Over Its Use
    Autorzy:
    Doroszewska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/518354.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Tematy:
    sedation
    palliative medicine
    criminal law
    depriving consciousness
    Opis:
    Sedation in palliative medicine is used to limit a patient’s consciousness, to ease his suffering. This paper discusses basic problems of criminal law related to the procedure of sedation, such as measuring the level of suffering, and methods of treating patients, both in hospital and in-home care. The paper presents similari- ties and differences between sedation and euthanasia, particularly in countries where both procedures are legal. It also considers possible legal consequences of the limitation of the patient’s consciousness, which affects the patient’s ability both to make everyday decisions and to take part in family life, as some theories consider that active participation in social life is important to fulfil one’s needs.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2019, 6 (56); 55-72
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Premedykacja do małoinwazyjnych zabiegów wykonywanych w praktyce pediatrycznej
    Premedication for little invasive procedures performed in paediatric practice
    Autorzy:
    Rustecki, Bartosz
    Rustecka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031850.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    anaesthesiology
    opioids
    paediatrics
    premedication
    sedacja
    premedykacja
    zabiegi małoinwazyjne
    midazolam
    opioidy
    Opis:
    Assessing of possible profits and endangers of premedication performed for little invasive procedures in paediatrics are goal of this work. Lack of researches in that direction, made to base on researches concerning premedication of children for general anaesthesia and surgical procedures, there are various methods of sedation of children with applied with various drug used traditionally in anaesthesiological practice. Midazolam is best researched drug. On that issue it can be administrated trough IV, orally, rectal or with usage of transmucosal routes, nasal, sublingual or with usage of application on anterosuperior aspect of the child’s tongue route. All these methods gave similar sedation effect vs. placebo, but were variously tolerated by children depending on route of administration. Oral and rectal administration demands higher doses, which gave prolonged sedation effect and requires more time to achieve proper sedation. Transmucosal application methods allowed reduction of total dose, similar to intravenous route, and allowed early sedation onset. Lack of children cooperation makes sublingual route difficult to perform. Nasal route gave better effects, but in was poorly tolerated by children. It seemed technically more difficult to administrate drug through aliquots doses on anterosuperior aspect of the child’s tongue, but it appeared to connect advantages and eliminate disadvantages of previous forms of drug administration. Usage of opioids adapted in children premedication don’t seem to find usage in sedation of children in paediatric ward due to post operational tendency to cause nausea and vomiting, and appearance of respiratory disorders connected with these drugs usage. Usage of proper monitoring and preservation of safety precautions should be obligatory, due to adverse event including death of patient connected with irresponsible usage of sedation drugs by unprepared medical personnel and lack of preservation of safety precautions while dealing with children. Further research are necessary to set proper guidelines for premedication for little invasive procedures in paediatric practice.
    W pracy podjęto próbę przedstawienia metod premedykacji u dzieci przed małoinwazyjnymi zabiegami diagnostycznymi i leczniczymi stosowanymi na co dzień na oddziale pediatrycznym. Analizowano badania dotyczące przygotowania dzieci do znieczulenia ogólnego i do zabiegów operacyjnych z zastosowaniem różnych metod sedacji i z użyciem kilku grup leków wykorzystywanych tradycyjnie w anestezjologii. Najlepiej przebadanym lekiem stosowanym w premedykacji jest midazolam. Może on być podawany drogą dożylną, doodbytniczą, doustną, jak również z wykorzystaniem wchłaniania leku przez śluzówki nosa, jamy ustnej i z aplikacją na część przednio-górną języka. Niezależnie od drogi podania midazolamu uzyskiwano podobny efekt końcowy w porównaniu z placebo, jednakże poszczególne drogi podawania leku były różnie tolerowane przez dzieci. Przy podawaniu leku doustnie lub doodbytniczo konieczne było podanie stosunkowo wysokich dawek, co pozwalało na uzyskanie przedłużonego efektu działania, ale jednocześnie wydłużał się czas potrzebny do uzyskania sedacji. Metody z wykorzystywaniem przezśluzówkowego wchłaniania się leku umożliwiły zredukowanie dawki do stosowanej dożylnie i uzyskanie szybszego początku działania. Metoda podjęzykowa okazała się trudna do zastosowania u dzieci ze względu na brak współpracy. Wykazano, że donosowe podanie leku było bardziej efektywne, ale źle tolerowane przez małych pacjentów. Z kolei podawanie leku w podzielonych dawkach na błonę śluzową przednio-górnej części języka było trudne technicznie, ale łączyło zalety i eliminowało wady poprzednich metod aplikacji leku. Opioidy stosowane niekiedy w premedykacji dzieci przed zabiegami nie znajdują zastosowania w premedykacji dzieci na oddziałach pediatrycznych ze względu na tendencję do wywoływania wymiotów oraz zaburzeń ze strony układu oddechowego. Należy podkreślić konieczność monitorowania parametrów życiowych i zachowania dużych środków ostrożności podczas premedykacji u dzieci. Stosowanie sedacji przez nieprzygotowany do tego personel medyczny w połączeniu z brakiem zachowania podstawowych środków ostrożności może prowadzić do powikłań, ze zgonem pacjenta włącznie.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 223-228
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terminalna sedacja - między opieką paliatywną a eutanazją
    Terminal Sedation – Between Palliative Care and Medical Assisted Dying
    Autorzy:
    Wach, Bogna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621982.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    terminal sedation
    palliative care
    end of life
    end of suffering
    medical assisted death
    euthanasia
    Opis:
    The aim of this article is a presentation of the problem of terminal sedation as a special medical procedure, an alternative to euthanasia and physician assisted death. Terminal sedation is consist in narcotizing the patient in the last stage of terminal disease, sometimes with discontinued nutrition and hydration until death. The goal of this procedure is to eliminate pain and suffering without causing death of the patient. The opponents of this method claim that terminal sedation is a form of euthanasia. The supporters see the difference because the intention of physician must relieve unbearable suffering when the other procedures are useless. The terminal sedation has to be last resort in palliative care and the decision making process must be very careful. In case of applying this radical method the basis should be always the informed consent of the patient and the respect for the dying person.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2017, 37; 25-41
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena bezpieczeństwa i skuteczności dexmedetomidyny stosowanej w celu sedacji w zabiegach biopsji stereotaktycznej
    Safety and efficiency in use of dexmedetomidine during stereotactic biops
    Autorzy:
    Duda, Izabela
    Kwiek, Staniaław J.
    Grzybowska, Konstancja
    Kocur, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037882.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    dexmedetomidyna
    sedacja
    biopsja stereotaktyczna
    dexmedetomidine
    sedation
    stereotactic biopsy
    Opis:
    INTRODUCTION Dexmedetomidine (DEX) is an agonist of the alfa-2 adrenergic receptor. It possesses unique sedative properties without depression of the cardiovascular or respiratory system. The aim of this work was to evaluate the efficiency and safety of using dex in stereotactic biopsy. MATERIALS AND METHODS 24 patients qualified for stereotactic biopsy were divided into 2 groups: DEX (n = 12) and KON (n = 12). In DEX, 0.5 μg/kg/h dex has been used. In KON there was no sedation used. Intraoperative changes in the systolic blood pressure (SBP) and heart rate (HR) values were compared in both groups. The sedation level was estimated on the OAA/S scale. RESULTS In DEX, the intraoperative SBP value was significantly lower than in the KON group. No hypertension incidence in DEX was observed. Dex provided patient comfort. CONCLUSION Sedation with the usage of dex increases the comfort and safety of patients during stereotactic biopsy.
    Wstęp Dexmedetomidyna (DEX) jest agonistą receptora adrenergicznego alfa2. Ma unikalne właściwości sedacyjne bez depresji układu krążenia i oddechowego. Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa użycia DEX w zabiegach biopsji stereotaktycznej. MATERIAŁ I METODY Grupę 24 pacjentów zakwalifikowanych do biopsji stereotaktycznej podzielono na grupy: badaną (DEX; n = 12) i kontrolną (KON; n = 12). W grupie badanej podawano wlew DEX 0,5 µg/kg/h, w kontrolnej nie stosowano sedacji. W obu grupach porównano śródoperacyjne zmiany wartości skurczowego ciśnienia krwi (systolic blood pressure - SBP) i częstości akcji serca (heart rate - HR). Oceniono stopień sedacji w skali OAA/S. WYNIKI W grupie DEX obserwowano śródoperacyjnie istotnie niższe wartości SBP, bez incydentów hipertensji. Stopień sedacji pacjentów był wyższy w grupie DEX. WNIOSKI Sedacja z użyciem DEX poprawia komfort i bezpieczeństwo pacjentów w czasie biopsji stereotaktycznej.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 284-288
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies