Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "powikłania radioterapii" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wpływ radioterapii na jakość życia pacjentek w trakcie leczenia nowotworu piersi w zakładzie radioterapii we Włocławku
The impact of radiotherapy on the quality of life of patients during breast cancer treatment at the Radiotherapy Department in Włocławek
Autorzy:
Kurtys, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18797162.pdf
Data publikacji:
2023-09-29
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
jakość życia
rak piersi
radioterapia
leczenie systemowe
powikłania radioterapii
quality of life
breast cancer
radiotherapy
systemic treatment
complications of radiotherapy
Opis:
Wstęp. Radioterapia tak jak i inne metody leczenia onkologicznego wiążą się ze znaczącym pogorszeniem codziennego funkcjonowania chorych we wszystkich sferach życia. Cel. Celem pracy była ocena wpływu radioterapii na jakość życia pacjentek w trakcie leczenia nowotworu piersi. Materiał i metody. Materiał badawczy, który posłużył do opracowania pracy uzyskano korzystając z metody badawczej jaką jest sondaż diagnostyczny. Badaniem objęto kobiety w trakcie leczenia nowotworu piersi w wieku od 18 do 70 roku życia. Badania przeprowadzono w terminie od 01.09- 30.10.2022 roku. W pracy oparto się na ankiecie własnej i wykorzystano standaryzowane kwestionariusze EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-BR2. Wyniki. W trakcie radioterapii pacjentki wskazywały na znaczne problemy podczas wykonywania męczących czynności. Odczuwały również znaczne ograniczenia podczas wykonywanej pracy i przy realizowaniu hobby. Podczas radioterapii kobiety trochę odczuwały problemy związane z funkcjonowaniem poznawczym. Radioterapia wpłynęła na funkcjonowanie społeczne i emocjonalne pacjentek. Naświetlanie znacznie wpłynęło na odczuwanie bólu, duszności, trudności ze snem, brak apetytu, zaparcia, biegunki i na kłopoty finansowe. Wystąpiły także efekty uboczne leczenia. Wnioski. Badania wykazały, że jakość życia pacjentek uległa zmianie podczas radioterapii i w znacznym stopniu uległa pogorszeniu w aspekcie poznawczym, emocjonalnym i społecznym.
Introduction. Radiotherapy, like other oncological treatment methods, is associated with a significant deterioration in the daily functioning of patients in all spheres of life. Aim. The aim of the study was to assess the impact of radiotherapy on the quality of life of patients during breast cancer treatment. Material and methods. The research material that was used to develop the work was obtained using the research method, which is a diagnostic survey. The study included women undergoing breast cancer treatment between the ages of 18 and 70. The research was carried out from 01.09 to 30.10.2022. The paper was based on a self-survey and standardized questionnaires EORTC QLQ-C30 and EORTC QLQ-BR2 were used. Results. The assumed hypotheses were confirmed. During radiotherapy, patients indicated significant problems when performing strenuous activities. They also felt significant limitations during their work and hobbies. During radiation therapy, women experienced some problems related to cognitive functioning. Radiation therapy affected the social and emotional functioning of the patients. Radiation significantly affected the sensation of pain, shortness of breath, difficulty sleeping, lack of appetite, constipation, diarrhoea and financial problems. There were also side effects of the treatment. Conclusions. The study showed that the patients' quality of life changed during radiotherapy and significantly deteriorated cognitively, emotionally, and socially.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 3; 7-28
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kardiotoksyczności radioterapii lewej piersi. Użyteczność Deep Inspiration Brath Hold wspomaganego Surface Guided Radiation Therapy w redukcji ryzyka występowania powikłań sercowo-naczyniowych. Przegląd literatury
Autorzy:
Szymerkowski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146798.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
rak piersi
serce
radioterapia
powikłania choroby nowotworowej
powikłania sercowo-naczyniowe
Opis:
Rak piersi to jeden z najczęściej diagnozowanych nowotworów złośliwych u kobiet na świecie [1]. Według najnowszych standardów terapia pacjentek z tym rozpoznaniem wymaga multidyscyplinarnego podejścia i stosowania kilku metod leczenia. Jedną z nich jest radioterapia, która znacząco poprawia zarówno kontrolę miejscową, jak i całkowity czas przeżycia u większości pacjentek po operacji oszczędzającej czy mastektomii [2]. Bardzo często zarówno leczenie systemowe (antracykliny, trantuzumab), jak i sama radioterapia niosą ze sobą ryzyko wystąpienia różnych powikłań, a w tym powikłań sercowo-naczyniowych. Są na nie szczególnie narażone pacjentki z rozpoznanym rakiem piersi po stronie lewej, ze względu na potencjalną bliskość serca do objętości leczonej. Na możliwość występowania późnych powikłań sercowo-naczyniowych, które zwiększają śmiertelność związaną z uszkodzeniem serca, po raz pierwszy zwrócono uwagę w 1989 roku [3]. Nawet w przypadku niższych dawek radioterapii, które stosowane są w leczeniu pooperacyjnego raka piersi, powikłania pojawiają się po długim okresie latencji wynoszącym ok. 10 lat. Niestety bardzo trudno jest określić dawkę progową dla serca, poniżej której ryzyko występowania późnych powikłań nie występowałoby. Badania wykazały, że istnieje zależność liniowa pomiędzy średnią dawką, jaką otrzymuje serce, a zwiększoną częstotliwością bólu w klatce piersiowej, chorobą wieńcową i zawałem mięśnia sercowego, a kardiotoksyczność została uznana za jeden z głównych czynników odpowiedzialnych za skrócenie całkowitego czasu przeżycia zwłaszcza w przypadku, kiedy napromienianiu poddane są węzły chłonne gruczołu sutkowego i okołoobojczykowe.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2021, 10, 1; 23--25
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości leczenia popromiennych przetok odbytniczo-pochwowych
Therapeutic options in radiation-induced rectovaginal fi stula
Autorzy:
Wręczycka-Cegielny, Patrycja
Cegielny, Tomasz
Herman, Roman M.
Opławski, Marcin
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
powikłania popromienne
przetoka odbytniczo-pochwowa
przetoka po radioterapii
radiation-induced complications
radiation-induced fistula
rectovaginal fistula
Opis:
A pathological communication between the rectum and the vagina, referred to as rectovaginal fistula, can develop as a result of a number of factors. Fistula caused by ionizing energy treatment, which belongs to the most serious late radiation-induced complications, is a special type of this abnormality. This type of fistulas are classified as complex fistulas. Their surgical treatment is very difficult and shows poor efficacy as well as high rate of recurrence. Therefore, it is still a serious and current problem of women after radiation therapy for gynecologic cancer. The quality of life in patients with this complication is dramatically poor. Despite completed cancer treatment, women with radiation-induced rectovaginal fistula are often unable to resume their previous social roles, including work. Therefore, it is important to determine the optimal management strategy in these patients. Although it may seem impossible to develop a simple diagnostic and therapeutic algorithm due to different fistula locations and sizes, the knowledge on the basic management strategies increases the chance of success. A surgery using the transabdominal approach described by Parks is the primary surgical technique. However, new reports on repair techniques, particularly less invasive ones, occasionally occur in literature. Therefore, we present a current literature review of treatment options in radiation-induced rectovaginal fistulas.
Do patologicznej komunikacji między odbytnicą a pochwą – zwanej przetoką odbytniczo-pochwową – może dojść na skutek działania wielu różnych czynników. Szczególnym rodzajem tego zaburzenia jest przetoka powstająca w wyniku leczenia energią jonizującą, czyli jedno z najcięższych późnych powikłań popromiennych. Przetoki te klasyfikuje się jako złożone, a leczenie chirurgiczne jest ekstremalnie trudne oraz wciąż cechuje się niską skutecznością i znaczącym odsetkiem nawrotów. To poważny i nadal aktualny problem kobiet po radioterapii nowotworów narządu rodnego. Jakość życia pacjentek, u których występuje to powikłanie, jest dramatycznie zła. Chore z popromienną przetoką odbytniczo-pochwową mimo zakończenia leczenia onkologicznego często nie mogą powrócić do swoich dotychczasowych ról społecznych, w tym do pracy zawodowej. Ważne jest zatem ustalenie optymalnego postępowania. Choć ze względu na różnice w lokalizacji i wielkości przetok niemożliwe wydaje się opracowanie prostego algorytmu diagnostyczno-terapeutycznego, to znajomość podstawowych zasad postępowania zwiększa szansę na powodzenie. Główną techniką zabiegową pozostaje operacja sposobem Parksa z dostępu przezbrzusznego. Co jakiś czas pojawiają się jednak w piśmiennictwie nowe doniesienia na temat technik naprawczych, szczególnie tych małoinwazyjnych, dlatego w artykule przedstawiono aktualny przegląd literatury dotyczącej leczenia popromiennych przetok odbytniczo-pochwowych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 121-132
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przetoki odbytniczo-pochwowe ze szczególnym uwzględnieniem przetok powstałych po radioterapii nowotworów narządów miednicy mniejszej
Radiation-induced rectovaginal fistulas
Autorzy:
Wręczycka-Cegielny, Patrycja
Herman, Roman M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030833.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
radiation-induced complications
radiation-induced fistula
rectovaginal fistula
powikłania popromienne
przetoka odbytniczo-pochwowa
przetoka popromienna
rak szyjki macicy
Opis:
Background: Rectovaginal fistula (RVF) is a pathological channel lined with epithelium, located between rectum and vagina. RVFs account for about 5% of anorectal fistulas. Due to differences in etiology, location and diameter, no single algorithm of management of such conditions has been developed. Therefore, an individual approach in the diagnostic-therapeutic workup is mandatory. A particular variant of RVF are fistulas developing as a sequel of radiotherapy of intrapelvic tumors, mainly of cervical, vaginal, rectal and anal origin. They usually appear within 2 years after termination of treatment, although there are documented cases developing even 20 years after termination of radiotherapy. In the Polish literature, the incidence of radiationinduced RVF is estimated at 0.2-2.0%, while in international publications this rate varies from 0.3 to 6%. It appears, however, that the true incidence of RVF may be considerably higher. Several techniques for the management of RVF have been described, using various approaches and of varying extent and complexity. Local techniques are used mostly in small and low fistulas, rarely in the case of medium-sized fistulas. High fistulas are treated using the transabdominal route. In the case of radiation-induced fistulas, the technique of choice is the one described by Parks. Aim of paper: Our purpose is to provide a systematic review of current concepts concerning causes, diagnosis and treatment of RVF, with particular emphasis of fistulas following radiotherapy for intrapelvic tumors. Conclusions: RVF constitutes an important clinical problem, significantly influencing the patient’s everyday life and compromising her quality of life. This is a very complex condition and only a multidisciplinary approach, including surgeon, gynecologist, oncologist and radiotherapist as well as representatives of other medical specialties, provides hopes for developing an effective therapeutic algorithm. Correct diagnosis of type of fistula, selection of most appropriate therapeutic method and careful surgical technique may contribute to a favorable outcome in about 80% of the cases.
Wstęp: Przetoką odbytniczo-pochwową nazywamy patologiczny kanał wysłany nabłonkiem, zlokalizowany między odbytnicą a pochwą. Tego typu przetoki stanowią około 5% przetok anorektalnych. Ponieważ różnią się one etiologią, lokalizacją i średnicą, nie istnieje jeden algorytm postępowania w przypadku zdiagnozowania tego powikłania. Konieczna staje się indywidualizacja w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Szczególnym rodzajem przetoki odbytniczo-pochwowej jest przetoka powstała po leczeniu energią promienistą nowotworów narządów miednicy mniejszej, głównie szyjki macicy, pochwy, odbytnicy lub odbytu. Najczęściej pojawiają się one do 2 lat od zakończenia leczenia, choć znane są przypadki pojawienia się tego powikłania nawet w 20 lat po zakończeniu radioterapii. W piśmiennictwie polskim częstość popromiennych przetok odbytniczo-pochwowych ocenia się na 0,2-2%, w piśmiennictwie światowym – 0,3-6%. Wydaje się, iż są one jednak zjawiskiem częstszym, niż się powszechnie uważa. Opisano liczne techniki leczenia operacyjnego przetok odbytniczo-pochwowych – z różnych dostępów i o różnej rozległości i złożoności. Miejscowe techniki stosuje się w przypadku przetok małych, niskich, rzadziej średnich, przetoki wysokie leczy się chirurgicznie z dostępu przezbrzusznego. W przypadku przetok popromiennych metodą z wyboru jest operacja sposobem Parksa. Cel: Celem pracy jest usystematyzowanie aktualnego stanu wiedzy na temat przyczyn powstawania, diagnostyki i leczenia przetok odbytniczo-pochwowych, ze szczególnym uwzględnieniem przetok powstałych po radioterapii z powodu nowotworów narządów miednicy mniejszej. Wnioski: Przetoka odbytniczo-pochwowa stanowi problem istotnie modyfikujący sposób życia pacjentek i diametralnie pogarszający jego jakość. Problem RVF jest niezwykle złożony i wydaje się, że jedynie podejście multidyscyplinarne, z udziałem chirurga, ginekologa, onkologa, radioterapeuty, a nierzadko też specjalistów innych dziedzin, daje nadzieję na stworzenie właściwego algorytmu postępowania. Właściwe rozpoznanie rodzaju przetoki, wybór metody leczenia i staranna technika chirurgiczna pozwalają na osiągnięcie sukcesu terapeutycznego w 80% przypadków.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 4; 256-264
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies