Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "fifth century" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
The Incident at Inmestar: Jews and Christians at the Beginning of the Fifth Century
Autorzy:
Stebnicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638565.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Socrates Scholasticus, Inmestar, Jews, Christians, Purim, violence
Opis:
At the end of the fourth century and beginning of the fifth century AD, there were numerous acts of violence between Christians and Jews. This background exposes the especially interesting, isolated message of Socrates Scholasticus concerning the events at Inmestar in Syria (HE VII 16), where some drunken Jews murdered a Christian boy. Although many details of Socrates’ narrative seem unclear, it appears that the murder itself did not occur on the occasion of the feast of Purim, as was often assumed in the older literature concerning this topic. Consequently, the event is further proof of the local conflicts between believers of the two religions.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2014, 12
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Villa of Theseus at Nea Paphos (Cyprus). Fourth–Early Fifth Century Numismatic Evidence for Architectural Transformations and Seismic Events
Autorzy:
Lichocka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1975672.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
late Roman Cyprus
Nea Paphos
Villa of Theseus
North-western House
coins
earthquakes
Opis:
This paper presents coins unearthed in three separate places at the Villa of Theseus at Nea Paphos (Cyprus). With just a few exceptions they date to the fourth–early fifth centuries AD. Even though only some specimens are precisely identifiable, they deserve presentation since they may suggest termini post quem for the reconstructions and enlargement of the Villa of Theseus. At the same time, the numismatic evidence helps to support the hypothesis that more than one earthquake occurred in the late Roman period at Nea Paphos and caused the destruction of its residences in the whole or in part of the area.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2021, 34; 183-206
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hierarchia wschodnich biskupów w historiografii kościelnej V wieku
The hierarchy of eastern bishops in the ecclesiastical historiography of the fifth century
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613359.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
biskupi wschodni
piąty wiek
eastern bishops
fifth century
Opis:
Francis Dvornik has expressed the view that, in the Eastern part of the Empire, the principle of accommodation dominated over the principle of the apostolic origin. The situation, he maintained, resulted from the fact that the aforementioned area included excessively numerous sees which were either established by one of the Apostles or were considered to be somehow connected with their activities. Does the conclusion of the Czech researcher find any justification in the way the precedence of bishoprics is depicted in the Greek ecclesiastical historiography of the fifth century? The present article is to give an answer to the question. The analysis of the ecclesiastical historiography in question demonstrates that Eusebius of Caesarea, who wrote in the IV th century, while setting a hierarchy of bishops was guided first and foremost by the principle of accommodation. The church historians, however, who compiled their works a mere century later put a decisively lesser stress on Eusebius’ predilection in that matter. Although the narrative of Philostorgius, since fragmentary, is hard to interpret, Socrates’ attitude displays a marked tendency of favoring the importance of the apostolic origin, which was most probably taken over from Rufinus of Aquileia. Sozomen tended to tell the difference between the official hierarchy of bishops, which was based on the principle of accommodation, and the structure of bishoprics connected with the Apostles. Theodoretus, in turn, tended to connect both the principles, however, preferring the idea of the Church originated by saint Peter, accordingly of the ecclesiastic structure based on the principle of the apostolic origin. As a consequence, and contrary to F. Dvornik’s thesis, it should be concluded that (at least) the authors of the Ecclesiastic Histories of the fifth century were in favor of the principle of the apostolic origin and maintained it was over the principle of accommodation.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 58; 181-199
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bałkany w ujęciu historiografii kościelnej V wieku związanej ze środowiskiem konstantynopolitańskim
Balkans in the light of Constantinopolitan ecclesiastical historiography (fifth century)
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612145.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bałkany
historiografia kościelna
Sozomen
Filostorgiusz
Balkans
Ecclesiastical Historiography
Philostorgius
Opis:
In the accounts of Socrates of Constantinople, Hermias Sozomenus and Philostorgius, i.e. those ecclesiastical historians who represented the Constantinopolitan point of view in church history, the region of the Balkans was neither administratively nor culturally or religiously uniform. Contents of their works suggest, however, that the area was very important strategically, which was indirectly stressed in Sozomenus’ and Phlilostorgius’ accounts of the conflicts between Constantine and Licinius, and then directly referred to when the three historians wrote on the invasion of the Goths and Maximus’ usurpation. All the three sources also imply that the Balkan peninsula became a shelter not only for refugees from the outside of the empire but also a safe haven for political fugitives from the Roman territories, as for instance is the case of Valentinian II and his entourage. It is also clearly visible that the region was treated by the historians as the hinterland of Constantinople, i.e. the second capital of the Roman Empire, founded by order of Constantine. Security of the capital was largely dependent on the stability of the Roman rule in the Balkans and the maintenance of peace in the area. The advent of the Huns, who pushed other barbarians to cross the Danube river, destabilized the region. The destabilization occurred even despite efforts of christianizing the inflowing tribes, which was an element of the strategy of the Romans targeted at subjecting the barbarian peoples to the empire both politically as well as religiously. Socrates’, Sozomenus’ and Philostorgius’ accounts also show that the Balkans became a border zone of the empire (divided into its western and eastern parts) and a melting pot of various religious influences, which is exemplified by the regional history of Arianism. It is also undeniable that not only Socrates of Constantinople and Hermias Sozomenus but also Phlostorgius devoted to the Balkans more attention than Eusebius of Caesarea did. The fact can be explained on he basis of their geographical proximity to the region, which naturally drew the interest of the former, Constantinopole-based three. Last but not least, Sozomenus displayed in his narrative a better geographical competence as for the region than Socrates and therefore he tried to emend the account of his predecessor.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 277-299
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia bogactwa i ubóstwa w Kościele imperialnym na zachodzie w IV i V wieku. Próba syntezy zagadnienia
Wealth and poverty in the fourth and fifth century Church
Autorzy:
Kasprzak, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613597.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół w V wieku
bogactwo
ubóstwo
fifth century Church
wealth
poverty
Opis:
I considered the different views regarding the issues of possession, wealth and poverty in the fourth and fifth century. I focused on the concepts of the fifth-century theologian (St. Ambrose, the Bishop of Milan, St. Augustine the Bishop of Hippo), pioneers of the western monastic theology and also the earliest monastic theologians and the heterodox pelagianist writers. They regarded soteriological perspective of Christianity. In that early period the socio-economic view did not constitute a doctrine. We can distinguish two essential approaches to the issue of possession in the teaching of the Church Fathers in the fourth and fifth century: a realistic and a pessimistic attitude. (The optimistic version regarded the possession of wealth as the result of Divine Protection and as a reward for pious Christian life. Both those models presumed that all the earthly goods were created by God and that people are only the temporary stewards of the goods given them for use. The realistic approach emphasized that everything which God has made was good and there was nothing wrong with owning possessions but it denounced the unjust means by which it is sometimes achieved or used. The pessimistic approach of Anchorites (monasticism, orthodox and heterodox ascetics) accepted the possession of goods which were made with one’s own hands. Everything which was not necessary should be given as alms. Coenobitic monks didn’t have anything of their own because everything belonged to the monastery. Their superior decided how everything could be used. The heterodox followers of Pelagius condemned shared of private property at all, and shared the view that voluntarily poverty was the only possible way for Christian.
Źródło:
Vox Patrum; 2011, 56; 495-515
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
After the Fall of the Caravan Kingdoms. Notes about the Occupation of Sumhuram and the Area of Khor Rori (Oman) from the Fifth Century AD to the Islamic Period
Autorzy:
Pavan, Alexia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763073.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
Sumhuram
Khor Rori
Dhofar
Late Antiquity
early Islamic period
Opis:
Since the beginning of the investigations in the area of Khor Rori and at the site of Sumhuram, the easternmost outpost of the caravan kingdoms along the southern coast of the Arabian Peninsula, cultural material and architectural evidence seemed to exclude frequentation, both permanent and seasonal, during the Islamic period. Indeed, it was assumed that any form of occupation, which had begun in the second century BC, ceased in the fifth century AD, consistent with the historical, economic and cultural scenario that marked the end of the caravan kingdoms. However, discoveries made during more recent fieldwork, along with a critical reinterpretation of previously collected data, have clearly demonstrated the existence of a late occupation of the area, which can be tentatively dated to the Late Antique period in the case of the burials located nearby and to the Islamic period in the case of the reoccupation of the site. This paper will discuss the preliminary results of the re-analysis of the late evidence, focusing on the last architectural structures, the small finds and some of the pottery.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2023, 36; 111-131
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługiwanie biskupów, prezbiterów i diakonów w pismach Ojców Kościoła do V wieku
The Ministry of the Bishops, Presbyters and Deacons in the Writings of the Church Fathers up to the Fifth Century
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613758.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Posługiwanie
biskup
prezbiter
diakon
liturgia
Ojcowie Kościoła
Ministry
Bishop
Presbyter
Deacon
Liturgy
Church Fathers
Opis:
L’autore di quest’articolo richiama la nostra attenzione sulla terminologia che si usava per descrivere il servizio dei superiori istituiti dagli Apostoli nelle prime comunita cristiane: episcopi, presbiteri, diaconi, praepositi. All'inizio non si usavano le parole hiereus e sacerdos. Tale terminologia appare gia in Didache e, poi, negli scritti dei Padri della Chiesa sia nelPOriente che nelPOccidente: da Clemente Romano, Ignazio da Antiochia, Policarpo, Clemente d’Alessandria, Cipriano, Ippolito Romano, Origene, Giovanni Crisostomo, Ambrogio, Agostino. II servizio di „superiori della Chiesa” consisteva nella predicazione del Vangelo, nella celebrazione di liturgie e nella guida di tutta la vita religiosa della comunita e di disciplina secondo le regole della Chiesa. In questo periodo si forma l'ordo clericorum nel quale si entrava tramite l'ordinazione (ordinatio episcopi, presbiteri, diaconi). Con i vescovi che erano al giuda delle Chiese locali, nell'adempimento alla loro missione, collaboravano presbiteri e diaconi, formando il consiglio ecclesiale. I chierici di gradi inferiori (ordines minores) erano al servizio di vescovi e di tutta la comunita dei credenti.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 513-530
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i znaczenie „córek przymierza” w Kościele perskim IV i V wieku
The Role and Meaning of the "Daughters of Covenant" in the Persian Church in the Fourth and Fifth Century AD
Autorzy:
Uciecha, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622809.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kobieta
Afrahat
córki Przymierza
dziewictwo
starożytny Kościół Perski
perski ascetyzm
męczennicy perscy
woman
daughters of the Covenant
virginity
Early Persian Church
Persian’s asceticism
Persian Martyrs
Opis:
Jednoznacznie negatywna rola kobiety opisywanej jako „harfa Szatana” znajduje swój substrat w antropologicznej koncepcji Afrahata, która opiera się na szczególnej hierarchii cnót stworzeń. Brak zaufania do kobiet wyrażany przez Afrahata nie wynika z „przyczyn ontologicznych” lecz z praktycznych przesłanek będących jego źródłem. Wierność biblijnej koncepcji stworzenia nie pozwala autorowi na kompletną negację wartości kobiety, choć, w konkretnej radzie danej „atletom”, kwestia ulega różnym modyfikacjom. W tych okolicznościach pojawia się dowód na postawę radykalnego docenienia kobiety u mędrca, mianowicie, zasada stopniowania dobra w stworzeniach: wszystkie dzieła Boże są dobre, lecz są wśród nich lepsze i gorsze. Nie bez powodu nieprzejednana postawa wobec kobiet znajduje się w dziełach Demonstrationes i w O dziewictwie i świętości, które dotykają tematów dziewictwa i celibatu.
The unequivocal negative role of women, described as "harp" of satan, find its substraturn in the anthropological concept of Afrahat, which is based on a hierarchy of the virtue of creatures. The mistrust of women did not flow from "ontological motives", but from the practical considerations which were ber source (Guillaumont). Faithfulness to the biblical concept of creatures does not allow the complete negation of the value of women although, in the specific advice given to the "athletes" the theoretical opinions on this subject were caused to undergo various modifications. In these circumstances there was evidence of a radical stance in the sage in his appraisement of women, the principle of the degrees of good in creatures would be: all the works of God are good, but some are worse. It is not without good reason that the fact remains, that the uncompromising attitude to women is most frequently found in the Demonstrations on the Sons of the Covenant and On Virginity and Holiness, which touch on the themes of virginity and celibacy.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 233-246
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo XII Tablic
Law of the Twelve Tables
Autorzy:
Łoś, Jan Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38695698.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
prawo rzymskie
prawo XII tablic
Jan Stanisław Łoś
Rzym w V w. p.n.e.
Grecja w V w. p.n.e.
Roman law
Law of the Twelve Tables
John Stanislaw Łoś
Rome in the fifth century BCE
Greece in the fifth century BCE
Opis:
Wśród spuścizny Jana Stanisława Łosia (1890-1974), m.in., znawcy starożytnego Rzymu i stosunków polsko-ukraińskich, przechowywanej w Bibliotece Uniwersyteckiej KUL znalazły się materiały świadczące o tym, że w latach 40. i 50. XX w. autor ten intensywnie pracował nad przekładem ustawy XII Tablic oraz nad sporządzeniem komentarza do niej. Znajdują się one w odrębnej teczce, na której napisano „Prawo XII tablic. Tekst i tłumaczenie” (BU KUL, Rkps. 2726). Prezentowany tekst opatrzono tam nagłówkiem „Wstęp” (por. BU KUL, Rkps. 2726, k. 3-25). Po nim następuje zestawienie starożytnych źródeł, w których znalazły się cytaty z niezachowanego w całości pierwszego spisanego prawa Rzymian, którym przyporządkowano autorski przekład (por. Rkps. 2726, k. 27-67). Z niewiadomych powodów nie doszło do wydania w odrębnej publikacji dzieła, na którego polski przekład przyszło romanistom polskim czekać jeszcze długo. Jan Stanisław Łoś zdecydował się „uratować” przynajmniej część ze swoich ustaleń przez umieszczenie ich w zbiorze esejów „Sylwetki rzymskie”. Ceną za to była rezygnacja z aparatu naukowego, włożenie między eseje oraz nadanie im tytułu: „Krynica prawa” (por. J.S. Łoś, Sylwetki rzymskie, Warszawa 1958, s. 25-43; praca ta została niedawno wznowiona. Por. J.S. Łoś, Sylwetki rzymskie, wyd. II, Lublin 2007, s. 33-53). Przekład ustawy XII tablic umieszczono w tym samym zbiorze jako apendyks wraz ze spolszczeniem „Czynów ubóstwionego Augusta” (Res gestae vidi Augusti). „Oskrobanie” tego materiału zdegradowało go do poziomu tekstu publicystycznego. Stąd dziecinna reakcja środowiska naukowego polegająca na udawaniu, że nic wielkiego się nie stało. Tymczasem stało się! Wstęp i przekład są znakomite, o czym miał okazję przekonać się każdy. Bo mało było takich, którzy nie mieli wtedy w ręku tekstów Jana Stanisława Łosia. Tym bardziej należy ubolewać, że jego pierwotny plan nie doczekał się realizacji. Uczony ten nie tylko bowiem należał do najwybitniejszych polskich humanistów XX wieku, ale jego doświadczenia jako dziedzica i gospodarza pozwoliły mu doskonale wyczuć „ducha” kodyfikacji przygotowanej przez społeczeństwo rolnicze obdarzone wysoce rozwiniętym zmysłem politycznym i prawnym. Narracji Łosia zarzucano niekiedy niedoskonałość oraz lubowanie się w barokowej ornamentyce. Kto jednak miał kiedykolwiek do czynienia z pracą na roli, temu nie trzeba z Łosia niczego tłumaczyć. O jego doskonałym zrozumieniu społecznego klimatu, który towarzyszył zredagowaniu ustawy, świadczy poniższy tekst. Nadano mu tytuł „teczkowy” oraz pozostawiono przypisy. Proza Łosia, niedościgniona pod względem stylistycznym, bywa ciężkostrawna. Z tego powodu zdecydowałem się na podzielenie wywodu na mniejsze jednostki (zabieg ten został uzgodniony z Markiem Łosiem, synem Autora). Wydawanie po latach pełnego przekładu ustawy XII tablic nie ma obecnie większego sensu, gdyż w obiegu naukowym funkcjonuje znakomicie przyjęte tłumaczenie (zob. M. i J. Zabłoccy, Ustawa XII tablic: tekst, tłumaczenie, objaśnienia, Warszawa 2000). Erudycyjną oprawę doń warto jednak nareszcie odrąbać od „Sylwetek” oraz pokazać ją tak, jak chciał swego czasu zaprezentować ją światu Autor.
Held at the University Library of the Catholic University of Lublin, the legacy of Jan Stanisław Łoś (1890-1974), whose scholarly interests spanned ancient Rome and Polish-Ukrainian relations, includes material which proves that in the 1940s and 1950s the author worked extensively on a translation of the Law of the Twelve Tables and its commentary. The file in question is contained in a separate folder labelled “Prawo XII tablic. Tekst i tłumaczenie [Law of the Twelve Tables. Text and Translation]” (BU KUL, ms. 2726). This particular text bears the heading “Wstęp [Introduction]” (cf. BU KUL, ms. 2726, ff. 3-25). It is followed by a list of ancient sources, inclusive of quotations from the first, partially preserved written law of the Romans, with respective translations by the author (cf. ms. 2726, ff. 27-67). For unknown reasons, the work was not published as a separate volume, and it would be long before its translation would be available to Polish scholars of Roman antiquity. Jan Stanislaw Łoś decided to “salvage” at least some of his findings by including them in the collection of essays entitled Sylwetki rzymskie [Roman Figures]. Still, this came at the expense of the scientific apparatus, as they were worked in between the essays as “Krynica prawa [The Fount of Law]” (cf. J.S. Łoś, Sylwetki rzymskie, Warszawa 1958, pp. 25-43; the volume has recently been reissued. Cf. J.S. Łoś, Sylwetki rzymskie, 2nd edition, Lublin 2007, pp. 33-53). A translation of the Law of the Twelve Tables was placed in the same collection as an appendix, along with a Polish translation of The Deeds of the Divine Augustus (Res Gestae Divi Augusti). Pared down in this fashion, the material was downgraded to a text fit for newspapers. Hence the somewhat childish response of the scientific community, who pretended that nothing much had happened. It did, however! The introduction and the translation are excellent, as everyone had an opportunity to find out, since there were few who did not read Jan Stanisław Łoś at the time. It is therefore even more regrettable that his original plan did not come to fruition. After all, not only was Łoś one of the most outstanding 20th-century Polish scholars within the humanities but, born into a noble family and owning land that he managed, he was able to perfectly grasp the “spirit” of the codification originating with an agricultural society that was endowed with a highly developed political and legal sense. Łoś’s narrative has sometimes been accused of being imperfect and indulging in baroque ornamentation. However, no one familiar with the labour in the land had to have anything of Łoś’s explained. His excellent understanding of the social climate that surrounded drafting of the law is evinced by the following text. It has been titled just as the archival folder, with footnotes retained. Łoś’s prose, unsurpassed in terms of style, tends to be on the heavy side at times. For this reason, I decided to divide the disquisition into smaller units (which was agreed upon with Mark Łoś, the Author’s son). After so many years, publishing a full translation of the Law of the Twelve Tables makes little sense now, since scholars may take advantage of a splendidly received translation (see M. Zabłocka, J. Zabłocki, Ustawa XII tablic: tekst, tłumaczenie, objaśnienia, Warsaw 2000). Even so, it would be worthwhile for its erudite setting to be separated from Sylwetki and offer it to the reader just as the Author once intended to present it to the world.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2022, 5, 2 (10); 412-427
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jahwe jako „prędki świadek” w Ml 3,5b. Niezwłoczność Bożego działania w obliczu kryzysu tożsamości religijnej Izraela na początku V w. przed Chr.
Yahweh as a „Swift Witness” in Mal 3:5b. God’s Prompt Action in the Face of Israel’s Religious Identity Crisis at the Beginning of the Fifth Century BC
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621632.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świadek
prędki świadek
Bóg-świadek
świątynia
świadkowie Przymierza
proces sądowy
wykonanie wyroku
witness
swift witness
God-witness
temple
witnesses of the Covenant
trial
execution
Opis:
Celem artykułu jest analiza egzegetyczna obrazu Boga „prędkiego świadka” (Ml 3,5b) na tle żydowskiej tradycji biblijnej, międzytestamentalnej i rabinicznej. Przez nawiązanie do deuteronomistycznej instytucji świadka, gwarantującej przestrzeganie Przymierza synajskiego, obraz implicite wskazuje na kryzys tożsamości religijnej i tych instytucji, skupionych wokół świątyni, które miały tej tożsamości strzec i ją pielęgnować. Obraz Boga „prędkiego świadka”, który przybywa do swej świątyni, żeby wykonać wyrok na łamiących Przymierze i zainaugurować definitywną erę sprawiedliwości, jest odpowiedzią, jakiej prorok udziela wątpiącym w Bożą sprawiedliwość.
The article aims at the exegetical analysis of the imagery of God as a “swift witness” (Malachi 3:5b), against a backdrop of the Jewish biblical, inter-testamental and rabbinic traditions. By its reference to the deuteronomistic institution of the witness, which guaranteed the observance of the Sinaitic covenant, the image implicitly indicates a crisis of religious identity, as well as the crisis of the institutions connected with the temple – which were supposed to safeguard and cultivate this identity. The image of God as a “swift witness” who comes to his temple to execute judgment on those who break the Covenant, and to inaugurate the ultimate era of justice, is the prophet’s answer to all those who harbor doubt about God’s justice.
Źródło:
Verbum Vitae; 2015, 28; 181-209
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sprawiedliwy ginie, a nikt się tym nie przejmuje” (Iz 57,1a) – obraz judejskiej elity w inwektywach Trito-Izajasza (Iz 56–57). Kryzys przywództwa w prowincji Jehud w połowie V wieku przed Chr.
“The righteous perish, and no one takes it to heart” (Isa 57:1a) – a Picture of the Judean Elite in Trito-Isaiah’s Invectives (Isa 56–57). The Leadership Crisis in the Province of Yehud in the Mid-Fifth Century BC
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20679077.pdf
Data publikacji:
2023-04-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Iz 56–57
Trito-Izajasz
teologiczna inkluzywność
styl variatio
Nehemiasz-eunuch
powołanie Nehemiasza
synowie wiedźmy
Jehud
pasterze Jehud
sprawiedliwy
Isa 56–57
Trito-Isaiah
theological inclusivity
variatio style
Nehemiah-eunuch
Nehemiah’s vocation
sons of the witch
Yehud
shepherds of Yehud
righteous
Opis:
Artykuł wykazuje, że Iz 56–57 jest zestawieniem pięciu obrazów (56,1-8; 56,9-12; 57,1-2; 57,3-13; 57,14-21) stworzonych w stylu variatio. Wstęp przedstawia jedno zdanie z Tacyta jako przykład zastosowanej variatio oraz trudu intelektualnej refleksji, jaki czytelnik musi podjąć, by je zrozumieć. Następnie rozbudowana egzegeza Iz 56–57 – łączącą niepowiązane na pozór fragmenty w spójną całość – prowadzi do ukazania sytuacji Jehud w połowie V wieku przed Chr., w przeddzień reformy Nehemiasza. Proroctwo o eunuchu w Iz 56,1-8 jest historyczną aluzją do Nehemiasza i próbą jego uwiarygodnienia. Szereg argumentów wskazuje bowiem, że przez Judejczyków mógł być uważany za eunucha i cudzoziemca (nawet jeśli de facto nim nie był – dostępne źródła nie są jednoznaczne).  Otrzymując powołanie, zostaje przygotowany, by stawić czoła kryzysowi społeczno-religijnemu. Jest to głównie kryzys przywództwa: ci, którzy stoją na czele, są zdegenerowani, poddani znieczulicy moralnej, duchowemu otępieniu, pijaństwu, prostytucji i bałwochwalczym praktykom (składanie dzieci w ofiarach, nierząd sakralny, kult Molocha), porównani do niemych psów, nie widzą zbliżającego się zagrożenia. Negatywny obraz elit jest zrównoważony pozytywnymi akcentami: obecnością sprawiedliwych, których śmierć nie jest bezowocna, działalnością środowiska prorockiego i zapowiedzią interwencji Boga przebaczającego i ogłaszającego pokój. Krótkie zakończenie uwypukla doniosłość teologiczną badanych tekstów: inkluzywność, śmierć sprawiedliwego (wypełniona teologią cierpienia zastępczego), świętość ontyczna Boga jako podstawa miłosierdzia oraz natchnienie prorockie jako działalność Boga Stwórcy – to niektóre z teologicznych tematów obecnych w Iz 56–57. Artykuł ma charakter stricte egzegetyczny i opisowy z elementami humanizmu i duchowości.
The article shows that Isa 56–57 is a collection of five images (56:1–8; 56:9–12; 57:1–2; 57:3–13; 57:14–21) created in variatio style. The introduction presents a single sentence from Tacitus as an example of the variatio employed and the effort of intellectual reflection that the reader must undertake to understand it. Then an extended exegesis of Isa 56–57 – linking seemingly unconnected passages into a coherent whole – leads to a depiction of the situation of Yehud in the mid-fifth century BC, on the eve of Nehemiah’s reform. The prophecy about the eunuch in Isa 56:1–8 is a historical allusion to Nehemiah and an attempt to give him credence. Indeed, a number of arguments indicate that he may have been considered a eunuch and a foreigner by the Judeans (even if he was not de facto one – the available sources are not conclusive). Receiving a vocation, he is prepared to face a socio-religious crisis. It is mainly a crisis of leadership: those in leadership are degenerate, subject to moral insensitivity, spiritual stupefaction, drunkenness, prostitution and idolatrous practices (child sacrifice, sacred fornication, worship of Moloch), compared to mute dogs, unable to see the impending danger. The negative portrayal of the elite is balanced by positive emphases: the presence of the righteous whose death is not fruitless, the activity of the prophetic community and the announcement of the intervention of God who forgives and proclaims peace. A brief conclusion highlights the theological significance of the texts under study: inclusivity, the death of the righteous (filled with a theology of vicarious suffering), God’s ontic holiness as the basis of mercy, and prophetic inspiration as the activity of God the Creator are some of the theological themes present in Isa 56–57. The article is strictly exegetical and descriptive with elements of humanism and spirituality.
Źródło:
The Biblical Annals; 2023, 13, 2; 251-295
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„I will smear your faces with dung” (Mal 2:3b): God’s Speech to the Priests (Mal 2:1-9) as a Manifesto of Nehemiah’s Reform. The Crisis of Priesthood and the Degradation of the Levites in the First Half of the Fifth Century BCE*
„Wysmaruję wam twarze gnojówką” (Ml 2,3b). Mowa Boga do kapłanów (Ml 2,1–9) jako manifest reformy Nehemiasza. Kryzys kapłaństwa i degradacja lewitów w pierwszej połowie V wieku przed Chr.
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32908257.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Malachi
Levites
priests
secondary priests
Mal 2
degradation of the Levites
Nehemiah’s reformation
Malachiasz
lewici
kapłani
kapłani drugorzędni
Ml 2
degradacja lewitów
reforma Nehemiasza
Opis:
Artykuł ma na celu wykazanie, że Ml 2,1-9 jest manifestem reformy, która doprowadziła do degradacji lewitów w czasach Nehemiasza (połowa V w. przed Chr.), wynosząc do rangi głównego kapłaństwa nową linię kapłanów, którymi mogli być sadokici lub aaronici (teksty ST nie są tu jednoznaczne). Z jednej strony podważa się teorię Juliusa Wellhausena, według której degradacja lewitów była pokłosiem reformy Jozjasza, z drugiej zaś interpretuje się inne teksty (2Krl 23,9-10; P i Ez 44,10-16) jako powygnaniową próbę archaizującej projekcji degradacji lewitów na okres sprzed wygnania. Analiza egzegetyczna wykazuje ponadto, że Ml 2,1-9 (wraz z niektórymi tekstami deuteronomistycznymi) jest najmłodszym i ostatnim historycznym świadectwem o kapłaństwie lewitów sprzed ich degradacji. Nowe tłumaczenie i interpretacja ubogaca dotychczasowe rozumienie perykopy. Nie wyklucza się też, że pod postacią Malachiasza kryje się bliski współpracownik Nehemiasza lub sam Nehemiasz.
The article aims to demonstrate that Mal 2:1-9 is a manifesto of the reform that led to the degradation of the Levites in Nehemiah’s time (mid-fifth century BCE), elevating a new generation of priests, who may have been Zadokites or Aaronites, to the chief priesthood (the OT texts are not conclusive here). On the one hand, Julius Wellhausen’s theory, which indicates that the degradation of the Levites was an aftermath of Josiah’s reform, is challenged, while on the other, certain texts (2 Kgs 23:9-10; P texts and Ezek 44:10-16) are interpreted as a post-exile attempt to archaically project the degradation of the Levites to the pre-exile period. An exegetical analysis further reveals that Mal 2:1-9 (together with some Deuteronomistic texts) is the youngest and last historical testimony to the Levites’ priesthood prior to their degradation. A new translation and interpretation enriches the previous understanding of the pericope. It is also plausible that a close associate of Nehemiah or Nehemiah himself is disguised as Malachi.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2024, 33, 1; 279-325
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wysmaruję wam twarze gnojówką” (Ml 2,3b). Mowa Boga do kapłanów (Ml 2,1–9) jako manifest reformy Nehemiasza. Kryzys kapłaństwa i degradacja lewitów w pierwszej połowie V wieku przed Chr.
“I will smear on your faces the dung” (Mal 2:3b). God’s Speech to the Priests (Mal 2:1–9) as a Manifesto of Nehemiah’s Reform. The Crisis of the Priesthood and the Degradation of the Levites in the First Half of the Fifth Century BC
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20679031.pdf
Data publikacji:
2023-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Malachi
Levites
priests
secondary priests
Mal 2
degradation of the Levites
Nehemiah’s reformation
Malachiasz
lewici
kapłani
kapłani drugorzędni
Ml 2
degradacja lewitów
reforma Nehemiasza
Opis:
Artykuł ma na celu wykazanie, że Ml 2,1-9 jest manifestem reformy, która doprowadziła do degradacji lewitów w czasach Nehemiasza (połowa V w. przed Chr.), wynosząc do rangi głównego kapłaństwa nową linię kapłanów, którymi mogli być sadokici lub aaronici (teksty ST nie są tu jednoznaczne). Z jednej strony podważa się teorię Juliusa Wellhausena, według której degradacja lewitów była pokłosiem reformy Jozjasza, z drugiej zaś interpretuje się inne teksty (2Krl 23,9-10; P i Ez 44,10-16) jako powygnaniową próbę archaizującej projekcji degradacji lewitów na okres sprzed wygnania. Analiza egzegetyczna wykazuje ponadto, że Ml 2,1-9 (wraz z niektórymi tekstami deuteronomistycznymi) jest najmłodszym i ostatnim historycznym świadectwem o kapłaństwie lewitów sprzed ich degradacji. Nowe tłumaczenie i interpretacja ubogaca dotychczasowe rozumienie perykopy. Nie wyklucza się też, że pod postacią Malachiasza kryje się bliski współpracownik Nehemiasza lub sam Nehemiasz.
The article aims to demonstrate that Mal 2:1–9 is a manifesto of the reform that led to the degradation of the Levites in Nehemiah’s time (mid-fifth century BC), elevating a new generation of priests, who may have been Sadocites or Aaronites, to the chief priesthood (the OT texts are not conclusive here). On the one hand, Julius Wellhausen’s theory, which indicates that the degradation of the Levites was an aftermath of Josiah’s reform, is challenged, while on the other, certain texts (2 Kgs 23:9–10; texts P and Ezek 44:10–16) are interpreted as a post-exile attempt to archaically project the degradation of the Levites to the pre-exile period. An exegetical analysis further reveals that Mal 2:1–9 (together with some Deuteronomistic texts) is the youngest and last historical testimony to the Levites’ priesthood prior to their degradation. A new translation and interpretation enrich the previous understanding of the pericope. It is also plausible that a close associate of Nehemiah or Nehemiah himself is disguised as Malachi.
Źródło:
The Biblical Annals; 2023, 13, 1; 37-81
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tkanina z Mashanu (Chiny, V–III w. p.n.e.) a celtycki system ornamentalny
Ireland and China. Textile from Mashan (fifth to third century BC, China) and the Celtic Repertoire of Ornamentation (Summary)
Autorzy:
Bulas, Ryszarda Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171513.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:
In a short article the author presents the hypothesis that certain aspects of Celtic Art has Chinese origin. She compares the decoration of textiles found in 1982 in Mashan, province of Hubei in China with the Celtic system of ornamentation, known from books illumination, sculptures of Celtic crosses and metal products. Among the motifs known to Celtic art she indicates: skulls, tête coupe, pelts, spirals and triskeles. The author also indicates the similarities in the field of color symbolism, animal symbolism (crane), the special role of women and femininity, and Nature (on the basis of philosophy and poetry) in both cultures.
Źródło:
Art of the Orient; 2012, 1; 57-72
2299-811X
Pojawia się w:
Art of the Orient
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies