Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "fałszywi przyjaciele" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
FAŁSZYWI PRZYJACIELE W PRZEKŁADZIE POLSKIEJ I NIEMIECKIEJ TERMINOLOGII PRAWNEJ I PRAWNICZEJ
‘FALSE FRIENDS’ IN POLISH-GERMAN TRANSLATION OF LEGAL TERMINOLOGY
Autorzy:
SIEWERT, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920296.pdf
Data publikacji:
2012-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
fałszywi przyjaciele
tłumaczenie prawnicze
terminologia prawnicza
język prawny i prawniczy
język polski
język niemiecki
false friends
legal translation
legal terminology
legal language
Polish
German
Opis:
Terminem „fałszywi przyjaciele tłumacza” określa się jednostki leksykalne występujące w dwóch językach w identycznej lub podobnej formie graficznej i/lub fonetycznej, lecz różniące się znaczeniem. To podobieństwo formalne stwarza ryzyko ich błędnego użycia nie tylko przez osoby uczące się języka obcego, lecz także przez osoby zawodowo zajmujące się przekładem, zwłaszcza przez tłumaczy mających mniejsze doświadczenie. Fałszywi przyjaciele tłumacza stanowią szczególne niebezpieczeństwo w przekładzie tekstów z dziedziny prawa, ponieważ błędne tłumaczenie może niekiedy prowadzić do nieporozumień o daleko idących konsekwencjach, a mianowicie do błędnej interpretacji w wyniku zniekształcenia komunikatu w języku docelowym. Celem artykułu jest przedstawienie konkretnych przykładów fałszywych przyjaciół, które mogą stanowić pułapki terminologiczne dla niedoświadczonego tłumacza polskich i niemieckich specjalistycznych tekstów prawnych i prawniczych.
The term ‘false friends’ refers to lexical units appearing in two languages in identical or similar graphic or phonetic form, but differing in meaning. Such a formal similarity creates a risk of incorrect usage not only by foreign language learners, but also inexperienced translators. The translator’s false friends are particularly dangerous in the translation of legal texts because incorrect translation may sometimes lead to misunderstandings with very serious consequences as a result of distortion of the message in the target language. The present paper aims to show chosen examples of the translator’s false friends which could be terminological traps waiting for inexperienced translators of Polish and German legal texts.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2012, 9, 1; 55-65
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idiomatische falsche Freunde als Übersetzungsproblem der besonderen Art
Autorzy:
Majnusz-Stadnik, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083946.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
translator's false friends
phraseology
idiom
translation
fałszywi przyjaciele tłumacza
frazeologizm
tłumaczenie
Opis:
False friends in phraseology as a translation problem This paper presents the problem of translating false friends in phraseology. In addition, it illustrates the differences in the translation strategies of different groups of respondents and proves that false friends in the text can be avoided if they are known and if a particular vigilance is kept when translating lexically equivalent phraseological items.
Fałszywi przyjaciele we frazeologii jako problem translacji Niniejszy artykuł przedstawia problem tłumaczenia fałszywych przyjaciół we frazeologii. Ponadto obrazuje on różnice w strategiach tłumaczeniowych grup respondentów i dokumentuje, że fałszywych przyjaciół w tekście można uniknąć, przy zachowaniu szczególnej czujności w trakcie tłumaczenia leksykalnie równoważnych frazeologizmów.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 3; 406-418
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Fałszywi przyjaciele tłumacza”: rzecz o kilku zapożyczeniach z francuszczyzny
“Translator’s false friends’’: the case of some loanwords from French language
Autorzy:
Kacprzak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594306.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
zapożyczenia
galicyzmy
faux amis
loanwords
galicisms
false friends
Opis:
Dzięki ustaleniom XIX-wiecznego językoznawstwa historyczno-porównawczego, pokrewieństwo języków romańskich i słowiańskich nie ulega dziś wątpliwości, choć z pewnością można uznać, że języki francuski i polski pozostają jednak kuzynami dość dalekimi. Długo można by się rozwodzić nad różnicami gramatycznymi, które je dzielą, od fonologicznych, przez morfologiczne, aż po składniowe. Wobec skomplikowanej gramatyki, słownictwo francuskie wydaje się jednak Polakowi z pewnością bardziej przystępne, co wynika ze specyficznych (choć dalece nieidentycznych) powiązań obu języków z łaciną, a także jest pochodną historycznych kontaktów Francji i Polski. Szczególnie one dawały przez wieki okazję do pojawiania się licznych zapożyczeń z francuszczyzny w języku polskim. Wobec faktu stałej ewolucji języków, los zapożyczenia nie jest nigdy z góry określony: z punktu widzenia semantycznego może ono pozostać wiernym ekwiwalentem wyrazu, od którego pochodzi, albo też zmienić znaczenie, czasem nawet w sposób radykalny. W niniejszym artykule poświęconym zjawisku faux amis, czyli zapożyczeń, których sens silnie uległ zmianie, badamy drogę i sposób asymilacji kilku wyrazów tego typu w polszczyźnie, wykazując, że w tak delikatnej materii jak pożyczki językowe konieczne jest niejako indywidualne studiowanie każdego przypadku.
Thanks to the arrangements of the 19th century historical linguistics, the consanguinity of the Romance and Slavic languages is nowadays unquestionable, although one can acknowledge that the French and Polish languages remain rather far cousins. It could be a long dispute when grammatical differences are considered – from phonologic, through morphologic, to syntactic. Due to its complicated grammar, French vocabulary seems to a Polish person much more intelligible, which results from specific (however far from being identical) connection of both languages to Latin, as well as from French and Polish historical contacts. Especially those, for centuries, gave an opportunity for many loanwords from French to appear in the Polish language. Due to the fact of permanent evolution of languages, the fate of a loanword is never predestinated: from the semantic perspective it may remain a faithful equivalent of the word from which it originates or it may change its meaning, sometimes even in a radical way. In my article, concerning the phenomenon of faux amis, that is loanwords, which meanings have strongly changed, I discern the route and the way of assimilation of some of these words in the Polish language, showing that in such a delicate matter as language borrowings it is needed to study each case, to some extent individually.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2013, 59; 79-89
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słowa kluczowe podawane przez autora publikacji jako podstawa opisu bibliograficznego w iSybislawie
Author-provided keywords as the basis of bibliographical description in the iSybislaw bibliography
Autorzy:
Stanojević, Marek
Kryżan-Stanojević, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966619.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
bibliographic description
Croatian language
“false friends”
keywords
linguistic terminology
linguistics
Polish language
terms
„fałszywi przyjaciele”
język chorwacki
język polski
językoznawstwo
opis bibliograficzny
słowa kluczowe
terminologia językoznawcza
Opis:
A bibliographer primarily relies on the abstract and keywords provided by the author of the original article. However the author-provided abstract and keywords are rarely sufficient. The bibliographer’s task is to ascertain that they correspond to the content of the article itself, as well as to find the closest equivalents in the language of the bibliography, Polish in our case. Additional confounding factors in determining the keywords corresponding most accurately to the submission in question include terminological inconsistencies within the works by certain authors, terminological inconsistencies within each of the languages as well as possible inconsistencies due to different theoretical backgrounds. This article deals with all of these issues on the basis of two pairs of examples. The first is the Polish term frazeologizm ‘idiom, phrase’ and the Croatian term frazem ‘idiom, phrase’. The second pair is the Polish term dialekt ‘dialect’ and the Croatian terms dijalekt/narječje ‘dialect/vernacular’. The complication inherent in the work of the bibliographer is due to, inter alia, the fact that the bibliographer’s strategy in prepairing the bibliographic description should enable the user to achieve the best possible effectiveness and efficiency in his/her search.
Streszczenie/abstrakt i słowa kluczowe podane przez autora w oryginalnym artykule są podstawą opracowania bibliograficznego, nie stanowią jednak wystarczającego źródła pracy bibliografa. Jego zadaniem jest przede wszystkim sprawdzenie, czy streszczenie/abstrakt i słowa kluczowe odpowiadają treści samego artykułu. Kolejne zadanie polega na odnalezieniu w języku bibliografii (w naszym przypadku jest to język polski) najbliższych ekwiwalentów słów kluczowych. Czynniki utrudniające dobór odpowiednich słów kluczowych z istniejącej bazy to brak ujednolicenia terminologicznego w pracach niektórych autorów, zróżnicowanie terminologiczne między językami, a także różnice terminologiczne związane z różnymi teoriami lingwistycznymi. W niniejszym artykule rozpatrywane są wszystkie te problemy na podstawie dwu przykładów. Pierwszy z nich stanowi para: polski termin frazeologizm i chorwacki termin frazem. Drugi reprezentowany jest przez polski termin dialekt i chorwackie terminy dijalekt/narječje. Problemy w pracy bibliografa wiążą się z opracowywaniem przez niego opisu bibliograficznego, który powinien zapewnić użytkownikowi jak największą skuteczność wyszukiwania informacji.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2014, 49; 219-231
2392-2435
0081-7090
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie terminologii polsko-słowackiej i polsko-czeskiej
Teaching the Polish-Slovak and Polish-Czech terminology
Autorzy:
Pančíková, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680128.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
specjalizacje translatologiczne
podręczniki i słowniki
terminologia
fałszywi przyjaciele / pułapki
dokumenty unijne i terminologia prawnicza
translation and interpretation study programmes
textbooks and dictionaries
terminology
false friends
the documents of the European Union
the legal terminology
Opis:
The following article consists of two parts. The first includes information about the individual departments of the Polish studies which have translation and interpretation study programmes. The text presents textbooks and dictionaries which are used by the students in these programmes. It also discusses oral and written translation, especially the important features of a numer translation techniques. The second part of the article deals with terminology. It speaks about the vocabulary and various problems arising while translating or interpreting, about the difficulties with close Polish and Slovak lexis. It brings the topic of false friends in a specialized text and provides an analysis of selected specialized terms. The terms are chosen from the documents of the European Union and from the legal terminology.
Artykuł składa się z dwóch części. Pierwsza zawiera informację o poszczególnych ośrodkach polonistycznych ze specjalizacją translatologiczną. Są tutaj przytoczone podręczniki i słowniki, z którymi pracują studenci translatologii. Znajduje się tutaj informacja o tłumaczeniu ustnym i pisemnym, a także informacja o tym, co jest ważne w poszczególnych technikach tłumaczenia. Druga część ma charakter praktyczny. Omawiane są tu problemy i pułapki, które mogą pojawić się w tłumaczeniu, oraz podobieństwa leksyki języków słowiańskich. Analizowane są „wyrazy zdradliwe/fałszywi przyjaciele/pułapki” w tekstach specjalistycznych. Do ilustracji służą wybrane terminy specjalistyczne z tekstów dokumentów unijnych oraz z terminologii prawniczej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2016, 23; 181-189
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywi przyjaciele tłumacza i jego wierni wrogowie w praktyce bułgarsko‑polskich tłumaczeń literackich
Лъжливите приятели на преводача и неговите верни врагове в практиката на българо‑полския художествен превод
Translator’s false friends and his true enemies in the practice of Bulgarian‑Polish artistic translation
Autorzy:
Karpińska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486830.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
język polski
język bułgarski
języki bliskopokrewne
przekład artystyczny
homonimia językowa
frazeologizm
kompetencja językowa
полски език
български език
близкородствени езици
художествен превод
междуезикова омонимия
фразеологизъм
езикова компетентност
Polish language
Bulgarian language
closely related languages
artistic translation
interlinguistic homonymy
phraseological unit
linguistic competence
Opis:
Представените в заглавието проблеми се разглеждат от позицията на преводач-практик и са илюстрирани с примери от полски преводи на българска белетристика. Изтъква се, че за професионален преводач близостта на два езика представлява повече препятствие, отколкото улеснение. Разглеждат се различни видове лексикални апроксимати (лъжливи приятели на преводача) в съпоставка със съответните преводачески решения. Отчита се ролята на контекста и на текстовата дистрибуция на лексемите. Анализира се спецификата на фразеологизмите като обект на превод. Своеобразна група трудности представят тъй наречените от авторката „верни врагове на преводача”, към които се причисляват: проблеми породени от различията в граматическата система на двата езика (дистрибуция на предлозите; десемантизация на предлога; семантичната натовареност на двойното допълнение; спецификата на преизказаното наклонение; изобилието на местоименните форми) и субективни фактори свързани с творческото поведение на преводача (липса на необходим педантизъм; прояви на невнимание или умора; недостатъчна езикова и извънезикова компетентност). На края се изтъкват възможностите за принос на преводите и преводачите в развитието на българо-полската лексикография.
Issues presented in the title are considered from the perspective of a practicing translator and illustrated with examples from the Polish translations of Bulgarian fiction. It is pointed out that for a professional translator the proximity of two languages, is more of an obstacle than a convenience. Different types of lexical interlinguistic homonyms (translator’s false friends) are viewed in comparison with corresponding translation solutions. The role of context and textual distribution of lexical units is highlighted. The specifics of phraseology as the object of translation is analyzed. A peculiar group of difficulties is generated by the so-called by the author „translator’s true enemies”, which include: problems caused by differences in the grammatical system of the two languages (distribution of prepositions; desemanticization of prepositions; the semantic load of double object, the specificity of the imperceptive mood, the abundance of pronominal forms) and subjective factors associated with creative behavior of the translator (lack of necessary pedantism; moments of inattention or fatigue, inadequate linguistic and extra-linguistic competence). In the end of the paper the possibility of translations and translators contributing in the development of Bulgarian-Polish lexicography is emphasized.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 257-271
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„WHEN WILL I BECOME A SCHNITZEL? – I HOPE NEVER. ” ECHTE UND FALSCHE FREUNDE DES ÜBERSETZERS IN DER TRANSLATIONSDIDAKTIK
„WHEN WILL I BECOME A SCHNITZEL? – I HOPE NEVER.” PRAWDZIWI I FAŁSZYWI PRZYJACIELE TŁUMACZA W DYDAKTYCE TRANSLACJI
„WHEN WILL I BECOME A SCHNITZEL? – I HOPE NEVER.” REAL AND FALSE FRIENDS OF A TRANSLATOR IN TRANSLATION TEACHING
Autorzy:
KUBACKI, Artur Dariusz
KIERMEIER, Ursula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920724.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
faux amis du traducteur
falsche Freunde des Übersetzers
Interferenzfehler
Übersetzungsdidaktik
Dolmetschdidaktik
Fremdsprachendidaktik
fałszywi przyjaciele tłumacza
błędy interferencyjne
dydaktyka tłumaczenia pisemnego
dydaktyka tłumaczenia ustnego
dydaktyka języków obcych
false friends of a translator
language transfer errors
translation teaching
interpretation teaching
teaching foreign languages
Opis:
Das Phänomen der falschen Freunde des Übersetzers ist sprachenpaarbezogen und beruht darauf, dass ein phonetisch ähnlich wirkendes Wort oder eine analoge Wendung eine oft unterschiedliche Bedeutung besitzt und der Lernende sich durch den Gebrauch eines falschen Freundes öffentlich lächerlich macht, wie im Titel an einem deutsch-englischen Witz veranschaulicht. Insbesondere Politiker sind für ihre falschen Freunde (nicht nur in der Sprache) berüchtigt, früher war es Helmut Kohl, heute der deutsche EU-Kommissar Günther Oettinger. Auch in die Literatur hat das Phänomen Eingang gefunden, wenn wir an die englischen Kommunikationsversuche Kommissar Kluftingers in den Krimis des Allgäuer Autorenduos Klüpfel/Kobr denken. Ein falscher Freund im Translat ist aber nicht nur für Politiker höchstnotpeinlich, sondern gerade auch für Übersetzende und Dolmetschende. In der traditionellen Didaktik haben die Lernenden daher gelernt, die falschen Freunde zu fürchten wie der Teufel das Weihwasser. Es entstehen spezielle Wörterbücher mit falschen Freunden und die Aufgabe der Lernenden ist es, diese verfänglichen Wörter und Wendungen auswendig zu lernen. Das gilt insbesondere für Dolmetscher, denn sie haben anders als Übersetzer in der beruflichen Praxis nicht die Zeit zu überprüfen, ob es sich bei einer sich auf die Lippen drängenden, analogen Formulierung um einen falschen Freund oder einen echten handelt, d.h. um eine im jeweiligen Kontext zulässige und gängige Formulierung in der Zielsprache. Die mit langjähriger Erfahrung als Sprachmittler/In tätigen Autoren möchten am Beispiel des deutsch-polnischen und deutsch-englischen Sprachenpaars auf die Gefahren einer vereinseitigenden Didaktik der falschen Freunde hinweisen, die dazu führen kann, dass Lernende, in der Angst, sich lächerlich zu machen, tatsächliche sprachliche Analogien nicht nutzen. Diese negative Auswirkung der Falsche-Freunde-Didaktik betrifft insbesondere die Fachsprachen Wirtschaft und Recht.
The phenomenon of false friends of a translator relates to a pair of languages. It occurs when words or phrases that sound or look similar in two languages differ to a significant degree in meaning. Consequently, learners using a false friend make a fool of themselves as it has been illustrated in the title of the article with an English-German joke. Politicians in particular are notorious for using false friends (Helmut Kohl and the German EU commissioner Günther Oettinger might be good examples). This phenomenon appeared in literature as well: for instance attempts at communicating in English by the police officer Kluftingers in crime novels co-written by Klüpfel/Kobr. The use of a false friend shames not only politicians but also translators and interpreters. In traditional foreign language teaching, students are taught to avoid false friends at all costs. There are dictionaries devoted only to false friends and learners are supposed to learn them by heart. Especially interpreters are recommended to do that because, unlike translators, they do not have time while interpreting to check whether a similar word or phrase coming automatically to mind is a false friend or a real one, that is – in other words – whether the word or phrase has the equivalent meaning in the target language. The authors of this article, who have considerable professional experience of translation, would like to point out the dangers of one-sided teaching practice with regard to false friends, taking German and Polish and German and English as examples. Such teaching may discourage learners - for fear of humiliating themselves - from using actual linguistic analogies. This negative impact of the way
Zjawisko fałszywych przyjaciół tłumacza odnosi się do pary języków i polega na tym, że słowa lub zwroty o podobnym brzmieniu lub podobnej pisowni mają odmienne znaczenie. Uczący się używający fałszywego przyjaciela mogą ośmieszyć się publicznie, tak jak to zilustrowano w tytule artykułu na przykładzie niemiecko-angielskiego kawału. Szczególnie politycy mają złą sławę, jeśli chodzi o stosowanie fałszywych przyjaciół tłumacza nie tylko w języku, np. kiedyś Helmut Kohl, a dziś niemiecki komisarz UE Günther Oettinger. Zjawisko to pojawiło się również w literaturze: przypomnimy sobie próby komunikacji po angielsku komisarza Kluftingersa w kryminałach duetu Klüpfel/Kobr. Użycie fałszywego przyjaciela w tłumaczeniu przynosi wstyd nie tylko politykom, ale także tłumaczom słowa pisanego i żywego. W tradycyjnej dydaktyce uczący się starają się unikać fałszywych przyjaciół jak diabeł święconej wody. Powstają specjalne słowniki poświęcone wyłącznie fałszywym przyjaciołom tłumacza, zaś zadaniem uczących się jest zapamiętanie takich podchwytliwych słów i zwrotów. Dotyczy to przede wszystkim tłumaczy ustnych, ponieważ inaczej niż tłumacze pisemni w swojej praktyce zawodowej nie mają czasu na sprawdzenie, czy w przypadku cisnącego się na usta, analogicznego sformułowania chodzi o fałszywego czy prawdziwego przyjaciela tłumacza, czyli – inaczej mówiąc – czy jest ono dopuszczalne w danym kontekście w języku docelowym. Autorzy niniejszego artykułu, posiadający wieloletnie doświadczenie w roli tłumacza, chcieliby wskazać na przykładzie par języków niemiecki-polski i niemiecki-angielski na niebezpieczeństwa jednostronnej dydaktyki w zakresie fałszywych przyjaciół tłumacza, która może skutkować tym, że uczący się w obawie przed ośmieszeniem nie będą wykorzystywać faktycznych analogii językowych. Ten negatywny wpływ dydaktyki w zakresie fałszywych przyjaciół tłumacza jest szczególnie widoczny w specjalistycznym języku gospodarki i prawa.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2017, 29, 1; 85-103
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies