Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "chelating agent" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Influence of chelating agent EDTA on the fracture properties of whey protein gels
    Autorzy:
    Mleko, S
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371537.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    food product
    protein concentrate
    gel
    whey protein
    fracture property
    helating agent
    Opis:
    Chelation by EDTA caused an increase in shear stress at fracture of whey protein concentrate (WPC) gels up to 50 mmol/L EDTA and decreased shear stress at fracture of whey protein isolate (WPI) gels. Because of different calcium contents, each prepared WPC/WPI suspension had different initial concentration of calcium ions. This suggests that a minimum amount of this mineral is required for optimum stress of whey protein gels. The relationship between the protein concentration and stress for non-chelated and for chelated gels fits a power law equation. Chelation by up to 50 mmol/L EDTA caused an increase in the scaling constant and a decrease in the curve constant of the power law equation applied to the WPC gels. Chelation of WPI suspensions caused a decrease in the scaling constant and increase in the curve constant up to 100 mmol/L EDTA.
    Celem pracy było przebadanie wpływu EDTA na teksturę żeli koncentratów i izolatu białek serwatkowych. Zmierzono wartości naprężenia niszczącego otrzymane w wyniku przeprowadzenia testu ściskania. Dodatek EDTA do stężenia 50 mmol/L spowodował wzrost naprężenia w przypadku żeli badanych koncentratów oraz spadek tej wielkości w przypadku żeli otrzymywanych z izolatu (Rysunki 1 i 2). Różne zachowanie się żeli pod wpływem czynnika chelatującego wynikało z różnej zawartości jonów wapniowych w zawiesinach koncentratów i izolatu (Tabela 1). Z przeprowadzonych badań wynika, iż istnieje pewne stężenie jonów wapniowych, które optymalizuje twardość otrzymywanych żeli. Stwierdzono, iż związek pomiędzy stężeniem białka a wartościami naprężenia niszczącego podczas ściskania można przedstawić w postaci równań wykładniczych (Tabela 2). W przypadku żeli otrzymywanych z koncentratów, dodatek EDTA do stężenia 50 mmol/L powodował wzrost stałej równania wykładniczego i spadek wykładnika potęgi. Dodatek EDTA do stężenia 100 mol/L powodował natomiast spadek wartości stałej równania wykładniczego i wzrost wykładnika potęgi dla żeli otrzymywanych z izolatu białek serwatkowych.
    Źródło:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 4; 35-42
    1230-0322
    2083-6007
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dissolution Behavior of Metal Impurities and Improvement of Reclaimed Semiconductor Wafer Cleaning by Addition of Chelating Agent
    Autorzy:
    Ryu, Keunhyuk
    Kim, Myungsuk
    Roh, Jaeseok
    Lee, Kun-Jae
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049175.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    reclaimed silicon wafer
    wafer cleaning
    metal impurity
    metal complex
    chelating agent
    Opis:
    As a wafer cleaning process, RCA (Radio Corporation of America) cleaning is mainly used. However, RCA cleaning has problems such as instability of bath life, re-adsorption of impurities and high-temperature cleaning. Herein, we tried to improve the purity of silicon wafers by using a chelating agent (oxalic acid) to solve these problems. Compounds produced by the reaction between the cleaning solution and each metal powder were identified by referring to the pourbaix diagram. All metals exhibited a particle size distribution of 10 μm or more before reaction, but a particle size distribution of 500 nm or less after reaction. In addition, it was confirmed that the metals before and after the reaction showed different absorbances. As a result of elemental analysis on the surface of the reclaimed silicon wafer cleaned through such a cleaning solution, it was confirmed that no secondary phase was detected other than Si.
    Źródło:
    Archives of Metallurgy and Materials; 2021, 66, 4; 977-981
    1733-3490
    Pojawia się w:
    Archives of Metallurgy and Materials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of a chelating agent on the synthesis of zeolitic materials from waste sandstone cake using alkali fusion
    Autorzy:
    Wajima, T.
    Ikegami, Y.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/346977.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydział Technologii i Inżynierii Chemicznej
    Tematy:
    zeolite synthesis
    waste sandstone cake
    alkali fusion
    EDTA
    Ca-masking
    Opis:
    During quarrying, waste stone cake is discharged as industrial waste, and in Japan the amount of cake amounts annually to 50 millions tons. To promote waste recycling, we attempted to convert waste sandstone cake into zeolitic material using alkali fusion. However, calcium causes the synthesis of an undesirable zeolite by interfering in the synthesis of a high functional zeolite. As a means to inhibit this Ca-interference, we studied the effect of adding a chelating agent, EDTA (Ethylenediaminetetraacetic acid disodium dihydrate), on the synthesis of zeolitic material from sandstone cake using alkali fusion. Hydroxysodalite, zeolite-X and zeolite-P can be synthesized from sandstone cake using alkali fusion. With the addition of EDTA, calcium ions in solution were trapped by chelation, and the amount of zeolite-X and zeolite-P increased. A product with a high CEC, which has a high content of zeolite-X, can be obtained. The chelating agent can inhibit Cainterference for zeolite synthesis by Ca-masking, and the product with high content of zeolite-X can be obtained from waste sandstone cake using alkali fusion.
    Źródło:
    Ars Separatoria Acta; 2007, 5; 76-87
    1731-6340
    Pojawia się w:
    Ars Separatoria Acta
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZrO2-CeO2 ceramic powders obtained from a sol-gel process using acetylacetone as a chelating agent for potential application in prosthetic dentistry
    Autorzy:
    Nakonieczny, D.
    Paszenda, Z.
    Drewniak, S.
    Radko, T.
    Lis, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/306436.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    proces zol-żel
    metody rentgenowskie
    analiza termiczna
    ZrO2
    protetyka
    sol-gel process
    X-ray Methods
    Thermal Analysis
    Prosthetic Dentistry
    Opis:
    Purpose: The main objective of this study was to obtain single-phase β-ZrO2 powders with so-called soft agglomerates reproducibile morphology with acetyl-acetone as a chelating-agent. To the best of our knowledge there is no avaiable data which determine the effect of acetyl acetone on the phase composition and morphology of ceria-doped ZrO2 powders for biomedical applications. Methods: Twenty variants of powders with different water to zirconia precursor and acetylacetone to zirconia precursor molar ratios were prepared. 0.9ZrO20.1CeO2 powders were obtained by a hydrolysis and condensation and further calcination of zirconium n-propoxide in a simple one-step sol-gel process. Influence of acetyloacetone to zirconia precursor on the phase composition ratio and water to zirconia precursor was investigated. Samples have been characterized by X-ray diffraction (XRD), Raman spectroscopy (RS), thermal analysis (TGA/DTA) and scanning electron microscopy (SEM) measurements. Results: Ceramic powders prepared by sol-gel process, according to the various concentration of chelating agent and water show different morphology and phase composition. Conclusions: Higher molar ratios of AcAc in range with smaller amounts of water cause hard agglomerates, obtained powders are characterized by highly thermally stable behaviour and various phase composition. With higher molar ratios of water to zirconium-n-propoxide so-called soft agglomerates and one phase powders are obtained.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 3; 53-60
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Określenie stopnia skompleksowania cynku przez aminokwas L-lizynę oraz substancję syntetyczną - S,S-EDDS
    Determining the degree of complexation zinc by an amino acid L-lysine and sythetic chelating agent - S,S-EDDS
    Autorzy:
    Klem, E.
    Huculak-Mączka, M.
    Hoffmann, K.
    Hoffmann, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126538.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    chelaty
    mikroelementy
    nawozy płynne
    chelate
    micronutrients
    liquid fertilizers
    Opis:
    Intensyfikacja upraw doprowadziła do zubożenie gleb w mikroelementy oraz substancje odżywcze. Istotnym komponentem w produkcji nawozów płynnych są chelaty. Chelaty to kompleksy kleszczowe, które cechują się dużą trwałością. Substancją chelatującą jest związek mineralno-organiczny zawierający co najmniej dwa miejsca koordynacyjne. Połączenia takie charakteryzują się swoistą inertnością wobec wodorotlenków, fosforanów, węglanów oraz tlenków. Stosowanie mikroelementów w takiej postaci pozwala na ich stopniowe uwalnianie, tym samym zapewniając optymalną przyswajalność. Jako dodatki do nawozów stosuje się chelaty mikroelementów z substancjami syntetycznymi, które w krajach Unii Europejskiej określone są w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2003/2003 z dnia 13 października 2003 roku. Wymagania środowiskowe stawiane produkcji i stosowaniu nawozów, związane z ochroną gleby oraz produkcją tzw. zdrowej żywności, określają ocenę biodegradowalności jako jeden z czynników mających znaczenie przy doborze substancji kompleksującej. Stopień skompleksowania mikroelementu (Cu, Fe, Mn, Zn), zgodnie z wymogami formalnymi, powinien wynosić przynajmniej 80% deklarowanej, rozpuszczalnej w wodzie, całkowitej zawartości metalu. Czas pobierania mikroelementu przez roślinę w środowisku glebowym powinien odpowiadać okresowi degradowalności użytego związku, co stanowi istotny problem w przypadku substancji syntetycznych. Rozwiązaniem może być stosowanie, jako czynnika kompleksującego, substancji pochodzenia naturalnego. W Rozporządzeniu Nawozowym znajduje się tylko jedna taka substancja: ligninosulfoniany. Wydaje się, że użycie aminokwasów pochodzących z hydrolizy białek może być alternatywą dla stosowanych syntetycznych pochodnych związków aminopolikarboksylowych ze względu na ich działanie stymulujące i antystresowe. Celem badań było określenie stopnia skompleksowania cynku oraz stosunku metal:ligand dwóch substancji chelatujących: aminokwasu oraz syntetycznej pochodnej aminopolikarboksylowej. Pomiary prowadzono z wykorzystaniem woltamperometrii pulsowo różnicowej w pH obojętnym w środowisku wodnym. Zastosowanym aminokwasem była L-lizynę, natomiast substancją syntetyczną, znajdująca się w Rozporządzeniu Nawozowym, była sól trisodowa kwasu S,S-etylenodiaminodibursztynowego.
    Intensification of crop led to the impoverishment of the soil with trace elements and nutrients. Important components in the production of liquid fertilizers are chelates. Chelate complexes forceps, which are characterized by high durability. Chelating substance is a mineral-organic compound containing at least two coordination sites. These connections are characterized by a specific indifferent to hydroxides, phosphates, carbonates and oxides. The use of trace elements in a form allows for a gradual release thereof, thereby ensuring optimal availability. As an additive to fertilizers used chelated micronutrients with synthetic chemicals that in the European Union are set out in the Regulation of the European Parliament and Council Regulation EC No 2003/2003 of 13th October 2003. Environmental requirements placed on the production and use of fertilizers, associated with soil conservation and production of so-called. Healthy food determine the biodegradability assessment as one of the relevant factors in the selection of complexing substances. The degree of complexation trace element (Cu, Fe, Mn, Zn) in accordance with the formal requirements should be at least 80% of the declared, soluble in water, the total metal content. Download time micronutrient in the plant in the soil environment should correspond to what degradable compound used as an important problem in the case of synthetic substances. The solution may be the use of substances of natural origin as a complexing agent. The Regulation of Fertilizers is only one such substance: ligninosulfonates. It appears that the use of amino acids derived from the hydrolysis of proteins, can be an alternative to use, synthetic derivatives of aminopolycarboxylic, due to their stimulating effect and stress. The aim of this study was to determine the degree of complexation of zinc and the ratio of metal: ligand two chelating agents: an amino acid and a synthetic derivative of aminopolycarboxylic. Measurements performed using differential pulse voltammetry at neutral pH in aqueous medium. Used the amino acid L-lysine was but a synthetic substance, which is located in the Regulation of fertilizer was trisodium salt of acid S,S-ethylenodiaminodisuccinic.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 2; 529-534
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A carryover effect of the chelating agents EDTA and EDDS applied to soils on the uptake of copper and iron by maize in the second year of a pot experiment
    Następczy wpływ substancji chelatujących EDTA i EDDS na pobranie miedzi i żelaza przez kukurydzę w drugim roku doświadczenia wazonowego
    Autorzy:
    Karczewska, A.
    Galka, B.
    Kocan, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14051.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    biodegradable agent
    EDDS agent
    chelating agent
    ethylene diamine tetra acetic acid
    soil
    phytoextraction
    copper
    iron
    pot experiment
    maize
    second year
    copper uptake
    iron uptake
    Opis:
    A pot experiment was established in 2006 to examine whether induced phytoextraction can remove copper from soils polluted with emissions from copper smelters. Two soils tested in the experiment were sand and loam in texture, and contained 620 and 510 mg⋅kg-1 Cu, respectively. Maize was used as a testing plant. Two chelating agents: EDTA and biodagradable EDDS were introduced into the soils at the rates of 0.2; 0.5 and 1.0 mmol⋅kg-1 to intensify the process of Cu phytoextraction. The results that have been already published indicated that application of both chelators caused increase in Cu uptake by plants in 2006, although the concentrations of Cu in biomass were far below those required for effective phytoextraction. Additionally, both chelators caused intensive leaching of metals from soils. This paper focuses on the carryover effects observed in the subsequent year, 2007, certainly caused by the application of chelators. EDTA, particularly when applied at the highest rate, caused considerable deterioration of plant growth, reduction of plant yields and increased uptake of Cu by plants grown in both soils. The plants showed unquestionable effects of copper phytotoxicity. In the plots where EDDS was applied, a small decrease in yield was observed in the case of plants grown on sandy soil, whereas in plants grown on loamy soil a significant increase in plant yields and decrease in Cu concentrations in shoot biomass occurred compared with the control plots. Cu and Fe concentrations in plant shoots were positively correlated with each other, and the plants with the highest concentrations of Cu also contained the highest concentrations of Fe. Application of the chelating agents, particularly EDTA, in 2006 caused a long-lasting increase of Cu and Fe solubility in soil, and plant uptake of those elements in 2007 correlated positively with soil concentrations of soluble metal forms, extracted with 1 mol⋅dm-3 NH4NO3 and 0.01 mol⋅dm-3 CaCl2.
    W doświadczeniu wazonowym założonym w 2006 r., z zastosowaniem metody indukowanej fitoekstrakcji do usuwania Cu z gleb zanieczyszczonych emisjami hut miedzi, testowano 2 gleby: piaszczystą i gliniastą, zawierające odpowiednio 620 i 510 mg⋅kg-1 miedzi. Rośliną testową była kukurydza. W celu zintensyfikowania fitoekstrakcji w 2006 r. wprowadzono do gleby 3 różne dawki (0,2; 0,5 i 1,0 mmol⋅kg-1) substancji kompleksujących: EDTA i łatwo biodegradowalnego EDDS. Opublikowane już wyniki wskazują, że w 2006 r. oba chelatory spowodowały wzrost pobrania Cu przez kukurydzę, jednak zawartość Cu w biomasie była daleko niższa od wymaganej dla skutecznej fitoekstrakcji. Dodatkowo oba odczynniki spowodowały intensywne wymywanie metali z gleb. W niniejszej pracy przedstawiono następcze efekty zastosowania substancji chelatujących do gleb w kolejnym roku doświadczenia, 2007. Zastosowane środki wpłynęły na plonowanie kukurydzy w roku następnym. EDTA, szczególnie w najwyższej dawce, spowodował na obu glebach pogorszenie wzrostu roślin i zmniejszenie plonu, wzrost koncentracji Cu w biomasie oraz silne objawy toksyczności Cu u kukurydzy. W wariantach z EDDS na glebie piaszczystej stwierdzono nieznaczne obniżenie wielkości plonu kukurydzy, a na glebie pyłowo-gliniastej – wzrost plonu roślin i zmniejszenie koncentracji Cu w częściach nadziemnych w porównaniu z wariantami kontrolnymi. Stężenia Cu i Fe w biomasie wykazywały wzajemną dodatnią korelację, a rośliny w wariantach o najwyższej koncentracji Cu zawierały też najwyższe stężenia Fe w biomasie. Zastosowane w 2006 r. chelatory, szczególnie EDTA, spowodowały długotrwały wzrost rozpuszczalności Cu i Fe w glebie. Pobranie obu pierwiastków z gleby przez rośliny w 2007 r. było dodatnio skorelowane z zawartością w glebie łatwo rozpuszczalnych form tych pierwiastków, ekstrahowanych roztworami 1 mol⋅dm-3 NH4NO3 i 0,01 mol⋅dm-3 CaCl2.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2009, 14, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies