Wszystkie pola: Polish generals - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The Napoleonic orders : orders of Polish generals in the Napoleonic era
Ordery napoleońskie : ordery generałów polskich w epoce napoleońskiej
Autorzy:: Jeziorowski, Tadeusz (1944- ).
Współwytwórcy:: Turski, Marcin. Tłumaczenie
Karabela D. Chojnacka. Wydawca
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Warsaw : KARABELA
Tematy:: Odznaki wojskowe
Ordery i odznaczenia wojskowe
Oficerowie (wojsko)
Wojsko
Opis:: Bibliografia na stronach 156-160. Indeks.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Książka

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: The Third World War as Envisaged by Polish Generals at the Turn of the 1950s and the 1960s
Autorzy:: Pałka, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/953839.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:: Warsaw Pact
the Polish people’s army
cold war
Third World War
war game
NATO
Opis:: This article gives an account of the military exercises code-named ‘Tempest’ and carried out in the autumn of 1961 by the army of the Polish People’s Republic under the supervision of Soviet officers. In the course of the war game the Polish staff members were placed in charge of the Baltic Front which, was given the task of seizing control of Denmark and the northern parts of Holland and Germany. These were the first large scale military exercises (a separate Polish front) to be organized after 1956.
Źródło:: Kwartalnik Historyczny; 2017, 124, 1
0023-5903
Pojawia się w:: Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Generałowie polscy w obronie twierdzy Kars podczas wojny krymskiej
Polish generals in the defence of Kars fortress during the crimean war
Autorzy:: Chudzio, Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/19944701.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:: In 1853, when a war – which is commonly referred to as Crimean War -between Russia and Turkey broke out, France and Great Britain took the Ottoman side. Taking advantage of the moment, the Poles counted on the regaining of their Independence. Numerous groups of Poles headed for Bosphorus to form legions and fight against Russia. Already at the beginning of the war, two Polish colonels, Feliks Breański and Ludwik Bystrzonowski, envoys of Hotel Lambert, made their way to Turkey. Recruited by the Ottoman Government, they received the ranks of Turkish generals and new names. The former took on the name of Szahin (Sokół – Hawk) Pasza, and the latter – Arsłan (Lew – Leo) Pasza. Bystrzonowoski was to form Christian formations of the so called Krakusi Kaukascy (Caucasian light cavalry). However, it was all to no avail. Both generals were sent to Anatolian army in Kars fortress in the north-eastern part of the region, near the Caucasus. There, together with English, French and Turkish commanders, they led the defence of the fortress and the manoeuvres in open field. Nevertheless, the headquarters were disrupted by continuous conflicts. The defeats against the Russian troops in the spring and summer of 1854, sparked further fierce conflicts among the competing foreign officers. The Polish generals were pointed at as culprits of the defeats, and – as a result – resigned and left Kars, and subsequently Turkey. The affairs in the Anatolian fortress were described by the press in London and Paris. The defence of Kars was by no means improved upon the resignation of Breański and Bystrzonowski from the fortress’ commandership and the Anatolian army continued to be poorly directed. Finally, on 28th of November 1855, the Russians seized Kars. Soon after, the fighting ceased and the conflict was to be resolved by the Conference of Paris in 1856.
Źródło:: Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2011, 09; 153-172
2450-6796
Pojawia się w:: Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Portret socjologiczny generalicji Wojska Polskiego po wstąpieniu Polski do NATO. Wybrane zagadnienia
Sociological Portrait of Polish Army Generals After Polish Accession to the NATO. Selected Aspects
Autorzy:: Wolska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2140153.pdf
Data publikacji:: 2019-12-30
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: generalicja
Wojsko Polskie
NATO
portret socjologiczny
hobby
generals
Polish Army
sociological portrait
Opis:: W artykule przedstawiono wybrane wyniki socjologicznych badań doktorskich, dotyczących zmian w elementach portretu generalicji Wojska Polskiego po przystąpieniu Polski w 1999 roku do Paktu Północnoatlantyckiego. W artykule zamieszczono zagadnienia związane z: początkami służby generałów WP, przyczynami odejścia z wojska, dalszą aktywność zawodową generałów.
The article presents selected results of sociological doctoral dissertations concerning changes in the elements of the portrait of the Polish Army generals after the accession of Poland in 1999 to the North Atlantic Treaty Organization. In the article there are issues related to the origins of the service of Polish army generals, reasons for leaving the army and further professional activities of the generals.
Źródło:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2018, 12, 1; 260-274
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:: Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Generał Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1871–1922) – zarys biografii
Autorzy:: Jarno, Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1038315.pdf
Data publikacji:: 2019-08-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: generał Iwaszkiewicz-Rudoszański
generałowie polscy
obrona Lwowa
6 Armia
wojna polsko-ukraińska 1919 r.
wojna polsko-bolszewicka 1920 r.
General Iwaszkiewicz-Rudoszański
Polish generals
defense of Lviv
6th Army
Polish-Ukrainian war of 1919
Polish-Russian war of 1920
Opis:: Artykuł opisuje życie generała Wacława Iwaszkiewicza-Rudoszańskiego (1871–1922). Urodził się on w Omsku, w polskiej rodzinie zesłanej na Syberię po powstaniu styczniowym. Był zawodowym oficerem armii rosyjskiej, w której służył w różnych jednostkach na Dalekim Wschodzie. Brał udział w tłumieniu tzw. powstania bokserów w Chinach oraz w wojnie rosyjsko-japońskiej 1904–1905. Po wybuchu pierwszej wojny światowej dowodził 54 pułkiem strzelców syberyjskich. W 1915 r. został awansowany na stopień generała. W armii rosyjskiej służył do 1917 r., a następnie dowodził 3 Dywizją Strzelców w I Korpusie Polskim w Rosji. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zgłosił się do Wojska Polskiego i kolejno dowodził: Okręgiem Generalnym nr III Kielce, Dywizją Litewsko-Białoruską, a od marca 1919 r. był dowódcą Wojsk Polskich na Galicję Wschodnią. Dowodził wówczas odsieczą dla Lwowa, która uwolniła miasto od zagrożenia ze strony wojsk ukraińskich. W latach 1919–1920 dowodził kolejno: Frontem Galicyjskim, 6 Armią oraz Frontem Południowym. Następnie – od września 1920 r. do maja 1921 r. – był dowódcą Okręgu Generalnego numer I Warszawa. Wskutek choroby został przeniesionyw stan spoczynku i niebawem zmarł w Warszawie (pochowany został we Lwowie). Jako jeden z nielicznych był odznaczony Orderem Virtuti Militari II klasy.
The articledescribes the life of General Wacław Iwaszkiewicz-Rudoszański (1971–1922). He was born in Omsk, in a Polish family, which was sent to Siberiaafter the January Uprising. He was a professional officer of the Russian army and he served in various units in the Far East. He took part in the suppression of the so-called Boxer Rebellion in China and in the Russo-Japanese War of 1904–1905. After the outbreak of the First World War, he commanded the 54th regiment of Siberian shooters. In 1915 he was promoted to the rank of general-major. He served in the Russian army until 1917 – and then commanded the 3rd Rifle Division in the 1st Polish Corps in Russia. After Poland regained independence, he served in the Polish Army and in turn commanded: General District No. III Kielce, Lithuanian-Belarussian Division, and from March 1919 he was the commander of the Polish Army to Eastern Galicia. He then commanded the relief for Lwów, which liberated the city from the threat by the Ukrainian Army. In the years 1919–1920 he commanded in turn: the Galician Front, the 6th Army and the Southern Front. Then – from September 1920 to May 1921, he was the commander of the General District No. 1 in Warsaw. As a result of illness, he was retired and soon died in Warsaw (he was buried in Lviv). As one of the few, he was awarded the Order of Virtuti Militari in the 2nd class.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 104; 125-146
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Dlaczego w polskiej armii nie ma kobiet-generałów?
Why Are There No Female Generals in the Polish Army?
Autorzy:: Wolska-Liśkiewicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/556546.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: Wojsko Polskie
generalicja
feminizacja zawodów
szklany sufit
determinanty kariery
Polish Army
generals
feminization of professions
glass ceiling
determinants of career
Opis:: Autorka w artykule przeanalizowała sytuację w polskiej armii, by znaleźć odpowiedź na pytanie o powody braku w Wojsku Polskim kobiety w stopniu generalskim. W tekście została opisana geneza udziału kobiet w armii oraz pokazane determinanty służby kobiet-żołnierzy. Poruszona została w artykule także miedzy innymi problematyka występowania szklanego sufitu w polskiej armii. W drugiej części tekstu autorka przedstawia swoje tezy dotyczące przyczyn braku kobiety-żołnierza w stopniu generała, wskazując na uwarunkowania historyczne, polityczne, kulturowe oraz na politykę personalną.
The author in the paper has analyzed the situation in the Polish army to answer the question: Why are there no female generals in The Polish Army? The paper presented the history of women’s participation in the Polish army, since the Second World War to the present. The author presented also the statistics showing the determinants of female soldiers work. In this article autor refers to the occurrence of glass ceiling in The Polish Army, between the rank of the colonel and general. At the end the autor presents her thesis about the reasons of the lack of women soldiers in the rank of general, pointing to historical events, personnel policy and blocking access to the highest military positions by men.
Źródło:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2015, 2; 47-59
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Generałowie tytularni Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej – biografia zbiorowa. Część I: Uwarunkowania prawne i analiza statystyczna
Titular generals of the Polish Army in the Second Polish Republic – a collective biography. Part 1. Legal circumstances and statistical analysis
Autorzy:: Wojtaszak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2168158.pdf
Data publikacji:: 2017-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: armia
generałowie
biografia zbiorowa
army
generals
collective biography
Opis:: The article is about analysis of group of Polish Army officers which under the law got rights to general title. In that time rights achieved 100 offices. The largest group were the ex Austro – Hungarian soldiers – 53 officers (more than the half of promoted). Second group were Russian (Tsarist army) – 38 persons. There were five officers form ex – German army and 2 from Polish Legions. Zdzisław Dmochowski has never served in the army. His past requires more research. The largest group of generals were infantry army – 36, and doctors – 24, troopers – 13, gunners – 8, sappers – 5, authorizing officers – 6 and controllers – 3 and train troops – 2. Another services had only once representative.
Źródło:: Polish Biographical Studies; 2017, 5; 85-109
2353-9291
Pojawia się w:: Polish Biographical Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Generał broni Lucjan Żeligowski (1865-1947) : Przyczynek do biografii
Autorzy:: Wojtaszak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1963302.pdf
Data publikacji:: 2019-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: biografia
wojna rosyjsko-japońska
generalicja Wojska Polskiego
zamach stanu w 1926 roku
wojny światowe
słowianofilstwo
biography
Russian-Japanese War
generals of the Polish Army
coup d’état in 1926
World Wars
Slavophilism
Opis:: Generał Lucjan Żeligowski pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej, herbu „Bończa”. Jego przodkowie walczyli ze Szwedami w XVI wieku, a jego ojciec brał udział w powstaniu styczniowym w 1863 roku. Jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci w korpusie generałów II RP. Walczył w wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905). Podczas Wielkiej Wojny, po zgodzie władz rosyjskich na tworzenie polskich formacji wojskowych, był współorganizatorem Brygady Strzelców Polskich, walczył w szeregach Polskiej Dywizji Strzelców i w Pierwszym Korpusie Polskim W ostatnim okresie wojny współorganizował 4. Dywizję Strzelców Polskich, z którą dotarł do Polski przez Odessę i Besarabię. Walczył z wojskami Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej i w wojnie polsko-radzieckiej - na Froncie Północnym (10 DP) oraz w walkach pod Radzyminem (podczas bitwy warszawskiej). Po wojnie na czele 1. Dywizji Piechoty Litewsko-Białoruskiej zajął Wilno i doprowadził do powstania Republiki Litwy Środkowej. „Bunt Żeligowskiego” zaowocował przyłączeniem tego obszaru do Polski. W Wojsku Polskim był dowódcą Inspektoratu Wojskowego nr 2 w Warszawie i Ministrem Spraw Wojskowych. Po zamachu stanu Piłsudskiego (zamachu majowym) stanął na czele Komisji Likwidacyjnej powołanej w celu wyjaśnienia okoliczności i przebiegu wydarzeń majowych w 1926 r. Był także inspektorem armii w Generalnym Inspektoracie Zbrojnym Siły. 31 sierpnia 1927 r. przeszedł na emeryturę. W 1928 r. został przewodniczącym Kapituły Orderu Odrodzenia Polski i członkiem Trybunału Stanu. W 1935 r. został wybrany posłem na Sejmu IV kadencji z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem - przewodniczył Komisji Wojskowej Parlamentu, a następnie był posłem na Sejm V kadencji z listy bezpartyjnej. Podczas II wojny światowej był członkiem Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej, przewodniczącym Komitetu Wojskowego i kanclerzem Orderu Virtuti Militari. Zwolennik słowianofilstwa. W okresie powojennym opowiadał się za współpracą z ZSRR. Zmarł w Londynie w 1947 r. Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
General Lucjan Żeligowski came from a Polish noble family, the coat of arms “Bończa”. His ancestors fought against the Swedes in the sixteenth century and his father participated in the January Uprising in 1863. He is one of the most controversial figures in the corps of generals of the Second Polish Republic. He fought in the Russian-Japanese War (1904–1905). During the Great War, after the consent of the Russian authorities to create Polish military formations, he was a co-organizer of the Polish Riflemen Brigade, he fought in the ranks of the Polish Rifle Division and the Polish First Corps. In the final period of the war he co-organized the 4th Polish Rifle Division, with which he reached Poland via Odessa and Bessarabia. He fought with the armies of the Western Ukrainian People’s Republic and in the Polish-Soviet War – the Northern Front (10 DP) and in the fighting at Radzymin (during the Battle of Warsaw). After the war, the 1. Lithuanian-Belorussian Infantry Division took Vilnius and led to the creation the Republic of Central Lithuania. „Żeligowski’s Mutiny” resulted in joining this area to Poland. In the Polish Army he was the commander of the Army Inspectorate No. 2 in Warsaw and the Minister of Military Affairs. After Piłsudski’s coup d’état (the May coup), he stood at the head of the Liquidation Commission set up to clarify the circumstances and course of May events in 1926. He was also an Inspector of the Army in the General Inspectorate of the Armed Forces. On August 31, 1927, he retired. In 1928 he became the president of the Chapter of the Order of Polonia Restituta and a member of the State Tribunal. In 1935 he was elected a member of the Parlament (Sejm) of the 4th term from the list of the Non-Partisan Block of Cooperation with the Government – he chaired the Parlament Military Commission, and then the Parlament (Sejm) of the 5th term from the non-party list. During World War II, he was a member of the National Council of the Republic of Poland, chairman of its Military Committee and Chancellor of the Order of Virtuti Militari. A supporter of Slavophile in the postwar period, he was in favor of cooperation with the USSR. He died in London in 1947. He rests at the Military Cemetery in Powązki in Warsaw.
Źródło:: Polish Biographical Studies; 2019, 7; 67-93
2353-9291
Pojawia się w:: Polish Biographical Studies
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Polskie decyzje dotyczące działań wojennych na Froncie Północno-Wschodnim w lipcu 1920 r. i ich wpływ na dalszą karierę wojskową generała broni Stanisława Szeptyckiego. Przyczynek do biografii generała
Polish Decisions Regarding Military Operations on the North-Eastern Front in July 1920 and Their Impact on the Further Military Career of General Stanisław Szeptycki. A Contribution to the General’s Biography
Autorzy:: Wojtaszak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33914954.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: biography
organization of the Polish Army
Polish-Soviet war
generals of the Polish Army
coup d'état in 1926
biografia
organizacja Wojska Polskiego
wojna polsko-sowiecka
generalicja Wojska Polskiego
zamach stanu w 1926 r.
Opis:: Generał Stanisław hrabia Szeptycki należał do grupy oficerów, którzy swoją karierę wojskową rozpoczęli w okresie zaborów w armii Habsburgów. Urodził się w Przyłbicach w zaborze austro-węgierskim. Należał do rodziny arystokratycznej, o dużym zaangażowaniu patriotycznym i religijnym. Wielu przedstawicieli rodu było biskupami (obrządek greckokatolicki) albo poświęciło się służbie wojskowej. Był wnukiem znanego polskiego komediopisarza Aleksandra Fredry. W armii austro-węgierskiej dosłużył się stopnia generała majora. Podczas I wojny światowej przeszedł do Legionów Polskich, stając na ich czele w 1916 r. W 1917 r. został generalnym gubernatorem okupacji austro-węgierskiej w Lublinie. Na znak protestu po ustaleniach w traktacie brzeskim (19 lutego 1918 r.), pomijających Polskę, podał się do dymisji. Po wojnie znalazł się w Wojsku Polskim, obejmując funkcję szefa Sztabu Generalnego. Walczył w wojnie polsko-sowieckiej, był dowódcą dywizji w 4. Armii i frontu „gen. Stanisława Szeptyckiego”, a następnie frontu Północno-Wschodniego. Po lipcowej ofensywie sowieckiej M. Tuchaczewskiego z 1920 r., ze względu na chorobę, odsunięty z dowodzenia frontem. Na skutek różnic w ocenie polskich działań militarnych wszedł w spór z Józefem Piłsudskim. W 1921 r. został dowódcą Inspektoratu Armii nr IV w Krakowie, a następnie ministrem spraw wojskowych w rządzie Wincentego Witosa. Przeciwnik Józefa Piłsudskiego. Od 1926 r., po zamachu stanu, przeszedł w stan spoczynku.
General Stanisław Count Szeptycki belonged to a group of officers who began their military career in the Habsburg army during the partitions. He was born in Przyłbice in the Austro-Hungarian partition. He belonged to an aristocratic family with great patriotic and religious commitment. Many representatives of the family were bishops (Greek-Catholic rite) or devoted themselves to military service. He was the grandson of the famous Polish comedy writer Aleksander Fredro. In the Austro-Hungarian army, he reached the rank of major general. During World War I, he joined the Polish Legions, becoming their leader in 1916. In 1917, he became the general governor of the Austro-Hungarian occupation in Lublin. As a sign of protest after the provisions of the Treaty of Brest-Litovsk (February 19, 1918) omitting Poland, he resigned. After the war, he joined the Polish Army, taking the position of Chief of the General Staff. He fought in the Polish-Soviet war and was the commander of a division, the 4th Army, and the front of „Gen. Stanisław Szeptycki” and then the North-Eastern Front. After the July Soviet offensive by M. Tuchaczewski in 1920, due to illness, he was removed from command of the front. As a result of differences in the assessment of Polish military activities, he entered into a dispute with Józef Piłsudski. In 1921, he became the commander of the Inspectorate of the Army No. IV in Krakow, and then the minister of military affairs in the government of Wincenty Witos. Opponent of Józef Piłsudski. In 1926, after the coup, the state retired.
Źródło:: Res Historica; 2023, 56; 479-506
2082-6060
Pojawia się w:: Res Historica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Generałowie policji, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2019, ss. 550, ISBN 978-83-231-4287-4
Police Generals, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2019, ss. 550, ISBN 978-83-231-4287-4
Autorzy:: Pawłowski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1447541.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Niepaństwowa Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Białymstoku
Tematy:: recenzja
policja
kadra kierownicza policji polskiej
Review
Police
Management Staff of the Polish Police
Opis:: Książka Bolesława Sprengla pt. Generałowie policji stanowi pionierskie opracowanie w zakresie nauki o policji. W książce tej po raz pierwszy przedstawiono sylwetki generałów polskich formacji policyjnych, począwszy od Policji Państwowej, poprzez Milicję Obywatelską, a kończąc na Policji. Autor przedstawił życiorysy generałów, ich ścieżki kariery, a także rolę jaką odegrali w funkcjonowaniu swojej formacji, uwzględniając osiągnięte sukcesy, ale również porażki. Bardzo istotne jest to, że autor nie ograniczył się wyłącznie do oficerów zajmujących stanowiska komendantów głównych tych formacji lub ich zastępców.
The book by Bolesław Sprengel, Generals of Police, is a pioneering study in the field of police science. This book presents the profiles of the generals of polish police formations for the first time, starting with the State Police, through the Citizens' Militia, and ending with the Police. The author presented the biographies of the generals, their career paths, and the role they played in the functioning of their formation, taking into account the successes achieved, but also failures. It is very important that the author did not limit himself only to the officers holding the positions of the chief commanders of these formations or their deputies.
Źródło:: Zagadnienia społeczne; 2020, 2, 14; 138-145
2353-7426
Pojawia się w:: Zagadnienia społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Polish generals" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język