Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish dramatic theatre" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Współczesna polska muzyka teatralna
    Music in Contemporary Polish Dramatic Theatre
    Autorzy:
    Figzał, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/510943.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    theatre music
    musical citation
    Polish dramatic theatre
    Opis:
    The article is an attempt to describe the function of music in contemporary Polish dramatic theatre. The author of the text refers to the art of Polish theatre directors and composers in order to show that music in dramatic theatre is not only an illustration or a signal. The article analyses the compositions that were written for particular performances, as well as bor-rowed compositions which are musical citations.
    Źródło:
    Postscriptum Polonistyczne; 2011, 2(8); 95-109
    1898-1593
    2353-9844
    Pojawia się w:
    Postscriptum Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół współczesnej sztuki dramatycznej w Polsce
    Around contemporary Polish dramatic art
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391828.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    art
    drama
    literature
    theatre
    dramaturgy
    discourse
    genre
    sztuka
    dramat
    literatura
    teatr
    dramaturgia
    dyskurs
    gatunek
    Opis:
    Polish contemporary drama (which is represented by a range of authors, from Tadeusz Różewicz and Sławomir Mrożek, Janusz Głowacki, Wiesław Myśliwski, Eustachy Rylski, Marek Koterski and Tadeusz Słobodzianek to Przemysław Wojcieszek, Michał Walczak, Piotr Tomaszuk, Tomasz Man and Dorota Masłowska) seems to be an integral part and a special, local manifestation of profound changes that have taken place in the European and American drama of the 20th and 21st centuries. Samuel Beckett, Eugène Ionesco, Tennessee Williams, Harold Pinter, John Osborne and Edward Albee influenced Polish dramaturgy, i.e. its general concept and philosophy, in many ways. They were pioneers and patrons of this transformation, just as Miron Białoszewski was in Poland. New Polish dramaturgy continues to go in this direction while looking for modern means of theatrical expression. Marek Hendrykowski examines and describes twenty-one contemporary dramas that are collected in two volumes titled Trans/formacja. Dramat polski po 1989 roku [Trans/formation: An Anthology of Polish Contemporary Drama after 1989], which were edited by Jacek Kopciński. The author of this article searches for features and “common places” (loci communes) that are typical of this form of art.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2015, 23; 255-266
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Trupy wstawać". O "Weselu" w reżyserii Jana Klaty
    Autorzy:
    Duda, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/962171.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    theater, Polish theater, teatr, teatr polski, post-dramatic theatre, Jan Klata, Stanisław Wyspiański, Wesele, black metal
    teatr polski, Stanisław Wyspiański, "Wesele", kultura popularna, Jan Klata, teatr postdramatyczny
    Opis:
    The article offers an analysis and interpretation of Jan Klata’s conception of staging Wesele [The Wedding] by Stanislaw Wyspianski at the National Old Theatre in Cracow. The author focuses on the key elements of Klata’s vision, beginning from anchoring this vision in the text, through the use of music and lyrics of the black metal band Furia, to scenography, costumes and actors, all of which make up the overall message of the performance as “the night of the living dead”. The author pays special attention to the characters of the drama as the living dead and to the apparitions from Act 2 of Wesele. 
    Artykuł jest próbą analizy i interpretacji reżyserskiej koncepcji wystawienia Wesela Stanisława Wyspiańskiego w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Autor ukazuje kluczowe elementy wizji Jana Klaty, poczynając od umocowania tej wizji w tekście dramatu, poprzez użycie muzyki i tekstów blackmetalowego zespołu Furia, po rozwiązania scenograficzne, kostiumowe i aktorskie, które składają się na ogólną wymowę spektaklu jako „nocy żywych trupów”. Szczególną uwagę autor poświęca postaciom dramatu jako żywym umarłym oraz kreacjom zjaw z II aktu Wesela.
    Źródło:
    Literatura Ludowa; 2017, 4-5
    2544-2872
    0024-4708
    Pojawia się w:
    Literatura Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Whose Authority May I Ask? Polish, English, German, Shakespearean or Directorial? On the Boundaries Between Ethnicity, Nationality, Religion and Theatricality in Jan Klata’s Shakespearean Productions
    Autorzy:
    Fabiszak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/648047.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    authority
    authorship
    performance
    post-dramatic theatre
    Shakespeare productions in Poland
    Jan Klata
    Opis:
    Jan Klata is a director who has been labelled a provocateur and who is considered to hold nothing cultural or national sacred. From the beginning of his artistic career he is said to have challenged authorities: theatrical, ethnic, national, etc. by debunking and questioning prevailing heroic myths and forms. Today, imperceptibly yet steadily, Klata himself becomes an authority and his theatrical productions gradually become classics in the eyes of the new generations of theatre directors and audiences, at the same time inciting and inevitably inviting cultural rebellion ... The article examines Klata’s treatment of theatrical and national authority in his Shakespeare productions, on the one hand, and the image of the director as an authority on the other. All in the light of the theoretical model on authority in theatre, especially in Shakespeare productions, developed by W.B. Worthen.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2018, 17, 32; 51-60
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wczesna dramaturgia Stefana Żeromskiego w świetle jego fascynacji teatrem
    Stefan Żeromski’s Early Dramatic Work in the Light of His Fascination with Theatre
    Autorzy:
    Sobieraj, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519875.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Stefan Żeromski
    historia dramatu polskiego
    dramat polski XX wieku
    Polish drama history
    20th-century Polish drama
    Opis:
    Artykuł prezentuje kontekstową interpretację dwóch wczesnych dramatów Stefana Żeromskiego, Grzech i Dramatu akt pierwszy, niepublikowanych i niewystawianych za życia pisarza i odkrytych dopiero w 1945 i 1959 roku. Żeromski przez całe życie fascynował się teatrem, czego wyrazem może być na przykład jego nieukończony esej "Pochwała sztuki teatru" z 1924 roku lub odpowiedź na ankietę przygotowaną przez "Przegląd Warszawski" dotyczącą Teatru Narodowego w Warszawie, który wtedy ponownie otwierał swoje podwoje. Jego poglądy są bliskie ideom głoszonym przez twórcę narodowej sceny, Wojciecha Bogusławskiego, a także wszystkim  formułowanym w XIX wieku poglądom, które podkreślały społeczną i patriotyczną misję polskiego teatru. Artystyczna wyobraźnia pisarza kształtowała się na podstawie konwencji teatru XIX wieku, opartego na iluzji scenicznej, zasadzie psychologicznej wiarygodności i wymaganiach naturalnego wyrazu aktorskiego. Głosząc pierwszeństwo deklamacji i słowa poetyckiego w teatrze, Żeromski opowiadał się za literackimi teoriami dramatu. Grzech i Dramatu akt pierwszy (który pozostał nieukończony) to dowód zdolności dramaturgicznych autora. W obu tekstach jego nowatorskie podejście do tematyki i problemów społecznych łączy się z konwencjami dramatu i teatru XIX wieku. Pierwsza inscenizacja Grzechu z nowym zakończeniem napisanym przez Leona Kruczkowskiego w 1950 roku stanowi interesujący epizod w historii polskiego życia teatralnego w połowie XX wieku, świadczący o ówczesnych ograniczeniach ideologicznych i politycznych.
    This article offers a context-bound interpretation of two early dramas written by Stefan Żeromski, i.e. Grzech (The Sin) and Dramatu akt pierwszy (A Drama’s First Act), which remained unpublished and were never staged during his lifetime. The texts were only discovered in 1945 and 1959, respectively. Żeromski had been fascinated with theatre throughout his life, which is evident, for example, in his unfinished essay Pochwała sztuki teatru (‘Apology for the Art of Theatre,’ 1924) or in his answer to the survey prepared by Przegląd Warszawski about the Narodowy Theatre in Warsaw, reopening at the time. His views are reminiscent of ideas propounded by the founder of the national stage, Wojciech Bogusławski, as well as of all the views formulated throughout the 19th century that emphasised the social and patriotic mission of Polish theatre. The artistic imagination of the writer had been shaped by the conventions of 19th-century theatre, based on stage illusion, the principle of psychological verisimilitude and requirements of natural acting expression. By professing the primacy of declamation and poetic word in theatre, Żeromski sided with literary theories of drama. Grzech and Dramatu akt pierwszy (which remained unfinished) both exhibit the author’s knack for dramaturgy. They both combined novelty as to subject matter and treatment of social problems with some conventions of 19th-century drama and theatre. The first ever production of Grzech, supplied with a new ending written by Leon Kruczkowski, put on in 1950 is an interesting episode in the history of Polish theatre life in the middle of the 20th century, bearing testimony to its ideological and political limitations.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 173-193
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies