Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Muszyńska, Anna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 25
Tytuł:
Intertekstualność jako forma dialogu międzykulturowego
Intertekstualnost v vlogi medkulturnega dialoga
Intertextuality as a way of cultural dialogue
Autorzy:
Muszyńska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486802.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dialog kulturowy
intertekstualność
przekład
cultural dialogue
intertextuality
translation
Opis:
Literarna besedila, ki se (zaradi svoje intertekstualnosti) navezujejo na druga besedila, značilna samo za literarno tradicijo in kulturo originala, veljajo za prevajalca kot posebna vrsta translatorske problematike in resni praktični problem. Članek obravnava to tematiko na primeru pesmi "Urszula Kochanowska" (poljskega avtorja Bolesława Leśmiana) v prevodu Toneta Pretnarja. Intertekstualni elementi, ki so prisotni v originalu, ustvarjajo dialog z literarno tradicijo in sprejemno kulturo, ker v tujem/drugem kontekstu pridobivajo drugačno, novo interpretacijsko vlogo, funkcinirajo drugače in imajo drugačno vrednost.
The artistic texts which as a part of the intertextuality phenomena refer to other texts, known only in the native literary tradition and culture of the original text, present an enormous challenge for the translator ( in this article the deliberations on this subject are illustrated by the work of Bolesław Leśmian titled "Urszula Kochanowska" in a Slovenian translation of Tone Pretnar). The intertexual elements go into a dialogue with a literary translation and a target culture because in a foreign context they function differently. However, they always have enriching value (at least from the cognitive perspective).
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2011, 2, 1; 295-305
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Polskość” w słoweńskich przekładach Rozki Štefan
„Poljskost” v slovenskih prevodih Rozke Štefan
„Polishness” in Slovenian translations by Rozka Štefan
Autorzy:
Muszyńska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487239.pdf
Data publikacji:
2009-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
"polskość" w tłumaczeniu
Rozka Stefan
strategia prezentacji
specyfika kulturowa
makro i mikrowybory
„Polishness” in translations
strategy of prezenation
culture specificity
macro and mikrochoices
Opis:
Rozka Štefan je znamenita polonistka, prevajalka in raziskovalka poljske književnosti. Vse življenje je Slovencem približevala poljsko literaturo in kulturo. V slovenščino je prevedla večino poljskih del iz obdobja romantike (v glavnem Mickiewicza) ter dela najpomembnejših sodobnih pesnikov, izjemno povezanih s poljsko dediščino, kot so: Staff, Tuwim, Różewicz, Miłosz. Njene prevajalske odločitve (v širokem smislu te besede) so vedno zaznamovane s premišljeno strategijo predstavitve tega, kar je tipično poljsko, tega, kar predstavlja bistvo kulturne posebnosti „dežele ob Visli”, so hkrati argument, ki dokazuje, da za odličnega prevajalca v prevodu kulturne ovire in omejitve ne obstajajo. Leta 1999 v Sloveniji je izšla antologija poljske ljubezenske lirike Prošnja za srečne otoke, za katero je Rozka Štefan izbrala in prevedla tekste, leta 2000 je v njenem prevodu izšel Mickieviczev Konrad Wallenrod in končno, eno leto kasneje (2001) izbor Tuwimovih pesmi s preprostim naslovom Julian Tuwim. Omenjeni trije zadnji prevodi 94 let stare prevajalke kažejo na njeno prevajalsko konsekvenco, so kakor „suma” njenega prevajalskega sloga, in kvintesenca njenih prevajalskih preferenc na vsaki ravni prevajalskih odločb: od „makro‑” do „mikroizborov”, znacilnih za imanentno strukturo določenih prevedenih tekstov. Karakterizira jo na različen način izvajana strategija prezentiranja tega, kar je poljsko (t. i. „polskości” — „poljskosti”).
Rozka Štefan an outstanding specialist in Polish studies, translator and expert on Polish literature. She has devoted all her life to presenting Polish culture and literature to Slovenians. She has translated most of Polish Romantic literature into Slovenian (mainly Mickiewicz) and works of the most important contemporary poets rooted in „Polishness”, such as: Staff, Tuwim, Różewicz or Miłosz. Her translator selections (in the broad sense) are always tinted with a strategy of presentation of what is typically Polish, what is specific for the culture of the „country on the Vistula”; this is also proof that for a good translator there are no limits to convey the meaning. In 1999 an anthology of Polish love lyrics titled Antologija poljske ljubezenske lirike was published in Slovenia, in 2000 — her translation of Adam Mickiewicz’s Konrad Wallenrod followed by a selection of Tuwim’s poems (2001) — Julian Tuwim.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2009, 1, 1; 242-261
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcranial direct current stimulation (tDCS) for phantom limb pain - case report
Przezczaszkowa stymulacja prądowa w leczeniu bólu fantomowego – opis przypadku
Autorzy:
Przeklasa-Muszyńska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766778.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
Tematy:
Ból fantomowy
Phantom limb pain
Przezczaszkowa stymulacja prądowa
Reorganizacja korowa
cortical reorganization
transcranial direct current stimulation
Opis:
Chronic pain treatment with transcranial direct current stimulation (tDCS) can be effective in chronic pain treatment, according to the recent years publications. In this technique the weak current, causing only a moderate change in the polarity and excitability of the cortex laying under the stimulating electrode is being used. Positive, anodal stimulation increased the level of excitation, cathodal stimulation causes inhibition of the excitation. The efficacy of transcranial direct current stimulation was confirmed in studies in patients with central pain after stroke, pain after spinal cord injury, visceral pain, migraine headaches, complex regional pain syndrome (CRPS), fibromyalgia, phantom pain. Limb amputation may lead to chronic painful sensations referred to the absent limb (phantom limb pain). This phenomenon is probably caused by the reorganization of the cerebral cortex, particularly in the motor cortex and primary somatosensory cortex (this changes include increase of neuronal excitability and decrease of GABA activity). Phantom limb pain is often refractory to the treatment, therefore treatment with the tDCS can be useful for this patients. In presented case the tDCS was used for the treatment of the patients suffering for the phantom limb pain after traumatic amputation of the left lower limb. Previously applied therapy wasn’t effective. Pharmacotherapy caused unacceptable side effects. In this patients the anodal tDCS technique performed 10-times over the motor cortex and primary somatosensory cortex resulted in clinically significant improvement: reduced frequency of phantom limb pain episodes, pain intensity was lower compared with the period before stimulation.
Zastosowanie przezczaszkowej stymulacji prądowej (transcranial direct current stimulation, tDCS) w leczeniu bólu przewlekłego przynosi obiecujące wyniki, jak wynika z publikacji z ostatnich lat. W technice tej wykorzystywany jest słaby prąd stały, powodujący jedynie polaryzację i umiarkowaną zmianę stopnia wzbudzenia kory położonej pod miejscem przyłożenia elektrody stymulującej. Dodatnia stymulacja anodowa zwiększa poziom wzbudzenia, a stymulacja katodowa powoduje hamowanie wzbudzenia. Skuteczność przezczaszkowej stymulacji prądowej potwierdzono między innymi w badaniach prowadzonych u pacjentów z bólem ośrodkowym po udarze, po urazie rdzenia kręgowego, bólu trzewnym, zespołach bólu wielomiejscowego (CRPS), migrenowym bólu głowy, fibromialgii, bólu fantomowym. Amputacja kończyny może prowadzić do powstania bólu przewlekłego, który m.in. może mieć charakter bólu fantomowego. Spowodowane jest to reorganizacją w obrębie kory mózgu, szczególnie w obrębie kory motorycznej i pierwotnej kory somatosensorycznej (m.in. zwiększenie pobudliwości neuronów, zmniejszenie aktywności GABA). Ból fantomowy często jest oporny na leczenie, dlatego tDCS może być przydatną metodą leczenia. W prezentowanym przypadku zastosowano tDCS u pacjentki z bólem fantomowym po urazowej amputacji współwykończyny dolnej lewej. Wcześniej stosowana terapia nie przynosiła zadowalających efektów. Farmakoterapia powodowała objawy niepożądane, które ograniczały jej skuteczność. Wykonana 10-cio kr otnie anodowa tDCS okolicy kory motorycznej i pierwotnej kory somatosensorycznej spowodowała istotną klinicznie poprawę: zmniejszyła się częstość epizodów bólu, ból miał mniejsze natężenie w porównaniu z okresem przed leczeniem.
Źródło:
Ból; 2014, 15, 1; 50-53
1640-324X
Pojawia się w:
Ból
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie postępowania karnego według art. 62a ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
Discontinuance of criminal proceedings under Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction 2005
Autorzy:
Muszyńska, Anna
Łucarz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693295.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the offense of possession of a drug
intoxicant
psychotropic substance
discontinuance of criminal proceedings against offenders
so called possession of minor amounts
przestępstwo posiadania środka odurzającego
środek odurzający
substancja psychotropowa
umorzenie postępowania karnego wobec sprawców tzw. drobnego posiadania
Opis:
So called possession of minor amounts of illegal substances, a new institution referred to in Article 62a of the Act on Preventing Drug Addiction has been analysed. This regulation provides for a possibility of discontinuing the proceedings against offenders charged with possession of drugs in small amounts. Discussing the normative structure of the offence, the authors indicated areas that are defective and require urgent intervention of the legislature.
Autorki, na tle rozwoju rozwiązań prawnych stosowanych wobec sprawców przestępstw "drobnego posiadania" substancji zabronionych, dokonały obszernej analizy nowej instytucji z art. 62a u.p.n. Regulacja ta zakłada możliwość umorzenia postępowania wobec wspomnianej kategorii sprawców. Omawiając tę konstrukcję normatywną, autorki wskazały jednocześnie obszary, które są wadliwe i stąd wymagają pilnej interwencji ustawodawcy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 2; 137-149
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekłady literatury polskiej w Słowenii w 2015 roku
Polish literature in Slovenian translation in 2015
Poljska književnost v slovenskih prevodih v letu 2015
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487061.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
prevodi 2015
prevajalskih izbir
medkulturni dialog
translations in 2015
translation choices
intercultural dialogue
Opis:
Leta 2015 je v slovenskih prevodih izšlo 15 poljskih knjig, kar je skoraj dvakrat več v primerjavi z letom 2014. Dominirala je proza; glede poezije poljsko leposlovje sta predstavljala dva pesnika različnih generacij: Tadeusz Różewicz, katerega dve zbirki (Profesorjev nožek in Siva zona) prevedla je izkušena prevajalka Jana Unuk ter Justyna Bargielska, mlada poljska avtorica, katere je izbor pesmi z naslovom Serija manjših ran pripravila prevajalka Staša Pavlović. Zanimivo je, da so Slovenci leta 2015 prevedli celo 6 knjig za otroke in mlajše bralce (Onichimowska, Maleszka, Żółtowska -Darska) ter dve knjigi o verskih tematikah (Sestra Faustina Ewe Czaczkowske ter osebni zapiski Janeza Pavla II z let 1962—2003). Popestren izbor, ponudba prevajalcev ter z leta v leto naraščajoče število slovenskih prevodov poljskega leposlovja (ki so jih večinoma izdale zelo prestižne založbe, kot so Beletrina, Družina, Modrijan in Cankarjeva založba) pokazujejo, da se slovenski bralci zanimajo za poljsko kulturo in rade volje berejo poljske knjige.
In 2015, fifteen Polish books were translated into Slovenian, which is almost twice as much when compared to 2014. Prose has been dominant; Polish poetry was represented by two poets of different generations: Tadeusz Różewicz, whose two collections (Profesorjev nožek and Siva Zona) were translated by the experienced translator Jana Unuk. Furthermore, Justyna Bargielska, a young Polish poetess, whose poetry selection entitled Serija manjših ran was prepared by Staša Pavlović. Interestingly, in 2015 Slovenes translated six books for children and young readers (Oni- chimowska, Maleszka, Żółtowska -Darska) and two books on religious topics (Ewa Czaczkowska’s Sestra Faustina and John Paul II’s personal notes from 1962 to 2003). The varied selections, translators’ offerings and the growing number of Slovenian translations of Polish literature (which were mostly published by very prestigious companies such as Beletrina, Družina, Modrijan and Cankarjeva založba) demonstrate that Slovenian readers are interested in Polish culture and interested in reading Polish books.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2016, 7, 2; 187-198
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekłady literatury polskiej w Słowenii w 2014 roku
Poljska književnost v slovenskih prevodih v letu 2014
Polish literature in Slovenian translation in 2014
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486689.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
obrobne kulture
dominantne kulture
prevodi leta 2014
prevajalske izbire
medkulturni dialog
peripheral cultures
dominant cultures
translations in 2014
translation choices
intercultural dialogue
Opis:
Leta 2014 je v Sloveniji izšlo 8 prevodov knjig poljskih avtorjev, med katerimi je prevladovala proza: 5 romanov pisateljev različnih generacij (Lem, Myśliwski, Huelle, Tokarczuk, Franczak), dve knjigi o verskih tematikah (o Janezu Pavlu II in o Juriju Popiełuszko) ter en izbor pesmi poljske Nobelove nagrajenke Wisławe Szymborske. Poljsko leposlovje je bilo tudi še kar prisotno v literarnih revijah, kot so npr. „Lirikon21”, „Poetikon”, „Locutio” in „Literatura”. Večino prevodov so objavile najbolj poznane in prestižne slovenske založbe, kot so npr. Mladinska knjiga, Cankarjeva založba, Celjska Mohorjeva Družba in Beletrina. Vredna pozornosti pa je dodelitev prestižne nagrade za najboljšega mladega prevajalca leta 2014 Staši Pavlovič za njen prvi knjižni prevod Mercedes‑Benz: iz pisem Hrabalu Pawła Huelleja. Na podlagi obravnavanih podatkov se lahko opazi, da poljska kultura postaja vedno bolj zanimiva za Slovence, za kar (v okviru medkulturnega dialoga) prispevajo prevajalci, predvsem pa njihovi odlični prevodi.
In 2014, 8 Polish authors’ books were translated and published in Slovenia, among which the dominant literary genre was prose: 5 novels written by authors belonging to different generations (Lem, Myśliwski, Huelle, Tokarczuk, Franczak), 2 books on religious topics (on John Paul II and Jerzy Popiełuszko), and a selection of poems by the Polish Nobel Prize winner Wisława Szymborska. Polish literature was also quite present in literary magazines such as „Lirikon21”, „Poetikon”, „Locutio” and „Literatura”. Most of the translations have been published by the most famous and prestigious Slovenian publishers such as Mladinska knjiga, Cankarjeva založba, Celjska Mohorjeva Družba and Beletrina. It is worthy to note that the prestigious award for the best young translator in 2014 was assigned to Staša Pavlović for her first translation, that is, Pawel Huelle’s Mercedes Benz: From Letters to Hrabal. On the basis of the data presented, it can be seen that Polish literature is becoming increasingly popular among Slovenians thanks to the translators and, especially, to their excellent translations.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2015, 6, 2; 191-204
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tłumacz komparatysta — tłumacz uwikłany w język. O dwóch „poezjotwórczych” kategoriach gramatycznych w języku polskim i słoweńskim
Prevajalec kot komparativist ter njegovo soočanje z jeziki. O dveh „poezijoustvarjalnih” slovničnih kategorijah v polščini in slovenščini
The Comparative Translator: A Translator Involved in Language. Regarding Two Poetic Grammatical Categories in Polish and Slovenian
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487118.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
tłumacz - komparatysta
relatywizm językowy
kategorie gramatyczne
narzędnik w poezji
liczba podwójna
utracone w tłumaczeniu
prevajalec — komparativist
jezikovni relativizem
slovnične kategorie
orodnik v pesmih
slovenska dvojina
izgubljeno v prevodu
translator-comparatist
relativism of languages
grammatical categories
instrumentalis in poety
dualis in Slovenian
lost in translation
Opis:
Prevajalec kot posredovalec med izvirnikom in prevodom je oseba, ki istočasno deluje med dvema jezikoma, dvema kulturami in dvojno literarno dediščino, ki sta doživeli različen razvoj. Prevajalsko delo je podobno delu komparatističnemu (primerjanje, analiza besedil, raziskovanje literarnih in kulturnih kontekstov, razlik in podobnosti), torej lahko trdimo, da je prevajalec „idealen — komparativist” oziroma „komparativist — praktik”, ki se mora med celotnim postopkom prevajanja soočati z jezikovno in kulturno različnostjo. Pri prevajanju iz izvirnega v drug in drugačen jezik se razkriva jezikovnen relativizem, ki ga včasih ni mogoče premostiti. Različna narava jezikov se lahko pojavlja ne samo na nivoju semantike oziroma v pragmatični (ustvarjalni) uporabi (tako im.„ususu”), temveč tudi na področju slovnice: v slovničnih oblikah, katere omogočajo ustvarjanje določene pesniške „vizijnosti” v enem jeziku, ki — zaradi drugačnega slovničnega sistema — ni prevedljiva v drugačen jezik (npr. v poljščini: orodnik — instrumental, ki nima potrebe po uporabi predloga (z /s) ali v slovenščini: izjemna in ni prevedljiva več v druge jezike, „intimna” kategorija dvojine). Razlike med raznimi načinami jezikovne konceptualizacije so opazljive samo preko primerjalne analize med izvirnikom in prevodom, kar — v praktičnem dejanju — dela prevajalec, na področju teorije pa prevajalski kritiki.
The translator as a mediator between the original and the translation is a person who is simultaneously working between two languages, two cultures and two literary heritages, which have experienced different developments. The work of translation is similar to that of comparativism (comparing, text analysis, exploration of literary and cultural contexts, differences and similarities), so it is possible to say that the translator is an ideal comparatist, or a „comparatist — practitioner”, who must cope with the diversity of languages and cultures during the whole process of translation. Translation from the original to another language reveals relativism, which sometimes cannot be overcome. The different linguistic nature may appear not only at the level of semantics, or in the pragmatic conventions, but also in the field of grammar: for example, grammatical forms, which enable the creation of a certain poetic “visionism” in the original language, do not allow translation into another language, as the latter uses a different grammatical system. Thus, the Polish instrumentalis, which does not need to use the preposition s/z, is untranslatable into Slovenian and, considering the same principle, the Slovenian “intimate” category of the dual form is untranslatable into other languages. The differences between the various linguistic conceptualization are observable only through a comparative analysis between the original and the translation, which — in practical action — is done by the translator, and — in theory — by the translation critics.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 355-373
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza i zmysły w pracy tłumacza
The role of translator’s erudition and sensory cognizance in the process of translation
Vloga čutilnega zaznavanja ter erudicije prevajalca v prevajanju
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486941.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
mimetična književnost (mimesis)
znanje prevajalca
senzorično zaznavanje
ekphrasis
esej o umetnosti
mimetic literature (mimesis)
translator’s erudition
sensory cognizance
essay about visual arts
literatura mimetyczna (mimesis)
wiedza tłumacza
poznanie zmysłowe
ekfraza
esej o sztuce
Opis:
Članek obravnava problematiko literarnih besedil (kot so npr. zgodovinski romani, dnevniki, potopisi, biografije, literarni eseji ipd.), za katere je značilna visoka stopnja realnosti (kategorija mimesis) in v katerih se pojavljajo opisi realno obstajajočih prostorov, zgradb, umetnin itd. Ta zvrst leposlovja zahteva od prevajalca določeno znanje ter erudicijo in pogosto temelji na realnih izkušnjah, ki so povezana s čutili (videti, pogledati, pokušati, dotakniti), še predvsem z vidom (figura hipotiposis). Zanimiv primer, ki nekako druži problematiko znanja ter senzoričnega zaznavanja v prevodu, so potopisni eseji o umetnosti, za katere je značilna retorična figura ekhprasis, definirana kot “verbalni (jezikovni) opis resnično obstajajoče umetnine”. Z vidika teorije prevajanja, potopisni eseji o umetnosti (kot je npr. zbirka Zbigniewa Herberta Barbar v vrtu) implicirajo obstoj dveh tipov prevoda, ki sta: 1. primarno, v originalu, intersemiotični prevod (transmutacija) 2. sekundarno pa interlingvalni prevod (iz jezika v jezik). Prevajalec bi moral v postopek interlingvalnega prevajanja vključiti tudi transmutacijo, se pravi verificirati pravilnost prevoda tako v primerjavi z besedilom originala kot tudi z realno umetnino, ki je opisana v originalu.
This paper deals with the problem of literary texts (such as. Historical novels, diaries, travelogues, biographies, literary essays, etc.) which are characterized by a high degree of reality (category mimesis) and by realistic descriptions of the available spaces, buildings, art, etc. This type of literature requires a certain knowledge and erudition from the translator, and it is often based on real experiences which are connected to the senses (sound, sight, touch, smell, taste), but in particular with sight (figure hipotiposis). An interesting example, that somehow brings together the problems of knowledge and sensory perception in the process of translation, are the travelogue essays on art, characterized by the rhetorical figure known as ekphrasis — a “verbal (linguistic) description of an existent art object”. From the perspective of the theory of translation, travelogue essays concerning art (eg. Zbigniew Herbert‑collection “Barbarian in the garden”) imply the existence of two types of translation, which are: 1) intersemiotic translation (transmutation) and; 2) interlingual translation (from one language to another). During the process of interlingual translation it would be recommendable for the translator to also include the dynamics of transmutation, that is to verify the correctness of the translation in comparison to the original text as well as to the art object, described in the original text.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2015, 6, 1; 133-148
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O destereotypizacji odczytań tekstu oryginału w przekładzie — rozważania o słoweńskim tłumaczeniu kulinariów w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza
Destereotipizacija interpretacij izvornega besedila v prevajanju — nekaj tez o kulinariki "Gospoda Tadeja" Adama Mickiewicza v slovenskem prevodu Rozke Štefan
Source text’s destereotypization of interpretations in the process of translations — some theses about the culinary art of Adam Mickiewicz’s "Sir Thaddeuss" in Rozka Štefan Slovenian translations
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487050.pdf
Data publikacji:
2013-07-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
„polskość”
nieprzekładalność
typowe dania (kulinarstwo)
komunikacja międzykulturowa
intepretacja
destereotypizacja
kontekst kulturalny
„poljskost”
neprevedljivost
tipične jedi (kulinarika)
medkulturna komunikacja
interpretacjia
destereotipizacija
kulturni kontekst
„Polishness”
untranslatable
typical dishes (culinary)
intercultural communication
interpretation
destereotypization
cultural context
Opis:
Gospod Tadej ali zadnji maščevalni pohod na Litvi Adama Mickiewicza — poljska narodna epopeja, napisana v obdobju romantike — je mojstrovina, ki velja za neprevedljivo. Vsebuje in kodificira določeni „vzorec poljskosti”: stereotipne predstave vsega, ki naj bi veljalo za tipično poljsko, neločljivo povezano s poljskim (kulturnim, zgodovinskim, literarnim, političnim) kontekstom in okoljem. V razpravi je izpostavljena teza, da številni pojmi oz. predstave, ki veljajo v določeni kulturi za stereotipične, v prevodu spreminjajo svoj status: niso več shematične in očitne (izgubljajo svojo stereotipnost) Postopek „destereotipizacije” se dogaja v glavnem zaradi prenosa besedila v drug jezik, drugi kulturni kontekst ter zaradi kulturno drugače vzgojenega sprejemnika (bralca), ki interpretira tekst s popolnoma drugega, novega vidika.
Adam Mickiewicz’s Sir Thaddeus, or the Last Lithuanian Foray — Polish national epic poem, written in the Romantic period — is a masterpiece, considered to be untranslatable. It contains and codifies certain “patterns of Polishness”: stereotypical depictions of everything that are typically Polish, and indivisibly connected with the Polish (cultural, historical, literary, political) context and environment. In the article it is asserted that a number of terms and depictions, which, in a certain culture are considered as stereotypical, in a translation change their status: they are neither schematic nor obvious anymore (they lose their stereotypy). The process of “destereotypization” takes place mainly because of the transfer into another language and into another cultural context, and because of the receiver’s (reader’s) different cultural education, who interprets the text from a completely different, new point of view.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2013, 4, 1; 37-60
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies