Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Diderot" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Les synesthésies diderotiennes : l’omniprésence de l’auditif dans la critique picturale de Diderot
    Diderot’s synaesthesias: the omnipresence of the hearing in Diderot’s pictorial criticism
    Autorzy:
    Langbour, Nadège
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1628087.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    To respond to an order from his friend Grimm who publishes the Correspondance littéraire, Diderot writes, between 1759 and 1781, nine accounts of the painting and sculpture exhibitions taking place at the Louvre. In his art critic, Diderot often uses the vocabulary of music and noise. Sometimes he evokes the hubbub of colors, sometimes he evokes their harmony. Then, he questions the definition of painting as “silent poetry”. The use of this vocabulary is not only metaphorical. Diderot’s sensualist aesthetics and philosophy encourage him to use the vocabulary of the auditory to establish correspondences between the visual and auditory sensations. So, he developes synaesthesias that announce those of Baudelaire.
    Źródło:
    Cahiers ERTA; 2021, 25; 9-31
    2300-4681
    Pojawia się w:
    Cahiers ERTA
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diderot, Chardin et le paradoxe de la nature morte
    Diderot, Chardin and the paradox of the still life
    Autorzy:
    Langbour, Nadège
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627865.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    Fascinated by the paintings of Chardin, Diderot demonstrates the superiority of this painter on numerous painters of history. So, the critic knocks down the hierarchy of the genres defined by Félibien in the XVIIth century. He pupil Chardin to the rank of demiurge because the artist manages paradoxically to breathe life into his still lives. Indeed, Chardin is a scholar colorer and he imitates perfectly the flesh, what makes it a rial of the nature.
    Źródło:
    Cahiers ERTA; 2014, 6; 11-21
    2300-4681
    Pojawia się w:
    Cahiers ERTA
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’oeil-araignée. Sistemi descrittivi come scatole ottiche nei "Salons" di Diderot. Una lettura a partire dalle tesi di Hamon
    Autorzy:
    Crivella, Giuseppe
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195592.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-03
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Philippe Hamon
    Visual Studies
    description/definition
    pantonyme
    Diderot’s "Salons"
    descrizione/definizione
    pantonimo
    "Salons" di Diderot
    Opis:
    Il testo si propone di analizzare le modalità di funzionamento dei sistemi descrittivi nei Salons di Diderot. Recuperando il fitto reticolo di definizioni operative messe a punto da Philippe Hamon nel noto testo Du descriptif, il nostro studio sviluppa una serie di analisi finalizzate a mettere in luce la distanza della prassi descrittiva di Diderot rispetto alle enunciazioni teoriche della trattatistica retorica a lui anteriore o coeva, puntando l’attenzione soprattutto su un uso assolutamente originale del pantonimo all’interno dei Salons.
    The text aims to analyse how the descriptive systems work in the Salons of Diderot. Retrieving the dense network of operational definitions developed by Philippe Hamon in the well-known text Du descriptif, our study develops a series of analyses aimed at highlighting the distance of Diderot’s descriptive practice with respect to the theoretical statements of the rhetorical treatise before him or coeval, focusing above all on an absolutely original use of the pantonyme within the Salons.
    Źródło:
    e-Scripta Romanica; 2020, 8; 36-53
    2392-0718
    Pojawia się w:
    e-Scripta Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Was leistet die Kälte des Schauspielers bei LESSING und DIDEROT?
    The Impact of “Cold Acting” in LESSING and DIDEROT?
    Co sprawia aktorska ,gra na zimno’ u LESSINGA i DIDEROTA?
    Autorzy:
    Kaul, Susanne
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642479.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theater
    Lessing
    Diderot
    Schauspiel
    Emotionstheorie
    Opis:
    W artykule przedstawiona jest debata dotycząca zasad gry aktorskiej, prowadzona w XVIII w. Brali w niej udział m.in. DIDEROT i LESSING. Spór dotyczył pytania, czy aktor powinien przekazywać autentyczne emocje i identyfikować się z przedstawianą postacią czy też powinien grać w sposób zdystansowany i opanowany, bez stapiania się z rolą. DIDEROT podawał wiele argumentów na rzecz ,chłodnego’ aktora, natomiast LESSING był zwolennikiem połączenia ognia i chłodu. Teza artykułu dotyczy funkcji ,gorącej’ lub ,chłodnej’ gry: chłód służy w wypowiedziach LESSINGA oświeceniowemu Common Sense Moral. Jest to teoria bliska tezom Adama Smitha. DIDEROT natomiast broni chłodu w imię wartości estetycznych, służących poziomowi artystycznemu przedstawienia. Spojrzenie w pooświeceniową przyszłość wiąże wnioski z tez o chłodnych i gorących uczuciach ze współczesnymi teoriami o emocjach.
    In diesem Beitrag geht es um eine schauspieltheoretische Debatte, die im 18. Jahrhundert aufgekommen ist und an der sich auch DIDEROT und LESSING beteiligt haben. Soll ein Schauspieler seine ganze Leidenschaft in eine Rolle legen und sein, was er darstellt, oder soll er distanziert und beherrscht die Rolle spielen, ohne darin aufzugehen? Während DIDEROT viele Gründe für den kalten Schauspieler ins Feld führt, plädiert LESSING für eine Mischung aus Feuer und Kälte. Die These dieses Beitrags ist, dass die Kälte bei LESSING im Dienste einer aufklärerischen Common Sense Moral steht, die in der Nähe zu Adam Smith gesehen werden kann, während DIDEROTS Verteidigung der Kälte ästhetisch begründet ist und allein der Kunstfertigkeit der Darstellung dienen soll. In einem Ausblick werden einige Implikationen dieser Statements über kalte und heiße Gefühle kritisch mit der Emotionstheorie der Gegenwart in Beziehung gesetzt.
    This article presents the debate on theatre theory that arose in the 18th century and in which DIDEROT and LESSING participated. The conflict revolved around the question whether an actor should convey authentic emotions and identify with the character he/she plays or whether he/she should act in an unemotional and controlled way without becoming absorbed in the role. While DIDEROT delivers many arguments for “the cold actor”, LESSING pleads for a mix of “fire” and “coldness”. The thesis of this article is that LESSING’S “coldness” is justified by an Enlightenment common sense morality that can be seen as akin to Adam Smith’s ideas, while DIDEROT defends the “cold” way of acting in the name of aesthetic values which serve to assure a high artistic level of performance. The article looks at how some implications of these statements about “cold” and “hot” feelings are critically related to contemporary emotion theories.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2019; 31-46
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diderot et Le Neveu de Rameau, un je(u) de rôle à l’issue incertaine
    Diderot and Rameau’s Nephew: The Uncertain Outcome of a Role-Playing Game
    Autorzy:
    Lecimbre, Aude
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24201489.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Denis Diderot
    jeu
    philosophie
    individualité
    dramaturgie
    game
    philosophy
    individuality
    dramaturgy
    Opis:
    En dépliant les usages du terme de jeu dans leur dimension dramaturgique, l’objectif de cette contribution est d’éclairer la question de l ’individualité du personnage du Neveu dans Le Neveu de Rameau de Diderot. L’importance que l’écrivain accorde au genre théâtral éclaire d’un point de vue nouveau l’œuvre puisque, dans ce dialogue entre Lui et Moi, la question du décor et la structure du texte se doublent d’une interrogation sur le je des personnages. Le thème du jeu éclaire à la fois le décor dans lequel se déroule le dialogue et l’individualité du personnage du Neveu qui ne semble être, du début à la fin, qu’un comédien par essence. Force est alors de constater que ce dernier se joue du Philosophe et subvertit tout autant son point de vue matérialiste que sa pratique philosophique.
    By requiring us to think the notion of play in his dramaturgical aspect, the main purpose of this paper is to shed light on the question of the individuality of the character of the Nephew in Rameau’s Nephew. The field of the theatre and performing arts is of great importance in Diderot’s texts. Therefore, in Rameau’s Nephew, through the dialogue between Him and Me, the question of the theatrical space and the structure of the text are coupled with a questioning of the “I” of the characters. We want to observe, in this paper, the way in which the theme of play in Rameau’s Nephew illuminates the theatrical space and the structure. The character of the Nephew is only an actor. He laughs at the Philosopher and subverts the materialist point of view, as much as philosophical practice.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2023, 13; 38-47
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diderot et Maupertuis sur la sensibilité de la matière, ou comment feindre de ne pas se comprendre
    Diderot and Maupertuis on the sensibility of matter, or the practice of feigned misunderstanding
    Autorzy:
    Soubbotnik, Michael A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1048053.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Diderot
    Maupertuis
    sensibility of matter
    organization
    continuity
    totality
    Opis:
    In §§ 50-51 of his Pensées sur l’interprétation de la Nature, Diderot draws consequences adverse to religion from the hypothesis of the sensibility of living matter in the Système de la Nature, prompting an endangered Maupertuis to respond. Diderot knows that he is reading his own materialistic conception of matter in Maupertuis but is feigning to object to it, while Maupertuis, who knows that the so-called objection is in truth Diderot’s own view, is compelled to defend himself. Through this rhetoric of feigned misunderstanding, real and fundamental questions (living matter, continuity, totality, unity of natural philosophy) raised by the phenomena of organization are being discussed.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2020, 47, 4; 7-16
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new education of women. Denis Diderot’s anatomy course project for young noble women
    Autorzy:
    Forycki, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956679.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    enlightement
    Diderot
    anatomic education
    sexual education
    Catherine the Great
    gender studies
    Opis:
    A new education of women. Denis Diderot’s anatomy course project for young noble women. Denis Diderot (1713–1784) explained how women’s education should be different than before. A woman should be considered a citizen, Diderot demanded placing primary social importance on her domestic activity. An interesting feature of this new approach to education of women was to include an anatomy course in their personal development. Denis Diderot did not devote a separate tractate to the issue of women’s education, nor did he write a concise curriculum in anatomy. However, the remarks scattered among various texts by the philosopher concerning that innovative concept allow us not only to reconstruct a fairly cohesive draft of an anatomy course for girls, but also superbly illustrate Diderot’s commitment to realization of his own ideas. Secondly, we need to consider the activities of one Ms. Biheron – the organizer of public anatomy courses – which exerted, as we will see, a huge influence on Diderot’s conviction of the need to incorporate such courses in women’s education. In the last part of the discourse, the involvement of the French philosopher in the educational reforms of Catherine II should be noted. The analysis of Diderot’s texts on education clearly indicates that the philosopher put a strong emphasis on changes in the methods of teaching women. As the director of St. Petersburg facility for girls he managed to partially put his project into effect. Of course, for French philosophers – blind to Russian realities –  the unquestionable success of Diderot’s anatomy course might be another argument for the proclamation of the view that Catherine II realized in her country the postulates of the Enlightenment.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Wychowania; 2013, 29; 7-14
    1233-2224
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autentyczność i przeszkoda. O paradoksalnych figurach autentyczności w kulturze XXI wieku
    Autorzy:
    Szmidt, Olga Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607852.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    authenticity, 21st-century culture, modernity, Jean-Jacques Rousseau, Denis Diderot
    autentyczność, kultura XXI wieku, nowoczesność, Jean-Jacques Rousseau, Denis Diderot
    Opis:
    The article focuses on the figure of paradox, which plays the key role in shaping the idea of authenticity. Furthermore, its importance can be seen in the construction of texts (including literature, performance, film, TV shows, etc.) that refer to this idea. The article is a theoretical enquiry focused primarily on the analysis of the concept of paradox in terms of authenticity. The article includes the analysis of works fundamental for understanding this pivotal idea. It includes a famous work written by Denis Diderot entitled Paradox of the Actor and some works by Jean-Jacques Rousseau that are crucial for this topic. The interpretations of both texts are supported by critical contemporary analyses – by Philippe Lacoue-Labarthe and Jean Starobinski, as well as by other contemporary authors. A brief analysis of the founding discourse about the idea of authenticity aims at comparing the above-mentioned works with the modern way of thinking about authenticity. The pivotal concept of the article is to present the figures of paradox that affect the shape and dynamics of the notion of authenticity in contemporary culture and in the Enlightenment.
    Artykuł jest poświęcony figurze paradoksu, która odgrywa kluczową rolę w procesie kształtowania się idei autentyczności, a także konstruowania tekstów kultury na niej skupionych. Tekst ma charakter teoretyczny, analizuje pojęcie paradoksu w kontekście autentyczności, a także jego znaczenia dla konstrukcji tej idei. Autorka poddała analizie fundamentalne dla autentyczności dzieła Denisa Diderota (Paradoks o aktorze) oraz Jean-Jacques’a Rousseau. Oba utwory zostały poparte krytycznymi współczesnymi analizami – odpowiednio autorstwa Philippe’a Lacoue-Labarthe’a oraz Jeana Starobinskiego, a także innymi opracowaniami. Przedstawienie fundamentalnych dla dyskursu o autentyczności rozpraw ma na celu próbę zderzenia ich z współczesnym sposobem mówienia na temat tej idei oraz określania jej paradoksalności. Zasadniczą koncepcją artykułu jest przedstawienie takich figur paradoksu, które wpływają na kształt oraz dynamikę pojęcia autentyczności w epoce oświecenia i współcześnie.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 2
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les aspects et les enjeux du silence dans Jacques le fataliste de Diderot
    The aspects and the stakes of the silence in Jacques le fataliste of Diderot
    Autorzy:
    Sassi-Taktak, Salwa Ben
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038098.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    silence
    points of suspension
    narrative ellipse
    interruption
    story
    Opis:
    The novel presents a variety of writings of silence; but we limit ourselves, in the context of the present work, to the most relevant aspects, namely interruptions in narratives, narrative ellipses and point of suspension as the particular language of silence. These three modalities nevertheless serve aprolix discourse, and are innovative. Suddenly the novel exemplifies what contemporary literature calls the anti-novel
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2017, 7; 23-33
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kubuś Fatalista i jego pan
    Autorzy:
    Diderot, Denis
    Współwytwórcy:
    Boy-Żeleński, Tadeusz
    Niedziałkowska, Marta
    Sekuła, Aleksandra
    Choromańska, Paulina
    Data publikacji:
    2011-11-23
    Wydawca:
    Fundacja Nowoczesna Polska
    Tematy:
    powiastka filozoficzna
    Epika
    Oświecenie
    Opis:
    Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
    Źródło:
    Denis Diderot, Kubuś Fatalista i jego pan, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, wyd. drugie, Instytut Wydawniczy "Bibljoteka Polska", Warszawa 1920
    Dostawca treści:
    Wolne Lektury
    Książka
    Tytuł:
    Le rôle créateur de la memoria rhétorique dans la théorie des arts à l’époque des Lumières
    Autorzy:
    Sebastian, Zacharow,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897085.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Rhetoric
    Theory of art
    Diderot
    French literature
    Opis:
    The article addresses the issue of one of the parts of rhetoric – memory (memoria) in relation to fine arts (beaux-arts), a term invented by Charles Batteux. In the classical understanding of the rhetorical discourse, memoria is a set of rules allowing the speaker to remember his speech and then to deliver it in the best possible way. In terms of aesthetics and art, the mentioned term takes on many new meanings, to the extent that Diderot’s Encyclopedia does not use it at all. In order to explain the role of memory as a creative process, the French theoreticians of the Age of Enlightenment (Batteux, Dubos, Voltaire) use many other terms, which only shows the complexity of the term memoria. The aim of the article is to show the adaptation of the rhetorical term to the area of poetics and theory of art, and to present how this rhetorical concept becomes one of the foundations of the fine arts.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2019, 63(4 (467)); 7-14
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Penser par soi-même ou la question du maître vue par les encyclopédistes et par Kant
    To think by oneself or the question of the master in the Encyclopedie of Diderot and d’Alembert and in Kant
    Autorzy:
    Le Ru, Véronique
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483480.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Encyclopédistes
    éducation
    penser par soi-même
    Jean Le Rond d’Alembert
    Denis Diderot
    Emmanuel Kant
    Encyclopedists
    education
    thinking for oneself
    Opis:
    How does the Encyclopedists’ watchword ‘to think for oneself’ relate to the question of education, which could be formulated as: does man need a master? As soon as the Encyclopedists ask the question, they propose a new way of thinking about the two meanings which can be given to the notion of master: dominus (“the lord”), and magister (“the teacher”). The lord has authority thanks to his status as a land owner or castle owner, the teacher is in a position of power by virtue of his knowledge and education. The Encyclopedists’ answer to the question concerning education will be compared to that given by Kant, and the meaning the Encyclopedists assign to the expression ‘to think for oneself’ will also be juxtaposed with Kant’s interpretation. In this way, the correlation between education and ‘thinking for oneself’ observed by both Kant and the Encyclopedists will be demonstrated.  
    Comment le mot d’ordre des encyclopédistes de penser par soi-même se conjugue-t-il avec la question de l’éducation qu’on pourrait formuler ainsi : l’homme a-t-il besoin d’un maître ? Les encyclopédistes posent la question et aussitôt la reformulent selon les deux sens que l’on peut donner à la notion de maître. Le latin fournit deux termes qui recouvrent la notion de maître en français : dominus (celui qui possède les terres et qui domine les gens qui vivent sur ses terres : le seigneur) et magister (celui qui enseigne les connaissances  et les règles : l’éducateur). Le dominus tient son autorité de ses titres de propriété, le magister de son savoir et de son éducation. Nous comparerons la solution que donnent les encyclopédistes à la question de l’éducation à celle que propose Kant, nous comparerons également la signification respective qu’ils donnent à l’exigence de penser par soi-même et nous montrerons que l’injonction de penser par soi-même est corrélée à celle de l’éducation aussi bien chez les encyclopédistes que chez Kant.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2019, 9; 32-43
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gołębie pod pomnikiem Diderota
    The Pigeons at the Statue of Diderot
    Голуби у памятника Дидро
    Autorzy:
    Załęska-Olszewska, Ines
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054670.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Уильям Уортон
    animal studies
    птицы
    голуби
    орнитология
    William Wharton
    ptaki
    gołębie
    ornitologia
    birds
    pigeons
    ornithology
    Opis:
    Gołębie nie są klasyfikowane jako zwierzęta domowe. Bytują one najczęściej w centrach dużych miast, takich jak Paryż. Mieszkańcom kojarzą się z gruchaniem, tańcami godowymi i roznoszeniem chorób. Są tak zwanymi nuisance animals. W twórczości Williama Whartona pełnią one jednak istotne funkcje i możemy analizować je z wielu perspektyw. Są zarówno elementami krajobrazu, świadkami rodzącego się uczucia między Mirabelle i Jacquesem, jak i samodzielnymi bohaterami. W książce Spóźnieni kochankowie obecność gołębi jest wielokrotnie podkreślana przez samego autora. Nieprzerwanie od trzydziestu lat Mirabelle dba o swoich podopiecznych – karmi i leczy ptaki. Jej troska niejako kłóci się z poglądami Jacquesa, któremu gołębie zakłócają wizję twórczą z posągiem Diderota w tle. Losy bohaterów połączą się w najmniej oczekiwany sposób, a wszystkiemu przyglądać się będą ptaki.
    Голуби не считаются домашними животными. Чаще всего их можно встретить в центрах крупных городов, таких как Париж. У жителей городов они ассоциируются с воркованием, брачными танцами и распространением болезней. Это так называемые nuisance animals (нежелательные животные, т. е. причиняющие неудобство или являющиеся помехой). Однако в произведениях Уильяма Уортона они играют важную роль, и мы можем анализировать их образы со многих точек зрения. Они одновременно являются элементами пейзажа, свидетелями зарождающегося чувства между Мирабель и Жаком, а также независимыми героями. В книге Поздние любовники Уортон неоднократно подчеркивает присутствие голубей. Мирабель заботится о голубях уже тридцать лет. Ее забота о них резко контрастирует со взглядами Жака. Сначала он не любит этих птиц, потому что они мешают ему и прерывают его творческое рассмотрение статуи Дидро на заднем плане. Судьба героев сложится наименее ожидаемым образом, и за всем будут наблюдать птицы.
    Pigeons are not domestic animals. They often live in the centers of big cities — like Paris — waiting for food. Birds are associated with billing, mating dance and diseases. They are so-called nuisance animals. Nevertheless, these animals are important in William Wharton’s books. There are multiple viewpoints how to analyze them — as a part of the landscape, witnesses of newborn affection between Mirabelle and Jacques or independent characters. Wharton emphasizes the presence of birds in the novel Last Lovers. Mirabelle has been taking care of pigeons for thirty years. Her care of them contrasts sharply with Jacques’ views. He does not like pigeons at first because they interrupt him and change his creative vision of the Statue of Diderot in the background. When the characters meet, the birds will consider it.
    Źródło:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2021, 2 (8); 1-17
    2719-2687
    2451-3849
    Pojawia się w:
    Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W hołdzie dla Diderota. Milan Kundera, Kubuś Fatalista i ich pan
    In tribute to Diderot: Milan Kundera, Jacques the Fatalist and their Master
    Autorzy:
    Gawarecka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635442.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    enlightenment novel
    postmodern novel
    literary fiction
    poetics of variations
    meta-literariness
    Opis:
    In his meta-literary and para-textual statements, Milan Kundera has been frequently turning to the issue of the enlightenment narrative experiments considered as the initial ones for the twentieth-century (post)modern creative strategies. Those experiments resulted from the striving for suppression of the over-prescription characterized the classicist rules, and they managed to direct attention to the literary genres which were undermined by the Enlightenment era that is in other words and above all, novel. In order to reveal this “modernity” of the eighteenth-century prose, the Czech writer in the work entitled Jacques and his master (1971) performed a “cultural translation” (variation) of the famous text by Diderot into the form of drama. Kundera was focused on the devices used by the French encyclopaedist which enabled him to expose the “evidence of trick” regarding the anti-illusion and fictitious character of literary representation of the world. He was, therefore, interested not so much in the philosophical and ideological background of Diderot’s tale dedicated to the romances of Jacques the Fatalist, but in the author’s freedom in his “play with the romance’s conventions” which even then was undergoing the process of fast schematisation.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
    2084-3011
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Slawistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’hypopeinture greuzienne et ses palimpsestes narratifs au XVIIIe siècle
    Hypopicture of Greuze and its narrative palimpsests in the 18th century
    Autorzy:
    Langbour, Nadège
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483677.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    paintings of Greuze
    writings on art of Diderot
    moral tale
    literary transposition
    Opis:
    In the 18th century, the paintings of Greuze had much success. The literature took against these paintings. It transposed them in narrative texts. Diderot and Aubert, described paintings of Greuze by using the literary kind of the moral tale. Thus, they respected moral spirit of the painting of Greuze. But when paintings of Greuze were transposed in the novels, this moral spirit had been perverted : the novels respected stating of Greuze, but they used it to produce a different statement.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2015, 5; 23-32
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies