Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christ, Adam" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-19 z 19
Tytuł:
Religious and Emotional Communities in John Heywood and John Bale’s Interludes
Autorzy:
Christ, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48809577.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
John Keywood
John Bale
inderludes
emotional communities
religion
Opis:
The paper examines emotional communities in early modern English drama, specifically interludes by John Heywood and John Bale. It explores the connections between emotion and religion, and seeks to uncover whether and how emotionality changes according to the politically acceptable religious doctrine – particularly in the time of Protestant reformation under Henry VIII Tudor – and how these changes are expressed in the early sixteenth century English interludes by a Catholic (Heywood) and a Protestant (Bale) author. This paper considers early modern texts of culture which have not been researched as broadly as the drama of the later English Renaissance period (such as works by William Shakespeare or Christopher Marlowe), and, drawing upon the concept of “emotional communities” introduced by Barbara Rosenwein, additionally offers insights into an ongoing discussion on emotions in history.
Źródło:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2021, 7, 1; 22-31
2353-6098
Pojawia się w:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczna doniosłość typologii Adam-Chrystus w świetle dokumentów Międzynarodowej Komisji Teologicznej
The Theological Significance of the Adam-Christ Typology Based on the Documents of the International Theological Commision
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601584.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Adam
Drugi Adam
typologia
Chrystus
Bóg
człowiek
Wcielenie
stworzenie
zbawienie
przebóstwienie
obraz Boży
chrystologia
antropologia
protologia
eschatologia
historia zbawienia
czas
wieczność
the Second Adam
typology
Christ
God
man
Incarnation
creation
salvation
deification
image of God
Christology
anthropology
protology
eschatology
history of salvation
time
eternity
Opis:
W nauce o dwóch Adamach kryją się treści ważne dla wielu traktatów teologicznych. Biblijna typologia ukazuje również konieczność uwzględniania wzajemnej więzi między nimi. W tym sensie Pawłowy paralelizm wzywa do uprawiania teologii integralnej, która poszczególne prawdy wiary widzi w łączności oraz wyprowadza z całości Objawienia.
The Christological dogma points out the mutual relation between Christology and anthropology. An anthropological element of Christology can be derived from the biblical teaching on two Adams. Having considered the documents of the International Theological Commission, which mention the Adam-Christ typology, the author draws conclusions that are also true regarding other theological treatises and correlation between them, namely, protology, anthropology, Christology, soteriology and eschatology. The article also shows how the First Adam and the Second Adam in fluence the history of a single man, as well as the whole humanity. An antitype and type may be considered two determinants that influence the history of the old and new mankind.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 205-224
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciało złe i dobre. Kwestia pochodzenia i natury ciała Adama i Chrystusa we wczesnochrześcijańskich ruchach heretyckich
Bad and good flesh. The issue of origin and nature of Adam and Christ’s body in early Christian heretic movements
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613871.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
antropologia
eschatologia
ciało
stworzenie
wcielenie
herezje
gnostycyzm
Filastriusz z Brescii
Tertulian
Ireneusz
Orygenes
anthropology
eschatology
body
creation
incarnation
heresy
gnosticism
Filastrius of Brescia
Tertullian
Irenaeus
Origen
Opis:
The article expounds on the groundwork laid by the first Latin treaty De haeresibus by Philastrius, the fourth-century bishop of Brescia, analyzed on the background of writings of Irenaeus, Tertullian and Origen, how the rooted in Gnosticism representatives of early Christian heresies (Carpocratians, Saturninus, Valentinus, Apelles, Marcion, Manicheans) have comprehended the genesis of man’s body. After a general delivery of early Christian doubts regarding the value of human flesh, different varieties of heretical paradox – ensuing from Platonic and Gnostic cosmo-anthropological tendencies – are presented. The paradox could be formulated in the following manner: human body of the first man Adam – and correspondingly all of his descendants – is genetically and ontologically evil as being an elementary constituent of the material world. Hence the flesh of a new Adam, i.e. Christ, must come form another realm and be free of the earthly materiality in order to be good by nature and worthy of Saviour’s person. The presented mode of thinking instigated the rise of theological misconceptions, in particular the eschatological ones denying human body the possibility of resurrection and recognizing – in a Gnostic fashion – the liberation of man from flesh, not his salvation alongside his body.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 63; 77-93
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznanie Adama i wiedza Chrystusa a intelekt możnościowy i czynny. Ujęcie Tomasza z Akwinu
The Cognition of Adam and Knowldege of Christ in the Context of Potential and Agent Intellect
Autorzy:
Zembrzuski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078915.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomasz z Akwinu
intelekt możnościowy i czynny
wiedza Chrystusa
wiedza Adama
Thomas Aquinas
potential intellect
agent intellect
knowledge of Christ
knowledge of Adam
Opis:
Thomas Aquinas anthropology is related to the description of human nature, which was established at the beginning, before original sin, as well as taking into account all its effects, and the nature that was united with God. The distinction of two intellects adopted by Aristotle - a potential and active intellect - for Aquinas was helpful in showing the unique character of the knowledge that Adam and Christ had. Adam as the one who was appointed as teacher of people, had perfect knowledge and did not have a potential intellect that would be an unwritten tablet. His potential intellect had the habits of knowledge, by which he had a perfect knowledge of everything that can be embraced in any field of cognition by the power of the first principles of knowledge. The perfection of Christ's knowledge was incomparably greater than knowledge of Adam and every other human being – it was result of unification with the Word, but not the mixing of two natures. Christ had knowledge which have blessed (saved), infused knowledge (resulting from union with the Word) and had experiential knowledge appropriate to age and time. Christ developed in knowledge and wisdom because he grew in human experience.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 123-138
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijno-historyczna analiza święta Przemienienia Pańskiego
The biblical and historical analysis of the Feast of the Transfiguration of Christ
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494381.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Chrystus
Przemienienie Pańskie
góra Tabor
obłok
święto
liturgika prawosławna
liturgika rzymskokatolicka
Jesus Christ
the Transfiguration of Christ
Mount Tabor
Cloud
the feast
orthodox liturgics
roman catholic liturgics
Opis:
W powyższym artykule podjęto się próby analizy jedynie kilku z wielu aspektów, które zawiera w sobie wydarzenie Przemienienia Pańskiego. Skupiono się przede wszystkim na prześledzeniu i porównaniu opowiadania ewangelicznego dotycz ącego Metamorfozy Chrystusa, które ukazane zostało szczegółowo przez trzech Synoptyków. Zwrócono głównie uwagę na różnice i podobieństwa zachodzące w ich relacjach oraz na to, jak poszczególne elementy Ewangelii były rozumiane i interpretowane, mając na uwadze literaturę patrystyczną, badania biblistów i teologów kościelnych. Odniesiono się ponadto do poszczególnych etapów historycznego rozwoju święta Przemienienia, zarówno na Wschodzie jak i Zachodzie.
In this article the author undertakes an attempt to analyze only a few of the many aspects contained in the episode of the Transfiguration of Jesus Christ. Special attention is mainly paid to investigate and compare a gospel story about The Metamorphoses which has been presented in detail by three Synoptics. The author highlights the differences and similarities between the Synoptics Gospels and how their individual elements were understood and interpreted in patristic literature and research of Bible scholars and Christian theologians. Moreover, the author makes reference to various stages in historical development of the Feast of the Transfiguration in both the East and West.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 3; 271-298
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christus Totus – Different Ways of Interpretation
Autorzy:
Wołyniec, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038843.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christus totus
the Church
the Head and the Body
social person
Adam
cosmic Christ
Opis:
The christological title Christus totus seldom appears in modern theology. It seems that the reason for this stems from the lack of precise understanding and interpretation of the very title. Therefore, the article: “Christus totus − different ways of interpretation”  is an attempt at the presentation of theological wealth hidden behind it. From ecclesiological aspect, Christus totus expresses the unity of Christ − the Head and Body of the Church. Without covering over the identity of the Divine Person, Jesus Christ must be eternally and inextricably perceived with the Church, which takes over and borrows from its Divine Head new subjectivity. Christus totus, in the anthropological perspective, is a paradigm of the new man. On the one hand, He is the new Adam, a social, corporate being, yet on the other hand, He is a Personality characterized by His total openness to others. Jesus Christ is a man who does not exist for Himself but for others, opening wide the boundaries of His existence. From the cosmic perspective Christus totus is finally cosmic Christ, because He remains in the relation of cause and effect of the entire creation. However, Christ does not fade away in the Universe in any pantheistic sense, but remains in it, being present as the incarnated Son of the Father, performing real transformation of the Universe into New Heaven and New Earth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 51-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół jako ciało Chrystusa w Kol i Ef
Autorzy:
Sikora, Ryszard Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177926.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kościół
ciało Chrystusa
List do Kolosan
List do Efezjan
Church
body of Christ
Colossians
Ephesians
Opis:
After the introductory part presenting the general view of the Church in Eph and Col, the article contains a review of all texts regarding the Church as a Body of Christ. The author gives a short analysis of each of them and in the end tries to show the global vision of the Church as a Body of Christ in these two Captivity Letters.
Źródło:
The Biblical Annals; 1997, 44, 1; 129-138
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christus Totus – różne drogi interpretacji
Christus Totus – Different Ways of Interpretation
Autorzy:
Wołyniec, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040199.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christus totus
Kościół
Głowa i Ciało
osoba korporatywna
Adam
Chrystus kosmiczny
the Church
the Head and the Body
social person
cosmic Christ
Opis:
We współczesnej teologii rzadko pojawia się chrystologiczny tytuł Christus totus. Wydaje się, że przyczyną tego jest brak jednoznacznego rozumienia i interpretacji tego tytułu. Dlatego artykuł: „Christus totus – różne drogi interpretacji” jest próbą przedstawienia bogactwa teologicznego tego tytułu. W aspekcie eklezjologicznym Christus totus wyraża jedność Chrystusa Głowy i Ciała-Kościoła. Bez zacierania tożsamości Boskiej Osoby, Jezus Chrystus musi być postrzegany zawsze i nierozdzielnie z Kościołem, który przejmuje i zapożycza od swojej Boskiej Głowy nową podmiotowość. Christus totus w perspektywie antropologicznej jest paradygmatem nowego człowieka. Z jednej strony jest nowym Adamem – osobą korporatywną, a z drugiej strony jest osobowością, którą charakteryzuje całkowita otwartość na innych. Jezus Chrystus jest człowiekiem, który nie istnieje dla siebie, ale dla innych, otwierając na oścież granice swojej egzystencji. W perspektywie kosmicznej Christus totus jest wreszcie Chrystusem kosmicznym, ponieważ pozostaje w relacji przyczynowości i celowości do całego stworzenia. Chrystus nie rozmywa się jednak w kosmosie w panteistycznym sensie, lecz pozostaje w nim obecny jako wcielony Syn Ojca i dokonuje realnej przemiany kosmosu w nowe niebiosa i nową ziemię.
The christological title Christus totus seldom appears in modern theology. It seems that the reason for this stems from the lack of precise understanding and interpretation of the very title. Therefore, the article: “Christus totus − different ways of interpretation” is an attempt at the presentation of theological wealth hidden behind it. From ecclesiological aspect, Christus totus expresses the unity of Christ − the Head and Body of the Church. Without covering over the identity of the Divine Person, Jesus Christ must be eternally and inextricably perceived with the Church, which takes over and borrows from its Divine Head new subjectivity. Christus totus, in the anthropological perspective, is a paradigm of the new man. On the one hand, He is the new Adam, a social, corporate being, yet on the other hand, He is a Personality characterized by His total openness to others. Jesus Christ is a man who does not exist for Himself but for others, opening wide the boundaries of His existence. From the cosmic perspective Christus totus is finally cosmic Christ, because He remains in the relation of cause and effect of the entire creation. However, Christ does not fade away in the Universe in any pantheistic sense, but remains in it, being present as the incarnated Son of the Father, performing real transformation of the Universe into New Heaven and New Earth.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 53-67
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oryginalność Hieroklesowego porównania Apoloniusza z Tiany z Chrystusem
Originality of Hierocles’ comparison between Apollonius of Tyana and Christ
Autorzy:
Tondera, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614222.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
porównanie Apoloniusza z Tiany z Chrystusem
Sossianus Hierokles
Przyjaciel prawdy
Porfiriusz
Przeciwko chrześcijanom
Euzebiusz z Cezarei
Przeciwko Hieroklesowi
comparison between Apollonius of Tyana and Christ
Sossianus Hierocles
The Lover of Truth
Porphyry
Against the Christians
Eusebius of Caesarea
Against Hierocles
Opis:
Sossianus Hierocles, governor of Bithynia and adviser of the emperor Diocletian, at the beginning of the “great persecution” of the Christians published his propagandistic writing under the title The Lover of Truth, in which he drew a comparison between Apollonius of Tyana and Christ. In the apologetic treatise of Eusebius of Caesarea Against Hierocles we find a statement, that this comparison was something new in the hitherto existing attacks of the pagan intellectuals on Christianity and demanded a polemic response from the Christian part. Modern studies regarding the works of Porphyry, famous enemy of the Christians and exponent of the Neo-Platonic philosophy, seem to indicate that even before Hierocles the personage of Apollonius was used in the anti-Christian polemics and was confronted with Christ. The present article try to explain, what the originality of Hierocles’ comparison, testified by Eusebius, consisted in.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 683-695
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Icons of the Virgin Mary in the Teachings of Pope Francis
Teologiczne ikony Maryi w nauczaniu papieża Franciszka
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706362.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Church
Mary
icon of faith
mother
Christ
Kościół
Maryja Dziewica
ikona wiary
matka
Chrystus
Opis:
At the center of the world’s attention is man as a being who is called to complete his life in communion with God. To fulfill this purpose, after the fall of the first people, God sends his Son, who received human nature from his mother—the Virgin Mary. The motherhood of Jesus‘ mother is the reason for taking the right attitude toward the woman through whom we received the Creator of life. It is rightly spoken of the Marian veneration, which is shown by the cult of hyperdulia. The doctrine of the Catholic Church takes a position on all the important aspects of this reverence as well as the correct attitude of the believer to mariological topics that resonate in theological circles. An important and irreplaceable role is also played by the teachings of the popes, which are presented in different ways and on different occasions. Pope Francis takes a stand on the issues arising from the participation of the Virgin Mary in the history of salvation. In the study we will point out the theological images of the Virgin Mary in the teachings of Pope Francis as they are contained in the documents of his pontificate.
Z opracowanego tematu teologicznej ikony/teologicznych ikon (podľa Tvojho uváženia) Matki Bożej w nauczaniu papieża Franciszka wynika, że relacja współczesnego następcy św. Piotra do Bogurodzicy jest bardzo żywa i wielowymiarowa, czego dowodem jest jego zajmowanie stanowiska w różnych kwestiach mariologicznych oraz częste przedstawianie Maryi, Matki naszego Pana, jako wzoru do naśladowania dla wiernych znajdujących się w rozmaitych sytuacjach życiowych. Na podstawie niniejszego przedłożenia można stwierdzić, że papież naświetla relację do Matki Bożej przede wszystkim z punktu widzenia duszpasterskiego oraz że podejmowane przez niego prawdy wiary pozostają na płaszczyźnie stwierdzeń. Ojciec Święty najczęściej zajmuje się tematem wiary Maryi, przedstawiając ją równocześnie jako Matkę ewangelizacji. Poświęca uwagę także wzajemnej relacji Maryi i św. Józefa, podkreślając jego nieustanną gotowość do troskliwej opieki nad Świętą Rodziną. Papież Franciszek często zachęca wiernych do przyjmowania daru Bożego miłosierdzia oraz mówi o Maryi jako o Matce Miłosierdzia, przy czym tak czyni w kontekście chrystologicznym. Jest oczywiste, że papieskie przedstawianie Maryi jako pierwszej uczennicy Pana wywodzi się z jej bliskiej relacji do Jezusa. Mariologia papieża Franciszka nie została skumulowana do jednego konkretnego dokumentu, ale jego myśli mariologiczne znajdują się niby drogocenne perły rozproszone w rozmaitych dokumentach jego nauczania.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 133-150
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A technical and iconographic analysis of medieval tiles from Lipowiec castle
Analiza technologiczno-ikonograficzna średniowiecznych kafli z zamku „Lipowiec”
Autorzy:
Małocha, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560313.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
the Lipowiec Castle
medieval tiles
iconographic theme of Adam and Eve
St. George and Christ in the well
zamek Lipowiec
kafle średniowieczne
motyw ikonograficzny Adama i Ewy
św. Jerzego i Chrystusa w studni
Opis:
Since the turn of the thirteenth and fourteenth centuries the Lipowiec castle (the municipality of Babice, the district of Chrzanów, Lesser Poland Voivodeship) has played an important role in the history of the Church in Krakow and Lesser Poland. In the following centuries it was not only a fortress and residence of the hierarchy, but also a place of retreat for clergy and an episcopal prison. At the present time - preserved in the form of a permanent ruin – the castle serves as one of the most interesting attractions of the region. Professional historical, architectural and archaeological studies of this property were carried out in the second half of the twentieth century but the historical material obtained in the course of the examination has not been a subject of a detailed analysis as yet. The article presents an analysis of an ensemble of medieval tiles discovered during the study in the years 1967-1974 and includes both technological aspects as well as an analysis of iconographic relics. It also presents evidence that was used to determine the chronology of the ensemble - technological and stylistic analogies as well as information resulting from the stratigraphic position of the given finding. An integral part of the article is an array of prints and a catalog of the discussed objects divided plate-like tiles (group I) and pottery and bowl tiles (group II).
Zamek „Lipowiec” (gm. Babice, pow. Chrzanów, woj. małopolskie) od przełomu XIII i XIV stulecia odgrywał istotną rolę w dziejach Małopolski oraz Kościoła krakowskiego. W kolejnych wiekach był on nie tylko warownią i rezydencją hierarchów, ale także miejscem rekolekcji dla duchownych oraz wiezieniem biskupim. Obecnie zaś – zachowany w formie trwałej ruiny – stanowi jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych regionu. Profesjonalne badania historyczno-architektoniczno-archeologiczne tego obiektu przeprowadzone zostały jednak dopiero w drugiej połowie XX w., a pozyskany wówczas materiał zabytkowy po dzień dzisiejszy nie doczekał się szczegółowego opracowania. Niniejszy artykuł zawiera propozycję analizy zespołu średniowiecznych kafli lipowieckiej, odkrytych podczas prac badawczych z lat 1967-1974. Omówienie uwzględnia zarówno aspekt technologiczny, jak i analizę ikonograficzną zabytków. Zaprezentowano również przesłanki, które posłużyły do ustalenia chronologii zespołu – analogie technologiczne i stylistyczne oraz informacje, wynikające z pozycji stratygraficznej danego znaleziska. Integralną część artykułu stanowią tablice z rycinami oraz katalog omówionych obiektów z podziałem na kafle płytowe (grupa I ) oraz garnkowe i miskowe (grupa II).
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/2; 277-317
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolizm złotego pasa Chrystusa zmartwychwstałego (Ap 1,13) w świetle literatury greckiej
The Symbolism of Risen Christ’s Golden Sash (Rev. 1:13) in the Light of Greek Literature
Autorzy:
Podeszwa, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621011.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
złoty pas Jezusa
złoto
symbolizm
transcendencja królewskość
kapłaństwo
mitologia grecka
Revelation
Jesus’ golden sash
gold
symbolism
transcendence
royalty
priesthood
Greek mythology
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie symbolicznego znaczenia złotego pasa Jezusa (Ap 1,13) w inauguracyjnej wizji Apokalipsy (1,12-20). Źródłem tego symbolizmu chromatycznego jest najpierw Stary Testament, w którego świetle złoty kolor wskazuje na Jezusa jako Boga, Króla i Arcykapłana. W zaproponowanej refleksji poszukuje się także możliwych źródeł (inspiracji) w antycznej literaturze greckiej, zwłaszcza w opisach bóstw mitologicznych: Zeusa, Posejdona, Artemidy, Apollona, Kirke. Analiza wybranych fragmentów, zaczerpniętych z Iliady i Odysei Homera oraz Hymnów Kallimacha, pozwala stwierdzić, że złoto jest ich dominującym kolorem, a wiele elementów stroju, ekwipunku i sprzętów, którymi posługują się greccy bogowie, zostało wykonanych z tego szlachetnego i cennego materiału. Można zatem powiedzieć, że barwa złota jest „kolorem bogów”, a sam kruszec kojarzy się w sposób naturalny w bóstwem. Autor Apokalipsy mógł zatem wykorzystać obrazy i motywy zapożyczone z mitologii i symboliki greckiej, traktując je jako materiał literacki, wyrażający symbolicznie prawdę o transcendencji Jezusa.
The article deals with the symbolic meaning of Jesus’ golden sash (Rev 1:13) in the inaugural vision of Revelation (1:12-20). The source of this chromatic symbolism is first found in The Old Testament, in the light of which gold color points at Jesus as God, King, and High Priest. In the proposed reflection, the author looks for the possible source (of inspiration) in ancient Greek literature, especially in mythological depictions of divinities: Zeus, Poseidon, Artemis, Apollo, and Circe. The analysis of chosen fragments, cited from Homer’s Iliad and Odyssey and Challimachus’ Hymns, enable us to ascertain that gold is the dominant color and that many elements of garment, inventory, and equipment used by Greek divinities are made from this valuable material. It becomes clear that gold or gold ore is naturally associated with diety and is the “color of gods.” The author of Revelation could use images and motives borrowed from Greek imagery and mythology, treating them as literary material which symbolically expresses the truth about Jesus’ transcendence.
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 3; 881-894
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow
Opis:
Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polemika Euzebiusza z Cezarei z Sossianusem Hieroklesem na temat porównania Apoloniusza z Tiany i Chrystusa jako reprezentantów kultury pogańskiej i chrześcijańskiej
The polemic of Eusebius of Caesarea against Sossianus Hierocles on the subject of the comparison between Apollonius of Tyana and Christ as representatives of the pagan and Christian culture
Autorzy:
Tondera, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612851.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sossianus Hierokles
Przyjaciel prawdy
Euzebiusz z Cezarei
Przeciwko Hieroklesowi (Contra Hieroclem)
Laktancjusz
Boże nauki (Divinae Institutiones)
porównanie Apoloniusza z Tiany z Chrystusem
Sossianus Hierocles
The Lover of Truth
Eusebius of Caesarea
Against Hierocles (Contra Hieroclem)
Lactantius
The Divine Institutes (Divinae Institutiones)
comparison between Apollonius of Tyana and Christ
Opis:
In the period of the growing importance of Christianity the pagan culture put forward Apollonius of Tyana as its eminent representative and a rival of Christ. At the beginning of the “great persecution” of the Christians Sossianus Hierocles, a high official in the administration of Diocletian, published his anti-Christian tract called The Lover of Truth, in which he drew a formal comparison between Apollonius and Christ. This way he tried to exalt Apollonius and the authors of the stories about him and the followers of the pagan culture. On the other hand he wanted to humiliate Christ and his apostles and all the Christians. Eusebius of Caesarea, the Christian historian, wrote a treatise in answer, in which he submitted the imagine of Apollonius, used by Hierocles in his anti- Christian propaganda, to a critical examination. His historical and philosophical critique reverses the objections of the adversary and shows some elements of pagan culture, represented by Apollonius, which should pass away.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 491-502
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dogmatic Constitution on the Church Lumen Gentium and Interpretation of Lk 1, 34 as the Expression of the Vow of the Eternal Virginity of Mary
Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Lumen gentium a interpretacja Łk 1, 34 jako wyrazu ślubu wiekuistego dziewictwa Maryi
Autorzy:
Dzikiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149883.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Second Vatican Council
Dogmatic
Exegesis
Mariology
Mary’s vow of virginity
Eve
Adam
Christ
St. Irenaeus
Sobór Watykański II
dogmatyka
egzegeza
mariologia
ślub dziewictwa
Maryja
Ewa
św. Ireneusz
Opis:
In 2015 it was celebrated the 50th Anniversary of the end of the Second Vatican Council. In this way the Church wanted to emphasize the importance of the documents published by the Council fathers. The article below has a similar purpose. Therein is intended to show how some of the Lumen gentium Constitution matters, which is one of the most important dogmatic Vaticanum II documents, can influence interpretation of the biblical text. This will be illustrated on the basis of the pericope of Lk 1, 34. According to the so-called traditional hypothesis, Mary’s question is an expression of her eternal vow of virginity. Today, however, many scientists deny such an interpretation. Others, on the contrary, defend it. The discussion continues. Probably the aforementioned Constitution suggests some solution in this matter. And if it is so, then this document has not only a high dogmatic value but also an exegetical value.
W 2015 roku obchodzono 50-tą rocznicę zakończenia obrad Soboru Watykańskiego II (1962–1965). W taki sposób chciano podkreślić znaczenie przyjętych przez Ojców Soborowych dokumentów. Niniejszy artykuł posiada analogiczny cel. Jego zadaniem jest ukazanie wpływu pewnych treści Konstytucji Dogmatycznej o Kościele Lumen gentium, jednego z najważniejszych dokumentów soborowych, na interpretację tekstów biblijnych. Dana teza jest zilustrowane na przykładzie wersetu Łk 1, 34. Zdaniem zwolenników tzw. hipotezy tradycyjnej ów werset stanowi wyraz przedanuncjacyjnego ślubu wiekuistego dziewictwa Maryi. Dzisiaj jednakże ta interpretacja traci na rankingu. Chociaż nie brakuje także jej adherentów. Toteż dyskusja trwa. Powyżej wspomniana Konstytucja sugeruje pewne rozwiązanie w tej kwestii. A jeżeli tak, to Lumen gentium posiada nie tylko wysoką wartość dogmatyczną, lecz także i egzegetyczną.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 25-37
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La missionarietà della Chiesa nell’enciclica Redemptoris missio di Giovanni Paolo II di fronte alle voci del Sinodo Amazzonico
The Missionary Nature of the Church in John Paul IIs Encyclical Redemptoris missio in the Face of the Voices of Amazon Synod
Autorzy:
Kopiec, Maksym Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050615.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chiesa
missione
evangelizzazione
Vangelo
Cristo
salvezza
universalità
Church
mission
evangelization
Gospel
Christ
salvation
universality
Opis:
Oggetto di questo studio è la questione della natura missionaria della Chiesa, prospettata e rinnovata con più profonda e convincente impostazione come espresso nell’enciclica Redemptoris missio di san Giovanni Paolo II. Il XXX° anniversario della sua promulgazione (7 dicembre 1990) costituisce una ragione particolare per riprendere l’argomento e trattarlo nell’attuale contesto storico-ecclesiale. L’esposizione e l’approfondita ricerca dimostrano l’attualità dei contenuti presenti nel documento e la permanente validità del mandato di Gesù affidato agli apostoli e a tutta la Chiesa di andare nel mondo intero per annunciare il Vangelo e portare il battesimo della salvezza a tutti i popoli. La necessità di riportare all’attenzione questo tema è determinato anche dalla condizione interna della Chiesa stessa che sembra pian piano abbandonare o non considerare con la dovuta serietà il mandato di cui fu investita sin dalle sue origini. Di conseguenza, di fronte ad un indebolimento della consapevolezza missionaria all’interno della Chiesa, riportare e rievocare senza equivoci la questione del compito di evangelizzare appare un impegno necessario.
The subject of the study is the theme of the missionary nature of the Church presented and shown in a new light in a deepened and adapted to the challenges of the end of the 20th century by Saint John Paul II in the encyclical Redemptoris missio. Today, a special opportunity to undertake this issue and to present it in the current historical and ecclesial context is the 30th anniversary of its announcement (December 7, 1990). The presentation of its contents and their analysis highlighted the uninterrupted continuity of Christ’s missionary command and the unchanging relevance of the message contained in the document regarding the proclamation of the Gospel and the baptism of all people. The necessity of recalling this topic appears inevitably, taking into account the internal condition of the Church, as a result of which the mandate entrusted to all Christians loses its power and seriousness. As a result, due to the weakening of missionary awareness and responsibility manifesting itself within the Church, it seems necessary and absolutely essential to remind and refer to the encyclical of John Paul II in order to awaken among Catholics the awareness of the mission of announcing the Gospel given to them.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 103-142
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakramenty inicjacji chrześcijańskiej w Cerkwi greckokatolickiej w świetle nauczania metropolity Andrzeja Szeptyckiego i biskupa Hryhoryja Chomyszyna
The Sacraments of Christian Initiation in the Greek Catholic Church in the light of the Metropolitan Archbishop Andrey Sheptytsky’s and bishop Hryhory Khomyshyn’s teachings
Autorzy:
Kubasik, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502865.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
abp Andrzej Szeptycki
bp Hryhoryj Chomiszyn
sakrament chrztu
sakrament bierzmowania
Jezus Chrystus
Duch Święty
życie wieczne
Archbishop Andrey Sheptytsky
bishop Hryhory Khomyshyn
sacrament of baptism
confirmation
Eucharist
Jesus Christ
Holy Spirit
eternal life
Opis:
In their pastoral service the hierarchs of the Greek Catholic Church found it very important to explain the meaning of holy sacraments. They stressed their role in Christian life. However, there was a significant difference between the teachings of bishop Khomyshyn and archbishop Sheptytsky. Khomyshyn focused on theological aspects, while Sheptytsky mixed theology with politics.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 4; 219-233
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Archives at the General House of the Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in Rome
Archiwum w Domu Generalnym Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa w Rzymie
L’Archivio della Casa Generalizia della Congregazione della Risurrezione di Nostro Signore Gesù Cristo a Roma
Autorzy:
Hamryszczak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850607.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
church archives
Roman archives
Resurrectionists
manuscripts
Great Emigration
Bogdan Jański
Adam Mickiewicz
Cyprian Kamil Norwid
San Sebastianello
archiwum kościelne
archiwum rzymskie
zmartwychwstańcy
rękopisy
Wielka Emigracja
archivio ecclesiastico
archivio romano
Resurrezionisti
manoscritti
Grande Emigrazione
Opis:
Archiwum w Domu Generalnym Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa w Rzymie jest centralnym archiwum historycznym zgromadzenia. Za jego twórcę należy uznać Bogdana Jańskiego, który w 1840 roku polecił zgromadzić w Rzymie całą swoją spuściznę. Od 1886 roku dokumentacja mieści się w domu generalnym zmartwychwstańców przy via San Sebastanello 11. Pierwsze prace porządkujące archiwalia podjął ks. Paweł Smolikowski, na przełomie XIX i XX wieku. Na aktualny stan archiwum największy wpływ miał ks. John Iwicki, który zinwentaryzował prawie 70 000 jednostek aktowych, dzieląc zasób na 11 serii. W latach 2017-2023 ks. Paweł Szymanowski, archiwista zgromadzenia, doprowadził do podpisania z Naczelną Dyrekcją Archiwów Państwowych umowy, na mocy której zdigitalizowano i poddano konserwacji listy Adama Mickiewicza i Cypriana Kamila Norwida. Dodatkowo został wdrożony w archiwum Zintegrowany System Informacji Archiwalnej (ZoSIA), dzięki czemu sukcesywnie są umieszczane opisy inwentarzowe archiwaliów i ich skany. Archiwum rzymskie zmartwychwstańców nie ma statutu, jednak od 30 października 1996 roku działa na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez o. Sutherlanda MacDonalda CR, generała zgromadzenia. Archiwum posiada zasób liczący ponad 80 000 jednostek. Gromadzi spuściznę dokumentacyjną wytworzoną przez centralne instytucje zgromadzenia, domy zmartwychwstańców oraz spuścizny duchownych. Archiwum zmartwychwstańców zawiera bardzo cenny zasób dokumentacyjny, który poprzez swoją wielkość i wartość informacyjną powoduje, że należy instytucję tę uznać za jedną z najważniejszych poza granicami Polski. Jego znaczenie nie ogranicza się tylko do poznania dziejów polskiego Kościoła na emigracji w XIX i XX wieku, ale również życia wychodźców polskich. Szczególnie cenne są materiały dotyczące działalności Wielkiej Emigracji, życia kulturalnego i politycznego Polaków na emigracji w dobie niewoli narodowej.
L’Archivio della Casa Generalizia della Congregazione della Risurrezione di Nostro Signore Gesù Cristo a Roma è l’archivio storico centrale della Congregazione. Bogdan Jański è da considerarsi il suo fondatore, in quanto diede istruzioni di raccogliere l’intera eredità a Roma nel 1840. Dal 1886, la documentazione è stata ospitata nella Casa Generalizia dei Resurrezionisti in via San Sebastanello 11. I primi lavori di organizzazione dei documenti d’archivio furono intrapresi da Padre Paweł Smolikowski, all’inizio del XX secolo. Lo stato attuale dell’archivio è stato influenzato soprattutto da Padre John Iwicki, che ha catalogato quasi 70.000 documenti, dividendo la collezione in 11 serie. Tra il 2017 e il 2023, Padre Paweł Szymanowski, archivista della congregazione, è riuscito a firmare un accordo con la Direzione dell’Archivio di Stato per digitalizzare e restaurare le lettere di Adam Mickiewicz e Cyprian Kamil Norwid. Inoltre, nell’archivio è stato implementato il Sistema Informativo Archivistico Integrato (Zintegrowany System Informacji Archiwalnej – ZoSIA), grazie al quale vengono successivamente inserite le descrizioni dell’inventario degli oggetti d’archivio e le loro scansioni. Sebbene l’Archivio Romano Resurrezionista non abbia uno statuto, dal 30 ottobre 1996 opera sulla base di un regolamento approvato da Padre Sutherland MacDonald CR, il Generale della Congregazione. L’archivio dispone di un inventario di oltre 80.000 documenti. Raccoglie il patrimonio documentale generato dalle istituzioni centrali della Congregazione, dalle case dei Resurrezionisti e dall’eredità del clero. L’Archivio dei Resurrezionisti comprende risorse documentarie molto preziose che, per le loro dimensioni e il loro valore informativo, rendono questa istituzione una delle più importanti al di fuori della Polonia. La sua importanza non si limita solo alla conoscenza della storia della Chiesa polacca in esilio nei secoli XIX e XX, ma anche alla vita degli esuli polacchi. Particolarmente preziosi sono i materiali riguardanti l’attività della Grande Emigrazione, la vita culturale e politica dei polacchi in esilio nell’epoca della cattività nazionale.
The Archive at the General House of the Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in Rome is the central historical archive of the congregation. Bogdan Jański should be considered its founder, as he instructed to gather his entire legacy in Rome in 1840. Since 1886 the documentation has been housed in the General House of the Resurrectionists in via San Sebastanello 11. The first works organizing the archival records were undertaken by Father Paweł Smolikowski, at the turn of the 20th century. The current state of the archive has been most influenced by Father John Iwicki, who has catalogued nearly 70,000 file records, dividing the collection into 11 series. Between 2017 and 2023, Father Paweł Szymanowski, the congregation’s archivist, succeeded in signing an agreement with the Head Office of the State Archives to digitize and restore the letters of Adam Mickiewicz and Cyprian Kamil Norwid. Moreover, the Integrated Archival Information System (Zintegrowany System Informacji Archiwalnej – ZoSIA) has been implemented in the archive, thanks to which the inventory descriptions of archival items and their scans are successively uploaded. While the Roman Resurrectionist Archive does not have a statute, since October 30th, 1996, it has been operating on the basis of regulations approved by Father Sutherland MacDonald CR, the General of the Congregation. The archive has an inventory of more than 80,000 records. It collects the documentation heritage generated by the congregation’s central institutions, Resurrectionist houses and the legacy of the clergy. The Resurrectionist Archive includes very precious documentary resources, which, by their sheer size and informational value, make this institution one of the most important outside Poland. Its significance is not limited only to the knowledge of the history of the Polish Church in exile in the 19th and 20th centuries, but also the life of Polish exiles. Particularly valuable are the materials concerning the activity of the Great Emigration, cultural and political life of Poles in exile in the era of national captivity.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 203-220 (eng); 23-39 (pol)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomáš Akvinsky
Wincent Granat
Boža milosť
Boža láska
Krist Vykupiteľ
charitológia
dary Ducha Svätého
Thomas Aquinas
Vincent Granat
God’s grace
God’s love
Christ the Redeemer
„charytology“ (theological doctrine of grace)
the gifts of the Holy Spirit
Tomasz z Akwinu
Wincenty Granat
łaska Boża
Boża miłość
Chrystus Odkupiciel
charytologia (teologiczna nauka o łasce)
dary Ducha Świętego
Opis:
Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-19 z 19

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies