Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Sztuka włoska"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Cyprian Norwid and Italian art – a different approach
    Norwid wobec sztuki włoskiej inaczej
    Autorzy:
    Płaszczewska, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17841933.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Hippolyte Taine
    Józef Kremer
    Italian art
    irony
    19th-century italophilia
    19th-century italomania
    Italian art in Poland
    negative Italian myth
    sztuka włoska
    ironia
    XIX-wieczna italofilia
    XIX-wieczna italomania
    sztuka włoska w Polsce
    negatywny mit Italii
    Opis:
    The main purpose of the essay is to show the central aspects of Norwid’s approach to Italian art. Firstly, the poet’s opinions on the educational role of Italian art and its influence on the aesthetic sensibility of Poles are discussed. Secondly, the attention is paid to Norwid’s texts in which Italian myth receives a negative meaning and the Italianate fashion is presented from an ironic point of view, becoming also a source of linguistic humour. Moreover, the poet’s derision of italianity (considered a necessary feature of an artefact) is analysed. Last but not least, Norwid’s representations of typically Italian milieux are discussed in the context of contemporary travelogues and diaries in order to show how stereotypical may be observations made by the poet who is often considered the most original among the Polish 19th-century authors. In conclusion, Norwid’s interest in Italian art seems a consequence of an international trend.
    Artykuł porusza kilka wątków Norwidowskiego stosunku do włoskiej sztuki. Zwraca uwagę na Norwidowskie przekonanie o roli, jaką poznawanie dziedzictwa artystycznego Italii może mieć dla edukacji estetycznej Polaków. Dotyczy także krytycznej reakcji Norwida wobec dominującej wśród współczesnych maniery odbioru sztuki włoskiej, przy jedno-czesnym przyswojeniu ogólnoeuropejskich wzorców narracyjnych, co stawia pod znakiem zapytania wystudiowaną „osobność” poety i ukazuje go jako świadomego, lecz niewolnego od powszechnej w XIX wieku italofilii twórcę.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 59-77
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid wobec sztuki włoskiej – inaczej
    Cyprian Norwid and Italian art – a different approach
    Autorzy:
    Płaszczewska, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117267.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Hippolyte Taine
    Józef Kremer
    sztuka włoska
    ironia
    XIX-wieczna italofilia
    XIX-wieczna italomania
    sztuka włoska w Polsce
    negatywny mit Italii
    Italian art
    irony
    19th-century italophilia
    19th-century italomania
    Italian art in Poland
    negative Italian myth
    Opis:
    Artykuł porusza kilka wątków Norwidowskiego stosunku do włoskiej sztuki. Zwraca uwagę na Norwidowskie przekonanie o roli, jaką poznawanie dziedzictwa artystycznego Italii może mieć dla edukacji estetycznej Polaków. Dotyczy także krytycznej reakcji Norwida wobec dominującej wśród współczesnych maniery odbioru sztuki włoskiej, przy jedno-czesnym przyswojeniu ogólnoeuropejskich wzorców narracyjnych, co stawia pod znakiem zapytania wystudiowaną „osobność” poety i ukazuje go jako świadomego, lecz niewolnego od powszechnej w XIX wieku italofilii twórcę.
    The main purpose of the essay is to show the central aspects of Norwid’s approach to Italian art. Firstly, the poet’s opinions on the educational role of Italian art and its influence on the aesthetic sensibility of Poles are discussed. Secondly, the attention is paid to Norwid’s texts in which Italian myth receives a negative meaning and the Italianate fashion is presented from an ironic point of view, becoming also a source of linguistic humour. Moreover, the poet’s derision of italianity (considered a necessary feature of an artefact) is analysed. Last but not least, Norwid’s representations of typically Italian milieux are discussed in the context of contemporary travelogues and diaries in order to show how stereotypical may be observations made by the poet who is often considered the most original among the Polish 19th-century authors. In conclusion, Norwid’s interest in Italian art seems a consequence of an international trend.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2017, 35; 55-72
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vasari, Bellori, Lanzi – trzy filary włoskiej historiografii artystycznej
    Vasari, Bellori, Lanzi – three pillars of Italian artistic historiography
    Autorzy:
    Michałowicz, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901962.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historiografia
    sztuka włoska
    historia historii sztuki
    piśmiennictwo o sztuce
    żywoty
    cykliczny model rozwoju sztuki
    historiography
    Italian art
    history of history of art
    writing on art
    lives
    the cyclical model of art development
    Opis:
    From the middle of the 16th century, when the first edition of Giorgio Vasari's Lives of the Most Eminent Painters, Sculptors, and Architects appeared, until the threshold of modernity, the unusually influential conceptions concerning the development of art contained in the book, albeit criticized from various angles, were not in fact undermined as far as their foundations are concerned. Nevertheless, the 17th and 18th century Italian artistic historiography, as one that was formed in a different context and tried to describe and indicate the origin of art created by artists who started setting different goals, differed from the 16th century art in many details. They are shown in the article by confronting Vasari’s ideas with the visions of art presented by his great successors: Gian Pietro Bellori in his Lives of the Artists (1672) and Luigi Lanzi’s History of Painting in Italy; From the Period of the Revival of the Fine Arts to the End of the Eighteenth Century (1796). Special attention is paid to the changing conception of art, the changing artistic ideas and the historical awareness that was being born, leaning towards reformulating the time-honored vision of history.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 177-204
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Carlo di Prevo – un pittore ticinese in Polonia. Prova di approccio monografico
    CHARLES DE PREVO − ITALIAN PAINTER IN POLAND. AN ATTEMPT AT A MONOGRAPH
    Autorzy:
    Gurba, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490102.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    Karol de Prevo
    malarstwo włoskie
    sztuka włoska w Polsce
    sztuka nowożytna
    mecenat artystyczny w Polsce
    Charles de Prevo
    Italian paintings
    Italian art in Poland
    modern art
    artistic patronage in Poland
    Opis:
    Charles de Prevo was the north Italian painter working in Poland at the turn of the seventeenth and eighteenth centuries. The article shows the artistic live of Charles de Prevo, in particular his whereabouts in Poland and his paintings. The study of article has been used publications about the painter and his works, correspondence painter from his patrons and other archives. So far there is no publication showing the overall artistic activity of Charles de Prevo. On the example of this painter was presented socio-political situation and artistic phenomenon in the XVI - XVIII centuries in Europe.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 75-93
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metafory miłości w Portrecie patrycjuszki gdańskiej Antona Möllera
    The Metaphors of Love in Anton Möller’s Portrait of a Gdańsk Female Patrician
    Autorzy:
    Purc-Stępniak, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787928.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    malarstwo gdańskie ok. 1600 r.
    portret
    Anton Möller
    Herman Han
    sztuka włoska XVI wieku
    ikonografia miłości
    kotara z węzłem
    Gdańsk painting around 1600
    portrait
    Italian art in the 16th century
    iconography of love
    curtain with a knot
    Opis:
    Portret patrycjuszki gdańskiej, przypisywany Antonowi Möllerowi Starszemu (ok. 1563-1611), budzi do dziś spory atrybucyjne, nie ustalono także tożsamości portretowanej. Obraz posiada interesującą ikonografię, wskazującą na inspiracje sztuką włoską i funkcjonującymi w niej metaforami różnych aspektów miłości. Na Portrecie patrycjuszki gdańskiej była pierwotnie przedstawiona kotara zaopatrzona w dwa węzły. Ujawniła to fotografia w świetle podczerwonym. Ten ikonograficzny szczegół nie został zauważony przez badaczy. Nie interesowano się nim w semantyce portretu, wystąpił jednak w siedmiu zachowanych do dziś, a malowanych przez Antona Möllera i jego warsztat portretach kobiet, mężczyzn i dzieci. Artykuł poddaje analizie Portret patrycjuszki gdańskiej z uwzględnieniem zastosowanych w nim motywów, atrybutów i ubioru. Jest to przyczynek do badań nad portretem prywatnym, który obowiązywał w Gdańsku pod wpływem mody panującej w XVI wieku w malarstwie europejskim, nawiązującym do włoskiego arystokratycznego portretu kobiet. Analiza konterfektu zwraca uwagę, że ta praca w swojej stylistyce wykazuje wpływ malarstwa niderlandzko-niemieckiego, natomiast w ikonografii rozwija model obrazowy zaczerpnięty z tradycji malarstwa i grafiki włoskiej (Florencja i Wenecja). Jest także próbą identyfikacji portretowanej jako żony Johanna Speymanna, Marii Judity z Bahrów.
    The Portrait of a Gdańsk Patrician, attributed to Anton Möller the Elder (c. 1563–1611), is still giving rise to discussion, and the identity of the lady portrayed has still not been established. The painting has an interesting iconography, illustrating both the Italian art that inspired it and the metaphors of various aspects of love present within it. The Portrait of a Gdańsk Patrician originally depicted a curtain with two knots, as revealed by IR photography. This iconographic detail has been overlooked by researchers, but it appears in seven portraits of other men, women and children painted by Anton Möller and his workshop and which have survived to this day. The article examines the Portrait, considering the motifs, attributes and clothing used in it. It is thus an introduction to the study of private portrait paintings which was in vogue in Gdańsk under the influence of the 16th century fashion in European painting, drawing on Italian aristocratic portraits of women. As the analysis of the portrait shows, the style of this work shows the influence of Dutch-German painting, while, from the point of view of iconography, it develops the pictorial model drawn from the tradition of Italian painting and graphics (Florence and Venice). This article also attempts to identify the woman portrayed as Maria Judita née Bahr, the wife of Johann Speymann.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 93-133
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O malarce, która ,,osiągnęła w szkicu i rysunku poziom wyższy od jakiejkolwiek innej artystki naszych czasów”. Autoportret Sofonisby Anguissoli
    On a female painter who “achieved in sketch and drawing a level higher than any other female artist of our time”. Sofonisba Anguissola’s self-portrait
    Autorzy:
    Morello, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365204.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Sofonisba Anguissola
    renaissance
    female painter
    self-portrait
    Italian art
    renesans
    malarka
    autoportret
    sztuka włoska
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy życia i twórczości włoskiej, renesansowej malarki Sofonisby Anguissoli, Cel stanowiło dokonanie porównania i interpretacji autoportretów artystki w kontekście jej biografii, na trzech różnych poziomach.  Pierwsza warstwa, skoncentrowana jest na kwestiach formalnych, takich jak kompozycja, kolorystyka czy zakres tematyczny, druga wychodzi nieco poza ramy obrazu, wyprowadza obraz na szerszy kontekst społeczno- kulturowy oraz czasy, w jakich żyła malarka. Wreszcie w trzeciej, najgłębiej sięgającej warstwie podjęto próbę zrozumienia motywacji oraz charakteru samej malarki. Tekst ten dąży do spojrzenia na Sofonisbę, artystkę tamtych czasów, oczami współcześnie żyjącej kobiety. Choć dzieli je niemal 500 lat, dzięki niezwykłej właściwości sztuki, jaką jest jej nieprzemijalność, mogą dziś, poprzez płótno, stanąć niemal twarzą w twarz. Analizując jej autoportrety, można dostrzec różne etapy jej życia – młodość, dorosłość oraz starość. Każdy portret odpowiada innemu typowi wrażliwości, aspiracji i pragnień. Od pełnej pasji młodej artystki niemal wkraczającej w jej życie zawodowe, przez dojrzałą i pewną siebie kobietę, aż po spełnioną życiem starą matronę, oczekującą ze spokojem na odejście. Artystka ta, nie tylko wytyczyła styl kobiecych portretów na następne lata, ale pozostawiła po sobie także pewnego rodzaju pamiętnik portretowy, dokumentujący ją na każdym z etapów życia. Ten specyficzny typ malarstwa jakim jest autoportret, silnie skoncentrowany na oddaniu prawdziwej osobowości i charakteru człowieka, tak często przez nią podejmowany, nabiera więc nowego wymiaru i ponadczasowego przesłania.  
    The article is about the life and artworks of an Italian renaissance female painter, Sofonisba Anguissola. Its objective is to compare her self-portraits in three different layers- the first one concentrates on formal matters such as composition, colours and theme, the second layer steps out from the frame of the painting and delves into cultural aspects of her life and tries to understand her works in that context. And the third, final layer tries to reveal her own motivations and dreams and looks at her, an artist from those times, through the eyes of a modern woman who, even though living almost 500 years later, thanks to impermanence of art can still feel and experience similar emotions. By analysing her self-portraits, it is possible to see different stages of her life: youth, adulthood and elderly years. Each portrait corresponds to a different type of sensibility, aspirations and desires: from passionate young artist nearly stepping into her professional life, through matured and self-assured woman, till an old matron fulfilled by her life and expecting the end with peace. This great painter not only laid out the style of female portraits for the next hundreds of years but also left us with something like a portrait- journal which can lead to transcendental and timeless perspective into art.
    Źródło:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2021, 3; 207-218
    2658-185X
    Pojawia się w:
    Fabrica Litterarum Polono-Italica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tim Shephard, Sanna Raninen, Serenella Sessini, Laura Ştefănescu, „Music in the Art of Renaissance Italy, 1420‒1540”, London–Turnhout: Harvey Miller Publishers, 2020, ss. 408. ISBN 978-1-912554-02-7
    Autorzy:
    Grabiec, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25806605.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    ikonografia muzyczna
    muzyka renesansowa
    sztuka renesansowa
    muzyka we Włoszech
    sztuka włoska
    instrumenty muzyczne
    muzyka aniołów
    music iconography
    Renaissance music
    Renaissance art
    music in Italy
    Italian art
    musical instruments
    music of angels
    Opis:
    Artykuł dotyczy książki Music in the Art of Renaissance Italy 1420‒1540 autorstwa Tima Shepharda, Sanny Raninen, Serenelli Sessini i Laury Ştefănescu (Brepols 2020), poświęconej ikonografii muzycznej oraz muzyce w okresie renesansu we Włoszech. Jego celem jest prezentacja polskiemu czytelnikowi treści poszczególnych rozdziałów i zwrócenie uwagi na najważniejsze wątki i problemy poruszane przez autorów, a także na ciekawe ujęcie metodologiczne, które pozwoliło autorom spojrzeć na znane już tematy i dzieła z nowej perspektywy i ukazać je w szerokim kontekście kulturowym.    
    The article concerns the book Music in the Art of Renaissance Italy 1420‒1540 by Tim Shephard, Sanna Raninen, Serenella Sessini and Laura Ştefănescu (Brepols 2020), devoted to music iconography and music during the Renaissance in Italy. Its purpose is to present the content of individual chapters to the Polish reader and draw attention to the most important threads and problems raised by the authors, as well as to an interesting methodological approach that allowed the authors to look at already known topics and works from a new perspective and show them in a broad cultural context.
    Źródło:
    Muzyka; 2022, 67, 4; 165-172
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludomira Sleńdzińskiego podróże do Włoch 1923-1925 – geneza i dojrzewanie klasycyzmu
    Ludomir Sleńdziński’s trips to Italy 1923-1925 The genesis and ripening of classicism
    Autorzy:
    Nowakowska-Sito, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1901979.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    klasycyzm
    powrót do porządku
    sztuka włoska lat 20
    klasycyzm w sztuce polskiej XX wieku
    relacje artystyczne polsko-włoskie w XX wieku
    classicism
    return to order
    Italian art of the 1920s
    classicism in Polish art of the 20th century
    Polish-Italian artistic relations in 20th century
    Opis:
    Two trips to Italy that Ludomir Sleńdziński, the main representative of classicism in Polish art in the period between the two World Wars, went on in 1922/24 and 1924/25 are the subject of the article. They have not been yet considered in the context of the genesis and character of his work, albeit impulses coming from Italy were thought to be an important catalyst for the birth of the so-called return to order. Sleńdziński was Dymitr Kardowski's pupil at the Academy of Fine Arts in St Petersburg, and it was from his workshop that he acquired a worship of the old masters and a perfect command of his trade, first of all a perfect ability to draw. Apart from the St Petersburg school trends of classicism came to Polish art from Paris, where they first could be noticed in the circles connected with the periodical Museion (1911-1913), and with the artists belonging to the Polish colony, such as Henryk Kuna, Edward Wittig and Eugeniusz Zak. In the article I reconstruct Sleńdziński's stays in Italy, and I remind about the exhibition of Polish modern art that he staged in 1925 as part of Terza Biennale Romana. His personal contact with old and modern Italian art became an important moment in his artistic formation, stimulating his departure from academic towards modern classicism, in which the artist starts playing a game with the present day and with tradition, consciously using stylistic elements that belong to different epochs. In conclusion it must be said that Ludomir's trips inclined him to introduce many new solutions (sometimes surprisingly close to works by well-known Italian artists with a similar orientation) and decided the final shape of his mature work.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 37-56
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies