Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Śmierć"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Экзістэнцыйнае падарожжа Эдзіка Мазько
Podróż egzystencjalna Edzika Maźko
Edick Mazko’s existential peregrination
Autorzy:
Брусевіч, Анатоль
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106765.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
poeta białoruski
surrealizm
dekadentyzm
zaimek osobowy
miłość
śmierć
miejski pejzaż
surrealism
Belarusian poetry
decadence
pronouns
love
death
urban landscape
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na szereg pierwiastków artystycznych w poezji jednego z niedocenionych współczesnych poetów białoruskich Edzika Maźko (1970–2011). Spuścizna literacka przedwcześnie zmarłego poety jest z pogranicza estetyki surrealizmu i dekadentyzmu.
In the article the attention is concentrated on the specific art of Edick Mazko’s poems (1970–2011). He is one of the underestimated modern Belarusian poets whose heritage is located in the esthetic area of surrealism and decadence.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 135-151
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Экзістэнцыйнае падарожжа Эдзіка Мазько
Podróż egzystencjalna Edzika Maźko
Edick Mazko’s existential peregrination
Autorzy:
Брусевіч, Анатоль
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944932.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Belarusian poetry
surrealism
decadence
pronouns
love
death
urban landscape
poeta białoruski
surrealizm
dekadentyzm
zaimek osobowy
miłość
śmierć
miejski pejzaż
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na szereg pierwiastków artystycznych w poezji jednego z niedocenionych współczesnych poetów białoruskich Edzika Maźko (1970–2011). Spuścizna literacka przedwcześnie zmarłego poety jest z pogranicza estetyki surrealizmu i dekadentyzmu.
In the article the attention is concentrated on the specific art of Edick Mazko’s poems (1970–2011). He is one of the underestimated modern Belarusian poets whose heritage is located in the esthetic area of surrealism and decadence.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6; 135-151
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Смерть животных в барочной эмблеме
The Death of Animals in the Baroque emblem
Autorzy:
Nenarokova, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692148.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
śmierć, zwierzę, barok, emblemat, dydaktyka
death, animal, Baroque, emblem, didacticity
Opis:
The Death of Animals in the Baroque emblem The Baroque emblem in an allegorical form conveys certain ideas to the reader. Man of the Baroque era perceived the world as a book. All elements of the universe served as signs, and certain ideas were conveyed with their help. The Baroque emblem, being a combination of the signs in question, represented an allegorical image. Death, the death of animals in particular, could teach a person a moral lesson, that is why the death of animals is represented quite widely in the emblem books. Emblems often contain a certain precept or denunciation of a vice, but they can point to a role model. Deer, lion, phoenix are represented most often in the emblems depicting the death of animals.
Śmierć zwierząt w barokowym emblemacie Barokowy emblemat w alegorycznej formie przekazuje czytelnikowi pewne myśli. Człowiek epoki baroku postrzegał świat jako książkę. Wszystkie elementy wszechświata służyły jako znaki, przez które przekazywane były pewne idee. Barokowy emblemat jako kombinacja takich znaków reprezentował alegoryczny wizerunek. Śmierć, w szczególności śmierć zwierząt, może być dla człowieka lekcją moralną, więc w zbiorach emblematów barokowych dość szeroko przedstawiono temat śmierci zwierząt. Emblematy często zawierają pewną naukę lub pokazują wady, ale mogą również wskazywać na model do naśladowania. Najczęściej w emblematach przedstawiających śmierć zwierząt pojawiają się jelenie, lwy, feniks.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Смерть в географии, или память похоронена в земле («Предел забвения» Сергея Лебедева)
Śmierć w geografii, czyli pamięć przekazana ziemi („Granica zapomnienia Siergieja Lebiediewa)
Death in geography – a memory passed on to the Earth (“Oblivion” by Sergei Lebedev)
Autorzy:
Zilborowicz, Bożena Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085386.pdf
Data publikacji:
2021-10-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
память
пустота
смерть
след
лагерь
pamięć
pustka
śmierć
ślad
łagier
memory
emptiness
death
trace
Gulag
Opis:
Цель статьи - анализ топографии романа С. Лебедева "Предел забвения", понимаемой как цельная система природных компонентов, актуализирующих вопрос о заброшенном и забытом постсуществовании советских лагерей. Природа представляется как разрушительная стихия, превращающая Гулаговскую Атлантиду в мир абстрактных смертей, лишенных культурно-общественного значения.  Природный ландшафт не является носителем исторической памяти, напротив - это свидетель, молчание которого ставит под вопрос само существование Гулага как места преступления.
The objective of this article is to analyse the topography of the novel “Oblivion”, understood as the comprehensive system of nature’s components by which the writer rises the question about the lost and forgotten post-existence of the Soviet Gulags. In Lebedev’s work, the nature appears as a destructive element, transforming the Gulag’s Atlantis into the world of abstract deaths, performed in a physical dimension, however, devoted of a socio-cultural dimension. The natural landscape does not act as a bearer of a historical memory; conversely, it is a silent witness whose silence calls into question the very existence of the concentration camp as a crime scene
Celem artykułu jest analiza topografii powieści "Granica zapomnienia", rozumianej jako całościowy system komponentów przyrodniczych, za pomocą których pisarz aktualizuje pytanie о zagubione i zapomniane post-istnienie sowieckich GUŁAG-ów. Przyroda jawi sie w utworze jako żywioł destrukcyjny, antymemorialny, przekształcający Atlantydę GUŁAG-u w świat abstrakcyjnych śmierci, dokonanych w wymiarze fizycznym, jednakże pozbawionych wymiaru kulturowo-społecznego. Pejzaż przyrodniczy nie występuje w roli nosiciela pamięci historycznej, pzreciwnie, to niemy świadek, którego milczenie stawia pod znakiem zapytania samo istnienie łagru jako miejsca zbrodni.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2021, 4 (176); 31-46
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Простір міста в поезії Богдана-Ігоря Антонича
Przestrzeń miasta w poezji Bogdana-Igora Antonycza
Autorzy:
Wrońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953927.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miasto
labirynt
przestrzeń
sen
noc
śmierć
chaos
cykl
urbanizm
city
labyrinth
space
dream
night
death
cycle
urbanism
Opis:
Liryka Bohdana Ihora Antonycza jest ukraińskim wariantem specyficznego neo- lub panmitologizmu w sztuce modernizmu. Urbanistyczna tematyka dominuje w dojrzałej poezji Antonycza – wydanym już po śmierci poety tomiku poezji pt. Obroty (1938). W urbanistycznych wierszach Antonycza pojawia się mit o końcu świata. Miasto jest sceną i głównym podmiotem poetyckiego eachatologizmu. Eschatologiczna wizja końca świata to ostatni etap kosmicznego cyklu istnienia. Miasto jest częścią Wszechświata poddaną ogólnym „rotacjom” czasu i materii. Dla Antonycza, wychowanego w cichej łemkowskiej wsi, miasto stało się mityczną „krainą zła”, metaforą, hiperbolą, alegorią świata i Wszechświata. Poeta niemal jak biblijny prorok głosi miastu i jego grzesznym mieszkańcom apokaliptyczną katastrofę. Miasto w poezji Antonycza to świat wrogi człowiekowi. To obca, tajemnicza, niebezpieczna, mityczna przestrzeń profanum, przestrzeń labiryntu, w którym króluje śmierć i noc. Wewnątrz owego labiryntu miasta człowiek traci właściwe poczucie czasu i przestrzeni. W architektonicznym chaosie rozgrywa się dramat współczesnego człowieka, bezradnego i zagubionego w kamiennym labiryncie, przygniecionego „wspaniałą” cywilizacją, którą sam stworzył. Obrazy dziennego i nocnego miasta tworzą wiele opozycji: jasne–ciemne, jawa–sen, realne–irrealne, konkretne–iluzoryczne, racjonalne–emocjonalne, swiadome–podświadome. Poeta w szczególny sposób psychologizuje miasto, które jest tu artystyczno-symbolicznym odpowiednikiem Jaźni. Przestrzeń nocy w mieście poeta zapełnia surrealistycznymi wizjami.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 7; 93-104
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Паэтыка ночы, зімы і сну ў Шляхціцы Завальні Я. Баршчэўскага
Poetics of night, winter and sleep in the “Nobleman Zawalni” by Jan Barszczewski
Poetyka nocy, zimy i snu w Szlachcicu Zawalni Jana Barszczewskiego
Autorzy:
Tychyna, Zosya
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953552.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
noc
zima
sen
śmierć
bajki
wspomnienie
ciemność
night
winter
dream
spirit
death
fairy tale
remembering
darkness
Opis:
Artykuł poświęcony został twórczości Jana Barszczewskiego, jednego z najbardziej znanych i cenionych na Białorusi pisarzy wieku XIX. Autorkę interesuje nie tyle rola Jana Barszczewskiego w rozwoju literatury białoruskiej, nie tyle ogrom elementów mitologicznych, folklorystycznych i aluzji historycznych zawartych w tym utworze, ile rzeczywistość oniryczna, świat nocy i poetyzacja zimy, a więc kluczowe elementy Szlachcica Zawalni, stanowiące o oryginalności i walorach artystycznych analizowanego utworu .
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 7; 81-90
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мотив надежды в рассказе Людмилы Улицкой «Алиса покупает смерть»
Motyw nadziei w opowiadaniu Ludmiły Ulickiej "Alisa kupuje śmierć"
The theme of hope in the short story of Lyudmila Ulitskaya „Alice buys death”
Autorzy:
Jeleńska, Weronika Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311762.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
русская литература
рассказы
Людмила Улицкая
Алиса покупает смерть
надежда
literatura rosyjska
opowiadania
Ludmiła Ulicka
Alicja kupuje śmierć
nadzieja
Russian Literature
short stories
Lyudmila Ulitskaya
Alice buys death
hope
Opis:
The article focuses on the analysis of Lyudmila Ulitska's short story „Alice buys death” in the context of the theme of hope. The Russian writer's new collection of short stories is strongly imbued with philosophical questions about existence and non-existence. The current theme of hope strongly resonates in one of the stories in this collection, as evidenced by the following article. In the story „Alice buys death”, Ulitskaya used conventions typical of her work. The main characters of the story are “little people”, shown at the moment of crossing the border of life and death. Our analysis proved that the theme of hope, which is often used in literature, was also reflected on many levels in the work of the Russian writer. The main driving force of the story is love in its many manifestations, and the coming death gives hope for a new life in a literal and a figurative, more philosophical sense.
Статья посвящена анализу рассказа Людмилы Улицкой «Алиса покупает смерть» в контексте мотива надежды. Новый сборник рассказов русской писательницы сильно пронизан философскими вопросами человеческого бытия и небытия. Очень актуальная тема надежды сильно резонирует в одном из рассказов из этого сборника, о чем свидетельствует приведенная ниже статья. В рассказе «Алиса покупает смерть» Улицкая использовала типичные для ее творчестваприемы. Главные герои рассказа — «маленькие люди», показанные в момент пересечения границы между жизнью и смертью. Наш анализ показал, что тема надежды, часто используемая в литературе, нашла многоплановое отражение и в творчестве русской писательницы. Главной движущей силой рассказа является любовь во многих ее проявлениях, а приближающаяся смерть дает надежду на новую жизнь в прямом и переносном, более философском смысле.
Artykuł koncentruje się na analizie opowiadania Ludmiły Ulickiej „Alisa kupuje śmierć” w kontekście motywu nadziei. Nowy zbiór opowiadań rosyjskiej pisarki jest mocno przesiąknięty filozoficznymi pytaniami o człowiecze istnienie i nieistnienie. Bardzo aktualny motyw nadziei silnie wybrzmiewa w jednym z opowiadań z tego zbioru, o czym świadczy poniższy artykuł. W opowiadaniu „Alisa kupuje śmierć” Ulicka posługiwała się konwencjami typowymi dla jej twórczości. Głównymi bohaterami opowiadania są „mali ludzie”, ukazani w momencie przekraczania granicy życia i śmierci. Nasza analiza wykazała, że motyw nadziei, często używany w literaturze, znalazł odzwierciedlenie również na wielu płaszczyznach w twórczości rosyjskiej pisarki. Główną siłą napędową opowiadania jest miłość w jej wielu przejawach, a nadchodząca śmierć daje nadzieję na nowe życie w sensie dosłownym i przenośnym, bardziej filozoficznym.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 50-65
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Модерністичне представлення sacrum’y в історичних романах Дмитра Мережковського (Смерть богів (Юліян-Відступник); Воскреслі боги (Леонардо да Вінчі))
Modernistic Presentation of the Sacred in Dmitriy Merezhkovsky’s Historical Novels The Death of Gods (Julian The Apostate), Resuscitated Gods (Leonardo Da Vinci)
Modernistyczne przedstawienie sacrum w powieściach historycznych Dymitra Mereżkowskiego (Julian Apostata: Śmierć Bogów); Leonardo Da Vinci: (Zmartwychwstanie Bogów)
Autorzy:
Nabytowycz, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933960.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
modernizm
kategoria sacrum
przestrzeń symboliczna
modernism
category the sacred
symbolistic space
Opis:
W artykule przeanalizowane zostały dwie powieści Dymitra Mereżkowskiego pod kontem konstruowania przez pisarza przestrzeni symbolicznej kategorii sacrum – na podstawie doświadczenia filozoficzno-estetycznego przejścia granicznego od świata antycznego do Średniowiecza (Julian Apostata: Śmierć bogów), a następnie swoisty obrócony symetrycznie powrót od Średniowiecza do Renesansu (Leonardo da Vinci: Zmartwychwstanie Bogów), różnorodne przejawy tej kategorii tak w wierzeniach Hellenów, jak i w chrześcijaństwie.
It’s considered in the article how artistic attempt  is carried out of showing  artistic building of symbolistic space of category the sacred in novels of  Dmitriy Merezhkovskiy, and then original symmetrically turned return from the Antique to the Middle Ages (The Death of Gods (Julian the Apostate)) and from the Middle Ages to the Renaissance (Resuscitated Gods (Leonardo da Vinci)), her various expressions in creed of Olympic Gods in ancient Greeks, and in Christianity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 7; 23-39
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лiрычныя адступленнi як элемент жыццятворчасцi ў паэме Якуба Коласа “Новая зямля”: фiласофскiя матывы
Dygresje liryczne w pierwszej osobie jako element tworzenia życia w poemacie Jakuba Kolasa „Nowa ziemia”: motywy filozoficzne
Lyrical digressions in the first person as an element of life creation in Yakub Kolas’ poem “The New Land”: philosophical motifs
Autorzy:
Trafimczyk, Anatol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118332.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
жыццё
смерць
жыццятворчы
фiласофскi
вершы
адступленне
лiрычны герой
першая асоба
перажываннi
смутак
życie
śmierć
tworzenie życia
filozoficzny
poemat
dygresja
bohater liryczny
pierwsza osoba
emocje
smutek
life
death
life-creating
philosophical
poems
digression
lyrical hero
first person
emotions
sadness
Opis:
У артыкуле разглядаюцца лiрычныя адступленнi ў паэме Якуба Коласа “Новая зямля”. Непасрэдным прадметам аналiзу стаў iх фiласофскi змест. Прасочваецца iх жыццятворчы пачатак. У iх турбуе паэта найбольш праблематыка жыцця i смерцi. Гэты одум прасякнуты экзiстэнцыйным сумам. Аднак пэўнай кампенсацыяй становяцца жыццёвыя радасцi: любiмая праца, вузкае кола родных i блiзкiх, – у гэтым бачыцца аўтару “Новай зямлi” сапраўднае жыццё. Для самога паэта такiм адхланнем з’яўляецца яшчэ i творчасць. Сцвярджаецца, што асновай паэмы з’яўляюцца якраз лiрычныя адступленнi. Эпiчная лiнiя ўводзiцца праз успамiны i падмацоўвае метафiзiчныя рэфлексii.
W artykule omówiono liryczne dygresje wypowiadane w pierwszej osobie w poemacie Jakuba Kolasa „Nowa ziemia”. Bezpośrednim przedmiotem analizy jest ich treść filozoficzna, a w szczególności początki powstawania życia. Poetę najbardziej niepokoją zagadnienia dotyczące życia i śmierci. W jego rozważaniach pojawia się smutek egzystencjalny. Taki stan rekompensują życiowe radości, jak ulubiona praca, wąski krąg bliskich i przyjaciół. Na tym polega prawdziwe życie. Poeta spełnia się także w twórczości. Autor artykułu stwierdza, że podstawę poematu stanowią dygresje liryczne. Linia epicka prowadzona przy pomocy wspomnień pogłębia rozważania metafizyczne.
The article discusses philosophical content of lyrical digressions in the first person in Yakub Kolas’ poem “The New Land” and traces its life-creating beginnings. In lyrical digressions the poet is most concerned about the problems of life and death. This thought is saturated with existential sadness. However, life joys become a certain compensation: favourite work, native land, living among relatives and friends. All these things are seen as a real life. For the poet himself, creativity is also such a joy. The author of the article argues that the so-called lyrical digressions present the basis of the poem. An epic line which reinforces metaphysical reflections has been introduced through memories.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 91-108
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Истребление живого как зеркало человеческой души (на материале произведений Валентина Распутина)
Attitude towards Animal Slaughter as the Reflection of Human Personality Portrayed in Valentine Rasputin’s Works
Autorzy:
Urban-Podolan, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691971.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Walentin Rasputin, śmierć zwierzęcia, polowanie, degradacja osobowości, zoopsychologia, antropomorfizm
Valentine Rasputin, animal slaughter, hunting, personality degradation, animal psychology, anthropomorphism
Opis:
Attitude towards Animal Slaughter as the Reflection of Human PersonalityPortrayed in Valentine Rasputin’s Works In this article, the focus in placed on the works of Valentine Rasputin in which the attitude that the characters have towards animal slaughter, of which they are both witnesses and executers, constitutes to some extent the determiner of their human quality. Above all, Selling Bear’s Skin and Live and Remember are analyzed. The former deals, on the one hand, with the humanization of an animal that seeks revenge and its consistent pursuit while following the hunter. On the other hand, the evolution of the main character’s attitudes from thoughtless animal slaughter for the sake of material profiteering to the holistic perception of the world and nature, in which every being has the right to live, is observable. The latter work, in turn, depicts just the reverse process, mainly the moral degradation of the human being, evidenced by unwarranted slaughter of a defenseless animal. In the context of the perspective on the sacred dimension of nature, the attitude of the main character might be interpreted as an antireligious mode of human behavior.
Stosunek do śmierci zwierząt jako miernik człowieczeństwa(na podstawie utworów Walentina Rasputina) W tekście przeanalizowano utwory Walentina Rasputina, w których stosunek bohaterów do śmierci zwierząt, śmierci, której są zarówno świadkami, jak i sprawcami, stanowi niejako miernik ich człowieczeństwa. Uwaga skupiona została przede wszystkim na utworach Продается медвежья шкура oraz Живи и помни. W pierwszym z nich mamy do czynienia z jednej strony z „uczłowieczeniem” zwierzęcia, który, tropiąc myśliwego, przejawia niespotykaną chęć zemsty oraz konsekwencję w dążeniu do celu, z drugiej – możemy zaobserwować ewolucję charakteru głównego bohatera od bezrefleksyjnego uśmiercania zwierząt w celach zarobkowych do całościowego postrzegania świata i przyrody, w którym każda żywa istota ma prawo do życia. Z kolei w drugim z utworów obserwujemy proces wprost przeciwny – moralną degradację człowieka, której świadectwo stanowi między innymi nieuzasadnione zabicie bezbronnego zwierzęcia. W kontekście rozważań o sakralnym charakterze przyrody obraz głównego bohatera można odczytywać także jako antyreligijny model zachowania człowieka.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жанр мiнiяцюры ў творчасцi Янкi Брыля: ад “Жменi сонечных промняў” да “Парастка”
Małe formy liryczno-prozatorskie w twórczości Janki Bryla: od “Żmieni soniecznych promniaŭ” do “Parastka”
Lyrical miniatures in Yanka Bryl’s work: from “Handful of Sunlight” to “The Shoot”
Autorzy:
Альштынюк, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108243.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
miniatura
przyroda
dziecko
język białoruski
patriotyzm
twórczość
przemijanie
śmierć
miniature
nature
child
patriotism
creativity
passing of time
death
Belarusian language
Opis:
W artykule mówi się o ewolucji gatunkowej i tematycznej krótkich utworów prozatorskich znanego pisarza białoruskiego Janki Bryla (1917–2006), nazywanych w terminologii białoruskiej „miniaturami lirycznymi”, które uprawiał w ostatnich czterdziestu latach życia. J. Bryl rozpoczyna od ulotnych zapisów swoich obserwacji i przemyśleń dotyczących życia codziennego i stopniowo zagłębia się w problematykę ogólnoludzką – losu, twórczości, przemijania, śmierci, przeznaczenia. W artykule podkreślono znaczenie i wpływ osobistych przeżyć Bryla na kształtowanie się jego pisarskiej osobowości oraz na sposoby ich wykorzystania w tego rodzaju prozie.
The article discusses the genre and thematic evolution of short pieces of prose written by the famous Belarusian writer Yanka Bryl (1917–2006). They are known in the Belarusian terminology as “lyrical miniatures” and they were written in the last forty years of his life. Bryl begins with elusive records of his observations and thoughts about everyday life and gradually goes into general human issues, such as fate, creativity, passing of time, death, destiny. The article emphasizes the importance and influence of Bryl’s personal experience on his formation as a writer and on the way the experience is used in this genre of prose.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 269-282
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жанр мiнiяцюры ў творчасцi Янкi Брыля: ад “Жменi сонечных промняў” да “Парастка”
Małe formy liryczno-prozatorskie w twórczości Janki Bryla: od “Żmieni soniecznych promniaŭ” do “Parastka”
Lyrical miniatures in Yanka Bryl’s work: from “Handful of Sunlight” to “The Shoot”
Autorzy:
Альштынюк, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944645.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
miniature
nature
child
the Belarusian language
patriotism
creativity
passing of time
death
miniatura
przyroda
dziecko
język białoruski
patriotyzm
twórczość
przemijanie
śmierć
Opis:
W artykule mówi się o ewolucji gatunkowej i tematycznej krótkich utworów prozatorskich znanego pisarza białoruskiego Janki Bryla (1917–2006), nazywanych w terminologii białoruskiej „miniaturami lirycznymi”, które uprawiał w ostatnich czterdziestu latach życia. J. Bryl rozpoczyna od ulotnych zapisów swoich obserwacji i przemyśleń dotyczących życia codziennego i stopniowo zagłębia się w problematykę ogólnoludzką – losu, twórczości, przemijania, śmierci, przeznaczenia. W artykule podkreślono znaczenie i wpływ osobistych przeżyć Bryla na kształtowanie się jego pisarskiej osobowości oraz na sposoby ich wykorzystania w tego rodzaju prozie.
The article discusses the genre and thematic evolution of short pieces of prose written by the famous Belarusian writer Yanka Bryl (1917–2006). They are known in the Belarusian terminology as “lyrical miniatures” and they were written in the last forty years of his life. Bryl begins with elusive records of his observations and thoughts about everyday life and gradually goes into general human issues, such as fate, creativity, passing of time, death, destiny. The article emphasizes the importance and influence of Bryl’s personal experience on his formation as a writer and on the way the experience is used in this genre of prose.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 261-282
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Детермінанти вияву тенденції до психологічної смерті
Determinants of manifesting a tendency to psychological death
Uwarunkowania przejawiania się skłonności do śmierci psychologicznej
Autorzy:
Kalashnyk, Ilona
Bondarevska, Liudmyla
Stasko, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38420109.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach
Tematy:
psychological death
psychological impotence
unconscious
deep mechanisms of the psyche
Oedipus complex
psychological defence
śmierć psychiczna
impotencja psychiczna
nieświadomość
głębokie mechanizmy psychiki
kompleks Edypa
psychologiczne mechanizmy obronne
Opis:
The article reveals that the deep-psychological origins of the tendency to psychological death relate to the Oedipal period of the subject’s development. Emphasis is placed on the need to carry out in-depth psychocorrection to balance out the destructive tendencies of the psyche. The essence of the phenomenon of psychological death and its deep determinants are revealed in the article. The formation of an inclination to psychological death is associated with a traumatic childhood experience. It has been proven that this tendency is related to a psychological defence mechanism and can be considered a form of personal protection from a traumatic experience. A correlation between the tendency to psychological death and the attitude object, which manifests itself as negativism towards the world, has been revealed. The study concludes that it is advisable for future practicing psychologists to undergo psychocorrection of active social-psychological cognition to eliminate the tendency to psychological death.
Artykuł ujawnia, że głębokie psychologiczne źródła skłonności do śmierci psychicznej wiążą się z okresem edypalnym rozwoju podmiotu. Nacisk kładziony jest na konieczność przeprowadzenia pogłębionej psychokorekcji, w celu wyrównania destrukcyjnych tendencji psychiki. Ujawniono istotę zjawiska śmierci psychicznej, a także ujawniono jego głębokie uwarunkowania, kształtowanie się skłonności do śmierci psychicznej, związanej z traumatycznym doświadczeniem z dzieciństwa. Udowodniono, że skłonność ta jest związana z psychologicznym mechanizmem obronnym i może być traktowana jako forma osobistej ochrony przed traumatycznym przeżyciem. Ujawniono korelację między skłonnością do śmierci psychicznej, a postawą obiektową, która przejawia się jako negatywizm wobec świata. W opracowaniu stwierdzono, że dla przyszłych praktykujących psychologów, wskazane jest poddanie się psychokorekcji czynnego poznania społeczno-psychologicznego, w celu usunięcia tendencji do psychologicznej śmierci.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach; 2023, 16; 83-94
2082-7016
2450-5552
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Technicznej w Katowicach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Асаблівасці мастацкага свету трагедыі У. Караткевіча Кастусь Каліноўскі (Смерць і неўміручасць) як мастацкай версіі гістарычных фактаў
Characteristics of the artistic world of the tragedy KASTUS KALINOUSKI (DEATH AND IMMORTALITY) by U. Karatkevich as an artistic version of historical facts
Cechy świata przedstawionego tragedii U. Karatkiewicza KASTUŚ KALINOUSKI (ŚMIERĆ I NIEŚMIERTELNOŚĆ) jako artystycznej wersji faktów historycznych
Autorzy:
Makarevich, Aliaksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520981.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
artistic world of play
tragedy Kastus Kalinouski. Death and Immortality
artistic version of historical facts
setting
events and facts
historical figures
ideological position of characters
elements of the author’s artistic conception
artystyczny świat sztuki
tragedia Kastuś Kalinouski (Śmierć i nieśmiertelność)
artystyczna wersja faktów historycznych
czas i miejsce wydarzeń
wydarzenia i fakty
postacie historyczne
pozycja ideowa bohaterów sztuki
motywacja do działań interpersonalnych i obywatelskich
składniki koncepcji artystycznej
мастацкі свет п’есы
трагедыя Кастусь Каліноўскі. Смерць і неўміручасць
мастацкая версія гістарычных фактаў
час і месца падзей
падзеі і факты
гістарычныя постаці
ідэйная пазіцыя герояў п’есы
складнікі аўтарскай мастацкай канцэпцыі
Opis:
The following elements of the play Kastus Kalinouski (Death and Immortality) by U. Karatkevich viewed as an artistic version of historical facts are characterized: 1) the time and place of the action; 2) the events and facts; 3) the historical figures; 4) the ideological position of the depicted historical figures and of the supporting characters; 5) the components of the author's artistic conception in revealing the essence of the historical figures and events. These indicators of the artistic world of the work prove the following. The playwright combines the depiction of the facts and events of the uprising led by K. Kalinovski and their historical authenticity (documentary text) with the pictures of human relationships, taking into account the motivation of interpersonal and civil actions, their essence and outcomes. Such an artistic reconstruction of the historical events and characters involved the expansion of the historical space within the boundaries possible at the time when the author was working on the tragedy, and the subjective filling of the play with a sense of the hypothetical truth about human nature in certain historical circumstances.
W artykule charakteryzowane są następujące składniki świata przedstawionego sztuki U. Karatkiewicza Kastuś Kalinouski (Śmierć i nieśmiertelność) jako artystycznej wersji faktów historycznych: 1) czas i miejsce wydarzeń, 2) zdarzenia i fakty, 3) postacie historyczne, 4) pozycja ideowa przedstawionych postaci historycznych, 5) elementy koncepcji artystycznej autora dotyczące postaci i wydarzeń historycznych. Te wskaźniki przedstawionego świata dzieła świadczą o tym, że W. Karatkiewicz łączy przedstawienie obiektywnych faktów i wydarzeń z powstania pod kierownictwem K. Kalinowskiego w ich historycznej dokładności (dokumentalność tekstu literackiego) z obrazami stosunków międzyludzkich. Jednocześnie pisarz koncentruje uwagę na motywacji działań interpersonalnych i obywatelskich, na ich istocie i skuteczności. Taka artystyczna rekonstrukcja wydarzeń historycznych i występujących w nich postaci z góry przesądziła o poszerzeniu granic prototypowej przestrzeni historycznej i subiektywnym wypełnieniu jej znaczeniem hipotetycznej prawdy o ludzkim charakterze w okolicznościach historycznych.
Характарызуюцца складнікі мастацкага свету п’есы Кастусь Каліноўскі. Смерць і неўміручасць У. Караткевіча як мастацкай версіі гістарычных фактаў: 1) час і месца падзей; 2) падзеі і факты; 3) гістарычныя постаці; 4) ідэйная пазіцыя адлюстраваных гістарычных асоб, а таксама дапаможных для іх раскрыцця драматургічных вобразаў; 5) складнікі аўтарскай мастацкай канцэпцыі ў выяўленні сутнасці гістарычных постацей і падзей. Гэтыя паказчыкі мастацкага свету твора сведчаць пра наступнае. Адлюстраванне аб’ектыўных фактаў і падзей паўстання пад кіраўніцтвам К. Каліноўскага ў іх гістарычнай дакладнасці (дакументальнасць мастацкага тэксту) драматург спалучае з карцінамі чалавечых узаемаадносін, улічваючы матывацыю міжасабовых і грамадзянскіх учынкаў, іх сутнасць і выніковасць. Такая мастацкая рэканструкцыя гістарычных падзей і характараў у іх вымагала рассоўвання межаў гістарычнай прасторы, даступнай для аўтара на момант стварэння трагедыі, і суб’ектыўнага напаўнення яе сэнсам гіпатэтычнай праўды пра чалавечы характар у гістарычных абставінах.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2022, 22; 97-122
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
АРХЕТИПНЕ ПІДҐРУНТЯ І ПОЕТИКА ПОВТОРЕННЯ У ЗИМОВІЙ ПОВІСТІ ОЛЕСЯ УЛЬЯНЕНКА
ARCHETYPE SUBSTRATUM AND POETICS OF REPETITION IN OLES ULIANENKO’S ZYMOVA POVIST
ARCHETYPOWE TŁO I POETYKA POWTÓRZENIA W ZIMOWEJ OPOWIEŚCI OŁESIA ULIANENKI
Autorzy:
Штейнбук, Фелікс
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041156.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Oles Ulianenko
sociologism
psychoanalytical interpretation
archetype images
repetition
death
Ołeś Ulianenko
socjologia
interpretacja psychoanalityczna
obrazy archetypowe
powtórzenia
śmierć
Opis:
Unlike many previous ones which contained authors’ socially conditioned interpretations of Oles Ulianenko’s works, the article suggests an original, poetically determined, psychoanalytical reading of Zymova povist. As a result, the conclusion is that in this short but aesthetically powerful work of fiction of unclear genre, plot and theme, the Ukrainian author offers a concentrated, concise presentation of polysemous and expressive archetype images, which are obviously connected with social-historical, moral-ethical, and philosophical subject matter which found its in-depth representation in his later literary work. Above all, however, in this particular work of fiction, Ulianenko depicts how death is defeated by repeated victory.
W prezentowanym artykule zaproponowana została oryginalna, w przeciwieństwie do wielu wcześniejszych odczytań Zimowej opowieści Ołesia Ulianenki zazwyczaj opartych na podejściu socjologicznym, psychoanalityczna interpretacja tego dzieła, sięgająca głęboko do poetyki utworu. Przeprowadzona analiza dowodzi, że w niewielkim, ale znakomitym pod względem artystycznym szkicu, który trudno przypisać do określonego gatunku i w którym niełatwo wyznaczyć fabułę i temat, ukraiński pisarz w skondensowanej formie zaprezentował liczne wieloaspektowe i sugestywne obrazy archetypowe, ściśle powiązane z problematyką wspólnotowo-historyczną, moralno-etyczną, filozoficzną (immanentnie obecną w jego późniejszych pracach). Ponadto, co najważniejsze, autor udowodnił, że śmierć można pokonać dzięki powtarzającym się zwycięstwom.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 2; 141-149
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies