Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "związki karbonylowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Zanieczyszczenia chemiczne spirytusów surowych związkami karbonylowymi
    Chemical impurities of carbonyl compounds in high wines
    Autorzy:
    Czupryński, B.
    Kotarska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2070211.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    fermentacja alkoholowa
    związki karbonylowe
    akroleina
    alcoholic fermentation
    carbonyl compounds
    acrolein
    Opis:
    W artykule przedstawiono etapy procesu fermentacji alkoholowej. Omówiono podstawowe przyczyny powstawania związków karbonylowych (w tym akroleiny) w spirytusach surowych produkowanych przez polskie gorzelnie rolnicze. Przedstawione spostrzeżenia i wnioski oparto na pracach badawczych własnych oraz na podstawie przeglądu literatury.
    The stages of alcoholic fermentation are presented. Fundamental reasons for the formation of carbonyl compounds (including acrolein) in high wines produced by Polish agricultural distilleries are discussed. Observations and conclusions presented in this paper are based on authors' own experimental results and literature data.
    Źródło:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 2; 31-32
    0368-0827
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Aparatura Chemiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Methods of carbonyl compounds determination in aerosol generated from electronic cigarettes
    Metody oznaczania związków karbonylowych w aerozolu generowanym z elektronicznych papierosów
    Autorzy:
    Madej, Daria
    Sobczak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126552.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    electronic cigarette
    aerosol
    carbonyl compounds
    analytical methods
    elektroniczny papieros
    aerozol
    związki karbonylowe
    metody analityczne
    Opis:
    An electronic cigarette, known as an electronic nicotine delivery system or commonly as an e-cigarette, has become a popular alternative to traditional tobacco products since its introduction on the market. It is currently used in many countries around the world and has a wide circle of followers. However, research on the composition of the aerosol inhaled by users of electronic cigarettes is still underway. The results of these studies allow estimating exposure to toxic chemicals. They can become a tool to assess the harmfulness of these devices use. One of the major groups of compounds whose content is determined in the aerosol is carbonyl compounds. They are formed by the partial decomposition of propylene glycol and glycerin (used as base substances) and flavourings at the aerosol generation temperature. Prolonged exposure to carbonyl compounds such as formaldehyde or acetaldehyde is a known factor to increase the risk of asthma and cancer. Hence, precise measurements of these compounds content in the aerosol are important to assess the effect of electronic cigarettes on the users health. This article provides a brief overview of the methods used to determine the carbonyl compounds content in an aerosol generated from electronic cigarettes.
    Elektroniczny papieros, zwany systemem dozującym nikotynę lub potocznie e-papierosem, od chwili wprowadzenia na rynek stawał się popularną alternatywą tradycyjnych wyrobów tytoniowych. Obecnie stosowany jest w wielu krajach całego świata i ma szerokie grono zwolenników. Jednakże wciąż trwają badania nad składem aerozolu wdychanego przez użytkowników elektronicznych papierosów. Wyniki tych badań pozwalają na oszacowanie narażenia na toksyczne związki chemiczne. Mogą one stać się narzędziem służącym ocenie szkodliwości stosowania tych urządzeń. Jedną z głównych grup związków, których zawartość oznacza się w aerozolu, są związki karbonylowe. Związki te tworzą się w wyniku częściowej dekompozycji substancji bazowych (glikolu propylenowego i gliceryny) oraz dodatków smakowo-zapachowych w temperaturze generowania aerozolu. Długotrwała ekspozycja na związki karbonylowe, takie jak formaldehyd czy acetaldehyd, jest znanym czynnikiem podwyższającym ryzyko astmy i chorób nowotworowych. Stąd dokładne pomiary zawartości tych związków w aerozolu są istotne ze względu na badania wpływu na zdrowie stosujących elektroniczne papierosy. Niniejszy artykuł stanowi zwięzły przegląd stosowanych metod oznaczania zawartości związków karbonylowych w aerozolu generowanym z elektronicznych papierosów.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2019, 13, 1-2; 37-48
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Methods of carbonyl compounds determination in aerosol generated from electronic cigarettes
    Metody oznaczania związków karbonylowych w aerozolu generowanym z elektronicznych papierosów
    Autorzy:
    Madej, D.
    Sobczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126569.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    electronic cigarette
    aerosol
    carbonyl compounds
    analytical methods
    elektroniczny papieros
    aerozol
    związki karbonylowe
    metody analityczne
    Opis:
    An electronic cigarette, known as an electronic nicotine delivery system or commonly as an e-cigarette, has become a popular alternative to traditional tobacco products since its introduction on the market. It is currently used in many countries around the world and has a wide circle of followers. However, research on the composition of the aerosol inhaled by users of electronic cigarettes is still underway. The results of these studies allow estimating exposure to toxic chemicals. They can become a tool to assess the harmfulness of these devices use. One of the major groups of compounds whose content is determined in the aerosol is carbonyl compounds. They are formed by the partial decomposition of propylene glycol and glycerin (used as base substances) and flavourings at the aerosol generation temperature. Prolonged exposure to carbonyl compounds such as formaldehyde or acetaldehyde is a known factor to increase the risk of asthma and cancer. Hence, precise measurements of these compounds content in the aerosol are important to assess the effect of electronic cigarettes on the users health. This article provides a brief overview of the methods used to determine the carbonyl compounds content in an aerosol generated from electronic cigarettes.
    Elektroniczny papieros, zwany systemem dozującym nikotynę lub potocznie e-papierosem, od chwili wprowadzenia na rynek stawał się popularną alternatywą dla tradycyjnych wyrobów tytoniowych. Obecnie stosowany jest w wielu krajach całego świata i ma szerokie grono zwolenników. Jednakże wciąż trwają badania nad składem aerozolu wdychanego przez użytkowników elektronicznych papierosów. Wyniki tych badań pozwalają na oszacowanie narażenia na toksyczne związki chemiczne. Mogą one stać się narzędziem służącym do oceny szkodliwości stosowania tych urządzeń. Jedną z głównych grup związków, których zawartość oznacza się w aerozolu, są związki karbonylowe. Związki te tworzą się w wyniku częściowej dekompozycji substancji bazowych (glikolu propylenowego i gliceryny) oraz dodatków smakowo-zapachowych w temperaturze generowania aerozolu. Długotrwała ekspozycja na związki karbonylowe, takie jak formaldehyd czy acetaldehyd, jest znanym czynnikiem podwyższającym ryzyko powstania astmy i chorób nowotworowych. Stąd dokładne pomiary zawartości tych związków w aerozolu są istotne ze względu na badania wpływu na zdrowie osób stosujących elektroniczne papierosy. Niniejszy artykuł stanowi zwięzły przegląd stosowanych metod oznaczania zawartości związków karbonylowych w aerozolu generowanym z elektronicznych papierosów.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 1; 21-32
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Air Quality in a Brewery Bottling Plant
    Jakość powietrza w rozlewni piwa w browarze
    Autorzy:
    Połednik, B.
    Dudzińska, M.
    Czerwiński, J.
    Polednik, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1818042.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    air quality
    aerosols
    bioaerosols
    carbonyl compounds
    bottling plant
    jakość powietrza
    aerozol
    bioaerozol
    związki karbonylowe
    rozlewnia piwa
    Opis:
    Przedstawione wyniki badań dotyczą jakości powietrza w rozlewni piwa. W trakcie normalnej pracy rozlewni mierzone były stężenia masowe i koncentracje ilościowe cząstek aerozolowych, stężenia bakterii i grzybów oraz stężenia związków karbonylowych w powietrzu. Stężenia aerozoli określano w sposób ciągły metodami spektrometrii optycznej. Zanieczyszczenia biologiczne oznaczano metodą sedymentacyjną wykorzystując płytki Petriego z odpowiednimi pożywkami. Stężenia związków karbonylowych w powietrzu określano metodą pasywną używając dozymetrów Radiello. Przy oznaczaniu stężeń zanieczyszczeń biologicznych i związków karbonylowych wykonano odpowiednio dwie i trzy serie pomiarowe w dwóch miejscach rozlewni piwa. Pomimo zautomatyzowania procesu rozlewania piwa do butelek zaobserwowano okresowe znaczące wzrosty stężeń mierzonych zanieczyszczeń. Średnie stężenia masowe wszystkich mierzonych frakcji cząstek aerozolowych miały podobne wartości i wynosiły ok. 0,2 mg/3. Maksymalnie ok. 5-cio krotne wzrosty koncentracji masowych cząstek obserwowano w nieregularnych odstępach czasu. Największe koncentracje ilościowe zmierzono dla cząstek drobnych. Średnie koncentracje cząstek o wielkościach 0,3-0,5 µm i 0,5-1 µm miały odpowiednio wartości 847 i 93 cząstki/c3. W przypadku zanieczyszczeń biologicznych średnie stężenie bakterii w powietrzu w rozlewni piwa wynosiło 1441 JTK/3, a średnie stężenie grzybów 557 JTK/3. Wartości te są niższe niż proponowane dopuszczalne poziomy stężeń bakterii i grzybów w budynkach użyteczności publicznej. Średnie stężenia mierzonych związków karbonylowych również nie przekraczały wartości, które są dopuszczalnych w środowisku pracy. Oprócz formaldehydu, którego okresowe stężenia wzrastały do prawie 800 µg/3 stężenia innych związków były w zakresie akceptowalnym dla pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi. Nieco wyższe stężenia niektórych związków karbonylowych odnotowano w punkcie pomiarowym w pobliży myjni butelek. Przedstawione wyniki wskazują, że istnieje potencjalne zagrożenie dla zdrowia pracowników rozlewni piwa związane z okresowymi wzrostami stężeń mierzonych zanieczyszczeń.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 2; 591-602
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obecność diacetylu i 2,3-pentanodionu w piwie
    The presence of diacetyl and 2,3-pentanodione in beer
    Autorzy:
    Kucharczyk, K.
    Tuszynski, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827542.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    piwo
    produkcja piwa
    drozdze piwowarskie
    fermentacja alkoholowa
    etanol
    dwutlenek wegla
    zwiazki karbonylowe
    komponenty
    chmiel
    diacetyl
    dojrzewanie piwa
    Opis:
    Podczas fermentacji alkoholowej drożdże piwowarskie syntetyzują oprócz etanolu i dwutlenku węgla szerokie spektrum różnych ubocznych produktów przemiany materii, z których większość wydzielana jest do środowiska. W różnych gatunkach piwa można stwierdzić ponad 1000 komponentów, w tym ok. 200 związków karbonylowych. Ilość i jakość produktów i metabolitów pośrednich wydzielanych z komórek ma wpływ na cechy sensoryczne gotowego piwa. Obok składników chmielu związki te nadają mu specyficzny i charakterystyczny smak oraz aromat. Jedną z grup takich związków są diketony wicynalne (VDK – vicinal diketons). To ważne składniki bukietu smakowo-zapachowego młodego piwa. W piwie wyróżnia się dwa podstawowe składniki z grupy tych diketonów: diacetyl i 2,3-pentanodion. Ich wpływ na smak i aromat piwa jest na ogół negatywny, ale uważane są za „wyznaczniki dojrzałości piwa”. W wyższych stężeniach nadają piwu słodkawy, nieczysty, czasem niewłaściwy smak, a aromat przypomina zapach masła. Powstają z prekursorów produkowanych przez drożdże w czasie fermentacji. W kolejnym etapie fermentacji piwo podlega procesowi dojrzewania, którego głównym celem jest zmniejszenie zawartości diketonów wicynalnych bądź ich eliminacja. W tej fazie procesu diacetyl dyfunduje z powrotem do cytoplazmy komórki drożdżowej, a następnie podlega redukcji do acetoiny w wyniku aktywności enzymu reduktazy diacetylowej. Etap konwersji regulowany jest temperaturą i długością procesu dojrzewania w celu otrzymania piwa o właściwym bukiecie smakowo-zapachowym. Celem pracy było przybliżenie mechanizmów powstawania wicynalnych diketonów podczas fermentacji brzeczki piwnej. Opisano znaczenie diketonów w procesie dojrzewania piwa, których odpowiednia ilość jest uważana za wyznacznik zakończenia tej fazy procesu produkcji piwa. Przedstawiono również wybrane parametry technologiczne, których optymalizacja zapewnia uzyskanie odpowiednio niskiej zawartości diacetylu i 2,3-pentanodionu w gotowym produkcie.
    During the process of alcoholic fermentation, the brewer’s yeast synthesizes, except for ethanol and carbon dioxide, a broad spectrum of various by-products of metabolism and most of them are emitted to the environment. In different types of beer, more than 1000 components can be found including ca. 200 carbonyl compounds. The quantity and quality of products and indirect metabolites emitted from cells impact the organoleptic qualities of finished beer. Besides the components of hop, those compounds give it a specific and characteristic taste and aroma. Vicinal diketons are one of the groups of those compounds. They are important components of the taste and aroma of the young beer. In beer, two basic components from the group of diketons are present: diacetyl and 2,3-pentanodion. Their impact on the taste and aroma is generally negative; however, they are considered to be „determinants of beer maturity”. In higher concentrations, they give the beer a sweetish, impure and, sometimes, improper taste, and the aroma reminds that of butter. They are formed from the precursors produced by yeast during fermentation. At the next stage of fermentation, the beer is subject to a process of maturation the main purpose of which is to decrease the amount of vicinal diketons or to eliminate them. At this stage of the process, the diacetyl diffuses back to the cytoplasm of yeast cell and, next, is subject to reduction to acetoin as a result of the activity of diacetyl reductase enzyme. The process of conversion is regulated by the temperature and length of the maturation process with the purpose of producing beer of a proper taste and aroma. The objective of the research study was to give an outline of formation mechanisms of vicinal diketons during fermentation of beer wort. Described is the meaning of diketons in the process of beer maturation since their appropriate quantity is considered as a determinant of completing this stage of the beer production process. Moreover, some selected technological parameters are depicted the optimization of which ensures that a low content of diacetyl and 2,3-pentanodion in a finished product can be achieved.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyczyny występowania zwiększonych ilości aldehydów w wodach powierzchniowych
    Possible reasons for elevated aldehyde levels in surface waters
    Autorzy:
    Dąbrowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/237870.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    water quality
    carbonyl compounds
    total organic carbon (TOC)
    precipitation
    jakość wody
    związki karbonylowe
    ogólny węgiel organiczny
    opady
    Opis:
    Aldehydes are organic compounds widely present in natural environment. The studies performed demonstrated that total content of aldehydes washed out from the troposphere by precipitation may amount to 2800 mg/m3. The average aldehyde content in surface waters was a few times lower than in rainwater. However, during thermal stratification season (spring and summer) aldehyde concentration in the metalimnion of lakes significantly increased. A significant increase in concentration of nonanal and decanal in surface waters was recorded during plant vegetation period. Formaldehyde, acetaldehyde, propanal, glyoxal, and methylglyoxal were found to be the most frequently identified aldehydes in aqueous environment.
    Aldehydy należą do grupy związków organicznych występujących powszechnie w środowisku naturalnym. Przeprowadzone badania wykazały, że suma aldehydów wymywanych z troposfery przez opady atmosferyczne może osiągać nawet wartość 2800 mg/m3. Stwierdzono, że w wodach powierzchniowych średnia zawartość aldehydów była kilkakrotnie mniejsza niż w opadach atmosferycznych, lecz w sezonie stratyfikacji termicznej w warstwie metalimnionu jezior ilość aldehydów znacząco wzrastała. W czasie wegetacji roślin odnotowano wyraźne zwiększenie zawartości nonanalu i dekanalu w wodach powierzchniowych. Wykazano, że formaldehyd, acetaldehyd, propanal, glioksal i metyloglioksal należą do grupy aldehydów najczęściej identyfikowanych w środowisku wodnym.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2013, 35, 3; 13-16
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Asymetryczne przeniesienie wodoru do ketonów katalizowane związkami Rutenu(II) i Rodu(III)
    Asymmetric transfer hydrogenation of ketones catalyzed by Ruthenium(II) and Rhodium(III) complexes
    Autorzy:
    Karczmarska-Wódzka, A.
    Kołodziejska, R.
    Studzińska, R.
    Wróblewski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/172550.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Chemiczne
    Tematy:
    transfer wodoru asymetryczny
    związki kompleksowe Ru(II) i Rh(III)
    chiralne ligandy
    prochiralne związki karbonylowe
    asymmetric transfer hydrogenation
    Ru(II) and Rh(III) complexes
    chiral ligands
    prochiral carbonyl compounds
    Opis:
    Asymmetric hydrogen transfer (ATH) is one of the methods of stereoselective reduction of prochiral carbonyl compounds (Scheme 6). Complexes of the platinum group metals (Noyori catalysts) are the most common catalysts for AT H reactions. The specific structure of the Noyori catalyst allows to activate two hydrogen atoms. These atoms are transferred from donor to acceptor in the form of hydride ion and proton (Scheme 1). Depending on the used catalyst the transfer hydrogenation of ketons can proceed by direct and indirect transfer mechanism. The direct hydride transfer from a donor to an acceptor proceeds via a six-membered transition state (3) (Scheme 2). The indirect hydride transfer proceeds through the formation of an intermediate metal hydride. A monohydride (HLnMH) and or a dihydride (LnMH2) can be formed depending on the catalyst that is used (Scheme 3). In the monohydride route, the reduction proceeds in the inner sphere of the metal (four-membered transition state (4)) or in the outer sphere of the metal (six-membered transition state (5)) (Scheme 4). The proposed reduction of carbonyl compounds in the AT H reaction by Noyori catalysts uses the mechanism of the hydride ion and proton transfer from the donor to the catalyst and the formation of the monohydride. In the indirect transfer hydrogenation the hydride ion and proton are transferred from the monohydride to the acceptor (Scheme 5, 7). AT H reactions that lead to chiral alcohols are conducted in organic solvents or in water. Hydrogen donors most often used in organic solvent reactions are propan-2-ol or an azeotropic mixture of formic acid and triethylamine (Tab. 1, 6). Sodium formate is usually used as hydrogen donor in the reactions conducted in water. Yield and enantioselectivity of the reaction depend on many factors the most important of which are: the structure of a substrate, hydrogen donor and solvent that were used, the reaction time, substrate concentration, and the S/C ratio [2]. In the case of asymmetric reduction conducted in water the solvent pH is also of great importance [3, 7, 8]. An optimal pH range depends on the type of a catalyst [7, 8]. AT H reactions conducted in water are distinguished by a shorter reaction time and higher enantioselectivity than the reactions conducted in organic solvents. In addition, catalysts used in the AT H reactions are more stable in water allowing reuse of the catalyst without loss of its activity. This paper presented examples of the use of specific catalysts in asymmetric reactions of hydrogen transfer. In particular, I drew attention to the reactions running in the aquatic environment due to the above-mentioned advantages of this solvent. The authors focused specifically on bifunctional catalysts based on Ru(II) and Rh(III) on the account of wide usage of the catalysts of that type in AT H reactions in water and their good performance [8, 9, 15, 16, 17, 19, 20, 21, 22]. p-Cymene is the most common aromatic ligand in catalysts based on Ru(II) while in the case of catalysts with Rh(III) the most common is anionic pentamethylcyclopentadienyl ligand. In both cases the second most common ligands are diamines or amino alcohols (Scheme 8). There are better performance and enantioselectivity when diamines are used as ligands. Attempts to replace diamines and amino alcohols by Schiff bases (Scheme 13) in the catalysts containing Rh(III) proved poor results due to a very low enantioselectivity of conducted reactions (Tab. 7).
    Źródło:
    Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 3-4; 273-295
    0043-5104
    2300-0295
    Pojawia się w:
    Wiadomości Chemiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Addition of bisulfite ions to methyl vinyl ketone and methacrolein relevant to atmospheric processes
    Przyłączanie anionów wodorosiarczynowych do ketonu metylowo-winylowego i metakroleiny o znaczeniu dla procesów atmosferycznych
    Autorzy:
    Szmigielski, R.
    Rudziński, K. J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953669.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    proces atmosferyczny
    wtórny aerosol atmosferyczny
    stałe szybkości
    spektrometria mas
    detekcja elektrosprej
    LC MS
    izopren
    metakroleina
    keton metylowo-winylowy
    ditlenek siarki
    addycja wodorosiaczynu
    związki karbonylowe
    atmospheric processes
    secondary organic aerosols
    rate constants
    electrospray mass spectrometry
    LC-MS
    isoprene
    methacrolein
    methyl vinyl ketone
    sulfur dioxide
    bisulfite addition
    carbonyls
    Opis:
    Metakroleina oraz keton metylowo-winylowy są bardzo reaktywnymi zawiązkami karbonylowymi, które odgrywają istotną rolę w procesach atmosferycznych, w tym – w tworzeniu pyłów zwieszonych w powietrzu. Obydwa związki są produktami utleniania izoprenu – węglowodoru emitowanego do atmosfery w ogromnych ilościach. W pracy przedyskutowano mechanizmy chemiczne zaniku metakroleiny oraz ketonu metylowo-winylowego w wyniku addycji anionu wodorosiarczanowego w rozcieńczonych roztworach wodnych, odzwierciedlające procesy zachodzące w kroplach wód atmosferycznych w rejonach o znaczącym stężeniu ditlenku siarki. W pracy pokazano, że reakcje addycji anionu wodorosiarczynowego do badanych związków karbonylowych prowadzą do tworzenia pierwotnych i wtórnych hydroksysulfonianów, które mogą uczestniczyć w tworzeniu aerozoli atmosferycznych. Wyznaczono stałe szybkości wszystkich reakcji w mechanizmie addycji. Pierwotna addycja anionów wodorosiarczynowych do metakroleiny okazała się znacznie szybsza niż do ketonu metylowo-winylowego (stałe szybkości kMAC1f = 8 i kMVK1f = 0.18 mol–1 dm3 s–1 w temperaturach pokojowych). Stała szybkości addycji do cząsteczki metakroleiny była dziesięciokrotnie większa od stałej opublikowanej w literaturze. Analiza kinetyczna i badania produktów reakcji za pomocą spektrometrii mas wykazały, że w przypadku każdego z badanych związków karbonylowych dominującym produktem reakcji był C4 alfa-hydroksysulfonian (addukt pierwotny), natomiast C4 hydroksydwusulfonian (addukt wtórny, diaddukt) powstawał w ilościach śladowych. Pierwotna addycja anionów wodorosiarczynowych do metakroleiny i ketonu metylowo-winylowego może mieć znaczenie w konwersji reaktywnych związków karbonylowych w atmosferze i powinna być uwzględniana w badaniach dotyczących rejonów o znaczącej obecności ditlenku siarki, gwarantującej wysokie stężenia anionów wodorosiarczynowych w wodach atmosferycznych.
    Methacrolein and methyl vinyl ketone are highly reactive carbonyls that play a pivotal role in the formation of secondary organic aerosols in the Earth’s atmosphere. Both carbonyls are the major products of isoprene oxidation. We show that among the atmospheric sinks of methacrolein and methyl vinyl ketone, the aqueous-phase addition of bisulfite anions to their molecules can be relevant under polluted conditions with the increased presence of sulfur dioxide. We demonstrate that aqueous-phase reactions of methyl vinyl ketone and methacrolein with bisulfite anions lead to the formation of primary and secondary organic hydroxysulfonates which currently are not included in the atmospheric chemistry modelling, but can be relevant in mechanisms explaining the formation and growth of the secondary organic aerosols from atmospheric carbonyls. The rate constants for all aqueous-phase reactions involved were determined. The primary addition of bisulfite anions to methacrolein was found significantly faster than that to methyl vinyl ketone, with rate constants kMAC1f = 8 and kMVK1f = 0.18 mol–1 dm3 s–1 at room temperatures, respectively. The rate constant for the bisulfite addition to methacrolein was ten times faster than reported in the literature. The kinetic and mass spectrometric analyses revealed that in both cases, the dominating product was the C4 alpha-hydroxysulfonate (a primary adduct), while the C4 alpha-hydroxy disulfonate (a secondary adduct or diadduct) was produced only in trace quantities. The primary addition of bisufite anions to methacrolein and methyl vinyl ketone should be considered in atmospheric studies relevant to areas with enhanced presence of sulfur dioxide providing sufficiently high concentrations of bisulfite ions in atmospheric waters.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 9; 935-949
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies